WhivieBlog

Distilleerderij: Dailuaine
Regio: Schotland (Speyside)
Fles: Dailuaine 11 Year Old 2011/2022 Asta Morris, Ex-Bourbon Cask #AM162, 320 bts
Kleur: zonlicht
ABV: 52.0%

Citroensorbet

Er zijn drie whisky’s die, naar mijn bescheiden mening, een mooie waxiness vertonen en dat zijn Clynelish, Deanston en Dailuaine. En van die laatste zit nu de nieuwste release van Asta Morris in mijn glas, gebotteld op 52% en met zo’n mooi retro-label met een kikker op. Bert kennende wordt dit weer zo’n herfstig snoepje. We gaan het zien.

Ah, een mooie, heldere, licht florale en fris fruitige, speelse neus. Dit ruikt naar jonge appeltjes en vanille met nog iets van hazelnoten en havermoutpap. Citroensorbet. Bijzonder toegankelijk. Afgezien van het feit dat deze perfect bij dit seizoen past, kon het voor mij net zo goed een lentewhisky zijn.

Op smaak komt dat allemaal weer, maar dan wel in een very waxy jasje. Lekker romig, zelfs. Plakt goed aan de tanden. En lekker pittig met een toets van peper en zoethout. Tintelt prettig op de tong. Wat late limoenschillen. Jong, zeker, maar wel erg prettig en gevaarlijk drinkbaar.

De afdronk is relatief lang, zoet en zacht gepeperd.

Dit is weer zo’n typische Asta Morris release. En met zijn prijskaartje van 78 EUR echt wel een ‘whisky voor iedereen’. Dankjewel, Bert!

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 09-09-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Daftmill
Regio: Schotland (Lowlands)
Fles: Daftmill 2009 Summer Batch Release 2020, bourbon casks & FF Oloroso Sherry Butt #47, 48, 50, 52/2009, 1.785 bts
Kleur: goud
ABV: 46%

Zomer

Mijn eerste Daftmill! Deze whisky was simpelweg nog niet eerder op mijn radar verschenen. De distilleerderij werd opgericht in 2003, de eerste spirit vloeide uit de pot stills in 2005, maar het zou nog tot 2018 duren alvorens de eerste release een feit was. Ik proef van hun zomerrelease 2020, een vatting van 4 vaten die allen 10 of in het beste geval 11 jaar in het warehouse lagen. Er staat geen leeftijdsaanduiding op het label (vreemd genoeg op de release voor de Amerikaanse en Aziatische markt wel, zijnde 11 jaar).

Zachte, fruitige neus met zure toetsen als van pompelmoes, aangevuld met kweepeer, limoen, bloedappelsien en kruisbessen. Vanille niet te vergeten. Een zachte kruidigheid van het hout verspreidt zich al snel, net als flink wat herbale en vooral florale toetsen. Ik sta in de wei in volle zomer.

Goeie body. De kruidigheid komt nu eerst – en relatief sterk – opzetten. Een pepertje, wat kruidnagel en iets herbaal. Kamfer? Dan volgt het fruit met appels, peren en kweepeer op kop, gevolgd door flink wat vanille en agrum toetsen. Voor 46% is dit best een stevige kerel, om niet te zeggen dat hij een tikkeltje alcoholisch is. Anderzijds levert hij op de tong wel meer ‘oomph’ dan wat de neus beloofde. Dit is erg goed.

Ook de afdronk stel absoluut niet teleur. Initieel mierzoet op vanille en moutsuikers om dan te evolueren tot een kruidige, zacht bittere en relatief droge finale.

Dit is mij erg goed meegevallen op één zaak na: de prijs. Voor 200 EUR kan ik makkelijk twee flessen van een gelijkaardige of nog betere kwaliteit kopen. Deze mocht wat mij betreft 80 EUR kosten en ik haalde hem opnieuw in huis.

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 07-07-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).