WhivieBlog

Distilleerderij: Linkwood
Regio: Schotland (Speyside)
Fles: Linkwood 10 Year Old 1984/1995 The Ultimate, Sherry Butt #4034, 840 bts
Kleur: koper
ABV: 43%

Winegums & Guimauve

Nog een Linkwood uit 1984, deze keer gebotteld door van Wees uit Nederland in hun ondertussen bijna beruchte The Ultimate reeks. Ja, The Ultimate heeft meer dan 1000 single cask releases op het actief en begint stilaan – vooral in Nederland – een beetje een cult-following te krijgen. Dit is er nog eentje uit de oude doos, gestookt in 1984 op 10-jarige leeftijd. Hij zit ondertussen al meer dan twee keer zo lang op fles, kijk eens aan. Afkomstig uit een sherryvat en versneden naar 43%. Aan het kleurtje te zien was het wellicht first fill, maar zekerheid heb ik niet.

Stevige, zoete neus op perzik, gebakken appels en sultanas. Hint van ananas op de BBQ. Mooie houtkruiden die toch vooral de fruitigheid haar ding laat doen. Melkchocolade, kersensnoep en winegums. Guimauve! Ik ben nu al fan.

Lekker olieachtig op de tong. Het fruit keert weer (sans ananas) maar wordt onmiddellijk omfloerst door een mooie kruidigheid van kaneel en nootmuskaat. Hint van kruidnagel en zoethout. Dat laatste wordt zelfs groots. Dan een heerlijk streepje woodsmoke dat de malt flink wat gewicht geeft.

De afdronk is geweldig lang, zachtjes drogend en zoet tot het eind.

Indrukwekkende Linkwood, maar helaas compleet onvindbaar geworden.

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 26-06-2020
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Linkwood
Regio: Schotland (Speyside)
Fles: Linkwood 14 Year Old 1984/1997, Cooper’s Choice
Kleur: licht goud
ABV: 43%

Banana Split

Linkwood is een werkpaard van Diageo dat voornamelijk levert aan de blenders. Belangrijke klanten zijn White Horse, Haig, Bell’s en Dimple. Slechts een erg klein deel komt als single malt op de markt. Je moet dus je toevlucht al bijna zoeken bij de onafhankelijke bottelaars. Dit is al een oudje, gestookt in 1984 en ondertussen al dik twee decennia lang in de fles. Cooper’s Choice versneed hem naar 43%.

Ik heb ‘m nog maar net uitgeschonken of een zalig zoete geur komt mij tegemoet. Gummi bears, banana split, vanille, appelmoes, perzik en sinaasappelschillen. Aangenaam en toegankelijk.

Hij is lekker olieachtig, bijna romig, op de tong en geeft in eerste instantie een pepertje. Dan volgen flink wat houttoetsen met andere, donkerdere kruiden als nootmuskaat en kruidnagel, gevolgd door wit fruit en zoete mout. Een tikkeltje alcoholisch, ondanks het erg bescheiden ABV en  een pak minder snoeperig dan de neus beloofde.

De afdronk is verrassend lang, op gekonfijte appelsien en wat prikkelende kruidigheid.

Erg leuke neus, maar op smaak kan hij dat niet helemaal waarmaken. De finish is dan weer erg lekker. Alles bij elkaar een typische kaarterswhisky.

84/100

Geproefd door Mark Dermul op 26-06-2020
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Cameronbridge
Regio: Schotland
Fles: Cameronbridge 38 Year Old 1982/2020, BYOB-C, Mobsters on Mopeds, 50 bts
Kleur: oud goud
ABV: 50.8%

Snoepketting

Ooh, de jongens en meisjes van het Belgische whiskycollectief BYOB-C, kortweg ‘biopsy’, hebben weer een Mobster on Mopeds uit, dit maal met een heuse Flandria motorfiets op het label. De negende al en meteen ook de tweede grain, na die zomerse Cambus 1987 van twee jaar geleden. Deze keer kozen ze voor een 38-jarige Cameronbridge!

Bijzonder zoete neus op vanille, banaan, witte chocolade, snoepketting en kersensap. Hint van limoenschil en meringue. Erg aangenaam.

