WhivieBlog

Op 16 januari was ik te gast op de virtuele verjaardagstasting van Tom De Greyt. Uit zijn erg uitgebreide barkast mochten we niet minder dan 8 mooie samples kiezen en ik maakte van die gelegenheid gebruik om 8 whisky’s van de Scotch Malt Whisky Society bij elkaar te sprokkelen. Die zijn meestal erg apart, vaak bijzonder lekker en steeds op vatsterkte.

Het gebeuren moest begrijpelijkerwijs online doorgaan, want we zijn nog niet van het coronavirus verlost, natuurlijk. Dat maakte het daarom niet minder gezellig, hoor. Want het was geen tasting waarbij enige vorm van protocol diende gevolgd te worden. Immers, alle deelnemers hadden andere samples. Dus het was niet zozeer de bedoeling om dezelfde whisky te proeven, maar een erg gezellig samenzijn, alsof je samen aan tafel zit en gewoon de ene fles na de andere aan elkaar doorgeeft en ondertussen een babbeltje slaat.

Dat gezegd zijnde kon ik het toch niet laten om mijn samples – na de tasting – nog eens aan de lippen te zetten en deze – weliswaar korte – tasting notes te schrijven.

Cambus 29 Year Old 1990 SMWS G8.14 Rum-soaked Tea Leaves – 56.4%

Gebakken banaan en kokosnoot met een karrenvracht aan vanille; wat een heerlijke neus. Aangevuld met vers afgereden gras en iets van witte wijn, zelfs. Pas op smaak krijg ik iets rumachtigs door, maar van de theebladeren geen spoor. Neemt niet weg dat dit één van de betere Cambus grains is die ik al proefde. De afdronk is simpelweg outstanding. Ik ben alvast met een klepper gestart. 88/100

Glenlossie 25 Year Old 1992 SMWS 46.68 The Inner Light – 53.9%

Glenlossie is een distilleerderij die niet zo vaak op mijn radar verschijnt, maar deze is wel goed. Een neus die barst van appels en peren, honing en vanille. Erg toegankelijk. Erg zoet en bijna snoeperig op gekarameliseerde appels, vijgen en honing, maar ook een brutaal pepertje. Een tikkeltje in your face. De afdronk doet wat old school aan, wat ik dan weer erg prettig vind. 86/100

Dailuaine 10 Year Old 2008 SMWS 41.115 Scottish Lemon Preservation Society – 62.4%

Een mooie, heldere, licht florale en fris fruitige, speelse neus op wit fruit, heidebloemen en citroensorbet. Zalig. Op smaak kan hij de belofte van de neus niet helemaal waarmaken, maar het blijft wel een speelse, jonge malt met frisse toetsen. Wordt wat snoeperig. Het ABV laat zich wel gelden. Dit is een flinke trap tegen de tanden. De lange, zacht gepeperde afdronk wordt een tikkeltje snoeperig. Leuk! 85/100

Speyburn 10 Year Old 2009 SMWS 88.22 Banana Split with Sprinkles – 53.8%

Babyadem, fruitpap, dat komt als eerste naar voren in de neus van deze leuke malt. Wordt een beetje weeïg op pruimenconfituur, fermenterende druiven en kweepeer. Op smaak wordt het zoete fruit onmiddellijk bijgetreden door zachte houtkruiden en wat gezouten karamel. Melkchocolade treedt bij. Snoeperig zoet. Lange, licht drogende afdronk. Het was even wennen, maar aan het einde van de sessie was ik toch overtuigd. 85/100

Inchmurrin 15 Year Old 2004 SMWS 112.53 Sophisticated Seductive Sazerac Cocktail – 56.6%

Ik krijg steeds meer respect voor de veelzijdige Loch Lomond Distillery, moet ik bekennen. De belachelijk complexe benaming doet mijn haren overeind komen, net als de eerste snuif. Karton is mijn deel. Maar geef hem vijf minuten om te ademen en hij wordt heel erg mooi. Zachte toetsen van rood en donker fruit, melkchocolade, peper, een zacht bittertje en iets floraal. Op smaak is hij betrekkelijk alcoholisch, lekker zoet en funky. Ja, hier is een hoek af (da’s misschien het Limousin wijnvat waarop hij rijpte), maar dat maakt hem net zo leuk. Lange, kruidige afdronk. 84/100

