WhivieBlog

Distilleerderij: Glenlivet
Regio: Schotland (Speyside)
Fles: Glenlivet 26 Year Old 1975/2001 Adelphi, Cask #5724
Kleur: brons
ABV: 55.8%

FOTO

Cognac-y

Deze Glenlivet van Adelphi zit al bijna zo lang op fles als dat hij op het vat heeft doorgebracht. Hij werd immers in 1975 gestookt en gebotteld na 26 jaar in 2001. Hoewel het vattype niet wordt vermeld, vermoed ik een sherryvat gezien het prachtige bronzen kleurtje.

Heerlijke, diepzoete neus op allerhande donker fruit zoals vijgen en pruimen, maar ook bloedappelsienen. Nog iets van leder en meubelpoets. Blind had ik dit zomaar kunnen verwarren met een cognac uit de 1970s!

Lekker olieachtig. Wederom bijzonder mooie, zacht drogende, toetsen van allerhande donker fruit. Vijgen, rozijnen, dadels en pruimen. En dan die kruidigheid: nootmuskaat, kruidnagel, zoethout en peper. Erg goed, hoor, maar het DNA van Glenlivet is wel totaal zoek. Sterker nog, ook op smaak meen ik te maken te hebben met een cognac van zo’n 50 jaar oud. Da’s een compliment, toch?

De afdronk is lang, donkerzoet en kruidig en bijzonder bevredigend, maar hij laat je mond wel helemaal droog achter.

Wow, nog nooit eerder had ik een malt die zo dicht aanleunt bij (echt goeie) cognac. Het feit dat Glenlivet onherkenbaar is, stoort me in deze geenzins. Toppertje!

88/100

Geproefd door Mark Dermul op 01-04-2024
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Glenlivet
Regio: Schotland (Speyside)
Fles: Glenlivet Distiller’s Reserve, OB 2021, Ex-Sherry, American & Traditional Oak Casks
Kleur: vol goud
ABV: 40%

Nivea

Na de Captain’s Reserve, die me dik is tegengevallen, is ook de Distiller’s Reserve een entry level malt van deze grote distilleerderij nabij het stadje Ballindalloch. Hopelijk valt die me beter mee…

Zachte neus op peren, hout en Nivea crème. Da’s op zijn zachts gezegd niet wat ik van deze Speyside verwacht had.

De body is erg licht. Te licht, in alle eerlijkheid. De peren worden nu bijgetreden door appels en wat vanille, maar weinig meer. Hetgeen echt opvalt is het feit dat deze relatief alcoholisch overkomt en best wel kruidig is. Denk zoethout, nootmuskaat en witte peper.

De afdronk is middellang, snoeperig zoet en kruidig.

Ik beken, er zijn véél betere entry level malts op de markt. Niet veel beter dan de Captain’s Reserve, moet ik zeggen. Toch bedankt, Dieter!

77/100

Geproefd door Mark Dermul op 01-04-2024
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Glenlivet
Regio: Schotland (Speyside)
Fles: Glenlivet Captain’s Reserve, OB 2019, Cognac Cask
Kleur: koper
ABV: 40%

Tegenvaller

Glenlivet behoeft amper nog een introductie, toch? Het is immers, naast Glenfiddich en Macallan, één van ’s wereld’s best verkopende en meest bezochte distilleerderijen in Schotland. Ze opende de deuren in 1824 en was de eerste die legaal begon te stoken, iets wat niet in dank werd afgenomen door de buren, wat de reden is waarom de oprichter gewapend rondliep. Die pistolen zijn nog steeds te bezichtigen in de distilleerderij. In het glas zit de Captain’s Reserve, een entry level malt die rijpte op cognacvaten.

Oei! Ik steek mijn neus nog maar net in het glas en wordt al onmiddellijk begroet door onfrisse toetsen van sulfer en natte hond. Zelfs na drie minuten ademen is dat nog niet verdwenen en dus is het wat zoeken naar andere aroma’s. Deze vind ik met grote moeite: melkchocolade, hazelnoten en niets meer… Jammer.

