WhivieBlog

Carsebridge Distillery
Carsebridge Road
Alloa
Clackmannshire FK10 3LU
Scotland
Gesloten sinds 1983

Lowland

Alloa staat bekend om zijn vele brouwerijen. Het leek dan ook de perfecte plek te zijn voor John Bald om daar zijn distilleerderij neer te poten. Hij had immers toegang tot nabijgelegen steenkoolmijnen, water uit de Gartmorn Dam en graan kon aangeleverd worden via de Alloa Harbour. We spreken 1798. Wanneer de distilleerderij een jaar later opent, stookt ze initieel zelfs moutwhisky en zal dat blijven doen tot 1852.

Wanneer de bekende whiskyschrijver Alfred Barnard zo’n negentig jaar na de oprichting de distilleerderij bezoekt, stelt hij vast dat het al een mastodont is met een output van zo’n 6 miljoen liter, één van de grootste producenten op dat ogenblik (enkel Caledonian in Edinburgh was nog groter).

Grain

Bijna een eeuw lang bleef Carsebridge in handen van de Bald familie (na het overlijden van John in 1844 nam zoon Robert over, maar die gaf ze twee jaar later zelf door aan zijn broef John Jr). Het is John Jr die in 1852 besliste de productie van moutwhisky stop te zetten en over te schakelen op grain. Hij had immers begrepen dat de vraag naar grain whisky voor de blends exploderende was. Hiervoor verving hij de alambieken door twee Coffey Stills.

In 1877 wordt Carsebridge één van de oprichters van DCL – Distillers Company Limited, één van de voorlopers van Diageo. In 1966 ging ze op in Scottish Grain Distillers. Een derde Coffey Still werd geïnstalleerd. Maar in 1983 – in volle crisis – wordt de distilleerderij gesloten wegens overproductie (lees: onderconsumptie). Enkel de kuiperij bleef nog bestaan, maar ook die moest er in 2011 aan geloven. De kuiperij van Cambus werd volledig vernieuwd en alle productie van vaten verhuisde definitief.

Range

Van Carsebrigde werden de laatste jaren enkel onafhankelijke bottelingen met hoge leeftijd gespot, maar gezien de distilleerderij in 1983 de deuren sloot, beginnen de stocks nu stilaan uit te putten.

Vorig jaar nog, in de bejubelde Diageo Special Releases, passeerde een geweldige Carsebridge 48 Year Old 1970.

Bottelaar: Mark & Manny’s Malts
Regio: Schotland (Islay)
Fles: Secret Islay 5 Year Old 2014 Aries for Mark & Manny’s Malts, 50 bts
Kleur: witte wijn
ABV: 52.1%

Aries

We zijn er erg trots op dat we in 2020 met MMM – Mark & Manny’s Malts – een samenwerking hebben kunnen bekokstoven met de bijzonder getalenteerde kunstschilder Nathalie Pien. Toen we een aantal van haar kunstwerken hadden ontdekt op een vernissage in de Rolf Benz Lounge in de Ghelamco Arena, legden we contact met haar en polsten of zij het zag zitten om enkele van haar geweldige kunstwerken op onze labels te zetten. Ze was meteen geïntrigeerd, zei ja en wij waren in de wolken. Enkele weken later zaten we samen rond de tafel en lieten Nathalie’s verbeeldingskracht los op de door ons geselecteerde whisky. Het duurde niet lang voor we een geweldige match hadden. Onze eerste release in de zogenaamde Artist Series was een feit. Het is een jonge, krachtige doch speelse Islay whisky geworden die gelinkt werd aan de al even jonge, krachtige doch speelse Aries van Nathalie.

Hij is onmiddellijk lekker geturfd met flink wat agrum toetsen – zeg gerust citroensap – plasticine, natte klei, zeewier en brak water. Dat wordt mooi in balans gebracht met appels en vanille. Hij heeft een mooie medicinale toets en vertoont flink wat assen. Makreel op de barbecue. Deze Islay pur sang.

Hij start lekker zoet op appels, vanille en wat karamel, alvorens het citrusfruit zich laat gelden. Maar het duurt slechts een seconde alvorens de turf explodeert op je tong! De rookontwikkeling is fantastisch. Vuil, pittig, geturfd… onmogelijk hier niet van te houden.

De afdronk is rokerig en zoet, middellang en doet een glimlach op mijn tronie verschijnen (om maar te zwijgen van de drang om er nog eentje in te schenken).

Oh, deze gaat ons nog lang heugen. Toegegeven, hij is voor de peatheads onder ons. Moge de winter zich toch nog tonen, want dan gaat deze goed van pas komen om je aan te warmen.

87/100

Geproefd door Mark Dermul op 08-02-2020
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Braeckman
Regio: België
Fles: Braeckman 12 Year Old Single Grain, Single Barrel Cask Strength, Cask #83, 500ml, 242 bts
Kleur: goud
ABV: 66.1%

Popcorn

Deze single grain van het Belgische Braeckman rijpte maar liefst 12 jaar lang en is afkomstig van een single barrel. Het alcoholpercentage doet me nu al naar adem happen. 66.1%? Jawadde. Dat beloofd.

