WhivieBlog

Brouwerij: Stokhove
Regio: België
Fles: Stokhove Waardamse Tripel, 330ml
Kleur: amber
ABV: 8.6%

Fruit

Ze noemen zichzelf de kleinste en sympathiekste brouwerij van West-Vlaanderen en omstreken… Stokhove, in de gelijknamige wijk in Waardamme, Oostkamp. Twee vrienden – Jan en Levi – richtten er in 2011 de brouwerij Stokhove op. Het begon allemaal in de garage van Jan, maar in 2015 verhuizen ze naar een loods in de Akkerstraat om te kunnen groeien. Jean-Paul vervoegt het team (hoewel hij in 2018 reeds op pensioen gaat). Maar ondertussen is de hobbybrouwerij een bedrijf en wordt Andy aangetrokken als CEO. Ondertussen is er ook een stokerij (daarover later meer!), dus wordt er alweer verhuisd naar een nog grotere locatie. En, ja, van de stokerij hebben we enkele spirits staan om te proeven, maar we gaan eerst hun biertjes eens aan de spreekwoordelijke tand voelen. Dankzij onze goeie vriend Pat hebben we niet minder dan 12 (!) biertjes van brouwerij Stokhove klaarstaan. Beginnen doen we met hun allereerste bier: Waardamse Tripel. Het schenkt donkerblond tot amber met een witte kraag die snel gaat liggen.

Geweldig fruitige neus op perzik en abrikoos met een hint van banaan, aangevuld met zoete mout. Dat is al wel meteen een erg goed begin. Er zit ook iets aards in, wat me een beetje aan een stal doet denken. Geen idee waar het vandaan komt, maar het stoort allerminst.

Lekker romig op de tong met slechts een zachte bitterheid en een hint van pompelmoes. Het is vooral het fruitige dat hier weerkeert en hier een mooie, zoete tripel van maakt. Zelfs een tikkeltje floraal. Kapt gevaarlijk vlot binnen met zijn ABV van 8.6%.

De afdronk is wat aan de korte kant, maar blijft wel lekker zoet. Een klein zuurtje en bittertje steken de kop op, maar kunnen niet wedijveren met het fruit.

Hola, wat een mooie introductie met deze brouwerij! Met deze tripel won Stokhove overigens het Brugse bierfestival in 2014, 2015 én 2016. Chapeau! Dankjewel, Pat, om mij met deze brouwerij kennis te laten maken.

Geproefd door Mark Dermul op 08-08-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be)

Distilleerderij: Talisker
Regio: Schotland (Islands)
Fles: Talisker 45 Year Old Glacial Edge, OB 2023, Ice Fractured Cask Finish, 2.455 bts
Kleur: amber
ABV: 49.8%

Ice Fractured Casks

Diageo lanceert de derde en oudste Talisker ooit gebotteld in de zogenaamde Xpedition Oak reeks. Je kan meer details terugvinden op mijn eerdere blogpost, maar om kort te gaan: twaalf zwaar geblakerde vaten werden 4 dagen lang, zonder deksels, op een Canadese gletsjer aan sub-zero temperaturen blootgesteld, waardoor de duigen aan de binnenkant barstten. Tja, 45 graden onder nul, je zou voor minder. ‘Ice Fractured Casks’, noemen ze het. Hierop werd, nadat de vaten teruggekeerd waren naar Schotland, de malt gefinisht die nu als 45-jarige op de markt komt als Talisker Glacial Edge. Het is opnieuw een samenwerking met de non-profit milieuorganisatie Parley for the Oceans. Hier ben ik toch eventjes een paar uurtjes voor in afzondering gegaan. Het is wellicht ook één van de donkerste Talisker malts die ik al in het glas heb gehad. Wat dat glas betreft: voor dit edele vocht haalde ik nog eens mijn Vesl ‘The Professional’ boven.

Waxy, elegante en verleidelijke neus op sandaalhout, zoutkristallen, een bos in volle winter nadat het net zachtjes gesneeuwd heeft, aangevuld met mooie toetsen van steenfruit, sappige persappelsien en pompelmoes. Getoaste eik. Maritiem in het kwadraat. Vanille. Amandelschaafsel. Hint van zeewier en zelfs een toets van scheepstouw en turf. Wat is de overtreffende trap van complex? Complexer?

Oh, god, die eerste sip… hier word ik stil van. Wederom waxy, maar dit keer met een mooie toets van menthol en zachte turf, alvorens wat zout en peper hun intrede doen en zo het bekende en geliefde distilleerderijkarakter (zeg maar Talisker Trinity) verschijnt. Hij wordt erg snel verrassend maar bijzonder aangenaam zoet op toffee en gekonfijte appelsienschillen. De smaaksensatie is intens, op zijn zachts gezegd. De balans is nagenoeg perfect. Vergeet nagenoeg. Zelfs na bijna een halve eeuw rust, is deze malt springlevend. Hij danst op de tong, dankzij de peper die als maar pittiger wordt. Wel? Wat is nu die overtreffende trap van complex? Supercomplex?

De afdronk is heerlijk lang en waxy, waarbij zoet versus zilt blijft nazinderen terwijl de rookontwikkeling je mond bevredigend warm houdt. Lekker maritiem, hoor. Precies wat ik van een Talisker verwacht en zo veel meer. Extra complex? Ubercomplex? Superior complex? Ik geef het op.

