WhivieBlog

Bottelaar: Johan Tack
Regio: België
Fles: Tack’Dalmor, Double Mash Barley Wine Dalmore Barrel Aged, 330ml
Kleur: bruin
ABV: 14.8%

Dalmore

Naast de Tack’Tober – die rijpte op Tobermory whiskyvaten – liet Johan zijn Double Mash Barley Wine ook rijpen op vaten van de gerenommeerde whisky distilleerderij Dalmore. Ook deze heeft een best heftig ABV, bijna 15%. Om een bier van zo’n hoog alcoholpercentage te brouwen, is een double mash nodig. Double mash is dus letterlijk te nemen. De eerste (of main) mash bevat vermalen granen terwijl de tweede mash (of cereal mash) zowel uit de ruwe granen bestaat alsook een deel van de eerste mash. Deze laatste kookt minstens een uur en wordt dan toegevoegd aan de eerste mash. Boeiend, niet? Deze Tack’Dalmor schenkt bruin zonder ook maar enige kraag, wat me een beetje teleurstelt, want het ziet er niet uit.

Romige, boozy neus op allerhande donker fruit (denk pruim en dadel, maar ook verse vijg en rozijnen) en kandijsiroop, een hint van vanille en chocolade en café frappé. Heerlijk.

Op smaak is het de kandijsiroop die met de aandacht gaat lopen en de rozijntjes en pruimen een run for their money geeft. Dit is bijzonder zoet en tegelijkertijd stroperig. Lekker? Absoluut, als je het niet erg vind dat het bier volmondig, romig en mierzoet is. Hij is iets zoeter, overigens, dan de Tack’Tober. Ik hou hier wel van.

Donkerzoete, middellange finish op pruimen en kandijsiroop.

Wederom een heerlijk degustatiebier, maar na twee van deze jongens moet je wel eventjes gaan liggen.

Geproefd door Mark Dermul op 24-12-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Bottelaar: Johan Tack
Regio: België
Fles: Tack’Tober, Double Mash Barley Wine Tobermory Barrel Aged, 330ml
Kleur: roodbruin
ABV: 14.8%

Tobermory

Een Barley Wine – of gerstewijn – is geen wijn, maar een biersoort met een ABV tussen de 8 en 14% of zelf hoger – zoals in dit geval – en kan dus lekker lang bewaard blijven. Het is een biersoort waarvan de geschiedenis zelfs teruggaat naar de 18^e eeuw in Engeland. De term is afkomstig van de periode waarin Engeland en Frankrijk in conflict waren: bier was voor de armen, wijn voor de rijken. Maar de hogere klassen in de UK vonden het hun plicht om de wijn te laten voor wat het was en dus bier te drinken. Brouwers begonnen daarom hun bieren wat meer complexiteit te geven en zo werd de barley wine geboren. Het gistingsproces duurt ook langer dan bij andere bieren, dus hoe lange je hem laat rijpen, hoe beter. Deze Tack’Tober rijpte, zoals de naam al doet vermoeden, op whiskyvaten van de Tobermory distilleerderij op het eiland Mull. Hij schenkt roodbruin met een kleine beige kraag die een film van een halve centimeter op het bier laat staan.

Donkerzoete, romige neus op kandijsuiker en melkchocolade, maar ook gestoofd witloof en chicorei. Ik krijg zelfs een hint van stoofvleessaus. De whisky kan ik nog niet meteen ontdekken, tenzij ik de erg boozy toets hieraan mag toeschrijven. Hoe dan ook, op de neus is dit alvast een voltreffer.

Op smaak gaat dit één, twee, neen, drie stappen verder. Erg romig, plakkerig en volmondig en absoluut geweldig. Zoetzuur op pruimen, grapefruit, melkchocolade, houtkrullen en, jawel, iets wat me aan whisky doet denken. Dat moet dan wel van het Tobermory vat komen, toch?

Oh, wat een mooie finish. Lekker lang, romig, donkerzoet en bevredigend.

Heerlijk degustatiebier!

Geproefd door Mark Dermul op 24-12-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Bottelaar: Johan Tack
Regio: België
Fles: Ticky Tacky, volmout blond, 330ml
Kleur: goudblond
ABV: 6%

Leonie

Als je grootouder wordt zou je het geboortefeest kunnen opfleuren door bij te leggen bij de suikerbonen, maar wat als je gepassioneerd ben door bier? Juist, dan geef je alle well wishers van je kleinkind een goeie pint! Ticky Tacky werd gebrouwen ter ere van de geboorte van Leonie Tack, kleindochter van Johan, de man achter de Tack-biertjes. Speels label, wat ik wel leuk vind. Erg origineel, moet ik zeggen. Het bier schenkt goudblond met een fantastische witte kraag.

