WhivieBlog

Brouwerij: Nevel
Regio: Nederland
Fles: Nevel & Elegast Against the Grain, 32cl
Kleur: blond
ABV: 5.6%

Granny Smith

Samen met Elegast Cidery heeft Nevel een cider/bier hybride gemaakt, van gemeenschappelijke oorsprong, maar individueel verschillend afgewerkt. Het is dus niet echt een bier en niet echt een cider, maar een hybride die ‘Graff’ wordt genoemd. Hij werd spontaan vergist met wilde gisten uit de boomgaard en daarna heeft een deel van de Graff nog op hout gerijpt alvorens hem te blenden. Hij schenkt blond met een lichte, witte kraag die snel gaat liggen.

Op de neus krijg ik appelmoes van Granny Smith, hoppen en iets zuur. Doet me inderdaad vooral aan cider denken, niet zozeer aan bier, hoewel de eerste hint van een wild & sour ale zich al laat opmerken.

Oh, dat is fris! En met zijn flinke carbonatie danst deze graff op de tong. Opnieuw flink wat toetsen van appel – dat hoeft niet te verbazen uiteraard – aangevuld met wat citrusfruit en een zacht bittertje. Ook deze gaat weer gevaarlijk vlot binnen.

De finish is eerder aan de korte kant, maar dat stoort me allerminst.

Dit is eigenlijk de versie van Elegast. Nevel heeft ook een versie die Tegendraads wordt genoemd.

Geproefd door Mark Dermul op 18-06-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Brouwerij: Nevel
Regio: Nederland
Fles: Nevel Elixer, 75cl, 150 bts
Kleur: amber
ABV: 6%

Zuur

Elixer is het oudste bier dat Nevel al uitgebracht heeft. Het rijpte maar liefst 42 maanden. Bovendien is het ontwikkeld in samenwerking met ’t Biermenneke, een Nijmeegse speciaalbierwinkel (is dat een woord? Zo ja, da’s een monsterscore op Scrabble, toch?). Net voor het afvullen werd het nog op smaak gebracht met door gin geïnspireerde kruiden waardoor het flink aromatisch hoort te zijn. Trouwens, de gebruikte graansoorten zijn gerstemout, boekweit, tarwe, spelt, rogge en haver. Moh! Hij schenkt compleet kraagloos (is dàt een woord?) en de carbonatie is ook erg laag.

Op de neus is het erg fruitig. Denk perzik en banaan met een lichte kruidigheid en een zuurtje als van pompelmoes.

Op smaak nemen de zuren onmiddellijk de teugels in handen. Nu is het één en al pompelmoes en kruisbessen met een hint van zespri. Daarnaast verschijnt er een mooi bittertje met een herbaal kantje. Door de zachte carbonatie prikkelt deze totaal niet, waardoor de smaken extra tot uiting komen. Fris en zuur, maar wel op het randje. De zuren zijn bijzonder dominant. Daar moet je voor zijn, me dunkt.

De middellange finish blijft zuur, in die zin zelfs dat ik wat begin te bekkentrekken.

Ik hou ondertussen erg van de zogenaamde Wild & Sour Ales, maar deze is wel heel erg zuur, moet ik zeggen. Via ’t Biermenneke is deze nog steeds verkrijgbaar.

Geproefd door Mark Dermul op 13-05-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Brouwerij: Nevel
Regio: Nederland
Fles: Nevel Wellust, 75cl, 258 bts
Kleur: donkerblond
ABV: 5.3%

Abrikozen

Wellust – prachtige naam – is een houtgerijpt wild bier met 300 gram abrikozen per liter. Die komen uit de Proeftuin Randwijk, een lokale fruitteler. Hij schenkt een troebel donkerblond met een spierwitte kraag, van minuscule belletjes, die lang blijft staan wat ik er zeer smakelijk vind uitzien.

Op de neus is het zoetzuur en flink herbaal. Gele potpourri, abrikozen (doh!) en zachte tannine.

Op smaak is hij, dankzij het bescheiden alcoholpercentage en minder bescheiden koolzuurgehalte, best verfrissend. Een goeie doordrinker op flink wat abrikozen (logisch) met een zacht bittertje en nog zachter zuurtje. Tikkeltje droog, misschien.

De afdronk is relatief kort, zoetzuur en herbaal.

Op mijn zonovergoten terras kapte dit binnen als Orangina, moet ik bekennen.

