WhivieBlog

Big T is een blend met Tomatin als fingerprint malt. Vandaag zet ik een release van de 1960s tegenover een meer recente. Het zal u niet verbazen dat ze erg verschillend zijn.

Distilleerderij: Tomatin
Regio: Schotland (Highlands)
Fles: Big T
Kleur: goud
ABV: 40%

Mixen of Mijden

De huidige expressie van deze Big T blend, waar als fingerprint malt uiteraard Tomatin in zit, heeft geen leeftijdsaanduiding niet meer en is ondertussen teruggebracht naar 40%. Het feit dat je de fles voor 15 EUR kan aanschaffen doet weinig goeds vermoeden, ben ik bang. Ik zet deze tegenover een Big T 5 years old uit de 1960s.

Ik kan er niet aan doen, maar TUC koekjes is het eerste waar ik aan moet denken, die licht gezouten crackers. Net als bij zijn veel oudere broer heb ik de grootste moeite om iets van fruit te ontdekken. Ik heb wel heel wat florale toetsen, alsook wat zoetzuurs, maar ik kan geen fruit benoemen. Ik ben alvast niet onder de indruk.

De body is erg licht. Karamel en honing nemen bezit van mijn smaakpapillen en er verschijnt zelfs een streepje woodsmoke, maar ik kan wederom niet zeggen dat ik ‘m fruitig vind. Ik vind ‘m wel houterig en droog, saai en drogend. Ik moet zelfs even aan gin denken. WTF?

De afdronk is kort, licht drogend en houterig.

Nou, dit drink je echt niet voor je plezier. Mixen of mijden, zou ik zeggen. Merci, Timon, voor het sample. Was een goeie oefening.

72/100

Geproefd door Mark Dermul op 28-02-2021
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Tomatin
Regio: Schotland (Highlands)
Fles: Big T 5 Year Old, 100% Blended Scotch Whiskies, 750ml
Kleur: amber
ABV: 43%

Prikkelende Kruidigheid

De T in deze Big T verwijst naar de Highland distilleerderij Tomatin. Dat staat ook netjes te lezen op de bodem van de fles: ‘Tomatin Distillers (Exports) Ltd, Edinburgh’. Bovendien is deze – in tegenstelling tot de huidige expressie – ‘guaranteed over 5 years old’. Ik kreeg van mijn vriend Timon de uitdaging om ze een head-to-head te zetten.

De neus barst van  toffee en karamel met een hint van chocolade. Maar ik beken: ik ontdek hier geen fruit in. Zelfs wanneer ik het OBE heb overwonnen, heb ik de grootste moeite om hier meer in te ontdekken. Een handjevol sultanas, misschien, maar daarmee is alles wel gezegd. Oh, nee, wacht, na vijf minuten krijg ik ook nog wat Graeffe suiker. Wie had dat gedacht? Maar ik ben niet onder de indruk.

De body is waterachtig, zeg maar flets. Nu krijg ik toch at Reine Claude pruimpjes en kruisbessen, sinaasappel en bosbessen. Dat valt me erg mee. Ook een flink prikkelende kruidigheid op witte peper en zoethout. Ja, hij begint er door te komen. Veel beter dan de neus aankondigde.

In de middellange finish is het vooral karamel en appelsien die zich laten gelden. Een zacht bittertje van het hout kondigt het einde aan.

De neus beloofde weinig, maar op smaak bleek het toch erg goed mee te vallen. Dankjewel, Timon.

83/100

Geproefd door Mark Dermul op 28-02-2021
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: onbekend
Regio: Islay
Fles: Ben Bracken 27 Year Old 1990/2017 Islay Single Malt
Kleur: oud goud
ABV: 46%

Lidl Effect

Mijn eerste twee ervaringen met Ben Bracken – de Speyside malts uit 1989 en 1991 – waren erg, erg goed. Dus sta ik flink te popelen om deze 27-jarige single malt van Islay te proeven.

Ja, hallo, ik steek mijn neus nog maar net in het glas en het eerste waar ik aan moet denken is Caol Ila in de Tropen. Kiwi, vijgen, agrums, maar ook zeezout, oestersap en gedroogde ham. Mooie herbale toetsen. Barbecuesaus, tuinkruiden, wijnazijn, kruidenbouillon. Nu weet ik helemaal niet zeker of het hier wel om Caol Ila gaat, voor alle duidelijkheid, maar dat is wat mijn neus mij vertelt.

De body is wat licht, het is waar. Maar opnieuw heerlijk zoet op geel fruit aangevuld met toetsen van as, zilt water, woodspices en allerhande maritieme toetsen, terwijl de rook steeds groter wordt. Iets van munt passeert eveneens. Wat is dit lekker zeg!

De afdronk is lang, medicinaal en zilt. Gezouten karamel op het sterfbed.

Fantastische Islay (en ja, ik ben nog steeds van mening dat het Caol Ila betreft). Waarom is dit nog niet allang uitverkocht? Het Lidl-effect, zeker? Ongeacht welke distilleerderij dit sapje leverde: ja kan het bij Lidl kopen voor ocharme 90 EUR. En dat voor een Islay single malt van 27 jaar oud? Moh! Dankjewel, Gunther.