Op smaak valt het beter mee, maar een hoogvlieger is het absoluut niet. Mierzoet op chocolade en licht rottende appelsienen (meestal géén off-note, maar hier werkt het toch niet helemaal). Bovendien is hij, ondanks gebotteld op het absolute minimum, betrekkelijk alcoholisch. Geen idee wat de invloed van de cognac-vaten geweest is, maar ik heb de grootste moeite dit lekker te vinden.

Genadeloos lang, dat is deze finish!

Wat een tegenvaller, zeg. Zurig en weeïg en lichtjes brandend. Absoluut niet mijn ding. Toch bedankt, Pat!

75/100

Geproefd door Mark Dermul op 01-04-2024
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Glen Keith
Regio: Schotland (Speyside)
Fles: Glen Keith 10 Year Old Hart Brothers, First Fill Sherry Butt
Kleur: licht goud
ABV: 56.6%

Stevig

Hart Brothers is een onafhankelijk bottelaar die al enkele jaren niet meer in handen is van de gebroeders Hart, maar dit terzijde. De merknaam werd behouden door de nieuwe eigenaars en onder dit label bottelen ze single malt op zowel drink- als vatsterkte. Deze jonge Glen Keith hoort thuis in het tweede rijtje en rijpte op een first fill sherry butt.

Intens aromatische neus op wit en geel fruit, hint van tropische vruchten en witte chocolade. Een florale toets verschijnt relatief snel. Jonge takken en zoethout, een druppeltje honing en iets van menthol maken het Speyside-plaatje compleet. Zeer goeie neus, inderdaad.

Prima body. Lekker volmondig. En hoewel stevig, voel ik niet de behoefte hier water aan toe te voegen. Flink wat tropisch fruit nu, met mango, abrikozen en perzik op kop, gevolgd door wat appels en peren. Het geheel is besprenkeld met ahornsiroop, wat voor een lekker zoetje zorgt. Het sherryvat heeft ook voor flink wat kruidigheid gezorgd: kaneel en zoethout, maar ook een pepertje. Prima balans.

De afdronk is snoeperig zoet en lang, maar ook flink kruidig. Het stoort allerminst.

Excellente Glen Keith, ondanks de jonge leeftijd.

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 01-04-2024
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Glen Keith
Regio: Schotland (Speyside)
Fles: Glen Keith 27 Year Old 1993/2021 Mission Gold, Murray McDavid, 1st Fill Oloroso Sherry Finish, Cask #82838/39, 642 bts
Kleur: goud
ABV: 51.2%

Hemels

Ooit behoorde het merk Murray McDavid toe aan Mark Reynier, de toenmalige eigenaar van de Bruichladdich Distillery. Met de verkoop van die distilleerderij, ging ook de onafhankelijke bottelaar over in andere handen. Ondertussen is Mark al even aan de slag met zijn Ierse distilleerderij Waterford, maar wij proeven een Glen Keith die in 1993 werd gestookt en enkele jaren geleden op de markt kwam op vatsterkte in hun Mission Gold reeks. De malt rijpte op een bourbon alvorens te worden overgestoken op twee oloroso sherryvaten voor een finish.

Oh! Deze neus is uit-ste-kend! Lekker waxy op zowel rood als tropisch fruit met een geweldig snoeperig randje en een frisse toets die me aan spearmint doet denken. Rode bessen, aardbeien, rabarber, mango en sterfruit, aangevuld met hints van hooi, Café Noir koekjes en kauwgom. Het werkt en deze neus is simpelweg hemels. Hoera!

Goed mondgevoel. Olieachtig zonder te plakken, als u begrijpt wat ik bedoel. Als het zoete en tropische fruit van op de neus passeert opnieuw de revue, maar wordt wel mooi aangevuld met een zachte kruidigheid die me doet denken aan zoethout, peper, kaneel, gember en zelfs een mespuntje oregano. De munt zit daar ook ergens tussen verstopt, hoewel minder uitgesproken dan op de neus. Appelsienschillen komen midpalate heftig opzetten, waardoor hij ook een mooi bittertje vertoont. Prima balans en absoluut geen behoefte aan water. Dit is hemels!

