WhivieBlog

Auchroisk (spreek uit ‘o-thrusjk’) is een erg jonge distilleerderij, pas opgericht in 1974. Het is een werkpaard voor de blenders en komt als single malt amper op de markt. Dit is een single cask, enkele jaren geleden verschenen in de bekende Old Malt Cask serie van Hunter Laing. Beetje jong voor een Old Malt Cask, niet? Enfin.

Naast de populaire Vega, een blended malt waarvan al 6 releases op de markt werden gebracht, en de Spica, een blend waarvan er al twee op de markt zijn, komt North Star Spirits nu aanzetten met een spiksplinternieuwe Sirius. En om zijn entree niet te missen, bottelde Iain meteen een 31-jarige blended malt, waarvan alle malts gestookt werden in 1988 : Sirius!

Miltonduff is zo’n distilleerderij waar je niet veel van hoort. Er zijn amper officiële bottelingen. Het overgrote deel van de productie wordt gebruikt door de blenders, met Ballantine’s als bekendste. In mijn glas zit een Miltonduff uit 1981 die maar liefst 36 jaar op vat zat en gebotteld werd door de immer sympthieke Iain Croucher, de Glaswegian die enkele jaren geleden het nu bijzonder populaire North Star Spirits opstartte.

Je wordt maar één keer 50 en dat moet natuurlijk gepast gevierd worden. Als Toshan Man – notoir Auchentoshan verzamelaar en liefhebber – kon ik me natuurlijk geen gepaster geschenk bedenken dan mijn eigen officiële release! Ik kreeg van mijn geliefde distilleerderij drie vatstalen waaruit ik mijn eigen Toshan Man 50th Birthday Bottling mocht kiezen. En na lang proeven (nou ja, vier sessies) was mijn keuze gevallen op een uitzonderlijk vat uit de Bordeaux streek dat in 2010 werd afgevuld met de heerlijke triple distilled spirit. Na bijna 10 jaar rijping heeft hij nog steeds een heuse 61.8%.

En ja, ik liet er 50 flessen van afvullen!

Auchentoshan lanceerde in november 2019 een Amazon Exclusive met de release van hun Sauvignon Blanc Finish, een frisse nieuwe triple distilled Lowlander waarvan de doos trots vermeld ‘crafted to be enjoyed chilled’. Wait? What? Serieus? Ik ben er niet erg tuk op om whisky af te koelen (en heb daar ook niet al te beste ervaringen mee), dus was erg sceptisch. Maar begin december werden de flessen eindelijk geleverd en kon ik aan de slag.

En wat blijkt… hij is lekker, maar indien gekoeld is hij erg verrassend!

Speciaal voor het 100-jarige jubileum van de Nederlandse importeur De Monnik Dranken, selecteerde de distillery manager Robbie Hughes dit Glengoyne single cask uit 2005. Hij werd een dik jaar geleden voorgesteld, maar geraakte nu pas tot in Gentbrugge, dankzij mijn Hollandse gabber Manny.

Glen Elgin ligt, zoals de naam al aangeeft, net buiten de stad Elgin in de Speyside. De malt is, samen met Mannochmore en Glenlossie, een belangrijke component in de blend White Horse. Er zijn amper officiële bottelingen en de core range bestaat slechts uit een eerder saaie Glen Elgin 12 Year Old die voor minder dan 40 EUR te verkrijgen is. We proeven daarentegen een 13-jarige uit 2000, geselecteerd door Van Wees uit Nederland, maar gebotteld door Spirits of Scotland.

Weetje: dit is het ‘b-label’ van Gordon & Macphail, hoewel daar ook flink wat pareltjes onder gebotteld werden.

Het is alweer de vierde en laatste release in de Tribe Series van MMM – Mark & Manny’s Malts. Traditiegetrouw zoeken Manny en ik dan naar een rokerige whisky en dat is dit jaar niet anders, maar in tegenstelling tot wat u zou verwachten gaat het hier niet om een Islay of Island whisky. Neen, we vonden dit uitzonderlijke vat… in de Highlands.

We zijn verheugd dat we onze Tribes Series met zo’n mooi single cask kunnen afsluiten. Het was een jaar dat moeilijk te overtreffen zal zijn, maar de jacht op nieuwe vaten voor ons 5^e jaar is geopend.

Hallo daar, Talisker 41 Year Old Bodega Series. Het is de tweede release in een triptiek van sherry gefinishte malts van stocks uit 1978. Zo verscheen vorig jaar de Talisker 40 Year Old in de Bodega Series gefinished op Amontillado-vaten van de bodega Delgado Zuleta. Deze release is gefinisht op Manzanilla-vaten van dezelfde bodega en vormt meteen de oudste (en duurste) Talisker die al verscheen. Deel drie is wellicht voor 2020.

Met een prijskaartje van om en bij de 3.500 EUR (maar hij komt dan ook in een bijzonder mooie verpakking) is dit zeker geen whisky voor iedereen en da’s jammer. Want hij is goddelijk.

Auchentoshan heeft zopas twee nieuwe expressies gelanceerd in de duty free range. De American Oak Reserve op 40% werd samengesteld met enkel first fill bourbonvaten, terwijl de Dark Oak op 43% een vatting is van bourbonvaten, oloroso en PX sherrvaten. U zal begrijpen dat ik die uiteraard onmiddellijk wil proberen, de Toshan Man zijnde…

Telkens er bij Auchentoshan een nieuw vat wordt aangestoken voor de bezoekers, ben ik er als de kippen bij om mij enkele flessen te bestellen. Want ze zijn stuk voor stuk goed tot excellent. Dat neemt niet weg dat ik van dit vat, dat ondertussen alweer vervangen werd, geen open fles heb staan. Gelukkig is daar whiskygabber Anthony die tijdens een recent bezoek ook een flesje meebracht en me daar een erg gul sample van liet geworden.

