WhivieBlog

Distilleerderij: Wolfburn
Regio: Schotland (Highlands)
Fles: Wolfburn Morven
Kleur: witte wijn
ABV: 46%

Om de 15e verjaardag van Belgisch importeur The Nectar wat luister bij te zetten, werd een degustatiebox met niet minder dan 24 samples (én proefglas) samengesteld. Ik kreeg zulk een box toegestuurd door Drankenshop Broekmans (waarvoor dank!) met de vraag om de inhoud kort te bespreken. Vandaag (her)proeven we Wolfburn Morven die rijpte op een combinatie van first fill bourbon vaten en second fill ex-Islay vaten.

Neus: Appels, peren en een streepje rook, maar bovenal een dominerende hint van kalk. Flink mineraal, dus. Gezouten karamel en pijnboombitten met een zilte zeebries op de achtergrond.

Smaak: Limoensap met peper, vanille, moutsuikers en getoaste eik. Komt relatief jong over. Flink wat florale toetsen.

Finish: Middellange afdronk die licht zoet begint, dan wat bitter wordt, terwijl de rook groots blijft en langzaam wegdeemstert.

Een jonge, krachtige Wolfburn die zijn jonge leeftijd niet kan verbergen (maar wat mij betreft hoeft dat ook niet). Hier te koop.

81/100

Geproefd door Mark Dermul op 17-03-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Fettercairn
Regio: Schotland (Highlands)
Fles: Fettercairn 12 Year Old
Kleur: goud
ABV: 40%

Om de 15e verjaardag van Belgisch importeur The Nectar wat luister bij te zetten, werd een degustatiebox met niet minder dan 24 samples (én proefglas) samengesteld. Ik kreeg zulk een box toegestuurd door Drankenshop Broekmans (waarvoor dank!) met de vraag om de inhoud kort te bespreken. Vandaag (her)proeven we Fettercairn 12 Year Old, een whisky die in het verleden wat stiefmoederlijk werd behandeld, maar de laatste jaren toch meer bijval kent.

Neus: Appels en peren(siroop), honing en een erg zachte kruidigheid treedt mijn neusvleugels tegemoet. Iets van frambozen en vanillesuiker. Erg vriendelijke – sommigen zouden durven zeggen ‘saaie’ – neus. Ik hou hier wel van.

Smaak: Olieachtig en erg zoet. Denk gebakken appeltjes met witte suiker, iets van zoete mout en een enkel takje eucalyptus. Helder. Midpalate komen daar nectarines en een enkele mango aan te pas.

Finish: De afdronk is dan weer verrassend kruidig op sultanas, toffee en suiker.

Lente in het glas. Een ietwat onderschatte malt naar mijn mening. Hier te koop.

83/100

Geproefd door Mark Dermul op 17-03-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Isle of Jura
Regio: Schotland (Islands)
Fles: Isle of Jura French Oak
Kleur: vol goud
ABV: 42%

Om de 15e verjaardag van Belgisch importeur The Nectar wat luister bij te zetten, werd een degustatiebox met niet minder dan 24 samples (én proefglas) samengesteld. Ik kreeg zulk een box toegestuurd door Drankenshop Broekmans (waarvoor dank!) met de vraag om de inhoud kort te bespreken. Vandaag proeven we de Isle of Jura French Oak, gerijpt op een combinatie van bourbon barrels en – uiteraard – Franse eiken vaten.

Neus: Wit fruit en gebroken takken domineren de neus, aangevuld met iets van walnoten en gras. Hint van jute zakken (wat ik wel vaker heb bij Jura).

Smaak: Eerder scherp en zelfs wat bitter op walnoten en eik. Het fruit heeft wat moeite zich te tonen, moet ik zeggen. Ondanks het erg bescheiden ABV komt hij zelfs wat hard binnen.

Finish: Ook in de finish is het de Franse eik die de stempel druk en de mond ietwat droog maakt.

Een klassieke – ietwat middelmatige – release van deze afgelegen distilleerderij. Hier te koop.

80/100

Geproefd door Mark Dermul op 17-03-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: GlenDronach
Regio: Schotland
Fles: GlenDronach 12 Year Old Original
Kleur: vol goud
ABV: 43%

Om de 15e verjaardag van Belgisch importeur The Nectar wat luister bij te zetten, werd een degustatiebox met niet minder dan 24 samples (én proefglas) samengesteld. Ik kreeg zulk een box toegestuurd door Drankenshop Broekmans (waarvoor dank!) met de vraag om de inhoud kort te bespreken. Vandaag (her)proeven we GlenDronach 12 Year Old, gerijpt op Oloroso en PX-sherryvaten.

