WhivieBlog

Distilleerderij: Wolfburn
Regio: Schotland (Highlands)
Fles: Wolburn Ex-Bourbon Quarter Cask for The Nectar, OB 2022
Kleur: witte wijn
ABV: 57.1%

Bananenchips

Toen ik afgelopen november het Spirits in the Sky festival bezocht, stond deze fles op tafel bij Wolfburn. Veel meer informatie dan wat er de fles staat kon ik hier niet over vinden. Het gaat om een ex-bourbon quarter cask dat op vatsterkte werd gebotteld voor The Nectar, Belgisch importeur van Wolfburn en tevens organisator van dit geweldige festival.

Het typische DNA van Wolfburn verschijnt hier ook onmiddellijk ten tonele op de neus: wit fruit, citrusschillen, bloemsuiker en een zachte toets van perzik met wat zoethout en witte peper. Hier schuilt onder de zachte laag van rook toch nog iets zoeter wat me aan ananas en banaan doet denken, met wat amandelpaste op de achtergrond. Mooi en fris. Door er een paar druppels water aan toe te voegen, vertoont de neus veel meer aardse toetsen en verschijnt er een verrassende toets van witte chocolade.

Prima body. Onmiddellijk een snoeperig zoetje als van bananenchips en Supermanlogos (perziksmaak), dat onmiddellijk een flink rokerige trap onder zijn kont krijgt. De turf wordt onmiskenbaar groot en geeft deze malt flink wat kracht. Dat neemt niet weg dat een subtiel zilt randje en wat houtkrullen zich kunnen tonen. Peper doet de boel ontvlammen. Dit is een krachtpatser. Verdund verliest hij wat van zijn punch, logischerwijze, wordt hij wel (nog) zoeter, maar ook iets scherper.

De afdronk is lang, rokerig en een ware strijd tussen zoete en zoute smaken. Erg goed, zelfs verdund.

Geweldige vatselectie van The Nectar, zoals we ondertussen van hen gewoon zijn.

87/100

Geproefd door Mark Dermul op 23-12-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Wolfburn
Regio: Schotland (Highlands)
Fles: Wolburn Let it Snow, OB 2022, 2000 bts
Kleur: witte wijn
ABV: 46%

Erg Drinkbaar

Let it Snow laat er geen twijfel over bestaan dat dit de kersteditie van Wolfburn is voor dit jaar. Spitsvondig vond ik het label, want de negatieve ruimte die op de achterkant van de fles verschijnt, vormt een mooie kerstboom. Hopelijk is de whisky zo lekker als dat het label leuk is. De malt is een vatting van first fill bourbon barrels en 2nd fill quarter casks.

Frisse neus op appels en peren, perzik, grapefruit en een hint van groene banaan. Citroen komt stevig opzetten, terwijl een zachte rokerigheid met wat zoethout verschijnt. Na een paar minuten ademen in het glas komt er ook iets van vers gebak tevoorschijn. Dit is alvast een erg aangenaam begin.

Licht olieachtige body. Fijn. Een pak rokeriger dan de neus deed vermoeden. Maakt de mond aangenaam warm. De fruitige toetsen moeten het voornamelijk van citrus- en wit fruit hebben. Qua smaak ligt hij erg dicht bij de Langskip, moet ik zeggen. Maar dankzij het bescheiden ABV heeft deze absoluut geen water nodig. Zoethout en peper verschijnen midpalate. Dit is erg lekker.

Aangenaam lange, zoete, zacht gerookte finish.

Dit is een Wolfburn die me erg aanstaat. Betaalbaar, toegankelijk, 100% DNA van het huis zonder franjes en erg drinkbaar.

85/100

Geproefd door Mark Dermul op 23-12-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Wolfburn
Regio: Schotland (Highlands)
Fles: Wolburn Langskip, OB 2021, First Fill Bourbon casks
Kleur: witte wijn
ABV: 58%

Water!

Deze Langskip was één van de whisky’s die we aan het einde van onze distillery tour konden proeven en ik moet zeggen, ik was er wel tuk op. Dus mocht hij mee naar huis. En proef ik hem vandaag, terwijl ik nog eens door de foto’s blader op mijn laptop, opnieuw. Ik verbaas me opnieuw over de bijzonder bleke kleur van deze malt.

