WhivieBlog

Distilleerderij: Auchentoshan
Regio: Schotland (Lowlands)
Fles: Auchentoshan 18 Year Old 1978/1996 Scott’s Selection
Kleur: vol goud
ABV: 52.6%

Triple Distilled Deliciousness

Da’s echt wel een golden oldie ondertussen en ik heb ‘m dan wel in mijn verzameling, maar open ging hij nooit en dus heb ik ‘m ook nog niet geproefd. Maar via sociale media zag ik een liefhebber die deze aanbood in samples (de zogenaamde bottle share) en dus was ik er als de kippen bij om een flink sample te bestellen zodat ik deze eindelijk toch eens aan de lippen kon zetten. En wat ben ik blij dat ik dat gedaan heb! Ondertussen bracht hij langer door op fles dan dat hij ooit op vat gezeten heeft.

Hallo! Jawadde, dit is een geweldige neus. Klassieke old school Auchentoshan op bourbon. Zou me niet verbazen mocht dit first fill geweest zijn. Hier wordt ik blij van. Want hij is rijk en fruitig op allerhande citrus, ananas, maraschino kersen, stroopwafels en kokosnoot. Niks FWP of een andere off-note, maar enkel zalige triple distilled delicousness!

Het ABV laat zich niet onbetuigd, maar de neiging om water toe te voegen komt niet eens bij me op. Romig en zoet op abrikozengebak, appelsien, peer en amandelen met zoethout en een geweldige aardse toets van de eik. Groots. Heerlijk met hoofdletter H.

De afdronk is lang, zoet en kruidig en absoluut geweldig.

Where have you been all my life!? Wat een fantastische Auchentoshan, zeg! Mijn dag kan niet meer stuk. De jacht op een extra fles is bij deze geopend.

88/100

Geproefd door Mark Dermul op 10-09-2019
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Op 28/10/2009 werd Whivie.be (whisky voor iedereen) boven de doopvont gehouden. De lancering van de website ging gepaard met een eerste blogpost.

Nu, tien jaar later, hebben we reeds meer dan 4.000 whisky’s en 400 andere drankjes geproefd en besproken, zo’n 200 distilleerderijen en bottelaars in beeld gebracht, meer dan 100 tastings georgainseeerd, bijna 300 videos gepubliceerd en flink wat gereisd. Daarnaast hebben we ook al tot 7 keer toe Qwhizky georganiseerd (onze ludieke whiskyquiz – geen zorgen, de volgende editie komt er binnenkort aan) en – niet te vergeten – een whiskyboek gepubliceerd. Het zijn al een mooie tien jaar geweest…

Om ons eerste decennium in stijl af te sluiten, gingen Ilse, Niek en Mark op zoek naar een geweldige whisky. Die zoektocht leidde naar een single sherry cask uit de Speyside dat in 1993 met niet één, maar twee geweldige new makes werd gevuld. Blended at birth wordt zoiets genoemd. Het resultaat, na 25 jaar rijping, is een blended malt op 47.1% die uw smaakpapillen in vervoering zal brengen (althans, dat was bij ons toch het geval).

De whisky zal vanaf 28/10/2019 uitgeleverd worden, maar je kan hem nu al bestellen (maximum 2 flessen per persoon aub!).

Opgelet: het is een gelimiteerde oplage van slechts 100 flessen.

Om u extra te verwennen – aangezien de feestdagen voor de deur staan – hebben we een mooie deal voor u kunnen regelen. U kan namelijk de aankoop van een fles combineren met ons boek (al of niet gesigneerd) en op die manier een mooie som uitsparen.

Vier met ons mee!

Whivieboek
1 boek, 297 pagina’s, full color, soft cover
gesigneerd en gepersonaliseerd op uw verzoek
= 40 EUR

Whivie 10^th Anniversary Bottling (gelimiteerd tot 100 flessen)
1 fles Speyside Blended Malt 25 Year Old 1993
= 125 EUR

Whivie’s 10th Anniversary Pack:
1 fles Speyside Blended Malt 25 Year Old 1993 én
1 (gesigneerd) exemplaar van ons Whivieboek
= 150 EUR

Verzendingkosten België: 15 EUR.
Verzendingskosten Nederland : 25 EUR.
Afhalen (na afspraak) of pick up op een festival of tasting kan natuurlijk ook!

Ter herinnering: er zijn slechts 100 flessen beschikbaar. First come, first serve.

Bestel nu!

Stuur als de bliksem een mailtje naar info@whivie.be en we nemen onmiddellijk contact met je.
Vergeet niet te vermelden of je het boek gesigneerd wil hebben!

Levering zal beginnen op – hoe kan het ook anders – 28 oktober 2019, op onze 10e verjaardag!

Op naar de volgende tien jaar!

Slàinte!

