WhivieBlog

Ter ere van de 200^e verjaardag bracht Clynelish deze exclusieve botteling uit, die samengesteld werd met slechts een klein aantal sherryvaten die daarvoor speciaal aan de kant werden gelegd in 1996. Ik hoef u niet te vertellen dat deze erg vlotjes van de hand ging – hoewel hij enkel op de distilleerderij zelf te koop werd aangeboden – ondanks het prijskaartje van 350 pond. Vandaag de dag betaal je daarvoor het dubbele tot zelfs het drievoudige. Tja. Gelukkig heb ik via-via een fles aan de originele prijs te pakken gekregen. Smullen, maar!

Tegelijk met deze werd ook een 10-jarig single cask ‘hand-filled’ uitgebracht op exact hetzelfde alcoholpercentage. Dat kan geen toeval zijn.

Distilleerderij: Clynelish
Regio: Schotland (Highlands)
Fles: Clynelish 16 Year Old 1996/2012 The Whiskyman & Lindores Whisky Society, Refill Bourbon Hogshead
Kleur: xxx
ABV: 52.3%

Appelsap

Er was een tijd dat Dominiek Bouckaert intensief bezig was met whisky. Lange tijd bracht hij onder het label The Whiskyman heerlijke whisky uit. In 2012 kon hij de hand leggen op dit vat Clynelish uit 1996 dat 16 jaar had gerijpt. Het werd gebotteld voor het Lindores Whiskyfestival.

Mijn eerste impressie bij het nosen van dit kleinood is dat het om appelsap op steroïden gaat. Groene, rode en gele appels. Daarnaast verse perzik, flink wat honing, amandelpasta en rode bessen. Dit is een echt vruchtensapje. Heerlijk waxy, zoals je van Clynelish mag verwachten.

Op smaak komen de appels eerst, maar worden dan snel vervoegd door mandarijnen en roze pompelmoes. Zoetzuur tot de derde graad. De alcohol is prima geïntegreerd en de kruiden zorgen voor de nodige ondersteuning (peper, zoethout, gember), zonder te gaan overheersen. Desalniettemin blijft het een krachtpatser.

De afdronk doet de citrus baan ruimen voor wat gekonfijte gember en kruiden van de eik.

Een bijzonder mooie Clynelish. Wat heb ik spijt dat mijn fles ondertussen leeg is!

87/100

Geproefd door Mark Dermul op 10-10-2019
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Clynelish
Regio: Schotland (Highlands)
Fles: Clynelish 18 Year Old 1995/2013 The Auld Alliance, Bourbon Hogshead, 237 bts
Kleur: goud
ABV: 51.2%

Funky

The Auld Alliance is een prestigieuse whiskybar in Singapore die gerund wordt door een Fransman – Emmanuel Dron – en zijn lieftallige wederhelft. Ik heb het genoegen de eigenaars te kennen, maar tot in Singapore ben ik nog niet geraakt. Emmanuel selecteert af en toe zelf een vat voor zijn bar en dit is er zo eentje: een Clynelish uit 1995. Ondertussen toch alweer zes jaar geleden dat deze op de markt kwam, maar ik besloot mijn fles onlangs te delen met vrienden op een tasting. En goed dat hij werd bevonden. Niet moeilijk. Emmanuel kent wel iets van whisky.

Het is nochtans effe schrikken op de neus. Hij is best funky! Hoewel de bijenwas en citrus present tekenen, moet je toch ook even doorheen een handjevol exotische kruiden. Ik krijg iets van oregano, paprika, kardemom, komijn en kaneel. Ik ben niet aan het zeveren. Dit lijkt wel een Baharat kruidenmix!

Op smaak komt hij al veel dichter in de buurt van een typische Clynelish, maar toch zit er nog zo’n vuil randje aan dat enerzijds doet fronsen en anderzijds likkebaarden. Hij krijgt ook een flink minerale toets, alsof ik kiezelsteentjes in mijn mond heb genomen. Bizar, maar hoe dan ook lekker.

In de afdronk zet dit zich nog extra door. Mineraal, zoetzuur en kruidig.

Een bijzondere Clynelish waar je met open mind van moet proeven.

