WhivieBlog

Distilleerderij: Teeling
Regio: Ierland
Fles: Teeling Pot Still for Celtic Whiskey Shop, OB 2022, Chestnut PX cask #29842
Kleur: brons
ABV: 58.2%

Zoetzuur

Deze Teeling Pot Still (wat dus betekent dat het recept uit zowel gemoute als ongemoute gerst bestaat) rijpte op een Chestnut PX vat. Ja, inderdaad, de Ieren hebben voor rijping meer vrijheid dan de Schotten, die gelimiteerd zijn tot eikenhout. Het single cask werd op vatsterkte gebotteld voor de Celtic Whiskey Shop. Maar uiteraard kon Mr Teeling Belgium, aka mijn goede vriend Benny, ook de hand leggen op een flesje.

De neus is bijzonder. Ik druk me erg zacht uit. Zoetzuur (met de nadruk op de eerste lettergreep) met toetsen van rozijnen, bloedappelsien, walnoten en pruimtabak. Bijzonder, maar ik zou er blind niet meteen Teeling hebben uitgehaald (wat geen probleem hoeft te zijn) of zelfs maar aan whiskey hebben gedacht (wat ik dan wel als problematisch ervaar). Een lichte toets van vers afgestreken lucifers op de achtergrond, in een hoofdgreep gehouden door late vanille. Hij heeft bovendien iets umami wat me aan vleesjus doet denken, met een druppeltje rancio. Bijzonder, ik zei het al.

De body is mooi olieachtig en de whiskey komt stevig zoet binnen. Weg zijn die vreemde zoetzure toetsen, die hier helemaal overstag gaan voor de PX. Donkerzoet fruit met rozijntjes en pruimen op kop, gevolgd door een lekkere prikkel van de kruiden. Nootmuskaat, kaneel en een zwart pepertje. Dit is aangenaam en past perfect bij het seizoen.

De afdronk is lekker lang, zoet en kruidig.

Interessante whiskey, da’s het minste wat je hiervan kan zeggen. Op de dubieuze neus na een erg mooie verrassing. Thx, Benny!

84/100

Geproefd door Mark Dermul op 14-12-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Teeling
Regio: Ierland
Fles: Teeling 15 Year Old 2006 for the Duchess, OB 2022, Virgin Amburana Brazilian Hardwood cask #6210, 216 bts
Kleur: licht goud
ABV: 57.8%

Amburana

Virgin Amburana Brazilian Hardwood? Wat een mond vol. Het is eigenlijk een vattype dat voornamelijk wordt gebruikt om Cachaça te rijpen. Of rum. Het is een houtsoort waar de Schotten niet aan mogen komen (want geen eik), maar de Ieren hoeven zicht daar niks van aan te trekken. En dus ging de innovatie Teeling distilleerderij er mee aan de slag. En de Nederlandse bottelaar The Duchess ging met dit vat aan de haal nadat de whiskey de leeftijd van 15 jaar bereikte. Het vat leverde nog 216 flessen op vatsterkte op.

Marsepein en wortelcake! Dat is het eerste wat ik ruik als ik deze frisse Teeling aan de neus zet. Daarna volgens toetsen van appelcake, boerenboter, winegums en Sirop de Liège. Apart en uniek. Ik heb nog nooit een Teeling in het glas gehad die zo rook. Blind zou ik compleet verloren zijn. Een vreemde toets van UHU-lijm die gedeeltelijk wordt goedgemaakt door tonkabonen en rozijnen. Mokka-ijs. Als je hem de volle vijf minuten in het glas kan gunnen, krijg je ook nog wat versgemalen koffiebonen en gestoofd witloof. Ik zever niet. Het is wennen, maar lekker is het wel.

Olieachtig op de tong. Opnieuw verschijnen de tonkabonen en de appelcake, hoewel die nu worden aangevuld met zoete toetsen van abrikozengebak en honing. Maar ik beken dat hij tegelijkertijd flink droog wordt met enkele bittere toetsen van kastanjes en gekonfijte gember. Nog wat zoethout en iets wat me aan hars doet denken. Marsepein steekt ook hier weer de kop op. Boeiend!

De afdronk is lang, erg lang. Gebakken appeltjes, amandelschaafsel en tonkabonen moeten zo langzaam aan de duimen leggen tegen kaneel, nootmuskaat en flink wat zwarte peper.

Bizarre, lekker, boeiende Teeling! Je betaalt hier wel zo’n 150 EUR voor. Trouwens… dit is mijn 75^e Teeling tasting note. Da’s best indrukwekkend voor zo’n jonge distilleerderij, toch?

87/100

Geproefd door Mark Dermul op 11-12-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Teeling
Regio: Ierland
Fles: Teeling 20 Year Old Vintage Reserve Collection Bresser & Timmer, OB 2022, Rivesaltes cask #55914
Kleur: mahonie
ABV: 54.4%

Genieten met hoofdletter G

Rivesaltes is een vin doux naturel (ook wel likeurwijn), wat zoveel betekent als een zoete Franse dessertwijn uit de Rousillon. En op zo’n vat mocht deze Teeling maar liefst 2 decennia lang rijpen alvorens de Nederlandse importeur Bresser & Timmer er in 2022 mee aan de haal ging. Het zal u niet verbazen dat het sample dat momenteel in mijn glas zit mij wederom werd bezorgd door Benny J, die ik graag en geheel terecht omschrijf als Mr Teeling Belgium. Prachtig kleurtje. Proeven, die handel!