Sensationeel! Ik zat al klaar om enkele sarcastische opmerkingen te maken over het hele verhaal rond de ice fractured casks en hoe de marketingmachine van Diageo ons met hun storytelling wil verleiden, maar het lukt me gewoon niet. Deze malt brengt me in vervoering. Koud is mijn wereld, het sneeuwt in mijn hart, er staat ijs op het wit van mijn ogen. Made by the sea, activated by ice! Het prijskaartje is helaas navenant. Ook al is deze Talisker 45 jaar oud; het is weinigen gegeven zo’n 5.300 EUR aan een fles whisky uit te geven. Daarom een groot woord van dank aan Diageo voor het sample. Want we kunnen zeggen wat we willen van deze release, het is toch zomaar even één van de lekkerste malts die ik ooit proefde in het algemeen en voor mij de beste Talisker ooit in het bijzonder. Halleluja!

95/100

Geproefd door Mark Dermul op 05-11-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: undisclosed
Regio: USA
Fles: Kentucky Owl Takumi Edition, 25.000 bts
Kleur: amber
ABV: 50%

Kaizen

Een bourbon met een Japanse twist… Uniek is het minste wat je hiervan kan zeggen. John Rhea, de ervaren Master Blender van Kentucky Owl, creëerde enkele recepten met bourbons van 4, 5, 6 en zelfs 13 jaar oud en stuurde zijn creaties door naar Yahisa Yusuke, de jonge Master Blender van de Nagahama Distillery in Japan met de opdracht om er een bourbon van te maken die de Japanse whiskystijl het best benaderd. Takumi betekent overigens ‘meester’ of ‘ambachtsman’. Yusuke ging aan de slag in de typische Japanse kaizen stijl. Kaizen laat zich moeilijk vertalen, maar je zou kunnen zeggen dat het zoveel betekent als ‘streven naar continue verbetering’. Het resultaat is deze oplage van 25.000 flessen Kentucky Owl Takumi Edition.

Op de neus krijg ik een verrassend lichte toets van karamel, zomers fruit, een hint van vers gebakken brood op zondagmorgen, tabaksbladeren en zelfs wat venkel. Maar zo subtiel allemaal. De kruidigheid is understated en als je deze bourbon voor de eerste keer aan de neus zet, zou je mogelijks van mening kunnen zijn dat het maar een erg gewone bourbon is, maar als je hem de tijd kan geven zich te laten ontdekken, zal je vaststellen dat dit verrassend complex is.

Op de tong zijn de kruiden meer uitgesproken. Maar karamel en leder komen eerst, gevolgd door appelgebak en dan de kruiden die hem wat warmte geven en midpalate een drogend effect creëren. Best indrukwekkend.

De afdronk is behoorlijk lang. Een karrenvracht aan karamel gaat wat sultanas vooraf. De kruidigheid draait vooral om kaneel. Dan wat hout, zonder dat hij oaky wordt. Wederom subtiel en toegankelijk… in één woord: kaizen.

Indrukwekkend. Erg gebalanceerd. Bij de betere bourbons die ik al aan de lippen mocht zetten. Dankjewel, John!

87/100

Geproefd door Mark Dermul op 20-10-2023

Distilleerderij: Shinshu Mars
Regio: Japan
Fles: Shinshu Mars Tsunuki 2022, Bourbon Barrel, 35.800 bts
Kleur: vol goud
ABV: 50%

Japanse Kilkerran

By Shinshu Mars worden twee types malt gestookt: een fruitige stijl vergelijkbaar met Speyside die de naam Komagatake meekrijgt en een eerder maritieme Highland stijl die de naam Tsunuki draagt. Ik zet ze graag even head-to-head. Eindigen doe ik met de Tsunuki uit 2022.

Interessante, doch ietwat gesloten en scherpe neus op moutsuikers, wit brood, vanille, jonge perziken en laurierblaadjes. Op de achtergrond verschijnt al een toets van iodine en nat hout. Blind denk ik dat ik Kilkerran gezegd zou hebben, stel je voor!

Ah, da’s beter. Op de tong komt hij mooi open en krijg ik wit fruit, vanille, perzik, kalk, zeezout en toetsen die me aan een kampvuur op het strand doen denken. De turf wordt midpalate heel prominent. Wordt naar het einde toe zelfs lichtjes droog op hout en peper. Ik weet wel dat ik geen vergelijking moet maken met Schotland, maar aangezien ik dat ook al met de neus deed… ik moet weer aan Kilkerran denken!

De afdronk is droog, zoet, geturfd en zelfs een tikkeltje oaky.

De neus had even wat tijd nodig, maar op smaak en in de finish was het meteen goed. Lekkere Japanner, hoor. Bedankt voor het sample, Manny.

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 06-05-2023

Distilleerderij: Shinshu Mars
Regio: Japan
Fles: Shinshu Mars Komagatake 2021, Bourbon Barrel & Sherry Cask, 50.000 bts
Kleur: oud goud
ABV: 48%

Japanse Speyside

By Shinshu Mars worden twee types malt gestookt: een fruitige stijl vergelijkbaar met Speyside die de naam Komagatake meekrijgt en een eerder maritieme Highland stijl die de naam Tsunuki draagt. Ik zet ze graag even head-to-head. Beginnen doe ik met de Komagatake uit 2021.

