WhivieBlog

Distilleerderij: Tobermory
Regio: Schotland (Islands)
Fles: Ledaig 10 Year Old 2007/2017 Claxton’s for Crann Whisky Club, 75 bts
Kleur: amber
ABV: 53.8%

Boom

Crann betekent zoveel als ‘boom’ in het Gaelic (en het Iers). Het was dan ook makkelijk naam kiezen voor de whiskyclub uit de Antwerpse gemeente Boom. En af en toe laten ze ook eens iets bottelen voor de clubleden, zoals deze 10-jarige Ledaig die in 2017 op de markt kwam. Na de reguliere rijping op bourbonvaten kreeg deze nog een finish op een PX Octave, zo’n klein en vaak superactief vaatje. Eens kijken of de jongens en meisjes van Boom weten waar ze mee bezig zijn.

Het DNA van Ledaig tekent alvast present: een tikkeltje vuil met flink wat turf. De invloed van sherry is onder controle en offreert orangettes, abrikozenconfituur en kruidnagel. De korst van een flink belegen kaas en een beboterde croissant. Eventjes een hint van putgeurtje, maar dat trekt gelukkig snel weg. Alles bij elkaar een aangename en gebalanceerde neus.

Op smaak wordt het pas echt boeiend. Lekker olieachtig en smeuïg, pittig gekruid (zwarte peper, zeezout, nootmuskaat, paprika) en een prima balans tussen enerzijds de turf (die best groots is en flink wat rook genereert), anderzijds de sherry met zijn zoetigheid in de vorm van abrikoosgebak (carré confituur), gekonfijte appelsien en een hint van kastanjes. Goed spul, amai!

De afdronk duurt een eeuwigheid, blijft lekker pittig en rokerig tot het einde.

De jongens en meisjes van Boom weten wel degelijk waar ze mee bezig zijn. Knappe vatselectie. Bedankt voor het sample, Mathias.

87/100

Geproefd door Mark Dermul op 20-12-2021
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Tobermory
Regio: Schotland (Islands)
Fles: Ledaig Rioja Cask Finish, OB 2020
Kleur: brons
ABV: 46.3%

Tempranillo

Ledaig behoeft amper nog een introductie, toch? De geturfde versie van Tobermory. De naam betekent ‘veilige haven’ en het was tevens de oorspronkelijke naam van de distilleerderij, totdat het dorp Tobermory uit zijn voegen barstte en de vissershaven opslokte. Gebotteld op 46.3% zodat koelfiltratie overbodig wordt. Deze Ledaig rijpte eerst op bourbonvaten en kreeg nadien een finish op Rioja wijnvaten. Rioja is wellicht de bekendste Spaanse wijnstreek, gelegen in het noordoosten van het land langs de oevers van de Ebro. De bekendste druivensoort is Tempranillo en 90% van hun wijnen zijn rood en dat zie je aan de kleur van deze whisky ook.

De dirty toetsen van Ledaig zijn onmiskenbaar – jonge turf, dieselwalmpje, gebakken spek en pretzels – maar worden hier mooi omfloerst door zoetzuur fruit, aardbeien en frambozen. Iets van kruidige kaas en zelfs de geur van een koeienstal.

In de mond is het meer van hetzelfde, maar dan met een flinke rokerigheid en best wat kruiden. Licht drogend door het wijnvat. Zwarte bessen, nu.

In de middellange afdronk deemstert de rook langzaam weg om plaats te maken voor een bittertje en wat assen en stokvis. Heerlijk.

Voor een whisky met een prijskaartje van 40 EUR mag je deze best bang for your buck noemen. Thx, Manny!