88/100

Geproefd door Mark Dermul op 19-02-2021
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: onbekend
Regio: Speyside
Fles: Ben Bracken 28 Year Old 1989/2017 Speyside Single Malt
Kleur: oud goud
ABV: 46%

Complex

Deze 28-jarige Speyside whisky kon je enkele jaren geleden terugvinden op het schap van de Duitse supermarkt Lidl. De herkomst wordt angstvallig geheim gehouden. Leverancier van dienst is het bedrijf Wallace & Young Distillers, ook bekend van die andere ‘supermarktwhisky’ Queen Margot.

Mijn god, wat een heerlijke neus! Overrijp en tropisch fruit, bergamotolie, acaciahoning, hazelnoten, boeketje wilde bloemen, kaarsvet, kaneel en zoethout. Dat alles omfloerst door prachtige toetsen van geblakerd hout. Tikkeltje old school en simpelweg geweldig.

Mooie body. Lekker olieachtig en waxy. Het feit dat hij op 46% gebotteld is, doet hem deugd. Flink wat honing en suiker up front, gevolgd door geel fruit en noten. Dan volgen de kruiden. Peper en zout (verrassend zilt, heel eventjes). Flink wat aardse toetsen ook. En een bittertje als van een pompelmoes. Prima balans, overigens. Dit is zowaar complex!

In de lekker lange afdronk krijg ik wederom noten. Naast hazelnoten nu ook amandelen. De kruiden blijven lekker lang prikkelen en houden je mond warm zonder hem te drogen.

Wat een aangename verrassing! Het is verbazingwekkend dat je een whisky van 28 jaar oud kan kopen voor amper 70 EUR, toch? Dat stemt tot nadenken over officiële releases. Dankjewel, Gunther.

87/100

Geproefd door Mark Dermul op 19-02-2021
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: onbekend
Regio: Speyside
Fles: Ben Bracken 25 Year Old 1991/2016 Speyside Single Malt
Kleur: vol goud
ABV: 40%

Papaya

Ben Bracken is één van de merken waaronder discount supermarktketen Lidl single malt op de markt brengt. Ze hebben al aardig wat expressies uitgebracht over de jaren heen. Vandaag proef ik hun 25-jarige Speyside expressie die in 2016 op het schap verscheen. Blijkbaar werd deze geleverd door Clydesdale.

Tropisch fruit en snoep, da’s het eerste wat ik op de neus krijg. Papaya, banaan, mirabellen, limoen, maar ook een beetje babyadem en Haribo beertjes. Lichte kruidigheid in de vorm van allspice. Een hele mooie neus, hoor.

De body is aan de lichte kant, maar het stoort niet. Wederom flink wat tropisch fruit maar nu wel iets kruidiger dan verwacht. Zou dit virgin oak kunnen geweest zijn? Mooi hoor, met lychee, banaan, ananas, pruimpjes en citrusfruit.

De afdronk is middellang, fruitig en pittig met een licht drogend effect naar het einde toe.

Een flink onderschatte malt, wellicht omdat hij door Lidl op de markt wordt gebracht. Maar ik vond dit heel erg lekker. En 69 EUR is natuurlijk een schijntje voor een whisky die een kwarteeuw rijpte. Dankjewel, Gunther.

85/100

Geproefd door Mark Dermul op 19-02-2021
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Loch Lomond
Regio: Schotland (Highlands)
Fles: Croftengea 15 Year Old 2005/2020 Klubb23, Bourbon Cask, 50 bts
Kleur: witte wijn
ABV: 53.7%

The Wolfman

Vorige zomer proefde ik mijn tweede Croftengea ooit. Wie had gedacht dat ik mijn derde al zo snel daarna aan de lippen zou zetten? Deze werd door de jongens van Klubb23 gekozen en toont The Wolfman op het label, weer een verwijzing naar die klassieke griezelfilm, zoals ze dat ook al met hun Deanston deden. Grappig. Ter info: Croftengea is één van de meest geturfde varianten van de veelzijdige Loch Lomond distilleerderij.

Oh, my, deze stinkt! Moeras, verbrand rubber, koeienvlaai. Het duurt toch even alvorens ik ook wat vanille, wit fruit en tijm ontwaar. Laurierblaadjes, versleten leder, een vergeten vuile vaatdoek. Ge moet maar lef hebben dit te bottelen, zeg ik.

Op smaak is het iets beter, vooral zoeter, op suikerspin en munt, vanille en wit fruit, maar vooral ook iets umami waar ik niet meteen de vinger op kan leggen. De turf zorgt voor een warme rookontwikkeling die de boel toch grotendeels komt redden. De tweede slok wordt zowaar zelfs bijna lekker.

De afdronk is lang – te lang naar mijn mening – warm, rokerig, zoet en herbaal tegelijk.

Spannende whisky, maar ik had de grootste moeite om voorbij de neus te geraken. Als de volle maan je niet in de Wolfman verandert, dan doet een goeie slok van deze whisky dat wel.

81/100

Geproefd door Mark Dermul op 04-04-2021
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Dit is mijn tweede tasting met Michiel Wigman van de Dutch Whisky Connection met Jeroen Koetsier, mijn collega bij Catawiki, als co-host. De Christmas Tasting was alleszins memorabel en van zo’n hoog niveau, dat ik geen minuut twijfelde toen ik een uitnodiging kreeg voor deze tasting.

Op zondag 25 april om stipt 14.00u zette ik mijn Zoom-app open op de laptop en maakte me op voor een erg lekkere zondagnamiddag.

