WhivieBlog

Distilleerderij: Ben Nevis
Regio: Schotland (Highlands)
Fles: Ben Nevis 27 Year Old 1996/2023 The Hultin Family Cask, The Whisky Jury, Bourbon Cask #912, 211 bts
Kleur: goud
ABV: 48.8%

Stella Polaris

Weer een Ben Nevis van The Whisky Jury? Wel… ja, de negende al. Deze keer gaat het om een vat van de Hultin Family uit Finland, waarvan wijlen papa Sven het vat in 1996 kocht. Hij wordt netjes op het label afgebeeld in zijn favoriete habitat: op zijn zeiljacht. Sven Hultin was overigens instrumenteel in Operation Stella Polaris, een militaire operatie in september 1944, waarbij Finse intelligent assets werden verscheept naar Zweden ter voorbereiding op een mogelijke Russische invasie. Dit volledig terzijde… Laten we gauw deze excellente, totaal uitverkochte, release aan de lippen zetten.

De neus begint misleidend gesloten, moet ik zeggen. Kiezels, kalk en slechts een hint van tropisch fruit. Verwacht je op de neus dus niet aan een explosie… maar… wees geduldig en geef de malt voldoende tijd om zich te ontplooien en dan ontdek je toch hints van papaya, ananas en pompelmoes. Nog iets waxy als van meubelpoets. Langzaam maar zeker ontwaakt hier een tropische reus.

Boem, pats, paukenslag! Zei ik al dat de neus ‘misleidend gesloten’ was? Ja, inderdaad. Op de tong, echter, is die explosie van fruit er wel degelijk en onmiddellijk. Oh, mijn god, wat lekker! Banaan, papaya, kweepeer, ananas en nog veel meer, allemaal ondersteund door waxy toetsen en een mooie kruidigheid die hem wat pit geeft. Roze pompelmoes en groene druiven ontwikkelen zich bij de tweede sip. Tot mijn spijt bestaat mijn sample maar uit drie sips… maar goddelijk lekker.

Maar dan die afdronk… Die Afdronk! Bijzonder lang, bijzonder fruitig, heerlijk tropisch en kruidig tegelijkertijd, waarbij al het fruit nog eens de revue passeert en er op het allerlaatste moment, vlak voor hij helemaal uitgedoofd is, nog een verrassend zilt randje verschijnt.

Gewoonweg excellent. Bedankt, Jeroen, om deze fles open te trekken voor het McShelfie festival!

90/100

Geproefd door Mark Dermul op 24-03-2024
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Ben Nevis
Regio: Schotland (Highlands)
Fles: Ben Nevis Traditional, Peated Malt, OB 2023
Kleur: goud
ABV: 46%

Aangenaam verrast

Ik beken, ik had nog nooit een geturfde Ben Nevis geproefd. Ik wist zelfs niet dat het bestond. Mijn vriend Bart gaf me daarom opdracht om deze te proeven: Ben Nevis Traditional Peated Malt. Kijk eens aan. Een officiële botteling uit 2023, dan nog. Dit is volledig aan mij voorbij gegaan. Rap rechtzetten.

Op de neus krijg ik een erg fruitig boeket, zoals verwacht, op kweepeer, abrikozen en perziken, maar het geheel vertoont wel een erg mooie, zij het wel subtiele hint van turf. Het zorgt er voor dat deze neus erg rond en rijk is, ondanks de ongetwijfeld jonge leeftijd en het bescheiden ABV. Ik ben erg aangenaam verrast.

Zijdezacht op de tong met wederom de typische fruitigheid die ik met Ben Nevis associeer, zijnde kweepeer, perzik, abrikoos, maar nu ook banaan en iets van mirabellen. Maar de turfrook is nu toch wel heel prominent en groots en zorgt voor een mooie warmte in de mond. De malt vertoont tevens enkele mooie kruidige trekjes op peper en zoethout, maar ook kruidnagel en gember. Wederom een aangename verrassing. Dit is echt lekker!