Geproefd door Mark Dermul op 12-05-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Brouwerij: Nevel
Regio: Nederland
Fles: Nevel Bries, 75cl
Kleur: goudblond
ABV: 6.1%

Duindoornbes

Deze Bries van de Nijmeegse brouwerij Nevel is een bier dat maar liefst 25 maanden gelagerd werd! Het friszure bier werd geproduceerd met duindoornbes en spar, stel je voor. Hij schenkt goudblond tot appelsienoranje met een mooie witte kraag, van hele fijne belletjes, die relatief lang stand houdt.

Op de neus is hij zuur, zeker, maar wat vooral opvalt is een mooie ziltigheid die ze bij Nevel toeschrijven aan de duindoornbes, een feloranje gekleurde bes die vaak langs de kust groeit aan stekelige struiken. Lijkt wel een stevige wind aan het strand, wat meteen de naam van dit bier verklaart.

De smaak is dan weer erg zuur met een klein ziltje én een klein zoetje én een klein bittertje. Je moet het maar voor elkaar krijgen. Verrassend intens op Sevilla appelsienen, eikenhout en tamme kastanje. Het koolzuur is erg onder controle, waardoor deze slechts licht parelt, wat ik een voordeel vind. De smaken komen hierdoor veel meer tot uiting.

Zelfs de finish van dit zoetzure (eigenlijk moet dat zuurzoete zijn, maar da’s geen woord) bier is verrassend lang en intens. Maar wel flink drogend.

Deze zou ik zelfs gewoon ter vervanging van wijn bij een kaasschotel durven serveren. Goed spul!

Geproefd door Mark Dermul op 11-05-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Brouwerij: Nevel
Regio: Nederland
Fles: Nevel Schijn
Kleur: oranje met een roze schijn
ABV: 5.6%

Pruimen & Basilicum

Voor dit bier zijn meerdere soorten pruimen gebruikt van verschillende telers. Er zit zowel bier in dat op verse pruimen heeft gerijpt als bier dat al op eenmaal gebruikte pruimen heeft gelegen. Er werd maar liefst 450 gram pruimen per liter gebruikt. De pit van de pruimen heeft mee gerijpt. De basilicum komt wederom van de Ommuurde Tuin en is vers aan het bier toegevoegd en mocht een week smaak afgeven. De gemiddelde leeftijd van Schijn is 10 maanden, maar in feite veel ouder, aangezien de vaten die voor deze blend werden gebruikt tussen de 3 en de 9 maanden op pruimen hebben gelegen. Het bier schenkt oranje met een roze schijn (pun intended) met een kraag die onmiddellijk verdwijnt als sneeuw voor de zon.

De neus is fruitig en zuur. Erg zuur, zelfs, maar dat hoort bij dit soort bier, natuurlijk. Zowel de pruimen als de basilicum – de soorten Al Genovese en Tulsi werden gebruikt – zijn waarneembaar.

Wrang is het woord dat ik zoek. Hoewel dat niet meteen een term is die je zou gebruiken voor een mooi gebalanceerd bier. Want dat is het. Maar wel in zijn genre, natuurlijk. Dankzij de hoge concentratie aan pruimen krijg ik wat men hoge zuren noemt, alsook wat tannines van de eikenhouten fusten waarin het bier zijn schoonheidsslaapje hield. Mooi!

De afdronk is eerder kort, maar dat geeft niet. Doet me onmiddellijk opnieuw naar het glas grijpen.

Wederom een flinke dorstlesser van onze vrienden uit Nijmegen. Ze kunnen er wat van.

Geproefd door Mark Dermul op 10-05-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Brouwerij: Nevel
Regio: Nederland
Fles: Nevel x Eik&Tid KVLT, 37.5cl
Kleur: Koffie
ABV: 6.0%

Appel & Perenstroop

In samenwerking met het Noorse Eik&Tid creëerde de Nijmeegse brouwerij Nevel deze KVLT. Het is een 23 maanden lang op Buffalo Trace bourbonvaten gerijpt wild donker bier met appel-perenstroop uit de Gelderse Lindegaard, vergist met de kveik cultuur van de Noren. Het schenkt zo donker als koffie met een beige kraag die snel gaat liggen en een kroontje van 4mm op het bier achterlaat.

De neus is slechts licht zuur, maar vooral donkerzoet. Ik krijg echt kandijsuiker en stroop, vanille, chocolade en zoete espresso. Een zachte hint van chicorei. Heerlijk!

