WhivieBlog

Mark en Manny gaan er ook in 2022 weer tegenaan om 4 prachtige single casks te bottelen voor een compleet nieuwe reeks: The Mythical Series! Dit jaar worden de kunstwerken voor de labels gecreëerd door de ongeëvenaarde Ansgar Speller, tevens zaakvoerster – samen met wederhelft Thomas – van de 1923 Creative Agency. En ze zijn tevens ook whiskyliefhebbers, getuige hun site speller.nl. De eerste release is er al meteen eentje om ‘u’ tegen te zeggen, al zeggen we het zelf. We vonden een prachtig hogshead gevuld met whisky van de Isle of Jura distilleerderij, afgevuld in 1998 en na 23 lange winterslaapjes gebotteld voor MMM. Smullen maar!

Distilleerderij: Isle of Jura
Regio: Schotland (Islands)
Fles: Isle of Jura 28 Year Old 1992/2020, The Whisky Agency ‘Girls in the car’, joined bottling with Three Rivers, barrel, 145 bts
Kleur: oud goud
ABV: 53.5%

Golflengte

Het is zeker niet voor het eerst dat het Duitse The Whisky Agency de handen in elkaar slaat met het Japanse Three Rivers. Deze keer kozen beiden partijen voor een 28-jarige Isle of Jura uit 1992. Wat een leuk label, zeg. Ik hou wel van dat soort onzin.

Oh, oh… de eerste snuif onthult wat ik bij Jura al wel eens durf omschrijven als ‘baby-adem’ (waarmee ik eigenlijk de kleine zijn kots bedoel…), wat toch wel even wennen is. Het zoete van banaan en perzik wil wel, maar kan niet. Het wordt overstemd door het vorige alsook een korst van geitenkaas. Nat karton en jute zakken zijn mijn deel. Je bent voor of je bent tegen, lijkt me. Vandaag valt het me tegen, moet ik bekennen.

Prima body, lekker zoet en pittig gekruid. Nu krijg ik wél mooie toetsen van het gele fruit, maar ook een flinke kruidigheid die domineert. Zachte turf die voor een al even zachte rookontwikkeling zorgt. Maar ook een flink bittere toets als van walnoten en Sevilla appelsienen. Sandaalhout.

De afdronk is lang, kruidig en zoetzuur – vooral zuur. Moeilijk. En droog.

Wat een lastige malt. Hij heeft zeker enkele kenmerken die me kunnen bekoren, maar tevens te veel die me de wenkbrauwen doen fronsen. Deze werd door een aantal kennissen de hemel in geprezen, maar ik zit blijkbaar op een andere golflengte.

84/100

Geproefd door Mark Dermul op 09-02-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Isle of Jura
Regio: Schotland (Islands)
Fles: Isle of Jura 13 Year Old 2006 Two-One-Two, OB 2019, American White Oak Ex-Bourbon Barrels, 6.000 bts
Kleur: koper
ABV: 47.5%

Ozark

Deze 13-jarige Isle of Jura uit 2006 kreeg de naam Two-One-Two mee, wat verwijst naar kleine gemeenschap op het eiland, die op het moment van botteling uit 212 mensen bestond. Hij rijpte in ex-bourbon barrels, maar kreeg dan nog wel een finish in chinkapin-eik, soms ook wel eens gele kastanje-eik genoemd, die onder andere te vinden is in de Ozark Mountains in Missouri.

De neus is erg aangenaam met mooie toetsen van gestoofd fruit (denk abrikozen en perzik maar ook wat appeltjes en een hint van banaan), aangevuld met een flinke kruidigheid. Een toets van vermolmd hout, wat ik bij (moderne) Jura wel vaker tegenkom. Iets van vers gebakken taart. De hint van natte kranten (die ik nog meer tegenkom bij Jura) stoort in dit geval gelukkig niet. Goeie neus!

De body is aan de lichte kant en op smaak is het meteen erg kruidig. Flink wat houtkruiden nu hoor. De chinkapin heeft zijn stempel gedrukt. En verdrukt op die manier helaas ook het fruit en nog geen klein beetje. De perzik en abrikoos is nog amper te ontdekken. In de plaats krijg ik wat appelsienschillen en vanille. Walnoten strooien nog een bittertje in het rond. Niet slecht, maar de neus beloofde veel meer fruit.