Mark, Niek & Ilse

Deze malt proefde ik jaren geleden voor het eerst tijdens een whiskydiner in The Hielander, het onvolprezen Schotse restaurant in hartje Alkmaar met de immer sympathieke Nederschot Wullie Macmorland achter het fornuis. Ik was er zo weg van dat ik daags nadien naar de lokale slijterij liep om een fles mee naar huis te nemen. Maar ik voegde ze toe aan mijn verzameling en proefde hem sindsdien dus niet meer. Fast forward naar 2019 en mijn gabber Manny staat in een (andere) whiskyshop en ziet deze staan. Of hij ‘m moet scoren voor me? Zo gezegd, zo gedaan en nu kan ik de fles lekker openen zonder mijn verzameling te ‘beschadigen’.

Deze Auchentoshan rijpte eerst op bourbonvaten en kreeg daarna een lange finish op Amontillado sherryvat.

Distilleerderij: Auchentoshan
Regio: Schotland (Lowlands)
Fles: Auchentoshan 12 Year Old 2004/2017 Malts of Scotland for Der Feinschmecker, Sherry Hogshead #MoSFS016, 90 bts
Kleur: koper
ABV: 51.5%

Appelbeignets

Der Feinschmecker is een Duitse (online) delicatessenzaak en af en toe bottelen ze ook een spirit exclusief voor hun shop. Zo hebben ze al 10 single malts op hun naam laten zetten door het Duitse Malts of Scotland. De meest recente was in 2018, een Linkwood uit 1984. Maar mijn oog was natuurlijk gevallen op deze Auchentoshan, gebotteld in 2017. Wil het weer lukken dat De Feinschmecker niet naar het buitenland wil verzenden. Gelukkig had mijn Duitse vriend Heiko plannen om langs te komen. Dus kreeg hij de belangrijke opdracht mij twee flessen mee te brengen. Zo gezegd, zo gedaan.

Het eerste wat me opvalt op de neus is een toets rubber als van een fietsband. Da’s geen al te beste start, moet ik zeggen. Gelukkig blijft dat niet lang hangen en wordt het opgevolgd door aangename geuren als appelbeignets, sultanas, mokatine en koude koffie. Met wat geduld komt daar vijgenconfituur en kandijsuiker aan te pas. Hoe langer je hem laat staan, hoe zoeter hij wordt. Zelfs een beetje snoeperig. Neem dus de tijd om deze even te laten ademen.

Hij is zoet, maar tegelijkertijd bijzonder pikant op de tong. Kruidnagel, kaneel, peper komen eerst. Terwijl je speekselklieren aan het blussen gaan, verschijnen donkerzoete toetsen als pruimen, vijgen en sultanas. Maar hij prikkelt net iets te veel naar mijn zin, alsof de alcohol niet perfect is geïntegreerd.

Gelukkig dooft dat allemaal een beetje in de finish, die hem plots toch een zijdezacht karakter lijkt te geven, waardoor hij zichzelf wat herstelt.

Met zijn prijskaartje van 150 EUR is dit geen goedkope Auchentoshan. Anderzijds blijft het natuurlijk een sherryvat en gebotteld op vatsterkte. Faire deal, me dunkt. Ik vraag me wel af wat er met de rest van het vat gebeurd is, aangezien de Duitse delicatessenzaak slechts 90 flessen op haar actief heeft staan van deze Lowlander. Bedankt, Heiko.

85/100

Geproefd door Mark Dermul op 14-09-2019
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Auchentoshan
Regio: Schotland (Lowlands)
Fles: Auchentoshan 19 Year Old 1996/2016 The Maltman, Amontillado Sherry Cask Finish, Cask #5034, 364 bts
Kleur: oud goud
ABV: 46.0%

Godot

Deze malt proefde ik jaren geleden voor het eerst tijdens een whiskydiner in The Hielander, het onvolprezen Schotse restaurant in hartje Alkmaar met de immer sympathieke Nederschot Wullie Macmorland achter het fornuis. Ik was er zo weg van dat ik daags nadien naar de lokale slijterij liep om een fles mee naar huis te nemen. Maar ik voegde ze toe aan mijn verzameling en proefde hem sindsdien dus niet meer. Fast forward naar 2019 en mijn gabber Manny staat in een (andere) whiskyshop en ziet deze staan. Of hij ‘m moet scoren voor me? Zo gezegd, zo gedaan en nu kan ik de fles lekker openen zonder mijn verzameling te ‘beschadigen’. Deze Auchentoshan rijpte eerst op bourbonvaten en kreeg daarna een lange finish op Amontillado sherryvat.

Heerlijk zoete neus met flink wat donker fruit zoals frambozen en bosbessen, een karrenvracht aan marsepein en hazelnoten, iets van espresso en overrijpe peren waarvan het sap langs je kin druipt als je er in bijt. Dit valt mij heel erg mee. En als je het kan opbrengen hem een kwartier te laten ademen, dan zal je beloond worden met extra vanille, toffee en een hint van kandijsuiker.

