WhivieBlog

Bottelaar: Johnnie Walker
Regio: Schotland
Fles: Johnnie Walker Celebratory Blend 200^th Anniversary
Kleur: oud goud
ABV: 51%

Old School

Eén van de speciale releases van Johnnie Walker ter ere van hun 200^e verjaardag in 2020 was deze Celebratory Blend, geïnspireerd op hun originele Old Highland Whisky.

Mooie old school neus op gedroogd, geel fruit (sultanas, perzik, ananas), gekonfijte appelsienschillen, vermolmd hout en bakkerskruiden. Een hint van rook, heel delicaat en voornaam. Zachte vanille. Toefje karamel. Ik ben erg onder de indruk van deze neus, hoor.

Mooie body. Stroperig bijna. Rietsuiker, appelsiensap, appelmoes, vanillevla, ahornsiroop, donkere honing en iets van cashewnoten. Mooie kruidigheid in de vorm van peper, zoethout en flink wat woodsmoke. Wederom die delicate rokerigheid die langzaam maar zeker groter wordt. Dit is indrukwekkend goed.

Ge-wel-dige afdronk. Lang, rokerig en zoet en zachtjes drogend.

Had ik geweten dat deze zo goed was, ik had me drie flessen aangeschaft. Deze moet ik stiekem blind laten proeven aan de Johnnie Walker haters, me dunkt. Ze gaan aardig opkijken.

87/100

Geproefd door Mark Dermul op 10-02-2021
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Eén van de speciale releases van Johnnie Walker ter ere van hun 200^e verjaardag in 2020 was deze Celebratory Blend, geïnspireerd op hun originele Old Highland Whisky. Wat blijkt? Hij is geweldig!

Brouwerij: FoxTown
Regio: België
Fles: Quad the Fox, quadrupel
Kleur: roodbruin
ABV: 11%

Chocolade

De quadrupel van de craft brewers FoxTown uit Vosselaar is gebrouwen met maar liefst 5 verschillende hopsoorten. Hoewel het momenteel nog een limited edition is, hebben de jongens van de FoxTown Beer Crew plannen om deze permanent in het gamma op te nemen vanaf dit jaar. Hij schenkt een donker roodbruin met een beige kraag met middelgrote bellen die relatief snel gaan liggen, maar een mooie film op het bier achterlaten.

Heerlijk romige en donkerzoete neus op rozijnen, pruimen, overrijpe vijgen en chocolade. Hij ruikt een tikkeltje ‘zwaar’ of ‘boozy’, zo u wil, maar dat neem ik voor lief. Het is tenslotte een quadrupel op 11%, dus moeten we hier niet flauw over doen.

Yup, de smaak is een perfecte verderzetting van de neus. Alleen nog zoeter dan al werd aangekondigd. Mijn god, dit is bijna vloeibaar snoepgoed en zou het erg goed doen bij een stoofpotje. Of in een stoofpotje?

De finish is mierzoet en snoeperig en doet me verdorie honger krijgen!

Houdt mooi het midden tussen een doordrinker en een degustatiebier. Ter vervollediging: wordt op basis van een door de jongens van FoxTown Beer Crew ontwikkeld recept gebrouwen door Craywinckelhof in Lubbeek, maar dit terzijde. Een flesje van dit overheerlijke bier kost je amper 2 EUR. Ik vul mijn bierkelder alvast verder aan met dit spul. No brainer. Laat de zomer maar komen.

Geproefd door Mark Dermul op 17-02-2021
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Brouwerij: FoxTown
Regio: België
Fles: Innerfox Tripel
Kleur: goudblond
ABV: 8.3%

Boenk

De FoxTown Beer Crew zijn vier bierliefhebbers uit Vosselaar (vandaar de naam) die na jaren van hobbybrouwen besloten hebben om hun recepten aan het brede publiek te laten proeven. De eerste release, tevens hun vlaggeschip, is de Belgian Style Tripel, de Innerfox. Je kan hen volgen op deze Facebook-pagina. Hun tripel schenkt goudblond met een prachtige witte kraag met middelgrote bellen die lekker lang blijft staan. Het oog wil ook wat!

