WhivieBlog

Distilleerderij: Laurichesse
Regio: Frankrijk
Fles: Laurichesse Le Chai de Mon Père Fût 212, Grande Champagne, 165 bts
Kleur: koper
ABV: 47.6%

Romance

Hoera! Léa en Olivier hebben weer een single cask gekozen uit hun Chai – enfin, die hun vader hen heeft nagelaten en waar ik in de zomer van 2023 rechtstreeks uit het vat mocht proeven – om op ons los te laten. Dit keer Fût 212 (herinner u dat ik eerder al lyrisch was over hun vaten 301, 104, 300 om maar te zwijgen van de releases die Malternative Belgium (en The Whisky Jury) op de markt hebben gebracht). Maar nu is het dus tijd voor Fût 212, gebotteld op 47.6%. Het vat leverde 165 flessen op. Twee daarvan staan te blinken in Gentbrugge (ééntje in de verzameling, ééntje ondertussen reeds halfweg; het moet maar zo lekker niet zijn!). Deze cognac werd midden de 1970s te slapen gelegd en is dus ruimschoots 40 jaar oud (eigenlijk bijna 50).

Erg aromatische en bijzonder heldere neus op sinaastoetsen, zeste incluis, maar ook rozijntjes en zelfs een hint van kersen. Mooie herbale toets ook, die ik niet eerder bij Laurichesse ontwaarde. Nog iets van snuiftabak en een delicate kruidigheid. Wat een kanjer!

Heerlijk olieachtig, bijna romig, op de tong met een zachte kruidigheid die gepaard gaat met een bijzonder fruitigheid. Vooraan allerhande toetsen die ik met appelsien associeer (en voor mij een beetje de huisstijl is van Maison Laurichesse) met daarachter nog sultanas, abrikozen, perzik en zelfs wat pruimtabak. Machtig lekker, zeg.

Uitstekende finish die erg fruitig begint, maar dan aan kruidigheid toeneemt en een mooi bittertje tentoon spreid, maar slechts heel subtiel drogend blijkt.

Ik had al een romance met Fût 104, maar dit vat bevalt me nog net iets meer! Een flesje zal je zo’n 260 EUR kosten en is elke cent dubbel en dwars waard. Dit is genieten. Maar… helaas al volledig uitverkocht (op minder dan twee weken). Ik ben niet verbaasd en prijs me gelukkig hier twee flesjes van gescoord te hebben.

90/100

Geproefd door Mark Dermul op 04-02-2024
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Cabanne
Regio: Frankrijk
Fles: Cognac Cabanne Lot 19.10 Grande Champagne for the Whisky Jury & Wine4You, 218 bts
Kleur: mahonie
ABV: 44.9%

Onbeschrijfelijk

Lot 19.10, beste vrienden… dat betekent dat deze werd gestookt in het jaar waarin King George V aantreedt in het Verenigd Koninkrijk, zwemmen voor dames wordt opgenomen in de Olympische Spelen, de eerste wasmachine op elektriciteit in werking wordt gesteld en Portugal een republiek wordt. En in Frankrijk? Daar ziet het sigarettenmerk Gauloises het levenslicht, wordt de kunst van Georges Braque voor het eerst omschreven als kubisme en wordt in Bourg-Charente vat nummer 7 afgevuld met deze eau-de-vie door een zekere Marcel Cabanne. De cognac werd nooit overgeheveld in een dame Jeanne en bracht dus maar liefst 114 jaar door op vat!

De neus succulent en bijzonder fruitig, zeker de leeftijd indachtig, met allerhande verse vruchten als perziken en vijgen, maar ook gedroogd fruit als vijgen en abrikozen. Voeg daar nog wat gekonfijte bloedappelsien aan toe en een geroosterde amandel of twee. Bijzonder complex en vermakelijk, maar vooral fris, wat opmerkelijk is. Na enkele minuten in het glas krijgt hij zelfs een mooie waxy toets als van meubelpoets.

Absoluut heerlijk op de tong. Wederom ben ik verbaasd en bijzonder aangenaam verrast door de levendigheid van deze cognac. Met meer dan een eeuw op hout, zou je verwachten dat hij een drogend effect zou sorteren, maar dat is allerminst het geval. Fris en fruitig, met een mooi gekruid randje. Vers en gedroogd fruit, net als op de neus. En bijna romig. Ik zou kunnen doorgaan, maar ik ben bang dat woorden tekort schieten om de complexiteit van dit goedje te omschrijven. Je moet het ervaren!

En zelfs in de heerlijk lange, zoete finish is er van hout geen sprake! Gekonfijte bloedappelsienen met een mespuntje kaneel en wat kruidnagel maken hier een absoluut smaakvol festijn van.