Op smaak is hij eveneens mierzoet, maar tegelijkertijd een beetje scherp. Kruidnagel en peper. In alle eerlijkheid net iets te kruidig om het fruit te laten schijnen. Het is als wachten op Godot. Je voelt dat er iets heerlijk fruitigs aan de ander kant van de horizon wacht, maar je geraakt er net niet. Voor slechts 46% is dit best een krachtpatser, wat me het idee geeft dat de alcohol niet perfect geïntegreerd is.

De afdronk is middellang, best kruidig en drogend met melkchocolade en frambozen op het sterfbed.

Een lekkere Auchentoshan, versta me niet verkeerd. Maar hij kan zijn potentieel net niet helemaal waarmaken. Hij heeft volgens mij een paar maand te lang op dat sherryvat gezeten.

85/100

Geproefd door Mark Dermul op 10-09-2019
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Op 26 juli konden we al een tipje van de sluier oplichten over de zeer gegeerde jaarlijkse Special Releases van Diageo. Het huis kiest dit jaar voor ‘Rare By Nature’, doelend op de unieke omgeving van elke distilleerderij. De 8 whisky’s op vatsterkte moeten u die unieke omgeving via de liquid doen ontdekken. Tja.

Zoals eerder gezegd zijn de Brora en de Port Ellen wederom niet van de partij (die worden immers gereserveerd voor nog exclusievere releases zoals deze en deze in afwachting van de heropening van de distilleerderijen volgend jaar), maar het feit dat ook Caol Ila afwezig blijft doet me toch een beetje mistroostig worden.

Sterker nog, terwijl de line-up vroeger eerder gericht was op oudere en beperkte releases herpositioneert Diageo de selectie dit jaar eerder richting naar malts van middelbare leeftijd met uizondering van de Pittyvaich en Dalwhinnie.

Dr Craig Wilson, Master Blender bij Diageo, selecteerde de volgende 8 whisky’s, stuk voor stuk op vatsterkte:

·         Cardhu 14 Year Old – 55% ABV – 4860 bts – zo’n 125 EUR

·         Cragganmore 12 Year Old – 58.4% – zo’n 90 EUR

·         Dalwhinnie 30 Year Old – 54.7% – 7586 bts – zo’n 550 EUR

·         Lagavulin 12 Year Old – 56.5% – zo’n 120 EUR

·         Mortlach 26 Year Old – 53.3% – 3883 bts – zo’n 1.600 EUR

·         Pittyvaich 29 Year Old – 51.4% – 4976 bts – zo’n 350 EUR

·         Talisker 15 Year Old – 57.3% – zo’n 120 EUR

·         Singleton of Glen Ord 18 Year Old – 55% – zo’n 135 EUR

Merk op dat er dit jaar geen verrassingsrelease tussen zit zoals de Cladach van vorig jaar en dat er ook geen single grain werd geselecteerd. En kijk gerust nog eens naar het prijskaartje van de Mortlach. Het is geen typo! Het feit dat de andere releases jonger zijn, maakt ze ook que prijs toegankelijker voor een groter publiek en dat is ongetwijfeld één van de beweegredenen om de Diageo Special Release strategie bij te sturen.

Volgende maand zullen de flessen in België op het schap staan. Ik heb alvast mijn oog laten vallen op de Pittyvaich en Talisker.

Ongetwijfeld kan ik u binnenkort ook verblijden met wat tasting notes en een Rambling of twee.

Rond deze tijd van het jaar is het altijd uitkijken naar Ingvar Ronde’s Malt Whisky Yearbook. Opnieuw steekt het boek tjokvol interessante artikels van top notch whiskyschrijvers als Gavin D Smith, Jonny McCormick, Ian Winiewski, Neil Ridly, Charles MacLean en Joel Harrison.

Traditiegetrouw staat de informatie over alle operationele Schotse distilleerderijen en hun laatste releases, Japanse whisky en nieuwe, maar ook gesloten distilleerderijen, centraal.

Tussen de distilleerderijprofielen publiceerde Ingvar interview met zogenaamde Pioneers of Whisky, allemaal whiskymakers die aan het begin van hun avontuur staan. Zo kan je onder andere kennismaken met Annabel Thomas van Ncnéan, Desiree Whitaker van Cardrona, David Vitale van Starward en David Zibell van Golani.

De goed gestoffeerde artikels in deze editie zijn wederom erg boeiend:

• Foreign Ownership of Sctoch Whisky
• The Feast From the Yeast
• Supermarket Sweep
• Whisky Regions – are they still relevant
• Innovations Within Boundaries

Het zijn stuk voor stuk informatieve en goed geschreven artikels.