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 10-10-2019
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Clynelish
Regio: Schotland (Highlands)
Fles: Clynelish 21 Year Old 1992/2014 Cadenheads Small batch, Christmas Bottling for The Nectar, Bourbon Hogshead, 222 bts
Kleur: witte wijn
ABV: 50.4%

Potlood

In 2014 kon je deze Clynelish van Cadenhead onder je Kerstboom leggen, want het was de Christmas Bottling voor Belgisch importeur The Nectar. Ik schonk hem onlangs op een tasting en hij kon op flink wat bijval rekenen. Hij is bijzonder bleek.

Heerlijke, romige neus op flink wat citusschillen, een karrenvracht aan vanille en groene kruiden, wat amandelschaafsel op de achtergrond. Maar wat me hier vooral opvalt – en erg bevalt – is een toets van potlood – zowel het slijpsel als de grafiet. Zalig!

Op smaak komt er naast het zoete fruit – dat nu ook perzik en ananas en zelfs een verloren gelopen aardbei omvat – ook wat gras en moutsuikers aan te pas. Het geheel heeft nog een bittertje als van kinine en wat zoethout. Hij heeft ook – en dat kom je toch niet zo vaak tegen – een prachtig spoortje woodsmoke dat hem flink wat diepgang geeft. Zalig (ja, Mark, dat zei je al).

De afdronk is lang, pittig op vanille, citrus en woodsmoke. Hij zet je mond aan het tintelen gedurende lange minuten. Zalig (oké, we hebben het begrepen)!

Zalige (stop het!) Clynelish met een vuil kantje.

88/100

Geproefd door Mark Dermul op 10-10-2019
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Clynelish
Regio: Schotland (Highlands)
Fles: Clynelish 19 Year Old 1996/2016 Signatory Un-Chillfiltered Cask Strength for The Bonding Dram, hogshead #6406, 269 bts
Kleur: stro
ABV: 50.9%

Verse Perzik

Deze wel erg bleke Clynelish komt uit de stallen van Signatory en werd enkele jaren geleden geselecteerd door drie Vlaamse whiskyshops: The Bonding Dram, Single Malt Whisky Shop en Prima Vinum. Het betreft een single cask op vatsterke en ik schonk hem niet zo gek lang geleden op mijn Clynelish/Brora tasting in Gent.

De typische bijenwas tekent onmiddellijk present op de neus. Daarnaast zoete mout, flink wat honing en ananas, rode en groene appels en pompelmoes. Maar het aroma van verse, sappige perzik gaat hier toch met de aandacht van je olfactorische instrument aan de haal.

Op smaak gaat dat lustig verder. Bijenwas, perzik, ananas, pompelmoes, Granny Smith. Daar komt een mooie toets kinine bij en een flinke snuif witte peper. Het is (voor mij) onmogelijk dit niet lekker te vinden.

De afdronk is middellang en terwijl het fruit wegdeemstert, komt er nog iets van noten opzetten.

Toegegeven, deze Clynelish is rechttoe-rechtaan en weinig complex, maar who cares als het zo lekker is?

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 10-10-2019
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Clynelish
Regio: Schotland (Highlands)
Fles: Clynelish 24 Year Old 1990/2015, Adelphi, Refill Bourbon Cask #3232, 180 bts
Kleur: vol goud
ABV: 50.2%

Balsahout

Ik beken, ik heb de laatste weken één of andere fetisj (ja, dat is de juiste spelling in het Nederlands) voor Clynelish ontwikkeld. Niet moeilijk, het is ook zo’n lekkere whisky. En kon ik via een gabber in Nederland toch wel een sample te pakken krijgen van deze 24-jarige van Adelphi, zeker? Feestje!

Zalig tropische neus op citroen, ananas, vanille-ijs (!) en paraffine. Gesuikerde limoenschillen, Turks Fruit, groene banaan en kokosvlees in witte chocolade. Heel even een kleine hint van babyshampoo, maar het is weg voor je het weet. Balsahout en een hint van gekarameliseerde gember. Ik ben fan!

De body is olieachtig, maar minder waxy dan ik van Clynelish gewend ben (of hoop?). Opnieuw tropisch fruit, maar nu meer abrikozen dan ananas, meer appelsien dan citroen. Er komt een mooi zoetje opzetten als van crème brûlée met wat ahornsiroop er over heen. Potloodschaafsel. Kinine. Gember en munt. Een kleine kruidige prikkel. Mooi, zeg!