Croissants vers uit de oven, appels, peren en een hint van grapefruit is het eerst wat door mijn hoofd spookt bij het ruiken aan het glas. Geitenkaas en citrusschillen volgen. Pas na enkele minuten ademen krijg ik ook nog vanille en fermenterende druiven. Aangenaam en, ondanks het hoge ABV, niet brandend. Wordt beter met wat tijd in het glas. Na een dikke vijf minuten krijgt hij zelfs iets snoeperigs als van gedroogde abrikozen. Verdund (naar zo’n 50%) wordt hij aanzienlijk aangenamer. Nog meer vanille en wat graankoekjes verschijnen, een druppel bloemige honing en een zacht florale en licht herbale toets doen hun intrede. Stukken beter!

De body is erg licht, bijna waterachtig. Wit fruit en peper komen eerst, gevolgd door een trap tegen je tanden van de alcohol. Iets van vanille en honing komen de boel wat blussen. Maar hij is duidelijk jong en wat scherp. Water maakt hem iets olieachtiger en zorgt er voor dat je niet naar adem moet happen bij de eerste slok. Appels, peren en iets van witte wijn verschijnen. Dit is stukken beter, net als op de neus.

De afdronk is flink gepeperd en bitter naar het einde toe. Dat veranderd helaas niet als je er water bij gedaan hebt.

Water! Echt, het is onontbeerlijk om hier een aangename malt van te maken. Puur is hij te sterk en te scherp. Toen ik hem ter plekke proefde, vond ik ‘m stukken beter. Voor zover nog nodig, bewijst dat opnieuw dat plaats en tijd van grote invloed kunnen zijn op de ervaring.

84/100

Geproefd door Mark Dermul op 03-11-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Toen we bij Wolfburn op bezoek waren in september 2022, hadden we de pech dat de Bottle Your Own niet beschikbaar was. Het vorige vat was enkele dagen voordien leeggemaakt door de bezoekers en ze hadden nog niet de tijd gehad (gemaakt?) om een nieuw vat klaar te zetten. Ik beken, dat was een teleurstelling. Maar in de shop stond een fles die ik nog niet eerder gezien had, dus nam ik die maar mee. Leuke Valentijn botteling, lijkt me, deze Love Potion.

Distilleerderij: Wolfburn
Regio: Schotland (Highlands)
Fles: Wolburn 2016 Love Potion, OB 2022, Sherry Oloroso & ex-Bourbon, 450 bts
Kleur: witte wijn
ABV: 46.0%

Valentijn

Toen we bij Wolfburn op bezoek waren in september 2022, hadden we de pech dat de Bottle Your Own niet beschikbaar was. Het vorige vat was enkele dagen voordien leeggemaakt door de bezoekers en ze hadden nog niet de tijd gehad (gemaakt?) om een nieuw vat klaar te zetten. Ik beken, dat was een teleurstelling. Maar in de shop stond een fles die ik nog niet eerder gezien had, dus nam ik die maar mee. Leuke Valentijn botteling, lijkt me, deze Love Potion.

Hij ruikt relatief jong en offreert zacht fruitige toetsen als van abrikozen, peren en perzik, met een florale hint. Daarnaast ook wat gebak en iets stoffigs. Subtiele kruidigheid. Natte stenen begroeid met mos. Dit is okay-ish.

De body is prima. Het fruit heeft echter flink wat moeite om zich nog te laten zien, want de kruidigheid neemt flink de teugels in handen. Zoethout, gember, nootmuskaat, peper en een mespuntje kaneel. Ook wat houterige tannine, waardoor hij snel wat droog en zelfs een tikkeltje astringent wordt. Dju, hier had ik meer van verwacht. Hij is ook best alcoholisch.

De afdronk is lang, maar flink drogend, licht bitter en kruidig. Iets van kastanjes op het sterfbed.

Als ik mijn malt Love Potion zou noemen, zou ik er toch voor gezorgd hebben dat hij iets zoeter was. Deze is droog en kruidig en valt me eerlijk gezegd flink tegen.

79/100

Geproefd door Mark Dermul op 03-11-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Wolfburn
Regio: Schotland (Highlands)
Fles: Wolburn 7 Year Old 2015/2022 Kylver Series No 9 ‘Hagalaz’, Dark Rum & Bourbon Barrel #49+50+68, 800 bts
Kleur: goud
ABV: 52.8%

Hagel

De Kylver Stone is een oude grafsteen uit de 5^de Eeuw die op het eiland Gotland – ten zuiden van Zweden in de Baltische Zee – werd gevonden en gegraveerd is met met oude Germaanse runen. Je kan de runetekens terugvinden op de labels van deze reeks van Wolfburn, waarvan de 9^e expressie momenteel in mijn glas zit, te danken aan whiskyliefhebster Nikie die mij een erg genereus sample bezorgde. Het betreft een vatting van drie vaten: dark rum & bourbon barrels. Deze werd Hagalaz gedoopt, wat overigens de 9^e rune is van het oude futhark. Het betekent zoveel als hagel of hagelsteen.