Glentauchers 10 Year Old 2007 SMWS 63.47 Melt-in-your-mouth Mint – 60.9%

Ah, Glentauchers… Weer zo’n nobele onbekende. Een fris fruitige neus op appels, perzik en vanille. Weinig uitgesproken, niks speciaals en toch compleet foutloos en uitnodigend. Op smaak wordt dat extra in de verf gezet: wit fruit (appels, peren), perzik en vanille opnieuw, maar besprenkeld met witte peper. De alcohol brandt een beetje. Pas in de afdronk krijg ik wat munt en chocolade. After Eight, zeg maar. Lekker, hoor. Onderschat, wellicht. Ik hou hier van. 86/100

Glenallachie 7 Year Old 2011 SMWS 107.16 Truly a fairy tale – 67.0%

Dit is nog maar mijn 12^e Glenallachie. Een minder bekende distilleerderij die sinds kort – onder leiderschap van levende legende Billy Walker – weer furore maakt. Dit is een jonge krachtpatser (67%!) die op een butt rijpte. De neus vertoont wat Christmas cake met gekonfijte rood fruit, hard candy, kandijsiroop en aardbeienconfituur. Er zit zelfs een umami kantje aan, waar ik niet meteen de vinger op kan leggen. Mijn tanden vallen bijna uit mijn mond als ik deze proef. Mierzoet en hoogalcoholisch. My god! Karamel, meringues, hazelnoten, nootmuskaat en rode-veter-snoep. Maar wat een krachtpatser. Dat resulteert dan ook in een lange, prikkelende en drogende afdronk die me naar een glas water doet grijpen. Machtige malt. 86/100

Clynelish 8 Year Old 2011 SMWS 26.153 Smashing Apples – 58.4%

Als wat je proeft één van je geliefde malts is, dan bestaat de kans dat je hem herkent. Dat was voor mij het geval met deze Smashing Apples (het was trouwens de enige malt vanavond waarvan  ik een idee had welke het zou kunnen zijn). Op de neus een karrenvracht aan appelmoes en bijenwas, gevolgd door kumquats en limoen, zachte kamillethee en lychee. Hmmm… Lekker waxy op de tong, fris op kersenthee, aangevuld met gezouten karamel, kinine en iets van snuiftabak. Een zacht bittertje en pepertje geven hem wat punch. De afronk is lekker lang, licht bitter van de eik. Apple crumble op het sterfbed. Is er eigenlijk slechte Clynelish? Ik geloof het niet. 87/100

Lekker spul zeg! En bovendien van genoten in goed gezelschap. Ik neem de uitnodiging van Tom graag aan om er volgend jaar – hopelijk in levende lijve – weer bij te zijn.

Bedankt, Tom!

May the Malt be with you!

Na de single cask release gebotteld voor China in 2017 (dat heel wat voeten in de aarde had om een fles tot in België te krijgen) is er in 2018 een single cask gebotteld voor Singapore. Hoe dat in België geraakt is, is te gek voor woorden. Nadat ik er achter gekomen was dat de fles bestond, plaatste ik een hulpkreet op Facebook. Keith Chong uit Singapore liet meteen weten dat hij wel kon helpen en Davide Romano – ja, de man van Valinch & Mallet waarmee ik al enkele jaren bevriend ben – liet verstaan dat hij naar Singapore ging vertrekken. Ik bracht beide samen en Davide speelde smokkelaar koerier om de fles naar Europa mee te brengen. Met het corona-debacle duurde het nog maanden voordat de fles ook effectief in mijn verzameling terecht kwam, maar het is uiteindelijk gelukt. Het betreft een Auchentoshan uit 1987 die maar liefst drie decennia lang op een sherry butt rijpe.

Distilleerderij: Auchentoshan
Regio: Schotland (Lowlands)
Fles: Auchentoshan 24 Year Old 1990/2014, The Duchess, Shieldmaidens ‘Ylva’ – Bourbon Cask, 80 bts
Kleur: witte wijn
ABV: 51.5%

Kruiwagen

Best of Wines (aka Best of Whiskies) is een online shop in Nederland die heel af en toe – echt wel héél af en toe – een whisky bottelt onder eigen label. De fles die ik vandaag proef is hun in 2014 gebottelde Auchentoshan uit 1990, slechts 80 flessen sterk. Op het label prijkt trots ‘cask selected by Luc Timmermans’ – aka Mr Glenfarclas. Bij The Duchess hebben ze nog maar 4 releases op hun actief! In de zogenaamde Shieldmaidens reeks zitten er drie. Een Auchentoshan 1990 ‘Ylva’, een Glenrothes 1996 ‘Lagertha’ en een Ardbeg 1991 ‘Malin’, allemaal vrouwen van bekende Vikingstrijders. Ik beken dat deze release mij was ontgaan en ware het niet dat een whiskyliefhebber uit Nederland mij hierop attent had gemaakt, ik had ‘m nooit aan de verzameling kunnen toevoegen – dus dankjewel, Gwen uit Twente.

