WhivieBlog

Distilleerderij: Dalmunach
Regio: Schotland (Speyside)
Fles: Dalmunach 5 Year Old 2016/2021 The Octave, Duncan Taylor for Klubb23, Cask #10831735, 88 bts
Kleur: amber
ABV: 55.2%

Pomelo

Goh, je komt af en toe nog eens iets tegen als je je samplekast een keert opkuist. Ik vond nog twee oudere samples van Dalmunach en die ga ik nu eens head-to-head zetten, zie. Eentje van Duncan Taylor voor Klubb23 (die zit nu in het glas) en eentje van 3006Whisky (die ik zodadelijk zal schenken). Deze 5-jarige uit een octaaf voor Klubb23 doet me denken aan een botteling die ik twee jaar geleden van hen proefde van hetzelfde huis. Herinnert u zich deze nog? Dat was toen mijn eerste Dalmunach! Het gaat hier duidelijk om een zustervat.

Goh, op de neus is dit een vloeibaar dessertje, hoor. Vanille, een karrenvracht aan karamel en dan wat sultanas, gebakken banaan, vloeibare honing en abrikozen bij de vleet. Nog een zoetzure toets van pomelo. Nice.

Op smaak komt de zoetzure toets eerst met pompelmoes en pomelo op de voorgrond, gevolgd door karamel en gekonfijte appelsienschillen. Tot slot een licht bittere toets als van walnoten. Zoethout en kruidnagel komen zich moeien. Wordt langzaam maar zeker erg pittig van de kruidigheid, waardoor de zoetigheid wat in het gedrang komt.

In de afdronk wordt het een tikkeltje wrang, maar niet in die mate dat het stoort.

Hier waren slechts 88 flesjes van beschikbaar, maar die zijn ondertussen al lang allemaal weg, natuurlijk.

85/100

Geproefd door Mark Dermul op 30-09-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: François Voyer
Regio: Frankrijk
Fles: Cognac François Voyer Lot 28 Malternative Belgium #26 ‘Le sourire’, 42 bts
Kleur: koper
ABV: 41.0%

Glimlach

Pieter Knapen, de sympathieke eigenaar van Malternative Belgium in Hasselt, drukte ons op het hart dat dit de allerlaatste release van het jaar zal zijn. En wat een jaar is het geweest, zeg! Maar hij eindigt met een knaller, want deze cognac – die de bijnaam ‘Le sourire’ meekreeg – is een cognac die bijna een eeuw geleden te slapen werd gelegd; in 1928. Da’s het jaar waarin de Zeppelin voor het eerst het luchtruim koos, in New York de allereerste gesproken film werd vertoond (The Singing Fool met Al Jolson) en ook Mickey Mouse voor het eerst op het doek verscheen in Steamboat Willie. Er zijn maar 42 flesjes beschikbaar van dit gouden goedje! Hij werd gebotteld van een dame-jeanne op onze Belgische nationale feestdag, 21 juli 2023. Je gelooft het nooit, maar wij waren daar een dag eerder. Leuk! Het komt niet vaak voor dat je zo’n oude cognac aan de lippen kan zetten. Hier gaan we efkes voor zitten.

De neus is een waar festijn! Waxy op mandarijn, mango, winegums, vers geboend parket… erg intens. Elegant en statig tegelijkertijd. Hier kan je zonder probleem twintig minuten aan snuiven zonder je ook maar één second te vervelen.

De body is eerder licht, fluweelzacht en floraal… maar dan volgt een explosie van fruit: passievrucht, mango, ananas, abrikoos, pompelmoes… wat is dat hier allemaal! Een frisse lift van menthol. De kruidigheid is erg subtiel en ingetogen. Wederom elegant en statig, inderdaad.

Middellange, indrukwekkende en bevredigende afdronk, waarbij een glimlach (ziet u wat ik daar deed?) op mijn tronie verschijnt omwille van de nagenoeg perfecte balans.

Gaat vandaag online op Malternative Belgium. Een fles kost 799 EUR, wat niet weinig is, maar ware dit een single malt, dan moesten er zonder twijfel twee nulletjes achter!

90/100

Geproefd door Mark Dermul op 13-10-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: François Voyer
Regio: Frankrijk
Fles: Cognac François Voyer Lot 77 Malternative Belgium #26 ‘Monsieur doute’, 214 bts
Kleur: amber
ABV: 48.7%

Koorddanser

Ik beken, sinds we er vorige zomer zo hartelijk werden onthaald (en aangezien Dearly Beloved en ik toen de enige bezoekers waren, kregen we dus een privé-rondleiding), heb ik wel een soft spot voor deze artisanale cognacproducent ontwikkeld. Het is dan ook fijn om te zien dat de voorlaatste release van 2023 van Malternative Belgium van dit huis afkomstig is. ‘Monsieur doute’ is te slapen gelegd in de kelder (die we dus gezien hebben) in 1977 en werd gebotteld op 17 maart van dit jaar (het vat lag er dus al niet meer, toen wij er waren).

Oh, ja, da’s precies wat ik me van Voyer herinner. Een verleidelijke neus die relatief floraal is, maar tevens een fruitmand van mandarijntjes en lychees, maar ook wat banaan, ananas en abrikozen. Een druppeltje rozenwater en een blaadje munt en het plaatje is compleet. Uitstekend!