Prima body. Lekker zacht en mondvullend. Onmiddellijk onmiskenbaar grain met flink wat peper, kruidnagel, zoethout en vanille, terwijl het fruit naast banaan nu ook aan perzik en kersen doet denken. Potloodslijpsel en iets van grafiet. Crème brûlée. Marshmellow. Romig vanaf de tweede slok. Wat is dit goed, zeg.

Lekker lange afdronk op banaan en vanille, met een pittig pepertje op het sterfbed.

Geweldige keuze van onze vrienden van BYOB-C.

88/100

Geproefd door Mark Dermul op 07-03-2021
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Girvan
Regio: Schotland
Fles: Girvan 35 Year Old 1979/2015, Wilson & Morgan Barrel Selection Collector’s Edition, Traditional Oak Cask #900009, 316 bts
Kleur: goud
ABV: 51.6%

Ananas

Nog even herhalen dat de Girvan graandistilleerderij eigendom is van William Grant & Sons, de familie achter Glenfiddich, Balvenie en Kininvie. Wist je trouwens dat de site in South Ayrshire tijdens de Tweede Wereldoorlog een wapenfabriek was? Dit volledig terzijde. Voor hun typische graanwhisky gebruiken ze bij Girvan 90% tarwe (ja, tarwe!) en 10% gemoute gerst om de fermentatie op gang te trekken. Het resulteert in een erg typische grain. We proeven vandaag een juweeltje uit 1979, gebotteld door Wilson & Morgan, de onafhankelijke bottelaar met Italiaanse roots.

Heerlijk geparfumeerde neus op witte chocolade, kamfer en ananas met vanille en mirabellen. Vers vlees van een kokosnoot gemixt met munt en zoethout. Tikkeltje scherp, maar het werkt.

Zachte body waarbij de eik een licht bittertje en een milde kruidigheid aflevert dat zorgt voor een goeie balans in het anders overwegend zoet tot heel zoet karakter van deze grain. Vanille, kokos, ananas… ik vind dit erg zomers en fris. Ik hou er wel van.

De finish verrast me positief met zijn lengte, blijft lekker zoet met een bittertje op het sterfbed.

Veruit de beste Girvan die ik al proefde. Het is natuurlijk nog maar mijn zevende, dus wat weet ik ervan? Wederom dank, Manny.

87/100

Geproefd door Mark Dermul op 28-02-2021
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Invergordon
Regio: Schotland
Fles: Invergordon 43 Year Old 1972/2015 Crom, Barrel
Kleur: amber
ABV: 49.9%

Framboos

Ah, nog zo’n oude grain van Invergordon, deze keer uit 1972 en gebotteld door Crom in 2015. Helaas nergens meer te vinden, maar mijn makker Manny kon me nog een sample bezorgen.

Op de neus komt hij aardig in de buurt van de Invergordon 1973 van Maltbarn, maar deze is een tikkeltje zoeter. Gebakken appels, kokosnoot, mandarijn en zelfs wat framboos. Hint van vanille en potloodslijpsel, iets wat ik vaak tegenkom bij Invergordon. Erg goeie neus voor zo’n mooie oude grain.

Lekker spicy op de tong, hoor! Onmiddellijk flink wat peper, kaneel, gember en kruidnagel, alvorens het fruit zich laat zien. Wederom die mooie toets van framboos, die iets sterker doorkomt dan de appels, kokosnoot en nu ook een hint van banaan. Daarnaast nog wat gezouten karamel en iets van snuiftabak. Wow, dit is erg goed.

In de afdronk krijg ik chocolade, karamel, woodsmoke en snuiftabak.

Oude grain kan soms zo’n deugd doen. Thx, Manny!

88/100

Geproefd door Mark Dermul op 28-02-2021
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Invergordon
Regio: Schotland
Fles: Invergordon 44 Year Old 1973/2017 Maltbarn, Bourbon Cask, 135 bts
Kleur: oud goud
ABV: 48.5%

Witte Chocolade

Afgelopen zomer kreeg ik al eens de kans deze te proeven, maar toen maakte ik geen notes. Dat euvel wil ik nu graag rechtzetten, want dit is toch wel een erg mooie grain. Gestookt in het geboortejaar van Dearly Beloved, dus dat moet wel goed zijn, toch? Prachtig kleurtje, alvast.