De neus is mierzoet en graankoekjes, vanille, amandelpasta, zilverpoets (!) en pralinévulling. Maar je zou absoluut niet zeggen dat deze op zo’n ongoddelijk alcoholpercentage zit, zo zacht is hij. Verrassend en erg uitnodigend.

Hij is lekker romig en mondvullend en laat nu toch even zien hoe krachtig hij is. Maar dat neemt niet weg dat ik niet de neiging krijg om hier water aan toe te voegen. Mooie integratie van de alcohol, dus. Marsepein, graankoekjes van LU, vanille bij de vleet, maar ook iets van houtkrullen en witte peper. En het is allemaal goed. Niets houtlijm of vernis, wat je bij sommige jonge grain wel eens kan hebben. Dit is een erg cleane grain, als u het mij vraagt. Midpalate verschijnt wat zoete popcorn en iets van nougat.

De afdronk is mierzoet en gepeperd, maar duurt wel een zalige eeuwigheid.

Geweldige grain van eigen bodem. Braeckman heeft duidelijk goed spul, maar helaas is de prijs aan de hoge kant. Je moet voor deze toch wel zo’n 85 EUR veil hebben. Voor 50cl is dat verre van goedkoop. Het is dan maar goed ook dat hij erg lekker is.

85/100

Geproefd door Mark Dermul op 01-12-2019
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Braeckman
Regio: België
Fles: Braeckman 10 Year Old Single Grain, OB 2019, Oloroso Sherry Cask Finish, Cask #218, 500ml, 916 bts
Kleur: amber
ABV: 60.5%

11

Sinterklaas

De 10-jarige single grain van Braeckman wordt vermarkt in flesjes van 50cl en gebotteld op 46%. Maar ze hebben zopas ook een single barrel uitgebracht van hun graanwhisky, die nog een finish kreeg van tien maanden op een oloroso sherry cask en bovendien op fles werd getrokken op een heuse 60.5% ABV. Overigens bestond de mashbill uit rogge en gemoute gerst. Het sherryvaatje hem deze grain een mooie amber kleurtje gegeven. Het oog wil ook wat!

Oh, my! Ja, dit is geweldig! Gebakken banaan, chocolade met pralinévulling, verse vijgen en een zachte kruidigheid in de vorm van kruidnagel en tijm. Een met appelsienconfituur belegde botercroissant, marsepein en notenolie. Zeer smeuïg, zeer rond en succulent. Topneus!

Prima body en zoete aankomst. Brandt absoluut niet, ondanks de vatsterkte. Wat minder zoet dan de neus beloofde door een toevloed aan houtkruiden (nootmuskaat, kaneel, bakkerskruiden), maar nog steeds erg rond en rijk. Kruidenkoek, speculaas, donkere vruchten en chocolade. Dit doet denken aan Sinterklaas.

De afdronk duurt een eeuwigheid, is lekker kruidig en warm, maar laat je mond wel kurkdroog achter.

Indrukwekkende grain van eigen bodem die duidelijk geprofiteerd heeft van een erg actief oloroso-vat. Topper. Er zijn slechts 916 flesjes verkrijgbaar voor zo’n 90 à 100 EUR… voor een half litertje, hé. Too rich for my blood. Maar deze is wel absoluut geweldig.

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 01-12-2019
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Braeckman
Regio: België
Fles: Braeckman 10 Year Old Single Malt, OB 2019, 1st fill bourbon barrel, 500ml
Kleur: goud
ABV: 46%

Korenwijn

Naast single grain, waarvan Braeckman er al een paar op de markt heeft, lanceerde de Belgische distilleerderij zopas ook een 10-jarige single malt die rijpte op een first fill bourbon barrel. Ik proefde hem voor het eerst op het Spirits in the Sky Festival in Brussel in november 2019. Onder de indruk van wat ik proefde, nam ik een sample mee naar huis om nog eens rustig te her-proeven. In tegenstelling tot de single grains van Braeckman – die uit een recept van rogge en gemoute gerst wordt gemaakt – is dit wel degelijk een single malt. Filip Braeckman was zo onder de indruk van dit single barrel, dat hij besloot het op de markt te brengen.

De neus is erg interessant, ondanks het feit dat hij nog wat yeasty is. Boerenboter met rapen en iets van aardappelschillen. Heuse hints van een paardenstal. Lekker farmy en doet me aan mijn hoevevakanties in Limburg denken. Daarnaast een beetje fruit in de vorm van appels en Reine Claude pruimpjes, hint van stekelbes en witte chocolade. Leuk!

Goeie body, maar op smaak kan hij niet onmiddellijk de belofte van de neus invullen. Het komt allemaal redelijk traag op gang. Na voldoende ‘kauwen’ (u weet wat ik bedoel, toch?) verschijnt wat graan, gist en wit brood, belegd met dunne plakjes jonagold appel. De alcohol doet me wel een keer of twee naar adem happen, ondanks de eerder bescheiden 46%. Dit doet me eerder aan een korenwijn dan aan een whisky denken.