Erg frisse neus die me doet denken aan een witbier met perzik. Een fruitige, zoete neus, die erg zomers aandoet en onmiddellijk uitnodigt tot het nemen van een flinke slok.

Zo gezegd, zo gedaan. En dat gaat gevaarlijk vlot naar binnen. De smaak ligt perfect in het verlengde van de neus. Niks complex, gewoon lekker fris en zoet met een zacht bittertje. Het soort bier waarvan ik er op een zonovergoten terras wel een stuk of drie na mekaar naar binnen zou kunnen kieperen. Dorstlessend is het alleszins.

Het vervangen van Leonie’s luier duurt wellicht tien keer zo lang als de afdronk van deze doordrinker, maar we laten het niet aan ons hart komen.

Proficiat, Johan. Lekker fris! Dat je nog vaak opa mag worden, makker!

Geproefd door Mark Dermul op 20-12-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Bottelaar: Johan Tack
Regio: België
Fles: Tack’Clyn, Tripel Clynelish Barrel Aged, 330ml
Kleur: amber
ABV: 9%

Clynelish

Oh, een tripel die op een Clynelish vat werd gerijpt, daar wek je mijn interesse wel mee. Ik was dan ook maar wat blij dat John Tack mij twee flesjes hiervan bezorgde. Deze tripel werd in augustus 2020 gebrouwen en dan 12 maanden te slapen gelegd op het Clynelish ex-bourbon barrel #2198 dat eerst die heerlijke, waxy malt had grootgebracht. Dan werd het bier gebotteld in de zomer van 2021. Het schenkt amber van kleur met een witte kraag, van middelgrote bellen, die lang blijft staan. Dit wordt ongetwijfeld genieten.

De neus is top! Het eerste wat ik ruik is… Clynelish, I kid you not! De whisky is onmiskenbaar. Geweldig. Dan volgen elkaar op, in sneltreintempo: abrikozen, sultanas, honing, toffee, banaan, gebakken appels besprenkeld met kaneel. Dit is bijzonder lekker.

Dankzij een flinke carbonatie komt deze lekker fris binnen, hoewel ik moet bekennen dat – ondanks ik hem erg lekker vind – hij de belofte van de neus niet helemaal kan waarmaken. Ja, het frisse fruit (abrikozen, perziken en sultanas) tekent present, maar de waxy toets van de whisky is wat verdwenen. Karamel en toffee krijg ik nog wel, alsook wat banaan, maar weg is de whisky. Desalniettemin een gevaarlijk drinkbare tripel, alweer.

Lekker zoete finish op honing en toffee, die me goesting doet krijgen nog een slok te nemen. Ik voeg de daad bij het woord.

Het basisbier is zonder twijfel hetzelfde, maar zowel deze tripel op Clynelish-vat als die op het Teaninch-vat zijn voldoende verschillend om het boeiend te houden. En lekker zijn ze allebei!

Geproefd door Mark Dermul op 17-12-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Bottelaar: Johan Tack
Regio: België
Fles: Tack’Tean, Tripel Teaninich Barrel Aged, 330ml
Kleur: amber
ABV: 9%

Teaninch

Naast zijn quadrupels, liet Johan ook twee tripels op whiskyvaten rijpen. De eerste die we gaan proeven is deze Tack’Tean, gebrouwen in augustus 2020 en dan 12 maanden lang te rusten gelegd op een Teaninich ex-Bourbon Barrel #1708 om dan in augustus 2021 gebotteld te worden. Hij schenk amberkleurig met een spierwitte kraag van kleine belletjes, maar die niet lang stand houdt.

Fris en bitterzoet op toetsen van pompelmoes en ananas, een hint van perzik en zachte hoppigheid (is dat een woord?). Ik krijg ook nog iets van vanille, karamel en wat aardse toetsen. Ruwe gerst, zelfs. Aangenaam en uitnodigend.

Ook op smaak krijg ik die frisse, bittere toetsen die me in eerste instantie aan agrum doen denken. De toets van whisky schemert zachtjes door zonder te domineren, maar geeft er wel een zachte boozy toets aan en iets zoets als van honing en karamel. Lekker.

Ik ervaar de finish al eerder kort, maar los dat op door gewoon nog een flinke slok te nemen van deze gevaarlijk drinkbare tripel.

When Belgian Beer Meets Scotch Whisky is een plezante reeks whiskybieren, voor elk wat wils. En ik wil ze allemaal. Mooi werk, Johan!