Zachte neus op banaan, kokosnoot en vernis. Daarnaast nog wat vanillepudding en potloodslijpsel. Doet me heel even aan een goeie rum denken, gemixt met een zachte bourbon. Witte chocolade komt fel opzetten na enkele minuten ademen. Heerlijk, hoor.

De body is dan wel aan de lichte kant, maar hij is wel onmiddellijk heel vol van smaak. Witte chocolade komt nu eerst, met gepofte rijst. Dan kokosnoot, onrijpe banaan, zachte abrikozen en amandelpasta. Ja, lekker! Wat witte peper en gember ter kruiding. Mooi, mooi, mooi.

In de afdronk, die niet zo heel lang is maar toch ook niet kort genoemd kan worden, nog wat chocolade en kokosrotsjes.

Niet meer te vinden en da’s jammer. Pure verwennerij, een geschenk van mijn makker Foamy.

88/100

Geproefd door Mark Dermul op 16-02-2021
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Invergordon
Regio: Schotland
Fles: Invergordon 11 Year Old 2009/2020, Rare Old Grain, Duncan Taylor, Sherry Cask #520004, 392 bts
Kleur: brons
ABV: 54.7%

Chocolade

Een jonge grain die gebotteld wordt in de ‘Rare Old Grain’ serie. Volgen wie kan. Het is overigens een zustervat van de Invergordon 2009 die van dezelfde bottelaar verscheen in de Octave-reeks. Ook deze werd gebotteld voor de Nederlandse slijterij Drankenshop Bams. Deze is wel een pak donkerder.

Heerlijk zoet op een karrenvracht aan chocolade, iets umami als van rosbief en de obligate ahornsiroop, vijgen en dadels.

Prima body en prima sterkte. Onmiddellijk fruitig zoet op een marmelade van vijgen, mooie kruidigheid in de vorm van kruidnagel en een beetje nootmuskaat. De chocolade keert weer en domineert en ik vind het geweldig.

Pas in de finish komt het hout aan het woord en krijg ik wat licht drogende tannine.

Nou, nou, da’s wel iets heel anders dan die Octave-release, hoor. Deze kan me heel erg bekoren. Een vloeibaar dessertje met ballen. En nog steeds te koop bij Bams voor amper 46 EUR. Aanrader! Dankjewel, Benny.

87/100

Geproefd door Mark Dermul op 16-02-2021
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Invergordon
Regio: Schotland
Fles: Invergordon 30 Year Old 1988/2018 ‘Waffles and Maple Syrup’, Wemyss Malts, Ex-Sherry Butt, 339 bts
Kleur: goud
ABV: 59.9%

Wafels met Ahornsiroop

‘Waffles and Maple Syrup’. Da’s de naam die Charles McLean en het tasting panel deze 30-jarige grain van Invergordon hebben gegeven. Dat laat maar weinig aan de verbeelding over, natuurlijk. Eens kijken of ik het daarmee eens ben.

Het is er boenk op. Wafels met ahornsiroop is het eerste wat ik ruik. Daaronder zitten ook nog toetsen van hooi, vanille en amandelschaafsel. Ik denk niet dat ik dit blind een grain had genoemd.

Op smaak dan weer wel. Want nu krijg ik weer die typische toetsen van potloodslijpsel, vanille bij de vleet, digestieve koekjes, maïs op de barbecue. En een mooi pepertje, waardoor je mond lekker warm wordt. De invloed van het sherryvat is duidelijk, maar blijft subtiel. Deze wordt erg lekker, inderdaad.

De afdronk is warm en lang met best wat kruiden van de eik.

Meer dan degelijke grain. Met dank aan Gunther voor het sample.

85/100

Geproefd door Mark Dermul op 20-12-2020
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Girvan
Regio: Schotland
Fles: Girvan 18 Year Old 1989/2008, Blackadder Raw Cask, oak barrel #110603, 238 bts
Kleur: oud goud
ABV: 56.7%

Bijtertje

Nog een grain uit de oude doos! Gestookt in 1989 en gebotteld in 2008 door Blackadder, de bottelaar die in zijn befaamde Raw Cask reeks wat vatresidu achterlaat. Ik moet bekennen dat ik niet zo heel veel ervaring heb met deze grain. Het is nog maar de zesde die ik proef.

