WhivieBlog

Distilleerderij: Caol Ila
Regio: Schotland (Islay)
Fles: Caol Ila 11 Year Old 2013/2014, Unchartered Whisky Co, Orange Wine Hogshead #UC043, 308 bts
Kleur: koper
ABV: 56.2%

Oranje

Deze jonge Caol Ila is, voor zover ik weet, de eerste en enige die op een zogenaamd Orange Wine hogshead gerijpt werd. Orange wine heeft, voor alle duidelijkheid, niets met appelsienen of ander oranje fruit te maken, maar is een witte wijnsoort die geproduceerd wordt zonder de schil van de druiven te verwijderen. Die schil bevat tannine, fenolen en kleurpigmenten die normaal gezien eerder als ongewenst worden beschouwd voor witte wijn. Noem het een witte wijn met maceratie. En ja, hij is donkerder dan wat je van een witte wijn gewend bent. De les is voorbij: we gaan proeven van deze ‘oranje’ Ileach!

Dat zorgt wel voor een aangename, flink atypische neus. Terwijl het DNA van Caol Ila onmiskenbaar is (en rokeriger dan ik gewend ben van dit huis), wordt het mooi omfloerst door erg fruitige en snoeperige toetsen als van perzik, appelsienlikeur (dan toch?) en guimauve (jawel, hoera, da’s lang geleden!). Tot slot nog een toets die ik enkel kan omschrijven als brandwondenzalf, wat ik dan weer niet zag aankomen. Doe er een paar druppels water bij en het wordt en waar snoeperig fruitbommetje wat me doet denken aan Tutti Frutti (wat bovendien op het label staat!).

De malt danst over de tong. Er lijkt wel een bruistablet in gevallen, zowel qua tinteling als qua smaak. Dat eerste is erg prettig, dat tweede een pak minder. Maar al snel wordt dat opgevangen door toetsen van appelsien, banaan en een verrassend flinke rokerigheid. Je mond wordt er helemaal warm van. Het alcoholpercentage laat zich wel erg voelen, moet ik bekennen. Dit is een stevige jongen. Verdund is hij een pak toegankelijker, verliest hij die bruistablet en wordt het een vloeibaar snoepje met en rokerige hoek af. Lekker!

De afdronk is lang, pittig gekruid, rokerig en een mooi midden tussen zoet en zilt, zelfs verdund.

Deze is atypisch, maar wel erg lekker, zeker als je er een theelepeltje water aan toegevoegd hebt. Reken op zo’n 135 EUR. Dankjewel voor het gulle sample, Ellen.

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 16-03-2025

Distilleerderij: Kilchoman
Regio: Schotland (Islay)
Fles: Kilchoman 7 Year Old 2012 Madeira Cask Finish for Bresser & Timmer, Madeira Cask #81/2012, 244 bts
Kleur: brons
ABV: 56.3%

Rode Twist

Kilchoman en Madeira is wat mij betreft een match made in heaven. Herinner u die release van Prima Vinum enkele jaren geleden? Peter Van Dijck, de sympathieke zaakvoerder, liet toen twee vaatjes samen kieperen omdat hij niet kon kiezen. Het Nederlandse Bresser & Timmer kon dat blijkbaar wel, want zij gingen voor een single cask dat in 2012 te slapen werd gelegd en 7 jaar later werd gebotteld op vatsterkte. Het vat bracht 244 flesjes 56.3% op. Ik verwacht me wederom aan een heerlijke Islay malt met een rode twist. Prachtig kleurtje, overigens.

Snoeperig zoet op een mix van rood fruit en rood snoepgoed. Denk gummi kersen of Dracula tanden. U weet wat ik bedoel. Daarnaast Fanta lemon en verrassend weinig rook. Cuberdons en… bloedworst! Blind had ik niet eens aan Islay, laat staan Kilchoman gedacht. Maar lekker is het zeker wel.

Krachtige, zoetzure aanzet met nu onmiddellijk een flinke rokerigheid. Enige twijfel na de neus is bij deze volledig weggevaagd. Dit is very peaty, maar tegelijkertijd erg snoeperig en fruitig. Elke rode vrucht die je je kan inbeelden passeert de revue en het is erg lekker. Wat me ook gunstig stemt is dat het vat het DNA van de malt (op de smaak althans) niet overheerst.

Een erg lange, warme, kruidige maar flink drogende finish is mijn deel. Roet op het sterfbed!

Ik blij er bij: Kilchoman en Madeira is een match made in heaven.

87/100

Geproefd door Mark Dermul op 16-03-2025

Distilleerderij: Lagavulin
Regio: Schotland (Islay)
Fles: LG Peated Whisky 5 Year Old 2019/2025 The Whisky Jury, First fill Oloroso Sherry Cask #15
Kleur: brons
ABV: 48.88%

Meticuleus

The Whisky Jury behoeft absoluut geen introductie meer. Joeri lanceerde onlangs een geturfde, op Oloroso sherry gerijpte smaakbom voor minder dan 50 EUR. Toegegeven, het goedje is pas 5 jaar oud (waarvan 2 jaar op het sherryvat), maar het gaat hier wel om een ronkende naam, toch? Lagavulin is één van Islay’s meest geliefde whisky’s, dus kunnen we hier maar wat blij mee zijn. Nu… Aangezien het vat in België heeft liggen pruttelen, mag Scotch Whisky niet op het label vermeld worden. Sterker nog, het label vermeld ‘Blended Malt, Origin Europe’. Een theelepeltje op papier, voor de goeie verstaander. Het is allemaal window dressing. Merk ook op dat het alcoholpercentage wel heel meticuleus werd gemeten: 48.88%. Ik proefde hem voor het eerst in een soort avant-première op het onvolprezen Liquid Leuven en nam meteen ook een sample mee naar huis dat ik vandaag met veel gusto wederom aan de lippen zet.