Geproefd door Mark Dermul op 17-12-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Bottelaar: Johan Tack
Regio: België
Fles: Tack’Riach, quadruple BenRiach Barrel Aged, 750ml
Kleur: bruin
ABV: 11%

BenRiach

De laatste quadrupel in de nieuwe reeks van de Tack-whiskybiertjes rijpte 11 maanden op een BenRiach vat. Dat moet wel lekker zijn, toch?

Deze neus biedt voornamelijk donkerzoet fruit in de vorm van pruimen, dadels en rozijnen en is bovendien relatief romig en een tikkeltje boozy. Ook hier heeft het vat zijn stempel zeker en vast gedrukt op het bier. Ik weet nu al dat dit erg lekker gaat zijn.

En dat is het ook. Ditto als op de neus: romig en zwaar op stevig bier met geweldige invloed van het BenRiach vat. Dat heeft hier echt wel zijn stempel gedrukt (note to self: dat zei je al) en laat toe dat de je zoete toetsen van de whisky perfect smaakt, terwijl de quadrupel toch overeind blijft. Heerlijk.

Ook in de finish, die best lang is (voor een bier, althans) blijft de whisky overeind.

Het is mijn favoriet van de nieuwe quadrupels uit de reeks van Johan, moet ik bekennen.

Geproefd door Mark Dermul op 16-12-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Bottelaar: Johan Tack
Regio: België
Fles: Tack’Lost, quadrupel Barrel Aged, 330ml
Kleur: chocoladebruin
ABV: 11%

Verloren & Vergeten

Wat doe je als je een heerlijke quadrupel 11 maanden laat narijpen op een ex-bourbon whiskyvat waarvan je je bij God niet meer kan herinneren van welke distilleerderij het vandaan kwam (en je uiteraard eerst in de haren krabt en verwonderd bent over het feit dat dit überhaupt mogelijk is)? Dan bottel je dat maar onder naam Tack’Lost. Ik ga er dan ook van uit dat het vatnummer op het ruglabel – #12345 – eveneens larie en apekool is. Hilarisch. Maar hij schenkt wel een prachtig chocoladebruin met hoge, beige kraag van middelgrote bellen. De kraag blijft lang staan en nodigt uit. Aan de slag!

Licht zoetzure toetsen als van pompelmoes en flink boozy tegelijkertijd. Er zit zelfs een vuil kantje aan dat me heel even aan – niet lachen – zweetvoeten doet denken.

De smaak is heerlijk. Vol en rond, bijna romig, doet dit me eerder aan een porter dan een quadrupel denken. Donkerzoet op rozijnen en pruimen, maar ook een frisse toets als van gebakken appels en pompelmoes. En ja, ook deze gaat veel te vlot naar binnen.

De afdronk is een tikkeltje snoeperig, zelfs, terwijl op het sterfbed een toets van koude koffie verschijnt.

Johan, ben je zeker dat dit een quadrupel is? Of ben je de bierstijl ook vergeten? Wat er ook van zij: lekker is het wel!

Geproefd door Mark Dermul op 15-12-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Bottelaar: Johan Tack
Regio: België
Fles: Tack’Grant, quadrupel Glen Grant Barrel Aged, 330ml
Kleur: bruin
ABV: 11%

Glen Grant

Okay, u kan dit ongetwijfeld zelf uitvogelen, maar deze quadrupel, die naar de naam Tack’Grant luistert, werd gebrouwen in juli 2020 en rijpte nog 11 maanden op een vat van Glen Grant (voormalig bourbon barrel #2362) alvorens in juni 2021 gebotteld te worden. Hij schenkt bruin met een beige kraag die lang stand houdt en het ziet er in alle eerlijkheid erg smakelijk uit!

Verrassend heldere neus op wit fruit met de typische geuren die je van een quadrupel bier mag verwachten. Ondanks de 11% ruikt dit bijzonder fris en monter.

Het mondgevoel is relatief romig met boozy toetsen waarin het bier en de malt een perfecte tango dansen. Dit is nog lekkerder dan de Tack’Toshan (dju!). Naast appels krijg ik nu ook abrikozen en witte perzik, maar ook een hint van ananas en zelfs wat… euh, niet lachen… rode biet! Maar het werkt prima.

De afdronk is vooral erg zoet, maar wel bevredigend.

Wederom zo’n whiskybiertje dat zo bijzonder gevaarlijk naar binnen gaat. Maar lekker dat het is. Dat moet echt wel een goed vat geweest zijn (en uiteraard ook een erg goed basisbier).