De neus is veelbelovend op banaan, kokosnoot en perzik uit blik. Vanille en wat kruiden die me aan virgin oak doen denken. Tja, het is natuurlijk een ‘raw cask’ botteling. Lekker fruit en totaal verstoken van die typische, licht chemische geuren die je in grain vaak terugvind. Prima.

Onmiddellijk erg romig en pikant. Zoethout, witte peper, flink wat bitterheid van het hout en zelfs een zilt element gaan allemaal voor, waardoor het fruit op smaak best wel wat moeite heeft om er door te komen. Maar geduld loont. Opnieuw banaan en perzik, vooral. Maar nu ook een hint van lychee en wat witte chocolade. Tot slot nog wat popcorn. Maar het ABV maakt hem wel een bijtertje.

De afdronk is lang, zilt versus zoet met een bittertje op het sterfbed. Ik krijg het helemaal warm van.

Da’s een erg mooie grain. Dankjewel, Dominic!

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 28-11-2020
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Strathclyde
Regio: Schotland
Fles: Strathclyde 30 Year Old 1989/2019, Cadenhead Authentic Collection, Fresh Oloroso Hogshead since November 2018, 162 bts
Kleur: mahonie
ABV: 52.1%

Koffielikeur

Strathclyde werd opgericht in 1927 langs de rivier Clyde in Glasgow. Met maar liefst 7 kolomalambieken produceren ze zo’n 40 miljoen liter per jaar. Ik proef vandaag een 30-jarige die op een – aan het kleurtje te beoordelen; het lijkt wel cola – erg actief olorosovat gezeten heeft. Op vatsterkte, uiteraard, gebotteld door Cadenhead.

Goh… op de neus kan je ongestraft weggeraken met te beweren dat je koffielikeur in je glas hebt zitten. Gemixt met kippenbouillon dan nog. Echt zoet is dit niet, hoor. Eerder herbaal en doet wat denken aan rauw rood vlees en Ricola hoestbonbons met tijm en salie. Tomatensoep op de achtergrond. Enfin, laat ons dit kortweg umami noemen.

Op smaak komt er nu toch een zoetje doorheen als van vlierbessen en cuberdons, maar opnieuw komen er flink wat groene kruiden aan te pas. En de tannine van het eiken vat maakt hem betrekkelijk droog en licht bitter.

De finish begint zoet, maar wordt dan heel erg snel bitter en herbaal.

Ik had hier hoge verwachtingen van, maar hij gaat flink over the top. Dankjewel, Manny. Het was alleszins een unieke ervaring.

84/100

Geproefd door Mark Dermul op 27-11-2020
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Invergordon
Regio: Schotland
Fles: Invergordon 11 Year Old 2009/2020 Duncan Taylor, The Octave, Cask #5227403, 113 bts
Kleur: licht goud
ABV: 55.2%

Gecondenseerde Melk

Invergordon is een jonge distilleerderij, gebouwd in 1959. Sinds 1993 maakt ze deel uit van Whyte & Mackay, die we vooral van Dalmore, Isle of Jura en Fettercairn kennen. Ik proef vandaag een erg jonge grain uit 2009, onlangs gebotteld van een Octave, een klein actief vat – gereconstrueerd van een sherryvat – waar de whisky nog drie maanden in gefinisht werd. Hij werd overigens geselecteerd door en gebotteld voor Drankenshop Bams uit Maastricht.

Houtlijm, stopverf, kokosnoot, potlood, varens, vaaswater, nagellakverwijderaar… dat en nog veel meer offreert deze jonge grain. Er zit zelfs een sneetje rosbief in deze neus. Vreemd, maar in zijn geheel werkt het wel… min of meer.

Hij is lekker romig op de tong. Typische grain met flink wat vanille, popcorn, kokosnoot en een flinke snuif witte peper. Best veel karakter voor zo’n jonge whisky, maar daar zal het kleine vat voor verantwoordelijk zijn, zonder twijfel. Ik lust dit wel. Doet wat aan zoete, gecondenseerde melk denken. De vreemde toetsen op de neus – noem ze gerust off-notes – keren hier gelukkig niet weer.