Spectaculair! Hij werd op 6 februari officieel gelanceerd met een flink kostprijsplaatje, toegegeven, en voor zover ik weet zijn er nog wel wat flessen beschikbaar.

94/100

Geproefd door Mark Dermul op 04-02-2024
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Glen Scotia
Regio: Schotland (Campbeltown)
Fles: Glen Scotia 10 Year Old 2010 Limited Batch Release Specially Selected for The Netherlands, OB 2021, Heavy Charred Finish, 1918 bts
Kleur: oud goud
ABV: 56.8%

Nederland

In 2021 lanceerde Glen Scotia deze zogenaamde Limited Batch Release, 1918 flessen sterk, voor onze Noorderburen. De malt, gestookt in 2010 en gebotteld in 2021, kreeg een heavy charred finish, wat zoveel betekent als afgewerkt in zwaar geblakerde vaten. Ik kreeg een heuse flesrest cadeau van mijn makker Manny.

De neus is… vreemd, maar niet onaardig. Dennennaalden en aardappelpuree gaat wat houtlijm en leder vooraf, alsook wat appelsienschillen. Zaagsel, alsof ik in het atelier van een meubelmaker sta. Dan wat sultanas, gedroogde perzik en limoenzeste. Hier is allerlei aan de gang, maar het staat mij wel erg aan.

Lekker olieachtig en onmiddellijk pikant op venkel, peper en vanille. Het hout is erg luid, zonder te storen. Een tikkeltje funky op plantenwortels, gember en zoethout, met zelfs iets wat me aan peat doet denken. Een mix van rauwe champignons, mandarijntjes, toffee en walnoten. Mokka op de achtergrond. Midpalate evolueert dat naar gekonfijte appelsienschillen en fudge.

De afdronk is lang op kruiden en tabaksbladeren. De toets van dennen die ik al op de neus kreeg, keert weer, maar wordt verzacht door honing en een bittertje als van een druivenpit.

Dit is dan weer een erg leuke vatselectie. Die Nederlanders toch, zo’n chance hebben. Nog te koop voor net geen 80 EUR. Thx, Manny!

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 27-12-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Springbank
Regio: Schotland (Campbeltown)
Fles: Springbank 12 Year Old Cask Strength, Batch 23, OB 2021, 100% bourbon
Kleur: goud
ABV: 55.9%

100% Bourbongerijpt

De 12 Year Old Cask Strength releases van Springbank zijn populair en met recht en rede. Geen enkele batch heeft me tot hiertoe teleurgesteld en ik ga er van uit dat deze batch, die in 2021 werd gebotteld dat ook niet zal doen. Ik kreeg het sample overigens in de handen gedrukt door mijn goeie vriend Manny. In tegenstelling tot eerdere batches, is deze 23^e 100% bourbongerijpt!

De neus begint relatief gesloten, maar een beetje handwarmte helpt hem flink op gang. De typische toetsen van Springbank tekenen present: gras, hooi, aarde, leisteen, een stoffige garage, honing, perzik en overrijpe appels. Iets van mosterd en bijenwas, jute zakken en een zachte zeebries. Ja… dit is op en top Springbank en ik mis de sherrytoetsen absoluut niet. Dit is spirit-driven en toont het DNA van Springbank zonder enige verhulling. Uitstekend! Water toevoegen kan geen kwaad. Dat maakt de fruitige toetsen richting de tropen gaan en dat is ook erg lekker.

Stevige aankomst, lekker olieachtig en kruidig met zachte turf en iets verrassends floraal. Viooltjes? Het werkt prima, hoor. Flink wat honing en zoete boter, zout en roze pompelmoes, perzik en appel. Peper maakt je mond warm. Leisteen, natuurlijk. Lichtjes drogend, maar machtig lekker. De aciditeit spat er af, maar op een goeie manier. Wat lekker! Verdund wordt hij zoeter, fruitiger en speelser.

De afdronk is lang, warm, peaty en een beetje dirty, precies als gehoopt. Vanille en turf op het sterfbed. Als je er wat water aan toegevoegd hebt, is de afdronk minstens even lang, maar wel een pak zoeter met zelfs een snoeperig kantje als van ananaskubusjes en Supermanlogo’s. Zalig.

Absoluut heerlijk, maar vandaag de dag nergens meer te vinden, tenzij je er (minstens!) 250 EUR voor over hebt – en da’s van de pot gerukt, natuurlijk. Dankjewel, Manny.