Goeie body. Lekker olieachtig en fluweelzacht, doch met een mooie kruidige prikkel. Denk nootmuskaat en een hint van paprika. De mandarijntjes zitten vooraan, maar worden snel bijgetreden door een hint van passievrucht en mango. Met een beetje verbeelding wordt hij zelfs wat snoeperig. Het hout is net onder controle. Koorddanser. In die optiek is de naam wel goed gekozen. Ik vraag me af of het Pieter is, die ze bedenkt. Ik vermoed van wel.

Ja, dat is wel een erg goeie afdronk. De kruidigheid houdt ‘m pittig, terwijl het fruit langzaam wegdeemstert. En dat duurt lekker lang.

Tja, 1977 is een goed jaar hé (voor zij die me wat minder goed kennen: toen verscheen de eerste Star Wars film in de bioscoopzalen). Vanaf vandaag verkrijgbaar via Malternative Belgium aan 429 EUR.

88/100

Geproefd door Mark Dermul op 13-10-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Bottelaar: Kirker Greer Brands
Regio: Ierland
Fles: Kirker & Greer 10 Year Old Single Grain, OB 2019, Ex-Bourbon
Kleur: amber
ABV: 56.0%

Belfast

Kirker & Greer is een blender en bottelaar uit Belfast – recent opgericht, maar wel genoemd naar het originele bedrijf van Archibald Kirker en William Greer uit 1885 dat destijds één van de grootste distillateurs en exporteurs waren – die Ierse whiskey op de markt brengt die ze samengesteld hebben met whiskeys uit de vier windstreken van Ierland, o.a. van bij The Great Northern Distillery, The Shed Distillery en West Cork Distillery. Maar in het glas hebben we een single grain die tien jaar rijpte op een voormalig bourbonvat. Ierse single grain kom je niet zo vaak meer tegen, toch? Ik ben eens benieuwd.

Relatief subtiel snoeperige neus op banaan, vanille, fudge en honing. Zacht en aangenaam.

Op smaak, daarentegen, is het absoluut niet meer zo zacht als de neus deed vermoeden, maar ontplooit hij zich tot een krachtpatser met flink wat kruidigheid alvorens erg zoete tonen je smaakpapillen gaan beheersen. Denk ananas op de barbecue, gebakken banaan, honing en een karrenvracht aan vanille.

In de middellange afdronk wordt hij plots erg droog, waarbij de kruiden en het hout domineren.

Perfect drinkbare grain die me een beetje aan Greenore doet denken, maar dan wel met een flinke uppercut. Zonder enige twijfel hebben we hier te maken met een grain van The Great Northern Distillery van Jack Teeling. Het spreekt al bijna voor zich, maar dit sample was wederom afkomstig van mijn goeie vriend en groot Ierse whiskeyliefhebber Benny J.

84/100

Geproefd door Mark Dermul op 03-10-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Bottelaar: Signatory Vintage
Regio: Schotland
Fles: Cambus 30 Year Old 1991/2022 Signatory Vintage, Refill Sherry Butt #34108, 454 bts
Kleur: amber
ABV: 57.8%

Pruimen & Peat

Maar liefst 23 vaten van Cambus 1991 heeft onafhankelijk bottelaar Signatory Vintage in de afgelopen jaren gebotteld in hun bekende Cask Strength Collection – u weet wel, met die prachtige, maar onhandige decanters. Dit is eentje van de meer recentere, namelijk uit 2022, afkomstig van een refill sherry butt dat maar liefst 454 flessen op vatsterkte opleverde. Ik kreeg een flinke flesrest cadeau van mijn brother in drams Manny.

Oh, wow, wat een prachtige neus. Café Noir koekjes, karamel, walnoten en kastanjes, maar vooral donkerzoet, quasi tropisch fruit. Pruimentaart op zondagnamiddag. En hoewel de typische toetsen van grain present tekenen, gaan de eerst vermelde aroma’s daar vlotjes over.

Op smaak komt vooral het donkerzoete fruit en gebak terug, aangevuld met koffie, honing en… wacht… is dat turf?! Dit lijkt meer dan gewoon woodsmoke, hoor. En het werkt perfect. Wederom moeten de klassieke grain toetsen de duimen leggen en dat is in dit geval een groot voordeel.

De afdronk is lekker lang, waarbij het donkere fruit nu besprenkeld lijkt met bruine suiker en de turfachtige toets nog meer tot uiting komt.

Zalige grain. Bij het beste wat ik al van Cambus proefde. Rond de 185 EUR. Bedankt, Manny!

89/100

Geproefd door Mark Dermul op 26-08-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Bottelaar: IN2Spirit
Regio: Schotland
Fles: Blended Grain 35 Year Old 1987/2023, IN2Spirit, Cask #41, 90 bts
Kleur: goud
ABV: 55.1%

Kokosmelk

Ik had het grote voorrecht om via Tijs en Steven deze release te mogen proeven nog voor ze besloten hadden deze te bottelen. Ze vroegen zich – terecht – af of een blended grain wel zou aanspreken bij het grote publiek. Zelfs ik had daar mijn twijfels over, totdat ik het goedje geproefd had. Ik ben blij dat onze vrienden uit Ieper het aangedurfd hebben deze op de markt te brengen en nog veel blijer met het feit dat ik daar een flesje van heb aangeschaft.

Verrassend zachte neus op marsepein, potloodslijpsel, café frappé, tamme kastanjes. Hint van perzik uit blik en kokosnoot. Hij kan wel wat handwarmte gebruiken. Nog iets melkachtigs waar ik niet meteen de vinger op kan leggen, maar deze neus staat me alvast erg aan (in zijn genre).