Zijdezachte neus op marsepein, een kruiwagen vol gras en groene thee met een enkel schijfje limoen. Hint van witte chocolade en perzik uit blik. Blind zou je aan een Ier kunnen denken.

Mooie body. Verrassend kruidig op eik, kruidnagel en een beetje witte peper. Eerder atypisch, want niks van citrusfruit (nou, ja, een vage hint van limoen), iets van groene banaan en perzik, maar vooral gras en groene thee. Iets van menthol en een vleugje vanille. Maar wel erg licht geheel. Mist wat uitgesproken karakter, moet ik bekennen. Maar op smaak is hij veel interessanter dan de neus deed vermoeden.

De afdronk is middellang en vertoont nu iets meer fruit in de vorm van peer, limoen en zelfs een enkele zespri. Hij blijft bovenal grassig. De afdronk is overigens zijn beste onderdeel!

Eerder atypische, stille vennoot, als u het mij vraagt, maar ik lust dit wel. Vooral de finish kon me erg bekoren.

85/100

Geproefd door Mark Dermul op 17-11-2020
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Malts of Scotland – de Duitse onafhankelijke bottelaar – heeft in zijn warehouse nog een prachtig sherry hogshead gevonden dat in 2000 werd gevuld met de triple distilled spirit van mijn favoriete
Lowlander. Deze Auchentoshan rijpte 18 jaar lang alvorens het vat nog 329 flessen op vatsterkte opleverde. Twee ervan kwamen mijn kant uit. Ik ben hier maar wat blij mee!

Distilleerderij: Auchentoshan
Regio: Schotland (Lowlands)
Fles: Auchentoshan 20 Year Old 2000/2020, Malts of Scotland, Refill Sherry Hogshead #MoS20023, 283 bts
Kleur: amber
ABV: 51.5%

Kersensiroop

Ik heb er lang op moeten wachten, maar vandaag moest Billy – de vertegenwoordiger van Malts of Scotland in België – in Gent passeren en hij maakte van die gelegenheid gebruik een levering aan huis te doen bij de Toshan Man. Thomas Ewers, de sympathieke Duitse eigenaar van het in Paderborn gelegen Malts of Scotland, selecteerde een refill sherry hogshead dat maar liefst 20 jaar geslapen heeft met mijn favoriete Lowlander (oei, dat klinkt al een beetje Murraygate-achtig…) en werd dan op vatsterkte op de markt gebracht.

Op de neus krijg ik de klassieke delicate trekjes van Auchentoshan, aangevuld met mooie toetsen van kersensiroop en bloedappelsien. Wat Pomme d’Amour en een hint van zure matten – het snoepgoed – dat spreekt. Maar daaronder schuilt wel een vuil kantje van stopverf en zelfs een hint van rubber. Ik mag van geluk spreken dat dit niet domineert.

Op de tong manifesteert het rubber zich alvast niet. Nu krijg ik een romige, pikante en donkerrode malts over de lippen. Kersen met chocolade, Mon Chéri zeg maar, en het sap van bloedappelsien, aangevuld met kruidnagel en zachte gember. Tikkeltje zesty, ook.

In de afdronk komt de tannine naar voor, wat voor een licht drogend bittertje zorgt. Maar hij blijft alvast voldoende zoet om de balans te bewaren.

Een mooie Auchentoshan die – dankzij het feit dat het slechts om een refill vat gaat – zijn eigen DNA mooi tentoon kan spreiden.

85/100

Geproefd door Mark Dermul op 24-09-2020
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Auchentoshan
Regio: Schotland (Lowlands)
Fles: Auchentoshan 22 Year Old 1997/2019, Distillery Only, Oloroso Cask #10488
Kleur: mahonie
ABV: 57.1%

Crème de Cassis

Enkele maanden geleden kreeg ik via mijn zeer goede contacten bij Auchentoshan een sample toegestuurd van een nieuwe release die in de steigers stond. De enige vereiste was dat ik nog even de lippen stijf op elkaar zou houden totdat de nieuwe fles officieel aangekondigd zou worden. Dat is ondertussen al lang gebeurd en ik heb alvast een aantal flessen besteld. Maar omwille van de corona-crisis heb ik erg lang moeten wachten op mijn pakketje. Toch ben ik blij dat het eindelijk gearriveerd is. Als u deze tasting notes gelezen heeft, zal u snappen waarom. Oh, dat kleurtje alleen al doet me watertanden!

