WhivieBlog

Distilleerderij: Pittyvaich
Regio: Schotland (Speyside)
Fles: Pittyvaich 30 Year Old 1989, Diageo Special Release 2020, Bourbon Cask Finish, 7056 bts
Kleur: goud
ABV: 50.8%

First Fill Finish

De afgelopen drie jaar mocht Pittyvaich haar opwachting maken in de Diageo Special Releases. We kregen bijgevolg een 28-, 29- en deze 30-jarige voorgeschoteld. Ik zet de meest recente graag nog een keertje aan de lippen. Wetende dat deze jonge distilleerderij – gebouwd in 1975 maar reeds in 1993 weer gesloten – een vergane glorie is, geeft natuurlijk extra cachet aan deze whisky. Het verschil met de vorige releases is het feit dat de whisky een finish kreeg op first fill bourbonvaten.

Rijke zoetheid met vanille en wit fruit, laurierblaadjes, groene bananen, mango en het sap van groenhout. Iet van vers gebakken taart en mirabellen. Frisse toets van menthol op de achtergrond. Absoluut geweldige neus!

Perfecte drinksterkte met banaan, mango, appels en iets van kalk. En weer iets fris als munt of menthol. Wat gekonfijte gember en zoethout, maar lekker fruitig. Dit is een erg indrukwekkende malt, hoor.

Middellange, erg fruitige afdronk die een glimlach op mijn gezicht tovert. Komt aardig in de buurt van de 28 Year Old, maar is iets zoeter omwille van zijn finish. En wat mij betreft net iets beter.

Excellent! Ik heb er veel voor moeten neertellen, maar heb ook met volle teugen genoten en gedeeld.

90/100

Geproefd door Mark Dermul op 04-04-2021
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be)

Distilleerderij: Pittyvaich
Regio: Schotland (Speyside)
Fles: Pittyvaich 25 Year Old 1989, Diageo Special Release 2015, Refill Bourbon Hogsheads, 5922 bts
Kleur: goud
ABV: 49.9%

Zalig

Onlangs gaf ik een unieke online masterclass waarin alle zes de officiële releases van deze gesloten distilleerderij de revue passeerden, van de 12-jarige in de Fauna & Flora reeks tot alle 5 Diageo Special Releases (20yo, 25yo, 28yo, 29yo, 30yo). Daar hoort deze 25 Year Old zeker bij, die gebotteld werd op vatsterkte. Tot mijn verbazing had ik hiervan nog geen notes gemaakt. Laten we dat snel rechtzetten.

Mooie, ronde en aromatische neus op tropisch fruit (ananas, mango, witte perzik, limoen) en een toefje eik, een beetje vanille en iets van munt. Za-lig!

Lekker pittig gekruid, maar tegelijkertijd erg fruitig en zoet. Transporteert me zo naar een tropisch eiland. De sterkte is nagenoeg perfect. Dit is erg, erg lekker.

De afdronk is middellang, fruitig, zacht kruidig en simpelweg uitstekend.

Een zalige whisky van een Speysider zaliger.

89/100

Geproefd door Mark Dermul op 04-04-2021
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be)

We worden tegenwoordig overspoelt met online tastings, het is soms moeilijk om het allemaal nog te kunnen volgen. Maar we doen ons best, laten ons niet kisten en trachten er zo vaak als mogelijk bij te zijn. Is het bovendien een onderwerp dat ons interesseert, dan moet deze of gene meeting maar wijken, toch? Dat was alvast het geval voor deze online masterclass op dinsdag 8 juni. Onderwerp: Bunnahabhain, spreker: Chris Lauriers, Mr Bunna Belgium. Dat konden we onmogelijk aan ons laten voorbijgaan. Daarnaast waren ook David Brodie en Billy Sinclair van de distilleerderij er zelf bij!

Bovendien beloofde de line-up ook veel goeds en was het al een tijdje geleden dat ik nog eens een Bunna aan de lippen had gezet (waarvoor mijn welgemeende excuses, Chris, maar het is dan ook geen Auchentoshan, hé). En het stelde me ook in staat mooie herinneringen op te halen aan mijn bezoek aan de distilleerderij, ondertussen iets meer dan drie jaar geleden.

Na een korte introductie kon de masterclass uit de startblokken schieten.

Hieronder mijn – weliswaar beknopte – tasting notes.

Bunnahabhain Stiùireadair – 46.3%

De instapper, uit te spreken als ‘stju-ri-djur’ wat stuurman betekent, 100% sherrygerijpt, dus best wel atypisch. Vanille, fudge, stoffige eik, zilt randje en geen enkele off-note. Appelmoes, gesuikerde appelsienschillen. Op smaak donkere bessen, iets van aardbeien en sinaasconfituur, woodsmoke. Zoet versus zilt. Drogende afdronk op bittere chocolade en wat rumrozijntjes.