Hieronder mijn – weliswaar beknopte – tasting notes:

Glenlivet Special Export Reserve – Bonfanti Import 1970s – 750ml – 43%

Op de neus moet ik eerst even voorbij wat OBE – niet verbazingwekkend – alvorens ik een heerlijk snoeperige en erg fruitige neus gepresenteerd krijg. Tutti Frutti! Erg fris op smaak en mooi fruitig op appels, peren en wat kweepeer. Krachtig ook. Middellange, snoeperige afdronk. Een heerlijk, maar – vandaag de dag, althans – onbetaalbaar aperitiefje.

Dalmore 12 Year Old – OB 1980s – 750ml – 43%

Oh, fantastische neus op citrusfruit bij de vleet met een mooie invloed van sherry. Kandijsuiker, kruisbessen, honing. Lichte body, maar toch rijk. Hint van roze pompelmoes. Zachte kruidigheid. De afdronk is verrassend lang. Zo’n Dalmore maken ze niet meer, echt waar. Stukken meer karakter dan de hedendaagse versie. Wat een feest.

Amrut 10 years old Greedy Angels – Chairman’s Reserve Batch 01 – 284 bts – 46%

Dit was de eerste Amrut die de leeftijd van 10 jaar rijping haalde, gebotteld in 2014. Met hun warme klimaat laten ze hun whisky niet vaak zo lang rijpen, omwille van de ‘gulzige engelen’ – vandaar de naam. Flink wat perzik, mandarijnen en honing. Gesuikerde citrusschillen. Flink wat appelsientoetsen op smaak. Zachte kruidigheid. Wordt langzaam maar zeker lekker tropisch met een erg fruitige afdronk.

Celtic Cask 1991 Triocha – 30 – PX Cask – 63 bts – 40.48%

Deze whisky rijpte eerst in een refill bourbon barrel alvorens in juli 2015 te worden overgeheveld in een PX sherryvat. Donkerzoet op gedroogde vijgen, dadels en zwartebessenconfituur. Origine chocolade en geroosterde noten. Mokka en tabak. Zeer gelaagd. Op smaak allerhande bessen in siroop, kaneel en pruimtabak. Succulent. Middellange finish met wat kruidnagel en hars op het sterfbed. Amai, wat een fantastische smaaksensatie. Een heerlijk dessertje.

Na dit smaakbommetje lastten Michiel en Jeroen een korte pauze in, zodat we onze smaakpapillen even konden resetten… om dan meteen met een nieuw bommetje van start te gaan voor het tweede deel van deze fabuleuze (ziet u wat ik daar deed?) tasting.

Laphroaig 30 Year Old – OB 2017 – 43%

Oh, oh, oh! Wat een mooie neus. Geen turfbom, hoor. Eerder ingetogen turf, maar des te meer sherry en tabaksbladeren van sigaren. Herfstbladeren, laurier, noten, toffee en… cacao! Verrassend romig op noten, leder, laurier en licht bittere appelsienen. Iets van kersen en koude koffie. Uitstekend! En dan die fantastisch warme afdronk met een medicinale toets. Hemelse Laffie!

Balvenie 1969 – Robert Watson Ltd 1980s – 56%

Een karrenvracht aan wit fruit en wat Turks Fruit, heldere vanille en een hint van witte wijn (?). Erg, erg aangenaam. De body is lekker en rijk en erg helder ondanks het feit dat hij al zolang op fles zit. Pittig ook. Lange afdronk op wit fruit en witte peper. Hoe mooi is dat?

Bunnahabhain 39 Year Old 1976 – Cadenhead 2016 – Sherry Butts – 49.4%

Bunna die gedistilleerd werd toen ondergetekende amper 6 jaar oud was? Ja, die wil ik wel. Erg waxy op de neus met heuse Chesterfield sofa, meloen en mango. Een frisse lift door wat munt. Romig en zacht op de tong met quasi tropisch fruit (ananas, mango, kiwi) en te lang getrokken fruitthee. In de lange afdronk – die best kruidig genoemd kan worden – krijg ik nog wat tannine en houtkruiden.

Springbank 23 Year Old 1996 – Fresh Sherry Hogshead #108 – b. 2020 – 47.3%

Er zat nog een 8^e sample in ons doosje. Een extraatje. What’s not to like? Het blijkt de Springbank 1996 fresh sherry hogshead #108 te zijn van Jeroen Koetsier die er binnenkort aan komt. Ik kan u alleen maar zeggen dat het één van de beste Springbank is die ik al aan de lippen mocht zetten. Maar ik hou de tasting notes nog even voor mezelf en kom hier graag op terug eens de whisky effectief gelanceerd wordt.

Goh, jongens toch… Dan mag je nog zoveel leuke tastings doen, dit is toch van een heel ander niveau, hoor. En hoewel het een luxeprobleem is, is het toch moeilijk om dit goed naar waarde te schatten, want de whisky’s zijn stuk voor stuk absoluut geweldig. Als ik u zeg dat ik ze allemaal tussen de 86 en de 91 scoor, dat zegt genoeg, toch? Hoe kan je dan zeggen ‘dit was de minste’, terwijl hij in eender welke andere tasting de topper zou zijn. Ik zei het al: luxeprobleem.

Pure verwennerij. Ik kijk alvast uit naar de volgende.

May the Malt be with you!

Distilleerderij: Deanston
Regio: Schotland (Highlands)
Fles: Deanston 20 Year Old 1999/2019 Klubb23, bourbon hogshead, 50bts
Kleur: witte wijn
ABV: 51.2%

The Creature

De leden van Klubb23 – en ja, ze zijn met slechts 23, vandaar de naam – kozen deze 20-jarige Deanston en zette The Creature from the Black Lagoon op hun label. ‘Wild and distinguished’, noemen ze hun keuze. We gaan het zien. Hij is alvast erg, erg bleek.