Verrassend toegankelijk (net als de prijs) op zachte rook – minder dan je van het huis zou verwachten, eerlijk gezegd – stokvis, roet en zeewier, aangevuld met donkerzoet fruit. Denk pruimen, rozijnen en een verloren gelopen vijg. Hint van hoestsiroop. Deze neus is bijzonder uitnodigend.

Olieachtig op de tong. Dankzij het vriendelijke ABV gaat deze gevaarlijk vlot naar binnen. Nu komt het donkere fruit eerst, alvorens de turfrook zich laat opmerken, maar make no mistake: dit is Lagavulin pur sang. De turf wordt bij de tweede slok een pak prominenter, bij de derde slok zelfs dominant, maar het fruit geeft meer dan voldoende tegengas om de boel perfect in balans te houden.

Wat is dat een lange, heerlijke finish, zeg.

Wat fijn om weer eens een erg betaalbare release van The Whisky Jury te mogen verwelkomen. Dit is veel meer dan bang for your buck, dit is een overheerlijke whisky die zonder enige twijfel mijn richting uit moet komen.

87/100

Geproefd door Mark Dermul op 30-01-2025

Distilleerderij: Bruichladdich
Regio: Schotland (Islay)
Fles: Bruichladdich 33 Year Old 1991/2024, Uncharted Whisky, Refill Bourbon Hogshead #UC042
Kleur: licht goud
ABV: 45.7%

Clyneladdie of Bruichlish?

Unchartered Whisky is een relatief nieuwe bottelaar, die pas in 2021 hun eerste release op de markt brachten. Maar dit flesje is toch wel bijzonder… Immers het bevat een Bruichladdich van meer dan drie decennia oud, gestookt in 1991. Dat betekent dus dat het een distillaat is dat gestookt werd voor de sluiting in 1994 (de distilleerderij ging pas in 2001 terug open onder leiding van Mark Reynier, nu bekend van Waterford in Ierland, dat onlangs helaas failliet ging). Ondergetekende was 21 toen deze spirit uit de stills druppelde. Ah, waar is de tijd…?

Blind had ik nooit Islay gezegd, maar eerder aan een waxy, fruitige Highlander gedacht, want dit is een bommetje met wit fruit op kop, gevolgd door flink wat bijenwas (doet me echt aan Clynelish denken!), witte chocolade, iets herbaal en bloemenhoning. Heerlijk met hoofdletter H!

Ook op de tong is het best waxy en fruitig – meer van hetzelfde eigenlijk – maar wordt vooral de herbale kant wat uitvergroot en krijg ik toch nog een verrassende toets van rook te pakken. De chocolade wordt duidelijker, de bijenwas grootser en de malt in zijn geheel erg elegant en boeiend. Complex is een understatement.

Een fantastisch, lange, zoete en zacht drogende finish rondt deze proefsessie af, met een klein, maar prima bittertje op het sterfbed.

Liquid history, toch? En absoluut geweldig. Een flesje gaat je wel zo’n 700 EUR lichter maken, dus dit is zeker geen fles voor ieders beurs, maar een Laddie van meer dan dertig jaar oud kom je niet zo vaak tegen, toch? Met een hele dikke merci aan Eric en Ellen van Whisky Warehouse Belgium die me van een gul sample voorzagen.

90/100

Geproefd door Mark Dermul op 30-01-2025

Distilleerderij: Bruichladdich
Regio: Schotland (Islay)
Fles: Port Charlotte 7 Year Old 2014 Islay Barley
Kleur: stro
ABV: 50%

Island, Cruach, Coull, Rockside, Dunlossit Estate, Mulindry, Craigens & Sunderland Farms

Bruichladdich staat erom bekend dat ze drie verschillende malts produceren: Bruichladdich, Port Charlotte en Octomore. In ons glas zit een 7-jarige Port Charlotte, geproduceerd met lokaal verbouwde gerst, vandaar de naam Islay Barley. Hij is verrassend (nou, ja) bleek, als je weet dat het een vatting is van 84% bourbon-, 8% virgin oak en 8% Bordeaux wijnvaten. Voor de anoraks onder ons – u weet wie u bent – voeg ik graag nog even toe dat de malt afkomstig is van deze boerderijen op Islay: Island, Cruach, Coull, Rockside, Dunlossit Estate, Mulindry, Craigens & Sunderland Farms. Ze vormen meteen ook de langste titel voor één van mijn blogposts ooit. Aan de slag!