Op smaak is het net andersom. Het zoetje speelt nu tweede viool en het bier kenmerkt zich vooral door een bijzonder zure ondertoon als van roze pompelmoes. Lekker fris en dorstlessend, ook al ziet het er zo niet uit. De appel- en perensiroop zorgt voor een mooie balans. Het eikenhouten vat heeft alvast zijn duit in het zakje gedaan. Flink wat karamel.

De finish is lekker lang, zoetzuur en dorstlessend.

Hopla! Weer een biertje dat ik bovenaan in het lijstje van Nevel kan zetten. Wat is dit goed!

Geproefd door Mark Dermul op 07-05-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Brouwerij: Nevel
Regio: Nederland
Fles: Nevel Muze, 75cl
Kleur: amber
ABV: 6.0%

Muscaris

De Muze van de Nijmeegse brouwerij Nevel is een houtgerijpt wild bier met Muscaris druiven. Het unieke bier is geïnspireerd op oranje wijn. De schillen van de Muscaris druiven hebben 3 maanden gemacereerd in dit houtgerijpte bier, dat verder nog geproduceerd werd met gerstemout, Hellaro tarwe, St. Jans rogge, Rode Ebner spelt, vlierbloesem, paardenbloem, hop en de wilde huiscultuur die Nevel zo’n buitenbeetje maakt. Het schenkt amberkleurig met een parelwitte kraag die relatief snel gaat liggen.

De neus is fris en zoetzuur op druiven (doh!), perzik, Haribo beertjes en een heel klein beetje floraal.

Lekker fruitig op nog meer druiven en perzik met nog iets van ananas. Een zacht bittertje verschijnt. Het bier kent een hoge carbonatie wat bijdraagt aan een frisse smaakervaring, hoewel hij midpalate plots wat droog wordt. Niet dat het stoort. Het werkt prima.

De afdronk is middellang (wat lang is voor een bier, toch?) en droog.

Ja, dit is weer erg lekker, dorstlessend en boeiend spul van Nevel.

Geproefd door Mark Dermul op 07-05-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Brouwerij: Nevel
Regio: Nederland
Fles: Nevel Gelders Gerstenat, 75cl
Kleur: bruin
ABV: 5.5%

Akkers & Stallen

De ambachtelijke brouwerij Nevel werd opgericht bij de gratie van de opbrengst via Crowdfunding. En het allereerste bier dat ze ooit brouwden is het Gelders Gerstenat, met 100% uit Gelderland afkomstige ingrediënten, inclusief hun eigen gemoute gerst. Enkele opzienbarende andere ingrediënten zijn hooi, duizendbladbloem en tijmbloesem. Ik proef van de tweede batch die op 29 maart 2021 gebotteld werd. Hij schenkt melkchocolade bruin, troebel met een hoge witte kraag met kleine bellen, die relatief snel gaat liggen.

Dat hooi komt op de neus terug en wordt vergezeld van een flink zuurtje en een bittertje. Maar er verschijnt ook een toets van metaal en zelfs iets van een putgeurtje. Ik ben er niet kapot van.

Op smaak is het spijtig genoeg niet veel beter. Het beloofde honingachtige van het duizendblad blijft uit en dit is vooral bitter en zuur. Maar dan te bitter en  te zuur om aangenaam te zijn. Dit doet me vooral aan akkers en stallen denken. Het parelt prima, maar ontbeert elke fruitige toets waardoor het wat mij betreft een moeilijk bier wordt.

De afdronk gaat verder op hetzelfde elan.

De hoppen zorgen voor erg bittere toetsen die niet voldoende gecounterd worden door het zuurtje of de fruitige toetsen (welke?) van het bier om van een goeie balans te spreken. Dit is niet mijn ding.

Geproefd door Mark Dermul op 06-05-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Brouwerij: Nevel
Regio: Nederland
Fles: Nevel Blos, 33cl
Kleur: rode wijn
ABV: 5.5%

Lentebiertje

Nevel, een ambachtelijke brouwerij uit Nijmegen, maakt op zijn zachts gezegd aparte bieren. Neem nu deze Nevel Blos, een wild rosé bier met vlierbes en verveine. De verveine – bij ons beter bekend als verbena of ijzerkruid, wat afkomstig is uit het Latijn en ‘heilig kruid’ betekent – komt overigens uit De Ommuurde Tuin in Renkum, een plek waar de meisjes en jongens van Nevel wel vaker gaan plukken. Hij schenkt iets lichter dan rode wijn met een rosé kraag die onmiddellijk verdwijnt.

Als ik mijn neus in het glas stop, lijk ik wel in een veld te staan waar bloemen vrijuit mogen groeien. Slechts een hint van rood fruit, maar dat verwacht ik veel meer op de smaak.

