WhivieBlog

D.R.K.N.S.S. of simpelweg ‘Darkness’ is een PX sherry gerijpte secret Lowland malt gebotteld door Belgisch onafhankelijk bottelaar Asta Morris, onze goeie vriend Bert Bruyneel. En sta me toe een nieuwe term te introduceren: ‘sloeberwhisky’. Zo gevaarlijk drinkbaar en delicieus is deze malt nu eenmaal.

Distilleerderij: Caol Ila
Regio: Schotland (Islay)
Fles: Caol Ila 11 Year Old 2010/2022, Buds & Barrels, 143 bts
Kleur: zonlicht
ABV: 59.9%

Jojo

We hebben er even op moeten wachten (deze jongen was immers reeds gebotteld in januari van dit jaar), maar eindelijk is deze Caol Ila in de Sticky Label reeks van Buds & Barrels beschikbaar. Tom Haseldonckx, de bezieler van Buds & Barrels, bottelde hem – op vatsterkte – in  de Vintage War Series. Het hoeft niet te verbazen dat ik hier erg naar uit keek, want Caol Ila is immers mijn favoriete malt van Islay.

Ha! Da’s onmiddellijk precies waar ik op hoopte! Een vuile, stevige neus op aardse toetsen, natte rotsen, een karrevracht aan citrusfruit en een vissersboot langs de kade met de dieselwalmen nog in de buurt. Scheepstouw en zeewier, olijfolie en vanille. Een strijd tussen zoet en zilt met een mooie rokerigheid op de achtergrond. Top!

Op smaak begint het dan weer eerder zoet met wat wit fruit, moutsuikers, honing en vanille, terwijl de peper en turf, alsook een heleboel maritieme elementen, hun opwachting maken. En dan met veel bombarie hun intrede doen! Een explosie op de tong. Krachtig, peaty en zilt. Gekonfijte gember, zoethout en turf mixen prima met het zoete van de honing en de vanille. Prima balans.

De afdronk is erg lang, bijzonder bevredigend en als een jojo tussen zoet en zilt.

Mr Consistent does it again! Fantastische Caol Ila. Aanrader.

87/100

Geproefd door Mark Dermul op 24-10-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Onbekend
Regio: Schotland (Speyside)
Fles: Speyside Malt Whisky 12 Year Old 2009/2022 Buds & Barrels, Hogshead #174, 142 bts
Kleur: licht goud
ABV: 57.5%

Pure Lentewhisky

Onze goeie vriend Tom uit Hoogstraten heeft zopas weer een nieuwe release op de markt in zijn zogenaamde Sticky Label reeks, the Vintage War Series. Maar… van deze release weten we enkel dat het gaat om een single malt uit de Speyside, maar de distilleerderij wordt niet nader genoemd. Ik ben eens benieuwd.

Erg aromatische neus op allerhande wit fruit met een mooie kruidigheid. Denk appels, kweepeer, kruisbessen en onrijpe ananas besprenkeld met witte peper en korianderzaad. Lente in het glas.

Op smaak is hij bijzonder krachtig en is het wederom een hele panoplie aan wit (boomgaard)fruit met een zachte waxiness op de koop toe. Doet me wat dat betreft een beetje aan Linkwood en Dailuaine denken, maar zekerheid heb ik hieromtrent niet. Waar ik wel zekerheid over heb, is dat deze best lekker is.

De afdronk is verrassend lang en kruidig met nog een druppeltje honing dat over het witte fruit heen gegoten is. Enige minpuntje: op het sterfbed is hij een tikkeltje geparfumeerd en bitter.

Op deze zonovergoten oktobermiddag lijkt het wel terug mei. Dit is een pure lentewhisky.

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 24-10-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Brouwerij: Het Rijkshotel
Regio: Nederland
Fles: Campbeltown Whisky Barrel Aged Imperial Stout Cask #88A, Het Rijkshotel & The Barrel Baron
Kleur: zwart
ABV: 10.6%

Umami

Onafhankelijk bottelaar The Barrel Baron, mijn goeie vriend Marcel Kip uit Nederland, bottelde enige tijd geleden twee single casks Campbeltown whisky (Cask #88 en Cask #88A – een ge-teaspoon-de Glen Scotia, maar hou dat onder ons) en liet daar een stout van brouwerij Het Rijkshotel op rijpen. Het spreekt voor zicht dat ik dat bier dan ook moest proberen. En uiteraard tevens head-to-head (en dan efkes gaan liggen). We eindigen logischerwijs met de stout die op vat 88A gerijpt heeft.