Wordt vrij bitter op de nasmaak, moet ik zeggen. Witloof? Nee, chicorei!

Een whisky die moeite heeft om me echt te bekoren. Dankjewel, Benny.

83/100

Geproefd door Mark Dermul op 27-11-2020
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Cameronbridge
Regio: Schotland
Fles: Cameronbridge 34 Year Old 1987/2018, Cadenhead, Bourbon Barrel, 222 bts
Kleur: goud
ABV: 52.8%

Vruchtenhartjes

Cameronbridge werd opgericht in 1824 door John Haig, de whiskybaron achter de blend van dezelfde naam. Zijn neef, Robert Stein, was de uitvinder van de column still. Het hoeft dan ook niet te verbazen dat Cameronbridge de eerste distilleerderij was weer dit type werd gebruikt. Wat weinigen weten is dat de spirit ook gebruikt wordt voor Smirnoff Vodka, Tanqueray Gin en Gordon’s Gin. Maar wij proeven een single cask grain gebotteld door Cadenheads na 34 jaar op een bourbon barrel.

Snoeperig zoete neus op aspartaam en vruchtenhartjes (u weet welke ik bedoel, toch?) met een hint van bakboter, vanille en banaan. Limoen op de achtergrond. Niet slecht, maar ook niet wereldschokkend.

Olieachtig en zacht op de tong. Verrassend zacht voor dit ABV, moet ik zeggen. Doet ook veel jonger aan dan zijn 34 jaar. Vanille, mandarijn, snoepgoed, hout en iets van gum. Wordt redelijk pikant op witte peper en wat kruidnagel.

De afdronk is eerder kort op banaan en limoen en flink wat vanillesuiker.

Mierzoet maar bevredigend. Mijn 7^e grain van deze mastodont van een graandistilleerderij.

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 23-11-2020
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Carsebridge
Regio: Schotland
Fles: Carsebridge 30 Year Old 1979/2009, Duncan Taylor Rare Auld, cask #33038, 164 bts
Kleur: vol goud
ABV: 52.3%

Komijn

Carsebridge begon haar carrière als moutdistilleerderij in 1799, maar in 1852 werden beide potstills vervangen door column stills. Blends begonnen immers te boomen en de eigenaars zagen er heil in het geweer van schouder te veranderen. In 1877 zijn de eigenaars medeverantwoordelijk voor de oprichting van DCL (de voorlopig van Diageo), maar in 1983 gaat de fabriek onherroepelijk dicht. Ik proef een 30-jarige uit de bekende Rare Auld reeks van Duncan Taylor, gebotteld in 2009.

De neus start erg gesloten. Hij heeft flink wat tijd nodig, maar mits geduld en hardwarmte komen er mooie aroma’s vrij: ontbijtgranen, heidehoning, vers gemalen koffie, gedroogde bloemen en overrijpe perzik. Licht drogend, dat wel.

Hij is olieachtig, bijna stroperig, op de tong. Erg zoet op vanille, kaneel en kokosmelk. Potloodslijpsel en zachte kruiden (gember, kruidnagel, komijnzaad) met een bittertje van het hout. De kruidigheid wordt vanaf de tweede slok veel groter en maakt hier bijna een pikante grain van.

De afdronk mocht wat mij betreft wat langer zijn, alsook iets zoeter. Deze wordt redelijk snel bitter en droog. Gember op het sterfbed.

Solide grain, maar nergens meer te vinden, natuurlijk. Raar maar waar, dit is nog maar mijn derde Carsebridge, maar het is helaas wel de minst indrukwekkende van de drie.

85/100

Geproefd door Mark Dermul op 22-11-2020
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Caledonian
Regio: Schotland
Fles: Caledonian 28 Year Old 1987/2016, Kirsch Import, Hogshead #23883
Kleur: licht goud
ABV: 52.6%

Dim Sum

Wist je dat Caledonian initieel gewoon Edinburgh Distillery werd genoemd? Toen ze in 1885 werd opgericht was ze zelfs één van ’s Schotlands grootste graandistilleerderijen. Maar ze hield slechts een dikke eeuw vol. Sinds 1988 is ze dicht en de gebouwen zijn ondertussen woningen geworden. Enkel de hoge schoorsteen is nog zichtbaar nabij Haymarket. Ik proef een hogshead dat in 1987 te slapen werd gelegd en gebotteld op 28-jarige leeftijd. Ik zet het head-to-head met vat #28332 dat twee maanden eerder gebotteld werd door WhiskyBroker.