Neus: Heerlijke neus op allerhande sherry-invloeden. Denk een stoofpotje van wit fruit, een handjevol noten en zelfs een tropische toets met heldere honing en zelfs een blaadje munt.

Smaak: Zachte body, maar lekker olieachtig. Plakt aan de tanden. Het stoofpotje van fruit wordt omfloerst door zachte toetsen van de eik en opgesmukt met zoethout en een hint van gember.

Finish: De finish is middellang, snoeperig zoet en ronduit heerlijk.

Ik durf dit gerust een klassieker noemen – eentje die sowieso in ieders barkast zou moeten staan. Hier te koop.

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 17-03-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Teeling
Regio: Ierland
Fles: Teeling Blackpitts
Kleur: zonlicht
ABV: 46%

Om de 15e verjaardag van Belgisch importeur The Nectar wat luister bij te zetten, werd een degustatiebox met niet minder dan 24 samples (én proefglas) samengesteld. Ik kreeg zulk een box toegestuurd door Drankenshop Broekmans (waarvoor dank!) met de vraag om de inhoud kort te bespreken. Vandaag (her)proeven we de Teeling Blackpitts, de geturfde (55ppm) Ierse whiskey uit Dublin, waarvan de naam een verwijzing is naar een historische wijk in Dublin, waar destijds vele mouterijen te vinden waren. Hij rijpte op ex-bourbon en sauternesvaten.

Neus: Zoet op vanille en sinaasschillen met karamel en kruidnagel, opgesmukt met een rokerig randje als van een pas gedoofd vreugdevuur op het strand.

Smaak: Ananas op de BBQ, een stoofpotje van peer en appel met een mooie zoete toets als van bloemenhoning. Het geheel is gewikkeld in een mooi rokerig jasje. De rook wordt midpalate plots dominant, wat mijn mond lekker warm maakt.

Finish: De afdronk is lang en erg bevredigend en eindigt in een verrassend, maar erg aangenaam zilt element.

Zou het aan de batch kunnen liggen? Deze valt mij stukken beter mee dan toen ik hem eerder proefde. Hier te koop.

85/100

Geproefd door Mark Dermul op 17-03-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: BenRiach
Regio: Schotland (Speyside)
Fles: BenRiach Smoke Season
Kleur: goud
ABV: 52.8%

Om de 15e verjaardag van Belgisch importeur The Nectar wat luister bij te zetten, werd een degustatiebox met niet minder dan 24 samples (én proefglas) samengesteld. Ik kreeg zulk een box toegestuurd door Drankenshop Broekmans (waarvoor dank!) met de vraag om de inhoud kort te bespreken. Vandaag proeven we de BenRiach Smoke Season. Hij is het resultaat van seizoensgebonden productie van spirit van 100% geturfde malt op 45ppm (bijna het dubbele van de Smoky Ten bijvoorbeeld). Hij rijpte op een combinatie van Virgian Oak en ex-bourbonvaten.

Neus: Zoet en herbaal, moutsuikers, eucalyptus en subtiele turf. Hints van citrus en ananas. Elegant. De alcohol brandt niet op de neus.

Smaak: Goeie body! Lekker olieachtig. Citrusfruit met kruidige eik, appelsien en appel, abrikoos en een subtiele hint van mokka. De rook neemt hand over hand toe. Alcohol is perfect geïntegreerd.

Finish: Flink rokerig en bevredigend op getoaste eik en zoetzure turf.

Ja, dit is een erg mooie BenRiach voor een prima prijs! Hier te koop.

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 17-03-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Om de 15e verjaardag van Belgisch importeur The Nectar wat luister bij te zetten, werd een degustatiebox met niet minder dan 24 samples (én proefglas) samengesteld. Ik kreeg zulk een box toegestuurd door Drankenshop Broekmans (waarvoor dank!) met de vraag om de inhoud kort te bespreken.

En hoewel ik al een aantal van deze spirits geproefd hebt, lijkt het mij inderdaad een goed idee om ze allemaal nog eens opnieuw aan de lippen te zetten. U zal het mij vergeven dat ik mijn tasting notes relatief kort hou en in sneltreintempo of u afvuur. Iets van ijzer, smeden en heet.