Verfrissende, zomerse neus op zoete mout, zachte agrums met een heerlijk bittertje van de hop. Earl Grey thee en iets metalig alsof hij uit blik werd geschonken. Het stoort niet, laat ik duidelijk zijn. Helemaal op de achtergrond, maar te ontdekken als je de tijd en de moeite neemt (lees: als je kan weerstaan aan onmiddellijk een slok te nemen – was niet gemakkelijk, neem het van mij aan) zelfs iets van fruitpap, echt waar. Banaan, ik ben niet aan het zeveren.

Goeie body. Fris maar tegelijkertijd iets wat bijna als romig kan omschreven worden. Iets meer citrus dan op de neus en de bitterheid is er boenk op. Tikkeltje kruidig. Om één of andere bizarre reden kan ik het beeld van een koeienstal niet uit mijn geestesoog krijgen. Wat gaat dit gevaarlijk vlot binnen, zeg.

De afdronk is niet zo erg lang, maar who cares? Ik lust hier nog wel eentje van.

Leuke kennismaking met dit nieuwe biermerk. Ik ga me er gauw nog wat bijbestellen. Ocharme 1,80 EUR voor een flesje. Aanrader. Er is ook nog een Barrel Aged versie van deze tripel, maar daar kon ik de hand nog niet op leggen. Wie helpt?

Geproefd door Mark Dermul op 17-02-2021
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Brouwerij: Brouwerij Klinker
Regio: Nederland
Fles: BAM met whisky verrijkt bier, 33cl
Kleur: roodbruin
ABV: 9.5%

Slam, Bam, thank you, Ma’am!

BAM is een donker bovengistend bier met een toevoeging van single malt, die de Nederlandse brouwerij Klinker brouwde in samenwerking met Slijterij Bams. Beiden zijn in Maastricht te vinden. Het schenk roodbruin met een mooie kraag die lang blijft staan. Schenk ‘m voorzichtig uit, zodat de droesem in het flesje achterblijft.

Frisse, zoetzure geur op donker fruit, maar ook agrums en een mooie hint van whisky. Via via heb ik vernomen dat het wel eens Glenfarclas zou kunnen zijn. Rozijntjes springen er voor mij uit, gevolgd door krieken en pompelmoes.

Op smaak evenzeer erg fris, maar nu meer zuur dan zoet en het werkt! Ondanks de 9.5% ABV loopt dit gevaarlijk vlot binnen (kon ook zijn dat ik grote dorst had, want net de garage helemaal opgeruimd). Ik kan niet zeggen dat ik op smaak iets van de whisky terugvind.

Pas in de afdronk keren de donkerzoete vruchten en de whisky weer. Netjes.

Op een zonovergoten terras moet dit geweldig smaken.

Geproefd door Mark Dermul op 24-01-2021
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Brouwerij: Spencer Brewery
Regio: USA
Fles: Spencer Trappist Holiday Ale
Kleur: roodbruin
ABV: 9%

Pair with Family & Friends

De tijd vliegt, amai. Het was al van 2016 geleden dat ik deze eerste en tot-nog-toe enige Amerikaanse trappist leerde kennen, dankzij mijn makker Marc. Wat ik vandaag proef – u weet dat het altijd even duurt voordat tasting notes verschijnen – wat een veelproever lijden kan – maar het is wel degelijk kerstavond – is een Trappist Holiday Ale, die in november 2015 voor het eerst verscheen. Ik vind het geweldig dat de Amerikaanse monniken aanraden om hun bier te combineren met… familie & vrienden. Schitterend. Hij schenkt roodbruin met een kleine, beige kraag die erg snel wegtrekt en slechts een film op het bier achterlaat.

