WhivieBlog

Distilleerderij: Ben Nevis
Regio: Schotland (Highlands)
Fles: Ben Nevis 15 Year Old 1998/2014, Berry Bros & Rudd, Bourbon Cask #1351
Kleur: licht goud
ABV: 46%

Gekonfijte Ananas

Ben Nevis ligt aan de voet van Schotland’s hoogste berg met dezelfde naam. Ze werd opgericht door ‘Long John’ MacDonald, een berucht smokkelaar, in 1825. Veel officiële releases zijn er niet, maar onafhankelijke bottelingen zijn legio. Dit is er eentje van Berry Brothers, gebotteld op drinksterkte in 2014.

Mierzoete en erg fruitige neus, op het randje van snoeperig. Wit fruit eerst, gevolgd door karamel en een karrenvracht aan honing. Hint van noten en gekonfijte ananas. Erg zomers, als u het mij vraagt.

Lekker olieachtig en meteen erg zoet, maar nu wel met een kruidig randje. Denk boterbabbelaars, mokatine en zelfs mokka die wat zoethout vooraf gaan. Een mespuntje peper en gember. Erg toegankelijk en eigenlijk een vloeibaar dessertje.

De afdronk is verrassend lang, zacht en smeuïg.

Het moet niet altijd super complex zijn om echt lekker uit de hoek te komen. Less is more en dat is hier zeker het geval. Erg lekker Ben Nevis!

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 04-01-2020
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Craigellachie
Regio: Schotland (Speyside)
Fles: Craigellachie 10 Year Old 2008/2018 WhiskyBroker, 1st Fill Pedro Ximenez Sherry Octave Finish, 170 bts
Kleur: brons
ABV: 54.9%

Krachtpatser

Ja, bij WhiskyBroker houden ze wel van hun PX octaafjes. Ook deze jonge Craigellachie 2008 kreeg een finish op zo’n klein sherryvat. Benieuwd wat dat geeft.

Nou, van het eerder delicate karakter van Craigellachie schiet niet veel meer over. Het PX vaatje heeft deze malt – althans op de neus – helemaal in zijn macht. Flink wat aardse toetsen, bouillon en zurige eik gaan een handjevol pruimen vooraf. Een karrenvracht aan noten verschijnt, samen met hints van cappuccino, honing en karamel. Nog iets van leder en origine chocolade. Interessant, maar niet echt makkelijk, vind ik.

Ouch! Punchy en pikant, hoor! Flink wat kruidnagel, chilipeper en een hint van gekonfijte gember. Zelfs een druppeltje tabasco. Ik hap naar adem. Vooral noten op smaak, met slechts een beetje donkerzoet fruit. Deze malt kan je bijna kauwen. Vanaf de tweede slok komt het donkerzoete fruit veel beter toch zijn recht en wordt het umami kantje van de malt wat gecounterd waardoor hij echt wel lekker begint te worden. De derde – en laatste slok – is erg lekker!

De afdronk is erg kruidig, warm en zoet, maar ook flink herbaal en notig.

Krachtpatser die mijn verwachtingen compleet overtreft. Een onverwachte hoogvlieger. Bedankt, Anthony!

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 15-08-2019
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Voor de derde release in Glenfiddich’s Experimental Series – de Winter Storm – liepen de fans echt storm (zag u wat ik daar deed?). In een mum van tijd was de eerste batch uitverkocht. Een tweede en derde batch volgden dan ook. Wat deze Winter Storm zo bijzonder maakt is het feit dat deze Glenfiddich na 21 jaar op bourbonvat een finish kreeg van drie maanden op vaten waar voorheen ijswijn rijpte. Peller Estates uit het Canadese Niagara-on-the-Lakes (inderdaad, nabij de beroemde watervallen) plukt de druiven voor haar wijnen bij -10°C en maanlicht.

Dat is geen folklore, maar een bewuste keuze, omdat de druiven dan van nature de hoogste concentratie aan suikers hebben. De Glenfiddich 21 mag drie maanden lang in zulke vaten overnachten om tot de subtiele single malt te komen die zo populair geworden is.