Geproefd door Mark Dermul op 15-12-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Bottelaar: Johan Tack
Regio: België
Fles: Tack’Toshan, quadrupel Auchentoshan Barrel Aged, 750ml
Kleur: bruin
ABV: 11%

Auchentoshan

Johan Tack, whisky- en bierliefhebber pur sang waar ik al enkele jaren mee bevriend ben, laat bier brouwen en rijpen op whiskyvaten. In het verleden proefde ik er al heel wat, maar het was toch al even geleden. Maar nu is de man terug met een zevental biertjes en dus kan ik eindelijk weer genieten van de zogenaamde ‘When Belgian Beer Meets Scotch Whisky’ reeks en beginnen doe ik met deze Tack’Toshan. U raadt het al: deze quadrupel, gebrouwen in juli 2020, rijpte nog 11 maanden op een vat Auchentoshan – bourbon barrel #9492 – en werd dan gebotteld in juni 2021. Waarom ik er nu pas aan kan beginnen? Laten we het zacht uitdrukken met ‘probleempjes met het drukken van de labels’. De fles stond al sinds februari – label-loos – in mijn kelder, maar de labels zijn eindelijk klaar. Het bier schenkt een ondoorzichtig donkerbruin met een mooie beige kraag die relatief lang standhoudt.

Donkerzoete en verassend fruitige neus op abrikozen en perzik, rozijntjes en pruimen. Hij heeft zelfs iets heerlijk snoeperigs en ik ben nu al fan.

Oh, yes! Op smaak proef je de whisky echt. Dat komt er mooi door, hoor. En ik ga niet flauw doen en zeggen dat ik Auchentoshan – mijn favoriete Lowland single malt – herken, maar dat boozy kantje van de whisky zit er echt wel in. En deze quadrupel gaat daar prima mee om. Donkerzoete maar ook heldere fruitige toetsen zoals appelmoes en een confituur van peren. Maar… dit kapt veel te vlot naar binnen.

Neen, lang is die finish niet natuurlijk, maar het is en blijft uiteraard een bier (en ik schrijf volgens het stramien van mijn whisky notes, dus ja…). Niet lullen, nog een slok. Hopla!

Perfect bij een stoofpotje of kibbeh (maar dan wel die van Dearly Beloved).

Geproefd door Mark Dermul op 15-12-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Nc’nean
Regio: Schotland (Highlands)
Fles: Nc’nean Quiet Rebels ‘Gordon’, STR Red Wine, ex-Sherry & ex-Rivesaltes, 8.688 bts
Kleur: oud goud
ABV: 48.5%

Mister Manager

Dit is de derde release in de Quiet Rebels reeks van Nc’nean, telkens samengesteld door een medewerker van de distilleerderij. Het begon met de Annabel, genaamd naar oprichter Annabel Thomas, gevolgd door de Lorna, genaamd naar de master distiller Lorna Davidson en nu is het tijd voor de Gordon, genaamd naar Distillery Manager Gordon Wood. Gordon koos voor een malt die werd samengesteld met STR rode wijnvaten, ex-sherryvaten en ex-Rivesaltes vaten. Rivesales is een Franse versterkte dessertwijn uit de Longuedoc-Rousillon, een zogenaamde vin doux naturel.

Laat ik al beginnen met te zeggen dat je hem best 5 minuten laat ademen in het glas. Dan ontwikkelt hij een veel grotere complexiteit dan verwacht. Het begint relatief eenvoudig, maar al snel verschijnen er mooie toetsen van rood fruit (denk aardbeien en rode bessen), pomme d’amour, bruine suiker en een handjevol noten. Marsepein wordt plots heel groot. Rozijntjes verschijnen op de achtergrond. Een zachte kruidigheid. Ik zei het al: verrassend complex (mits je hem de tijd gunt).

Op smaak is hij een pak minder zoet dan de neus aankondigde. Hij krijgt hier naast het rode fruit en de bruine suiker nu ook wat zure en bitterzoete toetsen als van pompelmoes en walnoten, aangevuld met allspice en een hint van oloroso sherry. De noten komen achteraf. Zacht drogend. Mooi, maar kan de belofte van de neus niet helemaal waarmaken.

De afdronk is relatief lang, op zachte tannine en kruiden met een aangename toets van donker fruit op het sterfbed.

Een buitenbeentje, alweer, hoewel ik de vorige twee edities meer kon appreciëren. Trouwens, dit is wel een geweldige HR retention policy, niet? En uit het aantal flessen in deze reeks mag ook duidelijk blijken dat de populariteit van Nc’nean stijgt. Annabel kreeg 4.504 flessen, Lorna al 7.560 en Gordon 8.688.