Frisse neus op groene thee, jonge appels, anijs en koriander en nog wat groene tuinkruiden. Flink herbaal, eigenlijk, met zelfs een zilt randje. Lijkt me toch wat atypisch voor Deanston, maar zeker interessant.

Hij is wel lekker romig op de tong en nu een pak zoeter dan de neus beloofde. Flink gekruid, hoor. Hij prikkelt op witte peper en gember met een toets van zoethout en iets van kinine. Doet me wat aan het bitterzure sap van een pompelmoes denken. Het zilte en herbale karakter tekent ook hier present, maar wordt door een karrenvracht aan vanille en bloemsuiker voldoende zoet gehouden om niet astringent te worden.

Een warme, kruidige, zoete afdronk met een zilt randje is mijn deel. Ananas op het sterfbed!

Kan je van een complexe whisky spreken omdat hij wat ‘moeilijk’ is? Ik denk het wel. Boeiende Deanston.

85/100

Geproefd door Mark Dermul op 04-04-2021
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Blair Athol
Regio: Schotland (Highlands)
Fles: Blair Athol 4 Year Old 2015/2020, Archives for Klubb23, First Fill Koval Bourbon #900129, 133 bts
Kleur: goud
ABV: 62.3%

Bananenschil

Klubb23 is een whiskygenootschap (ze noemen het zelf een ‘brodirhood’) dat uit slechts 23 leden bestaat. Er is een onmiskenbare link met dat andere Belgische clubje BYOB-C, waarvan Dominic ook één van de sterkhouders is. Klubb23 heeft momenteel 3 releases op het palmares: een Blair Athol, een Deanston en een Croftengea. Hoog tijd om die eens allemaal aan de lippen te zetten, lijkt me. Deze 4-jarige (!) Blair Athol werd gebotteld in samenwerking met Archives en rijpte op een first fill bourbonvat van Koval, die kleine Amerikaanse craft distiller uit Chicago. Hier ben ik echt benieuwd naar.

Ow! Die neus is op z’n zachtst gezegd even wennen. Nogal scherp en herbaal met een prominent zuurtje, een karrenvracht aan vanille en een volledige doos bubblegum met aardbeismaak. Guimauve! Altijd goed om mijn in een blije bui te krijgen. Daar bovenop een mandje vol Golden Delicious appels, rabarberconfituur, karamel en ananaskubusjes. Een druppel citroensap om het af te maken. Wennen, maar verre van onaangenaam.

De aankomst is redelijk alcoholisch, dat spreekt voor zich, denk ik. Maar behoeft helemaal geen water. Hij is lekker warm en prikkelend, maar niet brandend. Lekker zoet op wit fruit (appels, peren, maar ook iets van witte perzik), een takje munt en brooddeeg. Een bittertje doet zijn intrede. Kinine? De pit van een pompelmoes, eerder. Of de smaak die je krijgt als je in een bananenschil bijt. Probeer het maar eens. De kruiden geven hem flink wat oomph. Aardse toetsen en ruwe moutsuikers verraden de jonge leeftijd.

De finish wordt wel wat astringent, moet ik bekennen. Bitter, droog en pikant op kaneel en anijs met een – gelukkig – frisse toets van munt.

Jong (te jong, misschien?), bizar maar best wel gedurfd. Amusante proefsessie, moet ik bekennen. Bedankt, Dominic.

84/100

Geproefd door Mark Dermul op 02-04-2021
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Bottelaar: Brouwerij ‘t IJ
Regio: Nederland
Fles: Brouwerij ’t IJ IPA
Kleur: amber
ABV: 6.5%

Cascade, Citra & Mosaic

Na een inspiratietoer doorheen de Verenigde Staten besloten Bart en Patrick – eigenaren van deze brouwerij in hartje Amsterdam – om hun eigen IPA te lanceren. India Pale Ale is overigens oorspronkelijk een Engelse bierstijl. Het bier zit op een hoger alcoholpercentage met een steviger hoprecept, initieel bedoeld om het bier de lange scheepsreis naar de Britse koloniën te doen overleven. De IPA van deze brouwerij was tot voor kort verkrijgbaar op 7%, maar heden ten dage is dat 6.5% geworden. De gebruikte hoppen zijn Cascade, Citra en Mosaic. Net als zijn alcoholarme tegenhanger schenkt deze amberkleuring met een mooie, witte kraag die redelijk lang stand houdt.

Op de neus een mooie mix van citrusfruit en hop: bitter, zuur en zoet tegelijkertijd. Een hint van tropisch fruit en iets wat me aan een handjevol wilde bloemen uit de heide doet denken. Veel aromatischer dan de alcoholarme versie.

Kijk, zo hoort een IPA te smaken! Fris zoetzuur op appelsien, citroen, perzik en abrikoos met een geweldige bitterheid als van pompelmoespitten en zoethout.

De afdronk is lang en bitter en doet me honger krijgen.

Heerlijke frisse doordrinker die ik in huis ga halen voor de zomer. Dit doet mijn ontmoeting met de Free IPA snel vergeten. Dankjewel, Benny!