Bottelaar: Chivas
Regio: Schotland
Fles: Royal Salute 38 Year Old, b. 2008, Chivas Brothers
Kleur: brons
ABV: 40%

Muscovado

Deze Royal Salute Stone of Destiny is genoemd naar het blok zandsteen dat gebruikt werd van de 9^e tot de 14^e eeuw om de Schotse (en nadien Britse) koningen te kronen. In 1296 verhuisde de steen tegen wil en dank naar Londen, maar in 1950 werd hij door vier Schotse studenten gestolen en achtergelaten op het altaar van de Abroath Abbey (waar in 1320 de Schotse onafhankelijkheidsverklaring werd ondertekend, vandaar). De steen werd snel terug naar Londen gebracht, totdat koningin Elizabeth II in 1996 besloot de steen definitief terug aan Schotland te geven. Je kan hem nu bewonderen in Edinburgh Castle. Tot daar de geschiedenisles. De whisky dan… De reeks Royal Salute werd door Chivas in het leven geroepen op 2 juni 1953 als eerbetoon aan de Queen toen zij de troon besteeg. De stop van deze 38-jarige editie is ingelegd met bladgoud en werd geïnspireerd door het heft van oude Schotse zwaarden. Hij wordt gezien als een super premium blend en het prijskaartje is er dan ook naar: 650 EUR (op sommige plaatsen zelfs 1.000 EUR en meer; ah… de wet van vraag en aanbod).

Heerlijke, donkerzoete toetsen van vijgen, gekonfijte pruimen en zelfs wat pruimtabak. Flink wat walnoten en iets van amandellikeur. Een toefje umami, zonder dat ik er meteen de vinger op kan leggen. Een karrenvracht aan muscovado suiker. De neus alleen al brengt me in vervoering.

Op smaak heeft hij moeite om het vol te houden. De body is aan de lichte kant (damn you, 40% ABV!) maar offreert nog steeds mooie toetsen van walnoot, rozijnen, zoete mout en pijptabak. Midpalate wordt dat aangevuld met origine chocolade en gebakken appels. Nootmuskaat en bakkerskruiden geven hem toch wat punch. Ik ben nog steeds erg onder de indruk.

De afdronk is lekker lang, kruidig met een fantastische toets van sherry op het sterfbed.

Mijn god, wat een whisky! Indrukwekkend, hoor. Chivas staat bij mij raar of zelden op de radar maar deze is wel out of this world lekker!

88/100

Geproefd door Mark Dermul op 31-12-2019
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Chivas Brothers
111-113 Renfrew Road
Paisley, Renfrewshire
PA3DY
United Kingdom
Tel +44 141 531 1801
http://chivasbrothers.com

Pernod Ricard

Pernod Ricard is een van ’s werelds grootste drankenconcerns met hoofdkwartier in Parijs. Ze zijn in niet minder dan 80 landen actief en stellen zo’n 18.000 mensen te werk. Naast Absolut Vodka, Beefeater gin, Martell Cognac, Havana Club rum, Malibu, Perrier-Jouët, Mumm champagne en Jameson Irish Whiskey, hebben ze ook een belangrijke voet aan de grond in de Schotse whiskyindustrie.

De Schotse whiskypoot is ondergebracht in Chivas Brothers Ltd. Ze bezitten Aberlour, Caperdonich, Glenburgie, Dalmunach, Glen Keith, Strathisla, Longmorn, Miltonduff, The Glenlivet, Strathisla, Tormore en Scapa. Strathclyde, de grain distillery in de Lowlands, behoort hen ook toe. Daarnaast hebben ze nog een heleboel blends op de markt. Denken we maar Chivas Regal, Ballantine’s, White Heather, Long John, Passport, Clan Campbell, King’s Ransom… de lijst gaat nog even door.

1909

 Chivas heeft zijn hoofdkwartier in Paisley, vlakbij Glasgow en begon zijn geschiedenis in Aberdeen in 1801, toen John Forrest een kruidenierszaak opstartte, die in 1838 werd overgelaten aan William Edward. Niet veel later trad James Chivas toe. Na de dood van Edward kwam John Chivas, jongere broer van James, in de zaak en werd ze herdoopt tot Chivas Brothers. Hoewel na hun dood de zaak werd overgenomen door zakenlui buiten de familie, bleef de naam behouden.

In 1949 werd het bedrijf opgekocht door drankengigant Seagram, inclusief Strathisla. In 1957 werd dan Glen Keith vlakbij Strathisla neergepoot. Aangezien de verkoop bleef boomen werd in de 1970s Allt-a-Bhaine en Braeval gebouwd om te kunnen blijven voldoen aan de vraag. In 1975 werden daar Glenlivet, Glen Grant, Aberlour, Edradour, Longmorn en Benriach aan toegevoegd. Sinds 2001 is Chivas onderdeel van Pernod Ricard, die een groot deel van de portfolio van Seagram overneemt.

Range

De range van Chivas Brothers kent bijna geen einde. Laat ons daarom even focussen op hun vlaggenschip: Chivas Regal. In 1909 werd de blend voor het eerst gelanceerd en wel meteen als 25-jarige, bedoeld als super premium blend voor de jet set in de States. Het werd meteen een bestseller. Maar oorlog, droogdlegging en een beurskrach gooiden roet in het eten. Na enkele moeilijke jaren komt een 12-jarige expressie uit. Het duurt nog tot 1997 alvorens de 18-jarige op de markt komt, maar het moutgehalte ligt aanzienlijk lager dan bij de vorige versies.