Oh, ja, lekker fris zurig op vlierbessen en allerhande varens en kruiden, waarbij de heftige carbonatie (in het begin althans) voor een erg dorstlessend effect zorgt. Een hint van citrus verschijnt nog. Denk limoen. Kapt gevaarlijk vlot binnen (het feit dat ik op een zonovergoten terras zit zal hier wellicht wel aan bijdragen).

Van een finish is hier amper sprake, maar het drukt de pret niet.

Lentebiertje, toch? Ik ga me gauw nog eentje schenken. Het ging perfect met de droge cracker met geitenkaas dat ik er als knabbeltje naast zette.

Geproefd door Mark Dermul op 05-05-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Dailuaine
Regio: Schotland (Speyside)
Fles: Dailuaine 11 Year Old 2011/2022 Asta Morris, Ex-Bourbon Cask #AM162, 320 bts
Kleur: zonlicht
ABV: 52.0%

Citroensorbet

Er zijn drie whisky’s die, naar mijn bescheiden mening, een mooie waxiness vertonen en dat zijn Clynelish, Deanston en Dailuaine. En van die laatste zit nu de nieuwste release van Asta Morris in mijn glas, gebotteld op 52% en met zo’n mooi retro-label met een kikker op. Bert kennende wordt dit weer zo’n herfstig snoepje. We gaan het zien.

Ah, een mooie, heldere, licht florale en fris fruitige, speelse neus. Dit ruikt naar jonge appeltjes en vanille met nog iets van hazelnoten en havermoutpap. Citroensorbet. Bijzonder toegankelijk. Afgezien van het feit dat deze perfect bij dit seizoen past, kon het voor mij net zo goed een lentewhisky zijn.

Op smaak komt dat allemaal weer, maar dan wel in een very waxy jasje. Lekker romig, zelfs. Plakt goed aan de tanden. En lekker pittig met een toets van peper en zoethout. Tintelt prettig op de tong. Wat late limoenschillen. Jong, zeker, maar wel erg prettig en gevaarlijk drinkbaar.

De afdronk is relatief lang, zoet en zacht gepeperd.

Dit is weer zo’n typische Asta Morris release. En met zijn prijskaartje van 78 EUR echt wel een ‘whisky voor iedereen’. Dankjewel, Bert!

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 09-09-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Daftmill
Regio: Schotland (Lowlands)
Fles: Daftmill 2009 Summer Batch Release 2020, bourbon casks & FF Oloroso Sherry Butt #47, 48, 50, 52/2009, 1.785 bts
Kleur: goud
ABV: 46%

Zomer

Mijn eerste Daftmill! Deze whisky was simpelweg nog niet eerder op mijn radar verschenen. De distilleerderij werd opgericht in 2003, de eerste spirit vloeide uit de pot stills in 2005, maar het zou nog tot 2018 duren alvorens de eerste release een feit was. Ik proef van hun zomerrelease 2020, een vatting van 4 vaten die allen 10 of in het beste geval 11 jaar in het warehouse lagen. Er staat geen leeftijdsaanduiding op het label (vreemd genoeg op de release voor de Amerikaanse en Aziatische markt wel, zijnde 11 jaar).

Zachte, fruitige neus met zure toetsen als van pompelmoes, aangevuld met kweepeer, limoen, bloedappelsien en kruisbessen. Vanille niet te vergeten. Een zachte kruidigheid van het hout verspreidt zich al snel, net als flink wat herbale en vooral florale toetsen. Ik sta in de wei in volle zomer.

Goeie body. De kruidigheid komt nu eerst – en relatief sterk – opzetten. Een pepertje, wat kruidnagel en iets herbaal. Kamfer? Dan volgt het fruit met appels, peren en kweepeer op kop, gevolgd door flink wat vanille en agrum toetsen. Voor 46% is dit best een stevige kerel, om niet te zeggen dat hij een tikkeltje alcoholisch is. Anderzijds levert hij op de tong wel meer ‘oomph’ dan wat de neus beloofde. Dit is erg goed.

Ook de afdronk stel absoluut niet teleur. Initieel mierzoet op vanille en moutsuikers om dan te evolueren tot een kruidige, zacht bittere en relatief droge finale.

Dit is mij erg goed meegevallen op één zaak na: de prijs. Voor 200 EUR kan ik makkelijk twee flessen van een gelijkaardige of nog betere kwaliteit kopen. Deze mocht wat mij betreft 80 EUR kosten en ik haalde hem opnieuw in huis.