De afdronk is lang, waarbij vooral de appelsienschillen de lakens uitdelen, terwijl de gember zich vooral op het sterfbed nog even laat gelden.

Ja! Hier mag je mij voor uit bed halen. Hoewel een fles tegenwoordig zo’n 300 EUR moet kosten, is dit wel het betere werk van Glen Keith, dankzij de lange rijping en de goeie finish. Kudos aan Murray McDavid’s master blender!

87/100

Geproefd door Mark Dermul op 01-04-2024
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Glen Keith
Regio: Schotland (Speyside)
Fles: Glen Keith Distillery Edition, OB 2020, Traditional Oak Casks
Kleur: goud
ABV: 40%

Braaf, maar foutloos

Het is al onwaarschijnlijk lang geleden dat ik nog iets van Glen Keith heb besproken, namelijk juli 2021. Kan je nagaan. De distilleerderij, opgericht in 1957 met drie stills – triple distillation duurde nog tot 1970 – ging in 1999 dicht. Pas in juni 2013 ging ze opnieuw open. Eén van de eerste wapenfeiten van de heropende distilleerderij was de lancering van de Glen Keith Distillery Edition in 2018. Ik proef een release uit 2020, een sample dat ik cadeau kreeg van mijn vriend Pat. De whisky wordt gebotteld op het absolute minimum van 40%, wat ik een gemiste kans vind.

Aangenaam zoete, fruitige neus – typisch Speyside, op gebakken appels, toffee en een hint van mango. Flink wat vanille en ontbijtgranen. Braaf, maar foutloos.

De body is olieachtig en de smaak onmiddellijk zoet zoals verwacht. Appelsap, vanille met een druppeltje honing en een zachte bitterheid als van te lang getrokken thee. Earl Grey, om precies te zijn. Wederom braaf, maar foutloos.

De finish is best lang te noemen, wat ik een aangename verrassing vind. Nadat de meeste zoetigheid de revue gepasseerd is, verschijnt er nog een frisse toets van menthol en zachte houtkruiden.

Hoewel het een entry level malt is, heeft deze mij toch kunnen bekoren (en mijn verwachtingen ruimschoots overtroffen). Prima aperitief whisky. Laten we ook niet vergeten dat je een flesje kan kopen voor minder dan 40 EUR. Merci, Pat!

83/100

Geproefd door Mark Dermul op 01-04-2024
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Glen Elgin
Regio: Schotland (Speyside)
Fles: Glen Elgin 35 Year Old 1975/2011 The Nectar of the Daily Drams
Kleur: vol goud
ABV: 41.8%

Blessed

Goh, dit is al bijna een golden oldie, want gestookt in 1975 en ondertussen al meer dan 13 jaar op fles. Hij werd immers gebotteld in 2011 door het onvolprezen The Nectar of the Daily Drams.

OMG, dit is een hemelse neus! Lekker waxy en een tikkeltje stoffig, maar wel blessed with een overdosis aan fruitige toetsen als van bloedappelsienen, onrijpe baaan en een handjevol noten. Ook wat houtschaafsel en een takje eucalyptus. Complex, hoor!

Zijdezacht op de tong met een prachtig old school kantje dat zich moeilijk laat omschrijven. Menthol, fruitthee, grapefruit en walnoten, maar alles perfect in balans met een prachtige toets van geblakerde eik die voor nog wat kruidigheid zorgt.

Wat een mooie, lange, fruitige en licht drogende finish is me dat! Uitstekend.

Fantastische botteling die de kwaliteit van The Nectar nog eens benadrukt (voor zover dat nog nodig is). Kudos!

88/100

Geproefd door Mark Dermul op 30-03-2024
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Glen Elgin
Regio: Schotland (Speyside)
Fles: Glen Elgin 23 Year Old 1995/2018 The Whisky Agency, Hogshead
Kleur: zonlicht
ABV: 48.2%

Excellent Aperitiefje

Lekker old school label op deze 23-jarige Glen Elgin van het Duitse The Whisky Agency. Hij werd zes jaar geleden al gebotteld en is vandaag de dag nergens meer te vinden. Ik kon nog een sample scoren op het Maltclan festival afgelopen januari. Met een beetje geluk is de smaak ook old school.