Oh, dit is wel erg apart… én erg goed! Een stoofpotje van flink wat fruit met in de hoofdrol banaan, pruim, bloedappelsien en kruisbessen. Voeg daar maar onmiddellijk een handjevol noten aan toe alsook smeuïge honing, pruimtabak en wat melkchocolade. Wat een heerlijke neus is me dat! Wat late boerenboter, vanille en chocolate chip cookies maken het plaatje compleet. Absoluut heerlijk!

De alcohol is perfect geïntegreerd. Deze brandt absoluut niet, hoewel hij best pittig binnenkomt. Nu krijg ik eerst iets van rode wijn, onmiddellijk opgeleukt met kruiden van het vat. Denk kruidnagel, nootmuskaat en zwarte peper. Dan explodeert het fruit op de tong: banaan, rode bessen, appelsienen en abrikozen. Karamel, chocolade, rood fruit, bessen… hij heeft het allemaal en het is simpelweg perfect in balans. Honing en Earl Grey thee, een stoofpotje van rood fruit… erg, erg verleidelijk.

De middellange finish op warme kruiden een flink wat rood fruit maken dat ik met een flinke glimlach op mijn tronie de laatste druppels uit het glas lik.

Wat een belachelijk lekker Teeling! Thx, Benny! Dit was Genieten met hoofdletter G.

89/100

Geproefd door Mark Dermul op 11-12-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Smaakagentschap MEUG pakte uit met een flink leuke biertasting: Er was eens… Geuze!

‘De champagne van het Pajottenland, één van de schoonste producten die ons landje te bieden heeft.’ En laat ik zelf nu net een paar jaar geleden dit type wild & sour ale hebben ontdekt (ook al was het geen liefde op het eerste gezicht en ja, ik ben een laatbloeier), dus hier had ik wel zin in. Het hoeft geen betoog dat geuze de laatste jaren flink in opmars is. Sterker nog, de lambiekbieren  van bijvoorbeeld 3 Fonteinen en Cantillon zijn razend populair en vliegen de deur uit. Je moet je zelfs op een wachtlijst laten zetten om een fles te mogen kopen. Man, man, man, het moet niet gekker worden.

Maar op zaterdag 18 maart was MEUG online de place to be om samen maar liefst 6 mooie geuzebieren te gaan ontdekken.

Voor deze online tasting had MEUG niemand minder dan geuzekenner Dennis Vansant en Jan Panneels van Het Huis van de Geuze uitgenodigd. Ik maakte mijn borst nat, spoelde zes bierglazen uit, haalde mijn Geuze uit de kelder en was helemaal klaar om flink wat op te steken en lekkers te proeven.

Hieronder mijn, weliswaar beperkte, tasting notes:

Moriau Oude Geuze – 7%

Moriau is een mooie, zachte, toegankelijke geuze (genoemd naar een voormalige brouwerij, het bier wordt nu geproduceerd Boon). Hij schenkt een troebel goudkleurig met wat vlokjes en een kraag die snel gaat liggen. Op de neus krijg ik frisse Granny Smith appeltjes en een mooi bittertje. Op smaak is het vanzelfsprekend wat zuur (maar niet te), maar tegelijkertijd fris op wit fruit en zachte tannine. Hij is minder droog dan  Leuke geuze om mee te starten.

Lindemans Cuvée Rene – 6%

De volgende is flink verschillend. Hij schenkt goudblond en van een kraag is geen sprake. Hij sprankelt als champagne. Ik durf te stellen dat deze niet echt zuurder is, maar tegelijkertijd ook een pak minder bitter. Ook hier wat wit fruit, maar ook iets wat me aan cider doet denken.

Girardin Gueuze Black Label – 5%

Dit was een blij weerzien. Ik proefde eerder al een botteling uit 2013 (zie https://blog.whivie.be/?p=10160) en zei toen al dat ik het een dorstlessende geuze vond waarvan ik er makkelijk en graag twee na elkaar zou drinken. Maar dat kon vandaag natuurlijk niet, want er was veel anders te ontdekken. Paul Girardin creëerde dit ‘black label’ als eerbetoon aan de Johnnie Walker Black Label.

Lambiek Fabriek Brett-Elle – 6.3%

‘No Brett – No Glory’ staat er op het ruglabel. Deze schenkt goudblond, troebel met een mooie witte kraag met minuscule belletjes. Die blijft lang staan. Deze werd gebotteld in september 2022 en is bijgevolg bijzonder jong, wat initieel voor een putgeurtje zorgt (veroorzaakt door zwavel). Gelukkig trekt dat snel weg. Deze drink gevaarlijk vlot weg, is lekker fruitig en friszuur.

Dekoninck Oude Geuze – 7%

Dekonink is eveneens een teloorgegane geuzesteker, waarvan Boon het merk een second lease on life gegeven heeft. Wederom goudblond met een mooie witte kraag. Verrassende geur van stopverf, terwijl er op smaak achter de typische zure toetsen iets verrassends zoet schuilt.