De volgende referenties zijn terug te vinden in deze box:

• Benriach Smoke Season
• Teeling Blackpitts
• Glendronach 12y
• Jura French Oak
• Fettercairn 12y
• Wolfburn Morven
• Port Askaig 100 Proof
• Compass Box Great King Street
• Five Hundred Cuts Rum
• Armorik Classic
• Waterford Mortastown
• Paul John Nirvana
• Amrut Fusion
• Kilchoman 2010 Vintage
• Kavalan Podium
• Nikka Coffey Grain
• Hampden
• Black Tot Rum
• Pierre Ferrand 10 Generations
• Nardini Riserva Classic
• Patridom XO
• Plantation Barbados
• Michter’s US1 Bourbon
• Christian Drouin XO

Bij elk sample hoort trouwens ook een webpagina met flink wat info en in de meeste gevallen zelfs en korte video. Echt de moeite.

De box is trouwens nog steeds verkrijgbaar voor ocharme 89 EUR via deze link. Lijkt mij ideaal voor de verjaardag van je betere helft, vader- of moederdag (ja, zij lusten dit ook, hoor!) of gewoon als geschenk voor een goeie vriend(in) die van dit lekkers houdt.

Een groot woord van dank aan Drankenshop Broekmans voor dit leuke gebaar. Ik ga er meteen mee aan de slag!

May the Malt be with you!

Bottelaar: Asta Morris
Regio: Schotland (Highlands)
Fles: D.R.K.N.S.S. Batch 2, Asta Morris, 601 bts
Kleur: vol goud
ABV: 46%

Herfst

Vorig jaar proefde ik de eerste batch van D.R.K.N.S.S. – of kortweg Darkness – van Asta Morris. Dat was toen een sherrygerijpte Lowlander, 465 flessen sterk. Deze tweede batch, die net verschenen is, is echter een Highland malt. Uiteraard ook op een sherryvat gerijpt en de release is deze keer maar liefst 601 flessen sterk.

Het eerste wat me opvalt, is dat deze neus weer typisch Bert Bruyneel is. Laat het aan hem over om herfst in het glas te presenteren. Naast enkele bosgeuren krijg ik ook hints van rood fruit en appelbeignets, moutsuiker en frangipanegebak.

Minder donkerzoet dan de eerste batch (dat was een PX cask, ik denk dat dit een oloroso cask geweest is, eerlijk gezegd) op mango en perzik, iets van noten en gebakken appeltjes. Een snoeperige toets van Werther’s Echte verschijnt. Koffie bonbons. Met een zachte kruidigheid. Kapt gevaarlijk vlot binnen.

Middellange, mooie, zoete en zacht prikkelende afdronk.

Nou, wetende dat je deze sloeberwhisky voor minder dan 60 EUR op tafel kan zetten, kan je niet anders besluiten dan dat dit bang for your buck is en een fles die hier vaak uit de kast gehaald zal worden. Op naar batch 3! Tussen ons gezegd en gezwegen: gaat geweldig bij een pak friet met stoverij, echt waar!

85/100

Geproefd door Mark Dermul op 25-03-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Bottelaar: Asta Morris
Regio: Frankrijk
Fles: Calvados Domfrontais Drouin 59 Year Old 1963, Asta Maurice, #AMF008, 48 bts
Kleur: brons
ABV: 46.6%

Magistraal

Zotte Bert is nog eens naar Drouin getrokken. Dit is al de derde Calvados die hij bottelt van dit huis, maar deze keer heeft hij toch wel alle registers open getrokken… Een Calvados van 59 jaar oud, gedistilleerd in 1963 en zijn hele leven doorgebracht op een eikenhouten vat. Na bijna zes decennia leverde dat amper 48 flessen op. Het is overigens een Calvados Domfrontais, wat betekent dat hij niet enkel van appels werd gestookt, maar dat er ook peren werden gebruikt. Ik heb even mijn vriend Google aan het werk gezet: er is nog nooit eerder een calvados op die leeftijd gebotteld. Waarom verbaast het mij nu niet dat Zotte Bert weer de hand kon leggen op dit unieke vat? Pas de coïncidence zouden de Fransen zeggen.

Ooh… intense en complexe neus op appelcider, butterscotch, boerenboter, champignons (!), gedroogde tuinkruiden, gepofte kastanjes, dennenappels, superglue (!), Luikse siroop (aha, de peren!), amandelen, hint van walnoten en roze pompelmoes met een licht florale toets. Elegant, gedistingeerd, complex. Sidérant zouden de Fransen zeggen.