87/100

Geproefd door Mark Dermul op 21-11-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Bottelaar: Watt Whisky
Regio: Schotland (Campbeltown)
Fles: Campbeltown Blended Malt 9 Year Old 2014/2023, Watt Whisky, Clarendon Jamaican Rum Barrel, 272 bts
Kleur: licht goud
ABV: 56.8%

Clarendon

Mark Watt bracht dit jaar weer flink wat lekkers op de markt in die flessen met de prachtige labels (althans, dat vind ik, want ik lijdt ook aan een vorm van synesthesie). Afgelopen zomer bracht hij deze Campbeltown Blended Malt uit, die zich onderscheidt door het feit dat hij 20 maanden gefinisht werd op een Jamaicaans rum-vat van Clarendon. Eens benieuwd…

De neus verraadt het rum-vat onmiddellijk. Ik krijg meteen funky toetsen die ik met Clarendon associeer, wat betekent: groene banaan, citrusfruit, linoleum en bakbanaan. Erg rijk aan esters, maar ik moet bekennen dat ik moeite heb hier nog whisky in te herkennen.

Mooi olieachtig en onmiddellijk zowel zoet, funky als kruidig. Erg kruidig zelfs. Maar… waar is de whisky? Is dit een tea-spooned Glen Scotia? Dat zou voor een groot deel de funkiness kunnen verklaren. Want dit gaat verder dan enkel het rum-vat, hoor. Wat vanille en groene toetsen. Maar als ik heel eerlijk ben… weinig whisky en niet bepaald mijn ding.

De afdronk is lang, maar al minstens even funky op toetsen van nagellakverwijderaar en groene tuinkruiden, peper en zout met een zachte rokerigheid.

Wat een moeilijke whisky! Blind zou ik wellicht niet eens aan whisky gedacht hebben, kan je nagaan. Maar wel een leuk studieobject, dus dankjewel, Benny!

83/100

Geproefd door Mark Dermul op 21-11-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Springbank
Regio: Schotland (Campbeltown)
Fles: Longrow Peated, OB 2022
Kleur: zonlicht
ABV: 46%

Gewoon erg lekker

Longrow is, zoals u ongetwijfeld weet, de zwaar geturfde malt uit de Springbank distilleerderij. De malt is vernoemd naar een teloorgegane Campbeltown distilleerderij, opgericht in 1824 door John Ross. De malt werd voor het eerst gestookt door Springbank in 1973. Wij zetten een recentere botteling aan de lippen, namelijk uit 2022.

Aromatische, herbale neus op koeienvlaai, toffee, oxo, turf en pompelmoessap. Een acquired taste, wellicht, maar mij staat dit heel erg aan. Gewoon erg lekker.

Mooi olieachtig en mondvullend, prima sterkte, perfect gebalanceerd tussen zoete toetsen enerzijds en een panoplie aan minerale, kalkachtige, zurige toetsen anderzijds. Ik lijk wel kiezels uit een jute zak te likken. Mooi zilt randje ook. De turf is intens, maar uiteraard niet medicinaal. Gewoon erg lekker.

De afdronk is middellang, zoet versus zilt versus… earthy. Gewoon erg lekker.

Voor een instapwhisky aan zo’n vriendelijke prijs, is dit wel een kanjer, hoor. Dankjewel, Manny.

85/100

Geproefd door Mark Dermul op 21-11-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

In 2021 lanceerde Glen Scotia deze zogenaamde Limited Batch Release, 1918 flessen sterk, voor onze Noorderburen. De malt, gestookt in 2010 en gebotteld in 2021, kreeg een heavy charred finish, wat zoveel betekent als afgewerkt in zwaar geblakerde vaten. Ik kreeg een heuse flesrest cadeau van mijn makker Manny.

Distilleerderij: Glengyle
Regio: Schotland (Campbeltown)
Fles: Kilkerran Heavily Peated Batch 8, OB 2023
Kleur: licht goud
ABV: 58.4%

Alcoholisch

Voor de Heavily Peated reeks van Kilkerran wordt een mout gebruikt met een ppm-gehalte van 85. Da’s best al de moeite, hé! Ik had tot op heden enkel Batch 4 geproefd, maar dankzij mijn vriend Benny VDB kan ik nu ook Batch 7 en Batch 8 proeven. Het spreekt bijna voor zich dat ik ze head-to-head proef, toch? Eindigen doen we met Batch 8 die begin dit jaar op de markt verschenen is. Ook deze is een mix van 90% bourbon- en 10% sherryvaten.

Leuke neus, maar een pak alcoholischer dan Batch 7 en daardoor iets minder toegankelijk. De neus is ook minder ‘breed’ als u begrijpt wat ik bedoel. Ik krijg eerder ontbijtgranen, turf en kalk, maar ook appels en peren, een hint van amandelen, witte chocolade en brooddeeg. Nog een hint van citroensap en rozemarijn. Minder uitgesproken dan Batch 7, maar nog steeds erg aangenaam, hoor!