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 07-07-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: onbekend
Regio: Schotland (Lowlands)
Fles: A Lowland Distillery 13 Year Old 2007/2021 Elixir Distillers
Kleur: licht goud
ABV: 48%

Géén Auchentoshan

Elixer Distillers heeft een reeks op de markt die luistert naar de naam Reserve Casks. In Parcel No. 7 vind je deze Lowlander waarvan niet verklapt wordt van welke distilleerderij hij is. We weten wel dat hij in 2007 werd gestookt en dat het een vatting is van drie vaten: 2 bourbon barrels & 1 sherry butt. Vreemd genoeg wordt er gewag gemaakt van 5.5% Angel’s Share op het label. Tot slot ‘selected by Oliver Chilton’ – deze brave man is de Head Blender bij Elixir Distiller.

Het is géén Auchentoshan (die zou ik vast herkennen), maar hij is wél erg lekker op de neus. Een tikkeltje waxy en erg zoet op suikerspin, pannenkoeken, pompelmoes en iets mineraal als kiezels in de stroom. Ik vind dit erg mooi. Licht en zomers. Ideaal in dit seizoen.

Hij is een tikkeltje licht qua body, maar goed. Op smaak krijg ik nu Dextro Energy, pompelmoes en druivensap, walnoten voor een bittere toets en iets fris als menthol. Prima kruidigheid van de eik. Denk kampfer, witte peper en kinine. Wordt zacht drogend naar het einde toe.

De afdronk is middellang, waxy en vertoont na een initieel erg zoete start plotseling een flink zilte toets op het sterfbed.

Dankjewel David! Dat was erg boeiend. Geen idee waar deze vandaan komt, maar zou zomaar een Ailsa Bay of Daftmill kunnen zijn.

85/100

Geproefd door Mark Dermul op 05-07-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Glenkinchie
Regio: Schotland (Lowlands)
Fles: Glenkinchie 20 Year Old Diageo Special Releases 2007, 5124 bts
Kleur: amber
ABV: 58.4%

Cognac

Ah, een gouwe ouwe van Glenkinchie uit de Diageo Special Releases van 2007, dus die zit al eventjes op fles. De eerste tien jaar bracht deze Lowlander door op refill American oak en nadien nog eens tien jaar op brandy vaten.

Die brandy is alvast prominent aanwezig op de neus met aroma’s van tropische vruchten en hout. Nog wat karamel en vanille, waardoor hij op het eerste zicht eerder eenvoudig lijkt. Maar schijn bedriegt! Al gauw wordt ik op sleeptouw genomen door toetsen van de betere cognac, druiven en overrijpe appels. Het hout levert bovendien enkele mooie kruidige toetsen. Neem hier je tijd voor!

Boomgaardfruit komt eerst, gevolgd door flink wat kruiden van het hout. Het alcoholpercentage doet je tong even tintelen, maar eens de malt zich in het kuitje van je tong genesteld heeft, begint het feest. Appels, peren, druiven, maar ook toffee en pepers. Zoete druiven steken de kop op, iets van citrus helemaal op de achtergrond. Mooie toefje peper, ook. Opnieuw wordt ik aangenaam verrast door een associatie met goeie cognac. Prima balans. Lekker!

De afdronk is niet erg lang, maar lang genoeg. Lekker kruidig tot op het eind, waarbij het fruit nog een laatste keer van zich laat spreken. Denk mandarijn en appel. En op het sterfbed plots iets wat me aan mosterd doet denken, al is het maar heel even.

Complexe en boeiende Glenkinchie, zeker weten! Maar je moet er je tijd voor nemen. Dit was nog maar mijn 12^e Glenkinchie, maar wel één van lekkerste die ik al proefde!

87/100

Geproefd door Mark Dermul op 05-07-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Auchentoshan
Regio: Schotland (Lowlands)
Fles: Auchentoshan 9 Year Old 2006/2015 Bordeaux Wine Cask #205, Distillery Cask
Kleur: koper
ABV: 56.5%

Rosé wijn

Dit is er weer zo eentje die je enkel kon bemachtigen door hem af te vullen na je bezoek aan de distilleerderij. Ik kreeg het flesje van mijn Duitse vriend Michael. Het betreft een malt die 9 jaar lang op een rode wijn vat uit Bordeaux rijpte.