Mondvullend, wederom verrassend zacht (dus goeie integratie van de alcohol). Kokosmelk (aha!) komt nu eerst, gevolgd door een zachte kruidigheid en wat vanille en witte chocolade, alvorens de eik ook zijn stempel drukt met wat tannine. Potloodslijpsel keert weer, de kastanjes ook. Prima verderzetting van de neus en wat mij betreft een mooie grain omdat hij die toetsen van vernis of houtlijm flink onder controle heeft. Die ontdekt je enkel als je er echt naar op zoek gaat. Da’s goed nieuws.

De afdronk is lang en bevredigend. Zacht gekruid. Witte chocolade op het sterfbed.

Toegegeven, 172 EUR is niet goedkoop, maar je krijgt echt wel waar voor je geld.

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 02-07-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: North British
Regio: Lowlands
Fles: North British 26 Year Old 1996 The Electric Coo, Campbeltown Whisky Co, Refill Sherry Hogshead
Kleur: amber
ABV: 50%

David Stirk

Het begint allemaal zoet op sultanas, digestieve koekjes, ananas op de BBQ en zelfs wat limoensorbet, alvorens de typische toetsen van grain whisky zich toch laten zien. Een druppeltje houtlijm en een toets van maïs met een lepeltje honing. Maar het mag gezegd: dit is erg goed (in zijn genre).

Lekker romig op de tong met zoet fruit en popcorn, sultanas en honing. Zelfs iets van geglazuurde hazelnoten. De houtlijm keert weer, alsook wat potloodschaafsel en snuiftabak. Dankzij het sherryvat is deze mooi ‘donkerzoet’ geworden, als u begrijpt wat ik bedoel.

De afdronk is lang, kruidig en licht drogend met peper en kandijsuiker op het sterfbed.

De whisky is zo mooi als het boek – waarvoor deze werd gebotteld – interessant en grappig is. Aanbevolen.

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 02-07-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Dumbarton
Regio: Lowlands
Fles: Dumbarton 20 Year Old 2000/2021 First Cask, Whisky Import Nederland, Red wine finish
Kleur: vol goud
ABV: 55.7%

Kruipbraam

First Cask is een reeks van WIN – oftewel Whisky Import Nederland – waarvan ik al flink wat flesjes aan de lippen mocht zetten, maar dit is bij mijn weten de eerste single grain die ik van hen ga proeven. Het betreft een grain van de in 2009 verloren gegane Dumbarton distilleerderij (tot 1991 werd hier ook de malt Inverleven gestookt, maar da’s een ander verhaal), gestookt in 2000 en gebotteld in 2021. De whisky kreeg een finish op bourgognevaten gedurende 12 weken, wat het kleurtje verklaart.

Oh, dit is aangenaam, zeg! Marsepein, kersen en rode wijn – een combinatie die werkt! Doet heel even – maar dan ook héél even – denken aan de ijswijn uit Niagara Falls. Kruipbraam (beter bekend onder de naam cloudberry). Slechts een hint van houtkrullen en maïs. Verrassend lekker.

Zijdezacht ondanks het bijna adembenemende ABV. Best drinkbaar zonder toevoegen van water. De rode wijn heeft duidelijk zijn stempel gedrukt (meer nog dan op de neus waarneembaar) en geeft hem een flinke kruidigheid die zich pas midpalate ontplooit en voor warmte zorgt in de mond. Erg lekker.

De afdronk is verrassend lang, gepeperd en bevredigend. Het is in de afdronk dat het DNA van de graanwhisky zich pas echt laat zien.

Wel, wel, wel, ik zie net dat dit nog maar mijn 4^e Dumbarton grain ooit is. Daar kijk ik van op. Bedankt voor het sample, Robin.

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 02-07-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Bottelaar: Dram Mor
Regio: Schotland
Fles: Dumbarton Rock, Blended Malt Scotch Whisky, 2023 Dram Mor
Kleur: oud goud
ABV: 46%

Rots

Ah, kijk, ik zette deze in een straatje van grain en blijkt dit een blended malt te zijn! Was het dan wel verstandig van Dram Mor om deze de naam Dumbarton Rock mee te geven? Ja en nee. Nee, omwille van het feit dat mensen mogelijks de associatie gaan maken met de (gesloten) graandistilleerderij; ja, omwille van het feit dat Dram Mor zijn hoofdkantoor heeft in de gelijknamige stad ten noordwesten van Glasgow. Het verwijst naar de rots waarop vandaag de dag nog steeds de restanten van Dumbarton Castle te bezichtigen zijn. Het flesje ziet er goed uit, hopelijk is de inhoud dat ook.

Verse croissants met abrikozenconfituur, dubbel gebakken wit brood op zondagmorgen en zachte toetsen van eikenhout. Karamel bij de vleet. Qua fruit denk ik vooral aan appels en aalbessen. Zachte kruidigheid. Heel toegankelijk en vriendelijk, maar wel een tikkeltje saai.

Erg zachte structuur, hoor. En met zijn bescheiden ABV komt deze Dumbarton Rock relatief zacht binnen. Onmiddellijk een tikkeltje pittig op zwarte peper en kardemom, terwijl de zoetigheid het vooral moet hebben van abrikozen en appels. Mirabellen. Kweepeer. Pompelmoes. Ja, onderweg gebeurt er wel een en ander, maar van je sokken geblazen wordt je nooit. Moutig hart en licht drogend naar het einde toe.

De afdronk is middellang en zacht drogend.