De afdronk is relatief lang op walnoten en kruidnagel.

Dealniettemin toch één van de betere recente releases van dit huis die ik al proefde. Stukken beter dan de 10- of 12-jarige. Dit zit op het niveau van de 18-jarige of de Seven Wood.

84/100

Geproefd door Mark Dermul op 09-02-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Brouwerij: Jopen
Regio: Nederland
Fles: Viva el Rye
Kleur: goudblond
ABV: 6%

Koningsdag

De Viva el Rye van de Nederlandse brouwerij Jopen is een stevige IPA van 100% rogge. Hij werd gelanceerd op Koningsdag, waarop de Nederlanders de verjaardag vieren van Koning Willem-Alexander. Immers, ‘viva el rye’ is een eerbetoon aan de rogge, maar met een simpele verwisseling van letters wordt dat ‘viva el rey’, wat Spaans is voor ‘leve de Koning’. Hij schenkt een troebel goudblond met een aantrekkelijke witte kraag met fijne bellen die lang blijft staan. Enfin, proeven maar.

Op de neus komt de rogge er onmiddellijk door in de vorm van grof brood, aangevuld met frisse fruitige toetsen van limoen, ananas en appelsien. Na enkele minuten komen daar plots flink wat lychees aan de pas die erg gaan domineren. Storen doet het allerminst. Dit staat mij erg aan.

De gebruikte hopsoorten – Sorachi Ace en Bru-1 – zorgen voor een frisse toets – vooral agrums – en een mooi bittertje. Het bier is lekker vol van smaak, moet ik zeggen.

De afdronk is erg kort met een mooi bittertje dat meteen doet verlangen naar een volgende slok.

Leuk 100% roggebier.

Combo met Inchgower 8 Year Old 2009 Clan Denny

Eén van mijn whiskyvrienden – Gunther – raadde me deze combinatie aan. Ik moet bekennen, de whisky an sich stelt niet zo veel voor, proeft vooral erg jong en granig. Maar volgens Gunther worden de smaken van zowel de whisky als het bier versterkt als je ze in combinatie proeft. Nou, ik ben niet vies van zo’n experimentje. Ik nam eerst een kleine slok van de whisky en volgde dit met een flinke slok van de Viva el Rye.

Ik weet niet of ik zo blij moet zijn met deze combinatie. Ze lijken elkaar niet echt aan te vullen. Wel is het zo dat het bier de whisky beter tot zijn recht doet komen (die komt wat zoeter binnen), maar na een slok whisky opnieuw een slok bier nemen doet afbreuk aan het bier, dat plots wat zuurder lijkt te worden. En dat is het leuke bier oneer aandoen, lijkt me.

Geproefd door Mark Dermul op 19-02-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be

Distilleerderij: Inchgower
Regio: Schotland (Speyside)
Fles: Inchgower 8 Year Old 2009/2017 Clan Denny, Refill Hogshead #DMG12092, 406 bts
Kleur: witte wijn
ABV: 48.0%

Vermoeid Hout

Deze jonge Inchgower is zonder enige twijfel één van de bleekste whisky’s die ik al voorgeschoteld kreeg. Nog lichter dan witte wijn en niet veel donkerder dan new make. Vermoeid hout? Hoe dan ook, ik kreeg een flesrestje cadeau van mijn whiskyvriend Gunther die me aanraadde hem te combineren met een biertje, maar daarover later meer. Laten we eerst de whisky maar eens aan de spreekwoordelijke tand voelen.

Moutsuiker, citroen, vanille en… euh… that’s it. Deze malt heeft – op de neus alvast – helemaal niets om het lijf. Hij ruikt erg, erg jong. Blind zou ik gewag gemaakt hebben van een spirit die nog geen drie jaar gerijpt heeft, dat zegt genoeg.