Fluweelzacht en verleidelijk. Gestoofde peren (ah, ja!), appelmoes, toffee, geglazuurde kastanjes, cacao, eau-de-vie van peren (tja), vers gebrande koffie, tarte tatin, Luikse siroop alweer (ah, ja!), pompelmoes, en nog veel meer. Het komt in laagjes. Deze calvados blijft maar geven. En zo levendig na bijna zestig jaar. Complex en bevredigend. Dat moet een uitstekend vat geweest zijn, ook. Magistral zouden de Fransen zeggen.

En dan die finish. Bijzonder lang, warm op zoethout en kruidige appelmoes, waarbij een fijne balans gevonden wordt tussen enerzijds de kruiden van het vat en anderzijds de fruitigheid van de eau-de-vie. Incroyable zouden de Fransen zeggen.

Als je mij een half uurtje stil wil krijgen, schenk me hier dan een glas van. Dit is magistraal. Toegegeven, mijn ervaring met Calvados is eerder beperkt (dit is nog maar mijn 17^e), maar dit is toch zonder enige twijfel de lekkerste en meest complexe die ik al ooit heb geproefd. Voor 700 EUR mag dat ook wel, natuurlijk. Évidemment zouden de Fransen zeggen.

94/100

Geproefd door Mark Dermul op 25-03-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Bottelaar: Asta Morris
Regio: Trinidad
Fles: Trinidad 21 Year Old 2001 Rasta Morris, #RM031, 253 bts
Kleur: brons
ABV: 63.8%

Caroni Jr

Neen, dit is geen Caroni. Die is ondertussen onvindbaar en – vooral – onbetaalbaar geworden. Dus moet het wel van de enige overgebleven distilleerderij Trinidad Distillers Ltd afkomstig zijn. U kent ze misschien onder de naam House of Angostura. Rasta Morris bottelde dit single cask op een flink hoge vatsterkte na meer dan twee decennia rijping, 17 tropische en 4 continentale. Dat wordt smullen!

OMFG… dit is fantastisch. Sorry om zo met de deur in huis te vallen, maar deze neus offreert niet alleen tropisch fruit als kokosnoot, lychee en pruimen, maar ook mooie toetsen koffiegruis, mokka, rietsuiker en lentebloesems. En… nogmaals sorry, hij doet me eigenlijk wel aan Caroni denken.

Olieachtige structuur. Bijna stroperig zelfs. En onmiddellijk lekker krachtig en een beetje pikant. En ja, wederom… dit zou ik blind wel eens Caroni durven genoemd hebben. Maar dan minder in your face, eerder Caroni Junior met extra toetsen van mokka, rietsuiker, kaneel, kruidnagel, rozenwater en kokosnoot op de BBQ. De alcohol is trouwens perfect geïntegreerd, want deze rum bijt niet.

Hoewel het ABV duivels hoog is, is de afdronk van deze rum absoluut geweldig. Zachtjes aan deemsteren de kruiden weg om opnieuw te plaats te maken voor flink wat zoetigheid. Karamel en tabak op het sterfbed.

Wat een zalige krachtpatser van een rum. En dat voor zo’n 150 EUR. Hem nog vinden zal niet zo makkelijk zijn, ben ik bang.

91/100

Geproefd door Mark Dermul op 21-03-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Bottelaar: Asta Morris
Regio: Jamaica
Fles: Jamaica 17 Year Old 2005 Rasta Morris, #RM027, 257 bts
Kleur: koper
ABV: 52.7%

Humus

Het was toch al even geleden dat we nog eens werden verblijd met een rum release van Rasta Morris, maar eindelijk is het zover. Deze Jamaicaan rijpte 17 jaar lang, na een distillatie in 2005 in de Worthy Park distilleerderij. Het single cask leverde 257 flessen op vatsterkte op.

Zoals je van een Jamaicaanse rum mag verwachten, is ook deze weer lekker funky op de neus. Bakbanaan met kandijsuiker en tijgerbalsem maar ook houtlijm, elastiekjes en een karrenvracht aan humus.

De alcohol is perfect geïntegreerd. Deze bijt hoegenaamd niet. Lekker romig en best pikant om kruidnagel, kamfer en zwarte peper. De tijgerbalsem evolueert naar kokosmelk terwijl de bakbanaan nu overgoten is met smeuïge honing. Hij is minder funky dan de neus doet vermoeden. Dit is absoluut niet in your face wat ik een voordeel vind.

In de finish komt de humus nog eens piepen, alsook iets wat me aan (ongezouten) pinda’s doet denken. Maar het laatste woord is toch voor de funky toetsen.