Popcorn met boter, potloodslijpsel… ik val in herhaling. Toch is er een klein verschil. Deze offreert ook nog kokosmelk en… dim sum!  U leest het goed. Verrassend umami. Vanille en herfstbladeren. Dit is goed!

Op smaak is het nagenoeg identiek als vat 28332 van WhiskyBroker, hoor. Romig, zoet op potloodslijpsel, peper, vanille… maar deze vertoont u ook iets van witte chocolade, kinine, Jelly Beans en houtlijm. Dat laatste wordt helaas net iets te dominant.

De afdronk is middellang, begint op witte peper en vanille en evolueert dan naar gezouten popcorn.

Leuk toch dat elk vat zo individueel is. Deze offreert minder zoetigheid op de neus, maar wat houtlijm op de tong en de afdronk is iets langer, maar wel licht zout. Leuke head-to-head.

84/100

Geproefd door Mark Dermul op 22-11-2020
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Caledonian
Regio: Schotland
Fles: Caledonian 28 Year Old 1987/2016, WhiskyBroker, refill hogshead #23882, 255 bts
Kleur: licht goud
ABV: 54.6%

Vanille-ijs

Caledonian was een graandistilleerderij nabij Haymarket in de Schotse hoofdstad Edinburgh. Vandaag de dag zijn de gebouwen omgetoverd in appartementen, want de distilleerderij ging definitief dicht in 1988. Ik proef een hogshead dat in 1987 te slapen werd gelegd en 4 jaar geleden gebotteld door WhiskyBroker. Ik zet deze head-to-head met vat #23883 dat gebotteld werd door het Duitse Kirsch Import.

Popcorn met boter, potloodslijpsel, een karrenvracht aan vanille, jonge appels in de pan en een theelepel karamel. Zo, dit is de neus in een notendop en hij valt mij erg goed mee.

Op de tong is hij onmiddellijk lekker romig en mierzoet, zoals je van een goed gerijpte grain kan verwachten. Vanille bij de vleet, gebakken appels met kaneel, een beetje karamel en flink wat witte peper. Nog een zilte toets helemaal achteraan, maar weg voor je het beseft. Vanille-ijs, daar doet deze mij nog het meest aan denken.

Op de afdronk, die middellang is, komt de vanille eerst, gevolgd door karamel en dan een warme toets van het hout, opgeleukt met een bittertje als van kinine. Nice!

Een goed gerijpte grain kan echt wel lekker zijn, hoor. Het is niet allemaal ‘opvulsel’ voor blends, geloof me.

85/100

Geproefd door Mark Dermul op 22-11-2020
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Bottelaar: DenHool Distillery
Regio: Nederland
Fles: Lockdown Gin 2020, OB 2020, 480 bts
Kleur: clear
ABV: 43.5%

Hop

Whiskyliefhebbers hebben wellicht al gehoord van de DenHool single malt. Bierliefhebbers kennen DenHool dan weer vooral van de Drenstsche Schans. Gert, eigenaar van, had flink wat bier klaar staan voor zijn jaarlijkse bierfestivals, maar de lockdown gooide roet in het eten en een grote partij van zijn bieren liep tegen de vervaldatum aan. Dus maakte hij van een noodzaak een deugd en stookte het bier af – met toevoeging van jeneverbes, korianderzaad, zoethout, engelwortel, iriswortel, sinaasappelschil, kalmoes en munt – tot een licht hoppige gin. Die kreeg de erg toepasselijke naam Lockdown mee.

De neus is erg fris en zomers en relatief klassiek. De jeneverbes en citrustoetsen domineren, waardoor dit een erg goeie gin wordt om puur te drinken. Het feit dat hij van bier werd afgestookt is te merken aan een mooie toets van hop. Om één of andere reden moet ik aan een dennenbos denken. En hij heeft ook iets wat me aan new make doet denken en dat is altijd prettig (voor mij). Ik vind dit een erg leuke neus.