De afdronk is textbook Clynelish. Waxy, bitterzoet, licht drogend op munt en tuinkruiden met iets van banaan op het sterfbed. Tikkeltje snoeperig, zelfs.

Wederom een schitterende malt van deze toch wel moderne distilleerderij (want pas in 1968 gebouwd). Was destijds zo’n 150 EUR, maar ondertussen nog moeilijk te vinden. Dankjewel, Marcel!

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 30-05-2019
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Clynelish
Regio: Schotland (Highlands)
Fles: Clynelish 17 Year Old 1996/2014, WIN, Refill Sherry Cask
Kleur: koper
ABV: 54.4%

Vochtige Kelder

Air Leth is Gaelic voor ‘vooraanstaand’ of ‘prominent’. Het is een reeks die het Nederlandse Whisky Import Nederland – kortweg WIN – gebruikt voor whisky’s die om één of andere reden niet onder het First Cask label worden gebotteld. Grappig detail: op Skye is er een bed & breakfast die naar dezelfde naam luistert. Benieuwd of ze daar deze Clynelish uit 1996 op het schap hebben staan.

Mooie, gelaagde neus op appelsien, pompelmoes, sultana, geroosterde amandelen en bijenwas, maar wel samengebracht in een vochtige kelder. Iets van potpourri en leder. Citroengras. Pomme d’amour. Nootmuskaat. Munt en Turks Fruit. Erg interessant en boeiend. Quasi-complex.

Het begint zoet, maar evolueert snel naar umami. En dan plots kruidig en snoeperig. Wat leuk! Denk peper, gember, nootmuskaat, kinini en zelfs iets van mosterdzaad. Qua fruit heb ik citrus van alle slag, vooral gekonfijt. Pruimen en kersen steken de kop op. Lekker olieachtig. Midpalate is het vooral grapefruit en karamel dat met de aandacht gaat lopen. Bijzonder lekkere krachtpatser.

De afdronk is lang, warm, donkerzoet met een mooie hint van eikenhout.

Soms betrap ik mezelf er nog steeds op dat ik van een fles met een (naar mijn mening) lelijk label vaak laat staan. En deze fles is het bewijs dat die strategie te mijden is, want dit is een aanrader!

87/100

Geproefd door Mark Dermul op 26-05-2019
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Clynelish
Regio: Schotland (Highlands)
Fles: Clynelish 9 Year Old 2008/2017 Van Wees, The Ultimate Cask Strength, Bourbon Barrel #800093, 235 bts
Kleur: stro
ABV: 59.7%

Kaarsvet

Dit is een wel erg jonge Clynelish, hoor. Gestookt in 2008 en twee jaar geleden gebotteld door onze Noorderburen Van Wees in het The Ultimate serie. Het barrel leverde nog 235 flessen op, op vatsterkte in dit geval. Best bleekjes, hoor.

Wit fruit en kaarsvet! Dat is de neus in een notendop. Vanille en nougat, appels, kruisbessen en een hint van kokosnoot en ananas. Erg fruitig, maar duidelijk jong. Zoethout en gekonfijte gember.

Op smaak vind ik ‘m minder Clynelish-achtig (is dat een woord?) dan ik had gehoopt. Het is een stevig gepeperde malt op boomgaardfruit, met een knallend ABV wat hem best pikant maakt, maar de typische waxiness blijft toch wat achterwege, ondanks een beetje kinine op smaak. Citrus tracht doorheen de zoete moutsuikers te prikken, maar slaagt er slechts gedeeltelijk in.

De afdronk is middellang op citrus, vanille en kinine.

Erg jong. De new make is zelfs nog te herkennen. Leuk, maar niet wereldschokkend. Bedankt voor het sample, Anthony!