Een klein OMG-momentje overvalt me van zodra ik deze aan de neus zet. Mijn olfactorisch vermogen wordt hier danig verwend met diepe, zoete sherrytoetsen als rozijnen, chocolade met crème de cassis, appelsienmarmelade, glühwein en oud leder. Iets van stoffige, oude boeken. Koude koffie. Kruisbessen en wilde bloemen op de achtergrond, alsook wat kruidnagel en kaneel. Hint van cuberdons. Noten komen stevig opzetten. Deze neus is bijzonder smeuïg en heerlijk complex.

Yes! Ook op smaak is dit een absolute bom! Het typische karakter van Auchentoshan blijft overeind, maar wordt wel heerlijk omfloerst door kruidnagel en kaneel, vanille en kardemom terwijl hij tevens een karrenvracht aan donkere honing, ahornsiroop, druivensap en amandellikeur offreert. Tikkeltje zesty en perfecte sterkte.

In de afdronk laat de sterkte zich toch voelen. Lekker warm, kruidig, donkerzoet en het duurt een eeuwigheid voordat je stopt met smakken.

Wat een feest! Duidelijk een first fill oloroso vat, maar Auchentoshan blijft herkenbaar. Hoera, een stunner! Bedankt, Neil! Dit type release is waarom ik de Toshan Man ben!

89/100

Geproefd door Mark Dermul op 10-09-2019
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Deze Auchentoshan werd gestookt op 22 oktober 1997 en afgevuld door Signatory op 22 oktober 2018, dag op dag 21 jaar later. Het werd geselecteerd door de online whisky retailer The Whisky Barrel als exclusieve botteling. Die mocht uiteraard in de verzameling niet ontbreken, maar hij zag er tevens zo lekker uit, dat ik me twee flessen bestelde. Eentje daarvan ging open op mijn verjaardagstasting begin dit jaar.

Distilleerderij: Auchentoshan
Regio: Schotland (Lowlands)
Fles: Auchentoshan 30 Year Old 1987/2018 Selected Exclusively for Singapore, Refill Sherry Butt, 383 bts
Kleur: brons
ABV: 55.1%

Sigarenkistje

Na de single cask release gebotteld voor China in 2017 (dat heel wat voeten in de aarde had om een fles tot in België te krijgen) is er in 2018 een single cask gebotteld voor Singapore. Hoe dat in België geraakt is, is te gek voor woorden. Nadat ik er achter gekomen was dat de fles bestond, plaatste ik een hulpkreet op Facebook. Keith Chong uit Singapore liet meteen weten dat hij wel kon helpen en Davide Romano – ja, de man van Valinch & Mallet waarmee ik al enkele jaren bevriend ben – liet verstaan dat hij naar Singapore ging vertrekken. Ik bracht beide samen en Davide speelde smokkelaar koerier om de fles naar Europa mee te brengen. Met het corona-debacle duurde het nog maanden voordat de fles ook effectief in mijn verzameling terecht kwam, maar het is uiteindelijk gelukt. Het betreft een Auchentoshan uit 1987 die maar liefst drie decennia lang op een sherry butt rijpe.

Goh, ja, het is weer van dattum. Diepe, zoete, zalig gesherriede neus op allerhande donkere vruchten. Echt succulent, deze! Oud leder, stoffige boeken, pruimenconfituur, rabarbermarmelade, verse vijgen, chocolade, gekonfijte abrikozen, vers appelsiensap, espresso met cacaopoeder, maraschino kers, sigarenkistje, het blijft maar doorgaan. Maar het mooiste van al (althans voor mij): Auchentoshan blijft herkenbaar! Dat is met sommige van deze actieve vaten wel eens anders. Dit is voor mij thuiskomen.

Lekker olieachtig. Meteen kruidig op nootmuskaat en kruidnagel met een grote hint van kaneel en een prikkel van de alcohol, maar dat wordt onmiddellijk geblust door donkere vruchtensappen met pruim op kop. Doe daar nog wat pruimtabak en opgelegde rozijnen bij, een scheut ahornsiroop en een handjevol walnoten en het feest is compleet. Wat een geweldig vat is dit!

De afdronk duurt erg lang, blijft lekker donkerzoet en kruidig.