Hanssens Oude Gueuze – 6%

Okay… dit is wel iets helemaal anders… hij schenkt goudkleurig zonder kraag en ruikt… euh… bijzonder vuil. Sojasaus, nagellakverwijderaar… dit is de Laphroaig van de geuze! Ook op smaak is dit flink wennen. Zuur (en nog geen klein beetje, doet wat aan wijnazijn denken) en hij doet me bekkentrekken. Dit is geuze uit de Champion’s League (laat ik me hier vanavond wijsmaken), maar ik speel duidelijk nog in vierde provinciale. Gelukkig kan ik de rest van mijn flesjes Girardin hier achteraan gieten om één en ander te spoelen…

Verhip, als je er deskundige uitleg bij krijgt, wordt geuze (of gueuze als u de Franse schrijfwijze prefereert) zowaar dubbel zo lekker! Wat een heerlijke manier om je zaterdagavond door te brengen.

Een welgemeende dank u wel aan MEUG & Dennis voor deze vloeibare verpozing.

May the… err… Geuze be with you!

Distilleerderij: Teeling
Regio: Ierland
Fles: Teeling 19 Year for The Nectar, OB 2018, Rum Cask #100053
Kleur: goud
ABV: 52.3%

Sofort, bitte!

Dat Belgisch importeur The Nectar goeie vaten selecteert, is een open deur intrappen. Enkele jaren geleden klopten ze aan bij Teeling en konden de hand leggen op dit voormalige rumvat – een single cask dus – waarop de malt van Teeling al 19 jaar lang lag te slapen. ‘Bottelen, op vatsterkte, en wel sofort, bitte!’ – ik hoor het Mario zo zeggen. En gelijk heeft hij, want deze Teeling is absoluut geweldig.

Onmiddellijk tropisch op ananas en banaan met mandarijntjes en honing en vanille en… ja, dit gaat hier best nog even door, hoor. En het is allemaal lekker, zoet en uitnodigend. Op de achtergrond zit nog een stoffige toets van het hout, die er voor zorgt dat het geheel een prima balans bereikt. Na enkele ogenblikken is het glas evolueert hij zelfs naar wat toffee, kokosnoot en gebak. Ik ben fan!

Rond en romig op de tong met onmiddellijk een terugkeer van de banaan, die onmiddellijk wordt bijgetreden door mango en passievrucht, maar ook flink wat houtkruiden als kruidnagel en zelfs wat ras el hanout. En dat werkt! Heel even moet ik aan een bekende, gesloten Lowlander denken, maar neen, het is en blijft op en top een Ierse whiskey met een fantastische invloed van het rumvat. Uitstekend!

De afdronk is lang, zoet op vanille en honing met een exotische terminal.

Een bijzonder lekker Teeling. Eén van mijn favorieten tot nu toe, zonder twijfel, maar helaas nergens meer te vinden. Wederom bedankt, Benny!

89/100

Geproefd door Mark Dermul op 11-12-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Teeling
Regio: Ierland
Fles: Teeling Wonders of Wood, Virgin Chinkapin American Oak, OB 2022
Kleur: amber
ABV: 50%

Boeiend

Dit is een Teeling Single Pot Still (dus eigen stooksel, als u begrijpt wat ik bedoel) die rijpte op Virgin Chinkapin American Oak. Da’s een soort gele eik. Ik verwacht me aan flink wat kruidigheid. Een deel van de opbrengst gaat overigens naar een organisatie die zich bezighoudt met het herbebossen van Ierland. Maar dit volledig terzijde. Dit is de eerste release in de zogenaamde Wonders of Wood reeks. Daar gaan we!

De neus offreert flink wat fruit in de vorm van bloedappelsienen, mango en zwarte bessen, terwijl karamel en toffee de zoetigheid nog doen toenemen. Maar de kruidigheid is niet min, hoor. Pot Still betekent immers dat er ongemoute gerst aan de mash bill werd toegevoegd wat zorgt voor een kruidige neus waarbij ook vanille, houtsnippers en kalisse de lakens uitdelen. Na wat ademen wordt deze whiskey zelfs verrassend waxy en verschijnt er wat chocolade, amandelpasta en pas geboende parket. Dat werkt echt wel heel goed, zeg. Interessante neus!

Waxy op de tong, ook! Onmiddellijk zoet op crème brûlée en chocolade, maar krijgt dan snel een zuurtje als van mandarijnen en pompelmoes alvorens plots je mond helemaal droog te maken. De kruiden blijven prikkelen, de zoetheid neemt af en wordt vervangen door een interessante bitterheid die ik niet anders kan omschrijven dan als van een druivenpit of tamme kastanje. Knap!

De afdronk is middellang en best wel droog op donkere chocolade gevuld met appelsienpasta. Geweldig.

Zonder meer boeiende whiskey. Reken op 80 EUR. Thx, Benny!

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 11-12-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Teeling
Regio: Ierland
Fles: Teeling 18 Year Old The Renaissance Series No 5, ex-Bourbon barrels & ex-Calvados casks finish, OB 2022, 9000 bts
Kleur: goud
ABV: 46%

100%

De vorige vier releases uit de zogenaamde Renaissance Series – waarbij hun 18-jarige malt telkens in een ander vattype wordt gefinisht – konden mij stuk voor stuk bekoren. En ziehier nummer vijf, de laatste in de reeks, liet ik mij vertellen. Hierbij voltrok de finish zich op vaten waar voorheen Calvados op rijpte. Maar kan je nog van een finish spreken, als je weet dat hij eerst 12 jaar op voormalige bourbonvaten rijpte en dan nog eens 6 op Calvados vaten? Da’s eerder een dubbele rijping, toch? Aangezien ik ook erg tuk ben op Calvados, zou dit zomaar weer helemaal in mijn straatje kunnen passen.