Olieachtig en mondvullend maar tegelijkertijd net iets te scherp om onmiddellijk te bekoren. Ik hap zelfs even naar adem. Eens de speekselklieren hun job gedaan hebben, merk ik wel mooie, zoete toetsen van appels en vanille en opnieuw wat amandelen. De rokerigheid wordt wel verrassend groot en maakt de mond helemaal warm. En dat doet deugd. Een zilt randje verschijnt. De peper en het zoethout zorgen voor een mooie kruidigheid.

De afdronk is wederom middellang en zacht gekruid, maar vooral zoet op appels en vanille.

Verrassend verschillend van de vorige batch (die ik beter vond), maar ook erg goed. Gewoon een tikkeltje te alcoholisch naar mijn gading. Dankjewel, Benny!

85/100

Geproefd door Mark Dermul op 24-11-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Glengyle
Regio: Schotland (Campbeltown)
Fles: Kilkerran Heavily Peated Batch 7, OB 2022
Kleur: licht goud
ABV: 59.1%

Plasticine!

Voor de Heavily Peated reeks van Kilkerran wordt een mout gebruikt met een ppm-gehalte van 85. Da’s best al de moeite, hé! Ik had tot op heden enkel Batch 4 geproefd, maar dankzij mijn vriend Benny VDB kan ik nu ook Batch 7 en Batch 8 proeven. Het spreekt bijna voor zich dat ik ze head-to-head proef, toch? Beginnen doen we met Batch 7, die een jaar geleden op de markt verscheen. Hij werd samengesteld met 90% bourbon-gerijpte en 10% sherry-gerijpte Kilkerran.

Lekker peaty, natuurlijk, maar tegelijkertijd old school met toetsen van wit fruit en kalk, natte aarde, hooi, vanille en iets wat me aan een schapenstal en rozemarijn doet denken. Maar ook een toast met acaciahoning. Herfstbladeren na een flinke regenbui. Overrijpe peren. Plasticine! Dit is verrassend goed voor zo’n jonge beestje (want de malt is zo’n 5 jaar oud).

Mooi olieachtig en onmiddellijk zowel earthy, peaty als flink gepeperd. Het witte fruit keert weer, maar wordt mooi aangevuld met licht bittere toetsen van pompelmoes. Zelfs een zilt randje en een mespuntje mosterd. Betrekkelijk maritiem, zelfs. Dit is bijzonder lekker.

In de finish, die medium lang is, komt de turfrook nog het best tot zijn recht. Geen medicinale toetsen zoals op Islay, maar de typische Campbeltown turf met zijn zoetzure, minerale en herbale kwaliteiten.

Da’s echt wel een old school toppertje, amai. Merci, Benny.

PS. Hij verdraagt water erg goed!

87/100

Geproefd door Mark Dermul op 24-11-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Glengyle
Regio: Schotland (Campbeltown)
Fles: Kilkerran 8 Year Old Cask Strength, Batch #6, OB 2022, Sherry Casks
Kleur: brons
ABV: 58.1%

Duur

Dit is al batch 6 van de 8-jarige op vatsterkte, gerijpt op sherryvaten. Jong en krachtig met zijn 58.1%, dus ik hou water bij de hand.

De neus is alvast erg aromatisch op rozijntjes, pruimen, Café Noir koekjes en gedroogd en gekonfijt fruit. Dit is op de neus alvast best een feestje.

Ook op smaak is dit best een bommetje met zijn toetsen van pruimen, rozijnen, cacao en kruiden. Die kruiden vertalen zich naar kruidnagel, zwarte peper en zelfs wat oregano. Dit is een monster, hoor. Ik krijg flink wat hout, maar op een goeie manier. De sherry heeft alvast zijn stempel gedrukt en zorgt voor de nodige zoetigheid, terwijl de spirit van Glengyle – sorry, Kilkerran – compleet overeind blijft. Mooie balans!

Die finish is alvast bijzonder lang en kruidig, met de nodige toeters en bellen naar kruidigheid toe.

Ocharme 8 jaar oud en toch al zoveel te bieden? Da’s gewoon knap werk, toch? Maar laten we eerlijk zijn: 135 EUR voor een flesje van dit spul is toch erg duur.

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 19-11-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Glengyle
Regio: Schotland (Campbeltown)
Fles: Kilkerran 5 Year Old Heavily Peated, Online Tasting Week, Fresh Oloroso Cask, 1.303 bts
Kleur: oud goud
ABV: 58.2%

Trap

Ah, wie herinnert zich nog die vervelende COVID-periode waarin we vooral online moesten proeven? Glengyle, bekend van de Kilkerran single malt, organiseerde zelfs een heuse online tasting week en daar zat deze 5-jarige zwaar geturfde en op zogenaamde Fresh Oloroso Cask gerijpte Kilkerran malt bij. Ik kreeg het sample cadeau van Jeroen van Care for Craft Spirits, waarvoor dank!

