WhivieBlog

Distilleerderij: Caperdonich
Regio: Schotland (Speyside)
Fles: Caperdonich 20 Year Old 1996/2017 Cadenhead’s, bourbon Hogshead, 264 bts
Kleur: zonlicht
ABV: 46.4%

Grappa

Langzaam maar zeker beginnen de vaten van Caperdonich echt wel op te geraken… Deze Speysider, gebouwd in 1897 als Glen Grant II, werd in 2002 gesloten om in 2010 definitief tegen de vlakte te gaan.

Verrassend frisse en eerlijk gezegd jong ruikende Caperdonich. Moutsuikers, groene druiven en zachte peren, een toets van munt en iets van meloen. Maar ook iets van kamillethee en avocado. Doet me in alle eerlijkheid eerder denken aan grappa dan aan malt whisky. Hmm…

Op smaak is het ook een lichtgewichtje. Lichte body. Wederom heel fris op appels en peren, groene druiven en druivensuiker. Citroengras. Gedroogde abrikozen. Een mespuntje witte peper en zoethout proberen hem nog wat gewicht te geven, maar hebben daar toch de grootste moeite mee.

De finish is middellang en doet wat aan Sirop de Liège denken.

Een heldere, lekkere Caper, maar weinig complex en doet veel jonger aan dan zou mogen. Ik ben er niet kapot van. Toch bedankt, Manou!

84/100

Geproefd door Mark Dermul op 19-11-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Banff
Regio: Schotland (Speyside)
Fles: Banff 22 Year Old 1974/1997 Connoisseurs Choice, Gordon & Macphail
Kleur: vol goud
ABV: 40%

Elegant

Oh, kijk nu, mijn 10^e Banff. Deze Speyside distilleerderij sloot de deuren reeds in 1983 en is ondertussen afgebroken. Er is zelfs maar één officiële botteling, de 21-jarige uit 1982 in de Rare Malts Selection, gebotteld in 2004 (die ik in 2017 proefde). Wat ik vandaag proef is een 22-jarige uit 1974 die in 1997 werd gebotteld. Hij zit dus al drie jaar langer op fles dan hij op vat heeft doorgebracht. Het is een botteling uit de bekende Connoisseurs Choice van Gordon & Macphail, Schotland’s oudste onafhankelijke bottelaar.

Ja, deze neus is lekker waxy en old school, hoor. Mild fruitig op knapperige appels en peren met een toets van ahornsiroop, zoete mout en een verrassend streepje rook. Vers afgereden gras. Erg elegant.

Prima body ondanks het bescheiden ABV met weer die elegantie. Een tikkeltje snoeperig op appels en abrikozen met weer die ahornsiroop, een druppeltje honing en die zoete mout. Lekker mondvullend en smaakvol. Subtiel rokerig – dat moet wel van het vat zijn, toch? Zeer verleidelijk, hoor.

De afdronk is warm, zoet en lang. En verrassend krachtig. Ananas op het sterfbed.

Liquid history van de bovenste plank. ‘Zo maken ze hem niet meer, meneer’. Ik weet het, ik weet het.

87/100

Geproefd door Mark Dermul op 19-11-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).