Pruimen, rabarber, koffie, cuberdons, rozijnen… allerhande uitnodigende, donkere aroma’s komen mij tegemoet. Er zit ook wat karamel in, besprenkeld met wat kaneel en nootmuskaat.

Zoetzuur op smaak, met de nadruk op zoet. Rood fruit bij de vleet en minder donker dan de neus aankondigde. Nu krijg ik pruimen, frambozen, rode bessen, maar ook iets van noten en zelfs melasse. Slechts een licht bittertje. Lekker fris en toch romig tegelijkertijd. Ondanks de 9% gaat deze vlot binnen zonder ‘boozy’ over te komen.

In de afdronk krijg ik nog wat chocolade en vlierbessen.

Prima kerstbier dat perfect bij mijn gourmet paste.

Geproefd door Mark Dermul op 24-12-2020
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Brouwerij: Brasserie de l’Abbaye de Brogne
Regio: België
Fles: Maltonne, 33cl
Kleur: blond
ABV: 5%

Mal(t)onne

In 2015 gingen drie jonge gasten – Sébastien, Bertrand en François – aan de slag met hop. In het Waalse Malonne richtten ze een micro-hopfabriek in. En dan was bier brouwen de logische volgende stap. Maltonne is de naam van hun bier – een mooie woordspeling als u het mij vraagt. Het is een Belgisch blond bier met een witte kraag die erg lang blijft staan, ondanks de erg kleine belletjes. Of misschien net daardoor?

Fris op de neus met de typische toetsen van een blond biertje: citrus, hop… maar hier zit toch een lekker zoete toets aan als van honing.

Dat gaat veel te vlot naar binnen, me dunkt. Het ABV zit daar ongetwijfeld voor iets tussen. Fris en monter en houdt mooi het midden tussen bitter, zoet en zuur.

Enkel de afdronk doet me effe de wenkbrauwen fronsen. Proef ik nu plots Granny Smith appels? Soit, het is en blijft lekker en fris.

Nog een zomerse doordrinker uit Wallonië.

Geproefd door Mark Dermul op 20-12-2020
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Brouwerij: Brasserie Artisanale de Namur
Regio: België
Fles: Houppe, Blonde Tripel, 33cl
Kleur: donkerblond
ABV: 7.5%

Namen

Houppe is het eerst bier dat de Brasserie de Namur op de markt bracht, ondertussen zo’n 8 jaar geleden. Het is een blonde tripel die tijdens de fermentatie drie hopsoorten mocht verwelkomen. Hij schenkt donkerblond, bijna koperkleurig, met een mooie, grote kraag met flinke bellen die lekker lang blijven staan. Bruist behoorlijk en ziet er erg aantrekkelijk uit, moet ik bekennen.

Lekker frisse neus op citrustoetsen en de bitterzoete geur van hop. Mandarijntjes, nu ik er nog eens aan ruik. Aantrekkelijk en doet me verlangen naar die eerste slok, kun je nagaan.

Lekker fris bruisend krijg ik eerst iets zoets, onmiddellijk gevolgd door een zacht bittertje. Het is wederom één en al citrusfruit, maar ik krijg toch ook een vleugje mokka, wat ik erg prettig vind.

Goeie, lange, bitterzoete finish.

Oh, ja, dit gaat gevaarlijk vlot binnen. Misschien had ik ook gewoon grote dorst. Maar hij kan zijn alcoholpercentage goed verbergen. Doordrinker uit de Walen. Ik zet een bezoekje aan deze microbrouwerij uit Namen op mijn bucketlist.

Geproefd door Mark Dermul op 19-12-2020
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Er zijn maar een handjevol private casks bij Kilchoman gebotteld die de mooie leeftijd van 13 jaar al hebben bereikt. Dit bourbon barrel werd gebotteld voor Max & Julia. Die namen zeggen u weinig, mij iets meer. Ik kocht meteen vier flessen. Da’s durven, hé. Nou, ja en nee. Ik ken de eigenaar van het vat en die kent wel één en ander van whisky (een gracieus understatement, als zeg ik het zelf), dus ik was er erg gerust in. En wat blijkt? Hij is niet goed. Hij is zelfs niet geweldig. Hij is outstanding!