Geproefd door Mark Dermul op 21-03-2021
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Bottelaar: Brouwerij ‘t IJ
Regio: Nederland
Fles: Brouwerij ’t IJ Free IPA
Kleur: amber
ABV: 0.5%

Vensterbank

In hartje Amsterdam vind je Brouwerij ’t IJ, opgericht door eigenzinnige muzikant Kasper Peterson, dat al sinds 1985 speciaalbieren brouwt. Peterson had zijn inspiratie opgedaan in België. Na ruim twintig jaar gaf hij de fakkel door aan Bart Obertop en Patrick Hendrikse, die onmiddellijk nieuwe bierstijlen introduceerden. In 2012 lanceerden ze hun populaire IPA (die proef ik morgen), maar in 2020 vonden ze het de moeite – ‘tijden veranderen’ – om een alcoholarme versie te lanceren. De Free IPA was geboren. Hij is overigens gebrouwen met Amarillo hop. Hij schenkt amberkleurig met een mooie, witte kraag – met middelgrote bellen – die lang blijft staan.

Hoewel de typische geur van een IPA present tekenen – denk citrusfruit, hoppig bittertje en diets meer – blijft deze toch aan de (erg) fletse kant. Doet me even denken aan een verwelkte ruiker bloemen op de vensterbank. Ik hoop dat dit op smaak een sprong voorwaarts maakt, want anders zit ik met een blindganger in mijn glas.

Op smaak valt het mee, maar echt groots wordt hij nooit. Ik krijg mooie, ronde smaken die typisch zijn voor een IPA, maar het mondgevoel is erg zacht en minder smaakvol dan van de versie die het niet zonder alcohol moet stellen. Da’s wellicht een open deur intrappen, maar dit biertje kan me niet helemaal bekoren.

Ook de afdronk wordt terug waar flets en vertoont wat natte aarde.

Goeie doordrinker, dat wel, maar wat zwakjes qua mondgevoel en smaak. Morgen de klassieke op 6.5%, dat gaat wellicht een pak beter zijn. Dankjewel, Benny!

Geproefd door Mark Dermul op 20-03-2021
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Nog niet zo gek lang geleden kon ik het vernieuwde standaardgamma van BenRiach ontdekken, maar de tasting die voor vrijdag 23 april op het programma stond deed mijn adem even stokken. The Nectar bood me namelijk de kans een Masterclass bij te wonen van het Super Premium gamma van deze Speysider. De aangekondigde line-up deed mij al op voorhand watertanden.

Voeg daar aan toe dat de presentator van dienst niemand minder was dan de ongeëvenaarde Rachel Barrie in hoogsteigen persoon, Master Distiller van BenRiach, GlenDronach en Glenglassaugh, live vanuit Schotland. Nou, mijn dag kon niet meer stuk.

Kleine verduidelijking voor wie niet kan volgen: ik ben de Toshan Man, verzamelaar van Auchentoshan single malt, de vorige werkgever van Rachel. Op 14/02/2014 – Valentijn, inderdaad – ontmoette ik haar voor een interview voor ons boek en het ophalen van de Auchentoshan 50 Year Old 1957 die ik vorig jaar – voor mijn 50^e verjaardag – opentrok met een bende whiskyvrienden. Maar ik wijk af… het gaat hier tenslotte over BenRiach!

Klokslag 20u zat ik dus klaar achter mijn laptop, dubbelcheckte dat ik zeker een goeie verbinding had, zette mijn vijf glaasjes met gulle samples gereed en maakte me op voor een onvergetelijke avond.

Rachel stak van wal met een mooie introductie van de distilleerderij met wat uitweiding over het productieproces en de grote voorraad verschillende types vaten die ze bezitten waarmee ze kan experimenteren.

Hieronder mijn – weliswaar beperkte – tasting notes:

BenRiach 21 Year Old – Bourbon, Virgin Oak, PX & Red Wine Casks – OB 2017 – 46%

Erg elegante neus met een karrenvracht aan fruit, natte aarde en een whiff of smoke. Dennenbomen, hars, noten en honing. Heerlijk. Volgens Rachel is het wijnvat het geheime wapen van deze malt. Op smaak wordt ik aangenaam verrast door een streepje rook – ja, hier zit geturfde BenRiach bij, zo’n 15ppm nota bene – die het fruit mooi inkadert. Ja, lap, wat een start van de avond, zeg!

Retail: ca. 160 EUR.

BenRiach 25 Year Old – Four Cask Matured – OB 2020 – 46%

Four Cask Matured… de virgin oak zorgt voor zoetigheid en rokerigheid, terwijl het Madeira vat zorgt voor helder citrusfruit. Dat merk je ook meteen op de neus. Heerlijk fris en fruitig op wit fruit en bloedappelsien, honing, abrikozen, vijgen en ananas op de BBQ, zachte rook. Uitstekend. Olieachtig en pittig met wederom flink rokerig. Lekker peaty jasje waarin het zoete fruit zich kan nestelen. Prima sterkte, overigens. Lange, kruidige finish.

Retail: ca. 300 EUR.

BenRiach 30 Year Old The Thirty – Bourbon, Sherry, Port & Virgin Oak Casks – OB 2020 – 46%

OMG! Zalige, donkerzoete neus op rozijnen, heide, hint van chocolade met stukjes gekonfijt fruit en hazelnoten. Hint van (goeie) rubber. Ecoline. Aromatisch en complex. Zachter dan de bips van een baby, maar met wederom die heerlijke combinatie van fruit en turf. Erg gelaagd. De afdronk is licht drogend en doet me naar een volgende slok verlangen.

Retail: ca. 700 EUR.

