WhivieBlog

De whiskies van Clonakilty, opgericht in 2016, liggen nog rustig te rijpen. Maar om de rekeningen ondertussen toch te kunnen betalen, hebben ze ook wat whiskey ingekocht die ze zelf finishen en vermarkten. Dit is een goed voorbeeld. Deze Clonakilty is een single grain die ze finishten op Bordeaux wijnvaten alvorens hem te bottelen op vatsterkte. Slechts 180 flessen van dit goedje zijn afgevuld.

Distilleerderij: Echlinville Distillery
Regio: Ierland
Fles: Dunville’s 12 Year Old PX Cask Finish
Kleur: amber
ABV: 46%

Sappig & Gekonfijt

De Echlinville Distillery ligt in Noord-Ierland op zo’n drie kwartier rijden van Belfast. Ze noemen zichzelf ‘Ireland’s first farm distillery’ en maken poitin, gin en whiskey van gerst die ze zelf verbouwen. Het merk Dunville bestond al veel langer, maar ging verloren. In 2012 besloten ze bij Echlinville om de whiskey in ere te herstellen. In augustus 2013 wordt het eerste vat in de nieuwe Echlinville distilleerderij te slapen gelegd. Beginnen doen ze met whiskey die ze elders hebben aangekocht en dan in hun eigen warehouses een finish gaven. Deze 12-jarige kreeg een finish op PX sherryvaten.

Op de neus is deze malt erg rijk en aromatisch. Wat geel en donker fruit, zowel vers en sappig als gedroogd en gekonfijt. Het geheel is ondergedompeld in een flinke scheut acaciahoning met nog een laagje gezouten karamel daar over heen. Een paar kruidige toetsen van de eik doen zeker hun duit in het zakje, zonder te domineren. Wat zoethout en gember doen ook mee. Alles bij elkaar een erg aangename en bijzonder Ierse neus. Da’s alvast erg sterk begonnen.

De body is prima. Blijft goed plakken. Hoewel nog steeds erg fruitig, wordt de eik nu een tikkeltje luider, wat hem kruidig en warm maakt. Zowel gebakken appeltjes als rozijnen steken de kop op vanaf de tweede slok, terwijl vanille hem zo mogelijks nog zoeter maakt. Appelsienschillen en walnoten verschijnen en geven hem een zacht bittertje, alsook een licht drogend effect.

De afdronk is lang en warm, begint zoet en evolueert dan naar licht bitter en droog. Iets van chicorei op het sterfbed.

Nou, dit is wel heel erg lekker. Mijn enige puntje van kritiek is de prijs. Net iets meer dan 100 EUR voor een 12-jarige is relatief duur. Maar je krijgt er wel wat voor in de plaats.

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 07-02-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Midleton
Regio: Ierland
Fles: Jameson Crested x Eight Degrees Brewing, Devil’s Ladder Belgian Triple Beer Finish
Kleur: amber
ABV: 43%

Belgische Tripel

Een jaar na de release van de Crested Black Ball bestelde Jameson nog eens vaten bij de ambachtelijke brouwerij Eight Degrees en lanceerde dan deze Devil’s Ladder, hun blend gefinisht op vaten van een typisch Belgische Tripel stijl van bier. Het resultaat werd gebotteld op 43%.

Geweldige neus op kandijsuiker en kaneel met een hint van chocolade en gedroogd fruit. Denk abrikozen en banaan. Gewoonweg heerlijke neus, echt waar.

De body is olieachtig, rond en rijk. Vanille, kandijsuiker, geroosterde noten, karamel en een hint van donker bier (ik weet het, tripel is niet donker, fuck off). Erg romig en zoet, maar tegelijkertijd absoluut geweldig lekker.

De afdronk is rond, kruidig en zoet met nog een mooie toets van de eik op het sterfbed. En iets van hoppen, wat de link tot de Belgische Tripel mooi bevestigd.

Te koop voor zo’n 50 EUR. No brainer. Wat een mooie whiskey, zeg. Bedankt voor het sample, Benny.

Leuk om weten: je kan bij Eight Degrees Brewing ook een ‘Belgian style tripel’ bestellen die rijpte op Jameson vaten. De cirkel is daarmee mooi rond.

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 06-02-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Midleton
Regio: Ierland
Fles: Jameson Crested x Eight Degrees Brewing, Black Ball Metric Stout Barrels Finish, 10.000 bts
Kleur: amber
ABV: 40%

Stout

Jameson is nog steeds Ierland’s best verkopende whiskey. In 2020 sloegen ze de handen in elkaar met de Eight Degrees Brewing Company die hen van enkele stout barrels voorzag, waarop deze whiskey een finish kreeg. Maar liefst 10.000 flessen van deze whiskey werden afgevuld, weliswaar versneden naar het absolute minimum.