In 2013 verrast Chivas met de Chivas Regal Mizunara, die rijpte op Japanse eik. Zeker ook het vermelden waard is de Royal Salute, een luxe blend als eerbetoon aan de Britse kroon.

Distilleerderij: Royal Brackla
Regio: Schotland (Highlands)
Fles: Royal Brackla 13 Year Old 2000/2014 Blackadder Raw Cask, hogshead #313253, 312 bts
Kleur: zonlicht
ABV: 58.0%

Niks Bijzonders

De Brackla distilleerderij – opgericht door Captain William Fraser of Brackla in 1812 – ligt vlakbij Cawdor Castle, bekend van Shakespeare’s Macbeth. In 1835 kreeg ze een royal warrant van King William IV en sindsdien mag ze zichzelf dus Royal Brackla noemen. We proeven een betrekkelijke jonge malt uit 2000, gebotteld door Robin Tucek en de zijnen in 2014 in de befaamde Raw Cask serie.

Lentefrisse neus op appels en perzik, terwijl op de achtergrond een schijfje limoen zich gedeisd houdt. Je zou niet zeggen dat deze op 58% zit, zo zacht ruikt hij. In de verte nog een toets van chicorei, vanille en mokka. Niks mis mee, maar ook niks bijzonders.

Prima body, hoor. Lekker romig. Mierzoet wel, op appels en vanille. Dan schemert er wat karamel door om gevolgd te worden door heel wat citrusfruit. Denk citroen, mandarijn en limoen. Wederom: niks mis mee, maar niks bijzonders. En neen, hij hoeft geen water. Dit gaat gevaarlijk vlot binnen.

De afdronk is een prima verderzetting van zowel neus als smaak. Betrekkelijk lang, dat wel.

Compleet foutloze, maar eerder gewone malt. Goh, dit was nog maar mijn 8^e Brackla. Op een totaal van zo’n 4.300 geproefde whisky’s is dat een druppel op een hete plaat, toch. Zegt genoeg, zeker?

83/100

Geproefd door Mark Dermul op 31-12-2019
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Royal Lochnagar
Regio: Schotland (Highlands)
Fles: Royal Lochnagar Selected Reserve, OB 2009, Refill Sherry Butts, 2982 bts
Kleur: koper
ABV: 43%

Cappuccino

De laatste Royal Lochnagar die ik proefde, een dik jaar geleden, was de Selected Reserve uit 2003. En toen vond ik dat de beste Lochnagar die ik al aan de lippen had gezet (toegegeven, dat zijn er nog maar 6 geweest) en zie wat er vandaag op mijn pad verschijnt: de Royal Lochnagar Selected Reserve, gebotteld in 2009. Nou, die gaan we dan zeker niet laten staan.

De neus is erg zacht en mooi fruitig op gekonfijte appelsienen, vijgen en banaan. Heel erg zacht gekruid. Gebakken appeltjes met kaneel. In alle eerlijkheid een beetje te zacht naar mijn zin. Weinig expressief. Het is werken. Mooi, maar moeilijk te ontdekken. Ademen doet hem deugd.

Heel erg zacht en een tikkeltje dunnetjes op de tong. Maar veel expressiever dan de neus, gelukkig. Ik krijg opnieuw appelsienen, maar ook toffee, aardse tonen (champignons?) en verbrande karamel. Een hint van munt en cappuccino. Dat begint er al wat op te lijken. Pas vanaf de tweede slok wordt hij echt erg lekker. Een groeier!

In de middellange afdronk blijft vooral de cappuccino hangen, aangevuld met wat woodsmoke. De afdronk is het sterke punt van deze malt.

Goed, hoor, op voorwaarde dat je de neus wat tijd gunt en je een beetje moeite wil doen. De afdronk is groots. Leuke Lochnagar (hoewel hij niet kan tippen aan de oudere botteling die ik eerder proefde).

85/100

Geproefd door Mark Dermul op 15-08-2019
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Bushmills
Regio: Ierland
Fles: Bushmills 25 Year Old 1975 Millennium Malt, OB 2000, Cask #144
Kleur: goud
ABV: 43%

Delicaat & Elegant

Een gouwe ouwe, zeg maar. Deze Bushmills werd immers gestookt in 1975 en na een kwarteeuw gebotteld in de zogenaamde Millennium Malt reeks. Er werden toen heel wat vaten gebotteld – iets meer dan zestig, als ik me goed herinner – om het jaar 2000 goed in te zetten. Deze werd door vrienden gepresenteerd op hun verjaardagstasting enkele weken geleden. Ik kon er helaas niet bij zijn, maar samples scoren kon gelukkig wel. Ons kent ons.