83/100

Geproefd door Mark Dermul op 26-05-20149
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Clynelish
Regio: Schotland (Highlands)
Fles: Clynelish 19 Year Old 1995/2014 Duncan Taylor Dimensions, Oak Cask #4676, 221 bts
Kleur: koper
ABV: 48.4%

Banana Split

Clynelish uit de jaren ’90 van de vorige eeuw behoren tot de beste, naar mij mening. Zo tussen 1992 en 1997 werden echte pareltjes gestookt. Deze van Duncan Taylor valt daar perfect middenin. Ik vraag me wel af of dit vatsterkte is. Wellicht niet. Want na nog geen 20 jaar rijping al onder de 50% duiken, is volgens mij wat teveel van het goede.

De neus is erg zoet en offreert voornamelijk… euh… banana split! Naast dit zomerse ijsje krijg ik ook nog gestoofde appels en peren, iets van kiezeltjes en kruisbessen. Erg fruitig, hoor. Na enkele ogenblikken komen daar ook nog mandarijntjes aan te pas. De typische waxiness van Clynelish tekent op de neus eveneens present.

Het begint allemaal heel sappig – opnieuw banaan, mandarijn, vanille, appels – maar wordt dan eerst snoeperig zoet en daarna heel snel wat droog. De eik heeft hier toch wel erg flink zijn stempel gedrukt. Hij wordt ook wat herbaler. Meer grassen. Het fruit gaat de groene richting uit. Denk kruisbessen en Reine Claude pruimpjes. Prima, hoor.

De afdronk duurt wel gezellig lang. Op meer van ‘t zelfde trouwens.

Een tikkeltje atypisch voor Clynelish, misschien, maar wel erg lekker. Net een tikkeltje te droog om top te zijn. Het is ondertussen mijn 75^e Clynelish, zie ik net. Nice (klopt zichzelf op de borst)!

85/100

Geproefd door Mark Dermul op 26-05-20149
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Clynelish
Regio: Schotland (Highlands)
Fles: Clynelish 20 Year Old 1995/2016 Signatory Vintage, Decanter Collection, Cask #8691, 840 bts
Kleur: koper
ABV: 43%

Misosoep

Signatory bracht in 2016 deze 20-jarige Clynelish van het ‘magische jaar 1995’ op de markt in die mooie decanter in de.. euh… Decanter Collection. Hij werd – helaas, zou ik al bijna zeggen – versneden naar 43%. Maar goed, ervaring leert ook dat 40% en 43% soms ook nog heel mooie dingen oplevert. Het moet niet altijd vatsterkte zijn, toch? Hoewel het vattype niet vermeld wordt, kunnen we van een sherry butt uitgaan, gezien het feit dat er 840 flessen werden gelanceerd.

Oooh, dit is goed, hoor. De typische waxiness van Clynelish wordt hier gecombineerd met walnotencake met honing, een vers afgestreken lucifer (heel eventjes, althans) en allerhande citrusvruchten, zowel vers als gekonfijt. Ik moet zelfs heel even aan nacho’s met kaassaus denken. Of misosoep. Boeiend!

Op smaak is het een schoolvoorbeeld van Clynelish, echt waar. Typische romige, waxy toetsen van leder, appelsienen, zelfs een klein ziltje. Ja, appelsien begint te domineren, maar daar kunnen we vast en zeker mee leven. Peterselie komt piepen. Nog wat aardse tonen en wat vanille en – niet lachen – een enkele druppel bloed. Erg goed!

En de afdronk – die verrassend lang is – komt dat ziltje nog eens extra naar voren.

Dit zou zo maar een manzanilla-vat kunnen geweest zijn. Hoe dank ook, dit is een erg drinkbare Clynelish en het bescheiden alcohopercentage stoort hoegenaamd niet. Aanrader!

87/100

Geproefd door Mark Dermul op 26-05-2019
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Clynelish
Regio: Schotland (Highlands)
Fles: Clynelish New Make Spirit
Kleur: clear
ABV: 63.5%

Waxy

Clynelish vierde vorig jaar haar 200^e verjaardag. Het is te zeggen… de oorspronkelijke distilleerderij werd in 1819 gebouwd, maar staat nu beter bekend als Brora, want in 1968 werd immers een nieuwe neergepoot. Het is van deze nieuwe distilleerderij dat ik via-via de new make spirit te pakken heb gekregen. En tenzij u mij nog maar net heeft leren kennen, weet u verdomd goed dat ik een zwak heb voor new make. En dit is er eentje die ik nooit eerder proefde.

