WhivieBlog

Distilleerderij: Deanston
Regio: Schotland (Highlands)
Fles: Deanston 9 Year Old 2009/2018 Old Train Line, Jack Wiebers Whisky World, bourbon cask #21b, 294 bts
Kleur: goud
ABV: 59.6%

Bijt

Old Train Line is een reeks onafhankelijke bottelingen van Jack Wiebers, een Duits bottelaar. In een vorig leven was Jack Wieber nog agent voor Michael Jackson, de popster. Ik vind de labels van deze reeks echt de moeite. Maar het gaat natuurlijk om de inhoud, in dit geval een jonge Deanston die op een bourbonvat rijpte gedurende 9 jaar.

De neus start eerder gesloten en heeft wat handwarmte nodig. Honing en wat wit fruit worden omfloerst door een zachte toets van bijenwas, iets metaalachtig en groene druiven, maar tegelijkertijd offreert hij tevens een lichte off-note in de vorm van vaaswater. Hij kan de jonge leeftijd niet verbergen.

Hij is nogal scherp en erg peperig op de tong. In die zin is het een prima verderzetting van de neus, maar de alcohol is niet 100% geïntegreerd. Dit spul bijt echt. De bijenwas keert weer, de honing eveneens en het witte fruit is nu duidelijk van de gekonfijte soort met flink wat suiker er over heen. Wat hooi verschijnt op de achtergrond. Hij wordt vanaf de tweede slok, nadat je speekselklieren in overdrive gegaan zijn, erg zoet en kruidig.

De afdronk is lang, maar biedt niks nieuws. Hij sterft een licht bittere dood.

Deze Deanston is okay-ish. De off-note op de neus keerde gelukkig niet weer op smaak of in de afdronk. Gezien de jonge leeftijd van deze malt valt dat allemaal nog wel mee. Dankjewel, Manny.

83/100

Geproefd door Mark Dermul op 11-09-2021
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Deanston
Regio: Schotland (Highlands)
Fles: Deanston 22 Year Old 1996/2018 The Golden Cask Reserve, House of MacDuff, Cask #CM250, 222 bts
Kleur: goud
ABV: 55.4%

Kingston

Enkele jaren geleden bottelde House of Macduff, een Schots onafhankelijk bottelaar, deze 22-jarige Deanston in hun gerenommeerde reeks The Golden Cask die speciaal gereserveerd is voor single cask bottelingen op vatsterkte.

Hola, die neus is apart. Niet zo heel erg fruitig – en het fruit dat ik toch krijg is aan het rotten, maar da’s géén off-note – maar vooral op toetsen van gebak en zoete mout. Doet wat denken aan de mash van een blond bier. Zachte pepers, ook. Tuinkruiden. Intens, hoor. Na enkele minuten verschijnt dan toch wat meer fruit in de vorm van bruine banaan en overrijpe perziken.

Hoewel hij op de tong eveneens erg intens is, is de alcohol wel prima geïntegreerd. Ik voel geen behoefte hier water aan toe te voegen. En op smaak is hij alvast een pak fruitiger dan de neus aankondigde. Een karrenvracht aan ananas en perzik, gevolgd door mango en drakenfruit. Ja, dit gaat erg snel te tropische toer op. Ik lijk wel op Jamaica. Deanston? Kingston, zal je bedoelen! Pittig gekruid, ook.

Op de finish blijft het tropische fruit lekker lang hangen, terwijl de kruiden je mond warm houden.

Geen makkelijke whisky, moet ik bekennen. Het was werken. Maar de beloning is er naar. Bedankt, Gunther!

88/100

Geproefd door Mark Dermul op 26-07-2021
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Ik kijk er zelf van op dat dit nog maar de 19^e Deanston is die ik proef. Het is een botteling van Signatory voor de Belgische en Luxemburgse markt. Niet minder dan 851 flessen konden van dit first fill sherry butt getrokken worden, wat vooral te danken is aan het feit dat hij werd gebotteld op 46%. Mooi kleurtje, dat is zeker. Ik kreeg een fles te pakken via Stef van restaurant De Cluysenaer.