Jawel, dames en heren, deze neus is uitstekend. De Calvados vertaalt zich hier naar duidelijke toetsen van appelcider, aangevuld met vanille en kaneel. Intens zoet, hoor. Wat late rozijntjes en een hint van ananas op eigen nat. Dit is 100% mijn genre.

Ook op smaak is het één en al appels in alle vormen en verschijningen, terwijl iets zacht floraal zich over mijn smaakpapillen verspreid. Graankoekjes op de achtergrond, net als zachte houtkruiden. Denk zoethout en een mespuntje witte peper. Zelfs een verloren gelopen zoutkorrel. Erg goed en 100% Ierse stijl.

De afdronk is lang, zoet, fris, kruidig (heel even zelfs pikant) en 100% bevredigend.

Deze kost zo’n 130 EUR. En hij is dat 100% waard. Thx, Benny!

87/100

Geproefd door Mark Dermul op 11-12-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Teeling
Regio: Ierland
Fles: Teeling Dark Porter, ex-DOT Brew Porter Casks Finish, OB 2022
Kleur: goud
ABV: 46%

DOT

Teeling heeft al een aantal expressies op de markt die in samenwerking met DOT Brewery werd geproduceerd. Van DOT heb ik zelfs een Teeling-biertje, dus dat moet ik straks ook maar eens gaan proeven. Maar nu dus eerst de whiskey, die gefinisht werd op vaten van DOT waar voorheen hun porter – een stevig, donker bier – op rijpte.

Onmiddellijk erg zoet op de neus, met inderdaad die toets van porter, wat zich hier vertaalt naar koffie en zelfs een hint van diesel. Ruikt verrassend jong. Storen doet het – net – niet. Nog wat hout en perensiroop.

Op smaak is het meer van hetzelfde en wordt hij verrassend spirity, wat opnieuw de jonge leeftijd verraadt. De peren, koffie en houtkruiden keren weer en maken hem prikkelend. Peper, vooral.

De porter vertoont zich pas terug in de afdronk, die voorts relatief zoet en pikant is.

Ik beken, het is verre van mijn favoriete Teeling. Deze lijkt wel heel erg jong en wild. Wederom bedankt, Benny!

81/100

Geproefd door Mark Dermul op 11-12-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Teeling
Regio: Ierland
Fles: Teeling 7th Birthday Batch, OB 2022, 900 bts
Kleur: stro
ABV: 47.7%

HBD

Opgericht in 2015, vierde de Teeling distilleerderij in Dublin haar 7^e verjaardag in 2022. Voor deze gelegenheid werden 900 flessen van deze 7th Birthday Batch gelanceerd. Het is een mix geworden van single malt, peated single malt en Pot Still.

De neus is een mooie mix van fruit (abrikozen en mandarijntjes op kop, gevolgd door kiwi en een hint van groene banaan), millefeuille gebak en zachte kruiden. Het geheel is gewikkeld in een subtiele rokerigheid en krijgt zelfs even een maritiem trekje door wat zeelucht, kervel en natte rotsen. Erg aangenaam.

De aanzet is stevig genoeg en onmiddellijk bijzonder fruitig. Helder fruit, vooral. Steenfruit. Ananas. Maar onmiddellijk trekt de rook de aandacht en maakt het geheel aangenaam warm, terwijl de kruiden van het hout langzaam maar zeker de teugels in handen nemen. Kervel, marjolein en zelfs een mespuntje peper. Een mooie balans, ook, wat in dit geval best knap te noemen is, wetende dat het een mix is van drie whiskeystijlen. Kudos!

De afdronk is middellang, zoet en rokerig, maar het fruit vertrekt met stille trom langs de achterdeur, terwijl de kruiden en iets van gekonfijte appelsienschillen terugkomen voor een bisnummer.

HBD, oftewel Happy Birthday, Teeling. Dit is een erg geslaagde release. Dankjewel voor het sample, Benny.

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 10-12-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Teeling
Regio: Ierland
Fles: Teeling Franz Hahn Chardonnay Casks, OB 2022
Kleur: goud
ABV: 46%

Chardonnay

Franz Hahn is een wijnmaker uit Albersweiler in Duitsland. Da’s midden in de ingebeelde driehoek die je zou kunnen maken met Mannheim in het noorden, Saarbrücken in het westen en Karlsruhe in het zuiden (en dus ook dicht tegen de noord-Franse grens). Ze leverden enkele vaten van hun Chardonnay wijn aan Teeling en kregen die enkele maanden later gebotteld terug. Het hoeft niet te verbazen dat mijn gabber en België’s grootste Teeling-fan Benny mij wederom kon voorzien van een sample.

Het DNA van Teeling wordt hier op de neus mooi uitgebreid – of versterkt, zo u wil – met perzik, abrikoos, stekelbessen, rijpe druiven en butternut. Mooie hint van witte chocolade, vanille en vers gezaagde planken.

Op smaak is het eerste wat me te binnen schiet ‘witte wijn’. Nu hoeft dat niet te verrassen, maar hier is het toch dominant. Lijkt wel of ik een witte wijn drink die in een whiskyvat heeft gezeten in plaats van andersom. Maar het werkt, hoor. Lekker fris en fruitig – na het fruit van de neus nu ook wat toetsen van agrum alsook wit boomgaardfruit – met een mooi kruidig randje. Denk zoethout, een mespuntje witte peper en zelfs een korreltje (niet-spreekwoordelijk) zout.

