WhivieBlog

Bottelaar: The Whisky Jury
Regio: Schotland (Speyside)
Fles: Secret Speyside 31 Year Old 1990/2022 The Whisky Jury, Refill Hogshead Twj-Gl-1990-3, 204 bts
Kleur: oud goud
ABV: 51.7%

Zomer naar Herfst

We proefden eerder al enkele Secret Speyside van The Whisky Jury, maar gelukkig maakt Joeri het ons wel een beetje makkelijk om te achterhalen welke distilleerderij dit goedje gemaakt heeft. U hoeft enkel maar naar het label te kijken en dan vooral naar het gebruikte lettertype. Neen? Nog een hint? De distilleerderij ligt op een spreekwoordelijke steenworp van het Blacksboat Railway Station. Laat ons vooral maar meteen gaan proeven.

De neus begint eerder subtiel, maar je merkt wel onmiddellijk dat hij het potentieel heeft om erg complex en old school te worden, dus geef ik hem wat tijd en handwarmte. Ja, hoor, een zucht van rood fruit ontwikkelt zich, terwijl toetsen van marsepein en mandarijntjes verschijnen, aangevuld met een handjevol hazelnoten en vijgenconfituur. Wordt langzaam maar zeker erg romig en abrikozen en wat eucalyptus verschijnen. Na een minuut of drie komt hij echt op dreef.

Romig op de tong en toch relatief licht tegelijkertijd. Lekker zoet op rozijntjes, mandarijntjes, meloen, kersen en perzik, maar al gauw wordt dit lekker kruidig met zwarte peper, kruidnagel, kamfer en een mespuntje kaneel. Het fruit wordt bijgetreden door walnoten en gezouten karamel. Evolueert van zomer naar herfst waar je bij staat.

De afdronk is uitstekend. Lang, warm en kruidig met iets van herfstbladeren en marsepein op het sterfbed.

Genieten, zeg!

89/100

Geproefd door Mark Dermul op 10-09-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Bottelaar: The Whisky Jury
Regio: Schotland (Highlands)
Fles: Ben Nevis 25 Year Old 1996/2022 The Whisky Jury, Refill Hogshead #1349, 183 bts
Kleur: goud
ABV: 53.1%

Voorspelbaar

‘Begint Joeri nu niet een beetje te overdrijven?’, was mijn eerste gedachte toen ik las dat hij alweer een Ben Nevis op de markt ging brengen. Het is immers al zijn 6^e als ik me niet vergis. Maar goed, hij is wellicht even gek op Ben Nevis als ik ben op Auchentoshan. En toegegeven, toe nu toe waren ze stuk voor stuk uitstekend, dus hoor me je alvast niet klagen. Deze keer een 25-jarige uit 1996. Het vat werd gebotteld ter ere van de voormalige RAF-piloot Idris McLellan, die er ook eigenaar van was. De releases van The Whisky Jury zijn ondertussen zo populair geworden, dat ze verkocht worden via ‘ballot’, een soort loterij. Ik had geen geluk, maar kon wel een sample bemachtigen van een goeie ziel (you know who you are).

MG… het is weer van dattum, zulle! Superfruitig en tropisch op kumquats, passievrucht, mango, banana fritters, honing en iets van citroengras en gesuikerde appelsienschillen. Maar dat alles in het kwadraat, echt waar. Nog een toets van zilverpoets, die hem een mooie waxiness geeft. Uitstekend, alweer.

Een absolute smaakbom. Tropicana, baby! Passievrucht en mango, allerlei steenvruchten en citrusfruit, ananas en banaan. En dankzij een zacht bittertje van het hout wordt hier een perfecte balans gecreëerd. En die waxiness geeft hem echt een heerlijk mondgevoel.

De afdronk is meer van ’t zelfde: wax, munt, tropisch fruit en een zachte kruidigheid die lang nazindert.

Joeri, je begint voorspelbaar te worden, kerel. Maar zo lang dat het zo lekker blijft, mag je wat mij betreft zo voorspelbaar blijven.

90/100

Geproefd door Mark Dermul op 10-09-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Bottelaar: Jean Luc Pasquet
Regio: Frankrijk
Fles: Jean Luc Pasquet Lot 79 Grande Champagne, Grape of the Art, 273 bts
Kleur: koper
ABV: 52.3%

Machtig

De Duitse onafhankelijke bottelaar Grape of the Art komt wederom opzetten met een single cask cognac van Jean Luc Pasquet. Deze keer betreft het een cognac uit de Grande Champagne van maar liefst 41 jaar oud, te slapen gelegd in 1979. Hij rijpte op een vat uit de Limousin in een vochtige kelder en leverde nog 273 flessen op een vatsterkte van 52.3% op.

Fruitige neus op sultanas, pruimen, gekonfijte citrusvruchten en boerenboter. Amandelen en kastanjes. Iets van groene tuinkruiden. Zacht kruidig en erg uitnodigend.

Prima mondgevoel. Zoet en kruidig is het eerste wat me te binnen schiet. Nootmuskaat, kruidnagel, zwarte peper gevolgd door mandarijntjes, rozijntjes en abrikozenconfituur. Wordt verrassend helder. Gekonfijte ananas? Langzaam maar zeker lijkt hij waxy te worden om dan halverwege plots uit te drogen. Leuk!