Zalig zachte, fruitige maar vooral bijzonder elegante neus op tropisch fruit. Denk papaya, banaan, kiwi, stervrucht, perzik. Slechts een heel klein beetje kruidig. Nog wat citroengras en een hint van munt. Wordt langzaamaan een tikkeltje waxy. Dit is bijna delicaat te noemen, maar vooral overheerlijk.

Op smaak krijg je wél onmiddellijk een kruidige toets van witte peper, die het tropische fruit mooi omfloerst. Dat fruit krijgt nu bijkomend gezelschap van lychee, stekelbes en grapefruit. De munt wordt verrassend groot en geeft deze Millennium Malt een frisse toets. Wat gaat dit gevaarlijk makkelijk naar binnen.

De finish is niet zo heel erg lang – maar zeker ook niet kort – en offreert nog een verrassend florale toets. Heel even verschijnt zelfs wat lavendel (gelukkig zonder soapy te worden) alvorens hij je mond opdroogt.

Mooi, mooi, mooi! Heel af en toe zie ik deze op veilingen nog eens verschijnen, maar voor de rest compleet onvindbaar geworden, helaas.

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 09-02-2020
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Cooley
Regio: Ierland
Fles: Connemara Distillers Edition, OB 2017, Oloroso Sherry Cask Finish
Kleur: oud goud
ABV: 43%

Citrusfamilie

Een kleine drie jaar geleden proefde ik voor het eerst de Connemara Distillers Edition. In tegenstelling tot de meeste releases van deze geturfde Ier, wordt hij gebotteld op 43% (in plaats van 40%). Dat geeft hem iets meer body, naar mijn mening. Bovendien kreeg hij een finish op oloroso sherryvaten. Ik kreeg onlangs een sample van mijn maatje Pat van een Distillers Edition uit oktober 2017.

De neus offreert flink wat agrum op een zacht bedje van rook. Er schemert nog wat stokvis door, alsook iets van gerookte ham en pecannoten, maar hij is toch vooral fris fruitig en zoet.

Hij komt erg zacht binnen met slechts een klein beetje kruidigheid (minder dan ik me kan herinneren van de vorige batch). De turfrook wordt langzaam aan groter, maar moet toch de duimen leggen tegen het fruit, dat vooral van de citrusfamilie afkomstig is. Midpalate komt er een mooie zilte toets opzetten, maar kan het bitterzoete niet overmeesteren. Erg drinkbaar, dat wel.

De afdronk is middellang, zoet versus zilt, terwijl de rook zachtjes wegdeemstert.

Een erg toegankelijke en betaalbare Connemara, die je doet genieten van de sherryinvloed. Dankjewel, Pat!

83/100

Geproefd door Mark Dermul op 26-12-2019
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Cooley
Regio: Ierland
Fles: Cooley 11 Year Old 1992/2019, Cadenhead’s Big Open Day Tasting 2019
Kleur: goud
ABV: 53.4%

20

Controverse

Het was u wellicht ook opgevallen: de whiskey werd gedistilleerd in 1992 en gebotteld in mei 2019. Dan moet hij dus 27 jaar oud zijn. Toch staat er op het label slechts 11 Year Old. Hoe dat komt? Wel… een Irish Whiskey mag enkel zo genoemd worden indien hij ook in Ierland gerijpt heeft, maar dit vat werd al in 2003 naar Schotland verhuisd om daar nog 16 jaar extra te rijpen. Vreemde regelgeving maar there you have it.  En Cadenhead is niet vies van een controverse meer of minder, natuurlijk.

De neus maakt duidelijk dat dit een Connemara in vermomming is. De turf is herkenbaar, zij het wel dat hij in plaats van rokerige toetsen nu eerder boerderijgeuren voortbrengt. Daarnaast flink wat zoetigheid in de vorm van gedroogd fruit. Denk ananas, perzik, mango en limoen. En wat lekker, zeg!

Heerlijke body en onmiddellijk mondvullend. Je kan deze bijna kauwen. Opnieuw flink wat geel en gedroogd fruit, maar nu ook wat kiezels en gyproc. Ik moet bijna aan Springbank denken. Meloen, ananas, mango en flink wat turf. Nu toch een mooie rookontwikkeling. Hij wordt lekker kruidig en zet je mond helemaal warm. Heerlijk!

De afdronk is lekker lang, bijna pikant, met een zalige balans tussen rokerigheid en fruitigheid.