De afdronk is verrassend lang en licht drogend.

Hier is volgens mij nog wat werk aan de winkel. Hij vertoont zeker potentieel, maar geeft op smaak nog onvoldoende breedte, als u mij begrijpt. En dit ondanks tien jaar rijping. Een kleine 75 EUR voor 50cl van deze Belgische malt? Nee, dat ga ik niet doen. Maar als prijs geen rol speelt, is dit een leuke aanvulling op je whiskybar.

82/100

Geproefd door Mark Dermul op 01-12-2019
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Braeckman
Regio: België
Fles: Braeckman 10 Year Old Single Grain, OB 2019, 1st fill bourbon barrel, 500ml
Kleur: goud
ABV: 46%

Cashewnoten

In 2017 lanceerde Dirk Verleysen, de immer sympathieke uitbater van whiskyshop Dram 242, de Braeckman Single Grain. Het betrof toen een 9-jarige single barrel dat meteen imponeerde. Toen de distilleerderij zelve in september 2018 – ter ere van hun 100^e verjaardag – een zustervat uitbracht op 11-jarige leeftijd, wisten we meteen dat België een topdistilleerderij rijker was. Braeckman besefte dat ook en bracht dit jaar maar liefst 4 nieuwe expressies uit. Ik zet ze met veel plezier naast elkaar. Beginnen doe ik met de 10-jarige single grain op 46%.

De neus is zoet en rond met vanille, chocolade, roggebrood, cashewnoten, zoethout en gebakken appels. Hint van hout en een prikkel van de alcohol, maar verre van storend. Mooi.

De body is aan de lichte kant. Zacht en warm en erg zoet bij aankomst, maar al snel komen de kruiden naar boven die je mond lekker warm maken. En ik krijg nu ook iets van appels en zachte peren, wederom wat noten en flink wat vanillevla. Wordt gaandeweg romiger. Butterscotch verschijnt en maakt hem wat snoeperig.

De afdronk offreert plots iets van koffie… waar kwam dat vandaan? Maar aangenaam is dit wel. Middellang en voldoende smeuïg.

Goed hoor, in zijn genre. En ik bedoel dat niet sarcastisch, maar als jonge Belgische grain is dit wel mooi. Alleen spijtig van het veel te hoge prijskaartje. Ik kan mezelf niet zover krijgen om voor een half litertje 60 EUR of meer neer te tellen.

84/100

Geproefd door Mark Dermul op 01-12-2019
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Braeckman Graanstokerij BVBA
Berchemweg 61
9700 Oudenaarde
Tel 055/30.08.88
info@braeckman.eu
https://www.braeckman.eu/nl/

100 jaar

Hoewel de nieuwe graanstokerij pas in 1996 werd neergepoot in Oudenaarde, kan Braeckman toch op een lange geschiedenis bogen. In 2018 vierden ze nog hun 100-jarige bestaan. Achiel Braeckman zette in 1918 zijn eerste stokerij neer – De Blauwe Druif – in Nederzwalm. Zijn jenever droeg dezelfde naam en wordt vandaag de dag nog steeds geproduceerd volgens het originele recept. In 1947 werd dan de Feitelijke Vereniging opgericht om de groei van het bedrijf te kunnen ondersteunen. In 1957 treedt Willy Braeckman tot het bedrijf toe en zal het drie decennia lang leiden.

Sinds 1987 staat de stokerij onder leiding van Filip Braeckman, die het productengamma stevig uitbreidt met een aantal authentieke graanjenevers, vruchtenjenevers, roomjenevers en andere edele likeuren, maar ook gin en whisky introduceert.

Ambachtelijk

Hoewel de productie nu plaatsvindt in de hypermoderne distilleerderij, zweert de familie bij de ambachtelijke tradities: van de selectie van de edele granen tot de botteling van het eindproduct. Van massaproductie is hier geen sprake. Alles wordt binnenshuis gestookt. Dat maakt van Braeckman één van de weinige ‘warme stokers’. Ze malen hun (inheemse!) rogge en mout zelf, het vergisten en distilleren gebeurt allemaal in de eigen stokerij en daarom mogen de producten gerust ‘Small Batch’ genoemd worden. En vergeten we niet dat ze ook het label ‘Streekproduct Vlaamse Ardennen’ kregen als erkenning van oorsprong, traditie en kwaliteit.

Filip Braeckman is zelf de derde generatie Master Distiller. Voor hem blijft geur en smaak het allerbelangrijkste. Voor hem heeft de perfecte jenever een volle, ronde graansmaak, mar is ook zeer fris met veel jeneverbes. Die juiste balans vinden, is Filips grootste uitdaging. Een deel van de jenevers krijgen ook een vatrijping op voormalige bourbon barrels.

Range

De range bestaat uit likeuren zoals de Flemish Coffee en de Bloss’m Story, een heleboel jenevers, alsook fruit- en roomjenevers en de Baldwin’s Premium Distilled Gin. Maar ons interesseert natuurlijk vooral de whisky.