Puur Jamaica, man! Als je van de stijl houdt, dan is deze Worthy Park niet te missen. Reken op zo’n 115 EUR.

89/100

Geproefd door Mark Dermul op 25-03-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Bottelaar: Asta Morris
Regio: Frankrijk
Fles: Bas-Armagnac Garreau 46 Year Old 1975/2022 Asta Maurice, AMF007, 280 bts
Kleur: brons
ABV: 49.2%

Überfruity

Met deze fles is Asta Maurice – het label voor Franse spirits van Zotte Bert – niet aan zijn proefstuk toe wat Armagnac betreft. Deze keer bottelde hij een 46-jarige van Garreau, gelegen in het hartje van Bas-Armagnac. Hij stond hier al eventjes in de kast op mij te wachten, maar eindelijk ga ik ‘m aan de lippen zetten (aangezien ik een sparring partner had in de Garreau 1989 die ik hiervoor proefde).

Machtige neus! Dedju toch, wat is dit goed. Je neus heeft nog maar één keer de geur van deze Bas-Armagnac opgesnoven en je weet al meteen dat je goed zit voor een uitstekend half uurtje. Gekonfijte appelsienschillen, opgelegde rozijntjes, verse vijgenconfituur. Een duister kantje onthult zich na enkele ogenblikken. Het doet me denken aan vers afgestreken lucifers en kaarsvet. Helemaal op de achtergrond en je moet er je tijd voor nemen om het te ontdekken. Maar het bewijst wel de complexiteit van dit spul.

Oh… deze komt fluweelzacht binnen. Lekker zoet – überfruity – waarbij abrikozen en appelsienen in het voetlicht treden, terwijl ananas en stekelbes in de coulissen klaar staan om te figureren. Langzaam maar zeker spreekt het hout: kruidnagel, saffraan, zoethout. Ongelooflijk hoe hij op smaak de al uitstekende neus vlotjes overtreft.

De afdronk is zoet, pittig gekruid, licht drogend en erg gedistingeerd.

Dit is grootse klasse. Zo pakweg 200 EUR en links en rechts nog te vinden. Aanrader!

91/100

Geproefd door Mark Dermul op 25-03-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Garreau
Regio: Frankrijk
Fles: Bas-Armagnac 1989/2022 bts
Kleur: brons
ABV: 42%

Funky

Charles Garreau was een landbouwingenieur die zijn wijndomein Gayrosse sinds 1919 onderhield met de hulp van zijn kinderen. Vandaag zijn het de derde en vierde generatie die nu de wijngaarden – samen goed voor 33 hectare – beheren. We zitten in het hart van de Bas-Armagnac streek. Voor de productie van hun eau-de-vie maken ze gebruik van de Baco, Ugni Blanc en Folle Blanche druif, maar de wijnen worden wel apart gedistilleerd. Dan worden ze geblend en op eiken vaten gestoken in de kelders van het kasteel. Ja, kasteel. Chateau Garreau werd gebouwd in de 19^e eeuw onder Napoleon III door de Russische prins Soukovi Kabylin – de vorige eigenaar – die specifiek voor de productie van Armagnac aangesteld was door het Russische hof. In het glas zit een Bas-Armagnac die gestookt werd in 1989 en gebotteld in december 2022. Dus pakweg 33 jaar oud.

Uitstekende neus! Donkerzoet met een vuil randje op de te verwachten pruimen en rozijnen, maar ook iets fris als van kruisbes en ananas. Dat vuile randje begint zelfs een beetje naar linoleum te neigen, waardoor ik heel even de vergelijking met een Jamaica rum niet kan onderdrukken. Na enkele minuten ademen evolueert dat naar melkchocolade met een rode crème vulling. Nice!

Goeie body. Flink olieachtig en mondvullend. Mierzoet met wederom dat funky randje en tevens flink gekruid. Denk nootmuskaat en kruidnagel, maar ook iets van munt. Ja, midpalate krijgt hij een frisse opstoot. Dan volgt het donkerzoete, bijna obligate fruit, dat hier nog eens netjes wordt opgeleukt met abrikozenconfituur, espresso en appelsienzeste.

En dan die afdronk… man, man, man, dat is de troefkaart van deze Bas-Armagnac. Hij is lekker zoet, kruidig, warm, zacht drogend en duurt een eeuwigheid.

Geweldige kennismaking met dit huis. Dankjewel, Bob, voor deze heerlijke vloeibare versnapering.