Snoeperig en floraal tegelijkertijd met aardbeien en frambozen, passievrucht en kiwi, opgesmukt met wat gember en vanille. Late toetsen van bergamot. Ik vind deze neus alvast veelbelovend.

Prima verderzetting op de tong, maar wel een pak kruidiger dan de neus deed vermoeden. Flink wat kamfer en gember maar het rode fruit, aangevuld met appelsien, domineert. Midpalate wordt een heerlijke toets van turf herkenbaar, wat hem wind in de zeilen geeft. Erg goed.

In de afdronk wordt hij licht bitter, alsof de appelsien in een pompelmoes is veranderd. Vanille en turf doen ook een duit in het zakje. Hij prikkelt lekker lang, dankzij de kruidigheid.

Erg leuke en authentieke Japanse malt. Bedankt voor het sample, Manny.

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 06-05-2023

Distilleerderij: Shizuoka
Regio: Japan
Fles: Shizuoka 3 Year Old 2018/2022, World Symphony Series for International Connoisseur Society of Taiwan, Cask #324, 280 bts
Kleur: goud
ABV: 50%

The Unparalleled

De Shizuoka Distillery ging van start op 25 februari 2017, na oprichting door Gaia Flow, de importeur van merken zoals Blackadder, Mackmyra en het Belgische Asta Morris. Ze kochten het distilleermateriaal op van de legendarische, in 2011 ontmantelde Karuizawa distilleerderij. Liefhebbers van de gouden nectar wreven zich alvast in de handen, wetende dat deze stills meer dan waarschijnlijk opnieuw uitstekende whisky zou gaan produceren. Nou, ja, stills… uiteindelijk bleek er maar één bruikbaar, de andere twee waren gewoonweg te oud en staan enkel opgesteld in de nieuwe distilleerderij als hommage aan de verloren gegane glorie die Karuizawa is. Daarnaast hebben ze ook nog een andere still, die met hout wordt opgestookt. Daarom worden ze Pot Still K en Pot Still W genoemd: Karuizawa en Wood fired still. Ondertussen heeft Shizuoka al een en andere op de markt, dat zeer goed ontvangen wordt, maar wat we vandaag openen is toch wel heel erg speciaal. Joseph Wang, mijn vriend uit Taiwan en tevens voorzitter van de International Connoisseur Society, heeft namelijk ook enkele vaatjes aangeschaft en brengt deze uit in een zeer luxueuze verpakking met bijhorend verhaal onder de noemer World Symphony Series. Gestookt op 24 oktober 2018 en gebotteld op 30 april 2022, na rijping op een ex-bourbonvat. Het is een mix van new make uit beide stills.

Elegante, doch robuuste neus op geel en wit fruit met een ondertoon van ecoline. Vanillesaus over citroentaart met een beetje witte peper. Best intens. Na enkele ogenblikken komen daar aantrekkelijke toetsen van hooi en honing aan te pas. Mooi!

Best krachtig en bijzonder fruitig. Meloen, boomgaardfruit, citrusfruit, abrikoos en dat alles gewikkeld in een zacht rokerig jasje (woodsmoke) met toetsen van cookie dough en ontbijtgranen, maar ook iets van hoestsiroop en witte peper. Machtig en echt lekker.

De afdronk is lekker lang op vanille en citrusfruit, met zelfs wat zeste. Lekker pittig.

De naam is alvast goed gekozen. Wat een kanjer en dat voor een drie-jarige Shizuoka. Indrukwekkend. Deze maakt deel uit van een tweeluik en werd ‘The Unparalleled’ gedoopt, 280 flessen. De tegenhanger is ‘The Infinity’, slechts 151 flessen sterk. U snap waarom deze set zo zeldzaam is (en bijgevolg zo’n 1.250 EUR kost).

87/100

Geproefd door Mark Dermul op 06-05-2023

Distilleerderij: Yoichi
Regio: Japan
Fles: Yoichi Single Malt, OB 2015
Kleur: licht goud
ABV: 45%

Joj-tsji

In 2022 verscheen voor het eerst in lange tijd (namelijk 7 jaar) een nieuwe 10-jarige Yoichi (met een mooi, ingetogen nieuw label). Die eerste nieuwe oplage is maar 9.000 flessen sterk, maar het geeft wel aan dat de Japanse malts met leeftijdsaanduiding terug zijn. Zelf heb ik nog een oudere NAS-botteling in het glas, een sample uit 2015.

Aangename neus op modder, boerenboter en een mix van appels, peren en meloen. Oriëntaalse kruiden. Iets van olijfolie. De turf is subtiel op de achtergrond aanwezig.

Prima body. Olieachtig en mondvullend. Het boomgaardfruit keert weer, maar de turf is nu een pak meer uitgesproken. Er zit een toets van rubber aan, zonder te storen. De kruidigheid geeft hem wat warmte. Denk witte peper, gember en zoethout. Een bittertje als van kastanjes verschijnt. Het geheel is mooi in balans.