Het is de Auchentoshan 2009 oloroso sherry cask #4389.

Op een blauwe maandag werd deze Halloween edition van Douglas Laing via sociale media aangekondigd en tegen dat ondergetekende van een dag noeste arbeid (yeah, right) thuiskwam en het bericht las, was deze Auchentoshan al lang uitverkocht. Dedju! Maar ‘geluk is voor aardige mensen’, zegt men wel eens en enkele dagen later liet Douglas Laing verstaan dat er toch nog een aantal flessen online zouden komen en deze keer was ik er wél als de kippen bij en kon me twee flessen bemachtigen. Oef!

Hij werd gestookt op 31 oktober 1996, vandaar… Halloween!

Whivie – Whisky Voor Iedereen – bestaat tien jaar! Dat kunnen we natuurlijk niet onopgemerkt voorbij laten gaan. Dus gingen Ilse, Niek en Mark op zoek naar een heerlijke whisky om ons eerste decennium mee te vieren. Een goeie single malt was een voor de hand liggende keuze, totdat we plots dit sherryvat ontdekten dat bij de geboorte – in 1993 – gevuld werd met niet één, maar twee single malt spirits. Blended at birth, wordt zoiets genoemd. De whisky rijpte een kwarteeuw lang alvorens Whivie hiervan 100 flessen liet afvullen.

Ik hoef er geen tekening bij te maken dat we bijzonder trots zijn op deze botteling. Deze blended malt is gewoonweg hemels! Release op 28-10-2019, dag op dag 10 jaar na de lancering van ons blog. Slàinte!

Da’s echt wel een golden oldie ondertussen en ik heb ‘m dan wel in mijn verzameling, maar open ging hij nooit en dus heb ik ‘m ook nog niet geproefd. Maar via sociale media zag ik een liefhebber die deze aanbood in samples (de zogenaamde bottle share) en dus was ik er als de kippen bij om een flink sample te bestellen zodat ik deze eindelijk toch eens aan de lippen kon zetten. En wat ben ik blij dat ik dat gedaan heb!

Ondertussen bracht hij langer door op fles dan dat hij ooit op vat gezeten heeft.

Deze malt proefde ik jaren geleden voor het eerst tijdens een whiskydiner in The Hielander, het onvolprezen Schotse restaurant in hartje Alkmaar met de immer sympathieke Nederschot Wullie Macmorland achter het fornuis. Ik was er zo weg van dat ik daags nadien naar de lokale slijterij liep om een fles mee naar huis te nemen. Maar ik voegde ze toe aan mijn verzameling en proefde hem sindsdien dus niet meer. Fast forward naar 2019 en mijn gabber Manny staat in een (andere) whiskyshop en ziet deze staan. Of hij ‘m moet scoren voor me? Zo gezegd, zo gedaan en nu kan ik de fles lekker openen zonder mijn verzameling te ‘beschadigen’.

Deze Auchentoshan rijpte eerst op bourbonvaten en kreeg daarna een lange finish op Amontillado sherryvat.

In 1964 pootte Inver House Distillers een graandistilleerderij neer op het industrieterrein Moffat in Airdrie zo’n 20 kilometer ten oosten van Glasgow. De graanwhisky zou de naam Garnheath meekrijgen. Maar zoals bij vele graandistilleerderijen in die tijd, werden er ook pot stills geïnstalleerd om drie types malt te produceren: Glen Flagler, Killyloch en Islebrae. Die zijn nog moeilijk te vinden zijn, wetende dat de distilleerderij al in 1985 terug dicht ging. Fast forward naar 2019 : ik krijg een fles fles Glen Flagler 5 Year Old te pakken.

Nou, ik laat nooit een kans liggen om vloeibare geschiedenis te proeven!

De derde expressie in de Johnnie Walker Blue Label Ghost & Rare serie is gearriveerd. Deze keer is de leidende ‘ghost’ malt Glenury Royal, vervoegd door Pittyvaich en de grain Cambus, terwijl de ‘rare’ vertegenwoordigd zijn door Inchgower, Glenlossie, Glen Elgin, Glenkinchie en de grain Cameronbridge.

Het resultaat is decadent delicieus!

Diageo is duidelijk nog niet klaar met Game of Thrones. Na de Johnnie Walker White Walker van vorige jaar, komen ze nu met twee nieuwe blends: A Song of Ice rond Clynelish en A Song of Fire rond Caol Ila. Ik was niet erg enthoesiast over de White Walker en hoop dat deze twee me wel op andere gedachten kunnen brengen.

Splinternieuw is hij, de Mackmyra Vintersol. Het betekent zoveel als winterzon en dat verklaart waarom hij in het thuisland – via Systembolaget – pas vanaf 4 oktober beschikbaar zal zijn. Het is wederom zo’n ‘seizoenswhisky’, deze keer gefinished op portovaten van Quita Do Vallado – één van oudste portomakers uit de Dourovallei, opgericht in 1716.

De finish duurde maar liefst 16 maanden.

Af en toe terug naar de basis kan zeker geen kwaad. Wij whiskyliefhebbers zijn immers verwend (gewoonlijk zorgen we hier zelf voor, natuurlijk) en gaan dan vaak voorbij aan de whisky’s die de categorie hebben groot gemaakt: blends. Dus laten we deze eens proberen: Ballantine’s Finest, nog steeds één van ’s werelds best verkopende Scotches.