De afdronk is lang, zacht kruidig en bevredigend.

Mooie wijnfinish, hoor. Dit is lekker. En dat voor zo’n 40 EUR. Thx, Benny!

85/100

Geproefd door Mark Dermul op 10-12-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Teeling
Regio: Ierland
Fles: Teeling Sommelier Selection Douro Old Vines Finish, OB 2022, 24.000 bts
Kleur: koper
ABV: 46%

Intens

Tot nu toe hebben de Teeling releases in de zogenaamde Sommerlier Selection my stuk voor stuk kunnen bekoren. Vooral de Recioto die ik zopas proefde en de Sauternes die ik begin dit jaar proefde, stonden mij enorm aan. Veel overtuiging had ik dan ook niet nodig om een sample van Benny in ontvangst te nemen van deze Douro Old Vines finish. Douro verwijst uiteraard naar de streek in Portugal waar die heerlijke port- en andere rode wijnen vandaan komen. De Teeling malt mocht maar liefst 14 maanden doorbrengen in zulke vaten. Douro Old Vines is een wijn die geproduceerd wordt met druiven die aan ranken van minstens 25 jaar oud groeien.

De neus is heerlijk intens op pruimen, dadels, rozijnen en bloedappelsien, besprenkeld met die lichtbruine Graeffe suiker die Vlamingen maar wat graag op hun pannenkoeken strooien. Op de achtergrond nog wat aardse toetsen met een zachte kruidigheid.

Ondanks het feit dat de body wat aan de lichte kant is, is ook de smaak best intens te noemen. Het donkere fruit van de neus keert weer, aangevuld met sappige kersen en flink wat kruiden. Denk kruidnagel en zwarte peper. Een mooi zuurtje als van pompelmoes steekt de kop op, terwijl iets floraal flirt met de smaakpapillen. Heerlijk.

En zelfs de finish is intens. Ha! Ik heb een titel. Het donkere fruit blijft gehuld in een kruidig dekentje, terwijl de tannine de mond langzaam maar zeker droog maken.

Hopla! We hebben een nieuwe favoriet in de Sommelier Selection. Die gaat prima bij zowel een kaasplankje als bij een dessertje met noten en chocolade.

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 10-12-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Teeling
Regio: Ierland
Fles: Teeling Sommelier Selection Recioto Wine Cask, OB 2022, 1200 bts
Kleur: koper
ABV: 46%

Aardbeien

Dit is de vierde expressie van de Sommelier reeks van Teeling die ik aan de lippen zet. Eerder proefde ik al de Amarone, Margaux en Sauternes casks, vandaag is het tijd voor de Recioto wine cask. Recioto – voluit Recioto della Valpolicalla – is een wijnstreek rondom Verona in het noordwesten van Italië en wordt geproduceerd van geconcentreerde, ingedroogde druiven. Het is een heerlijk zoete, rode wijn. En dat gaat zonder enige twijfel flink van invloed zijn op deze Ierse malt.

De neus begint prikkelen op rood fruit, maar wordt gaandeweg donkerder, als u begrijpt wat ik bedoel. Rode bessen worden blauw en zwart, kersen en aardbeien in een stoofpotje. Er zit ook wat honing in met zachte kruiden van het hout. Een lichte aciditeit, ongetwijfeld van de wijn, tekent present. Fermenterende druiven. Tot slot nog een toets van melkchocolade.

De body is prima. Lekker olieachtig. Onmiddellijk zoet op aardbeien en rode bessen, met een uppercut van houtkruiden. Kaneel, zwarte peper en kruidnagel. Halverwege begint hij flink droog te worden. De wijn drukte overduidelijk zijn stempel, maar de boel blijft vooral erg zoet wat ik als een voordeel zie. De melkchocolade keert weer, deze keer gevuld met aardbeiengelei. En dat werkt.

Terwijl de tannine de mond verder droog maakt, is het de melkchocolade met aardbeiensmaak die het langst blijft hangen.

Ik lust graag whiskey, ik lust graag chocolade en ik lust graag aardbeien. Voor mij is dit dus een erg mooie release, zeker als je weet dat het prijskaartje zo rond de 45 EUR ligt. Thx, Benny!

85/100

Geproefd door Mark Dermul op 10-12-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Bottelaar: Colruyt
Regio: België
Fles: Cara Rouge, 33cl
Kleur: rood
ABV: 7.5%

Dr Pepper

Veel supermarktketens hebben hun eigen huismerk-budgetpils op de markt, maar Cara van Colruyt is zonder twijfel het bekendste (en goedkoopste). Hun Cara Pils is al sinds 1980 verkrijgbaar. Er bestaan naast de Cara Pils ook nog twee iets sterkere varianten, namelijk de Cara Blond en de Cara Rouge. Ze werden in maart 2022 gelanceerd ‘omdat de consument op zoek is naar speciaalbieren’, aldus Colruyt. Nou, ja. De pils was alvast een dikke tegenvaller. Karakterloos en flets. Hopelijk is dit beter: de Cara Rouge, een fruitbier op basis van krieken. Hij schenkt een karmozijnrood met witte (licht roze) kraag met grote bellen die lang blijft staan.

Op de neus ruikt het helemaal niet naar een kriekbier, maar eerder naar Dr Pepper en rode vetersnoep. Of die kersensnoepjes van Haribo. Ik ruik absoluut niets anders!