Geen hoogvlieger, maar een degelijke whisky voor een charmante prijs: 45 EUR. Dankjewel voor het sample, Benny.

83/100

Geproefd door Mark Dermul op 02-07-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: onbekend
Regio: Highlands
Fles: The Targe 12 Year Old Highland Single Grain Scotch Whisky
Kleur: vol goud
ABV: 40%

Klein Schild

The Targe is een graanwhisky uit de Highlands waarvan de herkomst niet bekend wordt gemaakt. De fles is uitsluitend verkrijgbaar in de discount supermarktketen Lidl in Duitsland. Daar is ze verkrijgbaar voor amper 23 EUR. Echter, aangezien dat we weten dat het een graanwhisky uit de Highlands is, is de keuze wel beperkt tot oftewel Loch Lomond (vlakbij de grens met de Lowlands) oftewel Invergordon, net ten noorden van Inverness.

Brave, maar niet onaardige neus op mais, vanille, banaan en witte chocolade. Leuke verrassing: de toets van houtlijm die ik vaak bij jonge graanwhisky ontwaar, is hier absoluut afwezig. Nog wat marsepein en groene druiven. Ja, dit is toch verrassend aangenaam, hoor.

Op smaak kan hij zijn herkomst (lees: graanwhisky) niet wegsteken. Mierzoet op vanille, boterkoekjes en pruimencake maar ook witte peper en iets van houtkrullen. Komt erg jong over (tja, dat is hij ook, natuurlijk). Maar laten we eerlijk zijn: dit valt allemaal best mee.

Nou, die afdronk is verrassend lang, zoet en zacht drogend.

Doe er een blokje ijs bij en zet je op een zonovergoten terras en deze jonge graanwhisky stelt niet teleur. Een Targe is trouwens een klein, rond schild dat Schotse strijders droegen. Pas in de 18^e Eeuw werd het vertaald naar ‘iets om naar te mikken’ wat dan later verbasterde tot ‘target’. Vandaar ook het label, natuurlijk. Dankjewel, Peter, voor het sample.

81/100

Geproefd door Mark Dermul op 02-07-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Brouwerij: Kanaal One – Gigant
Regio: België
Fles: Gigant Yellow Stone – Blond Kveik IPA
Kleur: donkerblond
ABV: 6.1%

Deugd

Voor deze blonde IPA maakte Gigant gebruik van de Noorse Kveik-gist. Hij luistert naar de naam Yellow Stone, wat in dit geval geen verwijzging is naar het natuurpark in de Verenigde Staten maar wel naar de toetsen van geel steenfruit dat dankzij die gist tot stand komt. Hij schenkt donkerblond tot amber met een witte kraag die die na enkele seconden een mooie film van zo’n halve centimeter op het bier laat staan. Ik proefde hem vlak na hun tripel – Shore Thing Beachy Tripel – die ik erg op prijs kon stellen, dus de verwachtingen zijn relatief hoog.

Lekker fris en fruitig aroma op citrusfruit, abrikozen en sappige perzik. In die optiek is de naam er boenk op, ongetwijfeld te danken aan de drie moutsoorten (gerst, tarwe, haver) en de 4 Amerikaanse hoppen. Daarnaast kan ik wederom het idee van een mashtun in een Schotse distilleerderij niet uit mijn geestesoog krijgen. Wat lekker, zeg!

Op smaak is het al even fris en fruitig, maar met een mooi bittertje dat voor een prima balans zorgt. Een licht zoetzure toets die bijzonder dorstlessend werkt, is mijn deel. Als u weet dat ik deze proef op mijn terras terwijl het 30° in de schaduw is, kan u zich wel voorstellen wat een deugd dit biertje mij doet.

De afdronk is minder zoet dan de smaak, eerder bitter en zoetzuur, maar op een goeie manier.

Absoluut heerlijke IPA (toegegeven, het is mijn favoriete bierstijl). Merci, Benny, om mij hiermee kennis te laten maken.

Geproefd door Mark Dermul op 09-09-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be)

Brouwerij: Kanaal One – Gigant
Regio: België
Fles: Gigant Shore Thing – Beachy Tripel
Kleur: amber
ABV: 7.7%

Mashtun

Gigant is een Belgisch bier, gebrouwen bij Kanaal One Brouwerij in De Panne. Voorlopig hebben ze nog maar 4 biertjes op de markt, maar ik merk dat ze nu al moeilijk te vinden zijn. Toch kon ik er – dankzij een goeie vriend – twee te pakken krijgen. De Shore Thing en de Yellow Stone. Verschillende stijlen, want tripel versus IPA, maar ik zet ze toch graag even naast elkaar. Beginnen doe ik met de Shore Thing, een zelfverklaarde ‘beachy tripel’ omwille van het feit dat er ook zeekraal en -wier aan te pas is gekomen. Hij schenkt donkerblond tot amber met een mooie witte kraag die lang blijft staan. Wel flink wat gistvlokken in mijn glas, maar ik laat het niet aan mijn hart komen.

Op de neus is er van die maritieme elementen maar weinig op te merken. Ik waan me in de Auchentoshan distilleerderij aan de rand van de mashtun. Zoete mout, een tikkeltje karamel en wat appelsien, misschien zelfs wat banaan. En het ruikt heerlijk, hoor!

Hmmm, lekkere doordrinker. Kapt gevaarlijk vlot binnen. En het is inderdaad geen typische tripel, hoor! Op smaak krijg ik nog steeds zoete mout en citrusfruit, maar nu zit er wel degelijk een mooie maritieme toets aan.