Uitstekende Cooley die dankzij de veel langere rijping dan het label doet vermoeden, flirt met tropisch fruit terwijl er nog voldoende rokerigheid is om hem lekker spannend te maken.

88/100

Geproefd door Mark Dermul op 26-12-2019
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Onbekend
Regio: Ierland
Fles: Irish Single Malt Whiskey 17 Year Old 2001/2019 Rolf Kaspar for Hotel Essener Hof, cask #3379, 221 bts
Kleur: licht goud
ABV: 55.9%

Fruitkauwgum

Begin 2019 werd deze 17-jarige Ierse whiskey – waarvan de afkomst geheim wordt gehouden – gebotteld door het Duitse Rolf Kaspar voor het Hotel Essener Hof in Essen, Duitsland. De bottelaar en het hotel werken vaker samen om tastings te geven van zowel whisky als gin en andere distillaten.

De neus prikkelt een beetje, maar offreert wel onmiddellijk erg snoeperige en tropische fruit toetsen. Ik lijk te ruiken aan een potje roomijs met mango- en kiwismaak, overgoten met een siroop van ananas en perzik. Na enkele ogenblikken verschijnt er nog een grassige toets en iets van noten. Zalig zomers.

Op smaak komt al dat tropische fruit direct terug, zij het wel in erg snoeperige, bijna kauwgumachtige vorm. Hij kan de tropische, fruitige belofte van de neus niet helemaal waarmaken. Dat neemt niet weg dat dit erg aangenaam is. Op het randje van guimauve, maar jammer genoeg net niet. Wel een pittig pepertje om één en ander wat punch te geven.

Hoewel neus en smaak erg goed meevallen, is de finish een tikkeltje te bitter en te droog om top te zijn.

De gasten van het 4-sterren Essener Hof mogen zich gelukkig prijzen dat dit op het schap staat. Erg leuke Ierse single cask whiskey aan een mooie prijs. Je kan hem vandaag de dag nog vinden voor zo’n 100 EUR.

85/100

Geproefd door Mark Dermul op 29-12-2019
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Dingle
Regio: Ierland
Fles: Dingle 2013/2019 Founding Father’s Bottling for Potstill Austria, Sherry Cask #68, 316 bts
Kleur: koper
ABV: 57.3%

Intrigerend

De eerste 500 vaten van deze start up distilleerderij gingen naar liefhebbers, investeerders, clubs en verzamelaars en dit is er zo eentje dat door de Oostenrijkse club Potstill Austria werd gebotteld. Hij werd ‘Briana’s Choice’ gedoopt, maar ik zou u niet kunnen zeggen wie Briana is. Voorzitster van de club? Hoe dan ook, dit is een single sherry cask dat 316 fles op vatsterkte opleverde en het goedje heeft een prachtige koperen kleur en vult de kamer onmiddellijk met heerlijke geuren.

De neus is een mooie en verrassend zachte mix van donkerzoete en zurig fruitige toetsen. Denk vijgen en sultanas versus bloedappelsienen en pompelmoes. Donkere karamel en kruidnagel zorgen voor zowel zoet als pikant, zonder dat de neus gaat branden. De sherry is onmiskenbaar. Abrikozengebak, geprakte banaan met chocoladesaus en een mespuntje zout. Dit is complex en intrigerend.

Hij komt al even verrassend zacht binnen… hoewel… van zodra hij zich op je tong genesteld heeft, gaan de kruiden meteen aan het werk. Chili peper, gekonfijte gember, nootmuskaat en kruidnagel maken hem lekker warm, terwijl vijgen, appelsienen en blauwe druiven in een stoofpotje zorgen voor de nodige zoete verzachting (is dat een woord?). Chocolade en wat Turks Fruit treden bij, alvorens iets van notenlikeur zijn stempel drukt. Tot slot een flinke dossier kersensap. Wederom complex, zeker als je weet dat deze zo om en bij de 5 jaar oud is. Maar toegegeven, het sherryvat speelt een erg belangrijke rol.

De afdronk is meer van hetzelfde: donkerzoet, pittig gekruid en lekker lang. Het sap van verse kersen blijft het langst hangen waardoor hij een snoeperige dood sterft.

Nou, mijn eerste Dingle, maar zeker niet mijn laatste! Intrigerende malt. Merci, Marcel.