85/100

Geproefd door Mark Dermul op 13-12-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderije: Rounagle
Regio: Frankrijk
Fles: Armagnac 36 Year Old 1986/2023 Grape of the Art, Cask #78, 289 bts
Kleur: brons
ABV: 51.3%

Droog

Ik vind het moeilijk om mijn hoofd in de juiste plaats te krijgen, want deze Armagnac werd reeds gedistilleerd in 1986, het jaar waarin ondergetekende net 16 geworden was en zijn eerste en enige bromfiets in het verkeer bracht. Als 16-jarige kon drank mij absoluut niet bekoren, wat vandaag wel heel anders is. Rounagle is een minder bekend huis, een tikkeltje ten noorden van Condom (what’s in a name) en dus in de regio Armagnac-Ténarèze. Niet minder dan 36 (!) jaar lag dit vat te rijpen. Ik durf dit al liquid history te noemen.

De neus is op z’n zachts gezegd succulent te noemen. Kandijsuiker, bergamotolie, Café Noir koekjes, mandarijntjes, pijptabak en een prachtige hint van verkoold hout. Prachtig.

Hij komt stevig binnen, moet ik zeggen. Donkerzoete en fruitige toetsen worden ondersteund door een flinke kruidigheid. Denk peper, kruidnagel en iets van chicorei. Wordt midpalate flink droog.

De lange, warme afdronk – waarbij het fruit nu toch de duimen moet leggen voor de kruiden – laat je mond helemaal droog achter.

Wederom een geweldige vatselectie van de jongens uit Stuttgart.

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 26-12-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Darroze
Regio: Frankrijk
Fles: Bas-Armagnac Darroze 30 Year Old 1896/2016
Kleur: brons
ABV: 47.8%

Flan Karamel

De Armagnac van Darroze wordt in Roquefort gestookt, ten zuiden van Bordeaux, en te slapen gelegd tot wanneer hij als ‘klaar’ wordt geacht. In dit geval was dat in 2016. Hij werd gestookt van druiven die afkomstig zijn van Domaine de Barrigos, alvorens maar liefst drie decennia met rust gelaten te worden in de ‘chai’. Dit wordt zonder enige twijfel genieten.

Erg mooie, zoete neus op Flan Karamel en gekonfijt fruit met de allereerste hints van rancio, terwijl houtlijm en pruimen op de achtergrond verschijnen. Een hint van ahornsiroop en groene tuinkruiden. Dit is erg goed.

Volmondig en olieachtig, doch onmiddellijk wat drogend op de tong. Gekonfijte appelsien, abrikozen en een warme toets van het hout. Redelijk vurig, als ik eerlijk ben. Maar wel bijzonder goed, hoor.

De afdronk is best magnifiek te noemen: lang, kruidig en erg gebalanceerd.

Mijn eerste kennismaking met Darroze is een voltreffer! Dankjewel voor het sample, Rony.

88/100

Geproefd door Mark Dermul op 24-12-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Bottelaar: MEUG
Regio: Schotland
Fles: MEUG Megablend Peated
Kleur: goud
ABV: ???%

Gij Meugt Mij Peated Proeven

Dit is de Megablend Peated van MEUG, wat me doet vermoeden dat hier alle geturfde whisky’s in gegaan zijn die we in 2023 in de MEUG Classics mochten proeven. Dat waren er heel wat!

Gerookte ham met zwoerd, zeewier, gedroogde stokvis en visnetten, da’s de neus van deze geturfde blend(ed malt?) in een notendop.

Lichte body, maar qua smaak kan het wel tellen. Wit fruit en een zachte toets van vanille moeten flink de duimen leggen tegen turfrook, assen, grafiet en flink wat witte peper.

Lange en een tikkeltje astringente afdronk, die me even naar adem doet happen.

Geloof het of niet: hier zou ik wel een fles van willen.

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 17-12-2023.

Bottelaar: MEUG
Regio: Schotland
Fles: MEUG Megablend Unpeated
Kleur: goud
ABV: ???%

Gij Meugt Mij Unpeated Proeven

Dit is de Megablend Unpeated van MEUG, wat me doet vermoeden dat hier alle ongeturfde whisky’s in gegaan zijn die we in 2023 in de MEUG Classics mochten proeven. Dat zijn er wel wat!

Aangename neus op perensap, appelmoes, onrijpe banaan en karamel. Een hint van bubblegum op de achtergrond, evenals iets van verschaalde pils, maar verre van onaangenaam. Dit werkt!

Panoplie aan zoete en zachte toetsen met helder, wit en geel fruit op de voorgrond met een zachte kruidigheid op de achtergrond. Ook dit werkt, wat bewijst dat je best een goeie whisky kan maken als al je ingrediënten goed zitten. Ook al is deze unpeated, ik krijg toch een rokerig kantje. Moet wel woodsmoke zijn dan, zeker (hoewel ik een flinke toets van Bunna lijkt te ontwaren). Heerlijk.

De afdronk is lang, kruidig en simpelweg erg goed op een kleine geparfumeerd toetsje na.