Op smaak gaat dat lustig verder… ik lijkt wel vloeibare kersensnoepjes naar binnen te kappen. Op steroïden, het is waar. Maar lekker is dit allerminst. Ook op smaak is dit een Dr Pepper met wat alcohol. Kapt vlotter binnen dan limonade.

De finish… welke finish?

Wie zich aan een zacht zoetzuur kriekbier verwachtte (ikke!) is er aan voor de moeite. Dit is eerder een zoete en plakkerige frisdrank met alcohol. Speciaalbier? Nou. Speciaal bier, ja, als dat als eufemisme mag gebruikt worden. Spotgoedkoop met zijn prijskaartje van 69 cent voor een blikje van 33cl. Dus niet zeuren en op het schap laten staan voor de ouden van dagen en festivalgangers. Laat mijn offer niet voor niets geweest zijn!

Geproefd door Mark Dermul op 28-01-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be)

Bottelaar: Colruyt
Regio: België
Fles: Cara Pils, 50cl
Kleur: goudblond
ABV: 4.4%

Bottom Shelf

Cara Pils… het budgetbiertje van supermarktketen Colruyt. Welke rechtgeaarde bierliefhebber zou dit ooit aan de lippen zetten? Wel… iedereen, denk ik. Toch? Nee? Herinner u de storm van verontwaardiging op sociale media toen Colruyt aankondigde de naam van het huisbier in Everyday te willen veranderen? Daar kwamen ze snel van terug. En in 2021 verscheen zelfs een kookboek ‘Koken met Cara Pils’, echt waar. Een uit de hand gelopen grap, zeker weten. Hoe dan ook, de brouwerij achter dit bier wordt niet bekendgemaakt. Sterker nog: het wordt bij verschillende brouwerijen geproduceerd, afhankelijk van wie de beste voorwaarden biedt wanneer de keten nog eens een aanbesteding uitschrijft. Het dankt zijn populariteit uiteraard voornamelijk aan de bijzonder lage prijs. Het schenkt, zoals bijna elke pils, goudblond met een mooie witte kraag en oogt uitnodigend.

De neus is nochtans erg zacht en absoluut niet uitgesproken. Iets van mout met een metalige toets en een hint van vergetelheid. Hier is niets aan de gang.

Hij smaakt inderdaad naar een gewone pint bier, maar dan wel erg flauwtjes en waterachtig. Pils Light? Zucht. Ik had hier stiekem iets meer van verwacht, maar nee dus. Karakterloos.

De afdronk is relatief kort en typerend voor een pils, maar ook hier amper een eetlustopwekkend of dorstlessend bittertje.

Ik ben al geen grote fan van gewone pils, maar dit is effectief en terecht pils op het ‘bottom shelf’. Gelukkig werd het niet omgedoopt tot Everyday, want dit zou ik niet elke dag willen drinken. Laat dit goedkoopste bier van België aub voor de studenten staan, waarvoor dank. Die lusten het, volgens Colruyt, zelfs als het lauwwarm is. Tja.

Geproefd door Mark Dermul op 28-01-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be)

Ha, het seizoen van de online tastings door Cinoco zijn weer van start gegaan en op 13 maart werd meteen gestart met een klepper, dus ik ben maar wat blij dat ik er bij kon zijn.

Niet alleen werd het geheel in goede banen geleid door Zijne Vloeibare Hoogheid Chris Lauriers, maar de ambassadeur van dienst was tevens niemand minder dan onze goeie vriend Shilton Almeida – en ook Tal Chotiner, Tomer Goren en Jonathan Gonen van de distilleerderij waren van de partij. Dus het beloofde een erg leuke avond te gaan worden. Vooral ook als je rekening houdt met het feit dat – ondanks dat ik al meer dan 30 expressies van de Milk & Honey Distillery uit Tel Aviv heb geproefd – het een line-up was waarvan ik er nog maar eentje had geproefd.

Hieronder alvast mijn, weliswaar beperkte, tasting notes:

Milk & Honey Elements Shery Cask – 46%

Dit was de enige uit deze line-up die ik eerder al proefde, dus ik verwijs u maar wat graag door naar de tasting notes op het blog: https://blog.whivie.be/?p=8487. Zo’n 40% van deze vatting werd effectief compleet op sherryvaten gerijpt. De rest is STR en bourbon, wat neerkomt op het recept van de M&H Classic.

Milk & Honey Elements Pomegranate Wine Cask – 46%

Niet te verwarren met de Apex Pomegranate, overigens. Hier wordt ook gebruik gemaakt van STR en bourbonvaten, maar wordt dan aangevuld met vaten van Israëlische granaatappelwijn. Lekker zoete neus op marsepein, zonder het DNA van M&H te verliezen. Wat walnoten en een herbaal kantje. Komt stevig gekruid binnen, maar tegelijkertijd malty en fruitig. Mooie, lange, zoete afdronk. Bittertje op het sterfbed.

Milk & Honey Art & Craft Stout Beer Casks – 54.0%

Voor deze release werden drie biervaten gebruikt, waarop de stout even gelegen had alvorens afgevuld te worden met de M&H spirit, die dan net iets langer dan 3 jaar mocht rijpen. Opnieuw is het DNA van M&H present, maar wordt hier mooi aangevuld met zachte toetsen van chocolade en geroosterde amandelen. Maar op smaak is het pas echt merkbaar. De structuur is romig en zoete tonen van Café Frappé en melkchocolade met praliné vulling. Slagroom. Lekker pittige, lange afdronk die de mond droog achterlaat. Prima sterkte, overigens.