Oh, ja. Zoete gerst met een pittig randje, zonder pikant te worden. Met een heerlijke zoetje als van jonge worteltjes die tot moes gekookt werden. Zelfs een tikkeltje snoeperig. Erg clean op de neus, hoor!

De smaak ligt perfect in het verlengde van de neus, maar is wel erg stevig door het hoge ABV. Dat gezegd zijnde merk je nu al dat hij wat romig is. De typische waxiness van Clynelish is dus al in de new make herkenbaar en erg aangenaam. Ja, hij is vanaf de tweede slok zelfs al wat vettig. Maar wel bijzonder lekker.

De afdronk is erg lang en hartverwarmend.

Een erg cleane, doch romige new make. Top. Wat jammer dat deze niet commercieel verkrijgbaar is. Hier zou ik een leuke cocktail mee kunnen maken deze zomer.

Geproefd door Mark Dermul op 26-05-2019
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Dumbarton
Regio: Schotland
Fles: Dumbarton 31 Year Old 1987/2019, 3006 Whisky, Refill bourbon cask #25028, 139 bts
Kleur: licht goud
ABV: 53.4%

Popcorn

Ik kan het amper geloven, maar ik heb nog nooit – nog NOOIT! – een graanwhisky van Dumbarton geproefd. Deze distilleerderij – de thuisbasis van Ballantine’s zeg maar – werd in 1938 opgericht en sloot definitief de deuren in 1991.

Mooie toetsen van onrijpe banaan, marsepein, houtschaafsel, potloodslijpsel, popcorn en honing. Dat is de neus van deze mooie grain in een notedop. Nog iets van witte chocolade en een frisse florale toets. Boterbloempjes? Brésilienne nootjes en slagroom! Nog een sappige abrikoos op de achtergrond. Knap, hoor.

Hij is lekker romig in de mond, bijna stroop. Flink wat kruiden van de eik, nu. Denk kruidnagel en kaneel. Honing doet één en ander verzachten. Iets van tropische vruchten verschijnt. Denk ananas, banaan en wederom die abrikoos. De slagroom keert weer, deze keer op een beetje kokosnoot. Dit is erg goed.

In de verrassend lange finish zijn het kokosnoot en woodsmoke die de plak zwaaien, maar hij blijft bovenal bijzonder zoet.

Geweldig leuke grain. Note to self: ga op zoek naar meer Dumbarton!

87/100

Geproefd door Mark Dermul op 23-12-2019
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Strathclyde
Regio: Schotland
Fles: Strathclyde 26 Year Old 1992/2019 Claxton’s, Bourbon Barrel 1967-457909, 199 bts
Kleur: stro
ABV: 50.6%

Appelcake

Strathclyde ligt langs de rivier Clyde in Glasgow en werd opgericht in 1927. Het is een Lowland graandistilleerderij die een belangrijke bijdrage levert aan de bekende Long John blend. De distilleerderij beschikt over 7 zogenaamde Coffey Stills. Tussen 1957 en 1975 werd hier ook de Kinclaith malt gestookt, maar dit volledig terzijde. Officiële bottelingen zijn er nagenoeg niet, maar dit is een leuke release van onafhankelijk bottelaar Claxton’s in hun bijzondere parfumachtige flessen. Hij is maar liefst 26 jaar oud.

Het eerste wat me opvalt is dat de neus iets umami heeft. How weird! Daarna volgen citroengras, tuinkruiden, marsepein en boerenboter. Iets van appelcake op de achtergrond. Hint van houtkrullen en vanillepudding. Leuk, maar ik ben nog niet van mijn sokken geblazen.

Hij is zacht en romig op de tong met zoete toetsen van marsepein, citroen, vanille en een snuif witte peper. Aangenaam, zeker, maar ondersteboven ben ik hier niet van, hoor.

De afdronk is middellang, warmend, een tikkeltje drogend en zoet.

Leuke grain, zeker, maar niets wereldschokkends. Zo rond de 120 EUR. Bedankt, Manny!