De neus is een heerlijke panoplie van koffie, chocolade en kandijsuiker, aangevuld met een hele resem aan overrijp fruit. Denk maar aan banaan, keresen, mango en pruimen. Lekker zoet, zoals je mag verwachten van een first fill Caribisch rum-vat.

Prima body. Lekker stroperig, zelfs. Koffie keert weer, aangevuld met mokka en kersensap. Dan warme rabarbercompote en pruimen. Christmas cake met stukjes gekonfijt fruit. Rozijnen bij de vleet. Dit is een vloeibaar dessert dat absoluut geen water behoeft.

De finish is lang, romig en zacht op vanille en kaneel met wat woodsmoke op het sterfbed.

Mijn 20^e Wolfburn en wat een kanjer! Nu is 250 EUR voor een 7-jarige whisky natuurlijk wel flink wat de pot gerukt. Maar lekker? Dat is hij zeker wel.

87/100

Geproefd door Mark Dermul op 13-07-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Wolfburn
Regio: Schotland (Highlands)
Fles: Wolburn 2017 Private Cask for Klubb23, OB 2022, Quarter Cask 2017#540, 95 bts
Kleur: witte wijn
ABV: 59.6%

Amusant

Dit is verdorie al de 4^e keer dat ik van dit private cask kan proeven. In februari 2019 – toen was het nog geen whisky – als cask sample op 63.5%, eind 2020 toen eigenaar Tom Haseldonckx de eerste flesjes liet afkomen – voor de Brexit – op 61.1% en dan nog eens een jaar later in mei 2021 op 60.2%. Blijkbaar kwam Tom tot een overeenkomst met Belgisch bottelaar Klubb23, want nu komen er van datzelfde vat de laatste 95 flessen op de markt op 59.6%. Nou, dat is echt interessant, want ik heb nog een lekje van de vorige twee, dus ik kan een heuse head-to-head-to-head doen. Spannend!

Ja, zeg, wat leuk! De neus is weer verder ontwikkeld. Ik krijg kokosnoot, kruisbessen, ontbijtgranen,  crème brûlée en een handjevol noten. Er verschijnt ook iets floraal en iets van tuinkruiden op de achtergrond. Rozemarijn? Nog wat honing en wat gebakken banaan voor een zoetje. Leuk.

Hij is nog steeds best pikant op de tong. Jong en brutaal, flink gepeperd met een mooi bittertje als van tamme kastanjes. De peper evolueert zelfs naar chili, terwijl er een paar korrels keukenzout in mijn glas gedropt worden. Wit brood, limoen, vanille, het vlees van kokosnoot en onrijpe ananas. En ook de eik laat zich deze keer niet onbetuigd met wat gember, zoethout en een licht drogend effect.

De afdronk is erg lang op vanille, citroensap en witte peper. Droog op het sterfbed.

Dat hij  alsmaar beter wordt, hoeft niet te verbazen. En hoewel het verschil met de vorige versie niet zo heel erg groot is, merk je toch – vooral op de neus – dat hij meer complexiteit vergaard heeft. Ik vraag me af hoe deze zou geproefd hebben als hij een jaar of 6, 7 is, maar helaas is het vat ondertussen volledig gebotteld. Ik heb me hiermee geamuseerd!

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 13-07-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Bottelaar: Grape of the Art
Regio: Frankrijk
Fles: Armagnac-Ténarèze Hontambère 36 Year Old 1985 Grape of the Art, 350 bts
Kleur: brons
ABV: 56.6%

Uitstekend

Het Duitse Grape of the Art uit Stuttgart lanceert in februari 2023 hun nieuwste Armagnac. Deze keer komt hij uit een natte kelder waar hij maar liefst 36 jaar lag te rijpen, sinds 1985, bij Domaine Pouchégu uit de Ténarèze-streek. Pouchégu is al sinds 1862 operationeel! Ik vind het best spannend, want het is nog maar mijn derde armagnac uit de Ténarèze (de vorige twee kwamen allebei van Séailles en waren ook door Grape of the Art gebotteld).

De neus van deze armagnac is gewoon uitstekend. Kersensap, vanille, houtlijm, melasse, mokatine. Doet me heel even aan een erg oude bourbon denken. Verrassend.