Op de middellange finish is het vooral fruitig, licht bitter en rokerig.

Lange tijd sprak ik de naam van deze malt uit als ‘joj-i-kie’, maar dat blijkt compleet fout. Het moet ‘joj-tsji’ zijn, met de nadruk op de tweede lettergreep. Het is maar dat u het weet. Dankjewel voor het sample, Pat!

84/100

Geproefd door Mark Dermul op 06-05-2023

Distilleerderij: Sakurao
Regio: Japan
Fles: Sakurao Single Malt
Kleur: goud
ABV: 43%

Mild & Elegant

De Sakurao Distillery werd al in 1918 opgericht (nabij Hiroshima), maar is pas onlangs begonnen met het produceren van whisky en gin. Voorheen was het enkel sake, toen ze nog onder de naam Chugoku Jozo opereerden. Het zijn trouwens tevens de eigenaars van de Togouchi whisky, die ze eveneens in een nieuw jasje staken, maar dit even terzijde. In 2022 brachten ze hun allereerste eigen single malt uit en die gaan we vandaag proeven.

Flink aardse neus met toetsen van zand, planten rond een vijver en een gedoofd kampvuur. Daarachter houden zich enkele fruitige toetsen verscholen, met rozijntjes en gebakken appels op kop. Een hint van chocolade met praliné vulling. Hint van turf. Komt heel mooi open naarmate hij even heeft mogen ademen. Dit is een erg aangename verrassing.

Ook op smaak is het erg aangenaam. Zachte turf rond appels en rozijntjes, maar nu ook wat kamperfoelie en vanille, lichte toetsen van eik met gember en kaneel. Lekker warmende rook. Het geheel blijft zacht en wordt zelfs wat sensueel, als je dat van een whisky al kan (of nog mag) zeggen.

De afdronk is zoet, erg zoet en aan de korte kant.

Een milde, elegante Japanse malt. Ik moet bekennen, ik ben onder de indruk (behalve van de prijs, want bij ons kost een fles zo’n 80 EUR). Sakurao betekent overigens kersenbloesem, een boom die in Japan in het teken staat van vernieuwing.

84/100

Geproefd door Mark Dermul op 06-05-2023

Producent: MEUG & Domein Walterus
Regio: België
Fles: Carter’s Jenever #1 Run it Twice, 165 bts
Kleur: clear
ABV: 43%

Kaartersjenever

Een jaartje geleden verraste MEUG, het smaakburo uit Antwerpen met Jeroen Van Dijck aan het stuur, met de release van de Carter’s Whisky, een geweldige Lowlander die bij menig whiskyliefhebbers – mezelf incluis – erg in de smaak viel. Enkele maanden geleden kwam MEUG echter met een heel andere ‘Carter’s’ release op de markt… een jenever godbetert! Gestookt van Tornado ’67 – een fris biertje uit Oostmalle, het huisbier van Tine’s Stoof – maar aangevuld met echte moutwijn en gedistilleerd met een top secret mix van jeneverbes en Belgische hop.

Hier word ik blij van. De neus doet me onmiddellijk denken aan new make (waar ik een boontje voor heb) of erg florale gin (dat hoeft niet te verbazen, natuurlijk). Fris en krokant, als u begrijpt wat ik bedoel. En ja, je kan het bier zelfs opmerken als je het goedje vijf minuten laat rusten in het glas. Het werkt prima!

Ook op smaak proef je dat dit geen klassieke jenever is. Er is een hoek af, bij wijze van spreken, maar dat maakt ‘m net zo boeiend. Wederom fris met een boozy toets, ongetwijfeld van het bier. De 43% laten me niet onbewogen, maar dit blijft een gevaarlijk drinkbaar goedje. Een kaartersjenever, zeg maar (echt, waar, Mark, astemblift, zeg!).

De finish is lang, zoet met een zacht kruidig randje.

Puur is dit lekker, zij het ietwat atypisch misschien, maar ik kan we wel heel goed voorstellen dat dit een prima basis is voor menig cocktail, misschien al gewoon een J&T. Jawel, een jenever en tonic. Gewoon doen, nu het zonnetje zich af en toe nog eens laat zien. Run it Twice is wel goed gevonden, want heeft een dubbele bodem. Ten eerste hebben ze vervallen bier een tweede leven gegeven, ten tweede ga je hier zonder enige twijfel een tweede glaasje van inschenken eens je de fles gekraakt hebt. En dan gaat het plots wel heel erg snel…

Geproefd door Mark Dermul op 11-10-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Producent: Warre’s
Regio: Portugal
Fles: Warre’s Otima 10 Year Old Tawny Port, 50cl
Kleur: tawny (ah, ja!)
ABV: 20%

Versteld

Warre’s werd al in 1670 opgericht in Noord-Portugal door twee Britten: William Burgoyne en John Jackson. In de daaropvolgende eeuw – en wat gehuw links en rechts – kwam William Warre (geboren in 1706 in India) in de familie en bleek pivotal te zijn voor het succes. In 1791 werden vanuit Portugal maar liefst 30.000 port pipes uitgevoerd, waarvan 2937 (zo’n 10% dus) door Warre & Sons. Vandaag de dag wordt het bedrijf gerund door zes familieleden van die andere grote port-dynastie in de Doura-vallei: Symington. En Warre heeft alle klassiekers in huis: White, Tawny, Ruby, Vintages, LBVs en ga zo maar door… maar met de lancering van deze Otima-reeks zetten ze de portwereld toch een beetje op zijn kop. Een verjongingskuur voor het imago van portwijnen, zeg maar. In een strakke fles van 50cl met modern ogend label, lanceerden ze een Otima 10 & 20 Tawny voor een zachte prijs die ongetwijfeld een iets jonger publiek moet aanspreken.