Ook op smaak is het een vervaarlijk jong ding dat me meer aan new make dan aan whisky doet denken. En da’s jammer, want uiteindelijk heeft deze malt toch 8 jaar doorgebracht op een eiken vat. Vermoeid hout, ik zei het al. Vanille, wit fruit en graan.

In de korte finish krijg ik toch nog een prikkeltje van peper, maar absoluut niet wereldschokkend.

Een bijzonder jong ruikende en smakende malt van Inchgower, die weggeblend had mogen worden.

79/100

Combo met Jopen Viva el Rye

Maar ik zei het al, Gunther raadde me aan deze te proberen met de Viva el Rye van Jopen, een Nederlandse brouwerij. Het bier – een 100% rogge IPA – schenkt troebel blond met een hoge, witte kraag die lang blijft staan. Ik nam eerst een kleine slok van de whisky en volgde dit met een flinke slok van de Viva el Rye.

Ik weet niet of ik zo blij moet zijn met deze combinatie. Ze lijken elkaar niet echt aan te vullen. Wel is het zo dat het bier de whisky beter tot zijn recht doet komen (hij komt wat zoeter binnen), maar na een slok whisky opnieuw een slok bier nemen doet afbreuk aan het bier, dat plots wat zuurder lijkt te worden. En dat is het leuke bier oneer aandoen, lijkt me.

Geproefd door Mark Dermul op 19-02-2022
(om andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Inchgower
Regio: Schotland (Speyside)
Fles: Inchgower 17 Year Old 1959/1977 Cadenhead Dumpy, 26 2/3 Fl. Ozs
Kleur: licht goud
ABV: 80 Proof

OBE

Neen, het is geen typo. Deze Inchgower werd wel degelijk gestookt in 1959 en na 17 jaar gebotteld. Dat was in 1977, een belangrijk jaar voor Star Wars fans, maar dit terzijde. De malt heeft ondertussen dus tweeëneenhalf keer zolang op fles gezeten dan in het vat. Liquid history? Ge moogt gerust zijn.

Ah, da’s pas een échte old school neus. Metalig, mineraal, vegetaal, chemisch… klinkt allemaal vreselijk, maar is oh zo goed in de neus. Dat wordt mooi aangevuld met frisse toetsen van citroen en limoen, gestoofde peren en appels, hooi en een mooie toets van munt. Een hint van rook mogen we zeker niet vergeten. Marsepein of stopverf? Ik ben in dubio. Heerlijk, dat staat buiten kijf.

De body is vederlicht en de malt ultra-clean. Flink rokerige start – yup, turf! – gevolgd door pompelmoes, appelsien en een heleboel florale toetsen. Lekker minty nu, hoor. En mooi gepeperd én met een zilt randje. Doet me heel even denken aan een mooie armagnac, echt waar.

De afdronk is verrassend lang, rokerig, bitterzoet op turf, zoethout, citroen en munt.

Old Bottle Effect hoeft niet altijd tegen te vallen, geloof me. Wat een rollercoaster was dit, zeg! Met een dikke merci aan mijn whiskygabber Benny die me deze goden-dram aan de hand deed.

89/100

Geproefd door Mark Dermul op 08-02-2022
(om andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Inchgower
Regio: Schotland (Speyside)
Fles: Inchgower 6 Year Old 2015/2021 Buds & Barrels, PX Quarter Cask, 153 bts
Kleur: brons
ABV: 59.4%

Chesterfield

Buds & Barrels heeft zijn allereerste echte eigen release te pakken! Proficiat Tom. Het werd een jonge Inchgower die rijpte op een PX Quarter Cask, wat meteen het uitnodigende kleurtje verklaart. ‘The Sticky Label’ is de naam van de reeks, ‘Vintage War Series’ de tagline. Dat beloofd voor de toekomst. Het ziet er alvast erg leuk uit. Maar is hij ook lekker? Fingers crossed. Nu, ik twijfel niet aan Tom’s goeie smaak, maar zelf heb ik met Inchgower niet echt heel veel ervaring. Het is nog maar mijn 13^e ontmoeting met deze Speysider… Niet dat ik bijgelovig ben, hoor. Aan de slag!