Bunnahabhain 12 Year Old – 46.3%

De ouwe getrouwe, 25% bourbon- en 75% sherrygerijpt. Donker fruit als pruimen en dadels met een mooie zachte kruidigheid en het typische snuifje zout. Maar ook helder fruit als abrikozen en sappige kersen. Knapperige rode appels. Olieachtig met sherrytoetsen, appelsienmarmelade, carré confituur, flink wat kruidnagel met een mooie, middellange en kruidige afdronk.

Bunnahabhain 18 Year Old – 46.3%

Heerlijk! Een beetje vuil, maar wel heerlijke Bunna met flink wat sherry en houtskool, buskruit, rum-rozijntjes, confituur, kalk en walnoten. Op de tong komt de sherry eerst, maar wordt dan onmiddellijk gevolgd door leder, bittere maar gekonfijte pompelmoes, olijven en zoethout, maar ook venkel, vers gebrande koffie en maraschino kersen. Wat een rijk pallet, zeg! Lange, heerlijke, erg bevredigende afdronk, licht drogend en wederom zoet versus zilt.

Bunnahabhain 25 Year Old – 46.3%

Karamel, appelsienlikeur, limoen, lentebloesems, overrijpe appels, zachte honing, hazelnoten en suikerspin! Wat een mooie neus. Elegant en sexy. Zacht op de tong met vanille, een zoet hart omringd door kaneel en kruidnagel, flink wat woodsmoke en bittere appelsienen. Tuinkruiden. Erg goed spul. Ik sta hier met mijn mond vol tanden. De afdronk is lang, zoet met een klein ziltje en flink wat kruidige eik. Outstanding!

Bunnahabhain 30 Year Old – 46.3%

Ja, kom zeg… Dit is hemels ! Flink wat gedroogd fruit (pruimen, rozijnen), meubelpoets, citrus en eik en iets van vrouwelijke parfum. Zachte kruiden. Dan wat zeewier en zelfs iets van frisse munt. Absoluut verstoken van rook, maar excellent. Op smaak komt heel wat hiervan terug, maar wordt mooi aangevuld met peper, leder en een bittere toets alsof ik op de pit van een druif gebeten heb. Perfecte balans en heerlijke complexiteit. Intense kruidigheid op de lange, licht zilte en bittere afdronk. Dit is een grootste malt, volledig gerijpt op 1st fill en 2^nd fill sherryvaten.

Maar het feest was nog niet voorbij. Voor deze gelegenheid had Chris bovendien een specialleke geleverd.

Bunnahabhain 7 Year Old Feis Ile 2021 – 59.5%

Wat leuk dat Chris er in geslaagd is om de Feis Ile 2021 botteling tot bij ons te krijgen. Daar word ik blij van. Het is een Moine Bordeaux Casks Finish. Moine betekent dat hij zwaar geturfd is. Lekker peaty en vettig met zwarte en rode bessen, groenhout, kardemom, rozijnen, witte chocolade, koffie verkeerd en zwarte peper. Iets floraal ook. Op smaak valt het ABV best mee in het begin. Kersen en zwarte bessen, karamel, marsepein en kruidnagel. Rood fruit en chili. Intens. Krachtig. Een explosie van smaken. Lange, kruidige, licht drogende afdronk op flink wat rook, nougat en kersen. Wat een feest!

Dat viel best mee, moet ik zeggen. Maar ja, zoals ik al zei: het is geen Auchentoshan, hé.

Alle gekheid op een stokje, wat een tasting! Wat mooi om deze zo allemaal op een rijtje te mogen/kunnen proeven. Bedankt, Maltclan!

May the Malt be with you!

De Whisky Jury heeft ons in het verleden al flink verwend met prachtige single cask releases. Voor zijn 14^e release selecteerde hij een first fill quarter cask dat op 9 februari 2018 werd afgevuld met spirit van Caol Ila. Het werd gebotteld op 10 februari 2021 en daarom met een vette knipoog ‘One Day Old’ gedoopt. Slechts 152 flessen waren beschikbaar aan de faire prijs van 49 EUR, maar ze vlogen sneller van het schap dan u met uw ogen kan knipperen. Ik prijs me gelukkig dat ik een fles te pakken kreeg.

Distilleerderij: Caol Ila
Regio: Schotland (Islay)
Fles: Caol Ila 3 Year Old 2018/2021 ‘One Day Old’, The Whisky Jury, first fill quarter cask, 152 bts
Kleur: licht goud
ABV: 52.1%

Wulken

De Whisky Jury heeft ons in het verleden al flink verwend met prachtige single cask releases. Voor zijn 14^e release selecteerde hij een first fill quarter cask dat op 9 februari 2018 werd afgevuld met spirit van Caol Ila. Het werd gebotteld op 10 februari 2021 en daarom met een vette knipoog ‘One Day Old’ gedoopt. Slechts 152 flessen waren beschikbaar aan de faire prijs van 49 EUR, maar ze vlogen sneller van het schap dan u met uw ogen kan knipperen. Ik prijs me gelukkig dat ik een fles te pakken kreeg.