De stout is op de neus onmiskenbaar, zelfs een beetje dominant. Maar dat stoort allerminst. Pure chocolade, vanille, perzik en gedroogde abrikoos. Deze neus is uitstekend.

De body is lekker romig en zoet met een milde kruidigheid. Zoete mout, chocolade en vers gebrande koffiebonen zijn mijn deel. Man, wat is dit lekker zeg.

De afdronk is middellang, warm, kruidig en donkerzoet. Dit doet verlangen naar een volgende slok.

Ik ben erg onder de indruk van deze Ier. Merci, Benny.

Leuk om weten: bij Eight Degrees Brewing rijpte ook een stout op Jameson vaten. Kwestie van de cirkel mooi rond te maken.

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 06-02-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Waterford
Regio: Ierland
Fles: Waterford Pique-Nique Micro Cuvée, French Oak & Vin Doux Naturel Casks, 2.750 bts
Kleur: oud goud
ABV: 50%

1623

Ik ga met de deur in huis vallen. Ik vind Waterford leuk, maar ik ben er  niet kapot van. Wat ik tot nu toe proefde was interessant, leuk, maar niet echt wereldschokkend. Nog een enkele OMG-moment meegemaakt met deze blauwe flessen. Ik hou van het verhaal, maar de malt heeft me totnutoe nog niet echt van mijn sokken kunnen blazen. Misschien lukt het met deze Pique-Nique Micro Cuvée, waar heel wat om te doen was toen hij werd uitgebracht.

Geweldig romige neus op vanille, hooi, boerenboter en groene aardbeien. Haver, dat ook nog. Iets zuur waar ik niet meteen de vinger op kan leggen. Niet veel meer, moet ik zeggen. Neen, hier wordt ik niet bepaald blij van.

De body valt goed mee. Lekker olieachtig. Zeg maar romig. Boerenboter keert weer, aangevuld met aardbeien en honing, maar ook iets wat me aan yoghurt doet denken. Wederom zo’n zuurtje waarvan ik denk dat het me aan pompelmoes doet denken, maar toch niet helemaal. Ik kan er niet echt de vinger op leggen. Karnemelk, die richting gaan we uit. En neen, ik vind het niet top.

De afdronk is het beste deel: pittig, kruidig, zoetzuur en lang.

Voor zij die zich afvragen wat de titel ‘1623’ in godsnaam betekent: dat is dat datum waarop Shakespeare’s ‘Much Ado About Nothing’ verscheen. Is dat duidelijk of moet ik er nog een tekening bij maken? Dankjewel, Benny.

81/100

Geproefd door Mark Dermul op 06-02-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Hibernia Distillers Ltd
Regio: Ierland
Fles: Hyde 10 Year Old No. 2 President’s Cask, b. 2015, Dark Rum Casks, 5.000 bts
Kleur: goud
ABV: 46%

Rood

Het was al van 2016 geleden dat ik nog een whisky van Hyde had geproefd. Dat was de 10-jarige President’s Cask No 1. Nu zit het tweede vat van de voorzitter in mijn glas, gefinisht op rumvaten. Het is mij overigens nog steeds niet duidelijk waar Hyde zijn whiskey vandaan haalt, want zelf hebben ze alvast geen distilleerderij. Hibernia Distillers koopt zijn whiskey elders. Is dit Bushmills? Cooley? Midleton? Wie zal het zeggen? Leuk wist-je-dat-je: Hibernia is de Latijnse naam voor Ierland, gebruikt ten tijde van het Romeinse Rijk.

De neus vind ik alvast erg aangenaam en uitnodigend. Honing, aardbeien, Sevilla appelsienen, gekonfijte ananas en gember. Misschien minder ‘rood’ dan verwacht, maar erg lekker.

Goeie body, lekker pittig gekruid op nootmuskaat en kruidnagel met een hint van oregano. Dat gaat een mooie fruitigheid vooraf die vooral bestaat uit ananas en aardbeien. Hint van frambozen en hazelnoten. Wederom een druppel honing. Erg rond en rijk. Gember en wat saffraan nu. Mooi, hoor!

De afdronk is zoet en kruidig, middellang en lichtjes bitter op het sterfbed.

Dit viel mij heel erg goed mee. Als ik zou mogen gokken, zou ik Bushmills zeggen, maar dat is helemaal niet zeker, natuurlijk. Bedankt alweer, Benny.

