WhivieBlog

Bottelaar: The Whisky Jury
Regio: Trinidad & Tobago
Fles: TDL 19 Year Old 2003/2022 The Many Faces of Rum, The Whisky Jury, Refill Barrel #4
Kleur: brons
ABV: 62.7%

Tongzoenen met de duivel

Dat The Whisky Jury ook de hand kan leggen op excellente vaten rum zou ondertussen geen geheim meer mogen zijn. Dit jaar lanceerde Joeri maar liefst 4 nieuwe rums met al even nieuwe (en prachtige!) labels onder de banner ‘The Many Faces of Rum’. Op deze rum van de Trinidad Distillery Limited prijkt een gazelle. De rum rijpte 15 jaar in Trinidad en kreeg dan nog 4 jaar continentale rijping. Hij werd gebotteld op een machtige 62.7%.

Yes! Uitstekende neus op tropisch fruit à la lychee, pruimen, kokosnoot met toetsen van mokka en koude koffie, lentebloesems en rietsuiker maar ook geroosterde walnoten en gekonfijte appelsienschillen. Hemels.

Stroperig van structuur, je kan hem bijna kauwen. Pikant en krachtig op wederom pruimen en mokka, maar ook kaneel en kruidnagel en kokosnoot op de barbecue. Het alcoholpercentage laat zich wel voelen, moet ik zeggen. Niet voor broekventjes, deze TDL.

Hij blijft – onder meer dankzij het duivels hoge ABV – lang hangen, blijft zoet en pikant tot het laatste moment.

Ik ben er zeker van: tongzoenen met de duivel moet zo smaken. Wat een monsterlijk lekker rum.

90/100

Geproefd door Mark Dermul op 30-03-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Bottelaar: The Whisky Jury
Regio: Schotland (Islay)
Fles: Williamson 11 Year Old 2010/2022 The Whisky Jury, First fill Oloroso #06017, 195 bts
Kleur: brons
ABV: 52.3%

Bessie Juice

Met deze release van Williamson is The Whisky Jury niet aan zijn proefstuk toe. Hij bottelde in 2020 al twee zustervaten, maar dat waren refill barrels. Deze keer tap hij uit een heel ander vaatje (ziet u wat ik daar deed?): een first fill oloroso sherryvat. Op vatsterkte, dat spreekt. Wie mij een beetje kent, weet dat ik sherry en peat geen gemakkelijke combinatie vind, maar als het gelukt is kan het een hemelse whisky voortbrengen en dat is precies wat ik hier verwacht.

De neus is heerlijk zoet op leder, oxo, chocolade en pruimtabak met een hint van rauwe steak. Mooie, herbale toetsen en een subtiele rokerigheid. Ook nog iets medicinaals als van brandwondenzalf. Absoluut heerlijk.

Prima body en sterkte. De alcohol is mooi geïntegreerd waardoor je al je zintuigen kan richten op de rijkheid aan smaken. Initieel zoet, maar al snel vertoont hij lekkere umami trekjes als van rosbief met een zilt randje. Flink medicinaal nu, waarbij ook de turfrook plots verrassend groots wordt. Kruidnagel en cacao komen piepen, terwijl gezouten karamel en zoethout het plaatje compleet maken.

De finish is ongelooflijk lang met een zilte toets en een mooie rokerigheid die bijzonder lang blijft hangen.

Zalig Bessie Juice (een goeie verstaander…). De verwachtingen werden vlotjes overtroffen (I never doubted it for a second). Helaas nergens meer te vinden.

87/100

Geproefd door Mark Dermul op 30-03-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Bottelaar: The Whisky Jury
Regio: Schotland (Highlands)
Fles: Ben Nevis 27 Year Old 1996/2023 The Whisky Jury, Cask #1813, 205 bts
Kleur: goud
ABV: 46.8%

Unauctionable

Nog een Ben Nevis van The Whisky Jury? Da’s altijd goed nieuws (als je de kans krijgt hem te proeven tenminste). Dit is zijn achtste al en ik heb een donkerbruin vermoeden dat de brave man nog een paar vaatjes van deze gouden nectar heeft liggen. Vreemd genoeg was Ben Nevis zo’n 10 jaar geleden niet eens zo geliefd. Vandaag kunnen we stellen dat deze malt in heel hoog aanzien staat en dat heeft Joeri goed begrepen. Vandaag een release uit 1996 en volgens het (mooie, volledig vernieuwde) label een ‘dirty one’. Merk ook op dat de bottelaar met een kwinkslag uithaalt naar de mensen die zijn flessen kopen om ze op veiling met winst snel door te verkopen. ‘Unauctionable’ staat er op het neklabel. Gelijk heeft hij. We gaan proeven.