Vooral in de afdronk, die heel zacht gekruid lijkt, komt het zeewier mooi tot zijn recht.

Stevig maar erg doordrinkbaar bier dat zonder twijfel goed past bij een mooi visgerecht of zeevruchten. Lekker! Dankjewel, Benny.

Geproefd door Mark Dermul op 09-09-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be)

Een paar weken geleden kondigde ik op mijn blog deze nieuwe releases aan, maar vandaag heb ik het genoegen u mijn, neen: ‘onze’, tasting notes te presenteren. Ik heb namelijk het geluk gehad bezoek te krijgen van een goeie vriend die samples had van elke fles. Jawel, Arno en ik maken er een jaarlijkse traditie van om de Special Release samen te ontdekken. Da’s een opportuniteit die ik niet laat passeren, natuurlijk. Doe er uw voordeel mee, zou ik zeggen. Hieronder kan u lezen wat wij er samen van vonden. Oh, voor ik het vergeet… we zijn begonnen met een aperitiefje: de nieuwe Johnnie Walker Blue Label Elusive Umami, een enigmatische release in samenwerking met de bekende Chef Kei Kobayashi van het driesterrenrestaurant Kei in Parijs.

Aan de slag!

Johnnie Walker Blue Label – “Elusive Umami” – NAS – ABV: 43% – 350 EUR

N: Heerlijk fruitig met appelsienen op kop, gevolgd door gember, digestieve koekjes en een hint van chocolade. Hij heeft wat tijd nodig, maar vertoont dan wel zijn complexe karakter.
S: Meer van hetzelfde, maar met een mooie toets van sandelhout en woodsmoke. Het lijkt wel alsof de umami gegenereerd wordt een door zachte toets van turf.
F: Relatief kort en droog op gekonfijte gember.
C: Boeiende blend die ik tussen de klassieke Blue Label en de uitstekende Ghost & Rare serie plaats.
86/100

Roseisle – “The Origami Kite” – 12 YO – ABV: 56.5% – 145 EUR

N: Smoutebollen en vanille, gevolgd door wat limoen of yuzu, appeltaart met bloemsuiker. Verrassend fris en uitnodigend. Ik ben bijzonder aangenaam verrast.
S: De smaak ligt mooi in het verlengde van de neus, maar wordt iets donkerder, als u begrijpt wat ik bedoel. Gebakken appels en gekonfijte perzik met een toets van munt.
F: Mooie, lange afdronk die erg fruitig wordt.
C: Dit is op en top Speyside. Zomer in het glas. Aanrader!
87/100

Glenkinchie – “The Floral Treasure” – 27 YO – ABV: 58.3% – 410 EUR

N: Floraal zoals de naam al doet vermoeden, maar ook fruitig op frambozen en groene banaan. Iets van kiezeltjes en boterbollen. Erg elegant.
S: Op de tong is het toch wel een ander verhaal. De elegante dame blijkt een sterk karakter te hebben en wordt pittig qua kruidigheid, terwijl het fruit aangevuld wordt met boterbollen. Zoethout verschijnt. Een malt met ballen, zou ik bijna zeggen.
F: Op de lekker lange finish verschijnt een aangename toets van tijgerbalsem.
C: Dit is één van de oudste officiële Glenkinchie ooit gebotteld en kan ik erg warm aanbevelen. Het prijskaartje is fiks, maar de malt is dan ook bijna drie decennia gerijpt.
88/100

The Singleton of Glendullan – “The Silken Gown” – 14 YO – ABV: 55% – 155 EUR

N: De neus transporteert me onmiddellijk naar een zonovergoten terras met een glas goeie witte wijn voor mijn neus, terwijl een zeebries door mijn haren (welke?) waait. Aangevuld met boter en een hint van leder. Leuk!
S: Op smaak is hij erg strak, als u begrijpt wat ik bedoel. Zoet, maar met een mooie toets van agrums, krijgt en iets licht herbaal waar ik niet meteen de vinger op kan leggen. Het ziltje keert weer. De wijntoets is echt aangenaam en niet dominerend.
F: Dat ziltje komt terug in de mooie, zacht drogende finish.
C: Ik verwachtte weinig van deze malt die gefinished werd op Chardonnay de Bourgogne vaten, maar hij kon me erg aangenaam verrassen.
86/100

Clynelish – “The Jazz Crescendo” – 10 YO – ABV: 57.5% – 205 EUR

N: Fruitig en waxy met wat mosterdzaad en geurkaarsen. Als een warm dekentje op de sofa. Dit is een schoolvoorbeeld van dit huis. Magnifiek!
S: Yes! Levendig, fris en waxy en precies wat je van een goeie Clynelish mag verwachten. Top.
F: De afdronk is lang, waxy en mooi zoet. Een instant classic.
C: Het prijskaartje mag dan wel wat hoog zijn voor een 10-jarige malt, maar het is wel een toppertje van formaat. Ik kan niet anders dan deze aanbevelen, want het is mijn favoriet uit de reeks.
90/100

Oban – “The Soul of Calypso” – 11 YO – ABV: 58% – 175 EUR

N: Hola, wat is dat hier? Hoge esters, een martieme toets, maar tegelijkertijd erg funky als van een Jamaicaanse rum.
S: Niet gemakkelijk, wat mij betreft. Een beetje boozy en droog en flink wat peper en zout. De rumvaten overstemmen het DNA van Oban. Hij ontbeert de tropische fruitigheid van de rum en offreert enkel de funkiness die we hiermee associëren.
F: In de middellange finish krijg ik vooral… pasticine.
C: Ik had hoge hoop voor deze Oban, maar het is de teleurstelling uit de reeks voor me. Jammer!
82/100