De core-range bestaat vandaag de dag uit vier expressies: een tienjarige single malt en single grain whisky op 46%, een 12-jarige single grain op 66.1% en een 10-jarige single malt die nog een finish van tien maanden kreeg op een oloroso sherryvat en gebotteld werd op 60.5%. Alle whisky wordt op de markt gebracht in flesjes van 50cl.

Brouwerij: Moortgat
Regio: België
Fles: Duvel Barrel Aged Batch 4, 79.023 bts, 75cl
Kleur: goudbruin
ABV: 11.5%

08

Midden

Duvel Barrel Aged is een uniek degustatiebier dat ontwikkeld werd door de klassieke Duvel te laten rijpen op eikenhouten bourbonvaten van Buffalo Trace, Heaven Hill, Woodford Reserve, Four Roses, George Dickel en Jack Daniel’s. We eindigen met batch 4 die werd samengesteld uit 344 eiken vaten. Pittig detail: deze vierde batch bracht 9 maanden door op de bourbonvaten, terwijl de vorige drie batches slechts 6 maanden op vat sliepen. Wist je trouwens dat er ook een groene Duvel op de markt werd gebracht naar aanleiding van Expo ’58 in Brussel? Die is iets lichter omwille van het feit dat het bier maar één keer gegist werd. Niet veel later werd het Duvel-glas ontworpen. Bert en Marcel Moortgat – de vorige, derde generatie – vond dat hun unieke bier ook een uniek glas verdiende.

Qua neus zit deze tussen batch 2 en 3 in. Erg fruitig en fris met flink wat vanille en karamel, maar met een mooie toets van de whisky zonder te domineren. Het zou me niet verbazen mocht dit bier gerijpt hebben op dezelfde vaten van batch 2, zij het wel drie maand langer (maar nu zijn de vaten natuurlijk refill). Ik klets wellicht maar wat uit mijn nek, maar hij houdt het midden tussen een frisse pint en een whiskybier.

Lekker fris op de tong, met flink wat koolzuurgas. Hij danst een beetje, als u mij begrijpt. Het bitterzoete fruit keert weer, maar ook de whisky laat zich hier even zien, zij het minder uitgesproken dan op batch 2 (die ik de lekkerste vind, omwille van de hevigste whiskyinvloed).

De afdronk houdt het midden tussen kort en lang en geeft nog wat perzik en een mespuntje peper.

Het mooie aan deze Duvel Barrel Aged is dat ze alle vier anders smaken. De nuances zijn klein, natuurlijk, maar als je ze op een rijtje zet (zoals ik samen met mijn makker Peter deed), ontdek je de kleine verschillen. Da’s echt wel leuk, interessant, boeiend… als je daar van houdt natuurlijk. En wie van lijstjes houdt, ziehier mijn voorkeur: Batch 2 (met voorsprong), Batch 1, Batch 4, Batch 3.

Geproefd door Mark Dermul op 26-01-2020
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Brouwerij: Moortgat
Regio: België
Fles: Duvel Barrel Aged Batch 3, 79.092 bts, 75cl
Kleur: goudbruin
ABV: 11.5%

Barbecue

Duvel Barrel Aged is een uniek degustatiebier dat ontwikkeld werd door de klassieke Duvel te laten rijpen op eikenhouten bourbonvaten. De eerste batch verscheen in 2017 op minder dan 25.000 flessen, maar het bleek wel een commercieel succes. We zetten ze alle vier op een rijtje. Vandaag is batch 3 aan de beurt, die werd samengesteld uit 351 eiken vaten. Batch 1 was bijna 25.000 flessen sterk, batch 2 al dik 44.000 flessen, deze batch 3 telt meer dan 79.000 flessen. Naar aanleiding van het einde van de Eerste Wereldoorlog lanceerde Moortgat zijn ‘Victory Ale’, die door een dorpsgenoot wordt omschreven als ‘dit is een echte duvel!’. Het viel niet in dovemans oren en vanaf 1923 werd het bier onder die naam op de markt gebracht – wat voor opschudding zorgde in het erg katholieke Vlaanderen. De rest is, zoals dat heet, geschiedenis.

De neus van deze derde batch is naar mijn mening de lichtste. De ‘boozy’ trekjes van de tweede batch is hier compleet zoek. Wel krijg je mooie toetsen van karamel, vanille en citrusfruit en doet hij me aan het einde van de lente, begin van de zomer denken. Na een minuutje verschijnt zelfs iets van geprakte banaan, echt waar! Lekker zoet.

Ook op smaak is dit de meest frisse. Minder romig dan zijn broertjes, maar des te fruitiger. Refill-vaten, misschien? Flink wat citrusfruit, iets van perzik en wat witte peper. Erg zomers op de tong.

Hij heeft de minst lange – zeg gerust korte – afdronk van de 4 batches.

Hier gaat het meer om het bier dan om de whisky. Erg vind ik het niet, want dit is gevaarlijk drinkbaar. Ik heb nog 2 flessen staan die ik aan de kant zet voor de zomervakantie in de Provence. Dat wordt genieten bij de barbecue!