Gebakken ajuin, rum-rozijnen en iets wat me aan bruine suiker doet denken. Dat alles in een jasje van zachte turfrook… da’s de neus van dit jonge beestje in een notendop. Na enkele minuten ademen komen daar nog wat aardse toetsen bij, alsook karamel en licht aangebrande bakboter. Maar laat me daar snel aan toevoegen: het werkt en ruikt heerlijk!

Lekker olieachtig en onmiddellijk flink pikant op chilipepers en kruidnagel. Ja, dit is betrekkelijk jong, als u het mij vraagt, maar het stoort allerminst. Flink wat zoetzure turfrook nu, aangevuld met karamel en citrusfruit en een geweldige umami toets waar ik niet meteen de vinger op kan leggen. Honing probeert wat extra zoets toe te voegen, maar heeft de grootste moeite tegen de scherpe spirit. Peren en pruimen maken het plaatje compleet.

De afdronk is verrassend kort, maar wel lekker. Umami en kruidig met een tikkeltje citroenzeste op het sterfbed.

Dit mag dan wel erg jong zijn, het is tegelijkertijd een flinke trap tegen je tanden.

85/100

Geproefd door Mark Dermul op 19-11-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Glengyle
Regio: Schotland (Campbeltown)
Fles: Kilkerran 16 Year Old, OB 2022
Kleur: goud
ABV: 46%

Way Back When

De 16-jarige van Kilkerran is de malt met de oudste leeftijdsaanduiding die ze hebben. Geweldig te bedenken dat ze al een 16-jarige hebben terwijl ik mij de opening van de distilleerderij nog kan herinneren als groot nieuws way back when. We worden oud(er). Het is een vatting van 60% sherry-, 35% bourbon- en 5% rumvaten gerijpte malt. En ook al is het de derde keer dat hij in het glas gaat, ik had ‘m nog niet eerder besproken. Dat wil ik vandaag graag rechtzetten, want dit is een uitstekende single malt!

Heerlijk old school neus op leder, leisteen en olijven, maar ook geel steenfruit en mirabellen, koekjesdeeg en perzik in blik. Zoals ik van Kilkerran gewend ben, een tikkeltje vuil op een goeie manier. Zachte turf én woodsmoke gaan hier perfect hand-in-hand. Heerlijk.

Ja, deze komt netjes binnen, hoor. Olieachtig en best punchy, bijna boozy, op toetsen van geel fruit, steenfruit, peper en zout, eikenhout, pruimtabak, mirabellen, rozijntjes en enkele toetsen van tannine zonder drogend te worden. En zelfs enkele zoetere toetsen die ik met rum associeer. Knap gedaan. Doet me zelfs een beetje denken aan de Springbank 15 Year Old, stel je voor (hoewel iets zoeter). Mooi!

De afdronk is middellang op peper en zout, maar ook honing en leder. Citrus op het sterfbed.

Wat een ongelooflijk goeie whisky is dit (als je van dit profiel houdt). En best betaalbaar met zijn prijskaartje van om en bij de 100 EUR. Grappig detail: op het ruglabel staan de importeurs vermeld en The Nectar uit Zolder staat bovenaan.

87/100

Geproefd door Mark Dermul op 19-11-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Bottelaar: Springbank Distillers
Regio: Schotland (Campbeltown)
Fles: Campbeltown Loch, OB 2022, ‘Dark’
Kleur: amber
ABV: 46.0%

Kleurverschil

Het is niet de eerste keer dat ik de bekende Campbeltown Loch aan de lippen zet, maar dit is een specialleke… Hoewel er geen officiële extra benaming aan gegeven wordt, kreeg deze in de volksmond de naam Campbeltown Loch Dark mee, omdat deze release – uit 2022 – een wel veel donkerdere versie is dan we gewend zijn. Het is een publiek geheim dat recente releases bestaan uit zowel Springbank, Longrow, Hazelburn, maar ook Glen Scotia and sinds kort Kilkerran. Maar in deze mix gingen duidelijk wat meer sherryvaten, aan de kleur te beoordelen. Eens benieuwd hoe deze verschilt in smaak van een minder donkere versie uit hetzelfde jaar…

De neus is erg aangenaam en typisch Campbeltown, zou ik durven zeggen, want ik krijg een resem aroma’s die me doen denken aan kiezelsteentjes en gyproc met een hint van rijzend brood en citrus fruit, maar ook jute zakken en zand. Tikkeltje vuil, precies zoals je van de regio mag verwachten. Qua fruit durft ik te spreken van appel, limoen en enkele verloren gelopen rozijn. In die zin ben ik wat verrast dat het verschil op de neus met de ‘lichtere’ batch niet groter is.