Distilleerderij: Kilchoman
Regio: Schotland (Islay)
Fles: Kilchoman 13 Year Old 2007/2020 Fresh Bourbon Barrel 69/2007 for Max & Julia, 215 bts
Kleur: goud
ABV: 55.5%

Zonnepitolie

Er zijn maar een handjevol private casks bij Kilchoman gebotteld die de mooie leeftijd van 13 jaar al hebben bereikt. Dit bourbon barrel werd gebotteld voor Max & Julia. Die namen zeggen u weinig, mij iets meer. Ik kocht meteen vier flessen. Da’s durven, hé. Nou, ja en nee. Ik ken de eigenaar van het vat en die kent wel één en ander van whisky (een gracieus understatement, als zeg ik het zelf), dus ik was er erg gerust in. En wat blijkt? Hij is niet goed. Hij is zelfs niet geweldig. Hij is outstanding!

Lekker heldere neus op vettige turf, brak water, motorolie en kappertjes. Lekker maritiem. Daaronder nog wat ruwe gerst met een hint van plasticine, opgeleukt met een klein beetje vanille, zonnepitolie en hooi. Op en top Islay met een vette Kilchoman knipoog.

O.M.G.! Hij komt stevig binnen, maar brandt niet. De sterkte is nagenoeg perfect. Helder, clean op zoete mout met flink wat zwarte peper en houtkruiden. Je roeft zelfs de gekarameliseerde binnenkant van het vat, die hem meteen ook een heerlijk zoetje geeft. Mooie rookontwikkeling die je mond helemaal warm maakt. Zalig.

De afdronk is lekker lang, licht drogend en doet me wederom aan die zonnepitolie denken.

Het is nog maar de tweede Kilchoman (op zo’n 50) die in mijn 90+ lijstje komt te staan. Max & Julia gaan dit hopelijk op termijn even erg appreciëren als ondergetekende. Een future classic! Kudos!

90/100

Geproefd door Mark Dermul op 17-01-2021
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Kilchoman
Regio: Schotland (Islay)
Fles: Kilchoman 8 Year Old 2012/2020, The Kilchoman Club 9^th Edition, Unpeated Oloroso Sherry, 1311 bts
Kleur: brons
ABV: 56.2%

Ongeturfd?

Ook de jonge distilleerderij op Islay heeft zijn eigen schare van volgelingen die zich in de Kilchoman Club verenigd hebben. En daar horen natuurlijk ook leuke bottelingen bij. Dit is overigens al de 9^e editie, een vatting van 4 olorosovaten (548, 549, 550 en 551) die samen zo’n 1300 flessen opleverden. Dankzij mijn whiskygabber en Kilchoman adept Pascal kon ik hem proeven. Oh, ja… dit zou gestookt zijn van ongeturfde gerst!

Mooi zoetje op de neus dat de maritieme toetsen ondersteunt. Ik kijk nog eens goed, want vind het straf dat dit ongeturfd zou zijn. Dan moeten de leidingen wel ongekuist geweest zijn, want ik krijg toch mooie peaty toetsen, hoor. Dennenpitten, chocolade, walnoten en honing met rozijntjes en een hint van limoen. Ik vind dit alleraardigst.

Lekker olieachtig op de tong en prima sterkte. Flink waar earthy notes, als u mij begrijpt. En lekker kruidig op de koop toe. Hooi, rozijnen, abrikozen, gestoofde peer aan de open haard. Wederom een toets van turf. Ik krijg een mooie rookontwikkeling en kan me niet van de indruk ontdoen dat het meer is dan woodsmoke. Het werkt goed, hoor. Dit is lekker. Een zilte toets komt plots groots opzetten, waardoor het maritieme karakter van deze Ileach nog eens in de verf wordt gezet.