87/100

Geproefd door Mark Dermul op 30-12-2019
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

The Dingle Whiskey Distillery
Dingle, Co. Kerry
Ireland
Tel +353-66-4029011
info@dingledistillery.ie
https://dingledistillery.ie/

Porterhouse

Dingle is een nieuwe ster aan het Ierse firmament, duidelijk een uitloper van de Ierse whiskey revival. De distilleerderij werd opgericht in 2012 in Dingle (aan de kust in het zuidwesten van Ierland) door drie vrienden: wijlen Oliver Hughes, Liam LaHart en Peter Mosley. Ze waren in 1996 begonnen met het brouwen van craft beer met hun Porterhouse Brewing Company, maar dat sloeg niet meteen aan. En dus besloten ze het geweer van schouder te veranderen en een artisanale distilleerderij op poten te zetten. Daarbij werden 25 jobs gecreëerd.

Om dit financieel voor elkaar te krijgen, lanceerden ze het zogenaamde Founding Fathers Programme, waarbij 500 vaten werden verkocht aan liefhebbers en investeerders. Elk vat werd individueel bedrukt met de naam van de eigenaar alvorens af te vullen met spirit. En aangezien de whiskey ondertussen meer dan drie jaar gerijpt heeft, kunnen ze gebotteld worden. Maar de eigenaars kunnen ook beslissen de whiskey nog verder te laten doorrijpen of om het vat terug te verkopen aan de distilleerderij. De eerste van deze vaten werden reeds in november 2017 gebotteld en warm onthaald.

’s Wereld Beste Gin

Dingle beschikt over drie pot stills en slaagt er in om twee vaten per dag te vullen met hun triple distilled spirit. Daarnaast beschikken ze nog over een still voor de productie van vodka en gin. Van de gin worden zo’n 100.000 flessen per jaar verkocht. Dat aantal zal wellicht toenemen, aangezien de Dingle Original Gin tijdens de World Gin Awards 2019 werd uitgeroepen tot ’s werelds beste gin!  De vodka is dan weer uitzonderlijk, omdat hij maar liefst 5 keer wordt gedistilleerd.

Het warehouse is gevuld met een panoply aan vaten: bourbon, oloroso, PX en port. De Founding Fathers – die de eerst 500 vaten konden kopen om de distilleerderij van het nodige startkapitaal te voorzien – konden zelf het type vat kiezen.

Range

Op 18 december 2012 werden de eerste vaten gevuld en op 19 december 2015 werd het eerste vat (Cask #2) gebotteld. Sindsdien zijn er al 4 batches gebotteld. Batch 1 was 100% bourbon matured en werd gebotteld op 46% (november 2016). Batch 2 zag het levenslicht in 2017 en is een vatting van zowel bourbon- als oloroso en PX-vaten, terwijl batch 3 uit 2018 dan weer op bourbon- en portvaten gerijpt had. Batch 4 uit 2019 is een combinatie van alle vier types vaten waarover Dingle beschikt.

Naast de reguliere batches heeft Dingle ook 4 batches op vatsterkte gebotteld, telkens gelimiteerd tot 500 flessen (een knipoog naar de Founding Fathers) en drie releases van Dingle Single Pot Still Whiskey.

Distilleerderij: West Cork
Regio: Ierland
Fles: West Cork Cask Strength, Blended Irish Whiskey
Kleur: vol goud
ABV: 62.0%

Vegetaal

Vergis u niet, deze West Cork is geen eigen werk, maar afkomstig van andere distilleerderijen. Hun eigen product is immers nog niet voldoende gerijpt. Bovendien gaat het hier om een blended Irish whiskey, dus zowel single malt als grain. Het alcoholpercentage is niet van de poes: 62%. Dat doet natuurlijk wel vermoeden dat het om erg jong spul gaat. We gaan het zien.

De neus is erg vegetaal en zelfs een beetje chemisch. Ik krijg nog iets wat aan jenever doet denken, wat wit brood, flink wat gist, maar weinig meer. Dju, dat valt tegen.

Op smaak maakt hij veel goed. Duidelijke toetsen van de graanwhiskey, maar dat stoort niet. Ik ben een groot liefhebber van Greenore, bijvoorbeeld, dus dit gaat vlotjes binnen. De malt voegt er daarenboven wat toetsen van pompelmoes – zeste incluis – en honing aan toe. Potloodslijpsel en wederom die chemische toets doen hem echter geen goed. Hij blijkt wel drinkbaar zonder verdunning.

De afdronk is erg lang, maar met zo’n ABV hoeft dat niet te verbazen.

Als je hiervoor wil shoppen, kijk je best even (online) rond. Want in Duitsland kan je deze fles voor minder dan 30 EUR kopen, maar in Ierland zelf tel je hier algauw 50 EUR voor neer.

81/100

Geproefd door Mark Dermul op 15-12-2019
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: West Cork
Regio: Ierland
Fles: West Cork 12 Year Old Port Cask Finish
Kleur: licht goud
ABV: 43%

Pompelmoes & Frambozen

West Cork heeft nog geen eigen productie op de markt – ze zijn pas bezig en hun eigen distillaat ligt dus nog te slapen – maar ze brengen toch al whiskey op de markt. Dat is dus gesourcete whiskey. Deze single malt rijpte eerst op bourbon barrels alvorens hij nog enige tijd op portovaten mocht doorbrengen.