BenRiach 23 Year Old 1997 Cask Edition – Virgin Wood Barrel #7420 – OB 2020 – 51.6% – 248 bts

Het reeds fruitige karakter van BenRiach wordt hier naar de maan geschoten door het virgin oak cask. Banaan, kokosnoot, perzik met een frisse lift van menthol. Hint van hoest bonbons. Anijs en kweepeer. Man, man, man, wat lekker. Stroperig. Plakt aan je tanden. Lekker kruidig (kruidnagel, karwij, zwarte peper). Geweldig gelaagd. De finish is erg lang, warm en kruidig.

Retail: ca. 375 EUR.

BenRiach 12 Year old 2008 Cask Edition – PX Puncheon #4052 – OB 2020 – 60.5% – 570 bts

Okay, dit is wel iets helemaal anders. Stalgeur, vermolmd hout, paardenvacht en natte aarde vermengd met donker fruit en origine chocolade. Bouillonkruiden. Op de smaak wordt het geheel nog eens heerlijk opgeleukt met zoete toetsen van het PX vat. Erg rijk en rond, maar tegelijkertijd geweldig rokerig. Dit is een donkerzoete turfbom. Fantastische finish. Laat me even allemaal met rust, terwijl ik nog even nageniet.

Retail: ca. 135 EUR

Amai mijn klak! Ik wist natuurlijk op voorhand dat dit goed ging zijn. Maar ‘goed’ is een vlag de deze heerlijke vloeibare lading absoluut niet dekt. En ik beken, ik was heel de avond in mijn nopjes, want vond de uiteenzetting van Rachel erg interessant – nee, boeiend! – en kan heel de avond luisteren naar deze dame.

Een groot woord van dank aan The Nectar voor de mogelijkheid om deze pareltjes te proeven.

May the Malt be with you!

Brouwerij: 3 Fonteinen
Regio: België
Fles: 3 Fonteinen Oude Geuze 2018, assemblage 45
Kleur: amber
ABV: 5.6%

Uitnodiging

Brouwerij 3 Fonteinen is één van de laatste traditionele lambikbrouwerijen en geuzesteker in België, uit Beersel, opgericht door Gaston en Armand Debelder. Ik proef vandaag voor het eerst één van hun bekende Geuze-bieren, assemblage 45 om precies te zijn, gebotteld in 2018. Hij schenkt licht amber (bijna fel oranje, eigenlijk) en troebel met een spierwitte kraag die even blijft hangen.

De neus is zoetzuur op perzik en abrikozen met flink wat pompelmoes. Iets van stalgeur dat hem wat complexiteit geeft. Het duurt even voordat ik dit op prijs kan stellen (maar het is dan ook de eerste keer dat ik echt een geuze proef, zeg maar).

De eerste slok is redelijk scherp en zuur, met een flink bittertje. Ik moet wederom denken aan pompelmoes, maar ook wat perzik en zelfs een hint van… kokosnoot? Het feit dat hij flink bruist, vind ik wel erg aangenaam.

De afdronk is een mooie balansoefening tussen bitter en zuur.

Ik ben er nog niet aan uit of ik geuze wel echt lekker vind. Het is alleszins een biertje dat uitnodigt tot verder ontdekken, dus dat ga ik zeker doen. Bedankt, Timon, om mij kennis te laten maken met dit bier.

Geproefd door Mark Dermul op 20-03-2021
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Bottelaar: Brussels Bier Project
Regio: België
Fles: Jungle Joy, 33cl
Kleur: amber met roze schijn
ABV: 5.9%

Passievrucht

Jungle Joy is een moderne versie van een fruitig bier, volgens het Brussels Beer Project. Het werd verkozen uit een reeks van vijf fruitbieren in 2016. Het werd – uiteraard, zou ik bijna zeggen – geproduceerd zonder toegevoegde suiker of artificiële aroma’s. Hij schenkt amberkleurig met een roze schijn en een hoge witte kraag die erg snel gaat liggen.

De neus is erg fruitig, op het snoeperig af. Passievrucht, mango en rode-veter-snoep. Er zit ook een toets in van bloedappelsien en roze pompelmoes. Fris en zomers.

Op smaak is het een prima verderzetting van de neus met fruit en snoep en datzelfde zure toetsje als van pompelmoes. Maar mango en passievrucht voeren de boventoon. Da’s leuk. Mijn enige probleem met dit biertje is het feit dat hij weinig carbonatie heeft en daardoor een tikkeltje flets overkomt.

De finish is erg kort en legt dan weer de nadruk op het zure fruit in de mix.

Perfect op een zonovergoten terras, maar ik ben bang dat ik er hier geen twee van na elkaar zou willen drinken. Geef mij maar de Delta IPA.

Geproefd door Mark Dermul op 21-02-2021
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Bourbon… het is niet echt mijn ding, maar ik leer graag bij. Wanneer Cinoco dan aankondigde dat ze een Bourbon Town Tasting in elkaar gebokst had – met niemand dan zijne Dramtastische Hoogheid Chris Lauriers als host – was ik er als de kippen bij.

De sprekers waren ook niet min: Bernie Lubbers, Benji Purslow en Geert Conard.

Op donderdag 22 april om 20u stipt werd de aftrap gegeven.

Na de nodige introducties en een welkomwoordje door Stephan van Cinoco werden we meteen ondergedompeld in deze – voor mij – minder bekende wereld van whiskey.