In de lange afdronk gaat het van fruitig naar eerder aards en herbaal, maar wel op een bijzonder aangename manier. Op het sterfbed krijg ik prikkelende kruiden en toetsen van gedroogd fruit en leder.

Wow! Deze heeft mijn verwachting vlotjes overtroffen. Aanrader! Bedankt, Foamy!

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 24-03-2024
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Brouwerij: Moersleutel
Regio: Nederland
Fles: Moersleutel Salta Bananers, Laphroaig Barrel Aged Stout with Liquorice & Banana, 440ml
Kleur: zwart
ABV: 12%

Laphroaig

De naam van deze stout uit Alkmaar is grappig, toch? Salta Bananers is een stout die op Laphroaig vaten rijpte, maar aan het basisbier werd wel eerst zoethout en banaan toegevoegd. Ik ben wel erg benieuwd wat dit gaat geven. Hij schenkt zo zwart als de binnenkant van een geblakerd vat en de beige kraag van minuscule belletjes blijft heerlijk lang overeind. Dat zit er echt smakelijk uit.

Erg aardse neus, waarbij grond en mout de boventoon voeren, terwijl chocolademelk en gebakken banaan achterna komen. Dan volgen nog mokka en toffee. Aangenaam.

OMFG… ik heb mes en vork nodig! Hij is zo romig dat je hem kan kauwen. En net als zijn voorganger (de Octane Overlord) is deze ook zoeter dan de neus aankondigde. Nu krijg ik ook heerlijk bitterzoete toetsen van chicorei, origine chocolade, kandijsiroop en gestoofd witloof. En dat alles omfloerst met een relatief subtiele rokerigheid. Het mag dan al een Laffie vat geweest zijn, volgens mij was het toch niet bepaald actief meer. Mogelijks werd het eerder al eens gebruikt door Moersleutel (remember the Smoked Peated Islay No 1 van vorig jaar?). Maar lekker is hij alleszins.

De afdronk is relatief lang en balanceert tussen het zoetzure van het Islay vat en het mierzoete van de stout met banaan en zoethout. Ik vind het allemaal prima en neem met een glimlach nog een goeie slok.

Wederom een blikje Moersleutel dat ik van mijn maatje Manny in de handen gestopt kreeg. Keep it up, buddy!

Geproefd door Mark Dermul op 29-03-2024

Brouwerij: Moersleutel
Regio: Nederland
Fles: Moersleutel Octane Overlord, Russian Imperial Stout with Smoked & Peated Malt, 440ml
Kleur: zwart
ABV: 12%

Smoked & Peated Malt

Op het label van het blikje prijkt dat het om een stout gaat met ‘Smoked & Peated Malt’. Dat klink voor mij al whiskyliefhebber natuurlijk erg interessant. En daarmee zijn ze niet aan hun proefstuk toe. Vorig jaar proefde ik bijvoorbeeld hun zogenaamde Smoked Peated Islay No 1, die gerijpt had op vaten van Bunnahabhain en Laphroaig. Hij schenkt gitzwart met een mooie, beige kraag waarvan de minuscule belletjes lang overeind blijven.

Nogal brutale neus op chicorei, mos, modder en zoetzure turf, aangevuld met gebrande mout en  plasticine. Gepofte kastanjes en walnoten besprenkeld met een druppeltje kandijsiroop.

Flink boozy en romig. Je kan hem bijna kauwen. Een pak zoeter dan de neus deed vermoeden met gezoete koffie, melkchocolade met pralinévulling, licht aangebrande karamel, tamme kastanjes, witloof en chicorei, alsook het zoetzure van de ‘smoked & peated malt’. In die optiek lijkt hij wel een tweelingbroertje van de stout die ik vorig jaar proefde van hetzelfde huis (op Bunna, dus). Dit is wel heel erg lekker, hoor.

Middellange, zoetzure afdronk met een zilt randje op het allerlaatste moment.

Heerlijk, gewoon. Zou me absoluut niet verbazen mocht dit gebotteld zijn van een zustervat van de Smoked Peated Malt Islay No 1 die ik in januari 2023 proefde. Merci, Manny!