Mortlach – “The Katana’s Edge” – NAS – ABV: 58% – 305 EUR

N: De neus begint donkerzoet op fruit en cuberdons, maar eerder ingetogen. Alsof het Beest getemd is. Uitgepuurd, als u begrijpt wat ik bedoel. Kaizen!
S: Maar op de tong… let the Beast go! Een plakkerige explosie die hem doet denken aan de Mortlach uit vervlogen tijden. Lekker old school en erg goed. Je kan hem bijna kauwen.
F: De afdronk is lang en bevredigend.
C: Wow, deze mag dan al duur zijn – zeker als je weet dat hij geen leeftijdsaanduiding krijgt – maar het is een meesterwerkje. De poster boy voor NAS whisky, me dunkt.
89/100

Talisker – “The Wild Explorador” – NAS – ABV: 59.7% – 145 EUR

N: De neus begint eerder ingetogen op maritieme toetsen en iets van gepekeld vlees. Maar ook vingerverf, plasticine en champignons. Atypisch, maar wel bijzonder.
S: Op de tong tekent de klassieke Talisker Trinity (zilt, peper, turf) wel degelijk present. Dat wordt mooi omfloerst door een zoetje van de portvaten. Maar die domineren hoegenaamd niet, waardoor de malt op smaak dan weer wel als typisch kan bestempeld worden en daar kunnen we alleen maar blij om zijn. Lekker!
F: De finish is bijzonder maritiem met toetsen van scheepstouw en een voorbij tjokkende vissersboot. Het zoetje is ook hier weer present.
C: Een leuke variatie op deze klassieker.
86/100

Lagavulin – “The Ink of Legends” – 12 YO – ABV: 56.4% – 195 EUR

N: Wat een vreemde neus! Zoete schaaldieren en gekookte garnalen worden ingepakt door aardappelschillen en andere vegetale toetsen. Erg interessant, maar toch ook een beetje bevreemdend. De tequila is onmiskenbaar.
S: Wat een vreemde smaak! De tequila komt eerst en wordt dan gevolgd door Lagavulin. Ze lijken naast elkaar te werken in plaats van samen. Ik stel me voor dat Antonio Banderas een tequilabar binnenstap in zijn laarzen van krokodillenleer, maar dat Salma Hayek al aan de bar zit met een glas Laga. Tarantino zou hier een mooi vervolg kunnen maken…
F: Wat een vreemde finish! In de lange afdronk verschijnt plots een opstoot van zilt.
C: Wat een vreemde Lagavulin!
85/100

Bedankt, Arno, voor deze toptasting. Een erg mooie reeks, als u het mij vraagt. Hopelijk kan bovenstaande je helpen kiezen, mocht je interesse hebben in deze reeks. De Clynelish en Mortlach presteren naar verwachting, wat ik niet kan zeggen van de Oban en Lagavulin. Maar de verrassingen – in bijzonder positieve zin – zijn voor mij de Glenkinchie en vooral de Roseisle.

May the Malt be with you!

Distilleerderij: Barton
Regio: USA
Fles: 1792 Full Proof, Kentucky Straight Bourbon Whiskey
Kleur: koper
ABV: 62.5%

Snoep

Ah, full proof, oftewel volle sterkte (neen, da’s niet hetzelfde als vatsterkte). En dat is bij deze 1792 maar liefst 62.5%, het originele ‘barrel entry proof’, de sterkte waarop de spirit destijds op vat ging, dus. Oh, ja… in 2020 uitgeroepen tot de World Whisky of the Year door Jim Murray in zijn befaamde bijbel, dus dat kan niet slecht zijn, toch?

Donkerzoete, uitnodigende neus op mokka, cacao, rozijntjes, vanillevla, karamel, bresiliennenootjes, frangipanegebak en café frappé. Ja, dit is een vloeibaar dessertje op de neus. Ik moet me inhouden om hier geen slagroom op te doen. Nog wat typische vernis op de achtergrond. Lekkere neus!

De aanzet is stevig, maar toch brandt deze niet en behoeft hij absoluut geen water. Erg zoet, net als de neus, op veel van hetzelfde, maar met een mooi kruidig randje. Iets van woodsmoke geeft hem diepte. Wordt midpalate misschien net iets te snoeperig. De karamel krijgt de overhand.

Lange, mooi gebalanceerde afdronk.

Goed spul. Doet me goesting krijgen om de rest van 1792 te ontdekken. Bedankt voor het sample, Wouter.

84/100

Geproefd door Mark Dermul op 07-08-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Barton
Regio: USA
Fles: 1792 Aged 12 Year, Kentucky Straight Bourbon Whiskey
Kleur: koper
ABV: 48.3%

Significant

Twaalf jaar is best wel lang voor het rijpen van een bourbon, zeker in het warme klimaat van Kentucky. De 1792 heeft een hoog roggegehalte in het recept, dus ik verwacht me aan flink wat kruidigheid.

Zalig zoete neus op banaan, cacao, vanille, viooltjes (de purperen snoep) en kamille. Karamel tekent natuurlijk ook present, alsook een hint van vernis en hars. Verrassend lekker vind ik het streepje woodsmoke dat deze tentoon spreidt. Erg goeie neus, alweer.