Distilleerderij: Deanston
Regio: Schotland (Highlands)
Fles: Deanston 13 Year Old 2007/2020, Signatory for Belgium & Luxembourg, First fill sherry butt #900143, 851 bts
Kleur: oud goud
ABV: 46.0%

Sherry & Honing

Ik kijk er zelf van op dat dit nog maar de 19^e Deanston is die ik proef. Het is een botteling van Signatory voor de Belgische en Luxemburgse markt. Niet minder dan 851 flessen konden van dit first fill sherry butt getrokken worden, wat vooral te danken is aan het feit dat hij werd gebotteld op 46%. Mooi kleurtje, dat is zeker. Ik kreeg een fles te pakken via Stef van restaurant De Cluysenaer.

Nou, dit is een erg elegante neus op gekonfijte appelsien, lederen kaft van oude boeken, karamel, gedroogde perzik en hazelnoten. Hint van walnoten en zachte houtkruiden. Ik kan me niet voorstellen dat iemand dit niet lekker vindt ruiken.

Hoewel hij enerzijds flink zoet is op appelsien, rozijnen, perzik en honing, vertoont hij anderzijds mooie toetsen van leder en zelfs een beetje zout. De sherry is erg uitgesproken, maar deze Deanston kan er prima tegen.

De afdronk is middellang op meer van hetzelfde: gekonfijte appelsienen, sherry en honing. Gekonfijte gember op het sterfbed.

Een beetje een allemansvriend, zeker, maar dat maakt deze Deanston niet minder mooi. Prima botteling, als u het mij vraagt. Bedankt, Stef!

85/100

Geproefd door Mark Dermul op 19-06-2021
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Eimverk Distillery
Regio: IJsland
Fles: Flóki Icelandic Young Single Malt, Barrel #37
Kleur: koper
ABV: 47%

Viking

Volgens de legende voer een Vikingschip vanuit Noorwegen uit op zoek naar een eiland uit de fabels. We schrijven 868 en de leider was de onverschrokken Hrafna-Flóki, die drie raven bij zich had. De vogels leidde hem naar een eiland dat Flóki onmiddellijk IJsland noemde waar hij zich settelde. De in 2009 opgerichte Eimverk Distillery noemt haar whisky naar deze onverschrokken Noorman. Ik proefde in 2016 voor het eerst deze jonge malt en was niet bepaald onder de indruk. Eens kijken welke progressie ze op vijf jaar tijd gemaakt hebben.

De neus barst van het graan en het hout. Rozijnenbrood, speculaas, peperkoek en wat gras. Walnotenlikeur. Ik beken, er is nog niet zo veel veranderd. En ik ben ook van deze neus niet ondersteboven.

Het mondgevoel zit goed, maar naast wat rozijnen en een verse vijg is hier van fruit amper sprake. Des te meer graan. Ontbijtgraan, zeg maar, weliswaar besprenkeld met allerhande hout kruiden als kaneel, nootmuskaat en kruidnagel en gedrenkt in wat donkere honing. Tikkeltje alcoholisch toch ook.

De afdronk is mild, relatief kort en wat drogend.

Foutloos staat niet gelijk aan lekker. Toch bedankt, Marc.

76/100

Geproefd door Mark Dermul op 08-08-2021
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Smokey Quartz
Regio: USA
Fles: Smokey Quartz V5 Bourbon, 375ml
Kleur: koper
ABV: 62.1%

New Hampshire

Smokey Quartz is een ‘veteran owned and operated’ artisanale distilleerderij in New Hampshire, USA. Kevin Kurland – die in Irak diende – produceert een aantal artisanale spirits zoals Solide Granite Vodka, Granite Lightning Moonshine, Granite Coast Rum en V5 Bourbon. Het is dat laatste wat ons intrigeert. Via bevriend whiskyliefhebber Tom kon ik aan een sample geraken en dat zit nu in het glas. De mashbill bestaat voor 100% uit maïs (dus geen tarwe, gerst of rogge in de mix) en hij rijpt 7 maanden lang op vaten van ocharme 57 liter. De ‘normale’ versie wordt gebotteld op 45%, maar degene die in mijn glas zit, kreeg maar liefst 62.1% mee.

De neus is flink alcoholisch, dat hoeft niet te verbazen. Maar eens je daar voorbij geraakt bent, wordt je vergast op zoete maïs (doh!) en een karrenvracht aan honing, duidelijke toetsen van hout (vers gezaagde planken) en iets van gras of hooi. Wat vanille en warme kruiden. Prima, hoor.