Geproefd door Mark Dermul op 28-03-2024

Brouwerij: Moersleutel
Regio: Nederland
Fles: Moersleutel Intergalactic Bounty Hunter, Imperial Coconut and Coffee Stout, 440ml
Kleur: zwart
ABV: 12%

Mandalorian

Moersleutel is een craft brewery uit Alkmaar, opgericht door vier Nederlandse broers (Pim, Tom, Rob en Max) in 2016. Ze noemen zichtzelf beer engineers en hun betrachting is bieren te maken die legendarisch kunnen worden. Wat mij betreft zijn ze daar nu al in geslaagd. Deze stout schenkt – uiteraard, zou ik bijna zeggen – gitzwart met amper een kraag. De beige bellen gaan onmiddellijk liggen.

Snoeperig zoete neus op gummi bears, Bounty en koffie, precies zoals je zou mogen verwachten op basis van de omschrijving op het label. Jelly Beans, gewassen kersen (poepegatjes, zoals ze in de Limburg zeggen – ook gummi snoep) en vanille. Er plezant en doet niet vermoeden dat we zodadelijk een halve boterham naar binnen gaan spelen…

Romig en vol, alsof ik kandijsiroop naar binnen kieper, echt waar. Man, man, man, dit is een vloeibare maaltijd. Maar dan wel een erg zoete en lekkere, dat mag gezegd. Speels – voor een stout – op alles wat ik al op de neus ontwaarde en kapt, ondanks de 12% ABV, vlot binnen. Een tikkeltje te vlot misschien? En waarom moet ik nu plots denken aan Grogu uit The Mandalorian? Het snoeperig en speelse zoete in samenspel met Bounty Hunter, natuurlijk.

Oh, de afdronk is kort, dat is nu eenmaal zo. Maar wel zoet en bevredigend. En ik wil nog een slok, wat in mijn boekje genoteerd staat in het lijstje ‘Goed gerief’.

This is the way! Bedankt, Manny

Geproefd door Mark Dermul op 24-03-2024

Brouwerij: Galea
Regio: België
Fles: Galea Antwerp Heaven Hill Bourbon Barrel Aged Imperial Stout
Kleur: zwart
ABV: 14.5%

Heaven Hill

Galea is een craft brewery uit Brasschaat, nabij Antwerpen, die al een aantal leuke biertjes op de markt heeft gebracht en daarmee zelfs al wat prijzen in de wacht heeft gesleept. Ik proef de Heaven Hill Bourbon Barrel Aged Imperial Stout die 24 maanden op vaten van Heaven Hill Bourbon gelagerd werd en dan gebotteld op 11/09/2023 op een heuse 14.5% ABV. Hij werd gebrouwen met koffie- en cacaobonen, kaneel en vanille. De productie werd overigens overgelaten aan de Brewery BCB – een contractbrouwerij – uit het West-Vlaamse Menen. Hij schenkt gitzwart met een beige kraag van fijne bellen die snel gaat liggen.

Het verschil met de zowel de Blanton’s als de Weller is op de neus onmiskenbaar, hoewel het toch om kleine nuances gaat. Zacht bitter en zoetzuur op grapefruit, koude koffie, modder en koeienvlaai. Hint van pure chocolade. Dat laatste klinkt minder leuk dan het ruikt in het glas, hoor.

Deze is op de tong alvast weer bijzonder romig en offreert nu in eerste instantie een karrenvracht aan bittere, zwarte chocolade, alvorens koffiegruis en pompelmoes bijtreden. Wederom een tikkeltje boozy – tja, het blijft natuurlijk hetzelfde basisbier op 14.5% – met flink wat cacao en iets van walnoten. Chicorei en gestoofd witloof verschijnen. Ah… de Maillard reactie! Lekker, hoor.

De afdronk is relatief lang, zoetzuur en bevredigend.

 Hoewel ik deze de minste van de drie vind, blijft het toch echt een lekkere mooie stout, hoor. Bedankt voor dit flesje, Wouter.