De body is verrassend licht, maar de smaak is er niet minder om. Integendeel. Subtiel en hemels op meer van hetzelfde. Het hout spreekt, maar roept niet. Vooral donkerzoete, fruitige toetsen strelen mijn smaakpapillen, ondersteund door een stevige kruidigheid. Licht drogend van de tannine. De balans is waarlijk uitstekend.

De afdronk is lang, droog, zoet, kruidig en bijzonder lang. In één woord: uitstekend.

En met dat ene woord kan je deze armagnac gewoon omschrijven. Wat een prachtige drank! De fles zal 175 EUR gaan kosten en komt online op 2 februari. Ervaring leert dat er op 3 februari geen van de 350 flessen meer beschikbaar zullen zijn. U bent gewaarschuwd!

88/100

Geproefd door Mark Dermul op 27-12-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Worthy Park
Regio: Jamaica
Fles: WP 2007 Pure Pot Still Rum, The Whisky Jury, 271 bts
Kleur: koper
ABV: 59.1%

Jamaican Speyside

The Whisky Jury heeft naast heel wat lekkers uit Schotland ook al flink wat rum op het palmares. Deze 49^e release is een WP 2007, afkomstig van het Jamaicaanse Worthy Park en exclusief voor België en Nederland gebotteld. Opgelet: Jamaica rum is niet voor iedereen. Het heeft mij zonder overdrijven enkele jaren geduurd alvorens ik deze funky stijl echt kon appreciëren. Maar eens je de smaak te pakken hebt is er geen weg terug. Dus de verwachtingen voor deze WP zijn hooggespannen.

Zalige neus die het midden houdt tussen een goeie Speyside single malt (echt waar!) en een erg funky rum van Jamaica. Banaan, vijgencompote, perzik, abrikozen en vanillevla, gevolgd door humus, rubber en paardenbloemen. Tijgerbalsem en boterbloempjes. Complex!

Erg mondvullend. Olieachtig. Pikant! Ja, nu komen de toetsen van de rum zeer mooi tot uiting. Kruidig op witte peper en kaneel, kruidnagel en kamfer, gevolgd door fruit bij de vleet: banaan, perzik, abrikoos, mango. Iets van munt en iets van woodsmoke. Lekker prikkelend, hoor. Wordt langzaam maar zeker zoeter en romiger.

In de afdronk wordt hij dan weer wat droog. Hij gaat de herbale, grassige kant op, terwijl het fruit wat donkerzoet begint te worden. En dat feestje duurt een eeuwigheid.

Een rum voor whiskydrinkers, als u het mij vraagt. Wederom een uitstekende vatselectie van Joeri, zoals we ondertussen wel gewend zijn. Een fles kost zo’n 115 EUR. Met dank aan The Bonding Dram voor het (dubbele) sample.

87/100

Geproefd door Mark Dermul op 27-12-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Diamond Distillery
Regio: Guyana
Fles: Diamond 11 Year Old 2010 Port Mourant Still, Perfect Dram 2021, cask #47, 247 bts
Kleur: licht goud
ABV: 53.2%

Warme Asfalt

Van oorsprong is Port Mourant een suikerrietplantage, gelegen aan de kust in Guyana. Deze Diamond Rum werd op een Port Mourant still gestookt. Da’s een houten pot still. Deze werd gebotteld na 11 jaar rijping door het Nederlandse Perfect Dram. Het betreft een (bleke) single barrel rum.

Funky neus! Naast toffee, kaneel en toetsen van geroosterd fruit (aanrader!), krijg ik hier iets ziltig als van het sap waar augurken op zitten, chilipoeder en getoaste eik. Dan volgen vanille en zelfs iets van Graeffe suiker, wat op zich dan weer gevolgd wordt door de penetrante geur van warme asfalt. Heerlijk!

De aanzet is verrassend licht. Bananenchips, chilipeper, zeezout, rietsuiker, karamel, vanille… zoeter dan de neus deed vermoeden en minder funky ook. Dit is erg drinkbaar en… als ik heel eerlijk mag zijn… een beetje teleurstellend na die zalige neus. Begrijp me niet verkeerd, het is een heerlijke rum op smaak, maar de neus beloofde veel meer funkyness, als u begrijpt wat ik bedoel.

De afdronk is dan weer bijzonder lang, flink gepeperd en krachtig. Een mooie balans tussen de zoete toetsen en de kruidigheid wordt hier bereikt.

De neus van deze rum was zonder meer uitstekend. De smaak en finish waren meer dan oké, dus alles samen een prima botteling die je je voor zo’n 70 EUR kan aanschaffen. Thx, Dieter!