Flink herbale en eigenlijk lentefrisse neus op kamfer, groenhout, gember en bijzonder subtiele turf – totaal tegen de verwachtingen in, moet ik daaraan toevoegen – aangevuld met kruisbessen, roze pompelmoes en frisse limoen. Hint van vanille en kristalsuiker, wat hem een extra zoetigheid geeft op de neus. Aangenaam.

Olieachtig en zoet met een roetig randje. De pompelmoes en limoen domineren, gevolgd door kruisbes en iets wat me aan onrijpe ananas doet denken. Dan groene tuinkruiden, zoethout en verse nootmuskaat. Midpalate krijgt hij een bitter kantje als van een tamme kastanje. En een zilt randje doet ook zijn intrede, waardoor hij wat maritiem wordt. De rokerigheid domineert op geen enkel ogenblik, wat toch verrassend is, niet? Lekker is het allemaal wel.

De afdronk is lang en na een zacht bittertje zet hij je mond helemaal droog. Vanille krijgt het laatste woord, wie had dat gedacht?

Dit is al mijn 33^e ontmoeting met PC en ze is me goed meegevallen. Reken op zo’n 80 EUR voor een fles.

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 29-01-2025

Distilleerderij: Bunnahabhain
Regio: Schotland (Islay)
Fles: Bunnahabhain 6 Year Old 2017/2024 Staoisha, Brachadair, Sherry Octave #36152, 64 bts
Kleur: mahonie
ABV: 62.1%

Nosferatu

Staoisha is, zoals u wellicht weet, de flink geturfde versie van Bunnahabhain. Die worden veelal – en terecht – op jonge leeftijd gebotteld. Deze is amper zes jaar oud en werd gebotteld door het onvolprezen Brachadair, van een sherry octave – een klein vat. Slechts 64 flessen sterk, maar wel op een flink hoog ABV. Zou ik best water bij de hand houden? We gaan het zien… euh… proeven!

Intense, aromatisch en bijna brutale neus op assen, roet en mos, aangevuld met nieuw hout, koude koffie en Rucola hoestbonbons. Iets van schapenstal verschijnt, ongezouten pindanoten, zwarte peper en rood fruit. Hier is vanalles aan de gang en het is allemaal boeiend.

Mooi olieachtig, bijna stroperig, op de tong met nu eerst het rode fruit – in een gezellig stoofpotje – waarna de turf explodeert en de malt erg herbaal en droog maakt. Donkerzoet en bijzonder rokerig. Zoetzure turf. Je mond staat in vuur en vlam, maar water blijkt toch overbodig. Rubber en zilt komen om de hoek piepen. Erg amusant en lekker.

De afdronk is uitstekend! Lang, roetig (is dat een woord?), maar tegelijkertijd zoet en zilt met een frisse toets als van munt.

Da’s een drammetje voor Nosferatu, I kid you not! Wat een beest! Nog links en rechts te vinden voor zo’n 105 EUR. Dat is niet goedkoop, toegeven, maar toch heb ik er geen enkele moeite mee deze warm aan te bevelen als je, net als ik, van de combinatie turf en sherry houdt.

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 29-01-2025

Distilleerderij: Kilchoman
Regio: Schotland (Islay)
Fles: Kilchoman 100% Islay 14th Edition, OB 2024
Kleur: goud
ABV: 50%

Publican

In tegenstelling tot de andere releases van deze Ileach, is hun 100% Islay een whisky die uitsluitend gemaakt werd van eigen verbouwde én geturfde gerst, in dit geval Publican met 20ppm. En dat hij populair is, wordt bewezen door het feit dat hij al zo lang op de markt is. Dit is al de 14^e editie. De whisky is 9 jaar oud en rijpte op een combinatie van bourbon (90%) en Oloroso sherryvaten (10%).

De neus is scherp, maar op een prettige manier. Erg mineraal. Doet even aan een bruistablet denken, alvorens er een hint van vanille en vers gesneden ananas tevoorschijn komen. Mos op een rots aan de kust. En uiteraard een rokerigheid, zij het wel eentje die erg delicaat is.

Heerlijk olieachtig mondgevoel. De citrustoetsen krijgen nu de bovenhand, aangevuld met hooi, aarde, vanille en zelfs een hint van – niet lachen – slagroom. Boeiend en entertainent.

De afdronk is middellang op meer van hetzelfde met plots een droog bittertje op het sterfbed.

Wat maken ze toch goed gerief bij Kilchoman. Ik kan haast niet wachten om ze nog eens te gaan bezoeken (note to self: geduld, kerel, da’s pas in september 2026!).

84/100

Geproefd door Mark Dermul op 28-01-2025

Distilleerderij: Bowmore
Regio: Schotland (Islay)
Fles: Bowmore 12 Year Old, OB 2022
Kleur: koper
ABV: 40%

Eenvoudig Elegant

Het is fair om te zeggen dat deze Bowmore 12 Year Old één van de entry level malts van de distilleerderij is. Dat betekent ook dat de fles erg betaalbaar is, iets wat lang niet van alle entry level malts gezegd kan worden.

De neus offreert mooie toetsen die je met sherry associeert: pruimen, rozijntjes en een toefje rubber dat niet stoort. De rook is erg subtiel en zou je blind wel eens met woodsmoke kunnen verwarren in plaats van turfrook. Elegante neus.