De afdronk is geweldig: zoet en kruidig in het begint, bitter en droog op het sterfbed. Machtig.

Deze cognac werd op 3 november gelanceerd en… was na vier uur al uitverkocht. En ik moet bekennen, JLP staat in de top drie van mijn favoriete cognacs.

88/100

Geproefd door Mark Dermul op 04-11-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Bottelaar: The Scottish Brothers
Regio: Frankrijk
Fles: Scottish Brothers Lot 82, Petite Champagne, 70 bts
Kleur: brons
ABV: 44%

Archiac

Hoewel het huis waarvan deze cognac afkomstig is niet wordt prijsgegeven, weten we dat het om een eau-de-vie uit 1982 gaat die geproduceerd werd in de Petite Champagne. In Archiac om precies te zijn. Het enige cognachuis dat ik daar ken is Alain Lembert, maar dat wil niks zeggen. The Scottish Brothers bracht hiervan 70 flessen op de markt. Vreemde combinatie, toch? Schotse broers en cognac? Nou, één ervan ken ik relatief goed, da’s James Pithie. Hem kennende gaat dit wel lekker spul zijn.

Heerlijk fruitige en verrassend frisse neus op donker fruit, koffie, rozijntjes en frambozen. Hint van koffie en melkchocolade met pralinévulling. Licht floraal en snoeperig. Erg Uitnodigend.

De body is wat aan de lichte kant, maar lijkt aan gewicht te winnen naarmate je hem even in de mond houdt. Pittig gekruid, overigens. Nootmuskaat, kaneel en iets van koriander. Zoet en herbaal tegelijk. Naast het fruit dat ik al op de neus had, krijg ik hier nog wat karamel, gekonfijte appelsienschillen en iets van menthol. Bijzonder lekker, hoor.

Lange, snoeperig afdronk. Wordt zachtjes droog en laat een grote glimlach op mijn tronie achter.

Topselectie van James. Hoeven we natuurlijk niet van op te kijken… Verkrijgbaar bij The Bonding Dram voor 195 EUR.

87/100

Geproefd door Mark Dermul op 04-11-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Brouwerij: Bosteels
Regio: België
Fles: Bosteels Monte Cristo Sherrywood Cuvée, 330ml
Kleur: chocoladebruin
ABV: 11.5%

Chocolade milkshake

Brouwerij Bosteels uit Buggenhout is bij ons wellicht het best bekend omwille van hun Tripel Karmeliet of Kwak. Wellicht iets minder voor hun DeuS Brut de Flandres, maar waarschijnlijk helemaal niet voor deze Monte Cristo Sherrywood Cuvée. Het is een heerlijk degustatiebier – een Belgian Strong Dark Ale – die maar liefst 11 weken op een eigen sherryvat rijpte. Hij schenkt chocoladebruin met een beige kraag die relatief lang stand houdt.

Op de neus krijg ik allerhande noten, karamel en wat rood fruit. Chocolademelk! Erg zoet, maar erg lekker.

Hola! Da’s intens zoet, inderdaad. Doet me denken aan een chocolade milkshake, maar dan op steroïden. Lekker romig. De noten keren ook op smaak weer. Het rode fruit ook, maar minder uitgesproken dan op de neus. Nog iets van chicorei en gestoofd, gekarameliseerd witloof.

De afdronk is lang en mierzoet.

Dit is een vloeibaar dessertje en met zijn 11.5% ABV niet echt een doordrinker, maar een echt degustatiebier. Met een groot woord van dank aan mijn vriend Benny VDB die me dit flesje in de hand stopte. Erg van genoten.

Geproefd door Mark Dermul op 14-08-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be)

Brouwerij: Flea Società Agricola
Regio: Italië
Fles: Birra Flea Federico II Extra IPA, 75cl
Kleur: amber
ABV: 6.6%

Heilige Roomse Rijk

Deze Flea Federico II Extra IPA is een moutbier dat gebrouwen wordt op basis van 100% gerst in combinatie met verschillende hopsoorten en ‘dryhopping’. Het is ongefilterd, ongepasteuriseerd, van hoge gisting en hergist op fles. De relatief nieuwe Italiaanse craft-brouwerij – opgestart in 2020 – heeft daarnaast nog een hele resem andere bierstijlen in huis. Ze produceren zo’n 70.000 hectoliter bier per jaar. En, ja, ik vind het een mooie fles. Het bier schenkt amberkleurig met een witte schuimkraag die tijdens heel de proefsessie overeind blijft.

De neus is romig met zowel een zoetje van de mout als een bittertje van de hoppen. Best kruidig, ook. Ik vind het al onmiddellijk erg lekker en ik heb nog niet eens een slok genomen.

Op smaak is hij minstens zo romig en zoet, maar is het vooral de kruidigheid en een uitgesproken bitterheid die met de aandacht van je smaakpapillen gaan lopen. Als ik al een fruitige toets zou moeten benoemen, is dat perzik en een hint van banaan.

De afdronk is middellang en zowel zoet als – vooral – bitter.