Op smaak brandt hij hoegenaamd niet! Wederom zoete maïs uiteraard, alsook wat vanille, maar al gauw wordt het geheel overstemd door een droge toets van eik, iets van kersen en ahornsiroop. De warmte bouwt langzaam op, terwijl een mooi streepje woodsmoke verschijnt. Tikkeltje atypisch, misschien, maar dat maakt deze voor mij alvast net dat ietsje interessanter.

De afdronk is middellang, warm en vol. Flink kruidig op iets floraal en zoet, maar hij laat je mond wel kurkdroog achter.

Wel, dat was tof! Helaas is deze fles buiten New Hampshire amper te krijgen, dus bedankt Tom!

84/100

Geproefd door Mark Dermul op 01-08-2021
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Bottelaar: Malts of Scotland
Regio: USA
Fles: Lawrenceburg 13 Year Old 2007/2021 Malts of Scotland, Refill Bourbon Barrel #MoS21022, 142 bts
Kleur: oud goud
ABV: 55.1%

Indiana

Hoewel ik geen zekerheid heb, denk ik dat deze whiskey – het mag geen bourbon heten, want rijpte op een vat dat al eens gebruikt werd – van de mastodont Midwest Grain Products uit Indiana komt. MGP produceert voor huismerken en Diageo is hun grootste klant. Voor hetzelfde geld zit ik er natuurlijk helemaal naast, dus laat ik me maar concentreren op wat het label verklapt: Lawrenceburg, gedistilleerd in 2007 en gebotteld in 2021 door de Duitse onafhankelijke bottelaar Malts of Scotland. Het is overigens reeds hun derde vat Lawrenceburg 2007.

De neus start eerder gesloten. Ik krijg wat prikkelende alcohol alvorens flink wat vanille en karamel verschijnen, gevolgd door donkere kersen en dennenappels. Wordt gaandeweg fruitiger en zoeter met banaan en wat popcorn. Hint van leder en bruine suiker. Een takje munt op de achtergrond.

Bij aankomst is hij romig en onmiddellijk erg pikant, bijna astringent. Maar wanneer je speekselklieren klaar zijn met de klus wordt hij een pak zachter, mierzoet en fruitig. Denk banaan, kersen, kokosnoot en een mooie hint van hazel- en walnoten. De eik levert nog flink wat kruidigheid, maar honing en ahornsiroop komen de boel snel verzachten.

De afdronk is lang, zoet en kruidig met de nadruk op karamel en zwarte peper. Espresso op het sterfbed.

De neus kon me niet meteen overtuigen, maar op smaak zit het meer dan goed. En de afdronk is erg lekker. Bedankt voor het sample, Manny.

84/100

Geproefd door Mark Dermul op 01-08-2021
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Zuidam
Regio: Nederland
Fles: Millstone 4 Year Old 2017/2021 Special No. 22, Peated Moscatel Sherry, 5.784 bts
Kleur: koper
ABV: 46%

BunnaLaffie

Ik proef ‘m vlak na de Special No 17 die ook een moscatel finish had gekregen, maar wat nu in mijn glas zit is wel veel jonger. Deze rijpte immers amper 4 jaar. Maar het is wel de geturfde versie van hun malt, dus dat scheelt. Mooi koperen kleurtje, hoor.

Oh, da’s apart. Brooddeeg, boter, tomatensap… maar volledig verstoken van zoetigheid. Dit is erg umami, moet ik zeggen. Oh, wacht, daar verschijnt toch een zoetzuur fruitje. Agrum, zeg maar. Heel apart, hoor. Uniek bijna. Dat betekent niet dat ik er kapot van ben.

Olieachtig en bijgevolg mondvullend. Dat valt me beter mee dan de neus aankondigde. Nu heb ik naast de typische peaty tang ook groene druiven, pompelmoes en sultanas. De rook wordt relatief groots en je zou deze blind makkelijk kunnen verwarren met een Bunna of zelfs een Laffie.

De afdronk is lang, relatief pikant en bevredigend.

Deze kost ocharme 40 EUR. Dat vind ik best oké! Nog een sample dat ik van Manny kreeg. Bedankt, makker.

85/100

Geproefd door Mark Dermul op 31-07-2021
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Zuidam
Regio: Nederland
Fles: Millstone 4 Year Old 2016/2020 Special No. 20, Peated Oloroso, 2.500 bts
Kleur: oud goud
ABV: 46%

Wellington

Zuidam experimenteert ook graag met geturfde mout en verschillende soorten vaten. Deze jonge Millstone, amper 4 jaar gerijpt op een oloroso sherryvat, doet me wateranden.