Wat ben ik hier blij mee! Pokkenduur, het is waar, maar YOLO, godverdomme! En nu is er eind 2019 nog een exclusief single cask 1987 uitgebracht voor Taiwan, 31 jaar oud. Dedju, zo blijft ne mens wel bezig, hé! Gelukkig ken ik daar wat goed volk… de jacht is geopend!

89/100

Geproefd door Mark Dermul op 27-04-2020
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

La Maison du Whisky behoeft niet echt nog een introductie. Met de regelmaat van de klok selecteren zij ook vaten die dan exclusief voor hun shops worden gebotteld? Dit is er zo eentje van mijn favoriete Lowlander. Deze Auchentoshan werd gestookt in 1992 en als single cask voor hen gebotteld door Signatory in die prachtige maar oh-zo-moeilijk-om-mee-te-schenken decanters van de Cask Strength Collection. Op mijn 50th birthday dinner in whisky restaurant De Cluysenaer stond deze in de line-up… en met reden!

Distilleerderij: Auchentoshan
Regio: Schotland (Lowlands)
Fles: Auchentoshan 24 Year Old 1992/2017 Signatory or La Maison du Whisky, Bourbon Barrel #5428, 159 bts
Kleur: licht goud
ABV: 47.8%

Honingraten

La Maison du Whisky behoeft niet echt nog een introductie. Met de regelmaat van de klok selecteren zij ook vaten die dan exclusief voor hun shops worden gebotteld? Dit is er zo eentje van mijn favoriete Lowlander. Deze Auchentoshan werd gestookt in 1992 en als single cask voor hen gebotteld door Signatory in die prachtige maar oh-zo-moeilijk-om-mee-te-schenken decanters van de Cask Strength Collection. Op mijn 50th birthday dinner in whisky restaurant De Cluysenaer stond deze in de line-up… en met reden!

De neus doet denken aan de lente. Flink wat gras, bloesems (zelfs licht geparfumeerd) en de hint van tropisch fruit à la abrikoos en papaya. Honingraten. Vanille, zoethout en gember, maar ook een frisse toets die me wat aan munt doet denken. Geef hem de tijd om even te ademen en er komt nog een geweldig mooie toets van bananenchips aan te pas.

Ook op smaak is deze een schoolvoorbeeld van Auchentoshan op bourbonvat. Vanille en gras bij de vleet, een boeketje bloemen, wat witte peper en gember en aardig wat citrusfruit. Iets minder tropisch dan de neus, weliswaar. Perfecte sterkte om als aperitief te dienen.

De afdronk – die middellang genoemd mag worden – begint eerder kruidig om dan snoeperig zoet te worden. De munt keert weer op het sterfbed.

Het zou u vergeven zijn, mocht u deze blind met een goeie Ierse whiskey verwarren. Dit is meteen ook de 230^e Auchentoshan die ik proef.

85/100

Geproefd door Mark Dermul op 26-04-2020
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Auchentoshan
Regio: Schotland (Lowlands)
Fles: Auchentoshan 21 Year Old 1997/2018 Signatory UCF for The Whisky Barrel, Refill Sherry Hogshead #2911, 168 bts
Kleur: brons
ABV: 52.4%

Orangettes

Deze Auchentoshan werd gestookt op 22 oktober 1997 en afgevuld door Signatory op 22 oktober 2018, dag op dag 21 jaar later. Het werd geselecteerd door de online whisky retailer The Whisky Barrel als exclusieve botteling. Die mocht uiteraard in de verzameling niet ontbreken, maar hij zag er tevens zo lekker uit, dat ik me twee flessen bestelde. Eentje daarvan ging open op mijn verjaardagstasting begin dit jaar.

Deze neus is gewoonweg zalig! Mokatine bij de vleet, butterscotch en kokosnoot daarbovenop, hint van chocolade en nootmuskaat, dadels in de verte. Maar… eerlijk is eerlijk: er schiet weinig over van het distilleerderijkarakter. Soit: hij is super op de neus en dat is wat telt.

Hij is olieachtig tot bijna romig en bijgevolg mooi mondvullend. Het donkere fruit komt nu eerst, aangevuld met wat rubber (de goeie soort, dus géén off-note) en donkere karamel, gekonfijte appelsien en een confituur van dadels zoals je die enkel in Tunesië bij het ontbijt krijgt. Wat bittere toetsen van het hout, alsook zelfs wat woodsmoke. De tweede slok gaat het steeds meer richting appelsien en chocolade. Orangettes, dus. Ik vind dat geen straf.