Net als zijn broertje uit vat 88 offreert deze een verrassend frisse panoplie aan karamel, koude koffie, gestoofd witloof en flink wat chicorei, maar ruikt een tikkeltje pikanter.

Op smaakt leunt hij logischerwijs erg aan bij die uit Cask 88, maar deze is een tikkeltje meer umami. Ik krijg – naast de obligate karamel en koude koffie – wat rosbief en kruidnagel. En ja, het is heerlijk.

De finish is wederom middellang en plakkerig, maar hier net iets kruidiger, lijkt mij.

Vreemd genoeg vond ik de whisky uit Cask #88 net iets beter dan die uit Cask #88A, maar bij het bier is het net andersom.

Geproefd door Mark Dermul op 01-10-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be)

Brouwerij: Het Rijkshotel
Regio: Nederland
Fles: Campbeltown Whisky Barrel Aged Imperial Stout Cask #88, Het Rijkshotel & The Barrel Baron
Kleur: zwart
ABV: 10.6%

Plakkerig

Onafhankelijk bottelaar The Barrel Baron, mijn goeie vriend Marcel Kip uit Nederland, bottelde enige tijd geleden twee single casks Campbeltown whisky (Cask #88 en Cask #88A – een ge-teaspoon-de Glen Scotia, maar hou dat onder ons) en liet daar een stout van brouwerij Het Rijkshotel op rijpen. Het spreekt voor zicht dat ik dat bier dan ook moest proberen. En uiteraard tevens head-to-head (en dan efkes gaan liggen). We beginnen logischerwijs met de stout die op vat 88 gerijpt heeft.

Romige neus op koffie, karamel, chicorei en gestoofd witloof, met een  mooie toets van mokatine. Helderder dan ik van een stout gewend ben en da’s geen straf.

Oh, da’s – voor een stout – verrassend fris en toegankelijk. Heerlijk mondvullend op alles wat je van een stout mag verwachten met koffie, karamel en chicorei – net als op de neus – maar met een relatieve frisheid door de toevoeging van – naar mijn mening – een goeie dosis koolzuur. Erg drinkbare herfststout (da’s geen woord, maar u begrijpt wat ik bedoel).

De finish is middellang en erg plakkerig.

Erg lekkere stout die verrassend goed doordrinkt. Ik ben hier zot van en bijgevolg blij dat ik vier flesjes te pakken kreeg.

Geproefd door Mark Dermul op 01-10-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be)

Brouwerij: Het Rijkshotel
Regio: Nederland
Fles: Het Rijkshotel & The Barrel Baron Russian Imperial Stout Barrel 1, 15cl
Kleur: zwart
ABV: 15%

Motorolie

Marcel Kip, de man achter de Nederlandse bottelaar The Barrel Baron, heeft in samenwerking met brouwerij Het Rijkshotel – opgericht in 2018 – uit Eindhoven een experimentje gedaan. Een stout werd te slapen gelegd op een 15-liter vatje dat voorheen sherry had opgevoed. Het werd gebotteld in kleine apothekersflesjes, zonder enig koolzuur. Dit is de voorloper van een stout die zeer binnenkort beschikbaar zal komen, die gerijpt heeft op een 30-liter vat. Ik was één van de gelukkigen (?) die zo’n sample te pakken kreeg om het experiment te beoordelen.

De neus offreert koffie, karamel, chicorei… maar ook iets erg funky wat me meteen aan Velpon lijm doet denken. En curry ketchup. En motorolie. Grappig. Het is even wennen, maar het stoort niet.

Erg romig! Het feit dat hij zonder enige vorm van koolzuurgas werd gebotteld maakt hem wel iets moeilijker drinkbaar, moet ik bekennen. Het is dan ook een experiment. Maar hij smaakt! De typische toetsen van een goeie stout (koffie, chicorei) die ik verwacht zijn aanwezig en worden hier zelfs aangevuld met een zoetje. Zou dat het sherryvat kunnen zijn? Ik geloof het wel. Een rozijntje, pruimpje en wat dadels zijn mijn deel.

De afdronk is erg lang. Deze plakt letterlijk aan de tanden en proef ik na een kwartier nog.

Ik denk dat ik na deze toch eventjes moet gaan liggen… maar ik kijk wel enorm uit naar de opvolger van dit experiment.

