WhivieBlog

Bottelaar: Asta Morris
Regio: Frankrijk
Fles: Bas-Armagnac Garreau 46 Year Old 1975/2022 Asta Maurice, AMF007, 280 bts
Kleur: brons
ABV: 49.2%

Überfruity

Met deze fles is Asta Maurice – het label voor Franse spirits van Zotte Bert – niet aan zijn proefstuk toe wat Armagnac betreft. Deze keer bottelde hij een 46-jarige van Garreau, gelegen in het hartje van Bas-Armagnac. Hij stond hier al eventjes in de kast op mij te wachten, maar eindelijk ga ik ‘m aan de lippen zetten (aangezien ik een sparring partner had in de Garreau 1989 die ik hiervoor proefde).

Machtige neus! Dedju toch, wat is dit goed. Je neus heeft nog maar één keer de geur van deze Bas-Armagnac opgesnoven en je weet al meteen dat je goed zit voor een uitstekend half uurtje. Gekonfijte appelsienschillen, opgelegde rozijntjes, verse vijgenconfituur. Een duister kantje onthult zich na enkele ogenblikken. Het doet me denken aan vers afgestreken lucifers en kaarsvet. Helemaal op de achtergrond en je moet er je tijd voor nemen om het te ontdekken. Maar het bewijst wel de complexiteit van dit spul.

Oh… deze komt fluweelzacht binnen. Lekker zoet – überfruity – waarbij abrikozen en appelsienen in het voetlicht treden, terwijl ananas en stekelbes in de coulissen klaar staan om te figureren. Langzaam maar zeker spreekt het hout: kruidnagel, saffraan, zoethout. Ongelooflijk hoe hij op smaak de al uitstekende neus vlotjes overtreft.

De afdronk is zoet, pittig gekruid, licht drogend en erg gedistingeerd.

Dit is grootse klasse. Zo pakweg 200 EUR en links en rechts nog te vinden. Aanrader!

91/100

Geproefd door Mark Dermul op 25-03-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Garreau
Regio: Frankrijk
Fles: Bas-Armagnac 1989/2022 bts
Kleur: brons
ABV: 42%

Funky

Charles Garreau was een landbouwingenieur die zijn wijndomein Gayrosse sinds 1919 onderhield met de hulp van zijn kinderen. Vandaag zijn het de derde en vierde generatie die nu de wijngaarden – samen goed voor 33 hectare – beheren. We zitten in het hart van de Bas-Armagnac streek. Voor de productie van hun eau-de-vie maken ze gebruik van de Baco, Ugni Blanc en Folle Blanche druif, maar de wijnen worden wel apart gedistilleerd. Dan worden ze geblend en op eiken vaten gestoken in de kelders van het kasteel. Ja, kasteel. Chateau Garreau werd gebouwd in de 19^e eeuw onder Napoleon III door de Russische prins Soukovi Kabylin – de vorige eigenaar – die specifiek voor de productie van Armagnac aangesteld was door het Russische hof. In het glas zit een Bas-Armagnac die gestookt werd in 1989 en gebotteld in december 2022. Dus pakweg 33 jaar oud.

Uitstekende neus! Donkerzoet met een vuil randje op de te verwachten pruimen en rozijnen, maar ook iets fris als van kruisbes en ananas. Dat vuile randje begint zelfs een beetje naar linoleum te neigen, waardoor ik heel even de vergelijking met een Jamaica rum niet kan onderdrukken. Na enkele minuten ademen evolueert dat naar melkchocolade met een rode crème vulling. Nice!

Goeie body. Flink olieachtig en mondvullend. Mierzoet met wederom dat funky randje en tevens flink gekruid. Denk nootmuskaat en kruidnagel, maar ook iets van munt. Ja, midpalate krijgt hij een frisse opstoot. Dan volgt het donkerzoete, bijna obligate fruit, dat hier nog eens netjes wordt opgeleukt met abrikozenconfituur, espresso en appelsienzeste.

En dan die afdronk… man, man, man, dat is de troefkaart van deze Bas-Armagnac. Hij is lekker zoet, kruidig, warm, zacht drogend en duurt een eeuwigheid.

Geweldige kennismaking met dit huis. Dankjewel, Bob, voor deze heerlijke vloeibare versnapering.

88/100

Geproefd door Mark Dermul op 25-03-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).