De afdronk is lang te noemen, zacht gekruid op nootmuskaat met een hint van kruidnagel, met een beetje tannine op het sterfbed.

Mooie vatselectie van The Whisky Barrel. Ik ben blij dat ik enkele flessen kon bemachtigen.

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 26-04-2020
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Thomas Ewers bottelde wederom een vaatje Auchentoshan. Deze keer is het een refill sherry hogshead dat maar liefst 20 jaar lang sliep met mijn favoriete Lowland. Misschien is het niet politiek correct om deze woordkeuze te gebruiken in tijden van Murrygate… Hoe dan ook, het werd gebotteld op vatsterkte, zoals we van MoS gewend zijn. Ik proef deze op mijn 51^e verjaardag als kick off voor een week vol triple distilled reviews en ramblings. Vier mee!

PS. Blijkbaar liep er iets mis met de upload van deze video en stopt hij al na minder dan 5 minuten, nog voor de eigenlijke tasting begint. Ik krijg het echter niet opgelost. Mijn excuses daarvoor.

Distilleerderij: Tobermory
Regio: Schotland (Islands)
Fles: Tobermory Gin
Kleur: clear
ABV: 43.3%

Klassiek

Voor de feestelijke heropening van de distilleerderij lanceerde Tobermory een gin, die al meteen met de titel ‘Best Scottish Classic Gin’ ging lopen in 2020. Als botanicals gebruikte de distilleerderij op Mull naast de verplichte jeneverbes ook vlierbloesems, thee en wilde heide, alsook een ‘dash of Tobermory new make spirit’. Hij werd gestookt in hun 60-liter still Wee Betty. Ondertussen hebben ze – omwille van het grote succes – beslist om deze op grote schaal te blijven stoken in een apart still house.

Erg klassiek, maar daar is niks mis mee. Duidelijke toetsen van jeneverbes en citrusfruit, terwijl de vlierbloesem hem een onmiskenbaar zoetje geeft.

Verrassend krachtige smaak, maar zoals op de neus erg klassiek. Dat maakt hier een eerder ‘gewone’ gin van, maar persoonlijk vind ik dat een voordeel. Geen franjes, geen shenanigangs, maar een erg lekkere, cleane gin.

De afdronk is niet erg lang, maar wel eetlustopwekkend en dat is nou precies de bedoeling van een klassieke G&T, toch?

Je kan de fles voor zo’n 35 EUR op de kop tikken. Enerzijds is dat niet bepaald goedkoop voor een klassieke gin, anderzijds is deze wel gebotteld op een mooi ABV. Ik heb erg genoten van deze fles.

Gin & Tonic

Ik haalde mijn ballonglas boven en schonk een genereuze hoeveelheid van de Tobermory gin in mijn glas, dropte daar een hoeveelheid bevroren rood en zwart fruit op en vulde hem aan met de al even klassieke Fever Tree tonic. Het resultaat was een erg mooie, bitterzoete en verfrissende G&T.

Het fruit knabbelde ik nadien met veel gusto op. Het was voortreffelijk, helemaal doordrongen van de drank.

Geproefd door Mark Dermul op 28-11-2020
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Tobermory
Regio: Schotland (Islands)
Fles: Ledaig 13 Year Old, OB 2019 Port Pipe Matured, 1.710 bts
Kleur: oud goud
ABV: 58.1%

Intens

Na mijn zeer geslaagde ontmoeting met de 17-jarige Distillery Exclusive die op een Madeira wijnvat was gefinisht, vond ik het de moeite om op jacht te gaan naar deze 13-jarige die op portovaten rijpte. Ik scoorde een sample via een vriend in Nederland en ben er helemaal klaar voor.

Het schizofrene karakter van de distilleerderij laat zich onmiddellijk zien op de neus: gerookt vlees, kamfer, natte aarde, stopverf… en wordt aangevuld met iets van rozenwater, rood fruit, pruimtabak en iets snoeperig. Goed!

Heerlijk op smaak! Een mandje vol rode en blauwe bessen wordt omgeven door een rokerig vreugdevuur, zilte salmiak, zachte boter en flink wat rook. Karamel en honing komen de boel wat verzachten. Zoethout en zwarte peper maken hem lekker kruidig. Maar de smaken zijn best intens.

De afdronk is erg lang, kruidig, rokerig, warm en eindigt in een combinatie van gedroogd vlees (beef jerky) en rode wijn.

Indrukwekkende, jonge, krachtige, warme Ledaig die me compleet van mijn sokken geblazen heeft.