Geproefd door Mark Dermul op 10-07-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be)

Bottelaar: Springbank Distillers
Regio: Schotland (Campbeltown)
Fles: Campbeltown Loch, Blended Malt Scotch Whisky
Kleur: licht goud
ABV: 46%

Campbeltown voor Beginners

Campbeltown Loch is een blended malt die Springbank Distillers op de markt brengt. Hoewel het nergens vermeld wordt, is het een publiek geheim dat deze botteling zowel Springbank, Longrow  en Glengyle (Kilkerran) single malts bevat, alsook nog wat Glen Scotia. Met andere woorden: alle Campbeltown distilleerderijen zijn vertegenwoordigd. En dit flesje is bovendien nog eens erg vriendelijk geprijsd, want je kan het je aanschaffen voor zo’n 45 EUR. Naast de jaarlijkse editie, waarvan de expressie uit 2022 nu in mijn glas zit, bestaat er ook een Season’s Greetings versie voor de feestdagen én zelfs een 30-jarige Campbeltown Loch.

De neus offreert onmiddellijk een panoplie aan citrus, kiezelsteentjes, appels, gyproc en een hint van zeewier. Rijzend brood, een vuile oliedoek in de garage, bloemsuiker en munt. Intrigerend en uitnodigend.

Verrassend fris op de tong met onmiddellijk een flinke zoetigheid in de vorm van appels, kristalsuiker, citroensnoepjes, gezouten amandelen, vanille en zachte peper, gevolgd door citroengras en weer iets wat me aan kalk doet denken. Heel erg aangenaam fris en fruitig met een zacht rokerig kantje.

De afdronk biedt een mooie warmte van de peper, een mooi zilte toets, een bittertje als van kastanjes en zachte toetsen van citroensap.

Campbeltown voor beginners, zeg maar. En ik bedoel dat in the nicest possible way. Dankjewel, Dieter, voor het sample.

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 24-10-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Springbank
Regio: Schotland (Campbeltown)
Fles: Hazelburn 10 Year Old 2007, OB 2018 for Beija-Flor, Refill Sauternes cask #1008, 282 bts
Kleur: koper
ABV: 55.4%

Kolibrie

Hola, dit is interessant. Een officiële release van een 10-jarige Hazelburn die rijpte op een refill Sauternes cask, speciaal gebotteld voor de Italiaanse importeur Beija-Flor – wat letterlijk ‘kolibrie’ betekent. En het is geen finish, voor alle duidelijkheid. De malt rijpte een decennia lang op het dessertwijn-vat. Ik ben benieuwd.

Uitstekende neus op gebakken appeltjes, besprenkeld met kaneel, aangevuld met rabarberconfituur en bloedappelsien. Kiezeltjes. Een zandstrand in de zon. Cacaopoeder, chicorei en nootmuskaat. Tikkeltje old school. Dit is erg goed, hoor.

Olieachtig op de tong. Begint zoet op rabarber en wit fruit, maar wordt dan heel erg snel heel erg kruidig. Denk gember, kruidnagel en witte peper. Zoethout, ook. Er zit een hint van champagne in! Da’s leuk. Daarnaast iets van After Eight en te lang getrokken kamillethee. Kan de belofte van de neus niet helemaal waarmaken, maar desalniettemin (wat een prachtig woord!) indrukwekkend lekker.

De afdronk is middellang, licht drogend als van te lang getrokken thee en kruidig. Karamel krijgt het laatste woord.

Ja, erg bevredigende malt, zeg. Maar nergens mee te vinden, natuurlijk. Daarom: bedankt voor deze verwennerij, Manny!

88/100

Geproefd door Mark Dermul op 09-08-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Glen Scotia
Regio: Schotland (Campbeltown)
Fles: Glen Scotia 19 Year Old 2000/2019 Connoisseurs Choice Cask Strength, Gordon & Macphail, Refill American Hogshead #322, 222 bts
Kleur: goud
ABV: 58.8%

Sluipschutter

Gordon & Macphail bottelde deze Glen Scotia onder haar befaamde Connoisseurs Choice label, maar wel in de Cask Strength reeks. Hij rijpte maar liefst 19 jaar lang en is toch te koop voor ‘amper’ 135 EUR.

De neus is allesbehalve delicaat. Eerder ruw. Ongepolijst. Puur graan en gebakken appels. Iets van cake en mokka… oh… wacht even… door hem een beetje te laten ademen komt hij mooi open. Wat een sluipschutter! Complexe toetsen van perzik, honing en eik laten zich nu ontdekken. Mooi!