Een lentefrisse neus waarbij de portinvloed onmiddellijk merkbaar is, omwille van enkele – weliswaar zachte – toetsen van rood fruit. Erg zoet op aardbeien, honing en zoete mout. Daarnaast iets fris van munt en wat graeffe suiker. Eenvoudig, toegegeven, maar wel uitnodigend.

De body is prima, hoor. Verrassend elegant met een mooi pepertje, wat hem toch een prikkel geeft, ondanks het bescheiden alcoholpercentage. Nu wat meer zoet én zuur, als van pompelmoes en frambozen. Wederom redelijk recht-toe-recht-aan, maar niks mis mee.

De afdronk is eerder kort, maar wel fris fruitig en de peper blijft zeker hangen.

Dankzij de 43% is dit toch een leuke whiskey geworden. Voor slechts 40 EUR is dit best een aanrader. Vermoedelijk gestookt bij Midleton.

82/100

Geproefd door Mark Dermul op 15-12-2019
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

De Ierse West Cork Distillery Company werd opgericht in 2003, maar de eerste jaren stookten ze in een klein bijgebouw met twee kleine stills die ze van een Zwitserse schnappsfabrikant hadden overgenomen. Sinds 2014 zitten ze in een veel groter gebouw in Skibbereen. Deze 12 Year Old Port Cask kreeg een rijping op bourbonvaten alvorens nog enkele maanden op portvaten door te brengen.

Distilleerderij: Teeling
Regio: Ierland
Fles: Teeling 15 Year Old Calvados Cask #16681, OB 2019 for Bresser & Timmer
Kleur: goud
ABV: 54.4%

Gestoofde Appeltjes

De Nederlandse importeur Bresser & Timmer koos in september 2019 voor een single cask van Teeling: calvados! Dat komt je toch niet zo vaak tegen, wel? Ik herinner mij een Bruichladdich van enkele jaren geleden en – veel recenter – de Mackmyra Äppelblom. Ik ben eens benieuwd hoe de spirit van Teeling hier mee omgegaan is.

Oh, leuke neus! Eerst en vooral verschijnen de typische toetsen van Teeling – wit fruit, kersen, gras – maar onmiddellijk wordt hij snoeperig zoet op witte chocolade, gepofte rijst, gekonfijte appelsien en – wat met dit type vat absoluut te verwachten was – een karrenvracht aan gestoofde appeltjes, besprenkeld met een flinke snuif kaneel. Daarnaast nog een hint van amandelschaafsel, gember en iets van bubblegum. Het werkt, hoor. Deze neus is lentefris en bijzonder lekker.

Hij komt redelijk stevig binnen, moet ik zeggen. Maar water moet er niet bij, hoor. Opnieuw snoeperig zoet met de nadruk op appels en peren, maar nu ook wat bananen- en kersensnoepjes. Flink wat karamel. Een beetje gember, een beetje peper, een beetje kaneel – maar mooie kruidigheid. Dit is erg lekker!

De afdronk is eveneens top! Blijft lekker lang hangen, pittig gekruid op gestoofde appels en peren. Op het sterfbed trekt hij je mond een beetje droog.

Wow! Erg lekker en absoluut betaalbaar met zijn prijskaartje van pakweg 90 EUR. Dat leg ik voor deze fles met plezier op tafel. Bedankt, Benny!

87/100

Geproefd door Mark Dermul op 25-01-2020
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Teeling
Regio: Ierland
Fles: Teeling 18 Year Old, OB 2019, The Renaissance Series No 1, Madeira Cask Finish, 9.000 bts
Kleur: brons
ABV: 46%

Ierse Glühwein

Deze nieuwe Teeling is de eerste in de zogenaamde Renaissance Series en rijpte maar liefst 18 jaar, waarvan het grootste deel op bourbonvaten alvorens een 18 maanden lange finish te krijgen op Madeira vaten. Niet minder dan 9.000 flessen op drinksterkte werden gelanceerd.

De neus is ronduit schitterend. Zijdezacht op allerhande overrijp fruit met appels, vijgen en rozijnen. Aardbeien en kumquats op de achtergrond, het geheel besprenkeld met een beetje kaneel. Nog wat boerenboter en toffee op de achtergrond. Een licht florale toets maakt het plaatje compleet.