Flinke dorstlesser, hoor. Weetje: het bier is genoemd naar Federico II, oftwel Keizer Frederik II die sinds 1198 koning van Sicilië was en in 1215 Duits koning werd en tot slot keizer van het Heilige Roomse Rijk van 1220 tot aan zijn dood in 1250.

Geproefd door Mark Dermul op 14-08-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be)

Brouwerij: Martin’s
Regio: België
Fles: Gordon Scotch Ale, 33cl
Kleur: bruin
ABV: 8%

Scheidsrechter

Van een klassieker gesproken! Ik herinner me nog dat ik dit bier al op café zag toen ik nog als kind met mijn vader meeging naar de voetbal. Pa was scheidsrechter en een erg goeie overigens, ongeacht het misbaar dat hij bij elke match over zich heen kreeg! Op het label staat overigens trots ‘Born in Scotland, Crafted in Belgium’. John Martin, een Engelsman die in 1906 in Belgische brouwerij oprichtte, liet het merk in 1924 deponeren. Het bier gaat dus al bijna een eeuw mee! Het is, zoals de naam al aangeeft, een Scotch Ale, dus robijnkleurig met een milde smaak. Hij is een eerbetoon aan de Clan Gordon die in de 13^e eeuw aan de zijde van Louis IX van Frankrijk vocht.

De neus is donkerzoet en doet me denken aan Caramella Mokatine – Arabiertjes-snoep – en gerst (ongemout, zoals je hem in een distilleerderij/brouwerij kan ruiken alvorens hij verwerkt werd). Ik vind het eenvoudig en wat zoet, maar op een zonovergoten dag zoals deze is dat prima!

De smaak is inderdaad erg, erg zoet. Karamel per vrachtwagen met wat chocolademout en een zacht bittertje alsof er iemand theelepeltje chicorei in het glas gedropt heeft. Gaat gevaarlijk vlot binnen, moet ik zeggen.

De afdronk is dan weer erg kort, maar who cares?

Op geen enkel moment deed me dit aan Schotland denken, overigens, maar da’s prima. Erg makkelijke doordrinker (maar een dorstlesser zou ik het zeker niet noemen).

Geproefd door Mark Dermul op 03-08-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be)

Brouwerij: Freddo Fox
Regio: Spanje
Fles: Freddo Fox It’s Not Rocket Science
Kleur: amber
ABV: 7%

Barcelona

Freddo Fox bestaat nog niet eens twee jaar. Deze craft brewery werd opgericht in januari 2021 in hartje Barcelona. Hun biertjes krijgen de gekste namen. In mijn glas zit vandaag een biertje dat ik de handen gestopt kreeg door Jeroen – MEUG – Van Dijck. Hij schenkt amberkleurig, troebel en met een spierwitte kraag van kleine bellen die de proefsessie overleefd.

Op de neus krijg ik flink wat fruitige toetsen, zoals perzik, pompelmoes, ananas en sinaasschillen. Lekker uitnodigend op mijn zonovergoten terras.

Hij is lekker romig in de mond met onmiddellijk weer al dat tropische fruit, aangevuld met een zacht bittertje als van het witte vlees van de pompelmoes. Kapt gevaarlijk vlot binnen.

De afdronk is wat aan de korte kant, maar geen nood, ik neem gewoon nog een slok.

Pittige wegdrinker die me opnieuw bewijst dat IPA (in dit geval New England IPA) echt wel mijn favoriete bierstijl is.

Geproefd door Mark Dermul op 10-07-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be)

Brouwerij: Noordt
Regio: Nederland
Fles: Noordt & Cley Baltic Porter, 33cl
Kleur: zwart
ABV: 10%

Malt & Rye

Brouwerij Noordt uit Rotterdam werd in 2015 gevestigd in een voormalige brandweerkazerne. Ze produceerden deze Baltic Porter in samenwerking met de Rotterdamse craft distilleerderij Cley, een Nederlandse whisky waar ik erg tuk op ben. Dus was ik maar wat blij toen Manny – na een bezoek aan Paul en Maria in Rotterdam – twee flesjes van dit zwarte bier meebracht. Een Baltic Porter was één van de meest populaire bieren in de 18^e en 19^e eeuw die in de 1990s een revival kende, zij het wel vooral in Duitsland. Ze kwamen oorspronkelijk uit de regio rond de Baltische Zee (Polen, Finland, Rusland), maar werd vooral bekend bij de zogenaamde ‘porters’ uit Londen, werklui die cargo van schepen haalde. Het bier leunt nauw aan bij een Imperial Stout en is bijgevolg zo zwart als de nacht. Deze expressie rijpte op voormalige vaten van Cley’s Malt & Rye whisky. De beige kraag met kleine bellen houdt het niet lang uit.

Zware neus met een flinke bitterheid van chicorei, opgeleukt met toetsen van karamel en pure chocolade met pralinévulling. Na enkele ogenblikken in het glas krijg ik nog een toets van acaciahoning en bruin brood. Een lichte hint van kandijsuiker, waardoor hij iets zoeter is dan ik van een porter gewend ben. Dat doet me plezier.