Het tweede deel van het boek wordt gedomineerd door statistieken, distilleerderijen wereldwijd, onafhankelijke bottelaars en de op handen zijnde nieuwe releases.

Het jaarboek is sinds begin oktober beschikbaar bij verschillende Whiviesponsors en hoort in elke whisky-liefhebbers boekenkast te staan. Het is mijn ‘go to’ boek voor informatie tijdens het schrijven van notes en artikels en het enige boek dat constant op mijn bureau ligt. Een échte whisky bijbel! En dat alles voor niet eens 20 EUR!

(Thank you, Ingvar, for signing my copy!)

Malt Whisky Yearbook 2020
298 pagina’s, Engels
Ingvar Ronde
MagDig Media Ltd
ISBN 978-0-9576553-6-2
www.maltwhiskyyearbook.com

Meadowside Blending Company
4/3 312 Meadowside Quay Walk
Glasgow G11 6AY
UK
+44 141 342 4018
info@meadowsideblending.com

www.meadowsideblending.com

Maltman

De naam Meadowside zal niet meteen een belletje doen rinkelen, maar u heeft ongetwijfeld al gehoord van de single malt releases onder het label The Maltman. Het bedrijf wordt gerund door Donald Hart – ook bekend van Hart Brothers (een bedrijf dat hij oprichtte met zijn broer broer Iain, maar in 2007 verkocht) – en diens zoon Andrew. Vader Donald heeft al meer dan 50 jaar ervaring – hij startte in de whisky business in 1964 – en kreeg erkenning als Keeper of the Quaich in 1998.

Zoonlief Andrew kreeg zijn voorliefde voor de gouden nectar dan ook met de paplepel mee. Hij deed zijn eerste ervaring op bij Springbank en in 2013 kreeg ook hij die hoge eer. Samen selecteren ze nu exclusieve vaten whisky – zoals malt als grain – die ze sinds 2011 op de markt brengen.

Grainman

Voor de Maltman wordt elk vat pas gebotteld als zowel vader en zoon vinden dat het goed genoeg is. Voor geen enkele release wordt kleuring of koelfiltratie gebruikt. Er zijn in de afgelopen jaren nog maar weinig distilleerderijen die nog niet de revue zijn gepasseerd, maar beiden hebben duidelijk een persoonlijke voorkeur voor Ben Nevis, want daarvan bottelden ze al 24 vaten, hoewel Springbank, Mortlach en Arran ook zeer goed vertegenwoordigd zijn.

In januari 2016 besloten ze zich ook op vaten single grain te storten, eveneens gebotteld op vatsterkte en allemaal tussen de 10 en 50 jaar oud. Al 22 vaten graanwhisky werden onder het label The Grainman gebotteld. Tot slot zijn er nog enkele ‘Secret Speyside’ en ‘Secret Orkney’ en gelijkaardige releases op de markt.

Range

The Maltman is duidelijk het meest bekende label. The Grainman is nog maar pas gelanceerd. Maar daarnaast heeft het bedrijf ook nog een zachte en erg betaalbare blend op de markt: Royal Thistle. Een nieuwe reeks is Vital Spark, single malt in flesjes van 500ml waarvan de distilleerderij geheim blijft. Excalibur is een range van luxeblends, waarvan de eerste release werd samengesteld met malts en grain die allemaal in 1972 gestookt werden.

Van de Vintage Cask Reserve Decanter is er nog maar één fles op de markt gekomen: een Macallan 1990.

In 1964 pootte Inver House Distillers een graandistilleerderij neer op het industrieterrein Moffat in Airdrie zo’n 20 kilometer ten oosten van Glasgow. De graanwhisky zou de naam Garnheath meekrijgen. Maar zoals bij vele graandistilleerderijen in die tijd, werden er ook pot stills geïnstalleerd om drie types malt te produceren: Glen Flagler, Killyloch en Islebrae. Die zijn nog moeilijk te vinden zijn, wetende dat de distilleerderij al in 1985 terug dicht ging. Fast forward naar 2019 : ik krijg een fles fles Glen Flagler 5 Year Old te pakken.

Nou, ik laat nooit een kans liggen om vloeibare geschiedenis te proeven!

Distilleerderij: Glen Flagler
Regio: Schotland (Lowlands)
Fles: Glen Flagler 5 Year Old Rare All Malt Scotch, OB 1970s
Kleur: witte wijn
ABV: 40%

Alive & Kicking

In 1964 pootte Inver House Distillers een graandistilleerderij neer op het industrieterrein Moffat in Airdrie zo’n 20 kilometer ten oosten van Glasgow. De graanwhisky zou de naam Garnheath meekrijgen. Maar zoals bij vele graandistilleerderijen in die tijd, werden er ook pot stills geïnstalleerd. Bij Garneath (of is dat Moffat?) werden drie malts geproduceerd: Glen Flagler, Killyloch en Islebrae. Die laatste werd nooit als single malt gebotteld, de eerste twee wel. Maar ik hoef er geen tekening bij te maken dat ze nog moeilijk te vinden zijn, wetende dat de distilleerderij al in 1985 terug dicht ging. Fast forward naar 2019 en een vriend in Holland doet een ontdekking in zijn kelder: een aantal flessen Glen Flagler 5 Year Old. Ik kon er twee te pakken krijgen en ben daar best blij om. Het is de tweede Glen Flagler ooit die ik proef, kan je nagaan!