85/100

Geproefd door Mark Dermul op 20-12-2021
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Knockdhu
Regio: Schotland (Speyside)
Fles: AnCnoc 2005 Single Cask Exclusive, OB 2020 for Premium Spirits, Peated Cask #420, 216 bts
Kleur: licht goud
ABV: 56%

Erg Boeiend

Ik ben niet zo gek lang geleden van job veranderd. Na meer dan 12 jaar Teamleader bij het ING Business Credit Center werd het tijd om mijn horizon nog eens te verbreden. Ik ging aan de slag als Customer Journey Expert – wat een geweldig weinig zeggende titel, toch? – en heb het in die functie erg naar mijn zin. Als afscheid kreeg ik van mijn BCC-collega’s deze fles cadeau. Ze kennen mijn voorliefde voor whisky maar al te goed, natuurlijk.

De neus is onmiddellijk gerookt, maar wel op een speciale manier. Geloof het of niet, ik moet even aan aangebrande spaghetti-saus denken (ik spreek uit ervaring, tot mijn schaamte). Dat vervliegt snel om plaats te maken voor allerlei zoete toetsen. Denk appels, wine gums, rood fruit, vanille en honing. Daaronder wat aardse toetsen als van warme stenen en modder. Een late hint van gebakken banaan en iets van munt. Er is heel wat aan de gang. Ik moet bekennen: ik vind dit erg boeiend!

Lekker olieachtig en verrassend zoet. Vanille en honing komen nu eerst, gevolgd door ananaskubusjes, bananenchips en kersensnoep. Maar dan ontploft de turf en offreert niet alleen warme rook, maar ook intense kruiden met peper en zout op kop gevolgd door nootmuskaat en een hint van rozemarijn. Wordt zelfs flink herbaal. Maar wat lekker!

De afdronk is gewoonweg uitstekend. Lang, warm, zoet, bevredigend.

Schitterende AnCnoc die de Peaty Collection vlotjes achter zich laat. Onderschat, miskend en godzijdank nog beschikbaar. Ik schaf me gauw nog een fles aan.

88/100

Geproefd door Mark Dermul op 19-12-2021
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be)

Distilleerderij: Bladnoch
Regio: Schotland (Lowlands)
Fles: Lingdarroch Peated Spirit 17/10/2020, b. 16/03/2021, cask sample
Kleur: witte wijn
ABV: 63.1%

Meringue & Guimauve

Lingdarroch… iemand al van gehoord? En toch heeft WhiskyBroker al een release op de markt van de unpeated spirit. Ik liet me links en rechts al influisteren dat die spirit gestookt zou zijn in de Lowland distilleerderij Bladnoch. Maar wat te denken van het sample dat ik nu op mijn bureau heb staan, in de hand gedrukt door mijn makker Anthony. Het is peated spirit die op 17 oktober 2020 gestookt werd en op vat gestoken. Dit sample werd reeds op 16 maart 2021 van het vat gehaald, wat betekent dat het amper een vijftal maanden rijpte. Nu ben ik toch wel eens curieus.

Op de neus krijg ik vanille en nougat, meringue en guimauve. Ik ben al onmiddellijk aangenaam verrast. Daarnaast nog wat typische toetsen als platgekookte groenten en de wortels van een jonge plant. Erg aards, maar met al flink wat karakter. Zelfs een hint van vanillepudding.

Je zou niet zeggen dat deze boven de 60% zit, hoor. Kapt gevaarlijk vlot naar binnen. Ja, tuurlijk, je voelt ‘m wel. Typische toetsen van new make (waar ik tuk op ben) aangevuld met wederom een karrenvracht aan vanille. Mooie bakkerijkruiden die hem lekker pittig maken.

Lange, warme afdronk op vanille en een hint van jonge appels.

Goed begonnen is half gewonnen. Ik ben benieuwd naar het vervolg, Anthony!