Lichte neus op rood en gedroogd fruit met een hint van vanille en eikenhout. Maar ook wat toffee, honing en tabak.

Heerlijk volle smaak met zoete toetsen van aardbeien, rode vetersnoep, rozijnen en pruimen. Zachte kruidigheid van de eik. Midpalate krijg ik ook amandelen en zelfs wat hazelnoten.

Middellange, zoete en licht drogende afdronk. Tabak op het sterfbed.

Schenk hem gekoeld! Je zal versteld staan. Otima is overigens Portugees voor ‘splendid’ of ‘excellent’. Gaat erg goed bij zowel een kaasplankje als bij vanille-roomijs. Bedankt, Marc D!

Geproefd door Mark Dermul op 08-10-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Philippine Craft Distillers Inc
Regio: Filipijnen
Fles: Lakan Silver Premium Coconut Liqueur
Kleur: clear
ABV: 40%

Filipino Lambanog

De creatie van lambanog, zoals de natuurlijke kokosnootlikeur genoemd wordt, stamt uit lang vervlogen tijden, maar deze Lakan is relatief nieuw op de markt. Het bedrijf werd pas in 2013 opgericht. Ze hebben momenteel drie variaties op de markt (Gold, Silver en Bronze), maar wij proeven de Silver. De Gold wordt vooral gezien als een waardevol geschenk voor andere, de Silver om zelf successen mee te vieren en de Bronze om heerlijke cocktails mee te maken. Let op: deze lambanog wordt niet van kokosnoten gemaakt, maar van het sap van de kokosboom dat vrijkomt tijdens de bloei! Ik kreeg het sample cadeau van een collega die terugkeerde van een bezoek aan de Filipijnen.

De neus is een mix van aardse toetsen, vanille, kokos (uiteraard, zou ik bijna zeggen, maar het is niet de dominerende geur) en witte chocolade.

Erg olieachtig en zoet met meer van hetzelfde (kokos begint nu toch te domineren), maar tegelijkertijd verrassend kruidig. Peper, vooral, maar ook wat zoethout.

De afdronk is kort, zacht en unassuming.

Niet onmiddellijk een grootse likeur, maar wel tof om eens geproefd te hebben. En kan wat mij betreft goed dienen als basis van menig cocktail. Lakan (zeg la-kàn, nadruk op de tweede klemtoon) is trouwens de naam van de krijgsheren die de plak zwaaiden op de archipel in de lang vervlogen tijden van de pre-kolonisatie van de Filipijnen.

Geproefd door Mark Dermul op 08-10-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Prinz
Regio: Oostenrijk
Fles: Schnaps Alte Marille
Kleur: witte wijn
ABV: 41%

Abrikoos

In het Oostenrijkse Hörbranz, aan de Bodensee, is sinds 1886 de distilleerderij Prinz aan de slag. Ze maken er allerlei dranken van abrikozen, frambozen, hazelnoten en peren, maar hun paradepaardje is deze Schnaps Alte Marille, gemaakt van volrijpe, sappige abrikozen. Na de oogst, duurt de fermentatie maar liefst 18 dagen, waarop een dubbele distillatie volgt. Vervolgens rijpt het distillaat jarenlang op fijnporig aardewerk, waarna het maandenlang gefinisht wordt in eikenhouten vaten. Mijn collega Kristien en haar man Philip gaan daar regelmatig wandelen en op hun laatste vakantie brachten ze me dit flesje mee.

Heerlijk fruitige neus die – hoe kan het ook anders? – barst van de abrikozen. Maar ook honing en licht bloemige toetsen komen mijn neusvleugels tegemoet. Komt zelfs een tikkeltje snoeperig over. Kent u die driehoekige gummi snoepjes in een jasje van suiker nog? We noemden ze als kind vaak supermanlogos. Wel… in vloeibare vorm dus. Ik ben hier zot van.

Hij is lekker volmondig en mierzoet. Lekker plakkerig en met een mooie kruidigheid en subtiele houttoets. Mild, fruitig en toch krachtig.

De finish is kort en onverbiddelijk zoet.

Deze drink je natuurlijk puur (of als het echt warm is, zoals op deze nazomerse middag, met een blokje ijs). Bedankt, Kristien & Philip!