Flink peaty op de neus. Ik heb ‘m nog maar net geschonken en de kamer begint heerlijk te ruiken naar turf, een vissersboot, zeelucht en wulken. Ook een mooie toets van citrus en appels, zoals we wel vaker bij Caol Ila tegenkomen. Ja, je ruikt dat hij nog jong is, maar toch is dit al flink gevorderd voor zo’n piepjonge malt.

Ook op smaak is de jonge leeftijd onmiddellijk merkbaar, maar dat maakt hem net zo interessant. Scherp op zilt, stokvis en koude assen met flink wat citroenschillen en een beetje vanille. De tweede slok brengt nog wat olijven en oestersap, maar ook iets van pompelmoes en een licht medicinale toets. Krachtpatser.

Dat medicinale manifesteert zich vooral opnieuw in de lange, pittige, zilte afdronk.

Indrukwekkend is het minste wat je hier van kan zeggen. En het bewijst opnieuw dat de spirit van Caol Ila absoluut geweldig is. Dankzij het kleine vat barst deze Caol Ila van karakter, zelfs na één dag.

87/100

Geproefd door Mark Dermul op 14-05-2021
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be)

Bottelaar: The Whisky Jury
Regio: Jamaica
Fles: Long Pond 2005 Rum, The Whisky Jury 2021, 290 bts
Kleur: brons
ABV: 62.1%

Superglue

We blijven nog even op Jamaica voor één van de nieuwste rum releases van The Whisky Jury. Deze Long Pond werd gestookt in december 2005 en gebotteld in maart 2021. Long Pond bestaat al sinds 1753 en heeft dus een erg rijke geschiedenis, ook al is de meer recente geschiedenis wat lastiger. Omwille van problemen met de afvalverwerking en lekkende tanks ging ze in 2012 dicht. Het duurde nog tot 2017 alvorens ze weer open ging. Maar in juli 2018 werd ze getroffen door een zware brand. Vandaag de dag is Alexandre Gabriel, die we kennen van de Plantation Rums, mede-eigenaar. Het is onder zijn impuls dat de rum nu onder eigen naam op de markt komt en niet meer geblend wordt. Hoera!

Ja, hoor, deze heeft dat ook op de neus… die heerlijke funkiness in de vorm van superglue deze keer. Maar ook plasticine en een hint van caffé frappé. Flink wat karamel, mokatine en zelfs iets umami wat me aan pindasaus doet denken. Ik ben niet aan het zever – ik ben des te meer aan het genieten.

Stroperig mondgevoel, mierzoet met een hoek af. Nu krijg ik zelfs wat mokka-ijs met slagroom, van die chocolade koffieboontjes en hazelnoten. Wat is dat hier allemaal? Maar zo lekker, niet normaal.

Kruidige, relatief ‘groene’ afdronk met flink wat karamel op het sterfbed.

Awel… dit vind ik geweldig. Note to self: drink more rum!

Geproefd door Mark Dermul op 21-05-2021
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Bottelaar: The Whisky Jury
Regio: Jamaica
Fles: MM 1995 Rum, The Whisky Jury 2021, 270 bts
Kleur: brons
ABV: 61.3%

Acquired Taste

Deze rum werd gestookt door Clarendon op Jamaica. De naam van de distilleerderij, opgericht in 1949, doet misschien niet meteen een belletje rinkelen, maar als ik Monymusk uitspreek, gebeurt dat wellicht wel. Deze MM werd gestookt in juli 1995 en gebotteld in maart 2021. Het ABV liegt er niet om.

Ja, lekker funky op de neus. Jamaica, man…! Ecoline, houtlijm, Turks Fruit, peperkoek, koffiebonen, mango en gestoofde kweepeer. Niet noodzakelijk in die volgorde, wel erg, erg amusant.

Lekker olieachtig en krachtig, snoeperig zoet en… funky – er is geen ander woord voor. Speels en zoet, frisse lift van menthol, kamfer en kruidnagel… Zacht drogend met wat eikenhout.

Lekker lange, pittige afdronk die me doet glimlachen.

Ik begin die Jamaicaanse rums echt wel leuk te vinden. Ze zijn apart, funky en lekker. Ja, ik moest aan dit profiel wennen – het is een acquired taste – maar ik denk dat ik het nu begrepen heb. Toprum!

Geproefd door Mark Dermul op 21-05-2021
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Bottelaar: Thompson Brothers
Regio: Trinidad
Fles: Caroni 23 Year Old 1998 Thompson Brothers, refill barrel, 260 bts
Kleur: koper
ABV: 60.6%

Tupperware

Caroni is voor rum wat Port Ellen is voor whisky: legendarisch en nog amper aan te geraken. Opgericht in 1918 op Trinidad, was de rum die hier geproduceerd werd onderdeel van de Britse Navy’s rantsoenen. In 1975, naar aanleiding van de ineenstuikende suikerindustrie, kwam ze in handen van de overheid. In 2003 ging ze definitief dicht. Een jaar later kwamen de vaten in handen van Luca Gargano – bijna per ongeluk, zeg maar – en zagen we flink wat onafhankelijke releases. Simon en Philip Thompson, kortweg Thompson Brothers – die we natuurlijk kennen van de Dornoch Distillery – begonnen als onafhankelijk bottelaars in 2013 en konden de hand leggen op dit vat Caroni dat te slapen gelegd werd in 1998 en 23 jaar later werd gebotteld.