De eerste slok is best zoet op vanille, karamel en een karrenvracht aan witte peper, maar vanaf de tweede slok (de sluipschutter heeft zijn geweer herladen!) proef je ook zachte toetsen van espresso, kruidnagel, mokka en tamme kastanjes. Wat citrus en perzik verschijnen, alsook ananas op de BBQ (one of my favorites), terwijl naar het einde toe zelfs wat chocolade ten tonele verschijnt. Verrassend, maar je moet er wel je tijd voor nemen.

De afdronk is relatief lang, erg kruidig en zacht drogend. Hij sterft een bittere dood.

Afgezien van het feit dat ik geen enkele funky toets gepresenteerd krijg (iets wat ik associeer met het huis), was dit een erg lekkere ervaring. Dikke merci, Ivan!

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 10-08-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Glen Scotia
Regio: Schotland (Campbeltown)
Fles: Glen Scotia 11 Year Old 2010, OB 2021 Limited Batch Release, Heavily Charred Finish, 1.918 bts
Kleur: vol goud
ABV: 56.8%

Kakafonie

Deze officiële botteling werd in 2021 op de markt gebracht, ‘Specially Selected for the Netherlands’, dus het hoeft niet te verbazen dat ik een sample te pakken kreeg via mijn Nederlandse brother from another mother Manny. Geen idee wat ‘heavily charred finish’ zou moeten betekenen, maar ik kan er mij wel iets bij voorstellen. De malt is 11 jaar oud.

Mijn neusvleugels worden alvast getrakteerd op een bijzonder funky neus. Nat karton in combinatie met vermomld hout, rottende plantenresten en een geitenstal. Een bakje champignons dat te lang in de koelkast heeft gestaan. Mos. Natte stenen. Karnemelk. De korst van belegen kaas. Dennenappels. Het gaat hier nog even door. Gelukkig zijn er ook wat fruitige elementen zoals perzik, banaan, sultanas en yuzu. Een echte kakafonie en weet je wat? Het ruikt heerlijk!

Hij is lekker olieachtig op de tong en nu vooreerst lekker zoet en fruitig (perzik, yuzu) alvorens enkele van de funky noten zich laten opmerken. Zoals licht rottende appelsienen. Vaak een off-note, maar hier werkt het prima. Flink kruidig ook. Kaneel, maar vooral zwarte peper en kruidnagel. Een handjevol noten. Gember en zoethout steken de kop op. Cacaopoeder tot slot. Hier is veel aan de gang en ik ben echt wel geamuseerd. Leuke malt!

De afdronk is lang, gepeperd en gaat plots qua fruit de licht tropische toer op.

Dikke fun, deze Glen Scotia. Met dank alweer aan mijn maatje Manny voor het sample.

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 10-08-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Glen Scotia
Regio: Schotland (Campbeltown)
Fles: Glen Scotia 10 Year Old 1991/2001 Lombard Jewels of Scotland, cask #1651
Kleur: witte wijn
ABV: 50.0%

Modder, Karton & Koeienvlaai

Dit kan je gerust al een oldie noemen. Hij zit alvast twee keer zo lang op fles dan dat hij in het vat heeft doorgebracht. Deze 10-jarige Glen Scotia werd in 1991 gestookt en in 2001 gebotteld, teruggebracht naar 50% door Lombard in zijn Jewels of Scotland reeks.

De neus is eerder licht, zacht fruitig op appels en peren, maar vooral een tikkeltje funky zoals ik wel vaker heb bij Glen Scotia. Denk modder en zelfs koeienvlaai. Klinkt niet bepaald lekker… en is het ook niet. Wat witte chocolade op de achtergrond moet soelaas bieden en slaagt daar wonderwel in. Kristalsuiker komt de boel nog wat opfleuren.

Op smaak is het niet echt veel beter, maar toch. Het witte fruit domineert nu gelukkig wel en de witte chocolade speelt een belangrijke bijrol, maar een zilt randje en een ietwat vuile chemische zoetheid gooit roet in het eten. Dit is best apart, maar het is een lastige malt. Hij doet zijn best, maar… karton en modder zijn niet bepaald mijn favoriete smaken. Jammer. Hij blijft enkel overeind dankzij de toetsen van frisse appels.

De afdronk is het enige lichtpuntje hier. Middellang, pittig gekruid met wat wit fruit op het sterfbed. Geen enkele off-note nu.

Flesrestje gekregen van mijn gabber Manny uit Nederland. Merci, makker.