88/100

Geproefd door Mark Dermul op 15-11-2020
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Tobermory
Regio: Schotland (Islands)
Fles: Ledaig 22 Year Old 1994/2017 Brothers in Malt, Hogshead #5143, 218 bts
Kleur: goud
ABV: 56.0%

Eucalyptus

Brothers in Malt is een Duits whiskygenootschap dat in 2014 in het leven werd geroepen. Sindsdien releasen ze met de regelmaat van de klok single casks op vatsterkte en zonder koelfiltratie of kleuring. De nadruk ligt wel op Schotland, maar ook heel wat Duitse single malts zijn de revue al gepasseerd. Dit is een 22-jarige Ledaig, een malt die ik steeds meer naar waarde begin te schatte, getuige de vele tasting notes die de afgelopen dagen verschenen zijn.

Verrassend gesloten neus op peren, plasticine en vanille. Het duurt best lang voordat hij meer prijsgeeft, zoals iets van zoete malt, witte chocolade, eucalyptus en rauwe raap. Wat een vreemde, atypische Ledaig op de neus, zeg. Maar versta me niet verkeerd: dit is lekker, hoor.

Hij is licht olieachtig, zacht maritiem (een ziltje, een hint van natte stenen), maar erg clean. Na enkele seconden in de mond lijkt de turf te ontploffen, ontstaat er plots heel veel rook, komt er een hint van wit fruit en limoen met opnieuw die frisse toets van eucalyptus.

En ook in de finish, die niet erg lang is maar kort zou ik ‘m nu ook niet noemen, komt – nadat wat assen en hooi zijn gepasseerd – de eucalyptus plots sterk opzetten.

Na die gesloten neus had ik niet verwacht dat het zo’n mooie Ledaig zou worden op smaak en in de finish. Goed spul!

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 15-11-2020
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Tobermory
Regio: Schotland (Islands)
Fles: Ledaig 8 Year Old 2006/2015 Nose Art, Bourbon Barrel #800127, 272 bts
Kleur: witte wijn
ABV: 52.5%

Stijl

Nose Art is een collectie van Whisky-Doris, de Duitse online retailer. Het vatnummer doet vermoeden dat het uit de stallen van Signatory komt. Het label werd ontworpen door Ralf Berger met een klassieke dame, getekend door Alberto Vargas, maar dit volledig terzijde. De malt is zo bleek als witte wijn.

De neus is onmiddellijk lekker peaty op aarde, rubberen laarzen en hooi. Wat natte stenen en een hint van gerookt spek. Dat wordt mooi tegengas gegeven door frisse toetsen van mandarijntjes, limoenen en een beetje vanille. Tuinkruiden maken het plaatje compleet. Lekker.

Hij is lekker olieachtig, onmiddellijk goed gepeperd (witte peper, gember) en houdt het midden tussen zoet (vanille) en zilt (brak water), met een fruitig hart van mandarijn. Groene appeltjes steken midpalate de kop op, terwijl de rook langzaam wegtrekt.

De afdronk is voldoende lang, warmend op turfrook en vanille.

Ah, jonge Ledaig… een stijl de me erg aanstaat en zeker in deze gure winterdagen goed van pas komt.

85/100

Geproefd door Mark Dermul op 15-11-2020
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

De online retailer The Whisky Barrel heeft een reeks malts uitgebracht onder eigen label in de reeks ‘Originals’ waarbij ze de verschillende stijlen van malts aan hun klanten willen voorstellen. In deze reeks verscheen vorig jaar ook deze jonge Ledaig – geturfde Tobermory, dus – afgevuld op vatsterkte na 11 jaar rijping op een first fill oloroso hogshead.

Distilleerderij: Tobermory
Regio: Schotland (Islands)
Fles: Ledaig 11 Year Old 2008/2019, The Whisky Barrel, 1^st Fill Oloroso Hogshead #TWB1006, 288 bts
Kleur: goud
ABV: 54.4%

Brak

De online retailer The Whisky Barrel heeft een reeks malts uitgebracht onder eigen label in de reeks ‘Originals’ waarbij ze de verschillende stijlen van malts aan hun klanten willen voorstellen. In deze reeks verscheen vorig jaar ook deze jonge Ledaig – geturfde Tobermory, dus – afgevuld op vatsterkte na 11 jaar rijping op een first fill oloroso hogshead.