Geproefd door Mark Dermul op 19-12-2021
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Lagavulin
Regio: Schotland (Islay)
Fles: Isle of Islay 10 Year Old 2007/2018 The Creative Whisky Company for The Whisky Barrel, Refill Hogshead #200703, 285 bts
Kleur: witte wijn
ABV: 57.1%

Naakt

De Creative Whisky Company werd door David Stirk opgericht, grootgebracht en dan… verkocht. Ja, zo gaat dat vaak. Dit is nog wel een vat dat Stirk kocht, maar op het moment van bottelen was hij al geen eigenaar meer. Deze Isle of Islay is wel degelijk Lagavulin – daar wordt geen geheim van gemaakt – en werd gebotteld voor de online shop The Whisky Barrel. Het vat leverde 285 flessen op aan 100 Proof, oftewel 57.1% ABV. Lekker bleek, wat doet vermoeden dat deze spirit-driven is.

Ja! Rokerig en dirty met flink wat assen. Zeewier, rotsen in de branding, visolie met een hint van terpentijn en witte bloemen. Zuchtje diesel van een vissersboot die net aanlegt om de catch of the day te lossen. Lekker maritiem, dus. Pas in tweede instantie ontdek ik wat appels en de hint van gedroogde witte perzik. Het DNA van Lagavulin is onmiskenbaar.

Prima body en goeie sterkte. Erg naakt, als u begrijpt wat ik bedoel. Maritieme toetsen eerst, gevolgd door een heuse rookontwikkeling – zoetzure turf met flink wat kelp – alvorens wat appels en een schijfje limoen zich vertonen. Een karrenvracht aan witte peper maakt hem warm en pittig. Zalig spul.

De afdronk duurt een eeuwigheid, blijft lekker lang prikkelen en is bijgevolg bijzonder bevredigend.

Naakte Lagavulin. Close to the grain, wordt wel eens gezegd. Topspul.

87/100

Geproefd door Mark Dermul op 19-12-2021
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

De Creative Whisky Company werd door David Stirk opgericht, grootgebracht en dan… verkocht. Ja, zo gaat dat vaak. Dit is nog wel een vat dat Stirk kocht, maar op het moment van bottelen was hij al geen eigenaar meer. Deze Isle of Islay is wel degelijk Lagavulin – daar wordt geen geheim van gemaakt – en werd gebotteld voor de online shop The Whisky Barrel. Het vat leverde 285 flessen op aan 100 Proof, oftewel 57.1% ABV. Lekker bleek, wat doet vermoeden dat deze spirit-driven is.

Distilleerderij: Lagavulin
Regio: Schotland (Islay)
Fles: Lagavulin 11 Year Old Offerman Edition, OB 2019, 750ml
Kleur: amber
ABV: 46%

Nick

Nick Offerman is een Amerikaans acteur en komiek die er geen geheim van maakt dat hij erg graag Lagavulin drinkt. Hij liet dit zelfs door de scenaristen van de TV-series Parks & Recreation opnemen in het script, zodat zijn typetje Ron Swanson ook graag Lagavulin lust. Het kon dan ook niet anders of er zou een Lagavulin Offerman Edition verschijnen, zijnde een 11-jarige.

De malt heeft wat handwarmte nodig om zijn potentieel te tonen. Donkere honing, zachte rook en slechts een hint van de vuile kant die Lagavulin soms kan vertonen. Orangettes en gedroogde mango (ja, Bart, bij nader inzien heb je volkomen gelijk, dus bij deze mijn excuses!). Hint van origine chocolade en gezouten karamel. Verrassend zoet en on-Islay (lees: weinig turfrook). Eerlijk? Nogal mak, maar wel compleet foutloos.

Goeie body. Onmiddellijk kruidig en zelfs wat scherp. Maar eens hij zich genesteld heeft op je tong ontploft hij en wordt het een zeer expressieve en lekkere Lagavulin. Zoete rook, donkerzoet fruit, mango en appelsien opnieuw, hint van banaan en een beetje walnoten. En een paar druppels brak water. Heerlijk.

De finish is erg gebalanceerd, rokerig zoet en kruidig met chili en paprika.

Uitstekend, ondanks de eerder gesloten neus. Er is ondertussen een tweede release beschikbaar – ook enkel in de US – maar dan met een finish op Guinness Stout Casks. De jacht is geopend.