Bijzonder fris en monter op de tong. Citrus en zoethout leiden, de munt geeft hem een frisse lift en de hop zorgt voor een zacht – erg zacht – bittertje. Het alcoholpercentage is precies goed. Drink vlotjes weg.

Kan een gin een lange finish hebben? Jazeker!

Leuk verhaal dat zicht vertaalt in een nog leukere gin. Dit is het soort gin dat ik met een ijsblokje op mijn zonovergoten terras op mijn gemakje naar binnen giet. Om blij van te worden.

GIN & TONIC

Voor mijn zomerse aperitiefje voegde ik er naast ijs enkel en alleen wat citroen- en limoenzeste aan toe en vulde hem aan met een relatief neutrale, maar prettig bruisende tonic aan toe, namelijk de Thomas Henry tonic water.

Een erg klassieke G&T, zeker weten, maar dat vind ik nou net het prettigst.

Geproefd door Mark Dermul op 19-02-2021
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Bottelaar: Kyrö Distillery
Regio: Finland
Fles: Koskue Barrel Aged Gin
Kleur: goud
ABV: 42.6%

Naaldwoud

Kyrö is een jonge distilleerderij, opgericht in 2014. Volgens de legende was het een idee van een paar makkers in een sauna. Het eerste product dat ze wilde maken was roggewhisky. En terwijl hun whisky lag te rijpen viel hun euro dat er rekeningen dienden betaald te worden, dus stookten ze ook gin. Sindsdien hebben ze ook een roomlikeur aan hun lijn toegevoegd, ondanks het feit dat hun best verkopende product in 2020… hand sanitizer was. Ook van rogge gestookt, overigens. Soit, wat ik vandaag van deze jonge kerels proef is een prijswinnende gin, nl. de Koskue, die drie maanden rijpte op nieuwe Amerikaanse eik, wat hem zijn gouden kleurtje meegaf. Koskue is trouwens een dorp op zo’n 200km ten noordwesten van Helsinki, maar dit volledig terzijde.

De eik is op de neus onmiskenbaar. Dat wordt mooi aangevuld met frisse toetsen van appelsienschillen, een flink florale toets (denk madeliefjes en jasmijn, maar ook sparrenbomen), citroengras en honing met een hint van kaneel en peper. Bijzonder uitnodigende neus, moet ik bekennen.

Het leuke aan deze gin is dat hij op smaak aardig verschilt van de klassieke. Dat moet wel de rogge zijn, toch? Ik krijg een lekker warme, kruidige gin over de lippen die me aan een spar doet denken, maar tegelijkertijd flink romige toetsen van honing biedt. De kruiden doen me denken aan karwij, kaneel en peper, maar de hoofdrol is weggelegd voor anijszaad. Best veel citrus op smaak en licht drogend.

Dat zet zich mooi verder in de afdronk, die je mond helemaal droog achterlaat.

Een gin die echt wel puur tot zijn recht komt, eventueel met een ijsblokje in.

GIN & TONIC

Maar… wie gin zegt, zegt tonic. Ik kon het niet laten. Maar ik hou het wel erg eenvoudig, want deze gin heeft niet veel nodig. Enkel veel ijs, wat jeneverbesjes en appelsienzeste en dan een neutrale tonic, in mijn geval de ‘gewone’ Fever Tree. Op de neus is het naaldwoud nu echt niet meer weg te denken. Plezant en uniek, echt. Daarnaast is hij wat snoeperig zoet geworden en doet hij wat aan aspartaam denken. Klink minder aantrekkelijk dan het is, hoor, want deze G&T is erg lekker en romig.

Bedankt, Bob! Dat was plezant en uitzonderlijk.

Geproefd door Mark Dermul op 19-02-2021
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Kyrö Distillery
Oltermannintie 6
61500 Isokyrö
Finland
+358 40 0748174
wearekyro@kyrodistillery.com
https://kyrodistillery.com/

Sauna

De legende wil dat vijf Finse vrienden – Miika Lipläinen, Kalle Valkonen, Mikko Koskinen, Jouni Ritola en Miko Heinilä – zich afvroegen waarom hun favoriete whisky – rye, of roggewhisky – niet in eigen land wordt gestookt. Er was volgens hen geen enkele reden waarom ze niet zelf hun geliefkoosde drank konden produceren. De vijf zaten op dat ogenblik, zoals de Scandinaviërs wel vaker doen, in de sauna.