Oh… Da’s apart. De neus is heerlijk zoet, maar tegelijkertijd ook flink umami. Ik krijg rozijntjes en chocolade, maar ook rosbief en een druppeltje balsamico siroop. Het werkt prima. Na enkele minuten ademen komt daar nog een handjevol hazel- en walnoten aan te pas, aardbeienconfituur, rabarbergelei, verse vijgen en iets wat me aan een pas geboende zadeltas doet denken. Helemaal op de achtergrond, maar totaal niet storend, een hint van pas gehakte houtblokken. Erg aangenaam, allemaal.

Lekker volle body en onmiddellijk pittig gekruid op zwarte peper, kruidnagel en een mooi zilt randje dat het zoete fruit, dat in volle glorie weerkeert, wat tegengas geeft. De houtkruiden zijn perfect gedoseerd, de spirit werd niet gedomineerd door het PX vaatje. Da’s vaak wel het geval met zulke Quarter Casks. Hier dus niet. Prima balans. Bij de tweede slok merk ik nog iets mooi zoetzuurs, als van een pompelmoes gedrenkt in honing.

De afdronk duurt erg lang, is hartverwarmend en net als de neus zoet en umami. Het doet me verlangen naar een Chesterfield voor de open haard.

Genietwhisky die zijn jonge leeftijd volledig kan loochenen. Dit is een mooie, mature en complexe malt. Kudos, Tom!

87/100

Geproefd door Mark Dermul op 08-02-2022
(om andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Caol Ila
Regio: Schotland (Islay)
Fles: Caol Ila 24 Year Old 175^th Anniversary, OB 2021, 3.000 bts
Kleur: zonlicht
ABV: 52.1%

1846

Mijn favoriete distilleerderij op Islay viert haar 175^e verjaardag in stijl, met een release van een 24-jarige op vatsterkte. De 3.000 beschikbare flessen waren in een oogwenk uitverkocht en ik heb ‘m dus helaas gemist. Maar gelukkig is daar mijn whiskygabber Manny die me een sample kon bezorgen. Hoera!

De neus is bijzonder maritiem op gerookte garnalen, zeewier, een vissersboot die net aanlegt in een door regen gegeselde haven met een zachte dieselwalm van de motor. Koude assen. Daarnaast wat wit fruit besprenkeld met wat olijfolie en een hint van vers gebakken brood. Uitstekend!

Heerlijk olieachtig en mondvullend met onmiddellijk een krachtige prikkeling van de alcohol. Brak water komt eerst, gevolgd door witte peper en zoethout. Mooie rookontwikkeling. Lekker krachtig, maar niet pikant. De alcohol is prima geïntegreerd. Citroensap verschijnt, aangevuld met een hint van amandelen en gedroogde mango.

De afdronk is zoet op een karrenvracht aan vanille, gevolgd door wat wit fruit, assen en een heerlijk zilte toets op het sterfbed. Hij blijft machtig rokerig tot het allerlaatste moment.

Een erg maritieme Caol Ila, tegelijk erg krachtig en stoer. Deze is top, dus de jacht op een fles is geopend. Dankjewel voor het mooie sample, Manny. Oh, ja, voor wie zich afvraagt wat de titel betekent: da’s het jaar waarin Caol Ila werd opgericht, dus 175 jaar geleden.

90/100

Geproefd door Mark Dermul op 19-02-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Bowmore
Regio: Schotland (Islay)
Fles: Bowmore 21 Year Old Masters Selection, OB 2021, First-fill PX and Oloroso casks, 12.000 bts
Kleur: brons
ABV: 51.8%

Aston Martin

Eind vorig jaar ging Bowmore een samenwerking aan met Aston Martin, het bekende Britse automerk. De reeks bestaat uit een 10-jarige in een groene doos, 15-jarige in een witte doos en 18-jarige in een blauwe doos en dan deze 21-jarige Masters Selection in een luxeverpakking. Ziet er goed uit en smaakt wellicht ook prima, maar wanneer de originele winkelprijs van zo’n 300 EUR resulteert in het niet op het schap van de winkel verschijnen en onmiddellijk in de veiling terecht komen voor het dubbele, dan is de lol er snel af. Gelukkig kon mijn gabber Manny me wel aan een sample helpen, zodat ik deze mooie release toch kan proeven.