82/100

Geproefd door Mark Dermul op 10-08-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Op maandag 31 oktober was ik te gast bij de Cinoco Online Mystery Masterclass, waar we – zoals de naam al doet vermoeden – mysterieuze drankjes aan de lippen zouden gaan zetten, ttz het moest een verrassing zijn. Maar de flesjes waren wel gelabeld… grappig.

De tasting werd in goeie banen geleid door niemand minder dan Jeroen Van Dijck van MEUG met Stéphane & Dirk als sprekers. En ik zat om 20u klaar mijn mijn samples en glaasjes om me – op deze vooravond van Halloween – te laten verrassen. En verrast was ik!

Hieronder mijn, weliswaar beperkte, bevindingen.

Jodhpur Gin – 43%

Deze London Dry gin wordt door Beveland Distillers uit het Verenigd Koninkrijk op de markt gebracht. De inspiratie is de blauwe stad in India met dezelfde naam, vandaar de kleur van de fles. De gin wordt verkregen door 4 distillaties, waarvan de laatste met citroenzuur. Niet minder dan 13 klassieke botanicals worden gebruikt, waaronder Belgische engelwortel, zoethout en citroenschillen, gember, pompelmoes en bittere amandelen, koriander uit Bulgarije en Marokko en cassiaschors.

N: Fris en erg klassiek (wat ik goed vind) met flink wat citrustoetsen.
S: Citrusfris met een pittige kruidigheid van koriander.
F: Eerder lange afdronk met een pepertje op het sterfbed.

C: In 2011 ging deze met een gouden medaille lopen op de San Francisco Spirits Competition. Deze schenk je best met een florale tonic om hem mooi tot zijn recht te laten komen.

Santa Maria al Monte Amaretto – 30%

Santa Maria al Monte Amaretto uit Genua is reeds sinds 1858 op de markt. Het is een Italiaanse amandellikeur uit de stallen van Caffo. De amandelen zijn afkomstig van Sicilië. Hij wordt gemaakt van 100% bittere amandelen, aangevuld met vanille en… oude brandy!

N: Heerlijk zoet op frangipane, amandelspijs en meringue.
S: Uiteraard zoet, maar minder plakkerig dan wat je gewend bent van de bekende supermarktmerken. Dit is zachter, delicater en… beter.
F: Eerder kort, zacht zoet op vanille en karamel.

C: Ideaal om een Italian Coffee mee te maken, maar kan ook gewoon op zich genoten worden met een dampende kop espresso en een meringue er bij.

Tchankat Whisky – 43%

Een whisky uit… Gascogne! We zitten dus in het diepe zuiden van Frankrijk. De whisky wordt gestookt bij de vrienden van Samalens die we vooral kennen van hun heerlijke armagnac. De set-up van die distilleerderij is verrassend, dus ben ik wel erg benieuwd naar deze whisky, die gemaakt werd uit 80% maïs, 10% gerst en 10% rogge. Dat recept lijkt verdacht veel op dat van menig bourbon. Hij rijpt op wijnvaten uit Bordeaux.

N: Apart, fris en zoet op appel, abrikoos en hooi. Even wennen.
S: Oh, lekker. Fris, zoet met een zachte aciditeit, wat honing en appelmoes op steroïden. Zachte textuur.
F: In de afdronk schemert wat wijn door. Dat moet wel aan de vaten liggen, toch?

C: Doet noch aan bourbon, nog aan whisky denken, maar is wel fris, apart en… lekker!

Ron Colon Salvadoreno RumRye – 50%

Dit is wel iets heel aparts, want het is een mix van 6-jarige dark aged rum uit El Salvador en enkele ongerijpte Jamaicaanse rums (Hampden, Monymusk en Worthy Park) én… Amerikaanse Straight Rye whiskey!

N: Lekker tropisch en funky op ananas, banaan en… ecoline! Met een toets van donker brood!
S: Funky en drogend met bruin brood, cederhout, stopverf en bruine suiker.
F: Relatief lange afdronk – funky en entertainend.

C: Dit is toch een heel apart product en werkt ongetwijfeld prima in allerlei cocktails. Het werd immers door bartenders ontwikkeld. Leuk!

Relicario Ron Peated Finish – 40%

Deze bruine rum uit de Dominicaanse Republiek kreeg een finish op voormalige single malt vaten waarop eerder – ah, ja! – geturfde malt whisky had gerijpt. Weliswaar niet van Islay, maar uit de Speyside! Het resultaat is op z’n zachts gezegd verrassend. Relicario is gemaakt van suikerrietsap, gefermenteerd gedurende 30 uur en dan in een kolomstill gedistilleerd.