De malt is zacht en olieachtig met een fruitigheid die niet alleen de vruchten uit de neus bovenhaalt, maar aanvult met appelsien en daar nog een walnoot aan toevoegt. En zacht gepeperd. De eik laat zich niet onbetuigd en zorgt voor een licht drogend effect, maar alles bij elkaar is dit een elegante, zij het relatief eenvoudige, malt.

De afdronk had iets meer om het lijf mogen hebben, maar is wel een mooie verderzetting van de smaak. Zonder franjes.

Deze Bowmore 12 is een eenvoudig elegante malt die al te vaak over het hoofd wordt gezien. Zijn zachte prijs dubbel en dik waard.

82/100

Geproefd door Mark Dermul op 28-01-2025

Distilleerderij: Bruichladdich
Regio: Schotland (Islay)
Fles: Rhinns 12 Year Old 2011/2024 The Roots, Hogshead, 199 bts
Kleur: goud
ABV: 52.3%

Jawadde!

Eind vorig jaar lanceerde Joren Nuyts nog enkele leuke releases, waaronder deze Rhinns (hoewel hij volgens het label al in januari 2024 werd gebotteld). Het bijzondere aan deze whisky is dat het een mix is van 66% geturfde spirit à la Port Charlotte en 33% ongeturfde Bruichladdich, blended at birth (maw, beide distillaten werden tezamen gerijpt, in dit geval in een hogshead). Slechts 199 flesjes zagen het daglicht van deze whisky. Joren was zo vriendelijk mij een sample te bezorgen.

Jawadde! Da’s een erg aparte neus. Enerzijds flink farmy zoals je van een Port Charlotte mag verwachten (met koeienstal en vers afgereden gras, natte hond en modder), aangevuld met wat tabaksbladeren, limoensap en… euh… lampolie. Vreugdevuur op het strand. Abroath Smokies, maar ook sappige perzik en karnemelk. Wat is dat hier allemaal? Heerlijk!

Volmondig, bijna romig, op de tong. Een zoete kern met wat cederhout, marsepein (!) en karamel, gevolgd door maritieme toetsen als extraatje. Vertoont op de tong alvast meer fruit dan op de neus. Naast de perzik nu ook pomme d’amour en zelfs wat bosvruchtenconfituur en een druppeltje bloemenhoning. Complex en indrukwekkend, maar het is duidelijk dat de geturfde Port Charlotte domineert. Dat is absoluut geen straf.

De afdronk is uitstekend. Lang, warm, rokerig en belonend.

Helaas is ook deze nergens meer te vinden, natuurlijk (tenzij je naar Lausanne, Zwitersland, trekt). Dus, dankjewel voor het sample, Joren!

89/100

Geproefd door Mark Dermul op 07-01-2025

Distilleerderij: Ardbeg
Regio: Schotland (Islay)
Fles: Secret Islay 14 Year Old 2009/2023 the Roots, Hogshead, 179 bts
Kleur: witte wijn
ABV: 52.5%

A Beg for Art

Eind vorig jaar lanceerde Joren Nuyts nog enkele leuke releases, waaronder deze Secret Islay. Deze release van The Roots mag dan al een Secret Islay zijn, als je ‘A Beg for Art’ op je label zet, moet je al van Mars komen om niet te snappen dat dit een Ardbeg is. En een flink bleke op de koop toe.

Oh, de neus is goed, maar zou me blind niet meteen aan Ardbeg doen denken. Grafiet (potlood), vingerverf, teer en iets van houtlijm. Apart, maar het werkt wel (en nog geen klein beetje ook). Even lijkt het wel alsof er een paar druppels Tequila aan mijn glas is toegevoegd. En helemaal op de achtergrond (zonder te storen!) ontwaar ik nog wat Sunlight zeep.

Op smaak is het ook een bijzondere bedoening, moet ik zeggen. Afgezien van een hint van appel en citroensap, krijg ik brakke toetsen als van zeewater, Hollandse Scheermessen (neen, niet om je baard mee af te doen, maar de overheerlijke schelpdieren), flink wat peper en zout en wat anijszaad on top. Brak, gebeeldhouwd en ongelooflijk strak. De pekel van groene olijven, tuinkruiden en zoethout. Hier is vanalles aan de gang.

De afdronk is zijn troefkaart. Lang, brutaal, kruidig en zilt.

Nergens meer te vinden, helaas. Ook ik had ‘m gemist en kan enkel maar ‘dank u’ zeggen tegen Joren, die me van een sample voorzag (merk op, Joren, dat ik ‘m op mijn verjaardag proefde). Hopelijk had u meer geluk en kon u afgelopen winter van deze Beg for Art genieten.

88/100

Geproefd door Mark Dermul op 07-01-2025

Distilleerderij: Bunnahabhain
Regio: Schotland (Islay)
Fles: Bunnahabhain 6 Year Old 2014/2021 Staoisha, Signatory Vintage, Refill Butt #1046, 606 bts
Kleur: vol goud
ABV: 60.0%

Ribbekes met Honing

De zwaar geturfde whisky van Bunnahabahain wordt Staoisha genoemd, naar het meer achter de distilleerderij waar ze hun water van betrekken. Deze werd gerijpt op een refill butt (een sherryvat, dus) en gebotteld na ocharme 6 jaar door Signatory in hun befaamde Un-Chillfiltered Collection (u weet wel, die met de verschrikkelijk eenvoudige labels). Deze was ‘Bottled for Belgium & Luxembourg’, dus we prijzen ons gelukkig.