85/100

Geproefd door Mark Dermul op 06-02-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Royal Oak Distillery
Regio: Ierland
Fles: The Busker Single Malt Irish Whiskey, ex-bourbon & ex-sherry casks
Kleur: amber
ABV: 44.3%

Droog

The Busker is de range van de Royal Oak Distillery, waarin je een single grain, single malt, single pot still en een blend terug kan vinden. Wij proeven vandaag de single malt, die gebotteld werd op een relatief onconventionele 44.3%. Het is een vatting waarin zowel bourbon- als sherryvaten werden gebruikt.

Fruitige neus op banaan en ananas met zoete moutsuikers en wat toetsen van dennenappels. Steenfruit. Vanille. Amandelen. Niets wereldschokkends, maar wel erg toegankelijk, compleet foutloos en uitermate Iers.

De body is licht en de malt is duidelijk jong. Ik proef het graan. Daarnaast wat geel fruit en een licht tropische hint. Zachte kruidigheid. Wordt vanaf de tweede slok aangenaam romig. Tikkeltje droog, dat wel.

De afdronk begint zoet en romig, maar vertoont dan plots wat drogende eigenschappen en verliest zijn zoetigheid. Wordt dan heel granig (is dat een woord?).

Met zijn prijskaartje van 30 EUR is dit wel een erg vriendelijk geprijsde Ierse single malt. Thx, Benny!

79/100

Geproefd door Mark Dermul op 06-02-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Royal Oak Distillery
Regio: Ierland
Fles: The Busker Triple Cask Triple Smooth, Blend, ex-Bourbon, ex-Sherry & ex-Marsala casks
Kleur: amber
ABV: 40%

Lichtgewicht

De Royal Oak Distillery was voorheen bekend onder de naam Walsh Whiskey Distillery, genoemd naar de eigenaar van onder andere het populaire The Irishman. Na de verhuis naar Royal Oak werd de distilleerderij hernoemd naar de plek waar ze staat. En nu brengen ze hun eigen producten op de markt onder de naam The Busker. Momenteel bestaat de range uit 4 flessen: Single Grain, Single Malt, Single Pot Still en deze Triple Cask Triple Smooth die blend is. De Triple Cask slaat op het feit dat deze blend bestaat uit malt, pot still en grain die rijpte op drie verschillende vaten: bourbon, sherry en marsala.

Zachte neus op een warm stoofpotje van geel fruit. De typische zoete toetsen van single grain worden hier mooi aangevuld met de gelaagde, donkerdere toetsen van de malt. Banaan, chocolade, hazelnoten, vanille en een licht tropische hint. Goed, hoor.

De body is helaas wat aan de lichte kant. Desalniettemin een mooie panoplie aan smaken: zoete mout, pittige grain op banaan, vanille en karamel. Niet groots, het is waar, maar anderzijds best smakelijk met voldoende ‘gewicht’, als u begrijpt wat ik bedoel.

De afdronk is relatief kort met wat eik en kaneel op het sterfbed.

Veelbelovende neus, maar op smaak toch wat te licht uitgevallen. Dat gezegd zijnde: een flesje kost ocharme 25 EUR. Thx, Benny!

80/100

Geproefd door Mark Dermul op 06-02-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Micil Distillery
Regio: Ierland
Fles: Micil Irish Pointin
Kleur: clear
ABV: 44%

Romig

Micil (spreek uit ‘mikhil’) Distillery in Galway, Ierland, is genoemd naar Micil Mac Chearra die al in 1848 poitin stookte in Connemara. Poitin is een vorm van Ierse new make. Zijn achter-achter-achter-kleinkinderen Padraic en Jimin maken nu poitin en gin van Ierse gerst. Terwijl het wachten is op hun eigen whiskey – 3 jaar rijping, weet u wel? – hebben ze al sourced whiskey in hun portfolio, die ze zelf finishen en bottelen. Maar wij houden het liever bij hun originele poitin, waarvan ik een sample te pakken kreeg via mijn goeie vriend en Ierland-fan in hart en nieren Benny.

De neus is geweldig romig en zacht, met slechts een hint van gekookte groenten, maar wel flink wat sappige peren. Bijzonder clean. Erg mooi, inderdaad.

Op smaak is hij zijdezacht en wederom lekker romig. De peren keren weer en worden geholpen met een toets van witte chocolade. Zacht pepertje, lichte hint van groene tuinkruiden. Indrukwekkend clean, hoor.

In de eerder korte afdronk behoudt hij zijn romigheid en wordt het pepertje nog iets meer uitgesproken.

Perfect geschikt om zo puur te drinken, hoewel ik denk dat hij het ook goed zou doen in een cocktail. Thx, Benny.