N: Donker fruit, vanille, karamel met een rokerig randje, pure chocolade en iets van rosbief. Apart.
S: Ditto op smaak, maar hier komen midpalate wel wat umami toetsen door. De turf vertoont zich redelijk laat, maar het stoort allerminst.
F: Relatief lange finish.

C: Funky, zoet en peaty… da’s geen alledaagse rum, maar wel erg amusant.

Big Peat Liège Edition – 48%

Big Peat is natuurlijk geen onbekende. Deze Islay Blended Malt is een nachtmerrie voor verzamelaars met zijn panoplie aan labels, maar wat in de fles zit, valt nooit tegen. Deze werd gebotteld ter ere van de wielerklassieker Luik-Bastenaken-Luik. Hij zit net iets hoger in alcohol dan de klassieke Big Peat.

N: Zoet op vanille en gele appels, gerookt spek en zeezout. Medicinaal. Koeienstal. Zacht.
S: Vol, rond, romig op vanille, wit fruit, stokvis en pas gegoten asfalt. Kappertjes en oestersap. Citrus.
F: Middellang en kruidig, met assen op het sterfbed.

C: Caol Ila neemt in deze fles toch zonder enige twijfel de leiding en dat kan ik alleen maar toejuichen!

Ah,  dat was weer een erg leuke en smaakvolle avond, zie! Altijd fijn om met gelijkgestemde zielen nieuwe drankjes te ontdekken.

Met een dikke dank aan Cinoco voor de uitnodiging.

Geproefd door Mark Dermul op 31-10-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

In deze Rambling proef ik maar liefst vier Macallan op een rij. Macallan 12 Year Old Sherry Oak, Macallan A Night on Earth in Scotland, Macallan Harmony Collection Rich Cacao en Macallan Estate. En u kan het misschien al raden… de klassieke 12 op sherry blijft voor mij de ultieme Macallan.

Distilleerderij: Macallan
Regio: Schotland (Speyside)
Fles: Macallan Classic Cut 2021
Kleur: licht goud
ABV: 51.0%

Cacao

De Classic Cut is een jaarlijkse release van Macallan sinds 2017, op Amerikaanse ex-bourbonvaten en ‘sherry seasoned’ Europees en Amerikaanse eikenhout. Niet onbelangrijk: op vatsterkte. Bij het verschijnen in de winkel (als hij op tot op het schap geraakt) betaal je hier zo’n 125 tot 150 EUR voor, maar je mag niet twijfelen. Ze verdwijnen als sneeuw voor de zon en gaan dan naar de veilingmarkt. De eerste editie – uit 2017 dus – kost je ondertussen het tienvoudige. Deze uit 2021, erg recent dus, kost momenteel op de secundaire markt ‘amper’ het dubbele. Enfin, genoeg daarover, terug naar de whisky.

Heerlijke neus op warme appeltaart, vanille en appelsienen. Wat marsepein en gember. Geel fruit uit blik. Melkchocolade met kokosvulling. Verse pruimen. Knapperige rode appels. Sherry. Typische huisstijl en in dit geval erg aangenaam. Ik was een dik kwartier bezig met de neus alleen. Nice!

Olieachtig op de tong en de sterkte is… een sterkte. De alcohol lijkt eerst wat onder controle, maar bouwt langzaam op om je mond lekker warm te maken. Vanille en het gele fruit komen eerst, gevolgd door een mooie kruidigheid (kaneel, gember, nootmuskaat, cacao). Melkchocolade keert weer. Zacht drogend. Heerlijk.

De afdronk is lang, begint zoet en wordt dan langzaam maar zeker wat bitter en droog. En dat werkt in dit geval prima. Puur eikenhout op het sterfbed.

De Classic Cut heeft me nog nooit teleurgesteld, wat ik niet van alle Macallan kan zeggen. En deze heeft meer cacao te bieden dan de recente Rich Cacao, stel je voor!

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 29-08-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Macallan
Regio: Schotland (Speyside)
Fles: Macallan Rich Cacao – The Harmony Collection, OB 2021
Kleur: oud goud
ABV: 44%

Jordi Roca

In 2021 lanceerde Macallan een nieuwe reeks ‘The Harmony Collection’ waarbij ze (wederom) samenwerkten met Jordi Roca, de desserten kunstenaar van El Celler de Can Roca, het befaamde sterrenrestaurant in Gerona, Spanje. En terwijl ondertussen de tweede expressie Fine Cacao reeds op de markt verschenen is (en erg snel ook verdwenen om op de secundaire markt het drievoudige op te brengen) zit in mijn glas de eerste expressie van eind 2021: Rich Cacao.