87/100

Geproefd door Mark Dermul op 19-12-2021
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Bottelaar: Gordon Graham & Co Ltd
Regio: Schotland
Fles: Black Bottle Island Smoke, b. 2021 Alchemy Series Batch 2
Kleur: koper
ABV: 46.3%

Vuurwerk

Black Bottle lanceerde in 2021 een nieuwe reeks: Alchemy Series. Er zijn reeds 2 batches verkrijgbaar. Dit is batch 2 die Black Bottle Island Smoke werd gedoopt. Ik ga er vanuit dat we ons bijgevolg aan een flink rokerige whisky mogen verwachten.

Ja, da’s mooi, hoor. Havermout, gebakken banaan, gezouten karamel, gerookte ham, zeewier, brak water en een hint van bruine suiker. En iets van pas afgestoken vuurwerk en pas geblakerd hout. Prima.

Hij is lekker olieachtig en rokerig en offreert nu ook wat vanille en hoestsiroop. Wordt verrassend zoet. Gekarameliseerd hout, pittige allspice en zoethout. Minder uitgesproken Islay dan de neus beloofde, maar dat neemt niet weg dat ik dit erg op prijs kan stellen.

De afdronk is middellang en erg bevredigend. Rokerig, kruidig, warm.

Leuke winterdram. Met voorsprong de beste release. Voor 30 EUR is dit een steal! Oh, doe jezelf een plezier en maak hier maar eens een Penicillin cocktail mee. U zal me nadien bedanken.

84/100

Geproefd door Mark Dermul op 19-12-2021
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Nick Offerman is een Amerikaans acteur en komiek die er geen geheim van maakt dat hij erg graag Lagavulin drinkt. Hij liet dit zelfs door de scenaristen van de TV-series Parks & Recreation opnemen in het script, zodat zijn typetje Ron Swanson ook graag Lagavulin lust. Het kon dan ook niet anders of er zou een Lagavulin Offerman Edition verschijnen, zijnde een 11-jarige.

Bottelaar: Gordon Graham & Co Ltd
Regio: Schotland
Fles: Black Bottle Double Cask, b. 2021 Alchemy Series Batch 1
Kleur: brons
ABV: 46.3%

Rode Twist

Black Bottle lanceerde in 2021 een nieuwe reeks: Alchemy Series. Er zijn reeds 2 batches verkrijgbaar. Dit is batch 1 die Black Bottle Double Cask werd gedoopt. Dat laat weinig aan de verbeelding over, natuurlijk. De malt component van Black Bottle werd in voormalige sherryvaten gefinisht, terwijl de graancomponent rijpte in rode wijnvaten. Dat zorgt dat deze wel erg mooi gebronzeerd is.

Net zoals de klassieke Black Bottle expressie, is deze bijzonder zacht op de neus met amper turfrook. Hij moet het vooral hebben van banaan, marsepein, rode vetersnoep en hazelnoten. Mooi, hoor.

De body is aan de lichte kant. Een tikkeltje te licht naar mijn zin. Rood fruit, gekonfijt fruit, marsepein, geroosterde kastanjes en zoethout worden in een rokerig jasje gewikkeld. Kruidnagel, kurkuma en sweet chili zijn de kruiden van dienst. Dit valt mij al bij al erg goed mee, hoor. Voldoende aan de gang om boeiend te zijn, zonder echt groots te worden.

De afdronk is middellang, warm en donkerzoet met zachte rook tot op het sterfbed. En wordt dan plots een tikkeltje bubblegum-y. Oeps.

Noem het de Black Bottle met een rode twist. Beter dan de klassieker. Verkrijgbaar voor 30 EUR.