82/100

Geproefd door Mark Dermul op 06-02-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Middleton
Regio: Ierland
Fles: Redbreast Pedro Ximenéz Edition, OB 2021
Kleur: amber
ABV: 46%

Verjaardagsdrammetje

Op 7 januari 2022, de dag waarop ik 52 werd, viel er een leuk doosje in de bus van mijn gabber Kris Cottenier. Erin zaten een onnozel verjaardagskaartje (waarop gewag werd gemaakt van mijn 25^e verjaardag), drie tinnen bekers van Auchentoshan die ik nog niet had en een sample whiskey. Ik had een vermoeden dat het om een Ierse whiskey ging, met name Redbreast, maar zekerheid had ik niet, totdat ik Kris contacteerde na het schrijven van deze notes. En het was er boenk op, ik zat enkel wat te hoog met mijn alcoholpercentage (ik dacht tegen de 50% ABV). Het ging blijkbaar over deze mooie PX release.

Rijke neus op donker fruit, flink wat noten (zowel hazel- als pecannoten) met een zachte kruidigheid en een overduidelijke toets van sherry. Donkerzoete snoepje op de neus en absoluut geweldig.

Lekker olieachtig, hoor. Bijna siroop. Hij komt wel stevig binnen en offreert hij een mooie panoplie aan donker en gekonfijt fruit, zachte kruiden en wat noten. Prima verderzetting van de neus, maar mijn beschrijving doet hem eigenlijk oneer aan. Dit is zalig lekker. Een vloeibaar dessertje.

De afdronk is bevredigend lang, rond en rijk.

Dankjewel, Kris, voor dit mooie verjaardagsdrammetje. Ik heb er erg van genoten.

88/100

Geproefd door Mark Dermul op 09-01-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

De Brabazon serie van Teeling bestaat uit vier releases die erg tot te verbeelding spreken. Ze is genoemd naar de 17^e eeuwse politicus Chambré Brabazon die de plak zwaaide over de Liberties, de wijk waarin de Teeling distillery gevestigd is. Het verwijst tevens naar het Brabazon House vlakbij de distilleerderij, waar Teeling ondertussen haar administratieve hoofdkwartier heeft. Laten we de vier whiskeys eens op een rijtje zetten.

Bottelaar: The Barrel Baron
Regio: Schotland (Campbeltown)
Fles: Campbeltown 7 Year Old 2014, Cask 88A
Kleur: koper
ABV: 54.9%

Dracula

Onlangs bottelde The Barrel Baron – Nederlands onafhankelijk bottelaar Marcel Kip –twee zustervaten uit Campbeltown, Cask 88 en Cask 88A. De spirit werd gestookt in 2014 in een niet nader genoemde Campbeltown distilleerderij en in 2019 overgestoken naar een oloroso vat voor een finish. Maar alvorens dat gebeurde werd de malt eerst omgetoverd tot een blended malt door het principe van teaspooning, zoals je ook van het label kan afleiden. We eindigen met Cask 88A op 54.9% ABV.

De neus is lekker funky en fruitig. Rood fruit, Dracula tanden (snoepgoed), vers gemalen koffie, karwij en roggebrood. Nog een hint van zeelucht.

Olieachtig, mondvullend, zoet en erg pikant. Kandijsiroop, honing, vijgen, abrikozen, kruidnagel en flink wat woodsmoke. En nu ook peper en zout, een druppel brak water en olijven. Lekker complex en warm.

Lange, warme, kruidige afdronk die me naar een glas water doet reiken.

Tikkeltje pikanter dan zijn broertje, maar ook erg, erg goed zeg.

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 01-03-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Bottelaar: The Barrel Baron
Regio: Schotland (Campbeltown)
Fles: Campbeltown 7 Year Old 2014, Cask 88
Kleur: koper
ABV: 55.0%

Theelepel

Onlangs verraste The Barrel Baron – Nederlands onafhankelijk bottelaar Marcel Kip – ons met twee zustervaten uit Campbeltown, Cask 88 en Cask 88A. De spirit werd gestookt in 2014 in een niet nader genoemde Campbeltown distilleerderij en in 2019 overgestoken naar een oloroso vat voor een finish. Maar alvorens dat gebeurde werd de malt eerst omgetoverd tot een blended malt door het principe van teaspooning, zoals je ook van het label kan afleiden. We beginnen met Cask 88 op 55% ABV.

Helder fruit als in een compote met wat appels, abrikozen en een hint van mango, maar wel gedrenkt in karamel. Hint van leisteen, karwij, vanille, honing en rogge. Koffie op de achtergrond. Erg aangenaam en minder funky dan verwacht. Een heerlijk streepje rook er bovenop. Da’s een goeie neus, hoor.