Geproefd door Mark Dermul op 24-03-2024

Brouwerij: Galea
Regio: België
Fles: Galea Antwerp Weller Bourbon Barrel Aged Imperial Stout
Kleur: zwart
ABV: 14.5%

Weller

Galea is een craft brewery uit Brasschaat, nabij Antwerpen, die al een aantal leuke biertjes op de markt heeft gebracht en daarmee zelfs al wat prijzen in de wacht heeft gesleept. Ik proef de Weller Bourbon Barrel Aged Imperial Stout die 24 maanden op vaten van Weller Bourbon (William Larue Weller, Buffalo Trace Distillery) gelagerd werd en dan gebotteld op 11/09/2023 op een heuse 14.5% ABV. Hij werd gebrouwen met koffie- en cacaobonen, kaneel en vanille. De productie werd overigens overgelaten aan de Brewery BCB – een contractbrouwerij – uit het West-Vlaamse Menen. Hij schenkt gitzwart met een beige kraag van fijne bellen die snel gaat liggen.

Het verschil met de Blanton’s is op de neus onmiddellijk onmiskenbaar. Deze is zoetzuur op origine chocolade en pompelmoes. Zoetzuur, dus. Ook hier tekenen koude koffie en wat aardse toetsen present, maar deze is wat zachter, waarbij de koffietoetsen eerder subtiel zijn. Ik beken, ik vind deze op de neus net iets minder dan zijn broertje.

Het mondgevoel is ook iets minder romig, maar qua smaak zit het wel goed. Boozy van de bourbonvaten met toetsen van chicorei, koude koffie, cacao en wederom pompelmoes. En hier zit zelfs een zacht zilt randje aan, wat ik helemaal niet verwachtte. Het gaat deze stout goed af!

De afdronk is relatief lang, zoetzuur en bevredigend.

Hoewel ik de Blanton’s versie prefereer, is dit ook een best mooie stout.

Geproefd door Mark Dermul op 09-03-2024

Brouwerij: Galea
Regio: België
Fles: Galea Antwerp Blanton’s Bourbon Barrel Aged Imperial Stout
Kleur: zwart
ABV: 14.5%

Blanton’s

Galea is een craft brewery uit Brasschaat, nabij Antwerpen, die al een aantal leuke biertjes op de markt heeft gebracht en daarmee zelfs al wat prijzen in de wacht heeft gesleept. Ik proef de Blanton’s Bourbon Barrel Aged Imperial Stout die 24 maanden op vaten van Blanton’s Bourbon (Buffalo Trace Distillery) gelagerd werd en dan gebotteld op 11/09/2023 op een heuse 14.5% ABV. Hij werd gebrouwen met koffie- en cacaobonen, kaneel en vanille. De productie werd overigens overgelaten aan de Brewery BCB – een contractbrouwerij – uit het West-Vlaamse Menen. Hij schenkt gitzwart met een beige kraag van fijne bellen die lang overeind blijft. Mooi!

De chocolade is het eerste wat opvalt eens ik mijn neus in het glas heb gestopt. Origine chocolade, dat spreekt. Lekker bitterzoet. Dan volgen nog koude koffie en wat aardse toetsen. Tot slot een mooie hint van vers geroosterde koffiebonen. Vooralsnog geen bourbon, maar we zijn hoopvol.

Heerlijk romig op de tong en zalig zoet op chocoladesaus, kandijsiroop en – jawel – een prachtige boozy toets van de bourbon. Kaneel en mokka treden bij. Vanille en chocolade domineren, dat mag gezegd. Maar het werkt perfect. Dit is een heerlijk drinkbare stout.

De finish is betrekkelijk lang en zoetzuur. Erg, erg mooi!

Zalige stout en ondanks het hoge alcoholpercentage erg toegankelijk. Met dank aan Wouter voor dit flesje.