84/100

Geproefd door Mark Dermul op 27-12-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Adamus
Regio: Portugal
Fles: Adamus 20 Anos
Kleur: mahonie
ABV: 41.6%

Sigarenkistje

Ik beken, ik had nog nooit van Adamus gehoord. Blijkt een brandy te zijn uit Portugal en de versie in mijn glas heeft maar liefst 2 decennia gerijpt. Naast brandy produceren ze ook gin en likeuren in hun Levira Distillery, zo halverwege tussen Porto en Coimbra. De naam Adamus is dan weer van het Griekse Adamas afkomstig, wat diamant betekent en de vorm van de fles verklaart. De brandy die ik nu ga proeven wordt van de Baga druiven gemaakt.

De neus is mierzoet op allerhande donker fruit, een toets van rood fruit, een karrenvracht aan vanille en dat alles gepresenteerd in een sigarenkistje. Toffee een gekonfijte appelsienschillen steken de kop op, alsook een druppeltje balsamico en een hint van kurk (géén off-note).

De body is mooi olieachtig en de smaak een prima verderzetting van de neus, hoewel het iets complexer wordt met toetsen van geroosterde noten, nog meer balsamico en iets van walnoten. Een mooie bitterheid zorgt voor tegengas voor al het zoete, waardoor deze brandy echt mooi in balans komt.

De afdronk is lang, donkerzoet en een tikkeltje rokerig. Bevredigend.

Leuke brandy, die perfect smaakt na een rijke maaltijd. Reken op zo’n 70 tot 80 EUR voor deze mooie fles (en dan heb ik het niet enkel over de looks van de fles, maar ook over de inhoud). Dankjewel voor het sample, Rony!

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 27-12-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Twee jaar geleden bottelde Magnificent Five – een Westvlaams whiskygenootschap – al eens een Islay Blended Malt van 8 jaar oud. Het betrof toen het sherry hogshead #LAP29, wat deed vermoeden (terecht) dat het om een geteaspoonde Laphroaig ging. En kijk nu… ze konden de hand leggen op zustervat #LAP30 dat ondertussen wel 11 jaar te slapen lag. Ik zet deze head-to-head met hun andere nieuwe release: een sherry gerijpte Bunnahabhain. Na 13 jaar op een sherry hogshead leverde dat nog 178 flessen op 55% op. Vroeger vond ik de combo sherry en turf vaak erg moeilijk. Maar oefening baart kunst. Tegenwoordig vind ik sherry en turf zelfs iets om naar uit te kijken of zelfs actief naar op zoek te gaan.

Distilleerderij: Bunnahabhain
Regio: Schotland (Islay)
Fles: Bunnahabhain 8 Year Old 2013/2022 Staoisha Double-V, Bourbon Barrel #843, 242 bts
Kleur: witte wijn
ABV: 56.3%

Vuil en Vettig

Het was al even geleden dat ik nog eens een whisky van Belgisch bottelaar Double-V proefde, maar wat ik totnutoe al aan de lippen mocht zetten, kon mij erg bekoren. En de heren achter het merk – waarvan de familienaam allebei met een V begint, dat had u al begrepen – zetten het jaar goed in met niet één maar twee geturfde jongens: een Ardmore en een Bunna. Op de Ardmore kom ik later terug. Nu schenk ik mij deze erg bleke Staoisha – genoemd naar de waterbron van de distilleerderij en een verwijzing naar een flink geturfde variant van het huis.

Walnoten, rosbief, netels, tuinkruiden, visolie, oestersap, zoete turf, gerookte makreel… wat een fantastische neus is me dat! Nog een zoetje op de achtergrond als van jonge appels en een mespuntje kaneel. Lekker vuil en vettig, zoals het hoort!

Hij is verrassend vettig op de tong, ook. Noem het gerust romig als u dat woord liever gebruikt. Voor een Bunna is vettig een compliment. Nu toch wat zoeter dan de neus aankondigde met wat meer vanille en zelfs iets van banaan, alvorens de maritieme toetsen de puntjes op de spreekwoordelijke ‘i’ komen zetten. Bakken turf, visolie, brak water, zeewier. Varken aan het spit dat knispert onder het likken door de vlammen, met een citroen in de bek, echt waar. En dat alles in een flinke wolk van turfrook, dat spreekt. Goed gerief!

De bijzonder lange finish is brak, rokerig, gepeperd en zacht drogend en simpelweg bijzonder bevredigend.