Geproefd door Mark Dermul op 26-01-2020
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Brouwerij: Moortgat
Regio: België
Fles: Duvel Barrel Aged Batch 2, 44.019 bts, 75cl
Kleur: goudbruin
ABV: 11.5%

Whiskybier

Duvel Barrel Aged is een uniek degustatiebier dat ontwikkeld werd door de klassieke Duvel te laten rijpen op eikenhouten bourbonvaten van onder andere Buffalo Trace, Heaven Hill, Woodford Reserve, Four Roses, George Dickel en Jack Daniel’s. We proeven nu batch 2 die werd samengesteld uit 193 eiken vaten die zo’n 44.000 flessen opleverden, wat bijna een verdubbeling is van batch 1. Wist je trouwens dat Albert Moortgat – 2^e generatie – zijn bieren produceerde met een Schotse gist van McEwan? Dat is vandaag de dag nog steeds het geval. Duvel was overigens in zijn vorige gedaante een donker bier! Pas in 1970 kwam de blonde versie op de markt en werden de hopsoorten Saasz-Saasz en Styrian Golding geïntroduceeerd.

Op de neus offreert deze batch naast wat donker fruit, gekonfijte appelsienschillen en een karrenvracht aan vanille en karamel een heuse ‘boozy’ toets van whisky. Je ruikt de whisky, ik zever niet. Nog wat late chocolade en iets van kruidnagel. En het werkt wondermooi.

Op smaak krijg ik flink wat citrustoetsen, een bitterzoetje van grapfruit, pomme d’amour en toffee. De whisky geeft hem een romig mondgevoel en laat zich relatief makkelijk ontdekken. Lekker!

Lange afdronk met een pittige kruidigheid en de heerlijke warmte van een goeie bourbon.

Dit is een whiskybier! Zalig en bijgevolg wat jammer dat hij nergens meer te vinden is. Wat mij betreft de lekkerste uit de reeks – met voorsprong.

Geproefd door Mark Dermul op 26-01-2020
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Brouwerij: Moortgat
Regio: België
Fles: Duvel Barrel Aged Batch 1, 24.750 bts, 75cl
Kleur: goudbruin
ABV: 11.5%

Appelsien

Duvel Barrel Aged is een uniek degustatiebier dat ontwikkeld werd door de klassieke Duvel te laten rijpen op eikenhouten bourbonvaten. Deze vaten komen van gerenommeerde Amerikaanse distilleerderijen zoals Buffalo Trace, Heaven Hill, Woodford Reserve, Four Roses, George Dickel en Jack Daniel’s. Vier jaar geleden werd de eerste batch gelanceerd. Er werden minder dan 25.000 flessen gelanceerd, maar het bleek wel een commercieel succes, waardoor de Duvel Barrel Aged sindsdien jaarlijks wordt gelanceerd rond de eindejaarsfeesten. Ondertussen zijn we dus al aan batch 4. We vonden het dan ook hoog tijd om alle batches even te proeven. We beginnen met batch 1 die werd samengesteld uit 104 eiken vaten en net geen 25.000 flessen opleverde.

Wie hoopt op de neus nog iets van zijn vertrouwde Duvel terug te vinden met zijn bitterzoete, hoppige karakter, is er aan voor de moeite. Maar in ruil krijgt die wel een smeuïg, zacht en zoet geurend luxueus biertje in zijn glas. Appelsien, vanille en flink wat karamel. Erg toegankelijk.

Het is lekker fris, maar offreert toch ook een romig mondgevoel. Ik krijg op smaak weer iets van appelsien, vanille en nu toch ook een mooie bittere toets die me er even aan herinnert dat het hier wel degelijk om Duvel gaat.

Dit bier heeft een afdronk! En nog een erg lange en lekkere ook. Hij laat je mond zelfs een beetje warm achter van de kruidigheid. Erg aangenaam.

Mooi degustatiebier waar whiskyliefhebbers wellicht van zullen houden. Of de echte Duvelliefhebber hier ook tuk op is, weet ik niet zeker. Maar lekker is dit alleszins.

Geproefd door Mark Dermul op 26-01-2020
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Brouwerij: The Five Points Brewing Company
Regio: London, UK
Fles: The Five Point Grand Stout
Kleur: zwart
ABV: 12%

Boterham

The Five Points is een brouwerij in Hackney, een buitenwijk van Londen, opgericht in 2013. Voor hun 1000^e brouwsel produceerden ze een Imperial Stout die niet minder dan 11 maanden lang op een Auchentoshan vat mocht rijpen alvorens op 12% op fles getrokken te worden. Dankzij mijn gabber Koen kon ik hier twee flesjes van te pakken krijgen. Eentje ging onmiddellijk in de verzameling, de tweede fles kraakte ik ter plekke met Koen op een zonnige zondagmiddag in januari. Hij giet gitzwart met een chocoladekleurige kraag die heel snel verdwijnt. Giet bijna als kandijsiroop. Carbonatie? Nul komma nul, in alle eerlijkheid.

De eerste geur die ik ontwaar is koeienvlaai en rottende plantenresten, alvorens koffie, noten en karamel zich tonen. Da’s toch effe schrikken. Maar donkerzoet is hij alleszins en hij wordt beter als je hem even laat staan. Hij begint zelfs naar siroop te ruiken. Erg romig.