Wie heeft de BBQ aangestoken? Of is dat een vuurkorf op het terras tijdens deze koude winterdagen? Hoe dan ook, da’s wat ik ruik, aangevuld met een flinke toets van Oxo of Maggymix. Na enkele ogenblikken evolueert dat verder naar flink zilte toetsen alvorens ook maar iets van fruit van zich laat opmerken. Denk gebakken appels, maar gewikkeld in spek (dat zou ik nu niet bepaald aanbevelen, maar u snapt wat ik bedoel). Tot slot nog iets van paprikachips, I kid you not.

Lekker olieachtig en verrassend toegankelijk voor zo’n hoog ABV. Water? Niet nodig. De alcohol is prima geïntegreerd. Ik krijg opnieuw wat BBQ toetsen (ribbekes ingewreven met honing!). De kruiden laten zich niet onbetuigd, hoor. Wederom paprika en ook iets van oregano. Lekker umami, deze Bunna. Gezouten spek laat zich ook weer opvallen, maar van fruitigheid is nu geen sprake meer. Het stoort niet.

De afdronk is lang, zilt en umami op pruimtabak en gerookt vlees.

Ja, jongens, dit is wel erg goed. Ik zeg vaak dat turf en sherry een moeilijke opgave is (voor mij) maar deze vond ik wel erg aangenaam. Dankjewel, Dieter!

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 06-01-2025

Distilleerderij: Bowmore
Regio: Schotland (Islay)
Fles: Bowmore 11 Year Old 2001/2013 The Whiskyman, QV.ID, Whiskysite.nl & Single Malt Whisky Shop, 240 bts
Kleur: goud
ABV: 50.6%

Geweldig

Hola, dit is een beetje een klassieker, hoor. The Whiskyman was een Belgisch bottelaar (Dominiek Bouckaert) die ondertussen op pensioen gegaan is (wat het bottelen van whisky betreft, althans) en dit is één van zijn ondertussen legendarische bottelingen, gedeeld met het ondertussen ook reeds teloor gegane QV.ID, Whiskysite.nl en de Single Malt Whisky Shop uit Zammel of all places. Hij werd in 2001 te slapen gelegd en gebotteld in 2013. Ik kreeg nog een gulle flesrest van mijn makker Bert Dexters.

Pannenkoekenbeslag, subtiele turf, een stal aan de andere kant van het erf, citrus en vermolmd hout: da’s de neus van deze jonge Bowmore in een notendop. Nog een jute zak, wat houtskool en geprakte banaan in de mix. Wat een geweldige neus.

Lekker olieachtig en verrassend maritiem. Een zeebries, een druppel brak water, duidelijk meer uitgesproken turf, terwijl het fruit zich daardoorheen een weg tracht te banen. Zacht gekruid op peper en zoethout. De sterkte is nagenoeg perfect. Deze behoeft absoluut geen water. Prima balans. Wat een geweldige smaak.

De afdronk is middellang, zacht drogend en lekker warmend. Verrassend zoet op het sterfbed. Wat een geweldige finish.

Goh, onbegrijpelijk dat ik die destijds gemist heb. De originele prijs was overigens 65 EUR. Those were the days… Dankjewel Bert!

87/100

Geproefd door Mark Dermul op 06-01-2025

Distilleerderij: Craigellachie
Regio: Schotland (Speyside)
Fles: Craigellachie 9 Year Old Dram4Charity, 60 bts
Kleur: koper
ABV: 55.2%

Abrikozen

Dram4Charity, een collectief van whiskyminnende filantropen, lanceerde eerder dit jaar een tweede reeks van charity bottlings ten voordele van het ALS Fonds van Alain Verspecht. Drie flessen zal deze reeks sterk zijn. Het thema is Frames of Freedom met mooie labels van Alain zelve. Vorige maand werden we reeds verblijd met een uitstekende 8-jarige Caol Ila. Deze keer gaan we naar het hartje van de Speyside, waar onze vrienden een 9-jarige Craigellachie selecteerden. Het vattype wordt niet prijsgegeven, maar hij is fel koperkleurig wat doet vermoeden dat het niet om een bourbonvat ging. We gaan het ontdekken.

Tip: schenk hem uit en laat hem even ademen. De eerste geur is namelijk verassend umami op hints van zuurkool en rosbief, maar ook iets onaangenaam waar ik niet meteen de vinger op kan leggen. Maar als je hem vijf minuten tijd geeft om zich in het glas te nestelen, wordt hij een pak zoeter en fruitiger. Mooie toetsen van abrikozen domineren, maar er komen wat sultanas en mandarijntjes aan te pas, alsook iets van tamme kastanjes. Butterscotch komt om de hoek piepen. Erg mooi en very Speyside.