Geproefd door Mark Dermul op 09-03-2024

Brouwerij: Bang the Elephant Brewing Company
Regio: Verenigd Koninkrijk
Fles: Bang the Elephant Brewing Company Grand Inquisitor, imperial stout, 440ml
Kleur: zwqart
ABV: 11.1%

Ahornsiroop

Die Hobi-Wan Kenobi viel mij heel erg goed mee en laten ze bij Bang the Elephant nu nog een stout hebben gebrouwen, wederom in samenwerking met de Emperor’s Brewery, met een mooie referentie naar Star Wars. Of wat dacht u van The Grand Inquisitor, een imperial stout op 11.1%. Er werd gebruik gemaakt van organische ahornsiroop, pecannoten en koffie van Brewers Crush. Hij schenkt zo zwart al pure chocolade met een beide kraag die snel gaat liggen.

Heerlijk zoete neus die aan Dame Blanche doet denken met een karrenvracht aan chocoladesaus. Daaronder zitten nog toetsen van koffie en ahornsiroop verborgen.

Goeie body. Bijna romig. Helaas kan hij op smaak de belofte van de neus niet waarmaken, omdat er een voor mij storend zuurtje in zit dat me doet denken aan kersen. Maar het vloekt hier een beetje.

De afdronk is lang en licht drogend met een bittertje van de koffie op het sterfbed.

Desalniettemin een lekkere stout, hoor. Bedankt alweer, Manny!

Geproefd door Mark Dermul op 14-01-2024

Brouwerij: Bang the Elephant Brewing Company
Regio: Verenigd Koninkrijk
Fles: Bang the Elephant Brewing Company Hobi-Wan Kenobi Jedi Master Edition, rum barrel aged imperial chocolate stout, 440ml
Kleur: zwart
ABV: 14.9%

HobNobs

Twee vrienden uit Langley Mill, UK (iets ten noordwesten van Nottingham) komen in 2017 op het idee om een brouwerij te starten. Dat doen ze een jaar lang in de garage totdat ze met hun proefbrouwsels genoeg feedback hebben gekregen om in 2018 het bedrijfje Bang The Elephant Brewing Company op te richten (die naam alleen al…). Omdat ze zo kleinschalig zijn, maken ze hun recepten niet al te vaak, waardoor hun bieren ook erg gelimiteerd zijn in zowel hoeveelheid als beschikbaarheid. Ik kon, dankzij mijn gabber Manny, de hand leggen op een blikje Hobi-Wan Kenobi – met een fantastische Star Wars referentie op het label. Van dit bier werd iets minder dan 200 liter gebrouwen! Wie goed kijkt merkt op dat HOB en NOB eruit springen op het label en da’s omdat deze 2-jaar-lang-op-rum-vat-gerijpte imperial chocolate stout – die ze maakten in samenwerking met de Emperor’s Brewery uit Newbold – gebrouwen werd met zogenaamde HobNobs, typische Engelse koekjes van tarwe die vooral bij de afternoon tea worden geserveerd. Hij schenkt zo zwart al pure chocolade met een beide kraag die snel gaat liggen. Al bij het schenken ruik ik dat deze stout bijzonder zoet zal zijn.

Yup, dit is onmiddellijk mierzoet op pure chocolade, vanille, kokosnoot en kandijsiroop. Een licht bruisend vloeibaar dessert, dus.

De body is wat aan de lichte kant voor een pastry stout, maar dat maakt hem toch iets toegankelijker. Hier heb je geen mes en vork voor nodig. De smaak ligt perfect in het verlengde van de neus, maar wordt mooi aangevuld door een zachte, donkere en licht funky toets van het rum-vat waarop dit bier twee jaar lang mocht pruttelen. En ook, niet onbelangrijk, want toch een stuk van de ‘storytelling’ van deze stout: je proeft ook de HobNobs! Erg lekker.

De afdronk is lekker lang, donkerzoet en licht drogend, zelfs een beetje kruidig. Nu verschijnt er voor het eerst een toets van koffiegruis. Het is ook vooral in de finish dat de rum zich nog eens laat opmerken.

Erg lekkere stout met een bijzonder leuk label (als je Star Wars fan bent, neem ik aan). Thx, Manny!