84/100

Geproefd door Mark Dermul op 01-12-2019
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Port Dundas
Regio: Schotland
Fles: Port Dundas 22 Year Old 1995/2018 Signatory Vintage, Cask Strength Collection, Hogshead #64901, 204 bts
Kleur: oud goud
ABV: 58.7%

Kokosnoot & Rumrozijntjes

Goh, ik heb nog niet zo gek lang geleden een zustervat geproefd, weliswaar gebotteld door The Ultimate. Maar we weten zeer goed dat die Hollandse bottelaar graag en vaak in de warehouses van Pitlochry gaat snuisteren. Deze werd door Signatory zelf op fles getrokken.

Op de neus is het duidelijk dat het familie is. Karamel, vanille, toffee, iets van banaan en kokosnoot, een hint van mandarijn en framboos. Nougat en marsepein. En ik moet bekennen: ik ben hier echt wel tuk op.

Hij plakt onmiddellijk aan je tanden en is mierzoet maar wel tegelijkertijd pikant. Witte peper, kaneel en gember komen eerst, maar eens de kruiden wat tot bedaren zijn gekomen proef je de heerlijke zoete toetsen die zo typisch zijn voor grain: karamel chocolade, kokosnoot, vanille, rumrozijntjes en vanille. Deze is echter wel een pak gelaagder dan zijn broertje #64904.

De afdronk is lang, warm, licht drogend en doet me denken aan pannenkoeken met ahornsiroop. Waar komt dat nou weer vandaan? Maar leuk is het wel.

Zet deze fles niet op tafel als je met vrienden gaat kaarten – tenzij je er niet mee inzit dat ze voor het einde van het kaartspel leeg is. Psssttt… hou het stil, maar euh… deze is ook lekker in een goeie kop koffie.

85/100

Geproefd door Mark Dermul op 18-11-2019
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: North British
Regio: Schotland
Fles: North British 28 Year Old 1990/2018 Gordon & Macphail Connoisseurs Choice, 1^st Fill Sherry Puncheon #73847, 181 bts
Kleur: mahonie
ABV: 61.0%

Worchestershiresaus

Afgelopen november was ik in Edinburgh, stapte af aan de halte van het Murrayfield Stadium en stak de straat over naar de North British Distillery. Maar helaas is ze niet open voor het publiek en ook mijn smeekbede om enkele foto’s te mogen maken – al was het maar van de buitenkant – viel in dovemans oren. Soit. Ik kon ondertussen wel de hand leggen op een 28-jarige uit 1990 die rijpte op een first fill sherryat en nog altijd een ABV van 61% heeft. Het is een recente botteling van Gordon & Macphail. Nou, nou. En dat kleurtje? Cola is niets tegen.

Ha, speaking of cola, daar ruikt het zelfs eventjes naar! Donkerzoete neus op pure chocolade, rum-rozijnen, verse vijgen en dadels. Pruimenconfituur. Paxarette. Koude koffie. Tabak. Op de achtergrond toch ook wat afgestreken lucifers en zelfs een zweempje van zwavel. Heel even was ik bang dat dit zou overheersen, maar dat doet het gelukkig niet, waardoor deze grain erg donkerzoet wordt en absoluut heerlijk op de neus.

De aanzet is olieachtig en licht pikant, maar zeker drinkbaar zonder water. Zoetzuur, nu. Bittere appelsienen, zowel sappig als gekonfijt, wederom rum-rozijnen en pruimen. Dan volgen maraschinokersen en munt. Wordt zelfs een beetje umami. Worchestershiresaus! Erg aangenaam.

Ook in de lekker lange afdronk is het allemaal sherry en Paxarette, maar weinig whisky. Althans, voor zover ik kan ontdekken. Maar… het werkt!

Blind had ik dit nooit als whisky bestempeld, hoor, maar lekker is het alleszins. Wist-je-dat-je: het is de eerste grain die Gordon & Macphail bottelde in de zogenaamde Connoisseurs Choice, echt waar!

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 03-08-2019
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Een leuk weetje: in 1811 werd de Port Dundas Distillery opgericht door Daniel MacFarlane en in 1813 richtte Brown, Goulier & Co een tweede distilleerderij op – op hetzelfde industrieterrein ten noorden van Glasgow – en noemde haar… ook Port Dundas Distillery! Dat zou vandaag de dag niet meer kunnen, natuurlijk. In 1865 werden ze samengevoegd en in 2009 ging ze dicht. We proeven een grain uit 1995 op vatsterkte, gebotteld door het Nederlandse van Wees onder hun The Ultimate label.