Benieuwd wat hier allemaal in gegaan is, maar het geheel werkt prima – ik zou hier met plezier een fles van kopen.

85/100

Geproefd door Mark Dermul op 17-12-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Stekerij: Publitasting
Regio: België
Fles: Publitasting Lowland Whisky Geuze, in collab met Asta Morris, b. 2023, 75cl
Kleur: goudblond
ABV: 6%

Wild & Sour Auchentoshan

PubliTasting is een stekerij in West-Vlaanderen, bestierd door Geert Demuynck, actief sinds 2021. Zijn doel is om speciale, unieke geuze te maken door middel van maceratie en barrel ageing. Zo heb ik er al een aantal de revue zien passeren, zoals een bloedappelsien geuze, een braambes geuze, een Thais Lemongras Lambiek en ga zo maar door. Maar toen ik deze zag verschijnen, was mijn interesse wel meteen erg groot (en ik ben blij dat ik eindelijk – eindelijk! – mijn doos met zes flesjes te pakken heb). Want deze Lowland Whisky Geuze werd gemaakt in samenwerking met Asta Morris en is een blend van 1, 2, 3, 4, 5 én 6-jarige lambiek van brouwerijen De Troch, Sako en Eylenbosch en rijpte op een Auchentoshan vat! Het gaat overigens over het bourbon cask dat Bert bottelde in 2022 en toen een 24-jarige Auchentoshan uit 1998 opleverde die ik bijzonder kon smaken (zie ook hier en hier!). Dus, ja, deze moest ik wel geproefd hebben, toch? Hij schenkt een prachtig troebel goudblond tot amber met een spierwitte kraag die lang blijft staan.

Mooi zoetzeur zoals je van een geuze mag verwachten, maar dan wel met een extra zoetje dat ik alleen maar kan toeschrijven aan het Auchentoshan-vat waarop deze gerijpt heeft. Citrusfruit, abrikozen en iets van vochtige aarde. Het water loopt me letterlijk in de mond.

Oh, ja… prachtig zoetzuur op smaak op grapefruit, druivenpitten, Granny Smith appels en verre van een djoesel. Hij geniet van een mooie carbonatie, waardoor hij lekker fris en dorstlessend binnen komt.

Maar het is in de finish dat ik wederom een toets van whisky meen te ontdekken (tenzij het wishful thinking is) waardoor hij een mooi zoetje presenteert alvorens netjes droog te finishen.

Driewerf hoera! Mooi gebalanceerde en heerlijk doordrinkbare geuze. Da’s nog eens een prachtige Wild & Sour Auchentoshan. De andere vijf flesjes gaan de kelder in (maar twee gaan er deze zomer toch weer op tafel komen, dat voel ik nu al!).

Geproefd door Mark Dermul op 22-12-2023.

Distilleerderij: Milk & Honey Distillery
Regio: Israel
Fles: Milk & Honey 4 Year Old 2019/2023 Liquid Art, Ex-Rye cask #2019-1354, 108 bts
Kleur: amber
ABV: 65.5%

Druppeltjes

Moet er nog Milk & Honey zijn? Die gasten zijn nog maar een paar jaar bezig, maar dit is al mijn 50^e ontmoeting met de distilleerderij uit Israël. En wederom hebben we te maken met een onafhankelijke botteling van een Belgisch genootschap: Liquid Art. Bert en zijn kornuiten selecteerden een vat waar voorheen een roggewhisky op gerijpt had, iets wat je toch niet zo vaak tegenkomt. Het ABV is als vanouds torenhoog; het label een streling voor het oog (verdorie, ik ben een poëet!). Het label is overigens van de hand van Kyana Vissers, studente aan de Wico Campus Overpelt (ze had overigens ook de vogeltjes op de Fettercairn en de Tullibardine ontworpen, dus eventjes in de bloemetjes zetten is hier wel op zijn plaats).

Erg goeie neus! Roggebrood (doh!), pepernoten, anijs, ananas, perzik, chocolade en bruine suiker. Dat gezegd zijnde blijft het wel herkenbaar M&H en dat vind ik eerlijk gezegd wel erg fijn. Met een paar druppels water – iets wat hij duidelijk goed verdraagt – komt daar gebakken banaan en eikenhout aan te pas.

Straffe aankomst, uiteraard. Pittig gekruid met nootmuskaat en cacao, maar de zoete toetsen geven flink tegengas en maken hier een aangenaam zoete malt van. Hetzelfde als op de neus, maar aangevuld met abrikozen en cacao. En iets van peperkoek met amandelspijs. Lekker! Verdund blijven de smaken perfect overeind en wordt hij zoeter en dus toegankelijker. Hij krijgt dan zelfs een speels, snoeperig randje dat me echt bekoort.