88/100

Geproefd door Mark Dermul op 25-03-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Vaudon
Regio: Frankrijk
Fles: Cognac Vaudon Lot 77, Malternative Belgium 2023, Fins Bois, #21 ‘Le soleil du printemps’, 390 bts
Kleur: koper
ABV: 54.9%

Bokser in Tuxedo

Pieter houdt er stevig de pas in! Ik proefde de 20^e cognac van Malternative Belgium pas in februari en ziehier nummer 21! Deze keer een Fins Bois van maar liefst 46 jaar oud van het huis Vaudon, dat helemaal teruggaat tot 1771. Ergens in de 20^e eeuw komt het domein in handen van de familie Vaudon en vandaag de dag wordt het gerund door Pierre Vaudon. Pierre is geen onbekende in de cognacwereld, want is hoofd van het bekende merk François Voyer (waarvan we ook al flink wat lekkers hebben geproefd). Vaudon’s unieke talent is dat het zich enkel en alleen richt op Fins Bois, een cru die er om bekend staat om snel te rijpen. Ook uniek is dat zij aan hun wijnen, geproduceerd van de Ugni Blanc druiven, geen zwavel toevoegen. ‘Le soleil du printemps’? Dat klinkt aantrekkelijk. Ik hou wel van lente in het glas. Aan de slag!

De neus is bijzonder aromatisch op een stoofpotje van peren, krieken en overrijpe steenvruchten – het geheel overgoten met een flinke dosis florale honing. Zoethout en abrikozengebak doen snel hun intrede, alsook een vreemde, maar verre van onaangename zilte toets. Tot slot de geur van pas geboende parket. Lekker!

Bijzonder mondvullend – zeg gerust waxy – en onmiddellijk een tikkeltje pikant! Het fruit van de neus wordt nu probleemloos gewikkeld in een karrenvracht aan witte peper en kalisse. En de dosis honing verdubbeld! Best herbaal. En het ABV laat zich voelen. Dit is een krachtpatser, maar wel erg elegant. Een bokser in een tuxedo in een weiland waar de bloemen zich voor het eerst laten zien. WTF? Sorry. Dit soort visioenen overkomt me soms.

De afdronk is lang, warm, elegant en bevredigend.

Mijn eerste kennismaking met Vaudon is alvast erg goed meegevallen. Verkrijgbaar bij Malternative Belgium voor 199 EUR. Bedankt voor het sample, Pieter!

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 24-03-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Laurichesse
Regio: Frankrijk
Fles: Laurichesse Le Chai de Mon Père Fût #300, Grande Champagne, 140 bts
Kleur: brons
ABV: 49%

Nobel Hout

Pas vorig jaar leerde ik het relatief nieuwe huis Laurichesse kennen en het was zonder overdrijven head over heals met deze cognac. Olivier en Lea Laurichesse richtten het huis pas in 2018 op, nadat vader Guy op pensioen ging. Hij trok met zijn installatie rond om op verplaatsing voor andere wijnboeren te stoken. Maar de kinderen gaan de eigen vaten, die papa in de 1970s met mondjesmaat in de kelder te slapen legde, als single casks op de markt brengen. Zo proefde ik eerder al fût 104 en fût 301, toen nog met ‘Hommage’ op het label. Dat werd nu vervangen door ‘Le Chai de Mon Père’ (de kelder van mijn vader). In het glas zit een cognac – fût 300, op een vatsterkte van 49% – die meer dan 40 jaar rijpte.

Zalige neus op gekonfijte appelsien (lijkt wel de huisstijl, want heb ik al bij elke Laurichesse gehad) en vanille, aangevuld met zachte toetsen van nobel hout en kruiden. Chocolade en tabaksbladeren. Hij lijkt wat aan de droge kant, zeker in vergelijking met zijn broertjes, maar desalniettemin is dit een grootse neus. Alweer.

Lekker olieachtig en heel smaakvol. Mondvullend en flink kruidig. En ja, droger dan zijn voorgangers. Appelsien, zeste incluis, wordt opgesmukt met chocolade en een heleboel kruiden. In willekeurige volgorde: kaneel, kruidnagel, saffraan en chilipeper. Machtig. Iets van amandelen en walnoten. Hier hoort een affogato bij, als u het mij vraagt.

De afdronk is lekker kruidig, zacht drogend en licht bitter en simpelweg uitstekend.