Oh, heerlijk! Romig en bitterzoet (is dat een woord?) op mokka, gestoofd witloof, chocolade, honing, vanille en zachte kruiden. Maar… en dat vind ik absoluut geweldig: ik proef de whisky van Cley! Pruimen, rozijnen, bosbessen, nootmuskaat. Dit is genieten, ook al is het een halve maaltijd.

In de afdronk verwachtte ik me aan een flinke bitterheid, maar ik kom bedrogen uit. Deze is lekker zoet op honing en mokka, vanille en… whisky!

Whisky en bier: het werkt bijna elke keer voor mij. Dit is een geweldig voorbeeld van hoe het wél moet. Kudos, Paul. Dankjewel, Manny!

Geproefd door Mark Dermul op 09-07-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be)

Brouwerij: Abbaye Notre-Dame de Saint-Remy
Regio: België
Fles: Rochefort Trappist Triple Extra, 33cl, b. 2022
Kleur: amber
ABV: 8.1%

Appelsien

In september 2020 kondigde de trappistenbrouwerij Rochefort aan dat ze voor het eerst in 65 jaar een nieuw bier zouden lanceren: de Triple Extra. Een eeuw geleden, in 1920, brouwden de monniken van de Abdij Notre-Dame de Saint-Remy al eens een sterk blond trappistenbier, maar de productie daarvan stopte reeds in 1923. Dat bier heette toen Blonde Extra Forte. Het etiket heeft ook enkele paarse toetsen, een kleur die alomtegenwoordig is in de katholieke religie, maar tevens bekend staat als de kleur van vriendschap. Dat komt goed uit, want ik kreeg dit flesje van bierliefhebber en goeie vriend Marc D, die enkele jaren geleden de wondere wereld van trappist aan mij openbaarde. De Triple Extra schenkt donkerblond tot amber met een witte kraag die lang standhoudt.

De neus vertoont wat zoetigheid, maar tegelijk iets zurigs als van agrums. Ik neem aan dat de appelsienschil die tijdens de productie gebruikt werd daar veel mee te maken heeft. Zacht kruidig ook, maar ik kan er niet meteen de vinger op leggen. Desalniettemin staat dit me wel aan.

Oh, lekker romig in de mond. En toch zacht. Wat zoet van het fruit (denk appelsien, maar ook meloen en abrikoos), maar tegelijkertijd een beetje ‘boozy’, als u begrijpt wat ik bedoel.

In de afdronk krijg ik een heerlijk bittertje dat best lang blijft hangen. Deze Triple ‘plakt’ al het ware aan je tanden. Na een half uur proefde ik hem nog.

Leuke trappist, hoor. Erg drinkbaar en doet verlangen naar meer.

Geproefd door Mark Dermul op 09-07-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be)

Brouwerij: Splenter Brouwsels
Regio: België
Fles: Nen Echten IPA, 330ml
Kleur: amber
ABV: 7.3%

Dennenappels & Mandarijn

Nen Echten IPA is een bier van De Hoevebrouwers uit Zottegem (dat ondertussen niet meer gebrouwen wordt, by the way)… of van Splenter Brouwsels uit Gent. Google doet daar een beetje mysterieus over. Maar het label spreekt toch van Splenter in Gent en niet van Zottegem. Soit, doet weinig terzake. Dit biertje werd me in de hand geduwd door Benny VDB, die gerust wat vaker mag langskomen. Nen Echte IPA schenkt amberkleurig met een spierwitte kraag met minuscule belletjes. Echt schuim, eigenlijk. Blijft gedurende mijn hele proefsessie staan, wat ik leuk vind.

Hola, op de neus is er vanalles aan de gang… bruine banaan, kamfer, kruidnagel en iets van vers gesneden ajuin! Ik ben niet aan het zeveren. Als ik hem even laat staan komt daar nog de korst van oude kaas bij, dubbel gebakken brood en appelmoes. En ja, dat ruikt lekker én interessant.

Op smaak krijg ik dan weer eerder dennenappels, mandarijn, granaatappel en een hint van mango. Ja, de umami toetsen maken hier ruimschoots plaats voor allerhande fruitige toetsen. En de flinke carbonatie zorgt bovendien voor een erg frisse toets. Iets van honing an mandarijn steken de kop op. Dit is heerlijk verfrissend, echt.

Pas in de afdronk verschijnt er en eetlustopwekkend bittertje.

Plezant lokaal biertje, hoewel mijn autistisch kantje het moeilijk heeft met het feit dat het niet 100% duidelijk is waar deze vandaan komt (en ja, ik weet dat Annick De Splenter de Gruut brouwerij opgericht heeft, maar ben niet zeker of er een link is).

Geproefd door Mark Dermul op 19-06-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be)

Brouwerij: Pohjala
Regio: Estland
Fles: Pohjala Orange Gose, 330ml
Kleur: goudblond
ABV: 5.5%

Zout

Dit is wel iets heel speciaals. Deze Pohjala Orange Gose uit Estland is een zogenaamde ‘wild & sour ale’ met sinaasappel, koriander en Himalayazout. Er werden maar liefst vier graansoorten gebruikt: gerst, mout, rogge en tarwe. Gose is overigens een Duitse bierstijl die afkomstig is uit de Duitse Goslar, beroemd om zijn zoutmijnen. Hij schenkt goudblond tot amber met een smalle, witte kraag van kleine belletjes die onmiddellijk gaat liggen.