Heerlijk lange, pikante, droge afdronk.

Goed spul, hé. Dankjewel voor het sample, Pascal.

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 17-01-2021
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Knockando
Regio: Schotland (Speyside)
Fles: Knockando 1975, OB 1988, Italian import
Kleur: goud
ABV: 43%

Onfris

Ik kan het haast zelf niet geloven, maar ik heb nog maar 3 Knockando geproefd en de laatste was ondertussen al meer dan zes jaar geleden! Soit, ik wil het nog wel eens proberen met deze oude botteling van een Knockando 1975 die in 1988 gebotteld werd voor de Italiaanse markt, door Justerini & Brooks.

Flink alcoholische neus op overrijp fruit. Denk banaan, licht rottende appelsien en een grote vegetale toets die me niet meteen kan bekoren. Verwelkte bloemen. Neen, ik beken, deze neus maakt me niet blij.

Olieachtig op de tong, onmiddellijk zoetzuur op appelsien en kruisbes, maar met een flinke alcoholprikkel opnieuw. Honing en appelsienmarmelade domineren, terwijl een snoeperig kantje zich meester maakt van mijn smaakpapillen. Hij blijft echter ook op smaak iets onfris vertonen.

Middellange, licht bittere afdronk. Honing op het sterfbed.

Ook deze oude release slaagt er niet in mij over de streep te trekken. De kans is groot dat het weer zes jaar duurt vooraleer ik nog eens een Knockando probeer. Jammer.

78/100

Geproefd door Mark Dermul op 03-01-2021
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Highland Park
Regio: Schotland (Islands)
Fles: Secret Orkney 20 Year Old 1999/2019 They Inspired, Hogshead #93, 157 bts
Kleur: licht goud
ABV: 51.9%

Soon Quinling

They Inspired is een reeks single cask bottelingen van Michiel Wigman met enkele bekende en minder bekende historische figuren op betrekkelijk sobere labels. Deze Secret Orkney uit 1999 is uiteraard een Highland Park, gebotteld door de Dutch Whisky Connection en heeft Soon Quinling op het label, die de bijnaam ‘Mother of Modern China’ meekreeg. Ze werd een belangrijke stem in het kamp van Mao Tse Tung’s communistische partij. Tot zover de geschiedenis, nu proeven!

Een rijke neus op citroensap, kiezels op het strand, kamillethee en wat exotisch fruit in de vorm van gedroogde abrikozen. Schelpjes op het strand en een toets van brak water geven hem zijn verdiende maritieme karakter. Typische Orkney turf, maar wel subtiel. Ik weet nu al dat ik iets groots in mijn glas heb zitten.

Mooi olieachtig en verrassend subtiel floraal, maar ik krijg plots een opstoot van turf, kamfer, olijfolie en boerenboter! Waar gaat dit in godsnaam naartoe? Honing, kalk, rook. Wordt redelijk waxy en vertoont een mooie, warme rokerigheid. Kruidenthee en zilt verschijnen. Blijft lekker maritiem en betrekkelijk scherp. Gebeeldhouwd als het ware. Heerlijk.

In de lange, rokerige en zacht gekruide doch licht zilte afdronk komt het florale (wilde heidebloemen) terug in de picture. Groots.

Atypische, maar heerlijke Highland Park. Geef toe, quasi 200 EUR voor een 20-jarige HP, da’s niet bepaald goedkoop. Maar dit is een future classic, neem dat van mij aan.

88/100

Geproefd door Mark Dermul op 20-12-2020
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Highland Park
Regio: Schotland (Islands)
Fles: High Parkland 8 Year Old, OB 1970s, 750ml
Kleur: oud goud
ABV: 43%

Screwcap

Ook al is deze Highland Park maar 8 jaar oud, qua distillatiejaar is het wellicht de oudste die ik al aan de lippen kon zetten. Een officiële botteling uit de jaren 1970s met screwcap. Het was de opener van een online tasting die werd georganiseerd door Michiel Wigman, de bekende Nederlandse connoisseur die ondertussen ook onafhankelijk bottelaar geworden is.