De neus is donkerzoet en rijk. Flink aromatisch op rozijnen en koffie, met een toets van assen die er uit springt. Verder wat bloedappelsien en munt, hazelnoten, droog hout en pruimtabak. Verrassend zacht voor dit ABV. Erg mooie neus, moet ik zeggen.

Prima mondgevoel. Het fruit leidt nu met appelsien en pruimen op kop, gevolgd door gedroogd rood fruit en noten. De sherry is mooi gebalanceerd met de spirit. Tikkeltje mineralig, toets van vermolmd hout, assen keren weer, maar tegelijkertijd heerlijk zoet. Melkchocolade, kersenlikeur en een zachte, aangename bitterheid. De rookontwikkeling begint eerder beduusd, maar groeit met elke slok.

De afdronk is lang, met flink wat aardse toetsen en turf, assen en zelfs wat roet. Maar de chocolade en koffie krijgen het laatste woord.

Erg mooie Bowmore die zijn lange verblijf in de sherryvaten goed verteerde. Dankjewel voor het sample, Manny!

88/100

Geproefd door Mark Dermul op 19-02-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be)

Distilleerderij: Torabhaig
Regio: Schotland (Islands)
Fles: Torabhaig Allt Gleann – The Legacy Series – First Fill & Refill Bourbon Casks
Kleur: witte wijn
ABV: 46%

Oude Vallei

Na de succesvolle lancering van hun Inaugural Release kwam de in 2017 op Skye opgerichte distilleerderij Torabhaig een aantal maanden geleden opzetten met deze tweede release in hun zogenaamde Legacy Series. De jonge malt, samengesteld met zo’n 300 bourbonvaten uit 2017 en 2018, luistert naar de naam Allt Gleann, wat zoveel betekent als Oude Vallei. Hij is, net als zijn voorganger, op 46% gebotteld.

Ik steek mijn neus in het glas en krijg onmiddellijk het gevoel van bij een oude apotheker te staan in de zaak te staan. Brandwondenzalf, pleisters en iets wat me aan jute zakken doet denken. Zachte, zoete turf, wit fruit en appelsienschillen met nog een hint van kelp. Doet me in alle eerlijkheid een beetje aan Caol Ila of zelfs Ledaig denken.

Hij is verrassend zacht bij aankomst. De body is zelfs wat aan de lichte kant. Maar wel onmiddellijk peaty op roet, brak water, anijszaad, vanille en bloemsuiker. Tikkeltje farmy. De vergelijking met Caol Ila en Ledaig gaat wederom op, veel meer dan de vaak gemaakte vergelijking met Talisker.

De afdronk offreert menthol, turf, groene kruiden en een bittertje. Zacht drogend.

Voor zijn jonge leeftijd is dit al een behoorlijke malt. Als hij dan bovendien nog zo vriendelijk geprijsd is (zo’n 55 EUR), dan kan ik hier alleen maar blij om zijn. Ze timmeren mooi aan de weg, daar bij Torabhaig.

 85/100

Geproefd door Mark Dermul op 29-01-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Na de succesvolle lancering van hun Inaugural Release kwam de in 2017 op Skye opgerichte distilleerderij Torabhaig een aantal maanden geleden opzetten met deze tweede release in hun zogenaamde Legacy Series. De jonge malt, samengesteld met zo’n 300 bourbonvaten uit 2017 en 2018, luistert naar de naam Allt Gleann, wat zoveel betekent als Oude Vallei. Hij is, net als zijn voorganger, op 46% gebotteld.

Distilleerderij: Springbank
Regio: Schotland (Campbeltown)
Fles: Springbank 21 Year, OB 2021, 3.600 bts
Kleur: koper
ABV: 46%

Ga Er Even Voor Zitten

Springbank 21 Year Old is een alom-geprezen malt. Een instant classic, zeg maar. Hij is niet goedkoop, het is waar, maar telkens hij aangekondigd wordt, is het reppen om een fles te pakken te krijgen. Draal je te lang, dan stijgt de prijs duizelingwekkend snel. Deze fles, gebotteld in 2021, kost je ondertussen helaas al zo’n 600 EUR, wat te gek is voor woorden. De vatting van deze meest recente release is 35% sherry, 30% bourbon & 35% port!