80/100

Geproefd door Mark Dermul op 19-12-2021
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Bottelaar: Gordon Graham & Co Ltd
Regio: Schotland
Fles: Black Bottle, b. 2019, 50ml
Kleur: brons
ABV: 40%

Bunna

Black Bottle heeft een rijke geschiedenis die teruggaat tot 1879. Ik proefde mijn eerste in 2011 op het whiskyfestival in Gent. Mijn tweede fles kraakte ik in 2013, toen ze niet alleen in een nieuw jasje gestoken werd, maar ook het recept van de liquid volledig herzien werd. Vandaag proef ik van een miniatuurtje dat in 2019 werd afgevuld (en verrassend genoeg gebotteld op 40% in plaats van de 46.3% die we ondertussen van het bedrijf gewoon zijn). Bunnahabhain blijft de fingerprint malt, maar er zit ook wat andere Islay en Highland malt bij, naast de obligate grain. Eens kijken of hij nog steeds zo leuk wegdrinkt.

Verrassend zoete neus op gebakken banaan met karamel en wat chocolade. Kersensnoep en wine gums. Slechts een zuchtje turfrook. Erg snoeperig en doet me geenszins aan Islay denken, maar desalniettemin vind ik dit erg lekker ruiken.

Hij is licht olieachtig, erg zoet op zoethout en kersen, banaan en appelsien en mooi rokerig. Heidehoning verschijnt en neemt de fakkel over van de banaan.

In de afdronk krijg ik voor het eerst wat kruiden. Nootmuskaat, peper en een hint van kruidnagel. Hij zindert lekker lang na en blijft rokerig tot het einde.

Erg drinkbare blend, die best kan dienen als introductie tot rokerige whisky. Helemaal niet groots of wereldschokkends, maar met een prijskaartje van ocharme 25 EUR krijg je zeker waar voor je geld.

79/100

Geproefd door Mark Dermul op 19-12-2021
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Kilchoman
Regio: Schotland (Islay)
Fles: Kilchoman Small Batch Release No. 2 for Belgium, OB 2021, 900 bts
Kleur: licht goud
ABV: 48.4%

Verdacht Zacht

Kilchoman is een relatief jonge distilleerderij op Islay maar desondanks is deze al vaak op mijn radar verschenen – en met goeie reden. Al van in het begin brachten ze mooie malts op de markt. Wat vandaag in mijn glas zit is een nieuwe Small Batch for Belgium, een vatting van 70% bourbon-, 25% PX- en 5% oloroso-gerijpte whisky. Ons land mocht 900 flessen in ontvangst nemen.

Klassieke, maar verdacht zachte neus. Flink wat vanille en peren, gestoofde appels en een hint van kruisbessen. Onrijpe kiwi verstopt in de coulissen. Relatief eenvoudig, eerlijk gezegd. En mocht ik niet van de sherry hebben af geweten, zou ik zweren dat dit uitsluitend bourbonvaten geweest waren.

Erg zacht en zoet op de tong. Meer van hetzelfde, maar dan met een peperige prikkel. Nu komen de sherryvaten wel tot uiting, zij het met slechts een hint van appelsien. De rookontwikkeling is erg groots en maakt de mond helemaal warm. Dat is wel lekker in deze gure dagen.

De afdronk is warm en gepeperd, maar blijft erg zoet.

Een leuke, zij het niet uitzonderlijke, Kilchoman voor een faire prijs: zo’n 65 EUR.

84/100

Geproefd door Mark Dermul op 19-12-2021
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Bottelaar: The Vintage Malt Whisky Company Ltd
Regio: Schotland
Fles: Smokestack, b. 2017 The Vintage Malt Whisky Co Ltd
Kleur: licht goud
ABV: 46%

Kokos

Kijk eens aan: een limited edition botteling van de Vintage Malt Whisky Company, die we ook kennen van o.a. The Cooper’s Choice. Deze blended malt werd in 2017 op de markt gebracht en ik liet me influisteren dat er vooral veel Coal Ila in gegaan is, terwijl de rest van de samenstelling uit de Highlands komt. Ik ben eens benieuwd. Laat ik al beginnen met te zeggen dat de fles ocharme 35 EUR kost. Kwestie van de verwachtingen in de juiste richting te sturen.