De neus is best pittig en zelfs een tikkeltje tropisch. Het begint op flink wat appelsien met een vleugje kruidigheid, maar evolueert dan zachtjes naar guave en mango. Goede start!

Op smaak krijg ik onmiddellijk een mix van smaken en da’s even wennen! Hij is zoet als van ananas, zuur als van appelsienen en zout! Ja, er zit een zilt randje in. Gelukkig overheerst het niet, maar het is wel spannend. De kruidigheid van zowel de gebruikte rogge als van de koriander, in samenwerking met flink wat bruis, zorgen voor een pittige smaakervaring. Midpalate verschijnt zelfs nog iets floraal en snoeperigs.

In de afdronk gaat het weer helemaal richting bittere appelsienenconfituur.

Goed, hoor! Even wennen, maar dat gaat snel. Gevaarlijk drinkbaar en heerlijk dorstlessend. Bedankt om mij deze te leren kennen, Mr Meug.

Geproefd door Mark Dermul op 18-06-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be)

Brouwerij: Vandestreek
Regio: Nederland
Fles: Vandestreek Playground Non Alcoholic IPA, 330ml
Kleur: amber
ABV: 0.5%

Dorstlessend

Vandestreek is een brouwerij in Utrecht. Ik proefde eerder al wat lekkers van hen, maar deze Playground intrigeerde me wel. Hoewel op het label Non Alcoholic IPA staat, heeft hij toch een alcoholpercentage van 0.5%. Alcoholarm dus. Het lage alcoholpercentage wordt bereikt door het gebruik van een unieke soort gist. Hij schenkt amberkleurig met een mooie, hoge, witte kraag die lang blijft staan.

Op de neus krijg je alles wat je van een goeie IPA mag verwachten. Hoppig, bitter, zoet en zuur tegelijkertijd. Nodigt onmiddellijk uit tot het nemen van een flinke slok.

Heerlijk dorstlessend! Pompelmoes, appelsien, maar ook limoen en abrikozen. Doet wat aan Elvis Juice van BrewDog denken, maar met meer bubbels.

De afdronk is prima zonder meer.

Wederom een alcoholvrij of -arm bier dat in de smaak valt – letterlijk. Deze Playground won al ettelijke prijzen. Ik kijk er niet van op. Bedankt, Jeroen VD.

Geproefd door Mark Dermul op 18-06-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be)

Distilleerderij: Tamdhu
Regio: Schotland (Speyside)
Fles: Tamdhu 40 Year Old 1971/2011 Gordon & Macphail, The MacPhail’s Collection
Kleur: oud goud
ABV: 43%

Dik Oké

De MacPhail’s Collection is, zoals u ongetwijfeld kan raden, een label van onafhankelijk bottelaar Gordon & Macphail. Eén van de bottelingen in die uitmuntende reeks is deze Tamdhu uit 1971. Opgelet, deze werd al meer dan een decennia geleden gebotteld. Ik kreeg onlangs bezoek van Joren Nuyts – de sterke man achter het nieuwe Belgische label The Roots – die me een sampletje cadeau deed, wat ik in dank aanvaarde. Een 40-jarige Tamdhu… dat kom je niet elke dag tegen.

Heerlijk! Sorry dat ik zo met de deur in huis kom vallen, maar ik heb ‘m nog maar net geschonken en de kamer vult zich met een heerlijk aroma van tropisch fruit, gestoofde peren, karamel en mooie toetsen van de eik. Een mix van vers gezaagde planken en vermolmd hout. Echt geweldige neus.

De body is prima, hoewel eerder zacht (maar niet waterachtig!). De eik komt nu zelfs eerst en geeft hem heel even een bittertje, alvorens het fruit zich kan laten zien. Wederom de peren, misschien gingen er nu zelfs wat appels in het stoofpotje, maar vooral ook iets van abrikozen en kokosnoot. En wat noten. Menthol? Wordt zoeter vanaf de tweede slok.

De afdronk is eerder kort maar wel goed gekruid op kruidnagel en nootmuskaat. Wat eik en – verrassend! – wat melkchocolade met hazelnoten op het sterfbed.

De neus was outstanding, het smaakpalet dik oké (maar, toegegeven, kon de belofte van de neus niet helemaal invullen). Hij lijkt wel jonger dan zijn 40 jaar, eerlijk gezegd (niet dat dat een probleem hoeft te zijn). Alles bij elkaar een fantastische Tamdhu! Vandaag de dag betaal je toch al gauw zo’n 725 EUR voor een flesje, dus ben ik Joren zeer dankbaar voor het sample.

87/100

Geproefd door Mark Dermul op 18-08-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Teaninich
Regio: Schotland (Highlands)
Fles: Teaninich 11 Year Old 2010/2022 Thompson Bros, Refill HHD + 4 month PX Quarter casks, 152 bts
Kleur: koper
ABV: 54.3%

Mokatine

Deze jonge Teaninich werd door Phil en Simon Thompson gebotteld voor de bar van het Dornoch Castle, het luxueuze hotel dat door hun ouders wordt uitgebaat (en waar ik samen met Dearly Beloved en Manny in september zal langslopen). De malt kreeg na zijn reguliere rijping op een refill hogshead nog een finish op PX quarter casks gedurende 4 maanden, wat zijn intens kleurtje verklaart.