Milk & Honey Belgian Drop White Dessert Wine Cask – 57.4%

Dit single cask bevat whisky die 4,5 gerijpt heeft op een wijnvat. Witte dessertwijn, wat zou dat zijn? Chateau d’Yquem? Nee, hoor, een Israëlische dessertwijn, natuurlijk. Eigenlijk een witte porto, maar mag natuurlijk geen porto heten. De neus is erg herbaal en atypisch op pindanoten. Echt. Wordt wel beter als je hem wat laat ademen. Zoeter en toegankelijker. Op smaak proef je de porto, lekker zoet en zacht kruidig. Heerlijk, gewoon. Een smaakbommetje. Ja, dit staat – voor mij althans – volledig haaks op de neus. De afdronk is bijzonder lang, zacht gekruid en doet me verlangen naar nog een slok. Single cask voor België, overigens! Top.

Milk & Honey Apex Fortified Red Wine Cask – 59.4%

Ook dit is een portovat, maar dan rode porto. Ik bedoel versterkte wijn, natuurlijk. Lekker zoet met flink wat noten op de neus. Stevige, romige aankomst op de tong met flink wat rood fruit en kruiden van het hout. Een tikkeltje woodsmoke. Lekker lange afdronk. Bevredigend. Mijn favoriet van de avond.

Milk & Honey Apex Ex Alba Cask – 53.4%

Hola, wat is dit dan? Geweldige neus op Werther’s Echte, amandelpasta met een hint van witte chocolade, maar ook iets wat me aan turf doet denken (weet ik niet zeker, maar dat is wat mijn brein me wijsmaakt). Ook op smaak is dit peaty, hoor. Maar nu krijg ik ook aardbeien en rubber. Rokerige afdronk. Lekker lang en intens. Ik moet aan Ledaig denken. En wat blijkt… I kid you not: deze is inderdaad gerijpt op een voormalig Ledaig vat! Ha! Daar was ik wel erg blij mee.

Nou, ik heb alvast weer enkele pareltjes van dit Israëlische huis ontdekt en ga mijn barkast binnenkort maar weer eens aanvullen.

Door middel van een poll kwamen we er achter dat de M&H Ex Alba Cask de favoriet van de avond was.

Ik heb overigens best wel wat geleerd! Onder andere dat granaatappelwijn echt wel een ding is in Israël, onder andere voor feestelijkheden. En dus wilde ze ook zulke vaten gebruiken om een streepje Joodse cultuur mee te geven. En wist je dat ze hun vaten te slapen leggen op 64.5% (tegenover de klassieke 63.5%)? Na experimenteren vond Tomer Goren dat de beste sterkte in het zeer verscheiden klimaat van Tel Aviv.

Dankjewel, Cinoco, voor de mogelijkheid om hier bij te zijn.

May the Malt be with you!

Brouwerij: De Halve Maan
Regio: België
Fles: Straffe Hendrik Heritage 2021, 75cl
Kleur: bruin tot zwart
ABV: 11%

Heritage

De Heritage reeks van Straffe Hendrik is de jaarlijkse houtgerijpte variant op hun quadrupel, die ik eerder proefde. Elk jaar opnieuw wordt hij door de Brugse brouwerij De Halve Maan gebrouwen in de herfst en op eiken foeders gestoken voor een jaar, om dan als speciale editie in grote flessen vermarkt te worden. Het is een bier dat zich goed laat bewaren, maar aangezien ik deze fles cadeau kreeg voor mijn verjaardag van Nadine en Benny, kon ik het niet over mijn hart krijgen hem weg te stoppen. Ja, kijk maar goed, het is een Straffe Mark Heritage 1970… Hij schenkt een bijzonder donkerbruin tot bijna zwart met een beige kraag, met grote bellen, die lang blijft staan. Proeven, maar!

Al even zoet op donker fruit dan de gewone quadrupel, maar hier toch ook mooie toetsen van de eik. Denk nat hout, aarde en tannine die voor een zachte bitterheid zorgen. Dit ruikt erg lekker, hoor!

Hij is lekker romig en zoet op de tong met gedroogd fruit (rozijntjes, pruimen en vijgen) en een mooi zuurtje als van Granny Smith (dat had ik op de gewone quadrupel alvast niet!). Maar wat kapt dit gevaarlijk vlot binnen, zeg… Een zachte kruidigheid spreidt zich tentoon. Ik vind het heerlijk.

De finish is zoet en doet je mond helemaal plakken. Geen nood, ik neem gewoon nog een slok.

Zalig biertje dat gevaarlijk vlot naar binnen gaat. Met een dikke dank u aan Nadine en Benny.

Geproefd door Mark Dermul op 19-02-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be)

Brouwerij: De Halve Maan
Regio: België
Fles: Straffe Hendrik Quadrupel, 330ml
Kleur: bruin
ABV: 11%

Brugse Quadrupel

Na de Straffe Hendrik tripel is het nu tijd voor hun Quadrupel, een donker bier van hoge gisting met hergisting in de fles. Het wordt geproduceerd door brouwerij De Halve Maan in Brugge, van 5 moutsoorten, hop, gist en water. Het verscheen op de markt in 2010 en heeft al verschillende internationale prijzen in de wacht gesleept, waaronder zilver en twee keer goud in Australië, om maar iets te noemen. Hij schenkt, zoals verwacht, donker als koffie met een beige kraag met grote bellen die mooi overeind blijft.