Verrassend zacht op de tong met vooral vanille en kruiden van de rogge, aangevuld met iets van walnoten en late toetsen van fruit. Denk sultanas, geprakte banaan en iets van abrikoos. Wordt midpalate licht drogend, maar nooit oaky. Dit staat mij erg aan.

De afdronk is mooi: zoet, kruidig en lang. Kaneel op het sterfbed.

Het verschil met de single barrel die ik net proefde is significant. Ik ben geen grootse bourbondrinker, maar dit kan ik echt wel smaken. Met dank aan mijn makker en bourbonliefhebber Wouter B.

84/100

Geproefd door Mark Dermul op 07-08-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Barton
Regio: USA
Fles: 1792 Single Barrel, OB 2018, Kentucky Straight Bourbon Whiskey
Kleur: koper
ABV: 49.3%

1879

De Barton 1792 Distillery is één van Bardstown’s oudste distilleerderijen, opgericht in… neen, niet in 1792, maar in 1879. Het jaartal 1792 verwijst naar het jaar waarin Kentucky de 15^e staat van de US of A werd. Hun range bestaat uit een aantal bourbons met ronkende namen zoals High Rye en Sweet Wheat, maar wij proeven een single barrel, een vaatje dat als exceptioneel werd bestempeld en daarom zich leende tot een single barrel release in 2018.

Licht prikkelende en waxy neus op rijke karamel en flink wat butterscotch, maar wat me nog het meest aangenaam verrast is de fruitigheid. Ik krijg mooie toetsen van witte perzik en gedroogde abrikoos met een hint van sultanas. Er zit ook een klein snoeperig kantje aan dat me even aan bubblegum doet denken, maar verre van storend. Lichte toets van vernis op de achtergrond. Erg mooie neus.

Romig in de mond. Erg rijk aan zoete toetsen als toffee en karamel, onmiddellijk gevolgd door een heerlijke, maar best zachte kruidigheid van peper en een hint van cuberdons. Wine gums! Fruitthee. Nadat de peppery kick geblust werd door je speekselklieren blijkt dit een mooie, zachte bourbon te zijn.

De afdronk is middellang, zoet en kruidig en een tikkeltje floraal op het sterfbed.

Erg mooie single barrel, moet ik zeggen. Dankjewel, Wouter!

85/100

Geproefd door Mark Dermul op 07-08-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Nc’nean
Regio: Schotland (Highlands)
Fles: Nc’nean 5 Year Old 2017, Sherry Cask #17-294 for MMM, 50 bts
Kleur: amber
ABV: 58.5%

Allereerste Single Sherry Cask Release

Manny en ik zijn fan van Nc’nean sinds het eerste uur, da’s een publiek geheim. We hebben in die zin ook al vaak contact gehad met de sympathieke en visionaire eigenares Annabel Thomas, alsook met de getalenteerde master blender Matthew Hastings. Die banden werden enkel maar versterkt op het persdiner van 1 maart laatstleden waar ik het genoegen had – dankzij de manoeuvres van Dearly Beloved – om heel de avond naast de Leading Lady plaats te kunnen nemen en plannen te smeden. En die zijn nu tot uitvoer gekomen en we zijn er maar wat trots op, want we kunnen met Mark & Manny’s Malts de allereerste single sherry cask release van Nc’nean aankondigen in onze eigen Black & White Series.

Diepzoete en zelfs licht umami neus op vijgen, rozijnen en kerststol, maar ook walnoten en zelfs wat rosbief. Bijzonder aangenaam en hartverwarmend.

Olieachtig en mondvullend, warm en kruidig; bijna pikant. Het donkere fruit komt eerst, maar dan zet wat chili peper je mond in vuur en vlam. Het umami randje maakt langzamerhand plaats voor een mooie mandje vol donker fruit met vijgen en pruimen op kop, gevolgd door rozijnen en wat gebakken appels, besprenkeld met kaneel. Herfst in je glas!

De afdronk is ronduit schitterend. Hij blijft lekker zoet en kruidig hangen, alsof er geen einde aan lijkt te komen. Dit is Genieten met hoofdletter G!

Zeiden we al dat dit de allereerste single sherry cask release is van Nc’nean? Ja? Oh, okay. Kan geen kwaad dat nog eens te herhalen, toch? Hier zijn we echt wel heel trots op, u merkt het. Hoe kan het ook anders? Wat een klepper! Opnieuw getooid met een prachtig label van Dearly Beloved uiteraard.

87/100

Geproefd door Mark & Manny op 06-08-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Milk & Honey Distillery
Regio: Israel
Fles: Milk & Honey 3 Year Old 2019/2023 Dialects, Klubb23, PX Hogshead (Peated) #2019-1581, 185 bts
Kleur: mahonie
ABV: 64.3%

Mellek & Heuninck

Nog een M&H van Klubb23, zij het deze keer wel in samenwerking met enkele partners, zijnde Patrick’s Whisky Bar, Crann, Top Malts en Dram Brothers Luxemburg. De release kreeg de titel ‘Dialects’ mee en er zijn 5 verschillende labels, afhankelijk van het dialect van de ontvanger van de fles, echt waar. Da’s een grappig idee. Belangrijker is natuurlijk de inhoud en die is afkomstig van een PX Hogshead (Peated) dat op 25 juni 2019 te slapen werd gelegd. Bottelen vond plaats op 19 maart 2023, oftewel na 3 jaar en 8 maanden rijping. Het kleurtje is alvast erg veelbelovend.