Er is niks fris aan deze stout. Dit is werken, hoor. Dit is als het verorberen van een flinke boterham. Je moet er voor werken. Donkerzoete toetsen van noten, honing en toffee, flink wat karamel, een toets van whisky (gelukkig, want daar ging het mij immers om) en gitzwarte, licht bittere koffie.

De middellange afdronk lijkt nog iets bitterder te worden en doet me denken aan koffie met flink wat chicorei, zoals ons bomma hem graag lustte, God hebbe haar ziel.

Dit is een biertje waar je tijd voor moet nemen, want vlot drinkbaar is het allerminst. Bedankt, Koen, om de moeite te nemen deze helemaal uit Londen mee te brengen voor mij.

Geproefd door Mark Dermul op 19-01-2020
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Brouwerij: Het Uiltje
Regio: Nederland
Fles: Willamette Wookie, American Imperial IPA, 440ml
Kleur: amber
ABV: 9.5%

Let The Wookiee Win

Ze maken leuke biertjes bij Brouwerij Uiltje in Haarlem, opgericht in 2012 met wat crowdfunding hulp. En ze hebben ook een onmiskenbare huisstijl wat labels en blikjes betreft, maar zouden er toch goed aan doen iemand in dienst te nemen om deze even te fact checken. Het is natuurlijk mierenneuken, maar op de Imperial Stout die op Auchentoshan vaten gelagerd was stond ‘Highland Distillery’ terwijl deze Willamette Wookie – een leuke alliteratie waarbij gebruik wordt gemaakt van één van de hopsoorten en anderzijds een verwijzing naar Chewbacca, want het label laat duidelijk de cockpit van de Millennium Falcon zien, maar dan in Uiltje’s stijl – er niet in slaagt het ras van onze bonte Han Solo side-kick correct te spellen. Het is immers Wookiee met dubbele ‘e’ op het eind. Sorry, doet totaal niet terzake. Deze Willamette Wookie is dus een triple dry-hopped New England Double IPA! Da’s een mond vol. Hij schenkt mooi amberkleurig met een helderwitte kraag met grote bubbels die lang blijft staan.

De neus is fris fruitig en tropisch met mooie toetsen van mango, honingmeloen en flink wat citoen. Erg aantrekkelijk, moet ik bekennen.

Dat tropisch fruit komt op smaak onmiddellijk terug, in een romig jasje van toffee met een flink brutale toets van de alcohol. Best krachtig, waarmee de link naar Chewbacca makkelijk gelegd is.

Zoetzure afdronk waarbij de alcohol op je tong blijft dansen.

Dit is een erg hoppige IPA, hoor, maar minder bitter dan ik had gedacht. Deze profiteert vooral van erg fruitige toetsen, die hem gevaarlijk drinkbaar maken. Het was een ‘one-off’, wat betekent dat hij ondertussen niet meer verkrijgbaar is. Mijn makker Manny pikte hem op, omwille van de Star Wars link, natuurlijk. En daar ben ik blij om. Dankjewel, Manny, dit was lekker fris en zomers.

Geproefd door Mark Dermul op 11-01-2020
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Brouwerij: Brouwerij Nieuwhuys
Regio: België
Fles: Alpaide Bruin, Tripel, 22cl
Kleur: bruin
ABV: 10%

Chicorei

Alpaïde is een Belgisch bier van hoge gisting, gebrouwen door Brouwerij Nieuwhuys te Hoegaarden. Het bier is genoemd naar de gravin Alpaïde, die tijdens de vroege middeleeuwen regeerde over het graafschap Bruningerode. Het was Gravin Alpaïde die het kapittel Huardis stichtte. Huardis is de oude naam voor Hoegaarden. Het bier is sinds 2006 op de markt, won in 2010 de titel ‘Beste Brabantse Bier’ en won tevens goud in de categorie ‘Abdij en Trappist’ van de Brussels Beer Challenge in 2012. Er bestaat sinds 2009 ook een blonde variant, maar wij proeven de bruine. Hij offreert een hoge kraag met kleine bellen die lang blijft staan. Dat ziet er erg smakelijk uit.

Licht zurige neus op Poperingse hop en gebrande mout, waardoor hij een hint van chocolade biedt op flink wat farmy toetsen. Doet me een beetje aan een stout denken, maar kapot ben ik er nog niet van.

Drinkt verrassend fris weg voor een tripel van 10%, met nu wat meer zoete toetsen als van koffie, chocolade en licht bittere chicorei.

Dat zet zich mooi door in de afdronk, die bijgevolg licht bitter is, maar wel lekker lang blijft hangen.

Deze tripel houdt mooi het midden tussen enerzijds een trappistenbier en anderzijds een abdijbier. Ik kan me voorstellen dat dit in putje zomer op een zonovergoten terras en groot succes is.