De body is prima, de blended malt verrassend fris in eerste instantie. Zoet op rozijntjes en appels, pompelmoessap en iets van citroengras. Dan volgen de obligate kiezels, leisteen, kalk en zachte rokerigheid. Wordt grootser naarmate hij even op de tong tot rust mag komen. Lekker pittig gekruid ook. Peper en zout. Iets van amandelen verschijnt, terwijl een toets van vanille me prettig verrast. Dit is allemaal heel toegankelijk, maar verrassend complex tegelijkertijd.

De afdronk is erg lang, lekker warm van de peper en de rook met een zalig ziltje op het sterfbed.

Dit is echt een steengoede whisky! Hoewel er kleine nuances in de verschillende batches zitten, lijkt het er op dat het in dit geval enkel over kleurverschil gaat, want op smaak is deze niet bepaald ‘donkerder’ als u begrijpt wat ik bedoel. Nevertheless, een heerlijke whisky! Als je bedenkt dat je deze kanjer voor ocharme 50 EUR kan kopen… Da’s echt waar voor je geld. Perfecte introductie tot de regio. Dankjewel voor het sample, Dieter!

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 19-11-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Glen Scotia
Regio: Schotland (Campbeltown)
Fles: Glen Scotia 11 Year Old 2008 Sherry Double Cask Finish Limited Edition, OB 2020, 15.000 bts
Kleur: goud
ABV: 54.1%

Babykots

Voor mij is Glen Scotia altijd een beetje hit or miss, hoewel ik beken dat de laatste releases die ik geproefd heb eerder een hit dan een miss zijn. Blijkbaar doen ze dingen dan toch beter de laatste tijd. In het glas zit een limited release uit 2020, 15.000 flessen sterk: een Glen Scotia 11 Year Old 2008 Sherry Double Cask Finish. Huh? Hij werd gefinisht op zowel oloroso als PX sherryvaten, vandaar. En gebotteld op vatsterkte. Laat ons maar snel aan het proeven gaan.

Ik moet bekennen dat de neus me initieel niet echt kan bekoren. Hij is zelfs een beetje weeïg. Babykots, anyone? Nogal scherp en gebeeldhouwd, als u begrijpt wat ik bedoel. En vooral een Glen Scotia die veel bourbonvatinvloeden vertoont, wat een beetje vreemd is gezien de aard van de release. Tikkeltje vuil, graankoekjes, wit fruit en griesmeelpap. Oh, well, hopelijk beter op smaak.

Hij is alvast olieachtig op de tong. Weer dat vreemde, moutige karakter dat iets vuils herbergt waar ik niet meteen de vinger op kan leggen en enkel kan omschrijven als babykots. U weet wel: de kleine heeft net zijn pap op en moet nog een boertje laten op uw schouder en dat gebeurt niet geheel droog… De sherrytoetsen zijn gelimiteerd tot een verloren gelopen rozijn en eventueel een dadel met goeie wil. Maar het is een moeilijke malt, moet ik bekennen.

De finish is middellang, zoet en zuur tegelijkertijd en in alle eerlijkheid te lang naar mijn goesting.

Dju… dit is weer een miss. Niet echt mijn ding.

79/100

Geproefd door Mark Dermul op 05-11-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Macduff
Regio: Schotland (Highlands)
Fles: Macduff 11 Year Old 2012 for MMM, 50 bts
Kleur: witte wijn
ABV: 52.1%

Luminous Transitions

De nieuwe reeks van MMM – de 9^e al! – is bij deze officieel gelanceerd onder de naam ‘The ART for ALS Series’. We springen met veel gusto mee op de kar van bottelaars van whisky en bier die ons al zijn voorgegaan om het ALS Fonds Vlaanderen vzw van Alain Verspecht een hart onder de riem te steken. Alain, die zelf door ALS (Amyotrofische Laterale Sclerose, een degeneratieve ziekte) werd getroffen in 2007 en tot aan de nek verlamd is, laat zich niet kisten en blijft strijdlustig én ontpopte zich in de afgelopen maanden tot een heus AI kunstenaar! Je kan zijn kunstwerken bewonderen (en aankopen, uiteraard!) op alainverspecht.com. In samenspraak met Alain selecteren we dit jaar 4 van zijn kunstwerken om onze label mee te tooien. En samen geven we een financiële boost aan het fonds dat onderzoek naar een medicijn verricht, want per verkochte fles gaat er 5 EUR naar het fonds én dat wordt nadien nog eens verdubbeld door Mark & Manny persoonlijk. Dus per release zal er 500 EUR doorgestort worden, wat op het einde van het jaar toch een mooie som van 2.000 EUR oplevert voor de onderzoekers van de KU Leuven. De eerste release – met op het label het prachtige en bijzonder kleurrijke kunstwerk Luminous Transitions – is een bleke, maar montere Macduff uit 2012, gerijpt op een refill sherry hoggie.