De neus begint wat mij betreft eerder gesloten. Wat karnemelk en zachte potaarde, echt waar. Kalk en kiezels. En dan… ja, na een minuutje of twee ontwikkelt zich iets wat ik niet anders kan omschrijven als een tropische cocktail van fruit met ananas, mango, banaan en perzik in de hoofdrol.

Ik was bang dat hij mogelijks wat zwakjes zou arriveren met zijn relatief bescheiden alcoholpercentage, maar ik kwam bedrogen uit. Stevige binnenkomer, meteen wat kruidig en mooi waxy en dan een explosie van fruit uit de tropen. Passievrucht en mango. Een ongelooflijk mooi streepje woodsmoke. Als ik niet beter wist zou ik bijna van turf durven spreken, echt waar. Hij is perfect gebalanceerd en houdt de mond heerlijk warm.

De afdronk is onweerstaanbaar lekker. Alleen daarvoor zou je kleinere slokjes nemen. Wat een smaakbom alweer!

Een tikkeltje anders dan de andere Ben Nevis die Joeri al gebotteld heeft, maar wederom een kanjer van een whisky. Alleen is The Whisky Jury tegenwoordig zo populair dat aan een fles geraken bijna onbegonnen werk is.

89/100

Geproefd door Mark Dermul op 30-03-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Bottelaar: The Whisky Jury
Regio: Schotland (Highlands)
Fles: Ben Nevis 27 Year Old 1995/2022 The Whisky Jury, Refill Hogshead #960, 251 bts
Kleur: goud
ABV: 49.5%

Flip Pancakes Not Whisky

Het was nu toch al even geleden dat The Whisky Jury nog eens een Ben Nevis had gebotteld, neen? Eindelijk is het weer zover. En zie, de labels zijn ook vernieuwd. Mooi. Een fles te pakken krijgen is echter andere koek. Tegenwoordig moet je je inschrijven voor een trekking en pas als je het winnende lot hebt, mag je je portefeuille boven halen. Het zegt veel over de reputatie van deze uitstekende bottelaar. En met reden. In het glas zit een 27-jarige uit 1995. Aan de slag!

Ik moet zeggen dat ik de neus van deze wel een beetje ‘dirty’ vind, hoor. Iets van natte gyproc en kiezelsteentjes gaan het fruit vooraf. Dat fruit is – volgens verwachting – tropisch, hoewel minder dan bij de vorige releases. Eerder subtiel. Maar onmiskenbaar mango en ananas met een hint van limoen.

Ah… daar gaan we weer. Tropisch fruit, waxy structuur, woodsmoke en een zacht pepertje. Doet me zelfs heel even aan Littlemill en Old Rhosdhu denken, maar dit volledig terzijde. Perzik wordt plots groots, terwijl honing het minerale kantje wat komt verdoezelen.

In de bijzonder lange afdronk die waxy en zoet begint, verschijnt eerst een toets van munt alvorens een zacht bittertje je mond droog maakt.

Ben Nevis van The Whisky Jury… het blijft topgerief. Grappig detail: op het neklabel staat ‘Flip pancakes, not whisky’. ‘Nuff said.

88/100

Geproefd door Mark Dermul op 30-03-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Miltonduff
Regio: Schotland (Speyside)
Fles: Mosstowie 1975 Connoisseurs Choice, Gordon & MacPhail, 750ml
Kleur: vol goud
ABV: 40%

Hout

Mosstowie werd gestookt in de Miltonduff Distillery tussen 1964 en 1981 door middel van twee Lomond stills. Voor mij is het nog maar de derde keer dat ik deze malt aan de lippen zet en het was al geleden van 2015! In het glas zit een jonge Mosstowie die door Gordon & Macphail op de markt werd gebracht eind 1980s in hun befaamde en nog steeds populaire Connoisseurs Choice. Het was één van de oudjes die Arne en Arnout schonken op hun verjaardagstasting in 2023.