Geproefd door Mark Dermul op 15-12-2019
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Brouwerij: Brouwerij en Stokerij Wilderen
Regio: België
Fles: Wilderen Cuvée Clarisse, 33cl
Kleur: roodbruin
ABV: 9.2%

Roodbruin

We kennen Brouwerij & Stokerij Wilderen uit het gelijknamige dorp nabij Sint Truiden natuurlijk vooral van de Wild Weasel Whisky en de Double You Gin, maar het zijn in eerste instantie uiteraard bierbrouwers. En deze Cuvée Clarisse, een robijnrood bier va hoge gisting, ging in 2018 én 2019 zomaar eventjes aan de haal met de titel ‘World’s Best Style Winner’ op de World Beer Awards. Netjes, toch? Op een bierjacht met mijn gabber Marc vond ik deze op het schap en keilde hem onmiddellijk in mijn winkelmandje. Hij schenkt helder roodbruin, offreert flink wat bubbels en de licht beige kraag met grote bellen is van een fijn schuim dat op het bier blijft staan. Dat ziet er goed uit!

Zoet met een mooi bittertje, dat is het eerst wat in me opkomt bij het schenken. Als ik mijn neus boven het schuim houd, ruik ik bovendien zoethout, een hoppige kruidigheid en zelfs iets wat me aan de schil van groene banaan doet denken.

Hij heeft een goeie body – tikkeltje romig – en komt mooi zoetzuur binnen (meer zoet dan zuur, gelukkig). Erg verfrissend met toetsen van rood en geel fruit, hop, even iets van pompelmoes, sultanas en een vleugje karamel.

Er is weinig finish aan, maar het stoort allerminst.

Cuvée Clarisse houdt mooi het evenwicht tussen een degustatiebier en een lekker frisse doordrinker. Hoewel ik weet dat de verpakking weinig betekent, vind ik dit ook een mooi flesje met modern logo in opdruk in plaats van op een papieren label. Aanrader.

Geproefd door Mark Dermul op 14-12-2019
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Brouwerij: De Blauwe IJsbeer
Regio: Nederland
Fles: Dubbele Schotse IJsbeer, 33cl
Kleur: bruin
ABV: 8%

Soepel en Dorstlessend

Brouwerij De Blauwe IJsbeer, gestart in 2012 vanuit Nieuwpoort (Zuid-Holland) maar ondertussen verkast naar Tilburg, brouwt speciaalbieren. De Mooi Weer IJsbeer, Gouwe Ouwe IJsbeer, Kou van Jou IJsbeer en Schotse IJsbeer om er maar een paar te noemen. In 2019 brachten ze een eerste ‘limited edition’ uit, genaamd Dubbele Schotse IJsbeer. En laat dat bier nu net tien maanden gerijpt hebben op voormalige Auchentoshan whiskyvaten. Tja, dan ben ik er als de kippen bij, natuurlijk. Het is een Scotch Ale ‘wee heavy’, zoals dat heet. Hij schenkt bruin, heeft een medium dikke beige kraag met grote bellen, die best lang blijft hangen.

De neus is een bonte mix van zoet en licht bitter. Denk karamel, rozijntjes, gedroogd fruit en eikenhout. En ja, het vleugje whisky is onmiskenbaar.

Hij is erg fris, met opnieuw dat donkerzoete fruit. Soepel en dorstlessend, met een vleugje rook (dat moet wel woodsmoke zijn, zeker?) waarbij de whisky opnieuw van zich laat spreken. Mooie balans tussen zoet en bitter. Drinkt erg vlotjes weg.

De afdronk is eveneens een meevaller. Lang, fris en doet me smakken. Ik wil nog een slok!

Leuke Scotch Ale met een duidelijke whiskytoets die erg makkelijk (te makkelijk?) wegdrinkt. Hier wordt ik blij van. Thx, Manny!

Geproefd door Mark Dermul op 13-12-2019
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Brouwerij: 5 Idioten
Regio: België
Fles: Minnares Bruin, 33cl
Kleur: koffie
ABV: 7.5%

Verse Vijg

Brouwerij 5 Idioten… daar moet nog amper een tekening bij zeker? Ze heten Mekke, Tom, Raf, Gerre, Leo en Björn (en ja, ik weet dat dit zes namen zijn, goes to show) en brouwen hun biertjes te Elewijt (sinds kort in de brouwketels van Van Campenhout omwille van schaalvergroting). Ze hebben maar liefst 3 minnaressen… op fles welteverstaan. De Minnares Tripel, een blond bier van hoge gisting op 8.5%, de Minnares IPA, een pale ale op 7% en deze Minnares Bruin op 7.5%. Gezien mijn voorliefde voor bruine bieren besloot ik deze minnares te versieren (of is het zij die mij versiert?). Hij schenkt donkerbruin met luchtige beige kraag met grote bellen, die er verrassend lang over doen om te verdwijnen.

Frisse, zoetzure neus op verse vijg, rozijntjes en koffie. Houdt het evenwicht tussen fris en romig, maar geurt erg aangenaam en uitnodigend.

Vreemd genoeg is het bier absoluut niet zoet op smaak. Eerder licht zuur met een tikkeltje drogend effect. Dat zag ik niet aankomen. Neemt niet weg dat het makkelijk wegdrinkt.