De neus is relatief alcoholisch, maar offreert wel mooie toetsen van rood fruit en koffie. Chocolade met pralinévulling en woodsmoke. Karamel en Wellington boots. Niet slecht, maar ik had meer zoetigheid verwacht van het oloroso vat.

Olieachtig op de tong, maar wel onmiddellijk erg zoetzuur. Karamel, rood fruit, chocolade, flink wat woodsmoke, een zilt randje en wat groene tuinkruiden. Valt wel mee, maar wederom: ik had ‘m zoeter verwacht. En minder pikant. Hier krijg ik toch zwarte peper, chili en nootmuskaat, maar met een flink bittertje erbij.

Dat bittertje zet zich in de middellange finish flink door, waardoor hij bijna astringent wordt op het sterfbed.

Net iets te scherp om echt potten te breken. Bedankt voor het sample, Manny.

82/100

Geproefd door Mark Dermul op 31-07-2021
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Zuidam
Regio: Nederland
Fles: Millstone 8 Year Old 2010/2019 Special No. 17, First Fill Moscatel Sherry Cask Finish, Casks #149, 153 & 154, 2.460 bts
Kleur: goud
ABV: 46%

Eenenvijftig

Bij de Zuidam Distilleerderij uit Baarle-Nassau wordt sinds 1996 door Patrick Zuidam whisky gemaakt. Hoewel het toch wachten was tot 2007 alvorens de eerste malt van deze Nederlandse stokerij op de markt verscheen. Onder de naam Millstone, overigens, een verwijzing naar de vele Nederlandse molens en molenstenen, waar graan wordt gemalen.

Babelutten, verbrande suikers, ahornsiroop en Café Noir koekjes. Dat vormt zowat de neus van deze Nederlandse whisky. Maar de invloed van de moscatel is duidelijk en een aanwinst. Deze neus is erg aangenaam.

De body is prima, de sterkte ook. Wederom relatief zoet waarbij de moscatel nu nog meer zijn stempel drukt dan op de neus. Hij is minder ‘donker’ dan de neus aankondigde, als u begrijpt wat ik bedoel. Hij evolueert naar zoetzuur met pompelmoes en wat groene kruiden op smaak. Het maakt hem een tikkeltje scherp, moet ik bekennen.

De afdronk is middellang, evolueert terug van zoetzuur naar zoet om dan een licht drogende dood te sterven.

Grappig detail: ik proefde deze net op Patrick Zuidam’s 51^e verjaardag. Thx, Manny.

84/100

Geproefd door Mark Dermul op 31-07-2021
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Westward
Regio: Oregon, USA
Fles: Westward American Single Malt Pinot Noir Cask, OB 2021
Kleur: brons
ABV: 45%

Oregon

Een Amerikaanse single malt whiskey, dat zie je niet alle dagen. Ik leerde deze whiskey kennen dankzij de World Whisky Tour van Cinoco, die geweldige online tasting enkele maanden geleden. Een single malt uit Oregon, dat alleen al klinkt boeiend. Gestookt van lokaal verbouwde gerst en gerijpt in een klimaat van hete droge zomers en koude natte winters, waardoor er lekker veel interactie ontstaat tussen de spirit en het hout. Ondertussen hebben ze drie expressies: hun American Single Malt, eentje gefinisht op Stout Casks en eentje gefinisht op Pinot Noir Casks, afkomstig van Suzor Wines. De eerste viel mij goed mee, de laatste zit nu in mijn glas. Prachtige fles, overigens. Het oog wil ook wat.

Oh, wow, wat een geweldige neus is me dat! Bruine suiker, romige vanille, rijp fruit. Denk pruimen, rozijnen, abrikozen en wat chocolade, maar ook gebakken appels en een hele resem bakkerskruiden.

Op smaak wordt dat gewoon verdergezet, hoewel chocolade en kruiden met de meeste aandacht gaan lopen. Iets minder zoet dan de neus deed vermoeden met een duidelijke invloed van de wijn. Maar het werkt prima. Ik krijg tabak, leder, opgelegde rozijnen en perensiroop. Dat alles rond een hart van zoete mout.