Uitstekende, lange, pittige afdronk die de prima balans van de smaak weerspiegelt. Dito met wat water, dus hou u niet in.

Ik weet niet hoeveel flessen ze nog hebben bij Liquid Art, maar als ik u was probeerde ik er toch aan te geraken. Ze komt op 95 EUR. En om mijn eigen openingsvraag te beantwoorden: ‘Ja, er moet nog Milk & Honey zijn.’ Want dit is simpelweg heerlijk, zeker als je er een paar druppeltjes water aan toevoegt.

87/100

Geproefd door Mark Dermul op 11-01-2024
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Auchentoshan
Regio: Schotland (Lowlands)
Fles: Auchentoshan 9 Year Old 2014/2023 Old Particular, Douglas Laing for Drankenhandel GOS, refill barrel #DL17384, 203 bts
Kleur: licht goud
ABV: 59.0%

GOS

Drankenhandel GOS is een whiskyshop in Heers – voor mij niet bepaald bij de deur, maar ze verzenden ook, dus was het een koud kunstje om twee flesjes hiervan naar Gentbrugge te krijgen. Het betreft een jonge Auchentoshan van een refill barrel die speciaal voor hen werd gebotteld in de Old Particular reeks van Douglas Laing.

Limoen, overrijpe peer, citroengras en witte chocolade: da’s de neus van deze jongeling in een notendop. Erg clean en erg toegankelijk, precies zoals ik van mijn favoriete Lowlander op een bourbonvat verwacht. Prima.

Mooi olieachtig en, ondanks het hoge ABV, perfect toegankelijk. Meer wit fruit, maar nu met een mooi kruidig randje: witte peper, zoethout, kruidnagel en zelfs mosterdzaad. Het citroengras keert weer en de malt krijgt midpalate zelfs een snoeperige kwaliteit als van citroenlollies. Ik lust dit wel!

De afdronk is eerder kort, maar bevredigend, op wit fruit, romige witte chocolade en kardemom.

Mooie vatselectie van Ruben en zijn team. Ik ben blij dat ik hier drie flesjes van te pakken heb gekregen. Dankjewel voor het sample, Rony, die deze prettige molen in gang gezet heeft en dankjewel Ruben voor het mooie pretpakket dat ik mocht ontvangen.

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 16-12-2029
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Auchentoshan
Regio: Schotland (Lowlands)
Fles: Auchentoshan 12 Year Old 2011/2023 Distillery Exclusive, Virgin Oak #2564
Kleur: brons
ABV: 58.1%

Birthday Dram

JBJ, oftewel James Pithie, Berry van Rijsewijk en Joren Nuyts, trokken in november rond in het Beloofde Land en kwamen met niet minder dan 9 distillery exclusive bottelingen terug naar huis, die ze presenteerden in een geweldige tasting op 30 november. Ik kon er helaas niet bij zijn, maar werd die avond wel overstelpt met berichten waarin één bepaalde fles werd uitgelicht. Ik had al snel door dat het afgesproken werk was en dat de jongens mij wat plaagden, maar gelukkig waren er ook een paar goeie zielen bij die er voor zorgden dat ik toch een sample te pakken kreeg. Het gaat om een Auchentoshan die 12 jaar lang rijpte op virgin oak en als distillery cask wordt (werd?) verkocht in de distilleerderij. Ik proef hem met plezier ter ere van mijn verjaardag!

Intens kruidige en zoete neus op mokka, kruidnagel, kaneel en opgelegde rozijnen, gekonfijte bloedappelsien en ananas op de BBQ. Na enkele minuten verzacht de boel richting apfelstrüdel, roggebrood en iets van potloodslijpsel. Erg aangenaam.

Erg stevige aanzet op kruidnagel, zwarte peper en wat anijs. Zelfs wat gember komt zich moeien. Eens die kruidigheid wat geblust wordt, komt er een flinke fruitsla naar voor. Appels, perzik, abrikoos, bloedappelsien en stukjes mandarijn. En het geheel is overgoten met een flinke dosis ahornsiroop. Een tikkeltje floraal en lekker zoet.

Deze malt blijft maar geven, zelfs in de lange, kruidige en donkerzoete afdronk.

Jonge krachtpatser van mijn geliefde Lowlander. Bedankt, Benny & Benny, dit maakte mijn dag goed! Happy Birthday to me!