Distilleerderij: Port Dundas
Regio: Schotland
Fles: Port Dundas 23 Year Old 1995/2019 Cask Strength, The Ultimate, Hogshead #64904, 225 bts
Kleur: oud goud
ABV: 59.4%

Nougat & Marsepein

Een leuk weetje: in 1811 werd de Port Dundas Distillery opgericht door Daniel MacFarlane en in 1813 richtte Brown, Goulier & Co een tweede distilleerderij op – op hetzelfde industrieterrein ten noorden van Glasgow – en noemde haar… ook Port Dundas Distillery! Dat zou vandaag de dag niet meer kunnen, natuurlijk. In 1865 werden ze samengevoegd en in 2009 ging ze dicht. We proeven een grain uit 1995 op vatsterkte, gebotteld door het Nederlandse Van Wees onder hun The Ultimate label.

Klassieke, erg zoete neus. Karamel, butterscotch, Werther’s Original en toffee. Allemaal neven van elkaar, natuurlijk. Dat wordt aangevuld met boerenboter, bananensnoepjes, kokosnoot en melkchocolade. Hint van nougat en marsepein. Wilde bloemen en kandijsuiker. Leuke mix en hoewel redelijk eenvoudig, nodigt deze toch erg uit.

Komt vlotjes binnen, ondanks het hoge ABV. Wel onmiddellijk wat kruidigheid, natuurlijk. Denk kaneel, witte peper en gember. Iets van zoethout, ook. Maar dan komen de zoetigheden in vol ornaat opzetten: karamel, chocolade, kokosnoot en iets van vanille-ijs. Vloeibaar dessertje, hoor. Niet complex, wel gewoon lekker.

De afdronk is aangenaam lang, beetje warm en drogend, maar blijft zoet tot het eind, alsof ik een klontje rietsuiker in mijn mond hou.

Geen grootse grain, maar wel erg aangenaam. Zet dit op tafel bij een bordspel en de fles haalt de avond niet. Dankjewel voor het sample, Manny!

84/100

Geproefd door Mark Dermul op 02-08-2019
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Port Dundas
Regio: Schotland
Fles: Port Dundas 46 Year Old 1971/2018 Murray McDavid, Bourbon Barrel + Refill Bourbon Finish, Cask #14001, 200 bts
Kleur: koper
ABV: 47.7%

Grootste Finish

Port Dundas is een industriewijk ten noorden van Glasgow genaamd naar Sir Lawrence Dundas die in de 19^e eeuw mee aan de wieg stond van het Forth & Clyde Canal, waardoor de wijk zo kon floreren. In 2009 ging de distilleerderij dicht en verhuisde de productie naar Cameronbridge en North British. We hebben het genoegen een oude grain van deze distilleerderij te proeven gebotteld door Murray McDavid.

Een neus die barst van de vanille en sultanas, maar tevens wat marsepein en crème brûlée prijsgeeft en dan wat butterscotch en iets wat me aan houtlijm doet denken. Ook nog iets van gedroogde plantenresten – wat ik niet meteen had verwacht – en koffiegruis. Tot slot verschijnt er wat gebakken banaan. Tikkeltje atypisch, maar wel interessant.

De body is zacht, de aanzet licht gekruid. Denk kruidnagel en kaneel met een hint van saffraan. De tannine zorgt alvast voor een bittertje, maar gelukkig wordt hij nooit oaky. Maar ik zou hem ook niet per sé zoet willen noemen. Hoewel er wat sultanas en banaan verschijnen, is deze vooral zoetzuur, alsof er wat pompelmoes of stekelbessen mee gemoeid zijn.

De afdronk is zijn sterkste kant. Nu wordt het echt lekker. Lang, warm en heerlijk zoet op sultanas en donkere honing met een pepertje op het sterfbed.

Deze werd mij door verschillende mensen de hemel ingeprezen en misschien dat ik daardoor wat teleurgesteld ben. Hij is goed, erg goed zelfs, maar niet hemels – behalve dan de finish; die is groots.