Bijzonder frissen en fruitige neus op boomgaardfruit (appels en peren op kop), kamillethee, honing, boerenboter, kokosvlees en een hint van pompelmoes. Op de achtergrond nog wat kruisbessen en een verloren gelopen perzik. Mooie florale toets ook. Het lijkt wel alsof de lente al begonnen is…

Lekker pittig op de tong. Zachte kruiden gaan het witte en gele fruit vooraf, de florale toets vertaalt zich naar wat citroengras en wordt dan gevolgd door iets van amandelschaafsel. Ook hier verschijnt op de achtergrond een hint van perzik. Het vat was alleszins niet overactief, want het DNA van Macduff is mooi herkenbaar. Fris en fruitig.

Hoewel de finish wat aan de korte kant is, is hij lekker snoeperig met een perfect bittertje als van een druivenpit op het sterfbed.

Heerlijke kaarterswhisky, bedoeld om de delen met vrienden en samen een toast uit te brengen op de bewonderenswaardige kerel die Alain Verspecht is!

86/100

Geproefd door Mark en Manny op 18-11-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

The Wasted Wolf is een whiskybar en -shop in Meerbeke, gerund door de immer sympathieke Arranthony Van Sele Ramsay. Sinds kort is hij ook single casks beginnen bottelen, wat een mooie reden was om hem eens te gaan bezoeken. In deze 15 minuten durende Rambling proeven we de drie eerste releases: een Glen Moray, een Campbeltown blended malt en een Milk & Honey.

Distilleerderij: Littlemill
Regio: Schotland (Lowlands)
Fles: Littlemill 30 Year Old 1988/2019 Legends Collection, Hart Brothers, Sherry Butt, 100 bts
Kleur: mahonie
ABV: 51.5%

Onherkenbaar

Het aantal Littlemill dat nog op de markt verschijnt is few and far between en ondertussen is deze Lowland malt stilaan onbetaalbaar aan het worden. Zo ook deze fles, die je vandaag de dag zo’n 1.800 EUR betaalt. Het betreft een malt die in 1988 op een sherry butt te slapen werd gelegd en na drie decennia op vatsterkte werd gebotteld door Hart Brothers in hun zogenaamde Legends Collection. Het kleurtje verraadt een actief sherryvat.

De neus is donkerzoet, volledig volgens verwachting, op pruimen, zoetzure krieken, chocolade en een handjevol noten met nog een leuke umami toets op de achtergrond als van vleesjus. Heerlijk, absoluut, maar… hier herken ik Littlemill absoluut niet in en dat is natuurlijk wel jammer.

Heerlijk stroperige structuur en onmiddellijk een tikkeltje pikant. Ja, flink wat kruiden van het sherryvat (kaneel, kruidnagel, peper), gevolgd door de donkerzoete toetsen van de neus, maar aangevuld met pruimtabak, laurier, gebakken champignons en stoofvleessaus. Echt de moeite, maar ik moet wederom bekennen dat dit nu eender welke Lowland of Speyside malt had kunnen zijn. Littlemill is ook op smaak totaal onherkenbaar.

De afdronk is bijzonder lang, kruidig en zoet en ronduit heerlijk… Maar… u voelt mij al komen…

Fantastische malt, maar een incognito Littlemill, helaas. Nu zijn er wel meer malts die zo overstemt worden door het vat, dat je het distilleerderijkarakter helemaal niet meer kan ontwaren, maar wanneer dat het geval is met een legendarische malt van een gesloten distilleerderij – met dus bijpassend prijskaartje – dan is dat naar mijn mening een spijtige zaak.

88/100

Geproefd door Mark Dermul op 02-01-2024
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: InchDairnie
Regio: Schotland (Lowlands)
Fles: RyeLaw 2017 Single Grain, OB 2022, New Oak Cask Char No 3
Kleur: goud
ABV: 46.3%

Rogge

RyeLaw is best uniek te noemen. Het is een roggewhisky uit Schotland, afkomstig van de InchDairnie Distillery. Een single grain, dus. Op het Spirits in the Sky Festival in Brussel afgelopen november, kon ik kennis maken met oprichter Ian Palmer, die me een heel enthousiast verhaal afstak over zijn geesteskind. Maar… the proof of the pudding is in the eating, toch?

De neus is verrassend zacht met een karrenvracht aan vanille en fudge, gevolgd door de korst van een dubbel gebakken brood, een hint van kaneel en een koffiekoek met kersen op zondagochtend. Aantrekkelijk en heeft niet het minste uitstaans met een Amerikaanse rye whiskey.