Jaaaa….. dat is weer zo’n geweldige neus. Jonge Ledaig met een zoete twist. Denk roet, vermolmd hout, gerookte vis, assen, oestersap met een beetje chocolade, een hint van verse koffiebonen en spek. Met een dikke, vette zwoerd – dat wil ik nog wel even verduidelijken! Geweldig.

Olieachtig op de tong, met onmiddellijk wat citrusfruit, vanille en munt, alvorens een flinke borrel brak water zijn intrede doet, de rook redelijk groots wordt en chilipeper de boel in brand komt zetten. De invloed van het sherryvat is hier subtiel en zorgt voor slechts een klein zoetje (ik krijg plots een beetje banaan) maar laat voor de rest het vuile, zilte, aardse DNA van Ledaig onaangeroerd. Groots.

De afdronk is zelfs het zoetste deel van deze malt met wat boerenboter, sultanas en woodsmoke op het sterfbed.

Erg lekkere Ledaig, precies zoals ik ‘m graag heb. Hoe vettiger, hoe prettiger!

87/100

Geproefd door Mark Dermul op 14-11-2020
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Tobermory
Regio: Schotland (Islands)
Fles: Tobermory 17 Year Old Distillery Exclusive, OB 2018, Madeira Wine Cask Finish, 990 bts
Kleur: amber
ABV: 55.5%

Madeira

Een distillery exclusive heeft altijd wel een streepje voor bij mij. Immers, als hij enkel en alleen op de distilleerderij verkrijgbaar is, dan moet het toch een bijzonder malt zijn, niet? Van deze Tobermory werden slechts 990 flessen afgevuld, nadat hij 17 jaar had gerijpt. De laatste maanden bracht hij door op een Madeira vat. Dat is een versterkte wijn van het gelijknamige Portugese eiland voor de Afrikaanse kust.

Het ietwat wilde, ongetemde DNA van Tobermory verschijnt onmiddellijk – natte aarde, verwelkte bloemen, gist en vers gezaagd hout in dit geval – maar wordt mooi aangevuld met lichte woodsmoke en een zoetje in de vorm van carré confituur, kruisbessen, marsepein en… euh… houtlijm? Doet wat denken aan de lijm die ik als kind op school gebruikte tijdens het knutseluurtje.

Op smaak vertaalt zich dat naar zuurkool met karamel – yup! – marsepein, gerookte ham en flink wat peper. Zwarte peper, om precies te zijn, alsook wat kruidnagel. Flink wat woodsmoke, waardoor ik weer even aan zijn geturfde broeder Ledaig moet denken. De alcohol is prima geïntegreerd en deze doet me echt genieten.

In de finish – die best lang is – komt eerst de kruidigheid (met een verrassend ziltje), dan het zoet van de Madeira om tot slot te eindige met een flink bittertje.

Gelaagde, gewaagde, geslaagde Tobermory.

87/100

Geproefd door Mark Dermul op 14-11-2020
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Tobermory
Regio: Schotland (Islands)
Fles: Tobermory 25 Year Old 1994/2020, The Whisky Mercenary, Refill Sherry Butt #5013, 250 bts
Kleur: licht goud
ABV: 50.9%

Gueuze

Deze Tobermory werd gebotteld door The Whisky Mercenary, maar het betreft wel een gedeeld vat met zijn partner Kintra uit Nederland. Beiden brachten 250 flessen van dit refill sherry butt op de markt. Ik proef hem head-to-head met een zustervat dat 6 jaar eerder gebotteld werd door het Italiaanse Wilson & Morgan. Deze is alvast een pak bleker, maar het alcoholpercentage is nagenoeg gelijk.

Benzine, natte aarde, varens en bloed! WTF? U leest het goed, hoor. Ik ben niet aan het ijlen. Daarnaast offreert de neus hints van perzik en mango, appelsienschillen en Oude Gueuze! Vuil met een zoet randje en absoluut outstanding.

Lekker romig met een flink zoetje (alsof er een klontje suiker in mijn glas gevallen is), gevolgd door peper en zout, kardemom en iets van anijs. Mooie toetsen van zowel wit fruit als perzik, iets van amandelschaafsel en appelsienschillen. Dit is best complex, maar je moet er je tijd voor nemen.

De afdronk is lang op wit fruit en peper.

Begrijp me niet verkeerd, dit is lekker spul, hé, maar ik vind het geen makkelijke malt. Ik heb deze ondertussen toch al een paar keer geproefd en soms staat hij me niet aan en soms denk ik ‘hoe kan het dat deze me soms niet aanstaat?’. Dat type malt is hij.

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 14-11-2020
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).