De afdronk is middellang, zoet als pruimenlikeur met een beetje tannine op het sterfbed.

Indrukwekkend, hoor! Snel de Stout versie opsnorren!

87/100

Geproefd door Mark Dermul op 04-07-2021
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Westward Whiskey
65 SE Washington St
Portland, OR 97214
USA
T +1 503 235 3174
info@westwardwhiskey.com
westwardwhiskey.com

House Spirits Distillery

De eigenlijke naam van het bedrijf is House Spirits Distillery en het werd opgericht in Corvallis, Oregon, USA, in 2004. Een jaar later reeds verhuisde het bedrijf naar Portland helemaal in het noorden, vlakbij Vancouver in de staat Washington. Hun vlaggeschip was lange tijd niet zozeer hun Amerikaanse single malt, dan wel hun bekende Aviation Gin die op de markt is sinds 2006 en enorm in populariteit steeg nadat acteur Ryan Reynolds er aandelen in nam. Ondertussen werd het merk verkocht aan Diageo (in 2020), maar stoken ze hem nog wel.

Daarnaast stoken ze ook nog Krogstad Festlig aquavit (genoemd naar één van de oprichters) en Volstead Vodka (genoemd naar de beruchte drooglegging). Small batch artisanale likeuren behoren ook tot het portfolio, zoals een koffielikeur en een shochu in Japanse stijl.

Tienvoudig

 In 2015 verhuisde het bedrijf opnieuw, naar een groter pand in Oregon, op een industrieterrein dat Distillery Row wordt genoemd. De stokerij beschikt nu maar liefst over 1.300m² ruimte en opende dan ook een tasting room. Naar eigen zeggen zou hen dat in staat stellen om hun gin productie te verdubbelen, maar die van hun Oregon Straight Malt Whiskey zelf vertienvoudigen.

Voor de Amerikaanse malt begint alles met het brouwen van een artisanale Amerikaanse ale, uiteraard van lokale gerst. Een lange fermentatie op lage temperatuur volgt en dan wordt de wash twee keer gedistilleerd in pot stills met lage reflux om een robuuste spirit te verkrijgen. Die rijpt in nieuwe licht-geblakerde Amerikaanse eik. Elke release is een mengeling van verschillende barrels.

Range

Naast de ‘klassieke’ American Single Malt Whiskey – versneden naar 90 Proof oftewel 45% – bestaat er momenteel ook eentje waarbij de malt nog een finish kreeg op Stout Casks en op Pinot Noir Casks.

Ze zijn alle drie momenteel verkrijgbaar in België en de moeite waard.

Three Ships is een Zuid-Afrikaanse whisky van de groep Distell. Dat verklaart ook meteen het ABV, want dit passen ze ook toe bij Deanston, Bunnahabhain en Tobermory/Ledaig en zit op de ideale sterkte om koelfiltratie overbodig te maken. Naast deze single malt hebben ze ook nog de Bain’s Cape Mountain Grain whisky in het gamma. Maar deze Three Ships is een single malt en de 12-jarige is momenteel hun vlaggeschip (ziet u wat ik daar deed?).

Distilleerderij: James Sedgwick Distillery
Regio: Zuid-Afrika
Fles: Three Ships 12 Year Old 2007 Master Distiller’s Private Collection, OB 2020
Kleur: licht goud
ABV: 46.3%

 Moenie worrie nie

Three Ships is een Zuid-Afrikaanse whisky van de groep Distell. Dat verklaart ook meteen het ABV, want dit passen ze ook toe bij Deanston, Bunnahabhain en Tobermory/Ledaig en zit op de ideale sterkte om koelfiltratie overbodig te maken. Naast deze single malt hebben ze ook nog de Bain’s Cape Mountain Grain whisky in het gamma. Maar deze Three Ships is een single malt en de 12-jarige is momenteel hun vlaggeschip (ziet u wat ik daar deed?).

Frisse, fruitige en zacht snoeperige neus met een mooi rokerig kantje. Yup, hier is geturfde mout aan te pas gekomen, geïmporteerd uit Schotland (30ppm). Nog hints van appelsienschillen en zelfs een lichte stalgeur. Dan flink wat boomgaardfruit en bessen allerlei. Erg aangename neus.