Heerlijk fruitig op appels en peren, maar ook limoen en ananas op siroop. Snoeperig en uitnodigend en bijzonder aromatisch.

Prima mondgevoel en onmiddellijk opnieuw erg fruitig en speels. Snoeperig, alweer. Maar dan wel met een karrenvracht aan peper en zoethout, wat hem flink wat gewicht geeft en je mond helemaal warm maakt, maar op een wel erg prettige manier.

De middellange afdronk is meer van hetzelfde.

Je zou bijna kunnen zeggen dat dit een one trick pony is, maar als de truc die het paardje uitvoert zo mooi is, hoor je mij zeker niet klagen. Excellent apertiefje! Bedankt Foamy!

87/100

Geproefd door Mark Dermul op 30-03-2024
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Glen Elgin
Regio: Schotland (Speyside)
Fles: Glen Elgin 13 Year Old 2009/2023, Cadenhead’s Original Collection, Manzanilla Finish
Kleur: koper
ABV: 46%

Manzanilla

Deze jonge Glen Elgin werd vorig jaar gebotteld door Cadenhead’s in het zogenaamde Original Collection. Hij kreeg een finish op Manzanilla, een droge witte sherry uit Sanlúcar de Barrameda, geproduceerd met de Palomino druif.

Aangenaam zoete neus, ietwat ingetogen, met een hint van tropisch fruit en agrums. Zachte houtkruiden en een frisse lift van menthol. Alles bij elkaar misschien wel wat braaf, maar erg toegankelijk. Van de Manzanilla merk ik op de neus erg weinig.

Mooi olieachtig. Ja, het mondgevoel zit zeker goed. Onmiddellijk zoet en fruitig, tegelijkertijd lekker kruidig en de Manzanilla laat zich nu toch opmerken. Een mooi zilt randje verschijnt, wat voor een prima balans zorgt. De toetsen van citrusfruit krijgen de bovenhand, met bloedappelsien op kop. Nog wat laat amandelschaafsel en zelfs een hint van koude koffie, die wat naar café frappé neigt. Slagroom verschijnt. Hij wordt beter bij elke slok.

De lange, kruidige maar vooral lekker fruitige afdronk is het orgelpunt.

Dit was een malt die gaandeweg lekker groeide en uiteindelijk bijzonder lekker eindigde. En dat voor nog geen 60 EUR. Aanrader!

87/100

Geproefd door Mark Dermul op 28-03-2024
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Glenfiddich
Regio: Schotland (Speyside)
Fles: Glenfiddich 30 Year Old Suspended Time, OB 2022
Kleur: koper
ABV: 43%

Opgeschorte Tijd

Er zijn al verschillende releases van de 30-jarige Glenfiddich op de markt, maar net als andere grote merken probeert ook Glenfiddich met zijn tijd mee te zijn en de malts in een steeds exclusievere verpakking te stoppen. Toegegeven, ook het prijskaartje wordt steeds exclusiever. Deze werd twee jaar geleden op de markt gebracht en de fles, Suspended Time – oftewel Opgeschorte Tijd – gedoopt, lijkt wel te zweven in de koker.

Zachte, zoete fruitigheid met een al even zachte kruidigheid van het hout. Je ruikt gewoon dat deze erg lang gerijpt heeft. Hij heeft iets old school waar ik niet meteen de vinger op kan leggen, maar het is wel erg elegant en aromatisch. Succulent is het woord dat ik zoek.

Licht olieachtige body en onmiddellijk lekker fruitig en zoet, een tikkeltje drogend en zacht gekruid, maar vooral erg elegant. Flink wat sherryinvloeden, maar daarnaast ook frisse toetsen van wit fruit en zelfs iets van een Brusselse wafel met hazelnootpasta, echt waar!

De afdronk is korter dan verhoopt, maar blijft wel fruitig en elegant tot het laatste moment. De tannine van het vat zijn vooral nu te ontwaren, maar storen niet.

Erg goed, hoor. Reken wel op een dikke 1.000 EUR, terwijl de XXX die ik in 2012 kocht ocharme een kwart kostte… Toegegeven, deze is wel stukken beter. Maar voor die prijs koop ik liever twee flessen Grande Couronne.