Toegegeven, ik moest hem na het schenken een kwartier laten staan om de OBE wat te laten optrekken. Groot was mijn vrees dat deze na bijna 50 jaar op fles kapot zou zijn, maar die vrees bleek ongegrond. Hij is alive & kicking, lentefris en op en top Lowland. Citroengras, vanille, appeltjes en een umami toets die ik enkel kan omschrijven als een verse snede rosbief. Nice!

Ondanks het lage ABV en de jonge leeftijd (qua rijping, bedoel ik dan) heeft deze een mooie body, is licht pikant op witte peper en vertoont een mooie frisheid van munt. Opnieuw lentefruit. Denk citroenen, kruisbessen en een enkele dadel. Iets van koffiekoeken met abrikozen. Dit is verrassend lekker.

In finish is middellang en wordt zelfs een beetje romig. Aangenaam verrast!

Ah, vloeibare geschiedenis en bovendien erg lekker. Wat ben ik hier blij mee. Bedankt, Jan!

85/100

Geproefd door Mark Dermul op 16-08-2019
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Brora 40 Year Old 1978 – 200^th Anniversary

Distilleerderij: Brora
Regio: Schotland (Highlands)
Fles: Brora 40 Year Old 1978, 200^th Anniversary, OB 2019, 1819 bts
Kleur: goud
ABV: 49.2%

Instant Classic

Brora, opgericht in 1819, viert dit jaar haar 200-jarige bestaan. Dat het in stijl gevierd wordt, is een understatement. Een 40-jarige Brora, gerijpt in 1978, in een oogstrelende verpakking (het prijskaartje van 4.600 EUR is dan weer een doorn in het oog!), gelimiteerd op 1819 flessen, doet menig liefhebber watertanden, ondergetekende incluis. Hij is, samen met de Port Ellen 39 Year Old 1978 Untold Stories, de ultieme bekroning van de cult die rond deze gesloten (maar binnenkort te heropenen) distilleerderij bestaat.

Het eerste wat opvalt is de fruitigheid. Hij barst van de appels en bananen, flirt even met de tropen, wordt dan plots een tikkeltje snoeperig (als van bubblegum), offreert een bijzondere waxiness en schillen van een verse perzik, gevolgd door een heel subtiel – maar echt heel subtiel – streepje rook. De frisheid van een blaadje munt. Dit is een instant classic. Hij mocht gerust nog een vuiltje hebben, maar dat is er helemaal uitgerijpt. In de plaats krijg je een elegante dame in je glas. Indrukwekkend.

Heerlijk krachtig, waxy, minty en gepeperd op smaak. Knapperige appels, zachte banaan, roze pompelmoes met een toefje tannine en een bijzondere herbale toets. Denk kampfer en munt. Ik beken… ik stak mijn tong in het glas om zelfs de laatste druppel op te likken. Goddelijk.

De afdronk mocht absoluut wat langer, wat mij betreft. Hij ging terug richting bubblegum en banaan, alvorens een je met een gelukzalige glimlach op je tronie te verlaten.

Mocht deze fles een kwart kosten van de prijs die er voor gevraagd wordt, denk ik wel dat ik mijn kop zo zot zou laten maken om een fles aan te schaffen en open te ploppen. Want hij is absoluut goddelijk lekker. Maar mijn whiskybudget kan dit niet trekken. Ik vraag me ook af hoeveel van deze 1819 flessen ook effectief geproefd zullen worden, in plaats van te verdwijnen in de atoomschuilkelders van de investeerders. Het idee alleen al. Jammer.

92/100

Geproefd door Mark Dermul op 06-10-2019
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Bottelaar: Johnnie Walker
Regio: Schotland
Fles: Johnnie Walker ‘The John Walker’, OB 2011
Kleur: koper
ABV: 40%

Klasse

The John Walker is een blend die in de categorie ‘super de luxe’ valt. Voor de luttele som (sarcasm, anyone?) van 2.600 EUR krijg je een unieke blend in een Baccarat kristallen decanter met een 24-karaats vergulde nek en een prachtig gelakt kastje eromheen. De inhoud is een eerbetoon aan de oprichter van het bedrijf. Daarom wordt hij soms ook de Founder’s Blend genoemd. Hij is samengesteld met enkel whisky’s die er al waren toen Mr Walker – Johnnie voor de vrienden – zelf actief was. Slechts 9 distilleerderijen en ze worden gehuwd in een speciaal daarvoor uitgekozen 100-jarig vat. Dat vat heeft nu alles gegeven wat het kon, dus komt er een eind aan deze serie. Hoog tijd dus, om hem toch een keertje te proeven.