Je moet wat geduld hebben om deze oude malt zijn ware gelaat te laten tonen. Het begint met ruwe mout, gevolgd door bierbeslag en brooddeeg om dan langzaam maar zeker te evolueren naar een mooie panoplie van geel en oranje fruit in een stoofpotje.

De body is licht, de smaak evenzeer. Dat wil niet zeggen dat dit zwak is, voor alle duidelijkheid. Ik krijg geel en oranje fruit met wat bittere walnoten, iets van witte peper en gember, hooi en jute zakken. Iets van anijs en eik, ook. Verre van slecht, maar wat mij betreft niet echt top. Een tikkeltje te astringent.

De afdronk is middellang, licht drogend op vanille en tannine.

Lekker, maar het hout is net iets te luid naar mijn gading.

85/100

Geproefd door Mark Dermul op 18-02-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Glenlochy
Regio: Schotland (Highlands)
Fles: Glenlochy 1974/1989 Connoisseurs Choice, Gordon & MacPhail, 750ml
Kleur: vol goud
ABV: 40%

Papier

Glenlochy… ik heb er mijn archieven even op na gekeken en blijkt dat ik voor het laatst Glenlochy proefde in 2014! Bovendien is dit nog maar de vierde malt van deze in 1983 gesloten distilleerderij die ik proef. Da’s echt wel liquid history, niet? Je vindt van de gebouwen – vlakbij het legendarische Fort William – trouwens weinig meer terug want in 1992 werden deze verkocht aan West Coast Inns Ltd, die er een hotel en restaurant in onderbrachten. In de kiln dan nog, het enige deel dat nog overeind staat. Sinds 1986 is het gebouw historisch erfgoed. We proeven een release uit 1974 uit de oude Connoisseurs Choice reeks van Gordon & Macphail, gebotteld in 1989, dus zo’n 14 tot 15 jaar oud.

Ah, de neus straalt onmiddellijk flink wat old school karakter uit. Stoffig, doch fruitig op abrikoos en peer. Iets van wit brood met appelmoes. Vers afgereden gras en het witte vlees van kokosnoot. Wat kruisbessen, hooi en zelfs een licht zilt elementje. Mooi!

De body is wel wat aan de lichte kant, maar ja, hij zit dan ook maar op 40% (en misschien heeft hij onderweg al een percentje of twee verloren). Toch lekker fruitig op appelsien, abrikoos, peer, kruisbessen met een mooi druppeltje honing en weer dat old school karakter dat zich nu vertaalt in papier of zelfs karton (maar zonder te storen!). Midpalate lijkt hij even aan kracht te winnen, zelfs. Een licht bittertje verschijnt als van te lang getrokken fruitthee. Gember en zoethout. Toch wel heel lekker, hoor.

De afdronk is verrassend lang op peer, appelmoes en zoethout. En, ja, op het sterfbed verschijnt weer dat verrassende ziltje.

Nu maar hopen dat het niet nog eens 9 jaar duurt voor ik weer een Glenlochy tegen kom.

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 18-02-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Port Ellen
Regio: Schotland (Islay)
Fles: Port Ellen 24 Year Old 1982/2007 Douglas of Drumlanrig, cask #LD3529
Kleur: licht goud
ABV: 49.0%

 Zeelucht

In 2014 – een eeuwigheid geleden in mijn beleving – proefde ik al eens een Port Ellen die door Douglas of Drumlanrig werd gebotteld. Het betrof echter een 27-jarige uit 1983, gebotteld in 2010. Degene die nu in het glas zit, werd een jaar eerder gestookt en drie jaar eerder gebotteld. Hij is dus iets jonger en toch zit hij op een veel lager ABV (49% tegenover de 54.8% van de andere botteling). Vreemd. Maar goed, laten we gewoon meteen aan het proeven gaan, want Port Ellen krijg je immers niet elke dag in het glas.

Zacht maritieme neus met vooral flink wat appels en citroen. Tikkeltje mineraal ook, maar in alle eerlijkheid aan de zachte kant en relatief weinig uitgesproken. Subtiel. Desalniettemin erg lekker.

Lekker olieachtig en meteen onmiddellijk een strijd tussen zilt en zoet. Zoet wint het vlotjes met appels, citroen en vanille. De rookontwikkeling lijkt even groots te gaan worden, maar bedaart midpalate. En dan komt de zilte toets plots sterk opzetten en schuift het zoete fruit opzij. Nog iets van walnoten en een druppeltje honing komen zich moeien. Dit is veel beter dan de neus beloofde.