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 03-08-2019
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Carsebridge
Regio: Schotland
Fles: Carsebridge 42 Year Old 1960/2002 Chieftain’s Choice, Oloroso Sherry Cask #15010, 135 bts
Kleur: mahonie
ABV: 41.6%

Incognito

De Carsebridge distilleerderij werd in 1798 opgericht en tot 1852 stookte ze zelfs moutwhisky! Maar de grote vraag naar graanwhisky voor de blends noopte John Bald Jr, zoon van de oprichter, er toe om twee Coffey Stills te plaatsen. In 1877 werd Carsebridge zelfs één van de oprichters van DCL, voorloper van het huidige Diageo. De distilleerderij werd in 1983 gesloten en afgebroken in 1992. Ik proef een 42 jaar lang op oloroso sherryvat gerijpte grain van deze Lowlander, gestookt in 1960 en op de markt gebracht in 2002 door Ian McLeod. Hij heeft de kleur van cola!

Op de neus herken ik absoluut geen whisky. Mout noch grain. Dit is gewoon ruiken aan een heerlijk glas geconcentreerde oloroso sherry van de bovenste plank. Rozijnen, gepofte kastanjes, pruimensap, vijgenconfituur, donkere chocolade, meubelpoets en een karrenvracht aan kaneel. Maar ook zadeltassen en een umami hint waar ik niet meteen de vinger op kan leggen. Mijn god, wat ruikt dat lekker.

Veel body heeft hij helaas niet meer maar dat maakt hij helemaal goed op smaak. Porto, rancio, confituur van aardbeien en bosbessen, Arabische koffie, cacao en mokka. Dan geroosterde ham met honing (aha, daar is onze umami toets) gevolgd door appelsien- en walnotenlikeur. Maar… waar is de whisky? Dit lijkt op pure versterkte wijn uit lang vervlogen tijden. De Carsebridge is totaal incognito. Ik klaag niet, hoor.

De finish is middellang op meer walnotenlikeur en kaneel. Koude koffie op het sterfbed.

Blind had ik dit nooit whisky genoemd. Bedankt, Manny, dit was een pareltje!

89/100

Geproefd door Mark Dermul op 02-08-2019
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Zuidam
Regio: Nederland
Fles: Millstone 4 Year Old 2014/2018 92 Rye Whisky, Zuidam, New American Oak
Kleur: amber
ABV: 46.0%

Vicks

Millstone is de naam van de whisky die door Zuidam Distillery op de markt wordt gebracht. De Nederlandse distilleerderij in Baarle-Nassau wordt tegenwoordig bestiert door Patrick Van Zuidam, die als Master Distiller al wat mooie whisky op de markt heeft gebracht. Ik beken… het is nog maar mijn vierde Millstone. Dankzij whiskygabber Manny kon ik de hand leggen op deze 92 Rye Whisky. Opgelet: het getal verwijst niet naar het percentage rogge in de mash bill, maar naar het alcoholpercentage: 92 Proof staat gelijk aan 46%. Hij werd gestookt op 3 januari 2014 en gebotteld op 1 maart 2018 en is dus 4 jaar oud.

Ik vind de neus erg leuk. Doet in eerste instantie aan typische Amerikaanse rye denken, maar als je hem wat tijd en aandacht schenkt, merk je dat hij veel verder gaat. Ik krijg karamel, bruin brood, gekonfijte appelsien, de zeste van een citroen, vanille, kruidnagel en kaneel en een mooie dosis manukahoning. Maar dan komt het: een toets van Vicks Vaporub, Kraska meubelpoets en cuberdons. Nice!

De aanzet is toch even schrikken, want hij is pikant en onmiddellijk erg droog. Voelt bijna niet vloeibaar aan, als u begrijpt wat ik bedoel. Erg droog en stoffig. Een vreemde gewaarwording. Eens je speekselklieren aan het werk gaan proef je de eik en rogge die voor een mooie kruidigheid zorgen (denk nootmuskaat, kruidnagel en kaneel) en pas midpalate verschijnt er een zoetje. Maar van het fruit op de neus is nog maar weinig te merken.

In de middellange – erg droge – afdronk, zijn het kruiden die de plak zwaaien.

De neus vond ik erg aangenaam, maar op smaak werd hij me te droog. Thx, Manny.

79/100

Geproefd door Mark Dermul op 02-08-2019
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).