Goh, wat een neus! Diep en rijk aan sappig fruit – peren waarvan het sap langs je kin loopt en licht bittere, doch erg zoete appelsienen. Leder. Vanille. En een zacht spoortje rook. Mooi, mooi, mooi.

De body is licht, maar de smaak is geweldig. Vanille en wat kruidige eik komen eerst, om dan gevolgd te worden door mandarijn en pomelo, roze pompelmoes, pomme d’amour en flink wat geroosterde noten. Opnieuw dat spoortje rook dat hem diepgang geeft, zonder zich op te dringen. Bijna als muzak. Elegant, hoor.

Maar dan die afdronk. Nu komt die rokerige toets echt mooi tot uiting. Terwijl de fruitigheid (vooral citrus) langzaam wegdeemstert en de noten hun laatste adem uitblazen, blijft de rook je mond verwennen met een hartverwarmende gloed.

Alles aan deze whisky straalt luxe en weelderigheid uit. Gelukkig is de liquid zelve dat ook. Het gebeurt niet vaak dat ik een blend 90 scoor, maar voila, deze heeft dat dubbel en dik verdiend. Klasse!

90/100

Geproefd door Mark Dermul op 06-10-2019
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Bottelaar: Johnnie Walker
Regio: Schotland
Fles: Johnnie Walker Blue Label King George V, first edition
Kleur: koper
ABV: 43%

Weelderig

Er zijn verschillende edities van deze ‘koninklijke’ blend uitgebracht door Johnnie Walker, maar ik kon via-via een sample te pakken krijgen van de allereerste editie. De blend is een ode aan de Royal Warrant die John Walker & Sons ontving van Koning George V die regeerde van 1910 tot 1936. Daarom werd de blend samengesteld met whisky’s allemaal afkomstig van distilleerderijen die tijdens zijn bewind operationeel waren, inclusief enkele gesloten distilleerderijen als Cambus, Glen Albyn en Port Ellen. Reken op zo’n 350 tot 500 EUR voor een fles.

De neus is een gelaagde mix van wit, geel en rood fruit, opgeleukt met origine chocolade en een mooie florale toets. Wat geroosterde noten en een mooie rokerige hint. Zoeter dan de latere versie die ik al kon proeven. Groots.

Hij rolt zijdezacht over de tong, maar is wel erg olieachtig. Prima body. En meteen een grote kruidigheid in de vorm van nootmuskaat, gember en een peperbolletje. Dan wordt het geheel onmiddellijk verzacht door lagen van fruit, met de nadruk op appelsien. Iets van munt geeft hem een frisse uplift.

De afdronk is verrassend lang, zoet en licht drogend, waarbij de munt hem frist houdt, terwijl het citrusfruit langzaam uitdooft. Een toefje rook blijft nog lang nazinderen.

Weelderig en rijk. Imposante blend, hoor. Mag wel voor zo’n prijs, natuurlijk, maar bewijst wel – voor zover nog nodig – dat blends niet per definitie moeten onderdoen voor single malts qua complexiteit.

88/100

Geproefd door Mark Dermul op 06-10-2019
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

De derde expressie in de Johnnie Walker Blue Label Ghost & Rare serie is gearriveerd. Deze keer is de leidende ‘ghost’ malt Glenury Royal, vervoegd door Pittyvaich en de grain Cambus, terwijl de ‘rare’ vertegenwoordigd zijn door Inchgower, Glenlossie, Glen Elgin, Glenkinchie en de grain Cameronbridge.

Het resultaat is decadent delicieus!

Bottelaar: Johnnie Walker
Regio: Schotland
Fles: Johnnie Walker Blue Label Ghost & Rare Glenury Royal
Kleur: amber
ABV: 43.8%

Decadent

Toegegeven, de naam Glenury Royal ronkt een pak minder dan Brora of Port Ellen, maar dat weerhield Jim Beveridge er niet van om een derde expressie in de zogenaamde Ghost & Rare samen te stellen. De Highlander Glenury Royal – één van slechts drie distilleerderijen die Royal aan hun naam mocht toevoegen – sloot definitief de deuren in 1985 (in 1992 werd ze afgebroken en vandaag de dag staan er appartementen in de plaats). De distilleerderij werd in 1825 opgestart door Captain Robert Barclay die toen parlementslid was. Na een felle brand herrees ze uit haar assen als een feniks – vandaar het logo op de luxe-verpakking. Ja, het oog wil ook wat. Naast deze distilleerderij zit er ook wat Pittyvaich en Cambus (grain) in. Drie ‘Ghosts’, dus. De ‘Rares’ van dienst zijn Glen Elgin, Inchgower, Glenlossie, Glenkinchie en Cameronbridge (grain). Hij werd gebotteld op 43.8%. De Brora vond ik outstanding, de Port Ellen geweldig. Benieuwd of deze Glenury Royal in de buurt kan komen.