Geproefd door Mark Dermul op 08-10-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Lindores Abbey
Regio: Schotland (Lowlands)
Fles: Lindores 3 Year Old 2019/2023 Private Cask for Malt Squared, b. 2023, Sherry Firkin #594, 65 bts
Kleur: mahonie
ABV: 59.9%

Sherry Firkin

Ik werd enkele maanden geleden twee samples van Lindores in de hand gedrukt door mijn buddy Manny met de vraag om ze te proeven. Het blijkt te gaan om twee vaten – een bourbon en sherry firkin – voor de Nederlandse bottelaar Malt Squared. Nou, dat is het soort opdracht naar mijn hart, want Lindores is één van die nieuwe distilleerderijen waar ik wel van hou, dus zet ik deze twee vaatjes met plezier even head-to-head. Laten we eindigen met het sherry firkin, die bijna zo donker is als koffie. Een firkin is overigens een vat van zo’n 70 liter.

De neus is relatief lactisch, als u begrijpt wat ik bedoel. Ik lijk wel te ruiken aan een glas met aardbeienyoghurt. Daarnaast wat kersen en ander sappig rood fruit, een druppeltje kandijsiroop en enkele kastanjes. Cuberdons en helemaal achteraan een toets van paxarette. Laat het glas tien minuten staan alvorens opnieuw je neus er in te stoppen en je zou zweren dat je aan een glas porto ruikt. Met een beetje water krijgt deze malt plots een erg snoeperig kantje.

Goeie body en prima sterkte. Aangenaam zoet op rood fruit en zoetzure kruiden, maar wel flink pikant. Net iets teveel van het goede als u het mij vraagt. Misschien brengt water soelaas. Dat zorgt voor een flinke verzachting (is dat een woord?) en zet de fruitigheid – vooral rood fruit – mooi in de kijker.

Zonder te verdunnen is de afdronk wat scherp, zelfs bijtend. Maar met water wordt dat een aangenaam zoete, lange en zacht kruidige afdronk op rood fruit.

Deze is aangenaam op voorwaarde dat je er wat water aan toevoegt.

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 04-10-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Lindores Abbey
Regio: Schotland (Lowlands)
Fles: Lindores 3 Year Old 2019/2023 Private Cask for Malt Squared, b. 2023, Bourbon Firkin #593, 46 bts
Kleur: vol goud
ABV: 59.3%

Bourbon Firkin

Ik werd enkele weken (maanden?) geleden twee samples van Lindores in de hand gedrukt door mijn buddy Manny met de vraag om ze te proeven. Het blijkt te gaan om twee vaten – een bourbon en sherry firkin – voor de Nederlandse bottelaar Malt Squared. Nou, dat is het soort opdracht naar mijn hart, want Lindores is één van die nieuwe distilleerderijen waar ik wel van hou, dus zet ik deze twee vaatjes met plezier even head-to-head. Laten we beginnen met het bourbon firkin. Een firkin is overigens een vat van zo’n 70 liter.

Mooie, frisse neus! Vanille, kokos, citroenschillen, graankoekjes en iets wat me aan een zacht bitter IPA bier doet denken. Leuk én lekker!

De body is relatief licht, maar voldoende mondvullend om te entertainen. Wat vooral opvalt is dat de alcohol relatief goed geïntegreerd is, wat hem stevig maar doenbaar maakt en niet al te alcoholisch. Mooie toetsen van pompelmoessap, vanille, jonge ananas en moutsuikers. Dit is erg aangenaam en gaat gevaarlijk vlot naar binnen.

En lange en zoete finish is mijn part met wat witte peper op het eind.

Leuke aperitief stijl whisky (da’s geen woord, of toch?). Het kleinere vaatje heeft hier goed werk geleverd.

85/100

Geproefd door Mark Dermul op 04-10-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Brouwerij: FoxTown
Regio: België
Fles: FoxTown Cuvée Renard, Wisky Barrel Aged Brut Beer, 75cl, 816 bts
Kleur: goudblond
ABV: 8.3%

Vossenfeest!

Helaba, wat krijgen we nu? De jongens en meisjes van het onvolprezen FoxTown komen met een Brut Beer op de markt! Cuvée Renard, hoe toepasselijk! Ze hebben hun bekende (en door mij zeer geliefde InnerFox Tripel) te slapen gelegd op vier verschillende whiskyvaten (Girvan 1991, Tormore 1990, Glen Ord 2014 en Benrinnes 2014) gedurende 16 maanden en hem dan gebotteld in juli 2023. Dan volgde de methode van ontgisten en klaren om er deze Brut Beer van te maken. Hij werd gedegorgeerd, zoals dat heet, in september 2023 door het Brasschaatse Dame Jeanne. Er zijn gelukkig iets meer dan 800 flessen beschikbaar. Dat zal nodig zijn, met de feestdagen voor de boeg. Na het lezen van onderstaande zal u snappen waarom! Hij schenkt een prachtig goudkleurig – net als champagne – met een mooie, mousserende kraag die relatief snel gaat liggen. Prachtige carbonatie (ik schonk hem dan ook in een champagneglas, zoals het hoort).

Op de neus is hij zo fris als champagne, maar met onmiskenbare toetsen van de whisky. Geel en donker fruit gaan hier hand in hand. Perzik en zelfs iets van kersen verschijnen, maar worden snel vervangen door fris fruitige pompelmoes en appeltjes.

Oh, ja, een mooi samenkomen van zure, bittere en zoete toetsen (in die volgorde), waardoor dit een bijzonder smakelijk aperitiefje wordt. En fris parelend op de tong, wat het bovendien een erg feestelijk karakter geeft.