De neus houdt perfect het midden tussen snoeperige toetsen van banaan, abrikozen, rood fruit en gekonfijte agrums en aardse tonen als van herfstbladeren en mos. Dit is het betere wijnrijpingswerk (oké, da’s geen woord, maar u begrijpt wat ik bedoel).

De body is prima, de sterkte geweldig. Olieachtig, kruidig, zoet, verleidelijk. Appelsien, rosé wijn, bananen… klinkt als een vreemde combo, maar werkt prima. Kruisbessen, aardbeien, frambozen. De eik voegt daar nog een mooi bittertje met wat specerijen aan toe. Dit is genieten.

De afdronk is donkerrood van smaak (ja, u leest het goed).

Doet me in vele opzichten denken aan de Auchentoshan die ik zelf bottelde voor mijn 50^e verjaardag. Alleen is deze nog net iets beter, moet ik toegeven.

87/100

Geproefd door Mark Dermul op 03-07-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Auchentoshan
Regio: Schotland (Lowlands)
Fles: Auchentoshan 2001/2016 Artist #6 La Maison du Whisky, Bourbon Barrel #8000108, 68 bts
Kleur: goud
ABV: 54.6%

Artiest

La Maison du Whisky, Frankrijk’s grootste whiskyshop, heeft een reeks malts op de markt onder het label Artist. Deze 6^e editie is een beetje vreemd, want hoewel het gaat om een Auchentoshan uit 2001 die in 2016 werd gebotteld, staat er op het ruglabel simpelweg ‘over 10 years’. Dat klopt technisch gezien natuurlijk wel… Ik snap het niet zo goed. Maar dat maakt op zich ook niet zo veel uit. Er werden overigens maar 68 flesjes van op de markt gebracht. Ik kreeg het sample opgestuurd door mijn Catawiki-collega Nicolas.

Ja, da’s een klassieke Auchentoshan op de neus met flink wat florale toetsen, citroengras, vanille en appels… maar met een hoek af! Ik verklaar me nader. Ik krijg nog iets van kastanjes, zespri en snoeperige zuurtjes. Tikkeltje alcoholisch. Met water wordt hij ongelooflijk herbaal. Ik sta in de weide tussen de bloemen en de varens.

Op smaak begint het allemaal mierzoet op wit en geel fruit met een karrenvracht aan honing, maar al gauw komt dat zoetzure er door. Pompelmoes, walnoten, kastanjes, tannine. En wederom alcoholisch. Hier kunnen we niet spreken van een goeie integratie. Verdund wordt dan weer erg zoet, op het snoeperige af.

De afdronk is relatief lang, herbaal en zoet met een pikant eindstation. Het is het beste stuk van deze Lowlander, ook verdund.

Dat was een moeilijke Toshan, moet ik bekennen. Hij heeft veel van het mooie DNA waar ik zo tuk op ben, maar er zitten veel opmerkelijke toetsen in die me in dubio brengen. Dankjewel, Nicolas!

85/100

Geproefd door Mark Dermul op 03-07-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Bottelaar: Asta Morris
Regio: Schotland (Lowlands)
Fles: D.R.K.N.S.S. Asta Morris, PX Sherry cask, 465 bts
Kleur: koper
ABV: 46%

Sloeberwhisky

Zotte Bert doet het wéér! Brengt hij toch wel een single malt op de markt zonder enige informatie behoudens het feit dat hij op een sherryvat gerijpt heeft, zeker? We spreken wel over 465 flessen, dus dat moet wel een butt geweest zijn. Ik probeerde meer informatie uit ‘m los te krijgen, maar slaagde er enkel in bevestigd te krijgen dat het om een 6-jarige Lowland gaat die op een PX vat rijpte. Hij heeft een mooi, donker kleurtje, vandaar het label D.R.K.N.S.S. of kortweg ‘Darkness’. Ik verwacht dat Bert nog wel meer jonge, sherry gerijpte whisky onder dit label op de markt zal brengen.

Dat wordt onmiddellijk duidelijk op de neus. Zoete rozijntjes, karamel, koffiebonbons, hazelnoten en gebakken banaan. Chocolade met pralinévulling, appelbeignets en churros.

Zalig zoet en snoeperig op nog meer appelbereidingen. Denk appelmoes, appelbeignets, pomme d’amour en gewoon heerlijk gebakken in de pan met flink wat kaneel er over heen. Dat wordt gevolgd door flink wat karamel en koffie en een handjevol noten, waardoor dit een erg lekker snoepje wordt.

De afdronk is middellang en honingzoet.