Lekker fruitig op banaan, ananas en appelsien met hints van theïne, wine gums, lampenolie en rubberen laarzen. Een Tupperware potje. Een tikkeltje vuil, maar bijzonder lekker.

Romig – nee, stroperig – en erg krachtig. Tja, wat wil je: 60.6%. Appelsien, karamel, houtkrullen, pompelmoes, zoethout, groene kruiden en een bittertje als van de pit van een druif. Erg gelaagd en mooi met een licht drogend effect naar het einde toe.

Drogend, ja, maar niet droog. De finish is lang en kruidig en erg goed.

Wow… gewoon wow. Maar – uiteraard – nergens nog te krijgen.

Geproefd door Mark Dermul op 21-05-2021
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Glenrothes
Regio: Schotland (Speyside)
Fles: Glenrothes 26 Year Old 1994/2020, The Barrel Baron, Sherry Butt, 208 bts
Kleur: goud
ABV: 51.3%

Intieme Dans

Mijn makker Marcel Kip heeft als onafhankelijk bottelaar The Barrel Baron zijn tweede release uitgebracht die ik enkele weken voor het vat geselecteerd werd al eens mocht proeven. Het label ligt mooi in het verlengde van zijn eerste release, die ik ook erg goed vond. Deze moet niet onderdoen! Het betreft een single cask – een sherry butt, nota bene – waarop de spirit van Glenrothes iets meer dan een kwarteeuw gerust heeft.

De neus is onmiddellijk erg verleidelijk met gele pruimpjes, kruisbessengelei, karamel, abrikozengebak en frangipane. Het distillaat schittert en heeft de invloed van het sherryvat mooi doorstaan, waardoor hij lekker helder en zoet is, maar de sherry absoluut niet gaat domineren.

Ondanks de vatsterkte komt hij zacht binnen. Ook dat is de kwaliteit van de spirit. Olieachtig en licht gekruid. Denk gember, kruidnagel en een enkele chili peper. Het fruit houdt hem prima in balans met sultanas, mirabellen en gebakken ananas. Ook hier houden het sherryvat en het DNA van het huis een intieme dans, zonder dat de partners elkaar op de tenen trappen. Prima!

De afdronk is zoet, lang, licht drogend en erg bevredigend.

Erg mooie Glenrothes. Prima vatkeuze, Marcel (en trots dat ik daar aan heb kunnen bijdragen).

87/100

Geproefd door Mark Dermul op 20-05-2021
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Mijn makker Marcel Kip heeft als onafhankelijk bottelaar The Barrel Baron zijn tweede release uitgebracht die ik enkele weken voor het vat geselecteerd werd al eens mocht proeven. Het label ligt mooi in het verlengde van zijn eerste release, die ik ook erg goed vond. Deze moet niet onderdoen! Het betreft een single cask – een sherry butt, nota bene – waarop de spirit van Glenrothes iets meer dan een kwarteeuw gerust heeft.

Distilleerderij: Glenrothes
Regio: Schotland (Speyside)
Fles: Glenrothes 8 Year Old 2012/2020 Dimensions, Duncan Taylor, Sherry Cask #49192, 385 bts
Kleur: goud
ABV: 53.6%

Gecondenseerde Melk

In mijn glas zit vandaag een jonge Glenrothes die door onafhankelijk bottelaar Duncan Taylor op vatsterkte wordt aangeboden, nadat hij 8 jaar op een single sherry cask rijpte.

Goh, da’s één en al Werther’s Echte op de neus, die romige karamel bonbons. Daarnaast nog een moutig hart en een hint van meloen. Amandelschaafsel, tuinkruiden en gecondenseerde melk (iets wat ik erg lekker vind, overigens). Witte chocolade. U heeft het al begrepen: dit is erg zoet.

Lekker mondgevoel. Romig. Maar kijk nu, het zoete krijgt een zilte twist! Alsof iemand plots een druppel brak water heeft toegevoegd. En flink wat peper ook. Het zoete, snoeperige karakter krijgt ook wat trappen tegen de tanden van het drogende hout. Interessant.

De afdronk is middellang, relatief pikant en licht bitter. Op het sterfbed nog een toets van munt.

Amusant, ja zelfs boeiende, jonge Glenrothes. Thx, Benny.