Op de neus is de turf wel onmiddellijk aanwezig in de vorm van zoete rook, maar hij domineert zeker niet. Ik krijg vooral zoete toetsen als kokos, gebakken appels, wat hooi en boerenboter.

Op smaak zijn het dan weer vooral de turf en de rook die de plak zwaaien. Het fruitige, zoete van de blended malt moet hier flink de duimen leggen. Ik krijg ook nog wat verbrand hout en zwarte peper. Honing ook. Lekker pittig, dat wel. Zoethout verschijnt, terwijl de rook alsmaar groter wordt.

Een zachte afdronk met een zilt randje is mijn deel.

Aangenaam zachte en rokerige malt. Wetende dat je dit flesje voor minder dan 40 EUR kan kopen, is het zeker waar voor je geld. Thx, Manny.

83/100

Geproefd door Mark Dermul op 18-12-2021
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Caol Ila
Regio: Schotland (Islay)
Fles: Caol Ila Sweet & Smoky, b. 2021 The Cooper’s Choice, Cask #9102, 780 bts
Kleur: oud goud met een roze schijn
ABV: 54.0%

Jojo

Nog niet zo lang geleden (03/2020) proefde ik van The Cooper’s Choice de Caol Ila Smoke & Sherry, net als deze een NAS Caol Ila op sherryvat gerijpt. Ik verwacht dat deze Sweet & Smoky – eveneens op vatsterkte – van hetzelfde allooi zal zijn. Cooper’s Choice is overigens een label van de Vintage Malt Company. De roze schijn van deze dram is te wijten (of is dat ‘te danken’?) aan de finish op een Ruby Port Pipe.

Laat ik beginnen met te zeggen dat het DNA van Caol Ila alvast onmiskenbaar is. Zeewier, stokvis, citrus, zoetzure turf, allemaal prima. Daar werd een sausje van rood fruit overheen gegoten, lijkt het wel. Aardbeien, frambozen en iets snoeperigs… denk rode vetersnoep. Er zitten ook enkele vuile toetsen aan. Denk koeienhuid, gerookte ham, rosbief en kruidnagel. Het werkt prima.

Zacht en romig, ondanks het toch niet onaanzienlijke ABV. Het is een strijd van zoet versus zilt, terwijl er tevens een flinke rookontwikkeling zich ontplooit. Rood fruit in de vorm van aardbeienconfituur moet de duimen leggen tegen gelakte ribbetjes op de BBQ, kruidnagel en – niet lachen – rabarberconfituur. Wat is dit lekker en complex, zeg. Maar midpalate komt Caol Ila zelve nog even de puntjes op de spreekwoordelijke i zetten met een flink zilte toets. Ik zou de kruidigheid bijna vergeten vermelden, maar die is groots: kruidnagel, oregano en een flinke snuif keukenzout. Het gaat op en neer tussen zoet en zilt als een jojo.

De afdronk is uitstekend. Die duurt een eeuwigheid en houdt mooi het midden tussen zilt en zoet, terwijl de rook constant blijft hangen.

Wow, gewoon wow. Dankjewel, Benny, voor het sample.

87/100

Geproefd door Mark Dermul op 18-12-2021
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Deze Caol Ila werd gebotteld door Douglas Laing in hun bekende Old Particular reeks, maar onderscheidt zich om twee redenen. Ten eerste zie je de Belgische driekleur op het label, want hij is exclusief gebotteld ‘for our Belgian friends’ en ten tweede is het een single cask dat op vatsterkte werd gebotteld. Het refill hogshead leverde zodoende nog 296 flessen op. Hij is erg bleek, overigens.

Distilleerderij: Caol Ila
Regio: Schotland (Islay)
Fles: Caol Ila 10 Year Old 2010/2021 Old Particular for our Belgian Friends, Douglas Laing, Refill Hogshead #DL14940, 296 bts
Kleur: witte wijn
ABV: 56.6%

Cinoco

Deze Caol Ila werd gebotteld door Douglas Laing in hun bekende Old Particular reeks, maar onderscheidt zich om twee redenen. Ten eerste zie je de Belgische driekleur op het label, want hij is exclusief gebotteld ‘for our Belgian friends’ en ten tweede is het een single cask dat op vatsterkte werd gebotteld. Het refill hogshead leverde zodoende nog 296 flessen op. Hij is erg bleek, overigens.