Perfecte body! Dit plakt aan de tanden en is onmiddellijk heerlijk zoet, fruitig en zelfs bijna snoeperig. Lekker krachtig met een prima balans tussen enerzijds de zoete toetsen van de whisky en anderzijds de kruiden van het vat. Ik ben er nu toch wel zo goed als zeker van dat dit een flink actief sherry- of Sauternes wijnvat geweest is. Wat een bommetje!

En dan, tegen alle verwachtingen in, blijkt de finish de troefkaart van deze malt te zijn. Bijzonder lang, tintelend, suikerzoet en warmend als een abrikozenconfituur. De kruidigheid geeft hem een erg aangename finale.

Als je je neus te snel in het glas stopt, zal je even schrikken. Deze heeft wat tijd nodig. Maar als je het geduld kan opbrengen, zou je wel eens je lekkerste Craigellachie ooit in het glas kunnen hebben.

87/100

Geproefd door Mark Dermul op 15-03-2025

Distilleerderij: Auchentoshan
Regio: Schotland (Lowlands)
Fles: Auchentoshan 15 Year Old 1981/1996 Cadenhead’s Authentic Collection
Kleur: zonlicht
ABV: 64.1%

Croissants

Nog zo’n reeks van Cadenhead’s die op veel bijval kan rekenen… de Authentic Collection, waarin malts worden ondergebracht die op vatsterkte zijn gebotteld en normaliter enkel in de fysieke shops verkrijgbaar. Mijn maatje Bart vond in zijn uitgebreide barkast – meer dan waarschijnlijk ergens achteraan – een oude release van Auchentoshan, gestookt in 1981, toen ondergetekende ocharme 11 jaar oud was en gebotteld in 1996, enkele jaren voordat ik de godendrank whisky zelf ontdekte. Het ABV is wel fenomenaal, dus hou ik water bij de hand.

Hola, deze neus is wel erg romig. Boerenboter, croissants en vers gebak gaan lichte toetsen van citroengras en honing vooraf, gevolgd door wat vanille, amandelschaafsel en een boeketje bloemen. Dit is lekker en op het verse gebak na erg typisch voor het huis. Blind had ik deze meer dan waarschijnlijk wel herkend als ‘mijn’ malt.

Krachtig, wat niet hoeft te verbazen, maar toch hoeft hier niet per sé water bij. Nu zijn we helemaal in typisch Toshan Land, want ik krijg mooie, lentefrisse toetsen van citroensap, jonge appels, flink wat florale elementen, een takje munt en vanille. My cup of tea. Erg fris en monter.

De finish is middellang, zacht gepeperd, maar bovenal citroenfris.

Kijk, dit is nou precies het type malt dat me niet alleen verliefd deed worden op Auchentoshan, maar een liefhebber van whisky in het algemeen. Merci, Bart!

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 30-03-2025

Distilleerderij: Auchentoshan
Regio: Schotland (Lowlands)
Fles: Auchentoshan 12 Year Old 2012/2024 SMWS 5.135 ‘Jammy and jazzy’, 1^st fill American Oak STR Barrique Finish
Kleur: koper
ABV: 59.9%

Open-Minded

Vorig jaar bottelde de jongens en meisjes van de Scotch Malt Whisky Society al hun 135^e vat van Auchentoshan. De malt rijpte 9 jaar op een bourbon hogshead en kreeg dan nog een finish op een 1st Fill American Oak STR Barrique, een verjongd wijnvat dus. ‘Jammy and jazzy’ pronkt er op het label. Naar goede gewoonte werd de whisky op vatsterkte gebotteld.

Donkerzoete neus op bruine suiker, pecannoten, dadels en pruimenconfituur, maar ook iets van verbrand hout en jute zakken. Apart en zeer atypisch voor Auchentoshan, dus moet het wel aan het vat liggen. Dat is ongetwijfeld het ‘jazzy’ gedeelte van de whisky. Dit lijkt wel een bourbon… en niet van het bovenste schap. Ik ben er nog niet aan uit of ik ook ‘m echt lekker vind ruiken. Ik ben geneigd van ‘nee’ te zeggen.

Da’s een wel erg lichte body. En hoewel het DNA van Auchentoshan nu wél herkenbaar is, wordt het flink overstemt door een pikante kruidigheid. Chilipepers, nootmuskaat, kruidnagel en gember. Eens dat wat geblust is wordt het stukken beter op rood fruit (kersen!), karamel, ingedikte cola, BBQ saus en eucalyptus. Vanaf de tweede slok wordt hij lekker ‘jammy’ en ben ik geneigd van ‘ja’ te zeggen op de vraag of dit lekker is. Maar je moet wel geduldig zijn en open-minded.

De afdronk is lang, kruidig, warm en zoet.

Het was geen liefde op het eerste gezicht, maar gaandeweg werd hij wel lekkerder om uiteindelijk een thumbs up te krijgen van de Toshan Man. Was verkrijgbaar (voor de leden althans) voor zo’n 95 EUR, maar is ondertussen volledig uitverkocht.