Uitstekende vatselectie van Double-V. Voor 85 EUR is deze fles van jou. Bedankt voor het sample, Manu!

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 06-01-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be)

Distilleerderij: Bunnahabhain
Regio: Schotland (Islay)
Fles: Bunnahabhain Staoisha Classics of Eyewear, Red Wine Octave #360040A, 61 bts
Kleur: mahonie
ABV: 54.3%

 Mr Artist

Mr Artist is niemand minder dan mijn vriend Maarten voor de Poorte, die na 13 jaar ontwerpen van brillen het over een heel andere boeg gooide en Slijterij Post in Kampen overnam. En hij houdt van zowel peat als rode wijn, dus was de keuze voor zijn eerste eigen botteling snel gemaakt. Deze Staoisha – een flink geturfde Bunna – rijpte immers (amper) drie jaar lang op een Red Wine Octave (gedistilleerd op 14/03/2019 en gebotteld op 31/08/2022). Toen ik onlangs van hem een fantastisch VESL proefglas ‘The Professional’ cadeau kreeg, zat er een sample bij van deze whisky. Ik proefde hem – uiteraard – in het speciale glas.

Aardse neus op modder en rood fruit. Da’s zo’n beetje de neus van deze Bunna in een notendop. Wat dieper graven onthult nog groene tuinkruiden en een hint van stopverf. Hij heeft zelfs een umami kantje. Vleesjus? Hij ruikt alvast ouder dan hij eigenlijk is.

Lekker olieachtig en onmiddellijk bijzonder smaakvol en pittig gekruid. Wederom rood fruit, maar het umami kantje overstemt dit vlotjes. Pruimtabak en beef jerky. En dat allemaal gewikkeld in een mooi rokerig jasje. En een zacht zoetzure toets maakt het plaatje compleet. Dit is een uitstekende winterdram.

De afdronk is middellang, gaat terug van umami naar zoet terwijl de rook lekker lang blijft hangen.

Wat een mooie Bunna, zeg! Een flesje bestellen kan bij Slijterij Post en zal je 85 EUR kosten.

87/100

Geproefd door Mark Dermul op 20-12-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be)

Distilleerderij: Caol Ila
Regio: Schotland (Islay)
Fles: Caol Ila 9 Year Old 2013/2022 Smoking Buffalo 11, Bourbon Barrel #1322, 291 bts
Kleur: goud
ABV: 54.7%

Loempiasaus

We hebben er lang op moeten wachten (eerlijk gezegd dachten we dat de reeks met nummer 10, gebotteld in 2018, ten einde liep), maar hier is hij dan: de Smoking Buffalo 11, ter ere van de 2022 Cup Finale winst van KAA Gent. Het is wederom een Caol Ila geworden, dit keer gedistilleerd in 2013 en gebotteld op vatsterkte. Ik was er als de kippen bij om hem te bestellen, niet alleen om mijn Smoking Buffalo verzameling compleet te houden, maar vooral omdat ik erg tuk ben op deze malt. Je kan naar mijn mening nooit genoeg Caol Ila proeven!

Heerlijke, doch redelijk atypische neus op loempiasaus, ketchup en smoutebollen! Wat is me dat! En lekker! Oh, geen zorgen: de typische maritieme trekjes tekenen present, alsook wat licht rottende appelsienen (géén off-note!), natte rotsen en de laatste dieselwolk van een aanmerende vissersboot waarvan de oude zeebonk net de motor afzet. Met een paar druppeltjes water komt het DNA van Caol Ila iets meer tot uiting en verliest hij wat van dat grappige loempiasaus-karakter.

Op de tong is het een waar smaakfestijn! Rokerig, zilt versus zoet versus zoetzuur, ik ben niet aan het zwanzen. Bloedappelsien, pompelmoes, gebakken appels en gekonfijte gember tegenover assen, oestersap, peper en een goeie borrel zeewater. Lekker krachtig, maar ik voel absoluut geen behoefte om hier water aan toe te voegen, maar ik probeer het graag even. Dan wordt hij wat ‘klassieker’, net als op de neus, met meer zilte toetsen en meer assen. Dit was een bourbon barrel? Could have fooled me! Atypisch, ik zei het al.

De afdronk is in één woord gewéldig. Lang, rokerig, kruidig, zoetzuur en brak.

Bart en Jeroen hebben weer een kanjer uitgezocht. Amai mijn klak. Ik haast me om snel nog wat flessen bij te bestellen. Hier ga ik nog vaak naar teruggrijpen.