De afdronk is lekker lang, begint zoet en rokerig, gaat dan weer even de zilte toer op, om uiteindelijk zachtjes weg te deemsteren op honing en zoute zeelucht.

Erg aangename PE en het lage alcoholpercentage speelt hem absoluut geen parten (en hij is stukken beter dan de 27-jarige die ik eerder proefde). Nog sporadisch te vinden, maar je telt er wel makkelijk 850 EUR voor neer. Bedankt voor het sample, Wouter!

87/100

Geproefd door Mark Dermul op 21-12-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Rosebank
Regio: Schotland (Lowlands)
Fles: Rosebank 31 Year Old 1990, OB 2022, Release Two, 4.000 bts
Kleur: goud
ABV: 48.1%

In Goeie Handen

Twee jaar geleden lanceerde Ian Macleod distillers, de nieuwe eigenaar van Rosebank, een 30-jarige van de laatste stocks uit 1990. Die vond ik weergaloos lekker. De verwachtingen zijn dan ook hooggespannen voor deze Release Two, eveneens uit 1990, maar ondertussen dus een jaartje ouder en een iets lager alcoholpercentage (Release One zat nog op 48.6%). Het betreft wederom maar liefst 4.000 flessen. Prijzig beestje, dat wel, maar die moeten we toch geproefd hebben, niet?

De neus is een hemelse mix van papaya, pompelmoes, pomelo, nectarines, perzik, Granny Smith appels en vers afgereden gras. Wat dat betreft ligt deze heel erg in de buurt van de vorige release, maar hij is net iets eleganter, net iets zachter en net iets meer floraal. Maar ook iets indrukwekkender.

Die fruitigheid keert op de tong in vol ornaat terug, aangevuld met een toefje woodsmoke en een mooi bittertje als van appelsienzeste. Een zachte kruidigheid zorgt voor wat warmte. Prima in balans. Dit is zo zacht en elegant; het lijkt wel of er een engeltje op mijn tong plast.

De afdronk is middellang, waarbij het bittertje zich nog iets feller manifesteert.

De spirit van weleer van Rosebank is zo hemels… Ian Macleod zal flink zijn best moeten doen om dit te evenaren. Maar met wederom triple distillation, traditionele washbacks en wormtubs en een prima wood management ziet het er naar uit dat Rosebank wederom in goeie handen is.

91/100

Geproefd door Mark Dermul op 19-11-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Rosebank
Regio: Schotland (Lowlands)
Fles: Rosebank 19 Year Old 1989/2008 Cadenhead’s, Bourbon hogshead, 280 bts
Kleur: licht goud
ABV: 53.4%

Rechttoe, Rechtaan

Heel binnenkort heropent de Koningin der Lowlands, want Ian Macleod Distillers is zo goed als klaar met de renovatie van de Rosebank distilleerderij. Ondertussen proef ik maar wat graag nog een release op vatsterkte van Cadenhead’s, gestookt in 1998 en gebotteld in 2008.

Frisse en prikkelende neus op wit fruit en citroensap, honing en een beetje bijenwas. Erg clean en toegankelijk. Flink wat witte peper en zoethout.

Lekker waxy en wederom prikkelend op witte peper. Kinine! Limoenschillen en citroengras. Late bijenwas en vanille, wit fruit en houtkruiden. Dit is het betere werk van Rosebank.

Middellange afdronk op wit fruit, vanille en witte peper.

Nogal rechttoe, rechtaan, maar daarom niet minder lekker. Dit is een schoolvoorbeeld van bourbongerijpte Rosebank.

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 19-11-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Caperdonich
Regio: Schotland (Speyside)
Fles: Caperdonich 20 Year Old 2000/2021 Signatory Vintage, Cask Strength Collection, Hogshead #29483, 274 bts
Kleur: vol goud
ABV: 56.8%

Shampoo

Singatory Vintage heeft maar liefst 48 releases van Caperdonich op het palmares en dit is er zo eentje uit 2000, gebotteld in die prachtige maar onhandige decanters in 2021.

Bijzonder interessante en aromatische neus op wit fruit en amandelpasta. Anijs en hout treden bij. Hij is een tikkeltje spicy op witte peper en iets chemisch dat ik niet anders kan omschrijven dan nagellakverwijderaar en natte roofing. Ik moet ook even aan Amerikaanse rye whiskey denken. Het is niet anders. Maar… ik haast me om daar aan toe te voegen dat dit prima werkt en dit een heerlijke neus is.