De neus barst van de karamel. Mokatine om precies te zijn. Daaronder zit een mix van rood en donker fruit, ongetwijfeld te danken aan de finish op de PX vaten. Nog een hint van ananas, perzik en gebakken appeltjes. Erg aromatisch, hoor!

Zacht op de tong, maar wel onmiddellijk erg zoet en kruidig. Rood fruit, citrusfruit en een karrenvracht aan karamel aangevuld met houtkruiden als gember en zoethout, maar ook kruidnagel en nootmuskaat. Het PX vat heeft hier wel duidelijk zijn stempel gedrukt.

De afdronk is lang en kruidig. Wat woodsmoke op het sterfbed.

Niet slecht voor mijn tiende ontmoeting met deze Highland distilleerderij.

84/100

Geproefd door Mark Dermul op 01-08-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Tomintoul
Regio: Schotland (Speyside)
Fles: Tomintoul 23 Year Old 1996/2020 Carn Mor, Celebration of the Cask, Hogshead #103, 278 bts
Kleur: witte wijn
ABV: 49.7%

Delicaat

Deze Tomintoul werd in de befaamde Celebration of the Cask series gebotteld. Ik kreeg het sample in de handen gedrukt door mijn Hollandse gabber Manny, waarvoor dank! De engelen zijn op zijn zachtst gezegd wel redelijk gulzig geweest, want na 23 jaar zit deze malt op nog slechts 49.7%. Aan de slag!

Delicate neus op citrusfruit met flink wat florale toetsen en zelfs iets van yoghurt met stukjes ananas. Limoensorbet.

Licht olieachtig op de tong. Het fruit van de neus keert weer, aangevuld met Granny Smith appels en wat perzik. Ananassap. Honing. Maar relatief kruidig op gember en witte peper. Mooi. Gebalanceerd. Florale toetsen keren weer. Citroengras en hooi. Maar het blijft een delicate whisky.

De afdronk is verrassend lang op perzik en appels met een toets van houtkruiden op het sterfbed.

Mooie middenmoot van deze Speysider. Thx, Manny!

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 01-08-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Tullibardine
Regio: Schotland (Highlands)
Fles: Tullibardine 20 Year Old, OB 2021
Kleur: vol goud
ABV: 43%

Pretentieloos

Het was al van 2013 geleden dat ik de Tullibardine 20 nog eens aan de lippen zette. Eén van de standhouders op het MEUG Rooftop Festival (onze Sven) had een recente botteling bij en het leek me een goed idee deze malt eens te herbezoeken. De malt rijpte twee decennia op uitsluitend first fill ex-bourbon vaten.

Heerlijk fruitige, zoete neus op banaan, ananas, havermout, vanille en honing. Hint van cacaoboter en suikerspin. Mirabellen. Zacht en toegankelijk en makkelijk over het hoofd te zien, lijkt me. Maar echt de moeite als je er je tijd voor neemt.

Zacht op de tong, bijna verstoken van kruiden. Zoet met een hart van moutsuikers en vanille gevolgd door toetsen van ananas en banaan. Peper en gember komen dan toch om de hoek piepen, terwijl wat appelsienschillen de boel opfleuren. Neen, deze is niet bepaald complex, maar ik vind hem erg lekker.

Middellange, zacht kruidige finish op zoet fruit. Dooft langzaam uit.

Deze Tulli springt op geen enkel moment uit de band, valt amper op en is toch lekker. Compleet pretentieloos.

85/100

Geproefd door Mark Dermul op 01-08-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Tomintoul
Regio: Schotland (Speyside)
Fles: Tomintoul 15 Year Old 2006/2021, Klubb23 ‘The Phantom’, Monbazillac cask, 50bts
Kleur: koper
ABV: 54.0%

Schnapps

Belgisch bottelaar Klubb23 kon de hand leggen op een wel bijzonder vat van Tomintoul. Monbazillac, dames en heren. Een edelzoete witte wijn uit het zuiden van Frankrijk, onder Bergerac, ten oosten van Bordeaux en in de vallei van de Dordogne. Daarop mocht deze Tomintoul – voor de gelegenheid getooid met het label ‘The Phantom’ – 15 jaar lang rijpen.

Zoetzure neus op mandarijnen, bosbessen, kweepeerconfituur en vanille. Cadbury chocolade met stukjes Turks Fruit. Schnapps zoals ik die vaak na het skiën slurp zonder echt te weten waarvan ze gestookt werden. Kan echt van alles zijn. Hier net hetzelfde. Apart en zeer aangenaam.

Stevige body en onmiddellijk zoet en kruidig. Zeg maar pikant. Flink wat houtkrullen en chili. Maar dat krijgt het fruit er niet onder, hoor. De mandarijnen worden appelsienen, de chocolade wordt donker en bitter. Bij elke slok stel ik deze Tomintoul steeds meer op prijs.