Stokvis, olijfolie, visolie, honing, vanille, zoethout, een verloren gelopen limoen, groene tuinkruiden… Deze Caol Ila is een tikkeltje atypisch, maar wel erg, erg goed! Ik vraag me af of importeur Cinoco het vat gekozen heeft, dan wel Douglas Laing zelve. Hoe dan ook, de neus is alvast outstanding.

Lekker olieachtig op de tong, maar wel onmiddellijk erg zoet. Vanille leidt, gevolgd door een zachte zoetzure toets van agrums en turf. Lekker pittig, hoor. Flink wat peper en bakkerskruiden. Dan komen de maritieme trekjes naar de voorgrond en wordt de rookontwikkeling erg groot. Heel de mond wordt lekker warm. Een winterdram pur sang. Zalig.

De afdronk duurt langer dan een aflevering van Case de Papel (want ik ben al aan de volgende aflevering bezig en ik proef deze nog steeds). Prima!

Geweldige vatkeuze. Een relatief zoete, maar wel lekker pittige en krachtige Caol Ila. Altijd prijs, altijd gewonnen. Verkrijgbaar rond de 95 EUR. Mijn 150^e Caol Ila! But who’s counting?

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 18-12-2021
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Bottelaar: A.D. Rattray
Regio: Schotland (Islay)
Fles: Cask Islay 2021, A.D. Rattray
Kleur: witte wijn
ABV: 46%

Voordeel

Van de Cask Islay is het geweten dat het eigenlijk een Caol Ila betreft. Dat verklaart meteen ook waarom ik ‘m zo lekker vind, denk ik dan. Ik proefde eerder al bottelingen uit 2010 en 2014. Beide bevielen me, zeker als je naar het prijskaartje kijkt. Niet eens 35 EUR.

Zoet op vanille en citrusfruit, ondersteund door heldere maritieme elementen. Jong, ja zeker, maar bij Caol Ila vind ik dat vaak een voordeel. Zo ook hier. Erg toegankelijke en frisse Ileach.

Op smaak krijg ik een prima verderzetting van de neus, maar wel met een zachte rookontwikkeling, een prikkelend pepertje en een zoetzure toets van turf. Erg lekker, erg toegankelijk, simpelweg erg goed.

De finish is middellang, pittig, rokerig, warm en zoet. Islay pur sang.

Ideale daily dram tijdens de gure wintermaanden. Thx, Manny, deze smaakt mij altijd!

85/100

Geproefd door Mark Dermul op 18-12-2021
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Bottelaar: Johnnie Walker
Regio: Schotland
Fles: Johnnie Walker 12 Year Old Black Label Origins – Islay, b. 2019
Kleur: amber
ABV: 42%

Bang!

Ik ga niet te veel woorden vuil maken aan de intro. We kennen Johnnie Walker allemaal. Van hun 12-jarige Black Label hebben ze enkele jaren geleden een zogenaamde ‘Origins’ serie gelanceerd met een Black Label Speyside, Highlands, Lowlands en Islay. Die laatste zit nu in het glas.

Hopla! Dit is één en al Caol Ila op de neus en daar ben ik blij om. Lekker opgesmukt met zoete toetsen van vanille, honing en wat sherry. Orangettes en Turks Fruit. Een zachte toets van een vreugdevuur op het strand. Dat zou zomaar een druppeltje Lagavulin kunnen zijn. Dit is gewoonweg erg lekker.

Hij is erg zacht op de tong. Onmiddellijk wat zachte rookontwikkeling, appelsiensap op steroïden, vanille en honing… in die zin een prima verderzetting van de neus. En het mag gezegd: wederom erg lekker. Dit behoeft geen water en is veel te lekker om mee te mixen.