85/100

Geproefd door Mark Dermul op 23-05-2021
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Glenrothes
Regio: Schotland (Speyside)
Fles: Glenrothes 11 Year Old, Gordon & Macphail 2019, Sherry Casks, 208 bts
Kleur: amber
ABV: 43%

Butterscotch

Vandaag proeven we een malt uit de zogenaamde Discovery reeks van Gordon & Macphail, waarin zij entry level malts bottelen. Deze jonge Glenrothes rijpte op sherryvaten en werd gebotteld op drinksterkte.

De eerste snuif is donker en vuil – ik verdenk een toefje sulfer – maar hij herstelt zich snel. Dan wordt hij romig op karamel en butterscotch, blauwe en rode bessen en een goeie snuif kaneel. Erg zoet en fruitig na enkele minuten.

Olieachtig en erg zoet met onmiddellijk de toetsen die je associeert met sherryvaten: karamel, donker fruit, kruidnagel en kaneel, toffee en melkchocolade, maar ook wat eik nu. Vermolmd hout, zeg maar. De bessen gaan met de aandacht lopen.

De afdronk is relatief kort en romig met nog wat eik op het sterfbed.

Mooie, ietwat eenvoudige Glenrothes die door het sherryvat wat snoeperig wordt. Kapt gevaarlijk vlot binnen.

84/100

Geproefd door Mark Dermul op 23-05-2021
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Als we whisky zeggen, denken we meteen aan Schotland of Ierland, maar u weet natuurlijk zeer goed dat whisky een heuse werelddrank is. Maar misschien heeft u nog niet zoveel whisky uit andere landen geproefd. Cinoco to the rescue met deze prachtige masterclass, die doorging op donderdag 3 juni.

De tasting werd in goeie banen geleid door Zijne Moutige Excellentie Chris Lauriers, die twee gastsprekers aan zijn zijde had om commentaar te geven. Niemand minder dan de legendarische Bob The Whisky Buff Minnekeer en ondergetekende. Wat een eer om mijn mening te mogen verkondigen in dit illustere gezelschap.

Na een korte introductie kon de masterclass uit de startblokken schieten.

Hieronder mijn – weliswaar beknopte – tasting notes.

Togouchi Kiwami – 40%

Kiwami betekent ‘supreme’. Ik heb al een paar Togouchi geproefd. De whisky is een beetje omstreden omdat hij geïmporteerd wordt, ter plekke geblend en verder gerijpt alvorens te bottelen en verkopen. Is dit dan wel Japans. De ‘oude’ wetgeving zegt van wel. Ondertussen wordt er wel volop gestookt en binnenkort zullen we dus echt wel Japanse whisky in onze fles hebben. Desalniettemin mooie toetsen van wit fruit, vanilla, lentebloesems en wat zachte kruiden. Op smaak komt hij mooi gekruid binnen. Nat hout, gekonfijte gember, jonge appels. Erg vriendelijk, maar prima gebalanceerd.

Westward Single Malt – 45%

Een single malt uit Oregon, dat alleen al klinkt boeiend. Gestookt van lokaal verbouwde gerst en gerijpt in een klimaat van hete droge zomers en koude natte winters, waardoor er lekker veel interactie ontstaat tussen de spirit en het hout. Romige vanille en bruine suiker op de neus, rijp fruit met bakkerskruiden rond een hart van zoete mout op de tong en een lange, bevredigende afdronk op tabak, leder, anijs en donkere chocolade.

Yushan Signature Sherry Cask – 46%

Ha! Die heb ik al eens gedronken en ik herinner mij dat ik die best lekker vond. De opvolger van de Nantou Omar, zeg maar, uit Taiwan. Lekker umami op de neus met rosbief, houtlijm, bouillon, smoutepap met rozijntjes en leder. Boeiend en exotisch. Zacht en licht op de tong met dadels en rozijnen, hints van donkere honing en vanilla, maar lekker warm door nootmuskaat en kruidnagel. In de afdronk, eerder kort, een mooie opstoot van rood fruit en mandarijn!

Three Ships 12 Year Old – 46.3%

Three Ships is een Zuid-Afrikaanse whisky van de groep Distell. Dat verklaart ook meteen het ABV (want dit passen ze ook toe bij Deanston, Bunnahabhain en Tobermory/Ledaig). Naast deze single malt hebben ze ook nog de Bain’s Cape Mountain Grain whisky in het gamma. Deze Three Ships is fruiting en zacht snoeperig. Heerlijke rokerig. Appelsienschillen en lichte stalgeuren. Op smaak begint het erg zoet, snel gevolgd door appelsien en wat aardse toetsen. Verrassend lange afdronk. Prima balans.

Eddu Brocéliande – 43%

Eddu wordt door de Franse Distillerie des Menhirs gestookt in Bretagne. Opgericht in 1986, maar het stoken van whisky begonnen ze pas in 1998. Als u weet dat Eddu eigenlijk het Bretoense woord voor ‘zwarte boekweit’ is, dan weet u al dat we een grain proeven. Brocéliande is dan weer de naam van het betoverde woud uit de Arthur-legendes, dat te vinden is in Bretagne op zo’n uurtje rijden van de distilleerderij. Dit alles terzijde… De whisky is snoeperig zoet op de neus, maar heeft ook meteen een mooie kruidige kant. Graeffe suiker, violetjes, cassis. Zacht drogend op de tong met een gebalanceerde afdronk. Vorig jaar nog won deze whisky de titel Best French Grain.