Dit Brut Beer heeft een finish! Jawel, hij blijft lekker plakken en laat de whiskytoetsen nog een keertje schitteren in de vorm van donkerzoet fruit.

Leg die fles champagne maar gauw terug in de kelder voor een andere gelegenheid en vul je koelkast aan voor de feestdagen met dit Brut Beer, want het is een fantastisch alternatief. Een echt feest. Een Vossenfeest! En niet eens 20 EUR voor een flesje? Dringend bijbestellen… er komen immers flink wat feestdagen aan, toch?

Geproefd door Mark Dermul op 21-10-2023

Brouwerij: Nevel
Regio: Nederland
Fles: Nevel Fruits of Labour – perzik en abrikoos, Batch No 1, Catawiki Exclusive, 75cl, 174 bts
Kleur: blond
ABV: 6.1%

Persici et Persici

Ik hou wel van een wild & sour ale en heb al flink wat van deze brouwerij uit Nijmegen geproefd. Maar dit is wel erg speciaal, want Nevel bottelde dit single barrel van hun bier speciaal voor Catawiki, het veilingplatform waar ik als parttime expert aan de slag ben voor zowel de whisky- als de bierveilingen (uiteraard samen met een heleboel toffe collega’s). Dit is Batch No 1, wat zoveel betekent als… er komen er nog. En da’s maar goed ook, want dit is erg lekker spul. Fijne, elegante en delicate bubbels met een witte kraag van kleine belletjes die relatief lang overeind blijft. Dat ziet er fris en monter uit.

Op de frisse, zoetzure neus krijg ik wat exotisch fruit met overduidelijke toetsen van – hoe kan het ook anders? – perzik en abrikoos. Dat wordt mooi aangevuld met iets van amandelschaafsel en mango.

Op smaak valt vooral de balans op tussen het zoete en het zure. Perzik en abrikoos op kop, gevolgd door wat appelazijn, gekonfijte kumquats en iets van orange wijn (wat niets met appelsienen te maken heeft, nota bene).

De afdronk is hemels. Zoet versus zuur versus zoet, als u begrijpt wat ik bedoel. En ja, de drang naar de volgende slok is onmiskenbaar.

Zalig bier en bij het beste van wat ik al proefde van Nevel (dit is toch al de 27^e botteling die ik proef, dus ik mag spreken, toch). Over de titel hebben we lang gedebatteerd en de beslissing is uiteindelijk gevallen op ‘Fruits of Labour’. Mijn voorstel werd niet weerhouden. Persici et Persici vond ik wel mooi. Da’s immers perzik en abrikoos in het Latijn. Ik vond dat iets hebben. Soit.

Geproefd door Mark Dermul op 12-10-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Deanston
Regio: Schotland (Highlands)
Fles: Deanston 10 Year Old 2012/2023 Whisky Tasting Festival Utrecht, Cask #374, 309 bts
Kleur: licht goud
ABV: 51.0%

WTF

Elk zichzelf respecterend whisky festival brengt een eigen festivalbotteling uit, zo ook Norbert Tebarts met zijn onvolprezen WTF (grappig!) in Utrecht. Neen, het staat uiteraard niet voor die Engelse uitdrukking; wel voor Whisky Tasting Festival. Voor de editie van afgelopen september 2023 koos hij een Deanston uit 2012.

Mooie, zoete neus op muesli en granola, jonge Jonagold appels en een zachte, lekkere waxy toets. Een mix van kaarsvet en kalk op een leisteen, zeg maar. Nog wat groene banaan, rabarberconfituur en limoenschillen. Graeffe suiker op de achtergrond. Kon zomaar een verre neef van Clynelish zijn (wat als compliment bedoeld is).

De body is prima, de sterkte eveneens. Komt mooi kruidig en romig binnen op granola en citrusfruit. Wat zoethout en anijszaad gaan appels en iets van onrijpe ananas voor. Flink wat klassieke moutsuikers. Doet me nu wat minder aan Clynelish denken, maar eerder aan wat old school Deanston (wat ook als compliment bedoeld is).

De afdronk is middellang, wederom wat kalkachtig en waxy op appels en brooddeeg. Blijft lekker zoet op moutsuiker.

Een instant classic als u het mij vraagt. Verkrijgbaar (nog steeds, geloof ik) voor zo’n 75 EUR. Da’s een no brainer, eerlijk gezegd.

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 30-09-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Dailuaine
Regio: Schotland (Speyside)
Fles: Dailuaine 11 Year Old 2008/2019 High Spirits, LongValley Selection, 1^st Fill Sherry Butt #08/1062/4, 642 bts
Kleur: mahonie
ABV: 56.5%

Flirten met de Grens

Goh, Dailuaine is ook weer zo’n distilleerderij die amper op mijn radar verschijnt. Dat heeft natuurlijk te maken met het feit dat slechts zo’n 2% als single malt op de markt verschijnt en de rest bestemd is voor de blenders – met Johnnie Walker op kop, overigens. In het glas zit een 11-jarige uit 2008, afkomstig uit een 1st fill sherry butt, gebotteld door het Zwitserse High Spirits in hun zogenaamde LongValley Selection, een label waaronder ze ondertussen al meer dan 20 whisky’s uitbrachten. Aan de slag voor mijn 21^e ontmoeting met deze distilleerderij.