Zalig zachte neus op appel, abrikozen, citrus, mango, ananas (een mix van zowel vers als gedroogd, overigens), noten, heidehoning en vanille. Mooie florale toetsen. Een tikkeltje waxy. Absoluut heerlijke neus.

Op smaak komt dat fruit zeker terug (meer sappig dan gedroogd, deze keer, met duidelijke abrikozen op de voorgrond), maar wordt dat verder opgeleukt met toffee, iets van noten en butterscotch. Pomme d’Amour komt stevig opzetten. Pittig gepeperd. Het hout zorgt voor een licht bittere toets. Perfecte balans.

De afdronk is zinnenstrelend, lang en doet je beseffen dat Dr Beveridge opnieuw een decadent lekkere blend heeft neergezet.

Kijk, Blue Label is een erg lekkere blend. Maar deze Ghost & Rare releases zijn toch nog een heel ander niveau. Dit is absoluut decadent goed spul. Mijn vrouw zei: ‘Wat?! 285 EUR voor een blended whisky?’ Toen liet ik ‘m proeven. ‘Schenk me nog maar eentje uit,’ knikte ze goedkeurend.

87/100

Geproefd door Mark Dermul op 04-10-2019
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Bottelaar: Johnnie Walker
Regio: Schotland
Fles: Johnnie Walker A Song of Fire, OB 2019
Kleur: amber
ABV: 40.8 %

Adem van een Draak

De tweede nieuwe Game of Thrones botteling, tegelijk gelanceerd met A Song of Ice, is deze A Song of Fire met de draak van House Targaryen op het label. Gebotteld op een iets hoger alcoholpercentage zou het hart van deze blend bestaan uit single malt van Caol Ila. Prettig kleurtje, alvast. Maar wellicht, net als A Song of Ice, eerder een instapper, bedoeld om een nieuw publiek aan te trekken.

Op de neus – die je toch even moet laten ademen om een rubberen toets weg te krijgen – neem ik karamel en vanille waar, iets van getoaste eik, geroosterde kastanjes en kaneel. Iets van melkchocolade met een vulling van aardbeien die een subtiele rokerigheid vooraf gaat. Een vers afgesneden stukje biefstuk. Dit valt me eigenlijk best mee. Mijn fantasie slaat op hol en vertelt me dat dit de adem van een draak zou kunnen zijn.

Hij is erg romig – ongetwijfeld te danken aan de graancomponent, volgens mij Cameronbridge – en zoet met een tikkeltje kruidigheid in de vorm van witte peper, nootmuskaat en kaneel. Daarna volgt opnieuw wat rood fruit en chocolade. De rokerigheid van de neus is hier een pak meer uitgesproken, wat ik toejuich. De Caol Ila doet zijn werk.

De finish maakt voor mij heel wat goed en duwt hem een pak hoger in score dan zijn twee voorgangers. Warm, gekruid, waxy en verrassend lang.

Een hoogvlieger is het niet. Goedkoop evenmin. Maar deze durf ik al eens te laten proeven – met of zonder de Coca Cola Signature Mixer Smoky.

80/100

Geproefd door Mark Dermul op 04-10-2019
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Diageo is duidelijk nog niet klaar met Game of Thrones. Na de Johnnie Walker White Walker van vorige jaar, komen ze nu met twee nieuwe blends: A Song of Ice rond Clynelish en A Song of Fire rond Caol Ila. Ik was niet erg enthoesiast over de White Walker en hoop dat deze twee me wel op andere gedachten kunnen brengen.

Bottelaar: Johnnie Walker
Regio: Schotland
Fles: Johnnie Walker A Song of Ice, OB 2019
Kleur: goud
ABV: 40.2%

Popcorn

Diageo is duidelijk nog niet klaar met Game of Thrones. Na het overdonderende succes van de reeks single malts – die binnenkort wordt aangevuld met een nieuwe Mortlach 15 Year Old ‘The Six Kingdoms’ – komen er twee nieuwe expressies van Johnnie Walker. We hadden eerder al de erg middelmatige White Walker, maar zopas lanceerde Johnnie Walker het duo A Song of Ice & Fire. De eerste release in de blauwe fles met de grote witte direwolf van House Stark krijgt de naam Song of Ice mee. Het is een blend die werd samengesteld met ondermeer Clynelish. Het wordt aanbevolen deze te serveren met een blokje ijs.