Milk & Honey #1 Dad – 55%

In hartje Tel Aviv werd in 2015 voor het eerst gestookt. Ondertussen heeft deze Israëlische distilleerderij al een mooie range opgebouwd, waarbij de Apex Cognac Casks tot mijn favorieten behoort. En kijk nu: een speciale release voor Vaderdag, toch? Een zachte neus op flink wat abrikozen, zowel sappig als gedroogd, vanille, rood fruit, marsepein en chocoladeschaafsel. Erg krachtig en warm, donkerzoet op Tunesische confituur, opgelegde rozijnen, oude cognac, woodsmoke en een hint van espresso. Lange, erg bevredigende afdronk op pruimenlikeur en mandarijn, chocolade met een ongeëvenaarde kruidigheid.

Nou, nou, zo zie je maar. We zijn zo verknocht aan het Schotse vloeibare goud dat we deze maar al te vaak over het hoofd zien, toch? Maar als er één ding is dat ik van deze Masterclass onthouden heb, dan is het wel dat ze ook elders in de wereld echt mooie whisky’s produceren!

En het sleutelwoord van deze tasting, zoals Bob al een paar keer zeer terecht aanhaalde: balans!

May the Malt be with you!

Dit is nog maar mijn tweede ontmoeting met de jonge distilleerderij uit Londen en de eerste viel al best mee. Deze Oloroso Cask was één van de hoogtepunten van mijn online tasting ‘New Kids on the Block’ en in deze rambling kom je erachter hoe dat komt.

Distilleerderij: Cardrona
Regio: Nieuw-Zeeland
Fles: Cardrona 5 Year Old 2015/2020, Growing Wings, Oloroso Sherry Butt #101, 1248 bts, 375ml
Kleur: koper
ABV: 61.2%

Umami

Ik proefde al eerder twee single casks onder de naam ‘Just Hatched’ van deze Nieuw-Zeelandse distilleerderij, wat ook telkens een single oloroso-vat betrof. Vandaag zetten we de ‘Growing Wings’ aan de lippen, wat doet vermoeden dat hij iets langer gerijpt heeft. Maar hij blijft wel jong, natuurlijk. Deze komt wederom uit een flesje van 375ml en het sample kreeg ik te pakken via mijn Hollandse whiskygabber Marcel – waarvoor dank!

De neus is redelijk funky in alle eerlijkheid. Ik moet aan kippenbouillon denken, waarin nog amper plaats is voor fruit. Gedroogde perzik wordt compleet overstemt door groene tuinkruiden en zout. Bijzonder umami op de neus.

Lekker olieachtig op de tong. Bijna stroperig, zelfs. Maar tegelijkertijd erg pikant. Het ABV is de schuldige. Maar op smaak komt er toch wat zoets door, als is het zoeken. Denk pruimen, abrikozen en een handjevol sultanas. Desalniettemin is het ook op de tong best umami en groen, als u mij begrijpt. De kruiden van dienst zijn nootmuskaat, kaneel, chilipepers en selderijzout!

De afdronk is erg kruidig, intens en duurt erg lang. Selderijzout en okkernoten op het sterfbed.

Doet me erg denken aan vat #104 dat ik eerder proefde, maar de verwachtingen werden deze keer niet helemaal ingelost. En alle begrip voor het feit dat deze van erg, erg ver moet komen, maar 150 EUR voor een half bottle is helaas onbetaalbaar, toch?

84/100

Geproefd door Mark Dermul op 12-04-2021
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

The Cardrona Distillery
2125 Cardrona Valley Road
Wanaka 9382
New Zealand
+65 3 443 139
https://www.cardronadistillery.com/

Reid

Begin 2011 begon Desiree Whitaker (geboren Reid) aan haar avontuur en leerde alles wat er te leren viel over distilleren en het maken van zowel whisky als andere spirits. Ze reisde tweeëneenhalf jaar de wereld ronden stak heel wat op van professionelen in de States en Schotland.

Wijlen Dave Pickerell, de voormalige Master Distiller van Maker’s Mark, had een erg grote invloed op haar visie en met de know-how die ze van hem opstak besloot ze haar eigen distilleerderij op te richten in Wanaka. Ze verkocht haar boerderij en begon in mei 2013 aan de bouw van de distilleerderij in de Cardrona-vallei, pal in het midden van het Nieuw-Zeelandse South Island, zo’n 50 kilometer ten noordoosten van Queenstown. De eerste test-spirit liep uit de alambieken op 23 oktober 2015. Op 5 november werd het eerste vat te slapen gelegd.