De neus moet het vooral van de sherryvaten hebben. Kaneel, gebrande mout, vanille, gekonfijte gember en gekarameliseerde appelsienschillen. Cacao? Met een beetje goeie wil haal ik dat er ook wel uit. Maar ik voeg daar graag aan toe dat dit een erg aangename neus is.

Volmondig. Zoeter dan de neus aankondigde, waardoor hij op smaak wél zijn naam eer aandoet. Nu krijg ik cacao, kruidnagel, kaneel en nootmuskaat. Ja, dit is toch wel flink kruidig en daardoor ook een beetje drogend. Afgezien van wat appelsien, krijg ik amper fruit door. Misschien nog een gedroogde abrikoos? Maar lekker is hij wel.

In de afdronk komen er wat bittere appelsienen door en zelfs het witte vlees van een roze pompelmoes, maar de kruiden hebben wel het laatste woord.

Eigenlijk vond ik 145 EUR al wat duur toen ik mij deze fles aanschafte. Maar ondertussen betaal je er al makkelijk 500 EUR voor. Onbegrijpelijk. Ooit moet die zeepbel springen, toch? En hoe ga ik nu nog aan een sample van de Fine Cacao geraken? Oh, well…

85/100

Geproefd door Mark Dermul op 29-08-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Macallan
Regio: Schotland (Speyside)
Fles: Macallan A Night on Earth in Scotland, OB 2021
Kleur: licht goud
ABV: 40%

Welteverstaan

Voor de eindejaarsfeesten lanceerde Macallan vorig jaar deze A Night on Earth in Scotland, in een zeer mooie verpakking van de Frans-Japanse illustrator Erica Dorn. Dat staat in alle eerlijkheid in schril contrast met wat er in de fles zit, want dat is maar heel gewoontjes (in termen van Macallan, welteverstaan): ex-bourbon barrels en zowel Amerikaanse en Europese eik die ‘sherry seasoned’ is. Gebotteld op het minimum van 40%. Maar, eerlijk is eerlijk, de prijs was ocharme 75 EUR (in termen van Macallan, welteverstaan) en de bedoeling was duidelijk: een zeer breed publiek in staat stellen en flesje onder de kerstboom te leggen van vrienden of familie.

De neus offreert appelcake met een karrenvracht aan karamel, Werther’s Echte en amandelschaafsel. Graankoekjes. Jonge eik. In alle eerlijkheid: ronduit saai.

Op smaak is het helaas niet veel beter. Integendeel. Hoewel het zoet begint, gaat het erg snel de bittere kant op. Appelsienen en walnoten. Ontbijtgranen op een kartonnen bord en vanille. De karamel keert weer. Blind had ik dit mogelijks zelfs een grain genoemd! Da’s erg ‘un-Macallan’, hoor. Tikkeltje beschamend. Voor Macallan, welteverstaan.

De afdronk is genadig kort, maar blijft wel bitter op appelsien en gember. Op het sterfbed steekt zelfs nog even een toets van chemische zoetstof op.

Wat jammer, zeg. Macallan kan veel en veel beter. Ik hoef me er dan ook niet al te druk over te maken dat de flessen in een oogwenk van de schappen verdwenen waren en de week nadien al het dubbele opbrachten op de secundaire markt.

81/100

Geproefd door Mark Dermul op 29-08-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Teeling
Regio: Ierland
Fles: Teeling Single Pot Still 2016, OB 2022, for Flanders’ Finest, Bourbon Cask #48180, 252 bts
Kleur: witte wijn
ABV: 60.9%

Puur

Flanders’ Finest is een collectief van Vlaamse whiskyshops en -clubs en zij selecteerden dit single cask van Teeling. Het betreft een triple distilled Pot Still Irish whiskey, die op 60.9% gebotteld werd. Ik bestelde mijn twee flesjes bij McShelfie, die hun 10-jarig bestaan vieren met deze release, maar proeven doe ik van een sample dat ik van mijn ‘vaste Teeling leverancier’ Benny in de handen geduwd kreeg.

Echte Pot Still kan best lekker ruiken. Deze offreert wit fruit (vooral appels) en abrikozen op een bedje van ruw graan en munt. Hint van meloen. Misschien een tikkeltje timide, maar wel uitnodigend.