87/100

Geproefd door Mark Dermul op 21-12-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Caol Ila
Regio: Schotland (Islay)
Fles: Caol Ila 11 Year Old 2010/2021 Klubb23, Fallen Angels, 101 bts
Kleur: koper
ABV: 52.6%

JA695

Belgisch bottelaar Klubb23 lanceerde deze jonge Caol Ila in de nieuwe reeks Fallen Angels, ten voordele van Plane Hunters Recovery Team vzw, een organisatie die zich bezig houdt met het opgraven en preserveren van WOII gevechtsvliegtuigen die in België en Nederland zijn neergestort. Deze eerste release werd gebotteld met de Avro Lancaster BIII JA695 bommenjager van de Royal Air Force op het label. Deze bommenwerper vloog in de nacht van 11 op 12 april 1944 over Vlaanderen met de missie om het spoorwegknooppunt in Aken te bombarderen, zodat het Duitse leger gedwarsboomd zou worden in de bevoorrading van haar troepen. Dit alles paste in het plan van de Geallieerden ter voorbereiding van de landing in Normandië op 6 juni 1944. JA695 was één van negen bommenwerpers die die nacht werden neergehaald. Van de zeven bemanningsleden overleefde er slechts één. Tot daar de geschiedenisles. Nu gaan we proeven!

De neus is bijzonder herbaal en zelf een tikkeltje dirty met toetsen van pruimtabak, tuinkruiden, nootmuskaat en rosbief. Iets van fermenterende druiven, alvorens wat maritieme toetsen hun intrede doen. Denk zeewier en brak water. Nog wat rottend hout en natte bosgrond. Op z’n zachts gezegd atypisch.

Op smaak komt Caol Ila wel mooi door met zijn typische maritieme elementen, terwijl de turfrook voor een zoetzure rookontwikkeling zorgt. Maar het blijft ook op smaak een zodanig zoete boel dat dit niet anders dan een sherryvat kan geweest zijn. Rood fruit, glühwein, karamel, anijs en turf. Dat is het zo een beetje… en dat is erg complex!

De afdronk is dat zeker ook en bovendien nog bijzonder lang op de koop toe. Wat mij betreft een Finish met hoofdletter F en het beste deel van deze Ileach.

Knappe, zelfs ietwat gedurfde release van Klubb23.

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 19-11-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Caol Ila
Regio: Schotland (Islay)
Fles: Caol Ila 16 Year old Cadenhead’s Warehouse
Kleur: mahonie
ABV: 50.8%

Gusto

Tijdens Spirits in the Sky, het geweldige whiskyfestival in Brussel georganiseerd door The Nectar, nam ik deel aan de Cadenhead’s Warehouse Tasting waar we een aantal cask samples uit de magazijnen van deze bottelaar uit Campbeltown konden proeven. In het glas zit een 16-jarige Caol Ila die op een sherryvat gerijpt heeft. Hoewel niet vermeld, moet het dus een distillaat uit 2005 of 2006 geweest zijn. Ook werd niet verklapt hoelang deze malt op het sherryvat gelagerd werd, nog welk type sherryvat het was. Maar dat laten we niet aan ons hartje komen. Proeven is de boodschap en dat deden we met veel gusto!

Een lekker zoete, herbale Caol Ila, waarbij de maritieme elementen flink onder vuur worden genomen door het zoete van het sherryvat. Karamel en abrikozenconfituur gaan hier in de clinch met kelp en stokvis. Het geeft het geheel een heerlijk aroma dat bijzonder uitnodigend werkt. Ik kan amper wachten om een slok te nemen.

Hij is lekker olieachtig en op smaak nog zoeter dan de neus al deed vermoeden. De typische toetsen waarmee je het huis associeert (citrus, zeewier, turfrook) tekenen present, maar worden probleemloos overmeestert door karamel, glühwein en zelfs chocolade. Een prachtig streepje woodsmoke zorgt voor een mooie warmte.

De finish duurt een eeuwigheid en gaat van zilt naar zoet naar bijzonder herbaal. Maggimix op het sterfbed.

Zalig! Dit is een pure winterdram. Geen idee wanneer Cadenhead’s plant om deze op de markt brengen (als dat überhaupt al gebeurt), maar ik hou toch een oogje in het zeil.