De afdronk is een mengeling van mandarijntjes, hazelnoten en kersenlikeur.

Mijn 25^e Tomintoul en wat voor één. Gedurfde vatkeuze. Thx, Dominic.

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 08-01-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Tomintoul
Regio: Schotland (Speyside)
Fles: Tomintoul 16 Year Old, OB 2015
Kleur: goud
ABV: 40%

Kalk

Tomintoul is een jonge (°1964) en minder bekende distilleerderij die stilletjes aan timmert aan de weg. Hoewel ze nog steeds het overgrote deel van haar productie voor de blends van Whyte & Mackay levert, bottelen ze ook single malt. In mei 2021 nam ik deel aan een online masterclass, georganiseerd door importeur Cinoco, en deze zat in de line-up. Hij charmeerde zonder echt groots te zijn. Maar voor 50 EUR heb je wel een (h)eerlijke instapmalt, gemaakt van voornamelijk first fill bourbongerijpte en slechts een beetje sherrygerijpte Tomintoul.

Zachte neus op Granny Smith appels en LU-koekjes, pannacota, crème brûlée, vanille, kokosvlees, appelmoes en een hint van snuiftabak en kiezels. Wat bloemige honing en hazelnoten. Foutloos, maar braaf.

De body is erg licht, bijna waterachtig. Naast de appels van de neus nu ook wat walnoten, Frosties en perensiroop, limoensap en vanille. Kersen en frambozen duiken op. Maar de kiezels zijn ook prominent aanwezig. Maak daar gerust kalk van. Zachte peper zorgt voor enige warmte.

In de afdronk, die eerder kort is, krijg ik een hint van venkel en tamme kastanjes.

Ik zei instapmalt en uiteraard heeft Tomintoul ook een 10-jarige, maar als je weet dat je deze voor 50 EUR kan kopen, is het maar een kleine moeite om hier mee te beginnen. Hij verdient het.

80/100

Geproefd door Mark Dermul op 08-01-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Cinoco Online World Whisky Masterclass

Op maandag 21 november was ik weer te gast bij een online masterclass georganiseerd door onze vrienden van Cinoco. Deze keer ging het om 6 wereldwhisky’s, waar Bob Minnekeer en ikzelf – onder begeleiding van Jeroen Van Dijck – een beetje toelichting gaven bij de drams.

Ik zat om 20u klaar met mijn samples en glaasjes om me helemaal te verdiepen in deze releases. En dat terwijl de USA partij gaf tegen Wales op het WK voetbal… Je moet er wat voor over hebben.

Hieronder mijn, weliswaar beperkte, bevindingen.

Indri The Three Wood Indian Single Malt – 46%

Hola, een nieuwe speler uit India op de single malt markt! Paul John en Amrut zullen het geweten hebben. De Piccadily distilleerderij werd in 1967 opgericht, maar de ‘malt plant’ werd pas in 2012 online gebracht met 6 pot stills. Dit is de eerste expressie die in Europa als single malt op de markt gebracht wordt. Indri, de naam van de stad waar de distilleerderij werd neergepoot op zo’n 100km ten noorden van de hoofdstad New Delhi, betekent overigens ‘De Vijf Zintuigen’ in het Sanskriet: geur, smaak, gevoel, zicht en gehoor. Deze Three Wood ontleent haar naam van het feit dat de malt een vatting is van zowel bourbon- als wijn- en PX sherryvaten. Wist-je-dat-je: de master distiller is niemand minder dan Graeme Hamilton Bowie, die zijn strepen verdiende bij Angus Dundee, Tomintoul, Adelphi en Glen Grant. Hij woont en werkt sinds 2012 in Indri.

N: Lekker fruitig, tikkeltje tropisch, kaneel en wat oosterse kruiden.
S: Lekker olieachtig en relatief pikant. Kardemom, staartpeper en kaneel. Abrikozen en ananas.
F: Ananas op de BBQ in de lekker lange afdronk.

C: Verrassend complete whisky! Van een intree gesproken.

The Dublin Liberties 5 Year Old Oak Devil – 46%

In de Liberties, een wijk in Dublin waar je bijvoorbeeld ook de Teeling distilleerderij kan bezoeken, werd een nieuwe distilleerderij neergepoot, maar hun product moet eerst nog rijpen alvorens het op de markt kan komen. Toch hebben ze dankzij zorgvuldig uitgekozen gesourcete whiskeyvaten al een mooie range kunnen samenstellen. Dit is een vatted malt waarvan alle ingrediënten minstens 5 jaar gerijpt hebben, genoemd naar de wijk Hell, waar in de 18^e eeuw naast de gebruikelijke industrie van leerlooierijen en distilleerderijen ook illegale goktenten en bordelen te vinden waren. Om ‘Hell’ te betreden moest je onder een boog stappen waarop een uit hout gesneden duivel op prijkte (die nu op het label terug te vinden is).

N: Flink fruitig op appels, peren en mandarijntjes met vanille, mooie tannine, fris en monter.
S: Erg fris en typisch Iers. Zacht, volmondig. Flink wat oranje citrusfruit.
F: Middellange afdronk, zoetzuur en bevredigend.