Forsyths

Desiree zocht zes maanden naar een geschikte locatie voor haar distilleerderij en koos de Cardrona-vallei omwille van de prachtige locatie alsook de toegang tot de broodnodige bron van zuiver alpinewater. Het was nog een heuse onderneming om de koperen pot stills van Schotland naar Nieuw-Zeeland te verhuizen. Ze werden door Forsyths of Rothes gemaakt.

Op 18 december 2015 wordt het bezoekerscentrum geopend voor het grote publiek. Richard Forsyth Senior of Rothes reist in januari 2016 af naar Cardrona om de distilleerderij officieel te openen. Zes maanden later, in juli 2016, wint Cardrona haar eerste gouden medaille op de New York World Spirits & Wine Awards voor hun gin die de naam The Source meekreeg. Niet veel later bereikt The Source maar liefst 20% marktaandeel van de super premium gins in het land.

Range

Bij Cardrona wordt niet alleen whisky gestookt. Ze maken ook gin, single malt vodka en likeuren. Hun single malt vodka kreeg de naam The Reid mee, een verwijzing naar de familienaam van de eigenares (die na haar huwelijk door het leven gaat als Desiree Whitaker).

Maar het is nog wachten tot 6 december 2018 alvorens de eerste whisky op de markt komt. Het is een 3-jarige cask strength single malt die op enkele dagen uitverkoopt. Hij kreeg de toepasselijke naam ‘Just Hatched’ mee. In 2020 volgt de 5-jarige ‘Growing Wings’ die op twee dagen uitverkoopt. Hij wint bovendien de prijs voor beste malt onder de 12 jaar op de World Whisky Awards. Cardrona plant zowel single cask releases alsook solera expressies zodat de schare fans de reis van de Cardrona malt kan volgen.

Distilleerderij: Smögen
Regio: Zweden
Fles: Smögen 6 Year Old 100 Proof, Sherry Quarter Casks – Batch 1, OB 2020, 500ml
Kleur: koper
ABV: 57.1%

Geblakerde Eik

Mijn allereerste Smögen! Deze Zweedse distilleerderij, opgericht in 2009, vond onderdak in een boerderij nabij Hunnebostrand iets ten noorden van Göteborg. Ze is genoemd naar een nabijgelegen eiland en heeft slechts een capaciteit van zo’n 35.000 liter. Ik proef als eerste een 6-jarige die op sherry quarter casks rijpte en gebotteld werd op 100 Proof, i.e. 57.1% ABV.

Donkerzoete neus op gedroogde vruchten, karamel, geroosterde noten en hazelnootpasta. Er zit ook een lekker groen en zilt randje aan, wat hem toch wat speciaal maakt. Flink wat woodsmoke, een druppeltje olijfolie en zwarte peper. Dit houdt het midden tussen Speyside en Islay… maar dan Zweeds, natuurlijk.

Prima mondgevoel. Lekker pikant omwille van het hout alsook het ABV. Gedroogde ham, walnoten (erg veel), vijgen besprenkeld met zeezout (watte?), woodsmoke en zelfs wat gerookte zalm. Wat is dat hier allemaal? Peper en zout, nootmuskaat, zoethout en flink geblakerde eik.

De afdronk duurt langer dan dat de gemiddelde Zweed lang is met wederom zoete en zilte tonen naast elkaar – zonder te vloeken – met een perfect bittertje op het sterfbed.

Jag är väldigt imponerad! Geweldige kennismaking die me meteen aanzet om op jacht te gaan naar meer van deze Zweedse nieuwkomer. Maar 100 EUR voor een half litertje is natuurlijk wel verschrikkelijk duur.

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 12-04-2021
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Smögen Whisky AB
Staleröd Ljungliden 1
SE-45693 Hunnebostrand
Zweden
Tel +46 76 162 63 03
http://www.smogenwhisky.se

Next Level

Pär Caldenby, advocaat van beroep, is erg enthousiast over whisky. Hij schreef er zelfs een  boek over: ‘Enjoying Malt Whisky’. En in 2009 tilde hij zijn passie naar  the next level en richtte de Smögen Distillery op in een boerderij nabij Hunnebostrand, ten noorden van Gotenburg. We zitten dus op de westkust van Zweden. Een paar kilometer ten zuiden van de distilleerderij ligt een eiland dat de naam Smögen draagt. Het eiland telt zo’n 1500 inwoners en is een toeristische trekpleister.

Caldenby kon rekenen op een mooie financiële injectie van de Zweedse overheid van zo’n miljoen kronen (pakweg 100.000 EUR) en kocht daarmee een deel van het materiaal om zijn distilleerderij op te starten. De eerste spirit liep uit de alambieken in 2010.

Strane

De distilleerderij beschikt over een wash still van 900 liter en een spirit still van 600 liter. Hiermee kan Caldenby zo’n 35.000 liter per jaar produceren. De eerste botteling, de Smögen Primör, een 3-jarige malt op vatsterkte, ging in 2014 aan de haal met een zilveren medaille op het Stockholm Beer en Whisky Festival. Dat was een heuse opsteker voor de distilleerderij.