Op smaak domineren hout (zonder oaky te worden), honing, vanille en ahornsiroop, onmiddellijk gevolgd door de turfrook die nu een pak meer uitgesproken is dan op de neus. Het geeft deze Zuid-Afrikaanse malt gewicht en breedte. Mooie groene en aardse toetsen volgen, alsook gedroogde abrikozen. Een heerlijk en onverwacht ziltje wordt snel overstemd door een frisse citroenzeste. Prima balans.

De afdronk is verrassend lang, rokerig en zoet op honing en appeltjes.

Moenie worrie nie! Niet alle goeie whisky komt uit Schotland, hoor. Dat is bij deze nog maar een bewezen. Zo’n 55 EUR en elke cent waard.

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 04-07-2021
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Eddu wordt door de Franse Distillerie des Menhirs gestookt in Bretagne. Opgericht in 1986, maar het stoken van whisky begonnen ze pas in 1998. Als u weet dat Eddu eigenlijk het Bretoense woord voor ‘boekweit’ is, dan weet u al dat we een grain proeven. Brocéliande is dan weer de naam van het betoverde woud uit de Arthur-legendes, dat te vinden is in Bretagne op zo’n uurtje rijden van de distilleerderij. Tovenaar Merlijn zou er zijn graf hebben. Dit alles terzijde… De whisky rijpte eerst 5 jaar op vaten uit de Limousin-streek en kreeg nadien nog een finish in Bretoense eik uit het betoverde bos.

Distilleerderij: Destillerie des Menhirs
Regio: Frankrijk
Fles: Eddu Brocéliande
Kleur: goud
ABV: 43%

Betoverend

De vrucht der ervaring rijpt niet aan jonge takken. Toen ik enkele jaren geleden de whisky’s van Eddu proefde was ik niet bepaald onder de indruk. Maar Eddu wordt steeds beter, echt waar. Getuige deze 2021 release van de Eddu Brocéliande (voor het eerst verschenen in 2013). Eddu wordt door de Franse Distillerie des Menhirs gestookt in Bretagne. Opgericht in 1986, maar het stoken van whisky begonnen ze pas in 1998. Als u weet dat Eddu eigenlijk het Bretoense woord voor ‘boekweit’ is, dan weet u al dat we een grain proeven. Brocéliande is dan weer de naam van het betoverde woud uit de Arthur-legendes, dat te vinden is in Bretagne op zo’n uurtje rijden van de distilleerderij. Tovenaar Merlijn zou er zijn graf hebben. Dit alles terzijde… De whisky rijpte eerst 5 jaar op vaten uit de Limousin-streek en kreeg nadien nog een finish in Bretoense eik uit het betoverde bos.

Zeer aromatische neus. Snoepgoed en bloemen. Denk anjer en hyacint in combinatie met violetjes (de purperen snoepjes) en Graeffe suiker. Dat wordt aangevuld met gedroogde abrikozen en een hint van geroosterde amandelen. Zachte kruidigheid. Denk vanille en kaneel. Wat mij betreft een unieke geur, hoor. Heel onderhoudend.

De body is wat licht, toegegeven, maar op smaak krijg ik leuke toetsen van bloemen, vanille, onrijpe ananas, abrikozen, mirabellen en een mooie, warme kruidigheid van de Bretoense eik. Maar het geheel is prima in balans.

Op de middellange, kruidige afdronk krijg ik op het sterfbed nog een opstoot van cassis. Drogend op het eind.

Apart, uniek en een betoverende smaakervaring. Deze whisky haalde op de World Whisky Awards van 2020 de titel Best French Grain binnen. Ik kijk er niet van op. Jim Murray scoorde hem in zijn ‘bijbel’ maar liefst 92.5. Daar kijk ik wel van op. Maar deze Eddu staat hier in de kast te pronken en zal vervangen worden. Erg boeiende whisky!

84/100

Geproefd door Mark Dermul op 20-06-2021
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Bottelaar: Nobushi
Regio: Japan
Fles: Nobushi Japanese Whisky
Kleur: goud
ABV: 40%

 Violet

De Nobushi waren elitestrijders uit het feodale Japan die dorpen en prefecturen beschermden tegen krijgsheren en hun Samoerai. In de fles zit een blend, gelanceerd in 2017, samengesteld met Japanse malt- en graanwhisky uit Miyagi, Nagano en Hokkaido die allen minstens 4 jaar rijpten op voormalige bourbonvaten.