Hieronder mijn – weliswaar beknopte – tasting notes:

Mellow Corn – straight corn whiskey – 100 Proof

Mellow Corn is eigenlijk het eerste type Amerikaanse whiskey die gerijpt werd. Een soort voorloper van de bourbon die we vandaag de dag kennen. Vandaag de dag is dit eerder een type whiskey dat het goed doet in cocktails. Maar als ik heel eerlijk ben is dit niet echt mijn ding. Het bevat 80% mais en dat ruik je. Op smaak is het zacht, terwijl het qua alcohol wel een trap tegen je tanden geeft. Vanille, mais, bloemsuiker met een zilt randje. Dit is zo’n beetje wat Amerikanen dronken in de Saloons tijdens de Wild, Wild West.

Evan Williams – Kentucky Straight Bourbon – 43%

Eén van de klassiekers van Heaven Hill en tevens een bestseller. Genaamd naar een Welshe immigrant die begon te stoken (en tevens één van de eerste stadsplanners was van Kentucky). Hoestsiroop, geroosterde noten, cacaoboter. Mandarijnen en koffie op smaak en wat nootmuskaat in de finish. Dit gaat erg, erg vlot binnen. Connor O’Driscoll, de Ierse (!) Master Distiller op dit ogenblik, weet waar hij mee bezig is.

Wist je trouwens dat Heaven Hill niet minder dan 68 miljoen dollar (!) per jaar investeert in hout? Duizelingwekkend, toch?

Larceny – Small Batch – 46%

Het hoofdingrediënt van deze Larceny is maïs (68%), maar 20% is tarwe (de overige 12% is rogge). Ik proefde hem al eerder. Geprakte banaan, karamel, bruine suiker en beboterde toast. Lichte body. Zoet op mais, kaneel, vanille en honing. Kruidige finish.

Bernheim Wheat whiskey – 46%

Mijn favoriete Amerikaanse whiskey… 51% tarwe (wheat), heb ik altijd in huis en al sinds 2010 – dat zegt genoeg zeker? Warm en zoet op boter, geroosterd brood en kruiden. Sunday brunch met ovenverse croissants. Heerlijk. Zacht op de tong met eik en mais op de barbecue met een beetje toffee. Geen bite. Cleane afdronk. Mijn favoriet van de avond, maar ik ben bevooroordeeld. En dan te weten dat er slechts 700 vaten per jaar worden geproduceerd… Tegenwoordig rijpt hij zeven jaar.

Rittenhouse Rye – Bottled In Bond – 100 Proof

Zoals de naam al zegt is dit een roggewhisky. 51% rye, 35% mais en 14% gemoute gerst. Bruin brood, cornflakes en havermoutpap met gedroogde perzik en banaan. Op smaak komt daar appelsien, nougat en toffee aan te pas met flink wat kruiden als nootmuskaat, kaneel en kruidnagel. Korte finish waarin het gedroogde fruit mooi tot uiting komt. Aangenaam, hoor!

Elijah Craig – Small Batch – 47%

Nou, dat is een mooie neus, zeg. Bruin brood en hazelnootpasta (een chique woord voor choco). Banaan en melasse! Mooi en complex, echt. Heerlijk romig op de tong, zacht, zoet en uitnodigend. Lichte kruidigheid. Geroosterde en gekarameliseerde noten. Top. Lekker lange, warme finish. Dju, ik had gedacht dat de Bernheim niet te overtreffen was…

Awel, dat was plezant! En hoewel Amerikaanse whiskey een categorie is die me niet altijd in vervoering brengt (de Bernheim even buiten beschouwing gelaten), was dit niet alleen een interessante line-up, maar vooral ook een erg leerrijke avond.

Bedankt Bernie, Benji, Chris, Stephan en Cinoco voor een toptasting.

May the Malt be with you.

Bottelaar: Brussels Bier Project
Regio: België
Fles: Delta IPA, 33cl
Kleur: amber
ABV: 6%

Granaatappel

De Delta IPA is het bier waar het allemaal mee begon voor het Brussels Bier Project en is dus al sinds 2013 op de markt. Het werd door 850 Brusselaars tot beste verkozen van de vier eerste probeersels: Alpha, Beta, Delta en Gamma. Vandaag de dag is het nog steeds één van hun bestsellers. Toen hij voor het eerst verscheen zat hij wel op 6.5%, maar vandaag is dat teruggebracht naar 6%. Oh, well. Hij schenkt een troebel amber met witte kraag die relatief snel gaat liggen.

Frisse, zomerse neus op licht tropische toetsen als granaatappel, lychee en passievrucht. Licht drogend effect, weliswaar.

Ooh, dat is lekker. De eerste slok is erg bevredigend. Dorstlessend! Het tropische fruit keert weer – granaatappel en pompelmoes vooraan, nu – onmiddellijk gevolgd door een mooie, scherpe bitterheid.

De afdronk, redelijk kort en droog, brengt de passievrucht even terug naar de voorgrond.

Wat lekker, zo in het eerste lentezonnetje. Aanrader.

Geproefd door Mark Dermul op 21-02-2021
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Bottelaar: Brussels Bier Project
Regio: België
Fles: Wunder Lager, 33cl
Kleur: strogeel
ABV: 3.8%

Citrus

In 2013 startten twee bierliefhebbers – Olivier en Sébastien – een project dat al snel zal uitgroeien tot toonaangevend en innovatief: het Brussels Bier Project. Elk jaar co-creëren ze met de community zo’n 40 verschillende bieren. Je kan zelfs een abonnement nemen om elke twee maanden een doos met 12 exclusieve bieren te ontvangen. Tof. Van Dearly Beloved kreeg ik een doosje voor vaderdag met drie biertjes en een glas. Ze kent me zo goed… Ik begin met het lichtste bier, van lage gisting, hun Wunder Lager. Hij schenkt een troebel strogeel met een mooi witte kraag die lang blijft staan.

