WhivieBlog

Dram4Charity, een collectief van whiskyminnende filantropen, lanceert dit jaar een reeks whisky’s waarbij opnieuw de opbrengst integraal geschonken wordt aan het ALS Fonds van Alain Verspecht. De reeks kreeg de naam ‘Frames of Freedom’ mee en de labels zijn van de hand van Alain. De reeks wordt op gang getrapt met een release van 60 flessen Caol Ila van 8 jaar oud.

Distilleerderij: Caol Ila
Regio: Schotland (Islay)
Fles: Caol Ila 8 Year Old, b. 2025, Dram4Charity, 60 bts
Kleur: oud goud
ABV: 51.5%

Frames of Freedom

Dram4Charity, een collectief van whiskyminnende filantropen, lanceert dit jaar een tweede reeks waarbij opnieuw de opbrengst integraal geschonken wordt aan het ALS Fonds van Alain Verspecht. Drie flessen, die stuk voor stuk qua prijs onder de 100 EUR zullen zitten, zien dit jaar het levenslicht. De reeks kreeg de naam ‘Frames of Freedom’ mee en de labels zijn van de hand van Alain zelve. De reeks wordt op gang getrapt met een release van 60 flessen Caol Ila van 8 jaar oud.

Op de neus doet deze Caol Ila zijn nickname van Mr Consistent weer alle eer aan. Dit is er boenk op. Scheepstouw, zeewier, stokvis en schapenstal, met zachte toetsen van olijfolie en walnoten en… euh… natte wol. Dat werkt! Hij vertoont ook iets van vers gebak op zondagmorgen en flink wat vanille. Heel aantrekkelijk wat mij betreft.

Hij begint in eerste instantie wat speels en zoet (de vanille keert in volle glorie weer), maar wordt dan plots erg maritiem met een flinke slok brak water en assen, rook en citroensap. Schoolvoorbeeld van hoe een goeie Caol Ila (is er een andere?) zou moeten proeven. De jonge leeftijd weerhoudt deze er niet van om te schitteren.

Lekker lange maar vooral rokerige afdronk waarbij zowel de kruiden als het hout langzaam maar zeker wegdeemsteren om je met een zoete impressie van vanille achter te laten. Zalig.

Wat een fantastische whisky om deze nieuwe reeks mee te beginnen, zeg. Kudos!

87/100

Geproefd door Mark Dermul op 14-03-2025

Distilleerderij: Glendalough
Regio: Ierland
Fles: Glendalough Double Barrel Cask Strength
Kleur: brons
ABV: 61.3%

Ruggengraat

Zoveel Glendalough heb ik nog niet geproefd. Sterker nog, de enige twee die ik al proefde – way back in 2018 – waren elders aangekocht (want pas opgericht in 2011, dus toen hadden ze nog geen eigen 7- of 13-jarige). Van deze ben ik eerlijk gezegd niet zeker. Immers, geen leeftijdsaanduiding, dus dit zou zo maar hun eigen spirit kunnen zijn, toch? Let wel: dit is een single grain whiskey! De naam verwijst naar het feit dat het goedje rijpte op voormalige bourbon- en Oloroso sherryvaten. Gebotteld op een heuse 61.3%, dus zonder twijfel jong spul, wat mijn vermoeden sterkt. Ik ben benieuwd.

Onmiddellijk krijg ik de typische toetsen van een single grain voorgeschoteld: houtlijm (velpon), popcorn, potloodslijpsel, een karrenvracht aan vanille en een beetje honing. Maar wel met een vuil kantje, moet ik zeggen. Ik kan er niet meteen de vinger op leggen, maar het stoort allerminst. Dit is een aangename neus.

Ook op smaak is het meteen raak. Dit is een goeie grain! Géén off-notes whatsoever, maar des te meer vanille, honingraat en een donker kantje dat wellicht van de sherryvaten komt. Denk aan rozijnen geweekt in rum (ideaal als je een lekkere rozijnencake wil bakken). Midpalate verschijnt een toefje dat ik alleen kan omschrijven als zwavelachtig, maar in die mate dat het een bijdrage levert zonder te storen. Integendeel. Lekker!

Heerlijk lange finish!

Lekker op zich, maar wellicht ook erg geschikt als ruggengraat voor een goeie cocktail. Ik val in herhaling, ik weet het, maar ik moet wederom mijn vriend Benny J bedanken voor het zoveelste sample Ierse whiskey dat hij mij heeft toegestopt. Wat fijn om zo’n vrijgevige vrienden te hebben.

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 30-01-2025