Op de tong is hij al even zacht, hoewel een warme toets van kruidnagel wel onmiddellijk de puntjes op de i komt zetten. Pomme d’amour, aardbeiensnoep, gedroogde abrikozen en rozenwater. Wat late kaneel. Wordt plots erg glühwein-achtig, maar dat is geen straf. Gebakken banaan verschijnt, alsook flink wat kersensap. Lekker, winters, uitnodigend. Ik ben fan!

In de lange, ietwat drogende afdronk verschijnen nog wat maraschino kersen.

Ierse glühwein op steroïden, I love it! Een toppertje van Teeling, maar je moet hier wel 130 EUR voor neertellen. Merci voor het sample, Benny!

87/100

Geproefd door Mark Dermul op 25-01-2020
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Teeling
Regio: Ierland
Fles: Teeling 15 Year Old Merlot Cask Finish, OB 2019, #17234, Belgian Tasting Tour 2019
Kleur: koper
ABV: 56.3%

Vers Gebrande Koffie

Ik heb toffe vrienden die me vaak een sample in de hand drukken en soms is het moeilijk te onthouden wat ik nu wel of niet meer in mijn vloeibare bibliotheek heb staan (op het moment van schrijven staan er nog 160 samples op mij te wachten…). Zo kan het al eens voorkomen dat ik twee keer hetzelfde sample ontvang, zoals bij deze speciale Teeling die gebotteld werd voor de Belgian Tasting Tour 2019 en een finish kreeg op een Merlot wijnvat.

Erg mooie en gelaagde neus die me heel even aan een goeie bourbon doet denken, maar al snel zijn ware gelaat toont. Mierzoet op donker fruit en vers gebrande koffie! Okkernoten en vleesjus. Hij is een tikkeltje umami. De typische lichte toetsen van Teeling zijn hier eerlijk gezegd ver te zoeken, maar het stoort niet aangezien deze neus echt wel een genot is.

Hola! Prima body en de alcohol is perfect geïntegreerd. Dit is bijna zo zacht als de bips van een baby. Donkerzoete toetsen van pruimen en gedroogde abrikozen gaan een mooie kruidigheid vooraf. Denk kruidnagel en nootmuskaat, verder aangevuld met wat zwarte peper en een mespuntje kaneel. Hij is echt groots als je hem even op je tong laat rusten. Succulent zonder winey te worden, maar het vat heeft wel heel duidelijk zijn stempel gedrukt.

De afdronk is fenomenaal. Donkerzoet, pittig gekruid met rood en donker fruit en een prachtig streepje woodsmoke dat een eeuwigheid blijft hangen.

Geweldige neus, succulent op smaak en een eeuwigdurende finish. Ik moet er geen tekening bij maken, zeker? Aanrader! Oh, kijk nu: mijn 25^e Teeling! Leuk. Dankjewel Gunter en Benny.

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 29-12-2019
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Teeling
Regio: Ierland
Fles: Teeling Pot Still, Batch 1, OB 2018, 6.000 bts
Kleur: licht goud
ABV: 46%

Cognac

Enkele maanden geleden proefde ik al de Batch 2, Batch 3 en de ‘Unbatched’ Teeling Pot Still op een tasting bij TastToe in Boortmeerbeek. Ik vond ze interessant, maar niet bepaald erg goed. Het gaat hier duidelijk om jonge whiskey – hoe kan het ook anders? – die nog een weg af te leggen heeft. Enkel de Unbatched – waar ook wat sherryvaten voor werden aangesproken en die minstens 7 jaar oud is – was volgens mij al echt de moeite. Maar mijn tafelgenoot van de avond – Gunter M – zwoer dat ik Batch 1 zeker eens moest proberen en bezorgde me enkele weken nadien een sample. Vooruit dan maar!

De neus is erg jong met flink wat gras, groene twijgen, hooi en floraal. Flink wat graan en tannine, iets van groene tuinkruiden. Peterselie, zou ik zeggen. Qua fruit krijg ik wat jonge appels en kweepeer. Er zit een frisse munttoets aan, maar ook iets van cognac. Niet slecht, maar ik ben absoluut niet van mijn sokken geblazen.

De body is licht, maar niet waterachtig. Hij smaakt onmiddellijk fris, een beetje snoeperig op appels, peren en iets van lavendel. Mooie toets van karamel en honing en wederom die frisse munt. Dit ligt perfect in het verlengde van de neus. Tikkeltje kruidig op witte peper en gember. Midpalate krijg ik nog een hint van nougat en witte chocolade. Jong, fris en dapper.

De afdronk – op appels en peren – is weg in een oogwenk.

Dit gaat misschien vreemd klinken, maar van de eerste drie batches, is dit toch de beste. Bedankt, Gunter!

83/100

Geproefd door Mark Dermul op 29-12-2019
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).