De body is wat aan de lichte kant, maar hij blijft wel aantrekkelijk zoet. Snoeperig, bijna. Ook de vanille keert in vol ornaat terug, terwijl iets van gekonfijte appelsienschillen aantreedt, maar het is de mooie, eerder zachte kruidigheid die hem zo elegant maakt. De typische toets van peper die je bij roggewhisky vaak ontdekt, is hier ook vertegenwoordigd, maar op een erg elegante manier. Mooi.

De afdronk is middellang, lekker kruidig en zacht drogend, maar voldoende zoet genoeg om van een prima balans te spreken.

Een Schotse roggewhisky, dat is inderdaad uniek en de smaak is dat ook. Aangename verrassing (afgezien van de prijs).

85/100

Geproefd door Mark Dermul op 02-01-2024
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: InchDairnie
Regio: Schotland (Lowlands)
Fles: RyeLaw New Make Spirit
Kleur: clear
ABV: 72%

Clean & Droog

InchDairnie is een nieuwe distilleerderij, gebouwd in 2014, met als doel enkele blenders te voorzien van voldoende maltwhisky voor hun producten (met name die van Macduff International zoals Grand Macnish, Lauder’s en Islay Mist). Hun eigen whisky, die ze begrijpelijkerwijs InchDairnie dopen, zullen ze pas in 2029 op de markt brengen, wanneer deze minstens tien jaar gerijpt heeft. Het recept voor de blenders hebben ze Strathenry genoemd, maar daarnaast hebben ze ook hun eigen, unieke graanwhisky op de markt die naar de naam RyeLaw luistert. Alvorens het gerijpte product aan de spreekwoordelijke tand te gaan voelen, proberen we eerst hun new make (die niet commercieel verkrijgbaar is, maar een sample werd gescoord op het Spirits in the Sky festival afgelopen november).

Aantrekkelijke en licht zoetzure neus op pindanoten en bruin brood. Ruw graan. Lekker clean en… gewoonweg erg lekker.

Romig en erg pikant (daar zit het torenhoge ABV natuurlijk voor veel tussen), maar de rogge is onmiskenbaar en de toets van noten keert eveneens weer.

De lange finish maakt mijn mond helemaal droog.

Dit belooft erg veel voor de toekomst en ik ben dus maar wat blij dat ik onmiddellijk hierna het eindresultaat kan proeven, namelijk de RyeLaw 2017 roggewhisky. Bedankt voor het sample, Benny!

Geproefd door Mark Dermul op 02-01-2024
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Glenkinchie
Regio: Schotland (Lowlands)
Fles: Glenkinchie 1974 Connosseurs Choice, Gordon & Macphail, 750ml
Kleur: goud
ABV: 40.0%

Not-so-golden Oldie

De oude 10-jarige of de klassieke 12-jarige Glenkinchie konden me nooit echt bekoren. De Distillers Edition vond ik al lekker, maar toen ik afgelopen september ter plaatse de 16-jarige Four Corners of Scotland proefde, was ik definitief over de streep getrokken. En dan volgde een uitstekende 27-jarige in de Diageo Special Releases van 2023. Glenkinchie is met stip gestegen in mijn lijstje. Ik liet de kans dan ook niet voorbijgaan om deze golden oldie van G&M te proeven, toen Joren Nuyts aankondigde dat hij het flesje ging kraken. Het zal een relatief jonge malt zijn, aangezien hij gebotteld werd in een 750ml fles met het zogenaamde ‘old map label’, dus gebotteld voor of ten laatste in 1984.

De neus is echt old school. Waxy met een hint van OBE, maar zonder dat dit een off-note wordt. Flink wat gestoofd fruit, appelmoes voorop, gevolgd door grassige toetsen en zoethout. Honing verschijnt, terwijl iets van groene banaan begint te domineren. Zacht herbaal en erg aangenaam.

Op smaak is hij minder uitgesproken en vertoont hij iets metaligs, wat me niet onmiddellijk bekoort. Meubelpoets, honing en van die zachte snoepjes die we Mariabeeldjes noemen, zonder de guimauve. De kruidigheid neemt langzamerhand toe. De smaak is okay, maar kan de belofte van de neus hoegenaamd niet inlossen.

De afdronk is verrassend lang, waarbij honing en zoethout de plak zwaaien, maar een toets van karton op het sterfbed de boel een beetje om zeep helpt.

De neus is duidelijk het beste van deze oude malt, maar op smaak en in de finish gaat het helaas wat bergaf. Ik ben beleefd gebleven. Desalniettemin een dikke merci aan Joren om deze fles te delen. Het is en blijft immers liquid history, een not-so-golden oldie.

83/100

Geproefd door Mark Dermul op 01-01-2024
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).