Op smaak keert dat allemaal weer, maar… er zit ook een flink zepige kant aan. Proef ik nu afwasmiddel? Shampoo? Oei, dit gaat voor mij heel snel de verkeerde richting uit. Het spijt me, maar ondanks een flinke fruitigheid en wellicht een bepaalde complexiteit, geraak ik niet voorbij het geparfumeerde karakter.

De finish is bijzonder lang, maar omwille van het zepige is dat voor mij geen voordeel.

Dju, hier had ik veel meer van verwacht, zeker na zo’n geweldige neus. Maar ik knap hier totaal op af. Toch bedankt, Benny. Het ligt niet aan u, hé…

78/100

Geproefd door Mark Dermul op 19-11-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Caperdonich
Regio: Schotland (Speyside)
Fles: Caperdonich 20 Year Old 1996/2017 Cadenhead’s, bourbon Hogshead, 264 bts
Kleur: zonlicht
ABV: 46.4%

Grappa

Langzaam maar zeker beginnen de vaten van Caperdonich echt wel op te geraken… Deze Speysider, gebouwd in 1897 als Glen Grant II, werd in 2002 gesloten om in 2010 definitief tegen de vlakte te gaan.

Verrassend frisse en eerlijk gezegd jong ruikende Caperdonich. Moutsuikers, groene druiven en zachte peren, een toets van munt en iets van meloen. Maar ook iets van kamillethee en avocado. Doet me in alle eerlijkheid eerder denken aan grappa dan aan malt whisky. Hmm…

Op smaak is het ook een lichtgewichtje. Lichte body. Wederom heel fris op appels en peren, groene druiven en druivensuiker. Citroengras. Gedroogde abrikozen. Een mespuntje witte peper en zoethout proberen hem nog wat gewicht te geven, maar hebben daar toch de grootste moeite mee.

De finish is middellang en doet wat aan Sirop de Liège denken.

Een heldere, lekkere Caper, maar weinig complex en doet veel jonger aan dan zou mogen. Ik ben er niet kapot van. Toch bedankt, Manou!

84/100

Geproefd door Mark Dermul op 19-11-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Banff
Regio: Schotland (Speyside)
Fles: Banff 22 Year Old 1974/1997 Connoisseurs Choice, Gordon & Macphail
Kleur: vol goud
ABV: 40%

Elegant

Oh, kijk nu, mijn 10^e Banff. Deze Speyside distilleerderij sloot de deuren reeds in 1983 en is ondertussen afgebroken. Er is zelfs maar één officiële botteling, de 21-jarige uit 1982 in de Rare Malts Selection, gebotteld in 2004 (die ik in 2017 proefde). Wat ik vandaag proef is een 22-jarige uit 1974 die in 1997 werd gebotteld. Hij zit dus al drie jaar langer op fles dan hij op vat heeft doorgebracht. Het is een botteling uit de bekende Connoisseurs Choice van Gordon & Macphail, Schotland’s oudste onafhankelijke bottelaar.

Ja, deze neus is lekker waxy en old school, hoor. Mild fruitig op knapperige appels en peren met een toets van ahornsiroop, zoete mout en een verrassend streepje rook. Vers afgereden gras. Erg elegant.

Prima body ondanks het bescheiden ABV met weer die elegantie. Een tikkeltje snoeperig op appels en abrikozen met weer die ahornsiroop, een druppeltje honing en die zoete mout. Lekker mondvullend en smaakvol. Subtiel rokerig – dat moet wel van het vat zijn, toch? Zeer verleidelijk, hoor.

De afdronk is warm, zoet en lang. En verrassend krachtig. Ananas op het sterfbed.

Liquid history van de bovenste plank. ‘Zo maken ze hem niet meer, meneer’. Ik weet het, ik weet het.