87/100

Geproefd door Mark Dermul op 25-03-2024
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Glenfiddich
Regio: Schotland (Speyside)
Fles: Glenfiddich 26 Year Old Grande Couronne, OB 2021, French Cognac Cask Finish
Kleur: koper
ABV: 43.8%

Pleonasme

Het oog wil ook wat en deze Glenfiddich zit wel in een bijzonder oogstrelende verpakking, als u het mij vraagt. Hij rijpte 26 jaar lang en kreeg dan een finish in een Frans cognacvat. Da’s een pleonasme, natuurlijk. Alle cognacvaten zijn immers Frans. Maar dit terzijde. Ik heb hier ondertussen al twee flessen van naar het whisky walhalla gestuurd, zo lekker vind ik hem. Maar blijkbaar was ik er nog niet toe gekomen er tasting notes over te schrijven. Laten we deze Grande Couronne aan de lippen zetten en dat meteen goedmaken.

Excellente neus op flink wat boomgaardfruit, aangevuld met marsepein, zachte kruiden als kaneel en kruidnagel, iets van peperkoek en – jawel – cognac. Hier kan je probleemloos een kwartier aan snuffelen zonder je te vervelen. Echt een overheerlijke neus.

De body is aan de lichte kant, moet ik bekennen. Maar de smaak is wel erg goed, hoor. De cognac is het eerste wat opvalt – en dat was ongetwijfeld de bedoeling – gevolg door een stoofpotje van appels en peren, terwijl de kruidigheid langzamerhand toeneemt en de malt meer gewicht lijkt te geven, als u begrijpt wat ik bedoel. Vanaf de tweede sip is dit gewoon genieten…

De afdronk is minder lang dan gehoopt, maar nog steeds bevredigend op boomgaardfruit en kruiden. En – hoera – op het sterfbed is het wederom de cognac die van zich laat spreken.

Dit is een niet te onderschatten juweeltje van de jongens en meisjes uit Dufftown, echt waar. Maar vandaag de dag tel je daar wel zo’n 450 EUR voor neer en da’s natuurlijk veel te duur. Grande Couronne betekent letterlijk ‘Grote Kroon’, vandaar de mooie dop op de fles.

89/100

Geproefd door Mark Dermul op 25-03-2024
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Glenfiddich
Regio: Schotland (Speyside)
Fles: Glenfiddich 12 Year Old Our Original Twelve, OB 2020
Kleur: goud
ABV: 40%

Foutloos

Laat ons even terugkeren naar de basis… De Glenfiddich 12 jaar is immers één van de single malts die al in de 1970s in onze contreien beschikbaar was. Een standaardwhisky, zeker weten, maar wel een blijvertje dus. En goed betaalbaar. Ideaal om mijn smaakpapillen klaar te stomen voor Glenfiddich, want ik zet er een 26-jarige en 30-jarige achter! Maar beginnen doen we dus met deze ‘Original Twelve’, die sinds 2020 in dit jasje op de markt is.

Zachte, erg toegankelijke neus op appels, appelsienen, peren en dennennaalden, maar ook zachte toetsen van vanille, toffee en melkchocolade. Eenvoudig, braaf maar wel compleet foutloos en wat mij betreft een prima neus. Lente in het glas.

Toegegeven, de body is erg licht. En de smaak is wat flets, waardoor hij de belofte van de neus niet helemaal kan invullen. De appels en peren domineren, terwijl het citrusfruit eerder evolueert naar citroengras. Een lichte toets van kiezels verschijnt midpalate, wat ik wel kan appreciëren. Ook de houtkruiden laten eindelijk van zich spreken.

De afdronk is middellang (eerlijk gezegd langer dan verwacht), fruitig en zoet op toffee. Zachte kruiden krijgen het laatste woord.

Het hoeft helemaal niet te verbazen dat deze malt een bestseller is. Hij is erg betaalbaar en heel toegankelijk. Als instapmalt is dit wellicht de bekendste. En met recht en reden. Bedankt, Pat!