Ook op smaak is hij licht en jong, maar veelbelovend. Abrikozen, gerst, moutsuiker, appelmoes en abrikozenconfituur worden verder aangevuld met zachte houtkruiden (witte peper, vooral) en munt. Prima verderzetting van de neus en erg clean. Ik lust dit wel. Ondanks het hoge ABV brandt deze absoluut niet. Goeie integratie.

In de verrassend lange afdronk krijg ik naast appels, munt en (veel) peper een bittertje als van een tamme kastanje. Lekker kruidig.

Mooie selectie. Erg puur, als u begrijpt wat ik bedoel. Dankjewel Benny! Ik dacht mijn fles nog even dicht te houden, maar na het proeven van jouw sample kon ik me niet bedwingen en deed meteen ook mijn fles open!

85/100

Geproefd door Mark Dermul op 23-10-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

De Ierse Lough Ree Distillery laat momenteel haar eigen vaten rijpen, maar brengt ondertussen wel whiskey op de markt die ze elders hebben gekocht van onder andere Cooley, The Great Northern Distillery en Bushmills. Deze komen in een reeks die naar de naam ‘The Bridge’ luistert. Ik probeer de Barley Harbour, die eigenlijk een 6-jarige Bushmills is.

Distilleerderij: Lough Ree Distillery
Regio: Ierland
Fles: The Bridge Barley Harbour 6 Year Old, b. 2021, bourbon cask, 354 bts
Kleur: Zonlicht
ABV: 43%

Lekker Fris & Fruitig

De Ierse Lough Ree Distillery is nog maar in 2018 begonnen met distilleren en hun vaten liggen rustig te rijpen in hartje Ierland. Maar ondertussen moeten de rekening wel betaald worden, natuurlijk, dus brengen ze whiskey op de markt die ze elders aangeschaft hebben. Sourced whiskey, dus. En die wordt uitgebracht onder de banner ‘The Bridge’. Eén van zulke releases is deze Barley Harbour, waarvan het een publiek geheim is dat dit een 6-jarige Bushmills betreft.

Heerlijke zoete neus op vanille en kokosnoot en een florale toets. Een hint van witte chocolade. Maar ook mango en ananas. Lekker fris en fruitig.

Zijdezacht op de tong met wederom vanille, kokosnoot en witte chocolade, maar ook boterbloempjes en een mespuntje witte peper en zoethout.

De afdronk is niet erg lang, maar blijft tropisch fruitig en zacht gepeperd.

Ondanks de jonge leeftijd, is dit een bevredigende (en erg betaalbare) single cask Bushmills.

85/100

Geproefd door Mark Dermul op 10-09-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Sliabh Liag Distillers
Regio: Ierland
Fles: Silkie The Legendary Midnight Irish Whiskey
Kleur: goud
ABV: 46%

Latte Macchiato

De Silkie Midnight onderscheidt zich van zijn broertjes omwille van het feit dat dit een blended malt betreft (dus hier is geen grain aan te pas gekomen), die bovendien afkomstig is van een panoplie aan vaten, zijnde: bourbon- en sherryvaten (oloroso), maar ook rode wijnvaten, virgin oak en zelfs vaten waar voorheen imperial stout op gelagerd heeft. Ongetwijfeld komt flink wat van dit spul van de Great Northern Distillery van John Teeling.

De neus is veel meer uitgesproken dan die van de Legendary en de Legendary Dark. Deze Midnight offreert een heleboel aroma’s die gaan van sappige abrikozen naar fudge en via kruisbessen naar een marmelade van appelsienen. Er zit zelf een snuifje dieselolie in, ongetwijfeld dankzij de component geturfde whiskey die hier ook duidelijk in verwerkt werd. Koude koffie, heidehoning, gekonfijte limoenschillen en origine chocolade. Goeie neus!

De body is aan de lichte kant, maar dat wordt ruimschoots goedgemaakt op smaak. Het begint rokerig zoet, waarbij ook de kruiden meteen aan de slag gaan. Denk koriander, kaneel en kruidnagel. Dan volgen – in willekeurige volgorde – pruimen, dadels, rozijnen, druiven, chocolade, noten, gestoofd witloof, perzik, abrikozen en latte macchiato. Hier is heel wat aan de gang en het is allemaal goed.

De afdronk is middellang op perzik, abrikoos en limoenschillen, terwijl de rook nu mooi tot uiting komt en je mond helemaal warm maakt.

Ik beken dat ik na de Legendary en de Dark nogal sceptisch was, maar deze Midnight is echt een erg mooie whiskey geworden die niet alleen best complex is, maar bovendien erg betaalbaar. Aanrader.

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 10-09-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).