Hola, da’s een zoete neus! Kersenlikeur, ahornsiroop, dadels en vijgen, pruimenconfituur, café latté en kandijsuiker… een waar snoepje wat me blind niet onmiddellijk aan whisky zou doen denken. Maar wel lekker, hoor. Ik ben een zoetkauw, ik beken.

Op smaak is het meer van hetzelfde: pruimen, vijgen, dadels… aangevuld met bloedappelsienen en bergamot, maar ook walnoten en… oppassen nu, want hij wordt flink geparfumeerd. Neen, hij wordt niet zepig, maar hij flirt wel met de grens. Wordt plots pikant en redelijk droog, maar alles blijft wel binnen het aanvaardbare. Phew, dat scheelde niet veel.

De afdronk is relatief lang, mierzoet en kruidig om dan een flink bittere en droge dood te sterven.

Ja, ik kan me voorstellen dat dit een dankbaar vat is om in een blend te verwerken. Als single cask is het wat moeilijker, want erg zoet en tegelijkertijd flink geparfumeerd en drogend. Maar als je van dit profiel kan genieten – en dat kan ik! – dan is het verre van slecht. Integendeel, zelfs. Bedankt voor het sample, Manny!

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 30-09-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Dalmunach
Regio: Schotland (Speyside)
Fles: Dalmunach 5 Year Old 2016/2022, 3006 Whisky for DV Vins & Rumology, Fernando de Castilla Octave, 71 bts
Kleur: amber
ABV: 63.0%

Lucifers

Dit is het tweede Dalmunach sample dat ik nog ergens achter in mijn samplekast terugvond. Het betreft een jonge Dalmunach die gebotteld werd voor het Belgische DV Vins (uit Houffalize) en al even Belgische Rumology (uit Bilzen) door de naar mijn mening toch wel visionaire Nederlandse bottelaar 3006 Whisky (uit Budel-Schoot). De malt werd gerijpt op een Fernando di Castilla Octave. Watte? Een octaaf is een klein vaatje en Fernando de Castilla is een bodega uit Spanje, genaamd naar de koning die een groot deel van Andalusië veroverde in de 13^e eeuw. Okay, de les is voorbij, tijd om aan het proeven te gaan.

Boeiende neus op allerhande agrums, een toets van sulfer (niet storend, als van vers afgestreken lucifers), abrikozen en griesmeelpudding (smoelpap in ’t Vlaams). Okkernoten hebben het laatste woord. Maar het feit dat deze op 63% zit merk je op de neus absoluut niet.

Ook op smaak is het duivels hoge ABV amper merkbaar. Stevige aanzet, tuurlijk, maar ik hap niet naar adem. Ik krijg opnieuw flink wat zoetzure toetsen van allerhande agrums, met pompelmoes op kop. Sultanas komen midpalate sterk opzetten, alsook een flink herbale toets die me echt wel aanstaat. Dit is boeiend, zeker voor zulke jonge leeftijd.

De afdronk is middellang en zoet. Mooi.

Eigenlijk geen sippin’ whisky en ook geen zomerdrammetje. Dit is een whisky waar je even voor moet gaan zitten en van genieten tijdens een ernstig gesprek. Does that make sense? Helaas nergens meer te vinden (dat komt er van als je een sample meer dan een jaar in de kast vergeet).

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 30-09-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Dalmunach
Regio: Schotland (Speyside)
Fles: Dalmunach 5 Year Old 2016/2021 The Octave, Duncan Taylor for Klubb23, Cask #10831735, 88 bts
Kleur: amber
ABV: 55.2%

Pomelo

Goh, je komt af en toe nog eens iets tegen als je je samplekast een keert opkuist. Ik vond nog twee oudere samples van Dalmunach en die ga ik nu eens head-to-head zetten, zie. Eentje van Duncan Taylor voor Klubb23 (die zit nu in het glas) en eentje van 3006Whisky (die ik zodadelijk zal schenken). Deze 5-jarige uit een octaaf voor Klubb23 doet me denken aan een botteling die ik twee jaar geleden van hen proefde van hetzelfde huis. Herinnert u zich deze nog? Dat was toen mijn eerste Dalmunach! Het gaat hier duidelijk om een zustervat.

Goh, op de neus is dit een vloeibaar dessertje, hoor. Vanille, een karrenvracht aan karamel en dan wat sultanas, gebakken banaan, vloeibare honing en abrikozen bij de vleet. Nog een zoetzure toets van pomelo. Nice.

Op smaak komt de zoetzure toets eerst met pompelmoes en pomelo op de voorgrond, gevolgd door karamel en gekonfijte appelsienschillen. Tot slot een licht bittere toets als van walnoten. Zoethout en kruidnagel komen zich moeien. Wordt langzaam maar zeker erg pittig van de kruidigheid, waardoor de zoetigheid wat in het gedrang komt.

In de afdronk wordt het een tikkeltje wrang, maar niet in die mate dat het stoort.

Hier waren slechts 88 flesjes van beschikbaar, maar die zijn ondertussen al lang allemaal weg, natuurlijk.

85/100

Geproefd door Mark Dermul op 30-09-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).