77/100

Geproefd door Mark Dermul op 25-03-2024
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Brouwerij: Alvinne
Regio: België
Fles: Alvinne Cuvée Freddy Bosbes
Kleur: roodbruin
ABV: 8%

Morpheus

De Alvinne Cuvée Freddy Bosbes is gerijpt op grote houten vaten. Het is een zogenaamde Oud Bruin. Eigenlijk is het dus de ‘klassieke’ Sigma die rijpte op rode wijnvaten. Hij schenkt roodbruin met een beige kraag die relatief lang stand houdt.

Ook hier verschijnen zoetzure toetsen op de neus als van rood fruit en agrums, maar door de rijping op rode wijnvaten krijgt hij toch weer dat zacht wijnachtige toetsje dat even moet wennen.

Op smaak is het een heerlijke balans tussen zoet en zuur, echt waar. Dit valt mij erg goed mee (zeker na die neus die me even de wenkbrauwen deed fronsen). Rood fruit, citrus, mooi zuurtje en bittertje van de Morpheus huisgist… ja, dit is prima en gaat vlotjes naar binnen. De wijn domineert op de smaak niet en da’s een voordeel!

In de finish krijg ik een vreemde toets, ietwat chemisch, waar ik niet meteen de vinger op kan leggen. Maar ik laat het niet aan mijn hart komen.

In tegenstelling tot de Cuvée de Mortagne vind ik de wijninvloed bij deze Freddy bosbes niet storend.

Geproefd door Mark Dermul op 20-04-2024

Brouwerij: Alvinne
Regio: België
Fles: Alvinne Sigma Wild Forest, 330ml
Kleur: roodbruin
ABV: 8%

Bosvruchten

Alvinne uit Zwevegem is een brouwerij die zich specialiseert in zure bieren. Wild & Sour Ales, zeg maar. En er staan er twee in mijn bierkelder te wachten. Laten we maar snel aan de slag gaan. Beginnen doen we met hun Sigma Wild Forest, gebotteld op 8%. Het bier is gemacereerd met bosvruchten (bramen, bosbessen en frambozen) en gefermenteerd met de huisgist ‘Morpheus’. Hij schenkt roodbruin met een beige kraag die relatief lang stand houdt.

Perensiroop… Dat is het eerst wat voor mijn geestesoog verschijnt als mijn neus in het het glas stop. Dat wordt gevolg door een 4-vruchten confituur met aardbeien, frambozen, bosbessen en rabarber op het voorplan. Vooralsnog vooral zoet en zeker niet zuur. Prima neus.

De eerste slok is onmiddellijk wél zuur, maar op een goeie manier. Zoetzuur, eigenlijk, waarbij het zure mooi tegengas gegeven wordt door het rode fruit. De balans die hierdoor gecreëerd wordt is prima. En het bescheiden ABV zorgt er ook voor dat dit vlotjes naar binnen gaat en bijgevolg een prima dorstlesser is.

De finish is middellang en een tikkeltje astringent, waardoor ik even moet bekkentrekken.

Leuke sour die dankzij de bosvruchten een prima balans krijgt.

Geproefd door Mark Dermul op 20-04-2024

Brouwerij: Alvinne
Regio: België
Fles: Alvinne Cuvée de Mortagne Banyuls 2019, 330ml
Kleur: zwart
ABV: 12.8%

Vineus

Deze Cuvée de Mortagne is de houtgerijpte versie van de Land van Mortagne van Alvinne die ik al eerder proefde. Maar liefst 9 maanden rijpte deze quadrupel op Banyuls vaten. Hij schenkt erg donker tot bijna zwart met een beige kraag die onmiddellijk gaat liggen. En ik maakte wederom de fout te brutaal te schenken, waardoor ook een heleboel gistvlokken meekwamen. Dju.

Zoetzure neus op rood fruit in melkchocolade met een hint van rum en iets wat me aan vers gekapt hout doet denken. Iets van espresso en mokka, verschijnt, alsook wat gedroogde abrikozen en sappige perzik. Hij ruikt eveneens een tikkeltje vineus, wat uiteraard niet hoeft te verbazen.