Nou, zowel het PX vat als de turf hebben hun stempel gedrukt en hoewel ik vaak zeg dat ik het een moeilijke combinatie vind, lijk ik het steeds meer en meer te kunnen appreciëren, want deze neus is uitstekend. Pruimtabak, gebakken banaan, origine chocolade met een handjevol noten, perensiroop en pruimenconfituur. Iets van gebak, iets van slagroom en iets van appelsien. Mooi, rijk en rond en – ondanks het torenhoge ABV – niet brandend.

De body is verrassend licht en de aanzet zacht en bijzonder zoet. Neen, dit doet me niet naar adem happen, maar wel smakken van plezier, want ik krijg nu allerhande heerlijke zoetigheden zoals een granola, bloedappelsien, wine gums, Luikse wafels, appelsien- en abrikozentaartjes en dat alles gewikkeld en een zacht rokerig jasje dat voor een mooie warmte in de mond zorgt.

De afdronk is intens, kruidig, donkerzoet en lang.

Een heerlijke winterdram. Ik zet de fles nog even aan de kant tot november. Leuk idee, grappig label en heerlijke whisky. M&H is goed op weg op een klassiek wereldmerk te worden.

88/100

Geproefd door Mark Dermul op 23-09-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Milk & Honey Distillery
Regio: Israel
Fles: Milk & Honey 3 Year Old 2020/2023 Min Morsa, Orange Wine Cask #2020-2073A, 46 bts
Kleur: vol goud
ABV: 63.8%

Vår Morsa

Min Morsa is Zweeds voor ‘mijn moeder’ en gaat eigenlijk gepaard met een triest verhaal. Mijn goeie vriend Dominic verloor op 2 juni 2023 zijn moeder in een verkeersongeval. Ze was geboren in 1946. Op de dag van het tragische ongeval werd zijn broer Frédéric net 46 jaar oud. Vandaar het aantal flessen dat gebotteld werd van deze malt, die een eerbetoon vormt aan Mama. Het label, vol symboliek, is prachtig. De inhoud van de fles is op z’n zachts gezegd apart, want het is een jonge malt uit Israël die rijpte op een Orange Wine Cask – de eerste in zijn soort op vatsterkte.

Zoals van dit type vat mag verwacht worden, offreert de neus een plejade aan oranje vruchten, met name appelsien, mandarijn, clementine en bergamot. Maar daarnaast ook nog wat meloen, mango en abrikozen, kiwi en kruisbessen… enfin: tropisch goedje. Nog een ondertoon van aardse toetsen, sultanas en een handjevol noten – hoewel ik er nog niet de vinger op kan leggen welke. Maar wat ik wel met zekerheid kan zeggen is dat deze enerzijds niet brandt ondanks het hoge ABV en dat hij anderzijds heerlijk geurt.

Ook op smaak brandt hij niet, hoewel hij natuurlijk flink stevig binnen komt. Maar water kan je gerust achterwege laten; de alcohol is prima geïntegreerd. Ook op smaak heel wat oranje citrusvruchten, maar nu ook roze pompelmoes die voor een zacht bittertje zorgt. De noten zijn cashew! Mooie kruidigheid als van roze peper (eigenlijk geen peper, maar een bes) en een enkele kruidnagel. Midpalate vertoont hij even een speels, snoeperig kantje.

De afdronk is geweldig. Lang, warm, kruidig op appelsienzeste en sultanas met een hint van crème brûlée.

Uitstekende vatselectie waar Mama trots op zou geweest zijn. Moge ze rusten in vrede. Vergeten wordt ze nooit. Min morsa is bij deze vår morsa.

88/100

Geproefd door Mark Dermul op 02-08-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Milk & Honey Distillery
Regio: Israel
Fles: Milk & Honey 4 Year Old 2018/2022, Mobsters on Mopeds, Virgin Oak #2018-1022, 99 bts
Kleur: brons
ABV: 67.3%

Cuberdons

Ik kan het zelf amper geloven, maar dit is al mijn 40^e Milk & Honey. Er zijn Schotse malts die minder aan bod gekomen zijn in de afgelopen 15 jaar, stel je voor! In dit geval betreft het alweer een onafhankelijke botteling – van Klubb23 – onder het label Mobsters on Mopeds. Het betreft een Virgin Oak vat, waar 99 flessen van werden betrokken. Fles 99/99 staat als vanouds in de collectie, maar zal te zijner tijd wel open getrokken worden. Deze werd overigens speciaal voor Patrick’s Whisky Bar van het hotel Fidder uit Zwolle, Nederland gebotteld.

Heerlijke en erg intense neus op aardbeien, kersen, pruimenconfituur en vlierbloesem sap. Flink wat kruidigheid van de eik. Doet wat denken aan sigarenkistjes van mijn opa zaliger. Vanille en een druppeltje honing. Lychee en rozemarijn. Iets fris als van menthol op de achtergrond, iets wat ik wel vaker op de neus krijg bij M&H. Laat u niet van de wijs brengen met de jonge leeftijd, dit is een prima neus!

Lekker olieachtig op de tong, bijna stroperig. Dit is een erg pikante fruitsla. Het rode fruit keert weer, aangevuld met flink wat houtkruiden met chili, rozemarijn, tijm en kruidnagel op kop. Midpalate krijgt hij een snoeperig kantje. Cuberdons! Maar ook opgelegde rozijnen en een hint van mokka en zoethout. Ken je de pepernoten uit Nederland? Maar dan vloeibaar.

De afdronk duurt een absolute eeuwigheid.

Wat een monsterlijk lekker dram.

87/100

Geproefd door Mark Dermul op 10-07-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).