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 30-03-2025

Distilleerderij: Auchentoshan
Regio: Schotland (Lowlands)
Fles: Auchentoshan 19 Year Old Duties, b. 2009
Kleur: licht goud
ABV: 46%

Abrikoos

Deze 19-jarige Auchentoshan uit de Duthies range van Cadenhead’s proefde ik in december 2010 voor het eerst en het laatst. Ik was toen nog niet eens twee jaar bezig met het schrijven van proefnotities, dus vond ik het leuk hem nog eens opnieuw te proeven en te beschrijven. Wist je trouwens dat Duthies de neef was van William Cadenhead en dat de brave man het bedrijf runde van 1904 tot aan zijn dood in 1931? Het is dankzij Mr Duthies dat Cadenhead’s zo’n goeie reputatie heeft, onder meer door de levering van schitterende vaten aan de bekende Italiaanse bottelaar Samaroli. Anyway, deze Auchentoshan was origineel bedoelt voor de Duitse markt en ik proef hem na 14 jaar graag nog eens opnieuw.

De neus doet me in eerste instantie eigenlijk wat denken aan een rye, echt waar. Donker graan en bruin brood, aangevuld met wat zoets in de vorm van appelbeignets en rijsttaartjes. Achteraan zit nog wat gekonfijte pompelmoes en wat vanille. Clean, zoet, maar een beetje saai.

Op smaak is het stukken beter. Ja, dit is lekker romig en fruitig. Denk abrikozentaart, apfelstrüdel, pompelmoes en zelfs iets van kiwi, terwijl de kruidigheid hem mooi in balans brengt. Hij offreert op de tong veel meer dan de neus aankondigde.

De afdronk is middellang en heerlijk zoet, alsof ik op een gekonfijte abrikoos kauw. De kruidigheid blijft echter gezellig lang nazinderen, waardoor je mond helemaal warm wordt.

Hij is nog beter dan ik me kon herinneren, hoera! Merci, Maarten.

84/100

Geproefd door Mark Dermul op 30-03-2025

Distilleerderij: Auchentoshan
Regio: Schotland (Lowlands)
Fles: Auchentoshan 14 Year Old 2010 for MMM, Illustrator Series, Barrel, 50 bts
Kleur: vol goud
ABV: 60.8%

Rood Fruit

De tweede release in onze Illustrator Series! The Glasgow Illustrator, Adrian B McMurchie, een begenadigd kunstenaar, wiens illustraties overal in Glasgow opduiken, tekende ook present (ziet u wat ik daar deed?) voor dit label. Check zeker zijn website, want je kan er erg mooie dingen vinden… Zoals de kunstwerken die dit jaar op onze labels zullen verschijnen. We selecteerden een tripel gedistilleerde Lowlander uit Glasgow die op een wel erg hoog ABV zit. Mark wrijft zich natuurlijk in de handen, want het is ‘zijn’ distilleerderij. Maar ook Manny was onmiddellijk overtuigd van deze schitterende, zij het wel iets atypische, malt.

De neus is intens en fruitig op abrikozen en… krieken! Echt waar, ik krijg rood fruit op de neus, aangevuld met herfstbladeren, meringue en marsepein. Iets van gebak. Je zou zweren dat dit een rode wijn- of portovat geweest is, maar dat is het dus niet. Verrassend, maar wel erg lekker. Na een minuut of vijf in het glas wordt hij zelfs een tikkeltje snoeperig op Dracula tanden.

Lekker romig en vol, moet ik zeggen. Niet alleen komt het rode fruit terug – weliswaar in een stoofpotje deze keer – maar ook wat mooie kruiden die hem lekker pittig maken. Denk nootmuskaat en zelfs wat chilipeper. En ondanks het torenhoge ABV – de engelen zijn duidelijk zuinig geweest – hoeft hier niet per sé water bij.

De finish is lekker lang, zacht kruidig, mooi in balans met een zacht bittertje op het sterfbed, waardoor je mond droog achterblijft.

Geen idee waar al dat rood fruit vandaan komt, want deze Auchentoshan rijpte wel degelijk op een bourbonvat, maar lekker is het alleszins. Manny en ik waren beiden onmiddellijk overtuigd nog voordat we wisten dat het een Auchentoshan was. Zie je nu wel dat die goeie whisky maken? Ik zeg het al jaaaaaaaaren!

87/100

Geproefd door Mark Dermul & Imanuel Dijk op 02-02-2025

Distilleerderij: Rivo
Regio: Italië
Fles: Rivo Lago di Como Foraged Gin
Kleur: clear
ABV: 43%

Comomeer

Lago di Como… ah, dat transporteert me zo terug naar die zalige vakantie aan het Comomeer van zo’n 10 jaar geleden, toen we onder meer de Villa del Balbianello bezochten (uit Star Wars Episode II en James Bond’s Casino Royale – de eerste met Daniel Craig). Hun Foraged Gin wordt gestookt met botanicals die geplukt worden op de bergflanken langs het bekende meer. Zo wordt hij gestookt met onder meer de kleine pimpernel, bergbonenkruid, citroenmelisse en kruiptijm. De basis is Italiaanse graanalcohol.

Ja, deze neus is erg goed. Romig op jeneverbes, florale toetsen en flink wat citrus. Hij doet wat Mediterraans aan, moet ik zeggen… en dat gaat hem goed af.