De finish is lang, zoet en rokerig.

Geweldige blend. Ja, de Caol Ila steekt er wel met kop en schouders bovenuit. Zeer geslaagde expressie van een reeds goeie – maar helaas wat ondergewaardeerde – blend. Bang for your buck op de koop toe: nog geen 40 EUR. No brainer, echt. Schenk deze blind aan de non-believers, gewoon doen.

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 18-12-2021
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Brouwerij: Brasserie du Bocq iov Brouwerij Corsendonck
Regio: België
Fles: Tempelier, 75cl
Kleur: amber
ABV: 6%

Kruistocht

Tempelier wordt vermarkt door Brouwerij Corsendonck, maar wordt wel gebrouwen door Brasserie du Bocq te Purnode in de provincie Namen. De naam verwijst natuurlijk naar de religieuze ridderorde uit de tijd van de Kruistochten (waarvan een fantastische reeks op Netflix te zien is – Knightfall – met onder andere Mark Hamill – beter bekend als Luke Skywalker in Star Wars, maar dit volledig terzijde). Het werd gelanceerd in juni 2009. Voor de anoraks: er bestond vroeger al een Tempelier bier van de Brouwerij De Sleutel in Betekom, maar die sloot de deuren al in de jaren ’80 van de vorige eeuw en dit nieuwe bier heeft enkel de naam gemeen. Schenk amber tot koperkleurig met een hoge kraag die lang blijft staan.

Fris en zoet op moutsuikers en karamel. Hint van abrikoos en perzik wat het bier wat snoeperig maakt, als u begrijpt wat ik bedoel. Ik hou hier wel van.

Op smaak, daarentegen, is het jammer genoeg nogal vlak. De body is me een tikkeltje te licht. Het gele fruit keert wel weer, maar het blijft allemaal nogal braaf. Een metalige toets maakt zich meester van mijn smaakpapillen, alsof het bier uit blik geschonken werd.

In de afdronk verschijnt naast het zoete nog een zacht bittertje alsof ik op een druivenpit gebeten heb. De afdronk is overigens verrassend kort.

Het ziet er erg goed uit, het smaak prima maar mocht toch iets meer om het lijf hebben, wat mij betreft.

Geproefd door Mark Dermul op 04-01-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Brouwerij: Bosteels
Regio: België
Fles: Tripel Karmeliet, 75cl
Kleur: blond
ABV: 8.4%

3-Granen

Brouwerij Bosteels uit Buggenhout (bekend van o.a. Kwak en Deus) werd opgericht in 1791, nog voor er van ons landje sprake was. Vandaag is ze nog steeds in familiehanden, de zevende generatie al. Geïnspireerd door het meergranenbrood van de lokale bakker en een historisch recept uit 1679 van de Karmelietenabdij in Dendermonde, creëert Antoine Bosteels in 1993 deze Tripel Karmeliet, een speciaalbier van drie granen: tarwe, haver en gerst. In 1998 komt het voor het eerst op de markt en is een instant classic. Hij schenkt goudblond met een enorme kraag die heel de proefsessie blijft staan.

De geur kan gerust complex genoemd worden. Ik krijg mooie toetsen van graan en fruit. Denk banaan en vanille. Lekker pittig gekruid ook, wellicht te danken aan de hop uit het Oostenrijkse Stiermarken.

Ja, pittig is het woord. De aanzet is zoet op vanille, maar evolueert dan naar een toets van appelsien met een bittertje. Eetlustopwekkend, hoor.

De afdronk blijft pittig, maar is niet bepaald lang.

In 2008 won de Tripel Karmeliet de prestigieuze World Beer Awards, wat er toe leidde dat in 2009 de vraag groter was dan het aanbod. Die tijden zijn gelukkig lang achter ons, want de productie werd ondertussen al flink opgeschroefd.

Geproefd door Mark Dermul op 01-01-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).