Om onderdak voor hun nieuwe distilleerderij te vinden, maakten ze gebruik van een oude, verlaten zuivelfabriek in Isokyrö en doopte haar Kyrö Distillery. We zitten op zo’n 400 kilometer ten noorden van Helsinki. Hun eerste mash, gefermenteerd in de keuken van het ouderlijk huis van Kalle, lieten ze afstoken bij een bevriend craft distiller in Pori. Maar het was onmogelijk te voorspellen of hun new make ook tot een goeie rye whisky zou leiden. We schrijven 2012.

Pop-Up

 In 2014 lieten ze hun eigen stills het werk doen in de oude zuivelfabriek en schonken ze hun drankjes in Helsinki in een pop-up bar die grappig genoeg ‘Tourism Agency of Isokyrö’ gedoopt werd.

En terwijl de eerste roggewhisky rustig lag te slapen – je kan trouwens nog steeds barrels kopen, mocht je dat willen – lanceerden de jongens al gin en een roomlikeur. Hun eerste gin werd meteen uitgeroepen tot ‘Beste Gin for a Gin & Tonic’ in het Verenigd Koninkrijk en ze waren op twee dagen uitverkocht. Kyrö stond op de kaart.

Range

Al hun spirits worden gestookt van 100% rogge, maar in 2020 was hun bestseller… handsanitizer. Dat verbaast niemand, toch? Wat misschien wel zal verbazen is het feit dat het bedrijf in 2019 een omzet draaide van 44 miljoen euro! Ondertussen is de eerste whisky op de markt en is het uitkijken naar nieuwe releases van deze jonge vlegels.

Omdat ze over slechts kleine stocks beschikken, worden hun producten wel vermarkt in flesjes van 20cl en 50cl.

Distilleerderij: Filliers
Regio: België
Fles: Genever 21 Year Barrel Aged
Kleur: oud goud
ABV: 46%

Banaan & Kokosnoot

De 21-jarige is het summum van vakmanschap volgens de woordvoerder van Filliers. Ik ben bereid hem onmiddellijk te geloven. Maar uiteraard nemen we de proef op de som door hem aan de lippen te zetten. Gebotteld op 46%.

Ja, die neus is erg goed! Kokos, melkchocolade, banaan, kaneel en saffraan. Komt erg aromatisch en rijk over. Doet zelfs heel even aan een mooie bourbon denken.

Op de tong is hij zalig qua body: stroperig en vol. Je kan hier bijna op kauwen. Zoet en snoeperig, fruitig en rond. Banaan en kokosnoot verschijnen weer voor mijn geestesoog. Bruin brood, cuberdons en kruidnagel. Drop en kardemom.

De afdronk is lang, mierzoet doch bevredigend.

Boeiende en lekkere genever, zoveel is zeker, hoewel ik de 17-jarige verkies. Zo rond de 80 EUR.

Geproefd door Mark Dermul op 10-02-2021
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Filliers
Regio: België
Fles: Genever 17 Years Barrel Aged
Kleur: oud goud
ABV: 44%

Rafaello

17 jaar lijkt me toch al wel de moeite, neen? Hoeveel genevers ken je die zo lang op een eikenhouten vat mochten rusten? Na zijn lange winterslaap werd deze Filliers gebotteld op 44%.

Ah, dat is nu eens een erg mooie neus, zie! Witte chocolade, vanille, honing, crème brûlée, amandelschaafsel, kokosnoot. Doet me denken aan Rafaello van Ferrero Rocher! De hint van shampoo nemen we voor lief. Flink wat toffee ook. Dit vind ik erg goed!

Olieachtig, zacht, zoet. Wederom heel wat chocolade en kokosnoot, karamel en hints van kinine en zoethout. Een vloeibaar dessertje met peper in zijn gat!

De afdronk is lekker lang, kruidig, hartverwarmend.

Dit is top. De tannine is zo goed als weggerijpt om plaats te maken voor niets minder dan heerlijk zoete en snoeperige toetsen. Pure verwennerij. Zo rond de 60 EUR. Aanrader!

Geproefd door Mark Dermul op 10-02-2021
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).