87/100

Geproefd door Mark Dermul op 19-11-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Port Ellen
Regio: Schotland (Islay)
Fles: Port Ellen 11 Year Old 1983/1995 The Cooper’s Choice, Italian import
Kleur: witte wijn
ABV: 43%

 Godsgeschenk

Deze jonge Port Ellen, gestookt in het laatste jaar dat de (oude) distilleerderij nog operationeel was, zit al bijna drie keer zo lang op fles dan hij ooit op vat heeft doorgebracht. Deze werd immers reeds in 1995 – op 11-jarige leeftijd – gebotteld onder het ‘The Cooper’s Choice’ label van de Vintage Malt Whisky Co. Bij de release erg betaalbaar liet ik mij vertellen. Ikzelf betaalde er een paar jaar geleden – op een veiling – zo’n 300 EUR voor, maar vandaag mag je rekenen op het drievoudige daarvan. Tja. Ik stopte hem in een line-up voor een whiskytasting in Okegem. Content dat ze waren. En ik ook! Hij is zo bleek als witte wijn, wat typisch is, want Port Ellen kreeg vaak refill bourbon casks in die tijd, omdat het immers ‘slechts een blender’s whisky’ was.

Hoera! Het typische DNA van Port Ellen tekent present, zelfs na bijna 30 jaar op fles! Citrus en wit fruit, hint van kiwi (jawel!) en een licht maritiem trekje. Iets van inkt en teer. Subtiele toets van rubber. Dit is zijdezacht. Een tikkeltje waxy, wat ik geweldig vind. De zoetzure turf speelt tweede viool, en da’s maar goed ook. Dit is een heerlijke neus.

De body is wat aan de lichte kant, moet ik toegeven, maar dat neemt niet weg dat mijn smaakpapillen heerlijk getrakteerd worden op grapefruit, zoethout, oestersap, wit fruit en iets wat me aan binnenbanden van een fiets doen denken (ja, ik heb daar als kind op gekauwd, sue me). Hey, wacht eens even! Vanaf de tweede slok wordt dit zelfs wat waxy en lijkt hij aan kracht te winnen. De kruidigheid neemt toe, de turf ook. Dit wordt plots wel heel erg goed. Wit fruit wordt ingepakt door gerookte vis, kelp en zeewater. Machtig. Plots is de 43% een godsgeschenk, want het maakt deze Port Ellen gevaarlijk drinkbaar en ongrijpbaar. Hemels!

De afdronk mag dan korter zijn dan ik zou willen, het blijft een middellang feest op brak water, teer en oestersap. En simpelweg heerlijk.

Elf jaar oud, laag ABV, de verwachting waren dan ook eerder bescheiden, maar deze overtreft ze moeiteloos. Heerlijk naakte PE!

87/100

Geproefd door Mark Dermul op 18-02-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Drouin
Regio: Frankrijk
Fles: Calvados XO Pays d’Auge Christian Drouin
Kleur: oud goud
ABV: 40%

Om de 15e verjaardag van Belgisch importeur The Nectar wat luister bij te zetten, werd een degustatiebox met niet minder dan 24 samples (én proefglas) samengesteld. Ik kreeg zulk een box toegestuurd door Drankenshop Broekmans (waarvoor dank!) met de vraag om de inhoud kort te bespreken. Vandaag (her)proeven we de Calvados XO van Drouin. En daarmee sluiten we ook deze reeks af. Maar het is alvast niet met de minste, hoor. Ik ontdekte deze calvados twee jaar geleden en was ervan in het begin al zot van. Dit is een erg blij weerzien.

Neus: Ja, dit is heerlijk! Een mooie combinatie van gebakken appeltjes besprenkeld met kaneel en wat amandelschaafsel. Zacht kruidig op komijnzaad en een mespuntje peper. Wat ik wel erg kan appreciëren is de hint van bijenwas die zich langzaam ontwikkeld. Zacht en waxy.

Smaak: Prima body. Tikkeltje waxy, zoals de neus al suggereerde. De appels en de amandelen keren weer, aangevuld met tamme kastanjes, wat peper en zoethout. Lekker complex, licht drogend en ronduit subtiel sexy.

Finish: Mooie, kruidige en zacht drogende afdronk met een mooi bittertje op het sterfbed.

Perfect gebalanceerde Calvados en één van mijn favorieten. Aanrader! Hier te koop.