Ik ben bang dat ik mijn voorliefde voor dit huis niet onder controle krijg. Ik kijk reikhalzend uit naar de volgende release! In tegenstelling tot vat 301 dat 388 flessen opleverde, moeten we het bij dit vat met minder dan de helft stellen. Wellicht verklaart dit ook waarom een fles 259 EUR kosten (tegenover 160 EUR voor vat 301). Maar toch niet getwijfeld en met rede! Ik kijk enorm uit naar ons bezoek aan hen deze zomer!

87/100

Geproefd door Mark Dermul op 24-03-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Brouwerij: Moortgat
Regio: België
Fles: Duvel Barrel Aged Irish Whiskey Edition, 124.860 bts
Kleur: koper
ABV: 11.5%

Dublin Duvel

Voor de 7^e editie van de Duvel Barrel Aged sloeg de distilleerderij Moortgat de handen in elkaar met de Ierse distilleerderij Teeling. Zo bracht Teeling een whiskey uit die op Duvel-vaten had gerijpt en bracht Moorgat een Duvel uit die op Teeling-vaten heeft gerijpt. En zo is de circel mooi rond. Er werden maar liefst 624 vaten afgevuld, wat resulteerde in een oplage van maar liefst 124.860 flessen. Hij schenkt koperkleurig met een witte kraag die al snel wegtrekt en een film van zo’n 3ml op het bier laat staan.

Rozijntjes, kerststol, vanille, woodsmoke (leuk!) en zoete mout… deze neus is best aangenaam!

Hij kapt fris naar binnen en offreert onmiddellijk lekker zoete toetsen van Christmas Cake met heel veel rozijntjes en zelfs wat cacao, maar verliest midpalate wat van zijn charme om dan licht zoetzuur te worden en… in alle eerlijkheid… wat uit elkaar te vallen.

De afdronk is middellang en geeft me het gevoel wat appelsiensap en… een druppel bloed op de tong te hebben.

De neus begon veelbelovend, maar ik moet bekennen dat ik op smaak en in de afdronk enkel maar kon vaststellen dat dit de minste is die ik al proefde. Het is niet anders.

Geproefd door Mark Dermul op 08-01-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be)

Brouwerij: DOT Brew
Regio: Ierland
Fles: DOT Brew & Teeling Joining The Dots, 330ml
Kleur: goudblond
ABV: 5.2%

Honing

Eerder proefde ik van DOT Brew al de pilsner Painting the Town Green en de amber ale Bright Lights Big City die eveneens tot stand kwamen door de samenwerking met de Teeling distilleerderij. Welnu, hier is weer zo’n pilsner die nu naar de naam Joining The Dots luistert. Deze keer betreft het een pils die geconditioneerd werd in Teeling vaten waar voorheen hun blend rijpte (malt & grain) alsook voormalige witte wijnvaten die door Teeling werden gebruikt. Hij schenkt goudblond met een mooie witte kraag met grote bellen. Hij houdt relatief lang stand.

Knapperige mout, zachte stalgeuren, honing en hoppen. Aangenaam frisse neus.

Op smaak is hij eerst zoet, maar wordt dan snel zachtjes bitter. Ik krijg opnieuw wat honing (wat me een beetje verrast), zoete mout, appelmoes en – ik ben zeker dat het deze keer niet tussen mijn oren zit! – whiskey. De Teeling springt er echt uit en dat vind ik prettig.

De afdronk is erg kort, hoppig en zacht bitterzoet.

Nou, da’s toch stukken beter dan de saaie Painting the Town Green die ik eerder proefde. Van deze lust ik er nog wel eentje!

Geproefd door Mark Dermul op 08-01-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be)

Bottelaar: Boann Distillery
Regio: Ierland
Fles: The Whistler Irish Honey, Beekeepers Select
Kleur: goud
ABV: 33%

Mokatine

Naast Ierse whiskey brengt Boann ook een Ierse whiskeylikeur uit, met honing die uit de bijenkorven komt die op de boomgaarden van de familie staat. Hij wordt gebotteld om 33%. Van zodra ik ‘m in mijn glas schenk, weet ik al dat het een mierzoete bedoening gaat worden, want hij is letterlijk stroperig dik.

Mokatine, butterscotch, boter, koffie, ananas en honing. En dat alles in het kwadraat. Dat is de essentie van de neus van deze likeur. En aangezien ik zot ben van mokatine – u weet wel, die Arabiertjes, koffiesnoepjes uit Antwerpen die me terug katapulteren naar mijn kindertijd – vind ik dit best lekker.