De neus is klassiek op donker fruit, gebrande mout en wat aardse toetsen. Iets van chicorei, maar slechts een beetje. Grof meergranenbrood. Deze is vooral zoet, weinig bitter.

Hij is lekker romig in de mond. En zoeter dan de neus al deed vermoeden met chocolade en rozijnen. Relatief kruidig, ook. Kapt gevaarlijk vlot binnen, ondanks het feit dat dit bier toch op 11% zit.

De afdronk is verrassend lang, donkerzoet op koffie en chocolade en… gestoofd, gekarameliseerd witloof. Lekker!

Hoewel hij erg klassiek is en er niets echt uit springt wat hem onderscheid van andere quadrupel bieren die ik al proefde, kan ik niet anders dan deze gewoon heel erg lekker vinden.

Geproefd door Mark Dermul op 22-01-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be)

Brouwerij: De Halve Maan
Regio: België
Fles: Straffe Hendrik Tripel, 330ml
Kleur: amber
ABV: 9%

Brugse Tripel

Ik heb al het genoegen gehad om de Brugse brouwerij De Halve Maan te bezoeken. Maar ik had nog maar enkel hun Brugse Zot en Sportzot gedronken, maar nog nooit iets uit hun reeks Straffe Hendrik. Ik weet het, da’s beschamend. Maar toen ik voor mijn verjaardag van vrienden Benny en Nadine een aantal flesjes cadeau kreeg (waarbij ze het label subtiel hadden veranderd naar Straffe Mark, wat ik erg grappig vond), zag ik mijn kans schoon dat recht te zetten. Ik begin alvast met hun Brugs Tripel Bier, dat goudblond tot amberkleurig schenkt met een witte kraag met grote bellen die heel de proefsessie door stand houdt. Dat ziet er best smakelijk uit. Het werd voor het eerst in 1981 gebrouwen naar aanleiding van de inhuldiging van het beeld van Sint Arnoldus, de patroonheilige van de brouwers. Het werd gebrouwen met zes moutsoorten en is stevig gehopt met Saaz en Styrian Golding.

De neus is uitnodigend bitter en kruidig op gember, koriander en een hint van mandarijn. Compleet verstoken van zoetigheid. Nog iets van zwarte peper. Het water komt me in de mond. Ik ben klaar voor een flinke slok!

Lekker volmondig! Op smaak krijg ik slechts een hint van fruit – wederom van de citrusfamilie en nu zou ik eerder honingpomelo zeggen – met een subtiele toets van ijzer, alsof ik mijn biertje uit blik heb geschonken. Het stoort allerminst. Zachtjes bitter en zoeter dan de neus deed vermoeden. En kapt gevaarlijk vlot binnen, ondanks de 9% ABV.

De afdronk is aan de korte kant en lijkt nu plots toch een zoetje als van rietsuiker te bieden. Grappig en aangenaam.

Dankjewel, Benny en Nadine. Dat werd erg op prijs gesteld.

Geproefd door Mark Dermul op 07-01-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be)

Dit is al het tweede single cask dat Marcel Kip – aka The Barrel Baron – van deze Israëlische distilleerderij bottelt. Ik had het voorrecht al in juni 2022 een sample te mogen beoordelen. En nu dat hij er eindelijk is, ben ik er als de kippen bij om hem te herproeven. Deze keer betreft het een vierjarige malt die zijn leven doorbracht op een ex-Islay cask. Neem aub nog even nota van het alcoholpercentage. En nog een tip vooraf: schenk hem in je glas en laat hem vijf minuutjes op adem komen. Aan de slag!

Distilleerderij: Tullibardine
Regio: Schotland (Highlands)
Fles: Tullibardine 5 Year Old 2015/2020 Brachadair, Cask #9900483, 132 bts
Kleur: licht goud
ABV: 65.7%

Jong & Heet

Deze Tullibardine is ocharme 5 jaar oud en zit bovendien op een vatsterkte van bijna 66%. WTF!? Jong en heet, dus. Lijkt wel de titel van een tweederangs erotische stationsroman. Belgisch bottelaar Brachadair maakte met deze release naar mijn mening toch wel een gewaagde keuze. Ter info: hij rijpte op een ex-Koval cask! Koval is die craft distillery in hartje Chicago, IL, US of A, opgericht in 2008. Benieuwd wat dat gaat geven.

De neus begint aangenaam fruitig en zelfs een tikkeltje snoeperig op wit fruit en ananas. Flinke toets van menthol, die hem een frisse lift geeft.

Ik dacht dat ik een glas water bij de hand zou moeten houden, maar neen… Deze brandt absoluut niet. Hij is wel lekker krachtig, natuurlijk. Prima verderzetting van de neus met appels, peren en ananas, aangevuld met wederom flink wat menthol en nu ook iets van tamme kastanjes waardoor hij licht bitter wordt. De tannine spreekt. Maar oaky wordt hij zeker niet.

De afdronk is middellang en een tikkeltje gepeperd, alsook zacht drogend.

Ik krijg het er helemaal warm van. Leuke, zeg maar boeiende Tulli, wat mij betreft. Nog verkrijgbaar voor net geen 70 EUR.

84/100

Geproefd door Mark Dermul op 24-01-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).