87/100

Geproefd door Mark Dermul op 24-03-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Michter’s Distillery
Regio: USA
Fles: Michter’s US*1 Small Batch Bourbon
Kleur: koper
ABV: 45.7%

Om de 15e verjaardag van Belgisch importeur The Nectar wat luister bij te zetten, werd een degustatiebox met niet minder dan 24 samples (én proefglas) samengesteld. Ik kreeg zulk een box toegestuurd door Drankenshop Broekmans (waarvoor dank!) met de vraag om de inhoud kort te bespreken. Vandaag (her)proeven we de enige Amerikaan uit de box: Michter’s US*1 Small Batch Bourbon. Het verschil met enkele jaren geleden is het feit dat zij tegenwoordig niet meer bij bevriende distilleerderijen bestellen, maar zelf aan het stoken zijn gegaan.

Neus: Er zit duidelijk heel wat rogge in de mix, want de neus is zeer kruidig. Denk kaneel en nootmuskaat. Qua fruit moet ik denken aan de gedroogde variant van abrikozen en perzik. Deze neus is meer dan oké, maar betrekkelijk gesloten.

Smaak: De aanzet is stroperig en heel erg zoet. Kandijsuiker, gebakken appels, bloedappelsienen, popcorn en opnieuw het fruit van de neus: abrikozen en perzik. Midpalate beginnen de kruiden weer de spreken. Ik krijg naast kaneel nu ook wat kardemom en koriander.

Finish: Hoewel hij wat aan de korte kant is, blijft hij wel lekker kruidig met een zoet eindstation.

Beter dan toen ik hem in 2015 voor het eerst proefde. Hier te koop.

82/100

Geproefd door Mark Dermul op 24-03-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: West Indies Rum Distillery
Regio: Barbados
Fles: Plantation XO
Kleur: koper
ABV: 40%

Om de 15e verjaardag van Belgisch importeur The Nectar wat luister bij te zetten, werd een degustatiebox met niet minder dan 24 samples (én proefglas) samengesteld. Ik kreeg zulk een box toegestuurd door Drankenshop Broekmans (waarvoor dank!) met de vraag om de inhoud kort te bespreken. Vandaag proeven we rum uit Barbados, die na een 8 tot 15 jaar rijping in de tropen naar de cognacstreek werd getransporteerd om daar nog eens een continentale rijping te krijgen. Eigenaar van zowel Plantation Rum als van Cognac Ferrand (alsook Citadelle Gin) is immers dezelfde, i.e. Alexandre Gabriel.

Neus: Subtiel florale neus op vanille, cacao, chocolade, boter, onrijpe banaan en gebakken appels.

Smaak: Dat wordt mooi verdergezet op neus, opgesmukt met peperkoek en amandelpasta.

Finish: De afdronk is erg zacht en vriendelijk.

Mooie ‘sipping rum’, als u het mij vraagt. Ik hou wel van deze stijl. Hier te koop.

85/100

Geproefd door Mark Dermul op 24-03-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Alcoholes Finos Dominicanos
Regio: Dominicaanse Republiek
Fles: Patridom XO
Kleur: brons
ABV: 42%

Om de 15e verjaardag van Belgisch importeur The Nectar wat luister bij te zetten, werd een degustatiebox met niet minder dan 24 samples (én proefglas) samengesteld. Ik kreeg zulk een box toegestuurd door Drankenshop Broekmans (waarvoor dank!) met de vraag om de inhoud kort te bespreken. Vandaag proeven we een rum uit de Dominicaanse Republiek. Patridom is overigens de samenvoeging van Patrimonium en Dominicano, oftewel Domincaans Erfgoed. Ik verwacht me na een 12- tot 15-jarige rijping op Amerikaanse en Franse eik toch aan een flink zoete exotische rum.

Neus: Ik krijg donkerzoete toetsen van gebak, snuiftabak, overrijp fruit en bijenwas, besprenkeld met enkele druppeltjes ahornsiroop.

Smaak: Hij arriveert erg stroperig en mierzoet. De ahornsiroop domineert, aangevuld met fruit, kokosnoot, gekonfijte appelsienen en vanille. Mijn tanden vallen bijna uit mijn mond!

Finish: In de middellange afdronk schitteren eerst de kruiden, die dan plaats maken voor siroop en overrijp fruit.

Puur best te genieten, maar ongetwijfeld een flinke smaakmaker in menig cocktail. Hier te koop.