De neus is onmiddellijk zalig waxy. Een kar vol hooi, toffee, banaan, strandzand in de zon, sultanas, zachte turf, hint van aardbeienconfituur, steenfruit in jute zakken. Ongelooflijk goeie en complexe neus. Het is absoluut niet moeilijk om hier tien volle minuten aan te zitten ruiken alvorens ook maar de neiging te voelen om hem aan de lippen te zetten.

Maar uiteindelijk doe je dat, uiteraard, en wordt je verwend dat het geen naam meer heeft. Abrikozen, perzik, aardbei, banaan, kweepeer, kruisbes, mango… wat een panoplie aan fruit, zeg! En dan die typische toetsen als leisteen, jute zakken en zachte kamfer. Iets van gember. Iets van zoetzure turf. Iets van zeezout. Iets van munt. Man, man, man, wat een feest!

De afdronk is lang, rokerig en zoet. De rook trekt relatief snel weg om je achter te laten met een indruk van tropisch fruit op de tong. Ik ben in de zevende hemel.

Ja, ga hier maar even voor zitten. Dit is een ervaring. Dankjewel voor het sample, Maarten!

90/100

Geproefd door Mark Dermul op 25-12-2021
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Ardmore
Regio: Schotland (Highlands)
Fles: Ardmore 23 Year Old 1998/2021 The Single Malts of Scotland Specially Selected by The Nectar, hogshead #750764, 245 bts
Kleur: stro
ABV: 51.0%

Clean

Deze Ardmore 1998 werd geselecteerd door importeur The Nectar om hun 15^e verjaardag te vieren (net als een heleboel andere releases, overigens). Hij werd gestookt in 1998 en rijpte bijna een kwarteeuw op een hogshead dat nog 245 flessen opleverde op vatsterkte. Bottelaar van dienst is Elixir Distillers, voormalige eigenaars van The Whisky Exchange, in hun reeks The Single Malts of Scotland.

Verrassend fruitige neus met ananas, appeltjes en mandarijn. Op de achtergrond zit wel dat typische vuile trekje met wat turfrook, maar dat is hier echt wel understated. De aandacht gaat hier naar de fruitige en zoete kant van Ardmore en ik beken… ik vind het erg goed! Na enkele minuten ademen komen er wat maritieme trekjes bij (niet dat Ardmore aan de kust ligt, hoor, verre van) waardoor hij me heel even aan Talisker doet denken. Het is geen straf.

Hij is erg clean op de tong. Wederom appels en ananas, maar ook wat houtskool, karamel, kweepeer en kruisbessen. Vanille en witte chocolade komen nog flink opzetten, maar worden snel de kop ingedrukt door een mooie, zilte toets.

De afdronk is lang en zoet, terwijl de rook langzaam wegdeemstert.

Wat een geweldige Ardmore is me dat, zeg! Zo’n 180 EUR. Aanrader. Dankjewel voor het sample, Maarten!

87/100

Geproefd door Mark Dermul op 25-12-2021
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Bunna 2009 op sherry? Daar heb ik goeie herinneringen aan. Niet voor niets hebben we met Mark & Manny’s malts zo’n vat gebotteld. Maar ook onze vrienden van Klubb23 konden de hand leggen op zo’n vat en bottelden het voor de shop Buds & Barrels van onze goeie vriend Tom Haseldonckx. Het is de eerste uit een reeks van vier single casks in de reeks ‘L’Histoire d’Alixe’, dus we hebben alvast iets om naar uit te kijken. Leuk label, overigens, van de hand van Annie Mation.

Distilleerderij: Bowmore
Regio: Schotland (Islay)
Fles: Bowmore 10 Year Old 1992/2003 Un-Chillfiltered Collection, Signatory, Hogshead #4223, 367 bts
Kleur: stro
ABV: 46%

Klassiek

Deze Bowmore zit al bijna dubbel zo lang op fles dan dat hij op vat heeft doorgebracht. Gedistilleerd in 1992 en na tien jaar rijping door Signatory gebotteld op drinksterkte in 2003, bijna twintig jaar geleden. Ik dank mijn brother in drams Manny voor het sample.