88/100

Geproefd door Mark Dermul op 10-12-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Auchentoshan
Regio: Schotland (Lowlands)
Fles: Auchentoshan 31 Year Old 1991/2023 Whisky Sponge, Decadent Drinks, 2^nd Fill Barrel, 179 bts
Kleur: licht goud
ABV: 53.6%

Charisma

Whisky Sponge – AKA Angus McRaild – is een innemend man met een geweldig gevoel voor humor en een bijzonder gave met woorden. Zo bottelde hij met Decadent Drinks dit vat Auchentoshan uit 1991 – een flinke 31 jaar oud, dus! – met de woorden ‘If you are a fan of Auchentoshan, please be aware, this whisky may have too much flavour and charisma for you’. Het is wellicht de beste Auchentoshan die hij ooit proefde, vooral te danken aan het feit dat hij zo on-Auchentoshan is. Zijn woorden, niet de mijne. Desalniettemin kon ik het natuurlijk niet nalaten hier twee flesjes van te bestellen: eentje voor de immer groeiende verzameling en eentje om meteen open te trekken. Een verjaardagsgeschenk aan mezelf, zeg maar.

Hoewel het florale en grassige karakter van Auchentoshan meteen herkenbaar is, onderscheidt deze malt zich vooral door een erg innemende waxiness die me meteen nog eens naar het label doet kijken. Dit is toch 1991 en niet 1961, right? Een ûberfruity profiel begroet mijn neusvleugels. Denk Jonagold appels, Doyenné du Comice handperen, groene banaan, sappige perzik, blauwe bessen, ananas, honingmeloen en Hedelfinger kersen. In dat opzicht is het label perfect ontworpen.

Ook op smaak is hij bijzonder waxy waardoor hij me echt aan de betere blends uit de jaren ’60 van de vorige eeuw doet denken. Nog steeds erg fruitig, maar nu met de nadruk op limoen en witte pompelmoes. Wat tuinkruiden treden bij, alsook gekonfijte gember en een hint van walnoten. Wordt vanaf de tweede slok een beetje decadent, all over the place, zoals feestjes in de Swinging Sixties moeten geweest zijn.

De afdronk is lekker lang waarbij het fruit langzaam maar zeker wegebt om plaats te maken voor zesty toetsen en wat kardemom.

On-Auchentoshan zou ik deze niet noemen, want het DNA is kristalhelder (voor mij, althans). Maar ik ben het wel met Angus eens dat dit een malt is die bijzonder veel smaak en charisma vertoont. Hij duikelt zomaar mijn top 3 van dit jaar binnen, kijk eens aan!

91/100

Geproefd door Mark Dermul op 21-12-2024
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Auchentoshan
Regio: Schotland (Lowlands)
Fles: Auchentoshan 13 Year Old 2007/2021 Artist Collective 5.6, La Maison du Whisky, Sherry Butt 1^st Use
Kleur: mahonie
ABV: 48.0%

Wenskaart

Deze donkere Auchentoshan – een vatting van twee vaten – stond al twee jaar te blinken in mijn verzameling, maar aangezien ik maar één fles had gevonden, ging ze niet open. Fast forward naar november 2023 waar ik in Gistel een tasting host en één van de proevers – Kobus – deze fles had meegebracht omdat hij ze in het bijzijn van de Toshan Man wilde proeven. Een eer die ik niet afsloeg. En na het proeven wist ik: daar moet ik nog een fles van te pakken zien te krijgen om ze zelf te kunnen openen! Da’s ondertussen gebeurd en nu neem ik de tijd om ze nog eens op mijn gemak grondig aan de spreekwoordelijke tand te voelen.

Het eerste wat me opvalt – en wat ik erg, erg prettig vind – is dat het DNA van Auchentoshan onmiddellijk herkenbaar is. Licht floraal, citroengras en die tripel gedistilleerde subtiliteit. Maar uiteraard wordt dit erg mooi omfloerst door heerlijke sherrytoetsen met pruimen en dadels, rozijntjes en zelfs wat mokka op de uitnodigende neus. Overrijpe perzik en wat abrikozen treden bij, terwijl een zachte funky toets als van sojasaus en nieuwe sneakers nog even de puntjes op de ‘i’ komen zetten. Geweldige neus, echt waar!

Op smaak is het een kleine sherrybom met zoete toetsen van donker fruit à la pruimen en vijgen, maar ook chocolade en zelfs wat pruimtabak. Ook wat honing en mokka, maar ook hier wat sojasaus en iets van pruimtabak. Ligt mooi in het verlengde van de reeds uitstekende neus. En ik moet zeggen dat het bescheiden ABV hem deugd doet. Dit is bijzonder drinkbaar.

De finish is heerlijk lang, warm op toffee en zoete sherry toetsen.

Uitstekende vatselectie van La Maison du Whisky in hun Artist Collective-reeks. Het label is van de hand van de Franse kunstenaar Théo Guinard en kreeg de naam Carte de Voeu – oftewel Wenskaart – mee.

87/100

Geproefd door Mark Dermul op 17-12-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).