Bottelaar: Johan Tack
Regio: België
Fles: Tack’Lost, quadrupel Barrel Aged, 330ml
Kleur: chocoladebruin
ABV: 11%
Verloren & Vergeten
Wat doe je als je een heerlijke quadrupel 11 maanden laat narijpen op een ex-bourbon whiskyvat waarvan je je bij God niet meer kan herinneren van welke distilleerderij het vandaan kwam (en je uiteraard eerst in de haren krabt en verwonderd bent over het feit dat dit überhaupt mogelijk is)? Dan bottel je dat maar onder naam Tack’Lost. Ik ga er dan ook van uit dat het vatnummer op het ruglabel – #12345 – eveneens larie en apekool is. Hilarisch. Maar hij schenkt wel een prachtig chocoladebruin met hoge, beige kraag van middelgrote bellen. De kraag blijft lang staan en nodigt uit. Aan de slag!
Licht zoetzure toetsen als van pompelmoes en flink boozy tegelijkertijd. Er zit zelfs een vuil kantje aan dat me heel even aan – niet lachen – zweetvoeten doet denken.
De smaak is heerlijk. Vol en rond, bijna romig, doet dit me eerder aan een porter dan een quadrupel denken. Donkerzoet op rozijnen en pruimen, maar ook een frisse toets als van gebakken appels en pompelmoes. En ja, ook deze gaat veel te vlot naar binnen.
De afdronk is een tikkeltje snoeperig, zelfs, terwijl op het sterfbed een toets van koude koffie verschijnt.
Johan, ben je zeker dat dit een quadrupel is? Of ben je de bierstijl ook vergeten? Wat er ook van zij: lekker is het wel!
Geproefd door Mark Dermul op 15-12-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).