De afdronk is kort en dorstlessend.

Aangename doordrinker die op een zonnig terras de tongen zal losmaken.

Geproefd door Mark Dermul op 26-11-2019
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Speyside
Regio: Schotland (Speyside)
Fles: Speyside 21 Year Old 1995/2017 WhiskyBroker, Sherry Butt #32, 100 bts
Kleur: koper
ABV: 55.1%

Boterbabbelaars

Ik beken, de officiële releases van de Speyside Distillery (of het nu de oude Speyside of de nieuwe Spey bottelingen betreft) konden mij nooit echt bekoren. Maar bij onafhankelijke bottelaars zit er af en toe wel een mooi pareltje tussen en ik liet me vertellen dat deze op sherrygerijpte twintiger van Whisky Broker wel erg mooi is. Nou, dan wil ik het nog wel eens proberen!

Zoete neus op boterbabbelaars en zoete boerenboter. Erg romig. Evolueert een beetje naar karnemelk (daar heb je dat typische zuurtje dus weer). Iets van rozijnen en perzik, maar op de achtergrond. Gek genoeg krijg ik amper fruit, wat bij een sherryvat meestal toch wel anders is. Maar dat gezegd zijnde vind ik deze snoeperig zoete neus best aangenaam. Hint van kruidnagel. Na enkele ogenblikken komen daar wat herbale toetsen bij. Maar dat deze spirit meer dan twee decennia op een sherryvat heeft doorgebracht, zou je niet zeggen.

Stevige aanzet. Zoet en kruidig, maar ook flink herbaal. Het zoete doet me denken aan rozijnen en chocolade, terwijl de kruiden zowel nootmuskaat, gember als groene tuinkruiden betreft. Maar hij blijft toch wel een beetje scherp. Scherper dan wat je op die leeftijd zou mogen verwachten, meen ik.

De afdronk is erg warm en kruidig, maar nu steekt er een grootse bitterheid op die me naar een glas water doet reiken. Dat kan toch niet de bedoeling zijn?

Stukken beter dan de officiële releases en een fractie van de prijs. Maar een topper is het niet. Hij proeft veel jonger dan zijn 21 jaar. Bedankt, Anthony!

83/100

Geproefd door Mark Dermul op 12-06-2019
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

De Speyside Distillery is een beetje een nobele onbekende. Flink wat van de productie gaat in blends, vooral in Azië. Daarnaast maakten ze tot voor kort ook de Beinn Dhu, Black Burn, Cu Dubh, Drumguish en Glentromie whisky. De Speyside malt werd herdoopt tot Spey en blijkt vooral in Taiwan erg gegeerd. Ik proef vandaag de Spey Fumare: geturfd, dus.

Voor zover ik weet is het de eerste en voorlopig enige officiële geturfde versie van deze lichte Speysider.

Distilleerderij: Speyside
Regio: Schotland (Speyside)
Fles: Spey 25 Year Old 1990, OB 2016, American Oak Barrel #27, 250 bts
Kleur: licht goud
ABV: 55.1%

Pinda

Sinds de laatste overname van deze distilleerderij – door Harvey’s in 2013 – werd de naam van de whisky gewijzigd van het eerder pompeuze en verwarring stichtende Speyside naar simpelweg Spey. Het is een erg jonge distilleerderij, trouwens. George Christie begon met de bouw in 1962 (hij had tien jaar eerder de North of Scotland graandistilleerderij uit de grond gestampt), maar het duurde maar liefst tot 1987 voordat ze klaar was. En dan duurde het nog eens drie jaar – 1990, dus – voordat de eerste spirit uit de stills stroomde. En in die optiek is dit een belangrijk weetje, want we proeven een single cask uit dat eerste jaar dat de nieuwe eigenaars in 2016 op de markt brachten – slechts 250 flessen sterk!

De neus is erg nutty. Denk hazelnoten, amandelen en zelfs gezouten pinda. Iets van nougat. Vanille en moutsuikers zorgen voor een zoetje, maar erg fruitig durf ik deze niet noemen. Peer, misschien? Er zit bovendien een licht zure toets aan die me niet meteen bekoort. Zacht gekruid. Alles wij elkaar een erg lichte en onschuldige neus, die veel jonger aandoet dan de kwarteeuw dat deze whisky rijpte.

Op smaak begint het erg zoet en flink kruidig (peper, nootmuskaat, zoethout), bijna pikant, maar komt er plots wel een grote bitterheid opzetten. Ik kan me niet van de indruk ontdoen dat het een erg vermoeid vat was, want deze malt is duidelijk spirit-driven. Heeft erg weinig om het lijf.

De afdronk is bitterzoet, met de nadruk op bitter. Wat jammer.

Ik snap dat de nieuwe eigenaars graag eens uitpakten met een vaatje van het eerste uur, uit nostalgische overwegingen. Maar erg lekker is dit niet, en bijgevolg zijn hoge prijskaartje niet waard. Toch bedankt, Tom.

80/100

Geproefd door Mark Dermul op 12-06-2019
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).