Goeie body en carbonatie. Onmiddellijk zoetzuur met wat agrums en frambozen. De chocolade keert weer. Vanaf de tweede slok merk je wel dat deze flink boozy is en dat je er hier geen twee van na elkaar moet drinken… De wijn wordt ook erg prominent en zelfs een tikkeltje dominant en… ik beken dat me dit minder aangenaam smaakt dan gehoopt.

In de finish wordt dat zelfs nog meer benadrukt en treden bovendien de bittere tannine op het voorplan.

Interessant degustatiebier, maar de invloed van de wijn is naar mijn gading net iets te veel.

Geproefd door Mark Dermul op 20-04-2024

Brouwerij: GCB Craft Beers
Regio: België
Fles: GCB Xmas Dark Quadrupel, 33cl
Kleur: zwart
ABV: 10%

Stout Light

GCB – oftwel ‘God Child Brewery’ – is een craft brouwerij waar biertjes gebrouwen worden door Mauro Vissers, zoon van Jan & Lieve van de Fisser brouwerij (en de single malt whisky shop in Zammel – of all places). In het glas zit de Xmas Dark Quadrupel, die een samenwerking is met Ne Flierefluiter (van mama en papa, dus). Het werd gebrouwen met 4 verschillende moutsoorten en 5 verschillende hopsoorten, 2 gisten en nog enkele geheime ingrediënten… Niet bepaald het juiste moment om deze in het glas te hebben, maar ik heb het geduld niet om te wachten tot de kerstboom weer getooid mag worden. Hij schenkt gitzwart met een beige kraag die relatief snel gaat liggen.

Op de neus krijg ik pure chocolade, vers gebrande koffie en stoofvleessaus, ik ben niet aan het zeveren. Maar dan niet zo zwaar als een stout. Ik heb niet het gevoel dat deze romig of zwaar is (ondanks het heftige alcoholpercentage). Ik laat voorlopig mes en vork aan de kant.

Verrassend fris en monter – voor deze stijl, althans – met mooie bittere toetsen als van koffie en chicorei, flink parelend en daarmee erg doordrinkbaar (mits voldoende fris geschonken).

Een relatief lange finish is mijn deel. Bitterzoet en zacht drogend.

Een bijzonder donkere quadrupel die ik stoutmoedig een stout light durf dopen. En ja, ik kan me voorstellen dat deze het bij de kerstdiner goed doet.

Geproefd door Mark Dermul op 12-05-2024

Brouwerij: GCB Craft Beers
Regio: België
Fles: GCB Hazy Dazy, NEIPA, 33cl
Kleur: karamel
ABV: 5.5%

Petekind

GCB staat voor ‘God Child Brewery’ wat zoveel betekent als ‘de brouwerij van het petekind’. Dat petekind is Mauro Vissers, zoon van Jan & Lieve van de Fisser brouwerij (en de single malt whisky shop in Zammel – of all places). Gepassioneerd door bier brouwen (tja, met de paplepel, hé) is hij zelf aan de slag gegaan en maakt dus experimentele biertjes. Dankzij papa Jan kon ik er twee ontdekken. Beginnen doen we met de Hazy Dazy, een NEIPA die tropische toetsen dankt aan het dryhoppen met de bekende Citra hop. Omwille van het gebruik van karamelmouten, schenkt hij een troebel, donker amber tot euh… karamelkleurig, met een kraag die snel gaat liggen.

Op de neus is het al meteen mijn ding: zoet met een mooi zuurtje, flirtend met de tropen. Denk rood fruit en pompelmoes, maar ook perzik en ananas. Erg fruitig, inderdaad.

Dat wordt mooi verdergezet op de tong, waar hij eveneens erg fruitig overkomt, wederom een mooi zuurtje heeft als van pompelmoes, maar wel een heerlijk dorstlessend bittertje tentoon spreidt. Omwille van het erg toegankelijke ABV gaat deze gevaarlijk vlot naar binnen.

De afdronk is meer van hetzelfde, maar wordt het bittertje op het sterfbed extra in de verf gezet.

Het zal je petekind maar zijn… Aanrader!