De neus is erg licht en bijzonder fris op citrustoetsen, vooral citroen en pompelmoes. Daaronder een dun laagje honing en wat kiezeltjes in de zon. Erg zomers.

De eerste slot proefde ik amper, zo licht is hij. Vanaf de tweede slok kreeg ik wederom wat pompelmoes en wat aardse toetsen, maar het is allemaal zo licht dat het – afgezien van het bijzonder verfrissende effect – een tikkeltje saai wordt.

Van een finish is hier amper sprake.

Een erg makkelijk – te makkelijk – biertje dat het woord doordrinker een nieuwe betekenis geeft. Op de markt sinds 2018.

Geproefd door Mark Dermul op 21-02-2021
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Brouwerij: Badass Brewing
Regio: Nederland
Fles: HappyFace Quardrupel Beek Rum, 33cl
Kleur: bruin
ABV: 12%

Infusie?

En het spreekt al bijna vanzelf dat Badass Brewing ook een Quadrupel maakte, wederom op 12%, met een infusie van de door BEEK Spirits gebottelde Rum, me dunkt. De tasting notes van de rum kan je elders op het blog terugvinden. Hij schenkt wederom bruin – of donkerblond zo u wil – maar deze keer blijft de kraag met kleine bellen toch iets langer staan en vormt zelfs een film op het bier. Dat ziet er toch al wat beter uit.

De neus verschilt niet zo veel van zijn ‘whisky-tweeling’. Wederom zoet op mout en rozijntjes, met diezelfde licht zurige toets. Maar de stalgeur krijg ik deze keer niet. Die wordt vervangen door een aangename hint van karamel.

Hij parelt net zo hevig en komt daarom fris en drinkbaar binnen, maar wederom heb ik moeite om ook maar iets van de infusie terug te vinden. Het verschil met het whisky-biertje is minimaal en volgens mij enkel detecteerbaar als je ze – net als ik – head-to-head zet. En het mag gezegd: dan komt deze er iets beter uit.

De finish is kort en zoet.

Druilerig

Je kan rum met heel wat drankjes combineren, maar bier lijkt me daar niet bepaald één van. Bier rijpen op een rumvat – zoals Duvel deed – tot daar aan toe. Maar een biertje naast een glas rum en van beiden genieten… het lijkt me wat vreemd. Soit, als je deze volgorde respecteert, valt het nog mee. Neem een sip van de rum (die echt wel lekker is) en wals hem rond in je mond. Eens doorgeslikt, laat je hem volgen door een flinke slok van de quadrupel. De rum zal de zoetzure toetsen van het bier verzachten en er een toets van karamel aan toevoegen.

Ik kan niet zeggen dat ik dit een smaaksensatie of een ontdekking vind, maar het was wel een manier om een druilerige zondagnamiddag wat op te fleuren. Meer ook weer niet.

Geproefd door Mark Dermul op 31-01-2021
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Brouwerij: Badass Brewing
Regio: Nederland
Fles: HappyFace Quardrupel Beek Whisky, 33cl
Kleur: bruin
ABV: 12%

Half & Half

Badass Brewing werd opgericht in 2016 door vier Nederlandse vrienden Manfred, Patrick, Ed en Rob. ‘Wij zouden toch in staat moeten zijn om een fatsoenlijk biertje te brouwen’ was de gedachte en in januari 2017 zal hun eerste bier – een Tripel – het levenslicht. De rest is geschiedenis. Hun biertjes worden vermarkt onder het label HappyFace. In samenwerking met BEEK Spirits creëerden ze een quadrupel op 12% die geïnfuseerd is met de BEEK whisky (die elders op het blog besproken wordt). De quadrupel schenkt helderbruin (donkerblond volgens de website) met een lichte kraag (kleine) bellen die onmiddellijk gaat liggen. Ik beken: het ziet er niet zo smakelijk uit.

Zoete, moutige geur met hints van donker fruit als rozijntjes en pruimen. Een licht zurige toets als van bloedappelsien. Tegelijkertijd krijg ik ook een stalgeur.

Door de hoge carbonatie komt hij lekker fris binnen. Gevaarlijk drinkbaar zelfs, ondanks zijn alcoholpercentage van 12%. Maar het moet gezegd: van de whisky merk ik niets. Hij heeft een moutig hart met een herbaal kantje, maar is vooral zoet (Zou dat dan toch de whisky zijn? Want die was wel erg zoet, snoeperig zelfs).

De korte afdronk is eerder zoetzuur.

Half & Half

De combinatie van whisky en bier is niet zo ver gezocht. Deze zogenaamde ‘Half & Half’ (een halve pint bier in combinatie met een dram whisky) gaat terug tot de 1920s, toen de Schotten en Ieren in de pub graag nog iets sterkers hadden naast hun biertje. In het geval van de Beek Whisky en de HappyFace quadrupel kan ik helaas niet zeggen dat de som van de onderdelen meer is.

Het bier domineert de combinatie en ik kan me niet van de indruk ontdoen dat ze niet voor elkaar gemaakt zijn. Dat geeft half & half een nieuwe betekenis.

Geproefd door Mark Dermul op 31-01-2021
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).