Op de neus is het een schoolvoorbeeld van bourbongerijpte Bowmore. Citroen, appels, hooi, vanille, mos en zachte turfrook. En je ruikt de zee. Zachte, maritieme toetsen nemen stilaan het heft in handen.

De body is wat aan de lichte kant, maar goed. De smaak lijdt er niet onder. Lekker maritiem met brak water, citrusfruit, zeewier, olijfolie en zelfs een chili pepertje. De vanille doet zijn duit in het zakje, het witte fruit heeft meer moeite om er door heen te prikken. Maar wel erg, erg lekker.

De afdronk begint zilt, evolueert dan naar zoet, maar gaat als een jojo terug naar zilt op het sterfbed.

Een klassieke Bowmore, da’s altijd een plezier.

85/100

Geproefd door Mark Dermul op 24-12-2021
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Highland Park
Regio: Schotland (Islands)
Fles: Highland Park 13 Year Old 1992/2005 Brachadair for Crann Whisky Club, Bourbon Cask 20355, 83 bts
Kleur: goud
ABV: 62.9%

Broekventjes

Brachadair is een Belgisch bottelaar waar ik al lekker spul van geproefd heb. In 2005, toch al efkes geleden, het is waar – bottelde hij een 13-jarige Highland Park voor de whisky club Crann uit Boom.

Goeie neus! Heerlijk grassige toetsen met flink wat heide, vanille en honing, maar ook wat mandarijntjes en ananas. Op de achtergrond krijg ik nog wat banaan en perzik en een hint van frangipane. Dit is erg lekker, hoor.

De alcohol geeft je een trap tegen je tanden, zoveel is zeker. De speekselklieren moeten aan de slag. Maar eens de brand wat geblust, wordt ik getrakteerd op een complexe HP met flink wat fruit – bijna tropisch – met vanille-ijs, een streepje rook en wat herbale toetsen. Ah, wat goed.

De afdronk start fruitig en zacht rokerig, wordt dan heel even erg pikant alvorens je mond droog achter te laten. Een festijn!

Heerlijke Highland Park, maar niet voor broekventjes. Hij kan water verdragen, maar ik vind hem op z’n lekkerst zonder. Bedankt voor het sample, Mathias!

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 24-12-2021
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Bladnoch
Regio: Schotland (Lowlands)
Fles: Lingdarroch Peated Spirit 3 months on PX, cask sample
Kleur: brons
ABV: ca 63%

Diesel & Crème Brûlée

 Okay, dat Lingdarroch gestookt wordt bij Bladnoch is ondertussen bevestigd en mijn makker Anthony stak me al een tweede sample in de hand. Zijn spirit heeft ondertussen ook al drie maanden doorgebracht op een PX vat. En aan het kleurtje van dit spul te zien, is het een erg actief vat.

De meringue en guimauve die ik eerder had, zijn spoorloos verdwenen. In de plaats krijg ik nu wat dieselwalm (heerlijk!), abrikozengebak, hazelnoten en crème brûlée. Sultanas en melkchocolade met hazelnoten. Dit is zeer veelbelovend.

Op smaak is het een bommetje. Erg kruidig, zeer rokerig en warm met een mooie waaier van geel en oranje fruit. Appelsien, abrikoos, perzik. De bakkerskruiden maken hem bijna pikant. En de new make-y toetsen die ik in het vorige sample nog had… helemaal verdwenen en volledig ingepakt door de PX.

De afdronk is lang, warm, rokerig, zoet en erg lekker.

Anthony, lekker spul zeg. Maar… dit is nog geen jaar oud, toch? Ik ben er niet van overtuigd dat de spirit het nog veel langer gaat uithouden op dit actieve PX vat. Iets om over na te denken.

Geproefd door Mark Dermul op 24-12-2021
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Bunnahabhain
Regio: Schotland (Islay)
Fles: Bunnahabhain 12 Year Old 2009/2021 Klubb23 for Buds & Barrels ‘L’Histoire d’Alixe Vol 1/4′, Sherry Cask, 80 bts
Kleur: brons
ABV: 50.3%

Nutella!