Olieachtig en mondvullend, lekker zoet en zacht gekruid. Weer die fruitmarmelade, vijgen en abrikozen, maar ook woodsmoke en flink wat kruidnagel. Nootmuskaat. Wordt lekker warm, maar blijft tegelijkertijd mooi zoet. Prima balans.

Zalig lange, lekker zoete en zacht gekruide afdronk.

Dit is een pareltje uit Campbeltown. En ik durf er een bak Duvel om verwedden dat het Glen Scotia is.

87/100

Geproefd door Mark Dermul op 01-03-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Ik heb ze helaas niet allemaal meegemaakt, maar toch een paar en die waren allemaal onvergetelijk. Ik heb het over de jaarlijkse verjaardagstasting van Arne en Arnout, whiskyvrienden voor het leven en beiden geboren in 1975.

Voor deze 7^e editie trokken ze wel alle registers open, hoor. Immers, we gingen een prachtige line-up proeven van single cask bottelingen van het teloor gegane Direct Wines, die zijn whisky’s op de markt bracht onder de noemer First Cask.

En dus trokken Ilse, Niek en ik op vrijdag 11 maart richting Moorsel, omdat de thuisbasis voor deze tastings de shop Dram242 is van Dirk Verleysen (die enkele dagen ervoor jarig was, nota bene, en daarom trakteerde met een uitzonderlijk aperitief).

Maar nog voor de tasting goed en wel begon, werd ik al getrakteerd op een specialleke. Jan Mertens had namelijk een fles Deemer Dram meegebracht. Het betreft een 12-jarige Deanston uit 2009 waarvan 57 flessen werden afgevuld in december 2021. Een ‘vergeten oloroso octaaf’, grapte Jan. Maar lekker was hij alleszinds.

Hieronder mijn – weliswaar beperkte – tasting notes.

Deanston 12 Year Old 2009 Deemer Dram Second Edition, Whiskybroker.co.uk – 52.6%

Stevige neus op duidelijke oloroso invloeden, maar het DNA van Deanston blijft mooi intact en maakt hem zachter dan verwacht. Karamel en rozijnen, iets herbaal en erg aangenaam. Mondvullend op meer van hetzelfde, maar met een geweldig lange en erg bevredigende afdronk. Een vloeibaar dessertje!
86/100

En dan trok de bende naar de bovenste verdieping om plaats te nemen in het proeflokaal van Dram242 waar Arne en Arnout de teugels in handen namen. Ze begonnen met het aperitiefje dat zaakvoeder Dirk uit zijn kelder had gehaald.

Whyte & Mackays Special Selected Scotch Whisky ‘over 4 years old’ – 40%

De neus was licht metalig zonder te storen, op wit fruit, appelsien en abrikozen. De body was wat licht. Op smaak kwam dat metalige terug, alsook het witte fruit aangevuld met wat druivensap en een pepertje. De finish was kort, zoet en zacht. Een leuk niemendalletje. Typische blend uit de 1970s. (81/100)

Aberlour 19 Year Old 1974, First Cask #11024, b. 1993 – 46.0%

Mooie, lentefrisse neus op kweepeer, kiwi en een karrenvracht aan jonge, gele appeltjes. Helaas kon de smaak de belofte van de neus niet helemaal waarmaken, maar na wat extra minuten in het glas werd hij toch stukken beter. De afdronk was middellang en zacht drogend. (86/100)

Glenrothes 21 Year Old 1975, First Cask #6055, b. 1996 – 46.0%

Prima neus op meringue, limoensorbet, varens, appels en noten. Lekker olieachtig op de tong met wit fruit, zoethout en walnoten. Flink herbaal en verrassend kruidig. De middellange afdronk is bevredigend met een licht bittertje op het sterfbed. Erg lekker! (87/100)

Linkwood 20 Year Old 1975, First Cask #9648, b. 1996 – 46.0%

Oh, wat is die neus mooi! Wit en geel fruit, mirabellen, kweepeer, aalbes, zespri, ananas en een hint van banaan. Vooral de ananas valt op. Dat resulteert in een snoeprig zoete aanzet, gevolgd op hetzelfde fruit van de neus met zacht drogende tannines. Mooie balans. De afdronk is lekker lang en zacht drogend. Mijn favoriet van de avond. (89/100)

Strathmill 26 Year Old 1974, First Cask #1223, b. 1996 – 46.0%

De romige neus offreert marsepein, honing, helder fruit en amandelen. Op de tong wordt dat verder aangevuld met appeltjes, wat zoethout en een pepertje. Hoewel de afdronk eerder kort is, blijft hij aangenaam zoet. De eerste Strathmill waarvan ik echt kan zeggen dat ik ‘m top vind. Nice! (86/100)