Zijdezacht op de tong en herbaal. Maar wel een pak minder uitgesproken dan de neus deed vermoeden. Limoen, tijm, zachte kruiden. Op smaak blijk ik eerlijk gezegd een beetje op mijn honger zitten.

De afdronk is middellang op tijm en citrusfruit, maar kan zich – net als de smaak – niet meten met de heerlijke neus.

De neus is uitstekend, maar op smaak en in de finish kan hij dat helaas niet helemaal vasthouden. Dan maar een G&T mee bouwen, zeker?

Gin & Tonic

Ik wilde hem niet verknoeien met een speciale tonic of zotte versieringen en dus hield ik het bij een simpele Thomas Henry en een schijfje citroen.

Maar ik moet bekennen dat mijn G&T aan de fletse kant is. De tonic gaat vlotjes over de gin heen en dat kan toch niet de bedoeling zijn. Ik proef de gin nog amper. Jammer.

Geproefd door Mark Dermul op 06-04-2025

Distilleerderij: Stokerij Snoeck
Regio: België
Fles: Delaware Team Gin, 50cl
Kleur: clear
ABV: 40%

Boterbollen

Delaware is een internationaal bedrijf dat servicemanagement, bedrijfsadvies en digitale oplossingen aan haar klanten biedt. Een goeie vriendin van me, Ilse, werkt daar al sinds 2012. En zoals het hoort, gaat het team af en toe op stap, zeker als er een succes te vieren valt. Een teambuilding gaat vaak gepaard met een geschenk voor de medewerkers. Vaak een USB-stick, soms een powerbank met het logo van het bedrijf, maar bij Delaware dachten ze daar anders over. Zij trakteerden hun medewerkers op een heuse fles gin! Delaware Team Gin werd hij gedoopt. De gin werd gestookt bij Stokerij Snoeck in Eeklo met een panoplie aan botanicals.

De neus is erg romig en doet me zelfs wat aan boterbollen denken. Citrus, peper en jeneverbes tekenen vanzelfsprekend ook present. Indrukwekkend.

Ook op de tong is het een romige bedoening, hoor. Verrassend. Het lijkt wel of ik deze gin kan kauwen! Intense kruidigheid – nee, herbaliteit (is dat een woord?) moet dat zijn! Groene tuinkruiden, flink wat peper. Dit is puur een absoluut genot.

De afdronk is lang, intens en flink gepeperd.

Puur (zelfs zonder ijsblokje) is deze gin absoluut heerlijk. Dankjewel, Ilse.

Gin & Tonic

Een flinke ijsbal, een zeste van citroen en limoen en een eerder klassieke tonic (Schweppes Original) was alles wat ik toevoegde aan een flinke druppel van deze Belgische gin om mijn G&T in elkaar te boksen.

Op de neus is het alleszins een erg frisse bedoening met wederom iets boterachtigs. Denk pannenkoekenbeslag. Maar het zorgt er wel voor dat het op de tong een erg mooie G&T wordt, waarbij de gin de hoofdviool speelt en de gin slechts een ondersteunende rol heeft. Knap.

Geproefd door Mark Dermul op 05-04-2025

Distilleerderij: Wayward Spirits
Regio: Ierland
Fles: W Smoky Gin Experiment
Kleur: clear
ABV: 41%

Turf

Op het onvolprezen Whiskey Wonderland in Kinrooi, leerde ik Wayward Spirits kennen, die daar hun Ierse whiskey aan de man brachten. Ik was behoorlijk onder de indruk van hun Liberator Malt en vooral de Lakeview Single Estate Whiskey en geraakte aan de praat met de eigenaar Maurice O’Connell. En toen haalde hij een experimentje van onder de tafel en vroeg me of ik het zou zien zitten een sample te proeven en mijn bevinden te publiceren. Het sample betrof een nog niet commercieel verkrijgbare en dus experimentele gin. Weliswaar geturfd! Da’s een experiment dat ik met veel gusto proef! Overigens: de afbeelding hierboven is een ontwerp dat ik zelf in elkaar flanste. Mocht de gin ook effectief gecommercialiseerd worden, zal de verpakking er ongetwijfeld stukken beter uit zien.

Op de neus is de gin eerder klassiek op jeneverbes, citrus en koriander en ontwaar ik eerlijk gezegd de turf niet bepaald. Dat neemt niet weg dat ik deze gin erg lekker en fris vind ruiken, voor alle duidelijkheid.

Hij is lekker romig en fris, maar naast de klassieke toetsen die ik van een gin verwacht, krijg ik nu toch iets aards en licht rokerig. Dat moet dan wel van de turf zijn. En, ja, het werkt wel. Vanaf de tweede slok is de turf zelfs onmiskenbaar. Het geeft de gin een zacht rokerig randje. Vergis u niet: dit is geen asbak à la peated whisky, hé! Maar de rokerigheid geeft hem zeker gewicht en zorgt er voor dat de gin je mond helemaal warm en kruidig maakt.

De afdronk van deze gin is lang en zacht bitterzoet. Ik hou er wel van.

Nou, wat mij betreft is deze klaar voor release, hoor. Aangezien ik slechts een klein sample had, ging ik hier niet mee experimenteren. Een G&T ware immers onmogelijk geweest.

Geproefd door Mark Dermul op 05-04-2025