Ik noem het een kaarterswhisky, maar hoorde onlangs voor het eerst de term ‘sloeberwhisky’. Awel, da’s misschien nog toepasselijker. En een flesje van deze ‘darkness’ kost amper 55 EUR. No brainer. Tip: zet ‘m op tafel bij een schotel van vers stoofvlees. Graag gedaan.

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 09-09-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Strathenry? Nooit van gehoord. InchDairnie? Huh? Carter’s Whisky? Euh… wie is dat? Niet paniekeren! InchDairnie is een nieuwe distilleerderij, gebouwd in 2014, met als doel enkele blenders te voorzien van voldoende malt whisky voor hun producten. Hun eigen whisky, die ze begrijpelijkerwijs InchDairnie doopten, zullen ze pas in 2029 op de markt brengen. Het recept voor de blenders hebben ze Strathenry genoemd en daarvan heeft MEUG, het plezantste Vlaamse smaakbureau, een vat van kunnen bemachtigen. En wie is dan Carter, vraagt u zicht af? Carter’s Whisky is een heerlijke woordspeling op ‘kaarterswhisky’, verwijzend naar de geweldige drinkbaarheid van deze malt.

Distilleerderij: InchDairnie
Regio: Schotland (Lowlands)
Fles: Strathenry 5 Year Old 2016/2021 Carter’s Whisky #1 Top Pair, MEUG, 102 bts
Kleur: koper
ABV: 56.5%

Caramella Mokatine

Strathenry? Nooit van gehoord. InchDairnie? Huh? Carter’s Whisky? Euh… wie is dat? Niet paniekeren! InchDairnie is een nieuwe distilleerderij, gebouwd in 2014, met als doel enkele blenders te voorzien van voldoende maltwhisky voor hun producten (met name die van Macduff International zoals Grand Macnish, Lauder’s en Islay Mist). Hun eigen whisky, die ze begrijpelijkerwijs InchDairnie dopen, zullen ze pas in 2029 op de markt brengen, wanneer deze minstens tien jaar gerijpt heeft. Het recept voor de blenders hebben ze Strathenry genoemd en daarvan heeft MEUG, het plezantste Vlaamse smaakbureau, een vat van kunnen bemachtigen. En wie is dan Carter, vraagt u zicht af? Carter’s Whisky is een heerlijke woordspeling op ‘kaarterswhisky’, want de mannen van MEUG hopen dat deze whisky – afgezien van zijn ongelooflijke drinkbaarheid – mensen rond de tafel zal brengen. Een lang verhaal om aan te geven dat we hier toch wel met een unicum te maken hebben, want normaal gezien zou dit vat weggeblend worden. We mogen dus van geluk spreken. Plezant label ook (afgezien van de misprint – het zijn slechts 102 flessen en geen 150).

Da’s een vloeibaar snoepje op de neus! Caramella Mokatine (u weet wel, de koffie-en-karamel bonbons met de Arabier op de wikkel), aangevuld met smoelpap – griesmeelpudding met rozijntjes voor onze Nederlandse lezers – en nougat, hazelnoten en appelmoes.

Stevige aanzet met flinke kruidigheid. Dan lekker zoet op appelgebak, kaneelbroodjes, zoete koffie, hazelnoten en gekonfijte abrikozen. Snickers en Twix tegelijkertijd met appelbeignet erbovenop. Man, dit is zoet! De fruitvliegjes in huis are having a ball. Maar ik vind het wel erg lekker, hoor!

De afdronk is gezellig lang, blijft kruidig tot het laatste moment en doet me stiekem verlangen naar nog een drammetje.

Erg content dat ik hier drie flesjes van gescoord heb, want ondertussen zijn ze allemaal uitverkocht. Maar ja, 79 EUR voor dit juweeltje, da’s een no-brainer.

87/100

Geproefd door Mark Dermul op 07-07-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

InchDairnie Distillery
Whitecraigs Rd
Glenrothes KY6 2RX
UK
+44 1592 210010
https://www.inchdairniedistillery.com/
contact@inchdairniedistillery.com

Fife

InchDairnie werd opgericht in 2011 in Fife en profileert zich als Lowland distilleerderij. De bouw van de distilleerderij begon in 2014 en slechts 18 maanden later, in december 2015, liep de eerste spirit uit de stills. Ian Palmer – de oprichter en eigenaar – vernoemde haar naar ‘Inch’ – wat zoveel betekent als laagland vlakbij water en ‘Dairnie’ betekent geheime of verdoken plaats. Je zou dus kunnen zeggen dat InchDairnie ‘Verdoken plek vlak bij water’ betekent. Ian Palmer kan bogen op meer dan 40 jaar ervaring, die hij opdeed bij Invergordon, Glen Turner, Glen Moray en Starlaw).