Balblair 22 Year Old 1975, First Cask #7282, b. 1998 – 46.0%

Deze Balblair is erg apart! Naast het typische gele fruit krijg ik hier eerst flink wat aardse toetsen en nadien een heuse hint van turf! Dat was totaal onverwacht, maar het werkt erg goed, hoor. Op de tong is hij rijk en rond met geel fruit en een mandje vol bergamot en dat alles wederom onderstreept met turf, wat resulteert in een lange, zacht rokerige afdronk. Indrukwekkend. (88/100)

Mortlach 22 Year Old 1975, First Cask #6255, b. 1998 – 46.0%

Aromatische neus vol fruit met rozijnen op kop, gevolgd door honing, notenolie en chocolade. Maar geen enkele hint van het typische umami karakter van het huis. Het stoort me niet, want hij geurt heerlijk. Op smaak is hij snoeperig en vettig tegelijkertijd en wordt hij wat donkerzoet, als u begrijpt wat ik bedoel. De afdronk is lang, zoet en best atypisch. Maar dat neemt niet weg dat ik hier flink van genoten heb. (87/100)

Wow, wat een avond, zeg. De scores spreken voor zich. Dit was echt topspul en bovendien liquid history, want First Cask is niet meer en deze waren allemaal al meer dan 20 jaar geleden gebotteld, sterker: de meeste brachten evenveel tijd door op vat als in de fles.

Maar het feestje was nog niet voorbij.

Bij het voorproeven was Arnout blijkbaar de mening toegedaan dat zijn Mortlach niet meer op en top was. ‘Kapot’ is het woord dat hij zelf gebruikte. Wel, ik was het daar duidelijk niet mee eens. Wat wel gold voor elk van deze malts was dat je ze wat tijd moest geven in het glas. Ze werden echt allemaal beter na een minuut of tien ademen. Maar Arnout wilde op zeker spelen en had daarom nog een andere leuke Mortlach meegebracht.

Mortlach 25 Year Old 1994 Connoisseurs Choice Cask Strength, Gordon & Macphail, Sherry Butt #8181, b. 2020 – 55.9%

En deze was wél heel typisch. Erg umami op groene tuinkruiden, kippenbouillon, aardbeien, pruimen en aardappelpuree. De aanzet kon tellen, natuurlijk. Heerlijke krachtig, vuil en zoet. Ik moet even aan rosbief denken. De afdronk is lang, kruidig, zoet en vuil. Voor de liefhebbers van de typsiche, umami Mortlach was dit ongetwijfeld een toppertje. (86/100)

Na afloop van de tasting werd via handopsteking een top drie samengesteld en mijn persoonlijke resultaat week wel wat af van dat van de groep. Voor mij was brons voor de oude Mortlach, zilver ging naar de Balblair, maar het goud was zonder enige twijfel voor de fantastische Linkwood.

May the Malt be with you!

Distilleerderij: Nc’nean
Regio: Schotland (Highlands)
Fles: Nc’nean Quiet Rebels ‘Annabel’, Bourbon, Tokaji, STR & Sherry Oak, 4.504 bts
Kleur: goud
ABV: 48.5%

Leading Lady

Ik denk dat je gerust kan stellen dat ik een fan ben van Nc’nean. Ik heb de eerste tien batches allemaal geproefd en het is een beetje een ‘daily sipper’ geworden. Zo toegankelijk en prettig geprijsd dat ik ‘m probleemloos dagelijks kan drinken. Maar ze lanceerden onlangs de zogenaamde Quiet Rebels serie – een ode aan de medewerkers van de distilleerderij, waarbij ze telkens iets speciaals vatten – en beginnen doen ze met de leading lady van de distilleerderij: Annabel Thomas. Ze koost naast de klassieke bourbon- en STR-vaten nu ook Tokaji en sherryvaten. Tokaji is overigens de oudste wijnsoort die in Hongarije wordt gemaakt. Benieuwd wat dat geeft.

Leuke neus! Zoet op rood fruit en meloen, maar ook wat perzik en abrikoos komen om de hoek piepen. Dat wordt gevolgd door enkele herbale toetsen die hem echt diepgang geven: kamfer, gekonfijte gember en wat salie. Geduld! Het is nog niet gedaan. Wat zoete sandwichdeeg verschijnt, samen met een toets van mosterdzaad en een blaadje munt. Amusant en lekker.