Geproefd door Mark Dermul op 12-05-2024

Brouwerij: Anders!
Regio: België
Fles: Ne Flierefluiter Eewling, donker streekbier, 33cl
Kleur: bruin
ABV: 8.5%

Kandij

Eeuwling wordt gebrouwen met drie verschillende soorten mout en drie verschillende soorten hop. Daar werd bovendien nog een klein beetje kandijsuiker aan toegevoegd. Het bier verscheen voor het eerst in 2012 ter ere van het honderjarige bestaan van het kasteel van gravin Jeanne de Merode (wat momenteel het gemeentehuis van Westerlo is). Vandaar dus de naam Eeuwling. Het schenkt een aantrekkelijk bruin tot roodbruin met een mooie beige kraag die lang blijft staan.

Lekker zoete, bijna snoeperige neus op donker fruit (pruimen, vijgen) met een licht umami toets als van vleesjus, echt waar.

Fris en monter – levendig, zeg maar – dankzij een goeie carbonatie waardoor hij lekker bruist, met ook op de tong toetsen van donker fruit, deze keer in een stoofpotje. Maak daar gerust een confituur van, maar dan met schuim op.

De afdronk is middellang op meer van hetzelfde: donker fruit en kandij.

De kandijsuiker geeft hem een extra zoete dimensie, waardoor dit een aangenaam doordrinkbaar bier wordt.

Geproefd door Mark Dermul op 09-05-2024

Brouwerij: Anders!
Regio: België
Fles: Ne Flierefluiter Hop! Hop! Hoera!, 33cl
Kleur: goudblond
ABV: 5.8%

Perfecte Dorstlesser

Hop! Hop! Hoera! Dat laat vermoeden dat het om een IPA gaat en dat vermoeden klopt, want deze bittere werd geproduceerd met de hopsoorten Tomahawk, Cascade, Saaz en Amarillo, gevolgd door een dryhopping met Amarillo (yup, nog eens) en Halltertau Blanc. Sinds 2016 is dit bier op de markt. Hij schenkt een mooi en uitnodigend goudblond met spierwitte kraag die lang blijft staan. Het ziet er heerlijk uit.

De typische zoetigheid van Ne Flierefluiter laat zich opmerken – honing, perzik en vanille, maar ook met een verrassende en aangename toets van Graeffe suiker – maar wordt wel onmiddellijk omfloerst door een zachte bitterheid als van pompelmoes.

Op smaak moet de zoetigheid het wel helemaal afleggen tegen de bitterheid, maar dat maakt deze IPA nu net zo mooi. Perfecte balans met een heftige carbonatie waardoor het bier op de tong danst en zijn verfrissende effect ten volle benut.

De afdronk is kort, maar doet wel naar een volgende slok verlangen.

Dit is de perfecte dorstlesser, zo heerlijk doordrinkbaar. Of zoals ze bij Flierefluiter zelf zeggen: ‘Bitter in de mond maakt het hart gezond’.

Geproefd door Mark Dermul op 07-05-2024

Brouwerij: Anders!
Regio: België
Fles: Ne Flierefluiter, 33cl
Kleur: Amber
ABV: 8.5%

Westerlo

Ne Flierefluiter is het huisbier van de firma Fisser in Zammel – of all places – en wordt al sinds 1982 gebrouwen. Het wordt gepromoot als de tripel van Westerlo. Laat de inwoners van Westerlo nu de roepnaam Flierefluiters hebben… de cirkel is rond. Dit is dus een Westelse tripel, gebrouwen met pilsmout. Hij schenk een amberkleurig met witte kraag die relatief snel gaat liggen.

Lichte toetsen van honing en banaan op de neus, met nog een hint van vanille. Niet erg uitgesproken, moet ik bekennen.

Op de tong is het een ietwat ander verhaal. Dan krijg ik vooral bitterzoete toetsen als van moutsuikers en gekonfijte appelsienschillen. De banaan en honing die ik op de neus had, volgen nog wel, hoor, aangevuld met iets van perzik.

De middellange afdronk wordt ietwat bitter en droog.

Leuke, toegankelijke tripel die erg welkom is op een zonovergoten dag.

Geproefd door Mark Dermul op 06-05-2024