Voor hun productie van malt whisky gebruiken ze zowel winter- als lentegerst. Om hun wintergerst te verwerken hebben ze een hammer mill en mash filter geïnstalleerd. Ze zijn daarmee, op Teaninich na, uniek in de Schotse whiskyindustrie. Ze gebruiken ze een speciale mix van zowel vaste als vloeibare gist. Fermentatie duurt 4 dagen. Alle whisky rijpt ter plekke in de eigen warehouses. Ze worden overigens rechtop bewaard op paletten.

Waterstof

Het is een zeer innovatieve distilleerderij, zoveel is duidelijk. Immers, het opwarmen van de pot stills (die elk twee condersers hebben om maximaal kopercontact te genereren) gebeurt door middel van waterstof. Zonder al te technisch te worden, betekent dit dat ze de water- en zuurstofmoleculen van elkaar scheiden door elektrolyse en dan de waterstof gebruiken om de stoomboiler op te warmen. Hierbij komt niet één gram CO2 vrij. En de elektrolyse om de waterstof te maken, wordt via zonnepanelen gevoed. Erg sustainable, zoals dat heet.

Maar daar houdt het niet op. InchDairnie heeft namelijk ook een unieke Lomond Still in gebruik: de enige in Schotland die koperen platen bevat en de distilleerderij op termijn zal helpen om ook triple distillation toe te passen. Ze zijn daar in Fife ondertussen volle bak aan het experimenteren. Zo maken ze ondertussen ook al whisky met haver, rogge en tarwe, alsook de allereerste Schotse single malt met het Sour Mash proces, dat we vooral associëren met Kentucky en Tennessee.

Range

Momenteel is het nog wachten op de InchDairnie whisky. Ook hun experimentele whisky’s met namen zoals RyeLaw, KinGlassie (peated), PrinLaws staan in de steigers. Er is er nog ééntje die je wél al kan proeven, al moet je daarvoor voorlopig nog je heil zoeken bij onafhankelijke bottelaars: Strathenry.

Strathenry is namelijk hun blending malt, die momenteel alle rekeningen betaalt. Hij is genoemd naar Strathenry Castle, het 16^e eeuwse torenhuis te vinden op een steenworp van de distilleerderij. Hij is bestemd voor de blenders met Macduff International als belangrijkste afnemer. Zij gebruiken Strathenry als fingerprint malt in hun Islay Mist, Lauder’s and Grand Macnish). Een handjevol vaten zijn reeds gebotteld, waaronder ééntje voor MEUG in België.

Distilleerderij: Bladnoch
Regio: Schotland (Lowlands)
Fles: Bladnoch 19 Year Old 2021 Release, PX Sherry Casks
Kleur: amber
ABV: 46.7%

Boerenboter

Deze 19-jarige officiële release van Bladnoch werd samengesteld door Master Distiller Dr Nick Savage, die vier jaar geleden zijn baan bij Macallan opgaf om deze Lowland distilleerderij terug op de kaart te zetten. De malt rijpte dus bijna twee decennia lang en deed dat op PX sherryvaten.

Oh, dit is een lekkere neus. Abrikozen, rozijntjes, Christmas cake en boerenboter. Ja, hij ruikt zelfs vettig. Daarachter schuilen nog toetsen van marsepein, vanille, hazelnoten, nougat en menthol. Een hint van babyadem… maar wel compleet binnen de perken en dan is het een verrijking. Ik ruik ook een paardenstal in de verte. Gebakken banaan komt opzetten. Hier is veel aan de gang en daar hou ik wel van.

De body is wat aan de lichte kant, maar op smaak zit het wel goed. Minder zoet dan de neus beloofde. Hier komen vooral de eerder bittere toetsen naar boven. Denk walnoten, kastanjes en bittere appelsienen. Hazelnoten keren weer. Maar de rozijntjes en abrikozen hebben moeite zich te tonen. Hij wordt midpalate zelfs flink droog en pittig gekruid.

De middellange afdronk, die warm en kruidig begint, evolueert van zoet naar zuur naar zelfs een tikkeltje zilt.

Hoewel deze malt mijn vertrouwen in Bladnoch grotendeels herstelt, is hij nog een tikkeltje te bitter om helemaal te bekoren. Zo’n 150 EUR.

85/100

Geproefd door Mark Dermul op 03-07-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).