WhivieBlog

Distilleerderij: Port Dundas
Regio: Schotland
Fles: Port Dundas 23 Year Old 1995/2019 Cask Strength, The Ultimate, Hogshead #64904, 225 bts
Kleur: oud goud
ABV: 59.4%

Nougat & Marsepein

Een leuk weetje: in 1811 werd de Port Dundas Distillery opgericht door Daniel MacFarlane en in 1813 richtte Brown, Goulier & Co een tweede distilleerderij op – op hetzelfde industrieterrein ten noorden van Glasgow – en noemde haar… ook Port Dundas Distillery! Dat zou vandaag de dag niet meer kunnen, natuurlijk. In 1865 werden ze samengevoegd en in 2009 ging ze dicht. We proeven een grain uit 1995 op vatsterkte, gebotteld door het Nederlandse Van Wees onder hun The Ultimate label.

Klassieke, erg zoete neus. Karamel, butterscotch, Werther’s Original en toffee. Allemaal neven van elkaar, natuurlijk. Dat wordt aangevuld met boerenboter, bananensnoepjes, kokosnoot en melkchocolade. Hint van nougat en marsepein. Wilde bloemen en kandijsuiker. Leuke mix en hoewel redelijk eenvoudig, nodigt deze toch erg uit.

Komt vlotjes binnen, ondanks het hoge ABV. Wel onmiddellijk wat kruidigheid, natuurlijk. Denk kaneel, witte peper en gember. Iets van zoethout, ook. Maar dan komen de zoetigheden in vol ornaat opzetten: karamel, chocolade, kokosnoot en iets van vanille-ijs. Vloeibaar dessertje, hoor. Niet complex, wel gewoon lekker.

De afdronk is aangenaam lang, beetje warm en drogend, maar blijft zoet tot het eind, alsof ik een klontje rietsuiker in mijn mond hou.

Geen grootse grain, maar wel erg aangenaam. Zet dit op tafel bij een bordspel en de fles haalt de avond niet. Dankjewel voor het sample, Manny!

84/100

Geproefd door Mark Dermul op 02-08-2019
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Port Dundas
Regio: Schotland
Fles: Port Dundas 46 Year Old 1971/2018 Murray McDavid, Bourbon Barrel + Refill Bourbon Finish, Cask #14001, 200 bts
Kleur: koper
ABV: 47.7%

Grootste Finish

Port Dundas is een industriewijk ten noorden van Glasgow genaamd naar Sir Lawrence Dundas die in de 19^e eeuw mee aan de wieg stond van het Forth & Clyde Canal, waardoor de wijk zo kon floreren. In 2009 ging de distilleerderij dicht en verhuisde de productie naar Cameronbridge en North British. We hebben het genoegen een oude grain van deze distilleerderij te proeven gebotteld door Murray McDavid.

Een neus die barst van de vanille en sultanas, maar tevens wat marsepein en crème brûlée prijsgeeft en dan wat butterscotch en iets wat me aan houtlijm doet denken. Ook nog iets van gedroogde plantenresten – wat ik niet meteen had verwacht – en koffiegruis. Tot slot verschijnt er wat gebakken banaan. Tikkeltje atypisch, maar wel interessant.

De body is zacht, de aanzet licht gekruid. Denk kruidnagel en kaneel met een hint van saffraan. De tannine zorgt alvast voor een bittertje, maar gelukkig wordt hij nooit oaky. Maar ik zou hem ook niet per sé zoet willen noemen. Hoewel er wat sultanas en banaan verschijnen, is deze vooral zoetzuur, alsof er wat pompelmoes of stekelbessen mee gemoeid zijn.

De afdronk is zijn sterkste kant. Nu wordt het echt lekker. Lang, warm en heerlijk zoet op sultanas en donkere honing met een pepertje op het sterfbed.

Deze werd mij door verschillende mensen de hemel ingeprezen en misschien dat ik daardoor wat teleurgesteld ben. Hij is goed, erg goed zelfs, maar niet hemels – behalve dan de finish; die is groots.

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 03-08-2019
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).