De neus is erg floraal en snoeperig zoet. Zelfs een beetje weeïg. Overrijpe meloen, violetten (de bloemen én de snoepjes), amandelpasta en drakenfruit. Hint van eik.

Op de tong komt dat allemaal terug, maar in het kwadraat, aangevuld met flink wat vanille. Zachte kruiden van de eik. Erg snoeperig, nu. Wat mij betreft zelfs een beetje over the top. Lychee en ananas komen er bij. Bloesems. Manuka honing.

De afdronk is middellang op meloen en wat gember.

In alle eerlijkheid een Japans niemendalletje. Gewoon een leuke zomerse dram. Dankjewel voor het sample, Nadine.

81/100

Geproefd door Mark Dermul op 20-06-2021
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Mackmyra
Regio: Zweden
Fles: Mackmyra 12 Year Old 2008/2020 Liten Brun Hund, Little Brown Dog Spirits Ltd, Virgin Oak, 380 bts, 500ml
Kleur: koper
ABV: 49.8%

Kleine Bruine Hond

Kleine Bruine Hond? Dat verwijst niet naar de kleur van deze Zweedse malt, maar naar de Zweedse bottelaar die zichzelf deze naam heeft aangemeten. Vraag me niet waarom. In december 2020 bottelden zij deze Mackmyra die 12 jaar lang op een Virgin Oak vat gerijpt had. Het was overigens hun tweede release. Hun intrede deden ze een maand eerder met een 9-jarige Arran en ondertussen is hun derde release – uitgebracht in 2021 – een blended malt. Ik werd ingefluisterd dat deze gasten goed bezig zijn. Ik zet ze op mijn radar. Maar nu eerst die Mackmyra eens proeven, zie!

Donkerzoete neus op fermenterende druiven, roggebrood, kweepeer, abrikozen, gepofte kastanjes, bruine suiker, koffiegruis en nootmuskaat. Vijgen- en rabarberconfituur. Hint van chocolade en oloroso sherry. Wat een neus is dat.

Romig op de tong. Lekker gekruid maar tegelijkertijd snoeperig zoet. Ik krijg nu veel meer gedroogd steenfruit en abrikozen, kalisse en gekonfijte gember. Pittig, hoor. Vanaf de tweede slok ontwaar ik ook nog vanille en een mespuntje saffraan en wat bloedappelsien.

De afdronk is lekker warm met een mooie lengte.

Ik proefde deze blind en kreeg pas achteraf de info over de botteling. Ik had mijn gabber wel laten weten dat ik vermoedde dat het geen Schot was, maar verder kwam ik niet. Leuke Mackmyra! Met dank aan Tom H. voor dit mooie sample!

87/100

Geproefd door Mark Dermul op 09-06-2021
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Cley
Regio: Nederland
Fles: Cley 3 Year Old Single Malt Cask Strength Batch 1019, OB 2019, ex-bourbon & toasted virgin american finish, cask #123, 500ml
Kleur: koper
ABV: 52%

Pannenkoeken

Cley, de ambachtelijke distilleerderij van Paul en Maria in Rotterdam, timmert langzaam maar zeker een mooie range in elkaar. Ik mocht eerder al genieten van hun Malt & Rye. Vandaag proef ik hun single malt. Die werd triple gedistilleerd en rijpte drie jaar in ex-bourbonvaten, alvorens nog een finish te krijgen in een Toasted Virgin American Oak quarter cask. Hij werd op vatsterkte gebotteld.

Toegankelijke neus op vanille, quatre quart cake, dubbel gebakken wit brood (met die lekker donkere, knapperige korst), overrijpe banaan, honing, toffee en kaneel. Hint van limoen en pannenkoeken.

Olieachtig en ondanks het ABV erg toegankelijk. Nu komt het citrusfruit eerst, gevolgd door karamel, sultanas en pannenkoeken met appels. Kaneel, gekonfijte gember en kruidnagel maken hem lekker pittig. De eik drukt zeker zijn stempel, maar hij is niet oaky.

De afrdonk is relatief lang, lekker pittig met nog wat karamel, pruimtabak en een zachte bitterheid op het sterfbed.

Dit vond ik erg lekker. De eik blijft piekfijn onder controle en levert de typische lekkere toetsen die je verwacht met een flinke kruidigheid. Deze halen we in huis!

85/100

Geproefd door Mark Dermul op 09-06-2021
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).