Van turf is hier hoegenaamd geen sprake. Ik krijg wel appelsienen met kaneel, een toefje eikenhout en een heleboel honing. OBE is helaas niet uit te sluiten, maar het vervliegt snel genoeg om niet te storen. Nog wat onrijp wit fruit en een hint van chocolade.

Ook op smaak moet de OBE even mentaal aan de kant geschoven worden, alvorens je mooie toetsen van leder, heide en appelsiensap proeft. De chocolade wordt nu groots en iets van licht exotisch fruit verschijnt. Denk perzik met een zacht pepertje. Heerlijk.

De afdronk mocht gerust wat langer zijn wat mij betreft.

Vandaag de dag nergens meer te vinden natuurlijk. En mocht je hem toch nog ergens tegenkomen zal je er een nier voor moeten afstaan om deze te kunnen aanschaffen. Liquid history.

87/100

Geproefd door Mark Dermul op 20-12-2020
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Highland Park
Regio: Schotland (Islands)
Fles: High Parkland 14 Year Old 2006/2020 Dramfool, bourbon hogshead, 316 bts
Kleur: goud
ABV: 63.6%

Orkney Snoepje

High Parkland? Hahahaha, dat is wellicht de gekste verwijzing die ik ooit al zag naar Highland Park. Dramfool – what’s in a name? – laat er ook geen twijfel over bestaan door op het label ook een Vikinghelm en bijl af te beelden, hoewel ze het wel een Island Malt noemen. Da’s een pak minder subtiel dan gewoon ‘secret Orkney malt’, maar voor de rest gaat het om vooral om de inhoud van de fles. Die zit alvast op een duivels hoog ABV, dus ik hou water bij de hand.

De neus is een echt snoepje van Orkney. Een karrenvracht aan karamel – maak dat een zak vol Werther’s Echte van – met een herbaal, mineraal groen kantje aan, alsof ik mijn snoepje op een met mos begroeide rots liet vallen. Wat verderop laat een herder net zijn schapen uit de stal en de zon schijnt volop! Een mooi beeld en ik ben blij dat deze neus het voor mijn geestesoog toverde. Heerlijk.

Op smaak moet al het heerlijk zoete onmiddellijk plaats maken voor wat maritieme toetsen. Er lijkt wel een slok brak water in mijn glas gedropt en dan besprenkeld met wat witte peper. Zoethout verschijnt eveneens. Ondanks het hoge ABV voel ik helemaal niet de neiging hier water aan toe te voegen. De alcohol is perfect geïntegreerd. Dit is een geweldig stevige, zoete, zilte, groene Highland Park en ik vind hem erg goed. Eerlijk en puur, als u begrijpt wat ik bedoel.

De afdronk is lang, gepeperd, zilt en licht drogend en tovert een glimlach van voldoening op mijn tronie.

Je moet al een damn fool zijn (zie je wat ik daar deed) om deze niet in huis te halen. Het wordt je winterdram, geloof me. Leg hem onder je kerstboom. Dankjewel, Dominic, voor het sample.

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 28-11-2020
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Highland Park
Regio: Schotland (Islands)
Fles: Highland Park 13 Year Old 2004, OB 2018 for Vinothek Massen Luxemburg, Refill Butt #5875, 619 bts
Kleur: brons
ABV: 65.4%

Worcestershire Saus

Highland Park brengt met angstaanjagende regelmaat een single cask uit voor deze of gene luchthaven, stad, club of zelfs privé-persoon. Vandaag zet ik een een refill butt uit 2004 aan de lippen, gebotteld voor de bekende Venothek Massen uit Luxemburg. Het ABV is te gek voor woorden. En het kleurtje kan ook tellen.