83/100

Geproefd door Mark Dermul op 24-03-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Nardine
Regio: Italië
Fles: Nardini Grappa Riserva Classic
Kleur: witte wijn
ABV: 50%

Om de 15e verjaardag van Belgisch importeur The Nectar wat luister bij te zetten, werd een degustatiebox met niet minder dan 24 samples (én proefglas) samengesteld. Ik kreeg zulk een box toegestuurd door Drankenshop Broekmans (waarvoor dank!) met de vraag om de inhoud kort te bespreken. Vandaag proeven we een grappa van Italië’s oudste distilleerderij, opgericht in 1779 te Bassano del Grappa (Venetië). Na de rectificatie rijpt deze grappa nog een drietal jaar op Slavoonse eik uit Kroatië. Het is alvast mijn eerste kennismaking met Nardini.

Neus: Erg herbaal en floraal op vers afgereden gras en wilde bloemen in een zonovergoten grasveld, aangevuld met het sap van groene druiven en eucalyptus. Daarnaast een ietwat vreemde, maar niet storende toets van… Parmezaanse kaas!

Smaak: Fris en monter op smaak met wederom druivensap, dextrose, kweepeer en zelfs een hint van kiwi. Zoethout zorgt voor een zachte kruidigheid. Evolueert naar een mix van citrus en rood fruit. Leuk!

Finish: Middellange afdronk op meer van hetzelfde, hoewel de herbale toetsen nu de duimen moeten leggen voor zoete kweepeer.

Ik heb niet zoveel ervaring met grappa, maar ik heb wel ervaring met ‘wat ik lekker vind’. En dit valt heel zeker in die categorie! Hier te koop.

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 21-03-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Maison Ferrand
Regio: Frankrijk
Fles: Cognac Ferrand 10 Générations, Grande Champagne
Kleur: goud
ABV: 46%

Om de 15e verjaardag van Belgisch importeur The Nectar wat luister bij te zetten, werd een degustatiebox met niet minder dan 24 samples (én proefglas) samengesteld. Ik kreeg zulk een box toegestuurd door Drankenshop Broekmans (waarvoor dank!) met de vraag om de inhoud kort te bespreken. Vandaag proeven we een cognac uit de streek Grande Champagne. Maison Ferrand is wellicht één van de meest bekende cognachuizen. En ze zijn daar al aan de tiende generatie toe, sinds 1630. Om dat te vieren werd deze cognac met engelengeduld geassembleerd.

Neus: Ah, zalig zoet en frisse neus op helder fruit: appels, abrikozen, sultanas en een toets van licht aangebrande suiker. Heerlijk!

Smaak: Lekker olieachtig, zalig zoet op hetzelfde fruit als op de neus, aangevuld met een klein pepertje en zachte tannine van het eiken vat. Proef luxueus.

Finish: Heerlijk lange afdronk op meer van hetzelfde, met een fris blaadje munt op het sterfbed.

Cognac… vaak verguisd als ouwe-mannen-drank (oh, wacht, ik bén een ouwe man), maar dit is echt superlekker. Dat de jeugd dit maar laat staan voor ons! Hier te koop.

87/100

Geproefd door Mark Dermul op 21-03-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Bottelaar: Black Tot
Regio: Barbados, Guyana & Jamaica
Fles: Black Tot Rum
Kleur: amber
ABV: 46.2%

Om de 15e verjaardag van Belgisch importeur The Nectar wat luister bij te zetten, werd een degustatiebox met niet minder dan 24 samples (én proefglas) samengesteld. Ik kreeg zulk een box toegestuurd door Drankenshop Broekmans (waarvoor dank!) met de vraag om de inhoud kort te bespreken. Vandaag proeven we een leuke rum van Black Tot. Hij werd namelijk geblend van drie categorieën: Barbados, Guyana en Jamaica. Hij werd gebotteld in… Schotland. Yup, want Black Tot is onderdeel van het bekende Elixir Distillers.

Neus: Zacht zoete neus op allerhande tropische vruchten zoals mango, cavaillon meloen en gekonfijte ananas, geserveerd op een vers gebakken laagje bladerdeeg. Hint van koude koffie en mokka. Erg vriendelijk.

Smaak: Lichte body, wel. De meloen keert weer, terwijl de koffie groots wordt, aangevuld met iets van chocoladesaus en gebakken banaan.

Finish: Pas in de relatief lange afdronk krijg ik ook een prikkeling als van zwarte peper.

Weer zo’n rum die zich zowel puur laat genieten als in een cocktail – en erg vriendelijk geprijsd. Hier te koop.

84/100

Geproefd door Mark Dermul op 21-03-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).