Distilleerderij: Caol Ila
Regio: Schotland (Islay)
Fles: Caol Ila 9 Year Old 2013/2022 Smoking Buffalo 11, Bourbon Barrel #1322, 291 bts
Kleur: goud
ABV: 54.7%
Loempiasaus
We hebben er lang op moeten wachten (eerlijk gezegd dachten we dat de reeks met nummer 10, gebotteld in 2018, ten einde liep), maar hier is hij dan: de Smoking Buffalo 11, ter ere van de 2022 Cup Finale winst van KAA Gent. Het is wederom een Caol Ila geworden, dit keer gedistilleerd in 2013 en gebotteld op vatsterkte. Ik was er als de kippen bij om hem te bestellen, niet alleen om mijn Smoking Buffalo verzameling compleet te houden, maar vooral omdat ik erg tuk ben op deze malt. Je kan naar mijn mening nooit genoeg Caol Ila proeven!
Heerlijke, doch redelijk atypische neus op loempiasaus, ketchup en smoutebollen! Wat is me dat! En lekker! Oh, geen zorgen: de typische maritieme trekjes tekenen present, alsook wat licht rottende appelsienen (géén off-note!), natte rotsen en de laatste dieselwolk van een aanmerende vissersboot waarvan de oude zeebonk net de motor afzet. Met een paar druppeltjes water komt het DNA van Caol Ila iets meer tot uiting en verliest hij wat van dat grappige loempiasaus-karakter.
Op de tong is het een waar smaakfestijn! Rokerig, zilt versus zoet versus zoetzuur, ik ben niet aan het zwanzen. Bloedappelsien, pompelmoes, gebakken appels en gekonfijte gember tegenover assen, oestersap, peper en een goeie borrel zeewater. Lekker krachtig, maar ik voel absoluut geen behoefte om hier water aan toe te voegen, maar ik probeer het graag even. Dan wordt hij wat ‘klassieker’, net als op de neus, met meer zilte toetsen en meer assen. Dit was een bourbon barrel? Could have fooled me! Atypisch, ik zei het al.
De afdronk is in één woord gewéldig. Lang, rokerig, kruidig, zoetzuur en brak.
Bart en Jeroen hebben weer een kanjer uitgezocht. Amai mijn klak. Ik haast me om snel nog wat flessen bij te bestellen. Hier ga ik nog vaak naar teruggrijpen.
87/100
Geproefd door Mark Dermul op 21-12-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).
Heb hem net geopend. Dez heeft idd een nogal speciale smaak. Bik het eerste teugje dacht ik, dit is niet direct mijn ding. Maar zo snel geven we niet op. Het eerste wat men proeft is idd de turf, maar dan zat er een smaak die ik niet zo maar kon thuisbrengen. Dus, hop naar de tweede teug. Al een pak beter, ook zonder een paar druppels water. Al bij al zal ik deze fles met veel plezier helemaal ledigen.