Ja, dit is stroperig van structuur. Nog dikker dan hoestsiroop. Het mondgevoel van vloeibare honing… oh, wacht… Mier- en mierzoet, uiteraard, met wederom butterscotch, mokatine en honing, maar dan op steroïden, want de Ierse whiskey laat zich niet onbetuigd. Een hint van tropisch fruit en wat houtkruiden tekenen present, waardoor deze likeur toch erg aangenaam wordt (in zijn genre).

Het leuke is dat de finish erg lang is. Mierzoet, natuurlijk, maar de kruidigheid van de whiskey laat zich hier opmerken.

Leuk tussendoortje van The Whistler. Een vloeibaar dessertje. Of beter nog: doe een theelepeltje hiervan op je limoensorbet. Of in je thee.

82/100

Geproefd door Mark Dermul op 08-01-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Teeling
Regio: Ierland
Fles: Teeling Wonders of Wood Second Edition, OB 2022, Virgin Portuguese Oak
Kleur: vol goud
ABV: 50%

Pikant

De eerste editie van de Teeling Pot Still in de Wonders of Wood reeks werd gerijpt op Chinkapin Oak en kon mij bekoren, maar ik moet bekennen dat ik erg uitkijk naar deze tweede editie die rijpte op Virgin Portuguese Oak.

Zoet en flink kruidig, wat wijst op de ongemoute gerst in de mix, typisch voor een pot still whiskey. Meergranenbrood, laurierblaadjes, rozemarijn en nieuwe zadeltassen. Dan volgen sultanas, een hint van abrikozen en kruisbessen.

Lekker olieachtig. Het fruit van de neus keert weer, maar heeft het knap lastig tegen de felle kruidigheid die zich vertaalt naar rozemarijn, flink wat peper, cacao en tuinkruiden. De toets van leder die ik op de neus had, keert niet weer, maar wordt vervangen door een romige toets als van melkchocolade… of chocolademelk. Pruimtabak. Vijgen en rode appels verschijnen midpalate. Stevige whiskey, hoor!

In de middellange afdronk keren de sultanas weer, maar hij blijft kruidig tot het bittere einde en laat de mond relatief droog achter.

Lekker, maar een tikkeltje te pikant naar mijn goesting. En uiteraard werd ook dit sample mij bezorgd door Mr Teeling Belgium. Merci, Benny.

85/100

Geproefd door Mark Dermul op 19-02-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Bushmills
Regio: Ierland
Fles: Bushmills 2008 The Causeway Collection Jupille Casks Finish
Kleur: brons
ABV: 55.1%

Jupille

 Bushmills lanceerde in 2020 de Causeway Collection waarin een aantal gefinishte whiskeys verschenen. Degene die nu in het glas zit, werd gedistilleerd in 2008 en kreeg een rijping op zowel bourbon- als oloroso sherryvaten, alvorens overgeheveld te worden naar Jupille casks voor de laatste drie jaar. Jupille is een Franse eikensoort, naar het gelijknamige bos in Frankrijk aan de voet van de Pyreneeën.

Als ik mijn neus voor de eerste keer in het glas steek, lijk ik wel aan een bourbon whiskey te ruiken. Ik krijg vooral vanille en kokosnoot, gevolgd door een heftige notigheid. Wat later volgt dat een flink florale toets met hints van rood fruit. Aangenaam, maar niet uitzonderlijk (en een tikkeltje atypisch voor Bushmills, in mijn ervaring). Als je er een paar druppels water bij voegt, verzacht hij aanzienlijk en toont hij plots toch zijn Ierse aard, i.e. zacht, want tripel gedistilleerd, maar wordt toont hij ook een pak meer aardse toetsen.

Prima body. Lekker olieachtig en onmiddellijk een tikkeltje pikant. Zowel de alcohol laat zich flink voelen als een flinke kruidigheid van de eik. Ik hap zelfs even naar adem, waardoor de fruitigheid duidelijk wat moeite heeft zich te laten zien. Wederom rood fruit, noten en vanille. Iets van marsepein. Met water is hij een pak zoeter en toegankelijker en – in mijn (on)bescheiden mening – beter.

De afdronk is erg kruidig. De Jupille eik offreert een flinke trap tegen de tanden met zwarte peper en nootmuskaat. Wordt naar het einde toe licht bitter, zelfs als je hem met wat water verdund.

Een leuke ervaring, maar naar mijn mening wat te duur voor wat je krijgt. Thx, Benny!

85/100

Geproefd door Mark Dermul op 19-02-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).