87/100

Geproefd door Mark Dermul op 19-11-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Caol Ila
Regio: Schotland (Islay)
Fles: Caol Ila 6 Year Old 2016/2022 Claxton’s Exclusives for High Spirits, bourbon hogshead #304245
Kleur: witte wijn
ABV: 59.0%

Onverbiddelijk maritiem

High Spirits Dranken is een Nederlandse importeur, die onder andere de releases van relatieve nieuwkomer Claxton’s uit Schotland importeert. Het hoeft dan ook niet te verbazen dat er een release speciaal voor hun Nederlandse importeur werd gebotteld. Het werd een bijzonder jonge Caol Ila uit 2016 die op een bourbonvat rijpte. Hij werd uitgebracht in de zogenaamde ‘Exclusives’-reeks. Hij is bijzonder bleek, wat doet vermoeden dat het refill hogshead weinig invloed gehad heeft op de malt. Ik verwacht me bijgevolg alweer – hoera! – aan een relatief ‘naakte’ Caol Ila.

Jawel, deze is zo naakt als maar kan zijn. De spirit schittert met zijn toetsen van natte rotsen, kelp en stokvis. Maar ook deze heeft een flink zoetje als van vanille. Qua fruit moet ik denken aan appels en peren, maar het is zoeken. Deze jonge Coal Ila moet het vooral van de maritieme toetsen hebben. En ook rubberen laarzen en aardappelschillen. Zo clean en scherp dat je je er mee kan scheren! Maar het mag gezegd: de alcohol – toch een flinke 59% – brandt op de neus alvast niet!

De body is lekker olieachtig en de malt is onmiddellijk en onverbiddelijk maritiem, zeg maar zilt! Er lijkt wel een scheut brak zeewater in mijn glas gegoten dat opgeleukt wordt met wit fruit, gezouten karamel en witte peper. Dit is erg clean en een schoolvoorbeeld van hoe goed jonge Caol Ila wel kan zijn. Flinke rookontwikkeling ook.

De afdronk duurt heerlijk lang en blijft zowel zoet als gepeperd tot op het laatste moment. Verrassende toets van zeezout en vanille op het sterfbed. Het is een echte strijd tussen zoet en zout op het einde.

Als een whisky een beeldhouwwerk kon zijn, dan was dit ‘m.

87/100

Geproefd door Mark Dermul op 19-11-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

We hebben er lang op moeten wachten (eerlijk gezegd dachten we dat de reeks met nummer 10, gebotteld in 2018, ten einde liep), maar hier is hij dan: de Smoking Buffalo 11, ter ere van de 2022 Cup Finale van KAA Gent. Het is wederom een Caol Ila geworden, dit keer gedistilleerd in 2013 en gebotteld op vatsterkte. Ik was er als de kippen bij om hem te bestellen, niet alleen om mijn Smoking Buffalo verzameling compleet te houden, maar vooral omdat ik erg tuk ben op deze malt. Je kan naar mijn mening nooit genoeg Caol Ila proeven!

Distilleerderij: Caol Ila
Regio: Schotland (Islay)
Fles: Caol Ila 14 Year Old 2008/2022 CasQueteers, bourbon barrel #304753
Kleur: zonlicht
ABV: 55.8%

Naakt

Casqueteers is een gezelschap whiskyliefhebbers die met de regelmaat van de klok een vat aanschaffen waar je op kan inschrijven (zo heb ik zelf ook een paar deeltjes op mijn naam staan en wacht ik geduldig op botteling). Degene die nu in mijn glas zit is er eentje die ik dankzij mijn goede vriend Bob te pakken kreeg. Het betreft een 14-jarige Coal Ila uit 2008 – met een fantastisch label, trouwens – die in 2022 werd gebotteld van een bourbon barrel.

Kelp, dieselwalm, stokvis… wederom zo’n lekker naakte Caol Ila. Het medicinale tekent ook hier present met brandwondenzalf en een hint van jodium. Zelfs een hint van plasticine. Snelzout (ammoniak) op de verre achtergrond. Bijzonder. Het werkt wel. Wat wit fruit en een mespuntje vanille zorgt dat hij toch ook nog een zoetje vertoont.

De body is prima, de malt onmiddellijk peaty, zilt en erg bevredigend. De alcohol is perfect geïntegreerd en geeft deze jonge Caol Ila gewicht en diepgang. Citrus verschijnt (appelsien en limoen), vanille en flink wat zoethout. Witte peper maakt hem wat prikkelend. En ondertussen zorgt de rook voor een mooie warme gloed in de mond.

De afdronk is lang, warm, rokerig, zilt en zacht drogend. Stokvis op het sterfbed.

Toppertje van Caol Ila, ook wel bekend als Mr Consistent. Merci, Bob, voor het sample én de fles.

87/100

Geproefd door Mark Dermul op 19-11-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).