De neus begint een beetje vuil, eerlijk gezegd. Een oud tapijt waar een flesje Worcestershire saus op werd uitgegoten… dan wat Maggimix kippenbouillon met flink wat selderijzout, walnoten en natte aarde. Flink umami. Het kost me best wat moeite om hier een zoetje in te ontdekken, maar met wat geduld krijg ik toch iets van hazelnoten, praline en honing. Water toevoegen maakt hem donkerder, maar geeft hem ook een toets van rubber. Gummi laarzen na een wandeling in het bos. Tja.

OMG, dit is een trap tegen je tanden! Erg alcoholisch en pikant op kruidnagel, oxo en walnoten. De zoetigheid komt iets sneller door in de vorm van gekonfijte frambozen en geroosterde noten. Chili pepers maken hem een tikkeltje te heet, dus ga ik hier wat water bij doen. Verdund wordt hij romig, toegankelijker en zoeter. Hij krijgt wel iets van roet en jute zak, maar het staat me meer aan dan zonder water. Chocolade komt opzetten na enkele ogenblikken.

De finish is lang, donkerzoet om te beginnen, maar al snel gaat het opnieuw de umami en zelfs herbale kant op. Groene tuinkruiden en een bittertje op het sterfbed. Met wat water is de afdronk zo mogelijks nog langer, pikant en warmer, maar wel zoeter wat ik een voordeel vind.

Wat een beest! Maar water toevoegen is echt wel nodig om hier van te kunnen genieten. Op welk ABV ging dit beestje op vat, vraag ik me af.

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 20-11-2020
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Highland Park
Regio: Schotland (Islands)
Fles: Highland Park 21 Year Old 1994/2015, Douglas Laing XOP – Xtra Old Particular, Refill Hogshead #DL10897, 228 bts
Kleur: goud
ABV: 52.6%

Spirit Driven

XOP staat voor Xtra Old Particular, een reeks single cask bottelingen van Douglas Laing met whisky op respectabele leeftijd, steeds single cask en steeds in zijn natuurlijke vorm en op vatsterkte. Vandaag een sample dat ik kreeg van mijn Brugse makker Carl van een 21-jarige Highland Park uit een refill hogshead. Vandaag nergens meer te vinden en laatst nog op een veiling verkocht gezien aan niet minder dan zo’n 400 EUR. Da’s effe slikken…

Baby-adem, zoete mout, banaan op de barbecue (aanrader!), abrikozen en kruisbessen, een karrenvracht aan vanille en slechts een toefje rook en een heerlijke zeebries. Ja, deze HP vertoont een zoet maar erg maritiem karakter en is op de neus alvast een schot in de roos.

Hola! Deze is wat old school, hoor. Heerlijke zoete toetsen van honing, vanille en geel fruit (de banaan tekent ook op smaak present) maar nu met een heerlijke rookontwikkeling, zoete turf en een paar druppels brak water. Prima balans en perfect drinkbaar zonder water. Lekker gekruid op witte peper, gember, zoethout en kaneel. Flink elegant, ook. Doet ouder aan dan zijn 21 jaar.

De afdronk is lekker lang en een tikkeltje peaty. Hij blijft lekker zoet (moutsuiker) en zacht gekruid, waarbij de eik het laatste woord heeft. Het fluistert: ‘tannine en kardemom’.

Indrukwekkend goeie, spirit-driven Highland Park. Bedankt, Carl!

87/100

Geproefd door Mark Dermul op 20-11-2020
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Ik ben stout door onmiddellijk te vermelden dat het hier om Clynelish gaat, want eigenlijk is het een ‘undisclosed’ malt. Maar ja… Als je hem dan Unleash The Cline noemt… Ik neem de verantwoordelijkheid geheel op mij. Het is alweer de 8^e release in de reeds Mobsters on Mopeds, die weer bijzonder gelimiteerd is. Slechts 53 flesjes. En fles 53 van de 53 staat te blinken in de kast, totdat ik heel die Mobster reeks in een online tasting smijt. YOLO.