Bunna 2009 op sherry? Daar heb ik goeie herinneringen aan. Niet voor niets hebben we met Mark & Manny’s malts zo’n vat gebotteld. Maar ook onze vrienden van Klubb23 konden de hand leggen op zo’n vat en bottelden het voor de shop Buds & Barrels van onze goeie vriend Tom Haseldonckx. Het is de eerste uit een reeks van vier single casks in de reeks ‘L’Histoire d’Alixe’, dus we hebben alvast iets om naar uit te kijken. Leuk label, overigens, van de hand van Annie Mation.

De neus is erg romig op botterbollen, marsepein en hazelnoten. Dragon, Maggimix kruiden (oxo?) en iets wat me aan pas geboende parket doet denken. Verrassende toets van oude armagnac, wat hem flink wat diepgang geeft. Geweldig.

Lekker romig op de tong, ook. Tuinkruiden, gezouten karamel, crème brûlée en appelsienconfituur. Nutella! Tikkeltje zesty, beetje kruidig en absoluut heerlijk. Prachtige toets van woodsmoke, hoor. Prima sterkte, nagenoeg perfecte balans.

De licht drogende, zacht rokerige en zilte afdronk – met een heerlijke toets van appelgebak op het sterfbed – maakt het plaatje compleet.

Dit is een heel ander beestje dan degene die Manny en ik bottelden, maar minstens even goed! Nou, wie de release van MMM gemist heeft, doet er goed aan zich deze aan te schaffen. Even lekker, quasi zelfde prijs en simpelweg een heerlijke Bunna!

88/100

Geproefd door Mark Dermul op 22-12-2021
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Ardmore
Regio: Schotland (Highlands)
Fles: Ardmore 10 Year Old Private Cask Selection for Crann Whisky Club, b. 2020 Valinch & Mallet, ex-bourbon Koval Cask, 75 bts
Kleur: zonlicht
ABV: 53.1%

Rijstpap

Deze Ardmore werd gebotteld door Crann Whisky Club uit Boom, geselecteerd uit de stallen van onafhankelijk bottelaar Valinch & Mallet. Het leuke aan deze release is dat de Ardmore rijpte op een voormalig Koval vat. Koval is jonge craft distillery uit Chicago, USA, die zelf nog maar sinds 2008 bezig zijn. Leuk toch?

Het DNA van Ardmore vertaalt zich naar turfrook en wit fruit. Denk appels en peren. Ook flink wat vanille en honing, een hint van banaan, tamme kastanjes en walnoten. Hint van rijstpap. Er zit ook nog een zilt randje aan, wat deze Ardmore mooi in balans brengt.

Mooie body en onmiddellijk erg zoet op een karrenvracht aan vanille en honing, iets erg snoeperigs en tevens iets van parfum. Wordt een tikkeltje floraal en scherp plots, maar het blijft allemaal binnen de perken. Het zilte keert weer en de balans blijft behouden, maar naar mijn gading wordt hij iets te geparfumeerd, waardoor hij bijna zepig wordt. Het is kantje boordje, hoor.

In de afdronk is het een strijd tussen zoet en zilt (zoet wint) met een mooie, warme rokerigheid die blijft hangen, terwijl witte peper en licht bittere kastanjes het laatste woord krijgen.

Dat scheelde niet veel, maar hij blijft aan de juiste kant van de grens. Gedurfde keuze. Met dank aan Mathias voor het sample.

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 20-12-2021
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Ik ben niet zo gek lang geleden van job veranderd. Na meer dan 12 jaar Teamleader bij het ING Business Credit Center werd het tijd om mijn horizon nog eens te verbreden. Ik ging aan de slag als Customer Journey Expert – wat een geweldig weinig zeggende titel, toch? – en heb het in die functie erg naar mijn zin. Als afscheid kreeg ik van mijn BCC-collega’s deze fles cadeau. Ze kennen mijn voorliefde voor whisky maar al te goed, natuurlijk.