Frisse neus op vanille, popcorn, flink wat gras en kokosrotsjes. Ja, er zit wel een toefje bijenwas in, maar om nu te zeggen dat ik Clynelish (waar ik wel wat ervaring mee heb) hierin kan ontdekken… neen. Een hint van tropisch fruit als perzik en mango, maar wel bedolven onder de typische toetsen van graanwhisky. Niet slecht, maar hij blaas me absoluut niet van mijn sokken.

Op smaak is het één en al graanwhisky. En volgens mij jonge graanwhisky. North British, lijkt me. Niks mis mee, maar spectaculair is het nou ook weer niet. Wat vanille, veel honing en popcorn, een schijfje citrus, een druppeltje karamel. Het smeuïge mondgevoel kan zowel van de Clynelish als de grain komen, me dunkt. Ik beken… hij doet me niks.

De afdronk is kort en zacht met slechts een klein toefje houtkruiden en wat vanille.

Blink zou ik gezegd hebben dat ik een graanwhisky proefde. Goed om te mixen met een Coca Cola Woody maar puur de moeite niet waard. Zo’n 30 tot 40 EUR, wat gewoon veel te duur is voor zo’n instapper.

77/100

Geproefd door Mark Dermul op 04-10-2019
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Berry Bros. & Rudd Ltd.
3 St James’s Street
London SW1A 1 EG
UK
+44 20 7022 8973
https://www.bbr.com/

In een notedop

Berry Brothers & Rudd is een instituut. Het is de oudste wijn- en spiritshandelaar uit het Verenigd Koninkrijk die al sinds 1698 vanuit dezelfde shop in hartje London opereert! De shop werd opgericht door een dame gekend als Weduwe Bourne. De dochter van mevrouw Bourne huwde met William Pickering, die haar twee zonen schonk: John en William Jr. Toen John overleed, trok William Jr een handelsparnter aan: John Clarke. Een kleine eeuw later zou diens kleinzoon, George Berry, de zaak overnemen. We spreken 1803. Het is George die uiteindelijk de focus van de kruidenierszaak zal wijzigen naar wijnen en spirits.

Twee van George’s zonen – de broers George Junior en Henry – namen de zaak over in 1845 en zette Berry Brothers op de gevel. Het duurde nog tot 1920 voordat Hugh Rudd met zijn enorme wijnkennis het bedijf zou vervoegen. Een paar jaar eerder gingen 69 kisten met zeer kostbare wijn en spirits teloor bij het zinken van de Titanic.

Cutty Sark

In diezelfde periode stonden de Verenigde Staten droog, te wijten aan Prohibition. De wijn en whisky van Berry Bros. & Rudd werd plots heel populair in de Bahamas, een populaire stop voor smokkelaars. De blend Cutty Sark werd bedacht in 1923 en op een snelle theeklipper van dezelfde naam door Captain McCoy naar de States gevoerd. De uitdrukking ‘the Real McCoy’ stamt uit die tijd. Het was de manier om een ‘echte’ Scotch te bestellen in de zogenaamde speakeasy bars. Cutty Sark werd hierdoor één van de populairste whisky’s van het bedrijf tot in de jaren 1970.

De tragedie van de Tweede Wereldoorlog noopte het bedrijf ertoe om voor het eerst bestuurders van buiten de familie aan te trekken. Maar zo konden ze wel hun positie als wereldleiders op het gebied van wijn en spirits consolideren. In 1967 bouwden ze als eerste – in Basingstoke – wijnkelders met klimaatregeling. Daar liggen vandaag de dag zo’n 9 miljoen flessen. In 1994 gingen ze nog een stap verder en lanceerden bbr.com, waar klanten online en dus via postorder wijnen en spirits konden bestellen. Daarnaast openden ze een aantal Duty Free Wine Shops op de luchthaven van Heathrow en openden de Hong Kong Wine Club in Azië. In 1998 openden ze een tweede winkel op Harry Street in Dublin.

Range

Het bedrijf bottelt flink wat whisky onder het eigen label ‘Berry’s Own Selection’, maar is ook verantwoordelijk voor de bekende en hoog aangeschreven blend Blue Hanger. In 2018 en 2019 lanceerden ze de nieuwe labels ‘the Classic Range’, ‘Scyfion Choice’ en ‘The Perspective Series’.

Daarnaast hebben ze ook de bekende No 3 London Dry Gin. Grappig genoeg wordt die in Nederland gestookt.

Splinternieuw is hij, de Mackmyra Vintersol. Het betekent zoveel als winterzon en dat verklaart waarom hij in het thuisland – via Systembolaget – pas vanaf 4 oktober beschikbaar zal zijn. Het is wederom zo’n ‘seizoenswhisky’, deze keer gefinished op portovaten van Quita Do Vallado – één van oudste portomakers uit de Dourovallei, opgericht in 1716.

De finish duurde maar liefst 16 maanden.