Distilleerderij: Clynelish
Regio: Schotland (Highlands)
Fles: Clynelish 20 Year Old 2000/2020, BYOB-C, Mobsters on Mopeds, 53 bts
Kleur: licht goud
ABV: 53.1%

Meringue & Nougat

Ik ben stout door onmiddellijk te vermelden dat het hier om Clynelish gaat, want eigenlijk is het een ‘undisclosed’ malt. Maar ja… Als je hem dan Unleash The Cline noemt… Ik neem de verantwoordelijkheid geheel op mij. Het is alweer de 8^e release in de reeds Mobsters on Mopeds, die weer bijzonder gelimiteerd is. Slechts 53 flesjes. En fles 53 van de 53 staat te blinken in de kast, totdat ik heel die Mobster reeks in een online tasting smijt. YOLO.

De neus is alvast waxy, maar minder dan ik gewend ben van het huis. Ik krijg hier eerder hazelnoten en meringue, Brusselse wafel met slagroom, sappige peer en iets vegetaal waar ik niet meteen de vinger op kan leggen. Naarmate hij even ademt wordt hij beter. Ronder. Fruitiger. Dadels en sultanas, maar ook gekonfijte perzik en vijgen. Na vijf minuten krijg ik zelfs Graeffe suiker en melkchocolade met praliné vulling. Complexe neus, alvast.

De body is mooi olieachtig, de malt aan de zoetzure en herbale kant. Vanille en rode pepers gaan het fruit vooraf. Wederom vind ik hem wat atypisch, maar wel indrukwekkend. Nougat, praliné opnieuw, maar ook vanillepudding en appelmoes. Iets van roggebrood? Hier is veel aan de gang. Ik amuseer me.

De afdronk maakt het helemaal af voor mij. Die is lekker lang, kruidig warm en zacht drogend.

Toegegeven, het is geen makkelijke Clynelish. Atypisch. Geen allemansvriend. Verschilt danig van mid-1990s spirit, me dunkt. Maar dat maakt hem juist zo boeiend. En lekker? Amai nog niet.

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 10-02-2021
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Clynelish
Regio: Schotland (Highlands)
Fles: Clynelish 10 Year Old 1996/2007 The Single Malts of Scotland, Sherry Butt #2428, 666 bts
Kleur: vol goud
ABV: 59.6%

Schelpjes

The Single Malts of Scotland is een label van Sukhinder Singh, de eigenaar van het bekende The Whisky Exchange. In 2007 – da’s toch al efkes geleden, ik weet het – bottelde hij deze Clynelish 1996. Da’s altijd prijs, altijd gewonnen, reken maar! Toen ik dit sample in mijn cabinet tegen kwam (en afgestoft had) wist ik dat er een feestje zou plaatsvinden. Daar gaan we!

De neus is waxy op geel fruit (mirabellen, banaan, abrikozen) met wat honing, maar daaronder zit ook een toets die me doet denken aan houtlijm en schelpjes op het strand. Amandelpasta en hint van kandijsuiker. Leuk.

Hij komst stevig binnen, onmiddellijk lekker romig en pittig gekruid. Het fruit gaat nu vlotjes de tropische toer op en voegt ananas alsook wat kiwi toe, zelfs lychee. Bijenwas en honing, kinine en amandelen, zoet versus bitter. Op smaak is het een smaakbommetje en veel beter dan de neus aankondigde.

De afdronk is lekker lang, bitterzoet en gepeperd. Heerlijk.

De neus zette me toch even op het verkeerde been. Op smaak en in de finish is dit weer een echte klassieker van Clynelish. Een fles kostte destijds 100 EUR en dat leek me toen nogal veel. Vandaag – als je ze al kan vinden – betaal je hier bijna het dubbele voor.

87/100

Geproefd door Mark Dermul op 22-11-2020
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).