Hij begint vriendelijk en zoet, net als de ‘gewone’ batches, maar dat wordt al snel overstemt door flink kruidige toetsen van het hout. Peper, gember, tannine… maar wel in een prima dosis waardoor de malt spicy smaakt zonder oaky te worden. Knap staaltje vakmanschap. Wat confituur van kweepeer en gedroogde abrikozen verschijnt, aangevuld met een late toets van kruidnagel. Wordt lekker warm, hoor.

De afdronk is zacht drogend en lekker pikant. Gember en zwarte peper. Rood fruit op het sterfbed, samen met een hint van origine chocolade en zelfs wat bleke rum.

Het plaatje klopt alweer. Revolutionaire verpakking, eerlijke prijs, goed verhaal en uitstekende whisky. Kudos!

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 30-12-2021
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Ik denk dat je gerust kan stellen dat ik een fan ben van Nc’nean. Ik heb de eerste tien batches allemaal geproefd en het is een beetje een ‘daily sipper’ geworden. Zo toegankelijk en prettig geprijsd dat ik ‘m probleemloos dagelijks kan drinken. Maar ze lanceerden onlangs de zogenaamde Quiet Rebels serie – een ode aan de medewerkers van de distilleerderij, waarbij ze telkens iets speciaals vatten – en beginnen doen ze met de leading lady van de distilleerderij: Annabel Thomas. Ze koost naast de klassieke bourbon- en STR-vaten nu ook Tokaji en sherryvaten. Tokaji is overigens de oudste wijnsoort die in Hongarije wordt gemaakt. Benieuwd wat dat geeft.

Distilleerderij: Sterkstokers
Regio: België
Fles: Belgium Bierbrand, Limousin Cask, 500ml, 800 bts
Kleur: roséwijn
ABV: 43%

Rood Fruit

Sterkstokers is een distilleerderij in Sint-Lenaerts met een erg lange geschiedenis. Maar sinds een paar jaar hebben ze zich gespecialiseerd in het stoken voor private labels. Heb jij een relatiegeschenk nodig, een eigen botteling voor een festival of een horecazaak, dan is Sterkstokers mogelijks de oplossing. Ze stoken natuurlijk ook eigen producten en dit is er zo ééntje. Een Belgium Bierbrand. Watte? Yup, een distillaat van bier. Lijkt wat op whisky, maar met een heuse biersmaak dus. Voor deze bierbrand maakte ze gebruik van een niet nader genoemd maar erg bekend Kempisch abdijbier. De spirit rijpte daarna 4 maanden op Limousin eikenhouten vaten, wat de roze kleur verklaard. Slechts 800 flesjes van 500ml werden afgevuld.

De neus is een combinatie van snoeperig zoet en umami. Enerzijds krijg ik rode vetersnoep, anderzijds rosbief. Doet toch even aan gin denken en da’s helemaal niet zo gek. En het abdijbier? Ik meen er iets van te ontwaren, maar dat kan evengoed mijn inbeelding zijn. Geef hem zeker een minuut of vijf in het glas om op zijn plooi te komen. Dan wordt hij wat zachter en toegankelijker. Ik vind dit – op de neus alvast – wel geslaagd.

Op de tong is het in alle eerlijkheid wat slapjes. Weinig body. En relatief new make-y. Ook dat hoeft natuurlijk niet te verbazen, de spirit heeft immers maar 4 maanden in het vat gezeten. En ik krijg meer rood fruit dan bier, moet ik bekennen. Maar… ik moet ook bekennen dat ik het op smaak best oké vind. Na de tweede slok vind ik het zelf lekker! Haha, dat zag ik niet aankomen.

De afdronk is middellang en doet me opnieuw eerder aan een gin dan een bierbrand denken.

Leuk en uniek drankje. Ik zou puur geen hele fles willen leegdrinken, maar dit vormt volgens mij een prima basis voor menig zomerse cocktail. Er zijn nog een handjevol flesjes beschikbaar via hun webshop voor 52 EUR.

Geproefd door Mark Dermul op 06-03-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Prunier
Regio: Frankrijk
Fles: Prunier 65 Year Old Lot 56 Petite Champagne
Kleur: koper
ABV: 52.8%

Zo elegant, zo geraffineerd

Van Prunier heb ik al flink wat spul geproefd. Dit is mijn 13^e al. Neen, ik ben niet bijgelovig. Dit gaat ook erg smaken. Een officiële release van een cognac die in 1956 te slapen werd gelegd. Hij is bij The Bonding Dram verkrijgbaar voor 599 EUR. Dat lijkt niet goedkoop (en is het natuurlijk ook niet), maar niet vergeten dat deze cognac even oud is al je grootvader, hé. Immers, 1956 is het jaar waarin Prins Reinier van Monaco huwt met de Amerikaanse actrice Grace Kelly, in Marcinelles de ergste mijnramp in de Belgische geschiedenis zich voltrekt, Sovjettroepen Boedapest binnenvallen om een einde te maken aan de Hongaarse opstand (hoe actueel!), de Cubaanse revolutie start onder leiding van Fidel Castro en de penisplant voor het eerst bloeit in Europa. Om maar iets te zeggen. Kom, laten we gauw dit pareltje proeven!