Eveneens in 2014 werd begonnen met de productie van de Strane London Dry Gin die gebotteld werd op 76%. Tot 2017 was het de sterkste gin ter wereld. Om die titel terug te pakken lanceerde Caldenby in juli 2018 zijn Strane Ultra Uncut Gin op 82.5%.

Range

Smögen heeft ondertussen meer dan 75 releases op het palmares, waarvan de meeste private casks zijn, gebotteld in flesjes van 500ml. Daarnaast werden enkele malts gelanceerd in het zogenaamde Sherry Project en enkele single casks op vatsterkte.

In 2020 verscheen de Smögen 8 Year Old, een vatting van malts die op zowel ex-bourbon barrels als ex-sherry butts rijpte, die het vlaggenschip vormt.

Distilleerderij: Brugse Whisky Company
Regio: België
Fles: Rogia 1 Year Old Ice Wine Cask, OB 2021 for Whisky van België and Buds & Barrels, 500ml, 39 bts
Kleur: koper
ABV: 59.2%

Brugge

De Brugse Whisky Company is een jonge distilleerderij, sinds 2019 actief, in Brugge (doh!). Thibaut de Meyer is de jonge master distiller die zijn hart verloren had aan Springbank, maar ook merkte dat goeie whisky stilaan onbetaalbaar begon te worden. Daarop besloot hij zelf whisky te gaan maken. Het duurt nog even voordat er echte Brugse single malt whisky op de markt is, maar ondertussen kan je al wel een paar zaken proeven die uit de stills zijn gedruppeld. Ik proef vandaag een spirit van 1 jaar en 7 maanden oud die op een ijswijnvat rijpte en in een zeer beperkte oplage beschikbaar was. Rogia is trouwens ‘heilig water’ en het Oud Keltisch en het woord reien zou daarvan afgeleid zijn. Da’s een vette knipoog naar Brugge, natuurlijk.

Zoete, licht weeïge neus op boterbabbelaars, marsepein, kersen, bloedappelsien en het deeg van pannenkoeken. Tot slot nog wat blauwe druiven en een erg zachte, aangename kruidigheid.

Hij is best scherp op de tong. Het ABV laat zich flink gelden. En ook de kruiden van het vat geven je een trap tegen je tanden. Maar eens de spirit zich genesteld heeft op je tong en je speekselklieren één en ander geblust hebben, wordt je aangenaam verrast door een mooie fruitigheid van geel fruit, steenfruit en kersen. Hij is een tikkeltje snoeperig op abrikozen (herinnert u zich die Supermanlogos nog?). De mond wordt er lekker warm van.

Maar wat een mooie, lange, warme en erg aangename finish is dat? Lijkt wel op een dessertwijn van het hoogste niveau op steroïden. Dat is pas nagenieten.

Zo zie je maar dat het fout is om spul van eigen bodem met lage verwachtingen te benaderen. Ik ben aardig onder de indruk van deze spirit. Ik vink alvast 2022 aan in mijn kalender om deze Brugse single malt te ontdekken eens hij de naam whisky mag dragen. Kudos!

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 21-04-2021
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Pirlot
Regio: België
Fles: Kempisch Vuur 5 Year Old, OB 2020, Single Cask L11, 500ml
Kleur: vol goud
ABV: 46%

Indrukwekkend

Zo’n 4 jaar geleden maakte ik kennis met de whisky van Pirlot, die vermarkt wordt onder dezelfde naam als zijn bier, namelijk Kempisch Vuur. Ik proefde toen L1, L2 en L3 – de L verwijst telkens naar een quarter cask van Laphroaig – en vond het erg interessante whisky. Sindsdien verdween hij van mijn radar, maar onlangs kreeg ik een sample te pakken van L11, die in 2020 op de markt kwam. Tijd om hem nog eens aan de lippen te zetten, dus.

Zoete mout, vers gezaagde planken, vingerverf, turf en wit fruit – da’s de neus in een notendop. En ja, dat ruikt best aangenaam. Na wat handwarmte wordt de turf iets meer uitgesproken, maar verschijnen ook mooie geuren als van een paardenstal en citrusfruit. Geef hem een minuut of vijf, je zal het je niet beklagen.

Prima body: lekker olieachtig. Een donkerzoetje neemt even bezit van mijn smaakpapillen. Rozijntjes en chocolade gaan citrusfruit en turf vooraf. Dit is plots wel heel erg lekker en stukken ronder dan de neus aankondigde. Leuke verrassing. Midpalate wordt het een kwestie zoete versus zilt (zoet wint genadeloos), terwijl de rook aan de zijlijn toekijkt en steeds groter wordt. Lekker!

De afdronk is lang, rokerig en zoet met een ziltje op het sterfbed.

Awel, dit is indrukwekkend en dan van Belgische bodem. Pirlot mag hier trots op zijn. Bedankt, Johan, voor het sample.

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 19-02-2021
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).