C: Een typische Ier, maar dan wel met een erg vriendelijke prijskaartje.

Braeckman Single Grain Virgin Oak Finish 2022 Edition – 46%

Deze limited edition van Belgisch stoker Braeckman uit Oudenaarde werd geproduceerd van zowel mout als rogge. Hij werd eerst gerijpt in first fill bourbon barrels en kreeg dan nog een finish van 6 maanden in heavily charred American virgin oak. En, hoera, hij wordt aan een betaalbare prijs aangeboden in een 70cl fles! Dat was bij vorige edities wel eens anders.

N: De neus offreert voornamelijk vanille, vers gezaagd hout en een handjevol noten. Daar komen, ongetwijfeld dankzij de virgin oak, nog een mooi panoplie aan kruiden aan te pas. Hij doet me zelfs even aan een barrel aged gin denken! Koriander, jeneverbes en staartpeper. Druppeltje hars. Guimauve! Mooi.
S: De body is relatief licht en toch niet waterachtig. Erg zacht, in feite, op wederom een karrenvracht aan vanille, wat potloodslijpsel, zachte toetsen van peper en zelfs een mespuntje kaneel. Prima gebalanceerd. Indrukwekkend voor zijn leeftijd.
F: De afdronk is middellang op bloemsuiker, butterscotch en crème brûlée.

C: Lekker! Ik proefde onlangs een Dumbarton 20 Year Old uit 2000. Die kwam zelfs niet in de buurt van deze jonge Belg. Just sayin’.

Black Bottle Alchemy Series Andean Oak – 46.3%

Black Bottle heeft een rijke geschiedenis die teruggaat tot 1879. Ik proefde mijn eerste in 2011 op het whiskyfestival in Gent. Mijn tweede fles kraakte ik in 2013, toen ze niet alleen in een nieuw jasje gestoken werd, maar ook het recept van de liquid volledig herzien werd. Black Bottle lanceerde in 2021 een nieuwe reeks: Alchemy Series. Batch 1 werd Black Bottle Double Cask gedoopt, batch 2 kreeg de naam Island Smoke. Nu is er dan batch 3 Andean Oak, een eikensoort uit Zuid-Amerika, meer bepaald in Colombia in de Andes bergketen.

N: Heerlijke kruidige neus met een mooie toets van drop, roggetoast en maritiem.
S: Lekker olieachtig, drop en zilt, hazelnoten, fudge en gepofte kastanjes.
F: De afdronk is lekker lang.

C: Probeer hier maar eens een sour mee te maken, gepresenteerd met viseitjes.

Eddu Selection No 2 for Belgium – 55%

Een nieuwe selectie van Cinoco van de Destillerie des Menhirs, iets ten zuiden van Quimper in het Franse Bretagne, vlakbij het bos Brocéliande. Volgens de Arthur-legendes staat het graf van tovernaar Merlijn in dit bos, maar dit terzijde. U herinnert zich misschien nog het single cask dat eind vorig jaar gebotteld werd ‘Selected for Belgium’ (cognacvat, portovat en dan terug naar het cognacvat). Ziehier wederom een uniek vat – witte wijn uit Bourgogne van Clos Vougeot! – van deze boekweit-whisky!

N: Fruitig, snoeperig met wat cuberdons en Chardonnay! Een beetje verbrand fruit.
S: Oh, speciaal en heel lekker! Hoewel ik niet onmiddellijk aan whisky moet denken, maar eerder aan een marc of een grappa. De betere Calvados. Absint! Lekker kruidig, ook.
F: Lang, kruidig, bijzonder… en zalig! Eucalyptus op het sterfbed.

C: De verrassing van de avond voor mij. Hier wil ik een  fles van!

Westward American Single Malt Cask Strength – 62.5%

Een single malt uit Oregon, dat alleen al klinkt boeiend. Gestookt van lokaal verbouwde gerst en gerijpt in een klimaat van hete droge zomers en koude natte winters, waardoor er lekker veel interactie ontstaat tussen de spirit en het hout. Ik leerde het huis kennen dankzij een eerdere masterclass van Cinoco in juni 2021. Sindsdien staat er steevast een fles (of meerdere) open ten huize Dermul. De Pinot Noir en Stout Cask varianten vond ik erg goed, maar de single casks Belgium Edition en Belgian Ardennes Trappist Ale waren simpelweg geweldig. Ik keek dan ook reikhalzend uit naar deze Cask Strength editie.

N: Herfstbladeren, karamel, vermolmd hout, cavaillon, anijs, colasiroop.
S: Nogal boozy met mokatine bonbons, citroenkruid, babarum, chocolade met pralinévulling. Amai, mijn klak, dit is stevig spul.
F: Erg lang, mierzoet, kruidig en krachtig tot het laatste moment.

C: Hoera! Weer een ontdekking en een flesje voor onder de kerstboom.

Wat een leuke ontdekkingen alweer. Enkele nieuwigheden en enkele oude bekenden in een nieuw jasje. Dat was weer een erg leuke ontdekkingstocht. Dankjewel voor de uitnodiging, Cinoco!

En nu rap de samenvattingen van de matchen van vandaag bekijken, hoor!

May the Malt be with you!