OMFG… het is niet anders. Dit is weer zo’n bijzonder verleidelijke neus vol gebakken appels, bloedappelsienen, rancio, manuka honing en mandarijntjes. Zo elegant, zo geraffineerd. Moeder, waarom leven wij? Opdat we dit soort spul zouden kunnen proeven, verdorie!

Hij streelt de tong. Zoet op gekonfijte appelsienschillen, appels met kaneel, pompelmoessap op steroïden en dat allemaal op een bedje van zachte kruiden die je mond helemaal opwarmen. Zacht drogend.

De afdronk is verrassend intense en absoluut zalig.

Als je een fles whisky van deze leeftijd zou willen, moet je het tienvoudige op tafel leggen. Maar die whisky, hoe geweldig ook, kan nooit het tienvoudige bieden van wat deze fantastische cognac biedt. ‘Nuff said. Dankjewel, Jeroen!

89/100

Geproefd door Mark Dermul op 06-03-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Bottelaar: Malternative Belgium
Regio: Frankrijk
Fles: Lot 69 La Boutique, Petit Champagne, 148 bts
Kleur: koper
ABV: 45.2%

Abrikozen, abrikozen, abrikozen

Pieter Knapen opende onlangs zijn Cognac Experience, een beleveniswinkel in Hasselt. Daar moet ik dringend eens passeren. Om de opening te vieren bottelde hij een cognac uit 1969 waarvan hij het huis niet mag noemen, maar wel zegt dat het een erg bekend huis is. Hij noemde deze 13^e release ‘La Boutique’ om voor de hand liggende redenen.

Heerlijke aromatische neus vol honing en ahornsiroop, ondersteund door een fruitigheid zonder weerga. Denk abrikozen, abrikozen en abrikozen. Maar ook een hint van pompelmoes en mango. Na enkele minuten ademen komt daar een brikje Minute Maid bij. Paardenbloemen en vanille steken de kop op. En munt zorgt voor een frisse lift die hem zijn leeftijd doet loochenen. Ge-wel-dig!

Lekker olieachtig en rond. Appelsiensap komt nu eerst, dan volgen de abrikozen en pompelmoes. Hij is minder fruitig dan de neus beloofde, maar teleurstellen doet hij allerminst. De eik laat nu ook van zich horen met wat kruidnagel en sigarenkistjes. Tot slot nog wat sultanas en munt.

Mooie, middellange finish op te lang getrokken kamillethee.

Grootse selectie van Pieter. Alweer. Nog verkrijgbaar voor 199 EUR in de shop bij Pieter.

89/100

Geproefd door Mark Dermul op 06-03-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Cley
Regio: Nederland
Fles: New Make Spirit Cley Distillery
Kleur: clear
ABV: 63.5%

Kwaliteit

Ik heb al vaker de loftrompet afgestoken van deze craft distillery uit Rotterdam, met de sympathieke Paul en zijn Maria aan het roer. Het mag gezegd zijn dat ik fan ben van de whisky van Cley, hoewel ik moet bekennen er nog maar een handjevol van geproefd te hebben. Wat leuk dat ik via Manny een sample van hun new make te pakken kon krijgen. Zowel Paul als Manny weten immers goed dat ik een zwak heb voor embryonale whisky, dus dat is wel erg fijn van hen.

Mooie neus op moutsuikers, vers gemalen graan, ontbijtkoeken en kweepeer. Geen enkele off-note noch plat gekookte groenten. De vacht van een koe in de zon. Bijzonder (en verklaart wat mij betreft veel over de kwaliteit van hun finale whisky).

Prima mondgevoel. Heerlijke zoete new make met al een eerste hint van wit fruit en iets wat me aan amandelschaafsel doet denken. Bijzonder clean en toegankelijk. Dit bevestigt mijn eerdere stelling over de kwaliteit van deze craft distiller.

De afdronk is elegant en lang.

Hier zou ik met plezier een hele fles van willen. Deze new make kan wat mij betreft ook zeker dienen als basis van menig frisse zomercocktail. Prima spul. Zei ik al dat ik fan ben? Ge moogt gerust zijn.

Geproefd door Mark Dermul op 04-03-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).