Geproefd door Mark Dermul op 13-01-2024

Distilleerderij: Copper Rivet Distillery
Regio: Engeland
Fles: Masthouse 3 Year Old 2017-2018/2021 Single Malt Whisky, 500ml
Kleur: zonlicht
ABV: 45%

New Old School

Deze jonge, Engelse whisky is old school, zeg maar, want dubbel gedistilleerd in klassieke pot stills en gerijpt op een combinatie van first fill Amerikaase barrels en Amerikaanse high-toast virgin oak. De gerst is afkomstig uit Chatham en wordt verbouwd binnen een straal van 80 kilometer van de distilleerderij. Het volledige productieproces van vermalen van het graan tot rijping van de whisky gebeurt allemaal on-site. Hun slogan luidt dan ook ‘From Farm to Glass’.

Dit ruikt bijzonder jong (dat is het natuurlijk ook) en vertoont zelfs nog wat new make trekjes, wat ik prima vind. Geparfumeerd hout, cider, vanille en gemberbier. Blind had ik wellicht getwijfeld of dit wel single malt whisky is, maar dat zegt niets over de kwaliteit, natuurlijk. Het is gewoon apart. Maar goed!

Lichte body op florale toetsen als van violetjes, karamel, moutsuikers en donker bier. Een hint van agrums en witte chocolade met een goeie druppel vloeibare bloemenhoning er over geen, opgesmukt met gember en zoethout. Jong, krachtig en boeiend.

De afdronk is verrassend lang op groene banaan, mokka, peper en tamme kastanjes. Laat de mond droog achter.

Dit is een nieuwe benadering van old school zou je kunnen zeggen. Beloftevol, hoewel nog een flinke weg af te leggen. Ik zou er geen fles van moeten hebben, maar ben wel blij dit te kunnen proeven en ga Masthouse in de gaten houden.

82/100

Geproefd door Mark Dermul op 16-03-2024
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Copper Rivet Distillery
Regio: Engeland
Fles: Masthouse 3 Year Old 2017-2018/2021 Column Malt Whisky, 500ml
Kleur: witte wijn
ABV: 45%

Pomphuis Nummer 5

Aan de dokken van Chatham, langs de rivier Medway, ontdekte de Russell Family – eigenaars van de Copper Rivet Distillery – dat het oude Victoriaanse Pumphouse No 5, dat reeds in 1984 definitief de deuren sloot – te koop stond. Het pand had alles wat ze zochten om er hun craft distillery in onder te brengen. In 2012 trokken ze Abhi Banik aan als Head Distiller. Banik – die ik ontmoette op het Maltclan Festival in januari van dit jaar – gaf les in brouwen en distilleren in het International Centre for Brewing & Distilling in Edinburgh. De single malt die nu in het glas zit werd gestookt op een combinatie van pot en column stills en is gemaakt met 100% lokaal verbouwde gerst en uitsluitend in voormalige bourbonvaten gerijpt.

Meringue, witte chocolademousse, vanillesaus, pomme d’amour en houtschaafsel… dat is de neus van deze jonge malt.

De body is wel erg licht in dit geval. Hij evolueert naar een toets van noten met appels en peren, aangevuld met een zacht pepertje.

Dat pepertje zet zich helemaal door in de middellange finish, die tegelijkertijd zoet blijft.

Voor zijn jonge leeftijd is dit wel goed gemaakt. En het doet het beste vermoeden voor de toekomst, dus laten we hopen dat ze voldoende vaten aan de kant hebben gelegd voor later.

81/100

Geproefd door Mark Dermul op 16-03-2024
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Copper Rivet Distillery
Regio: Engeland
Fles: Masthouse 3 Year Old 2018/2021 Grain Whisky, 500ml
Kleur: zonlicht
ABV: 45%

Chatham

De Copper Rivet Distillery – wat zoveel betekent als koperen klinknagel – werd opgericht in 2016 in Chatham, bekend om zijn scheepsbouw (tot de 1980s). Vandaar de naam. En ook de naam van de whisky die ze maken, want die heet immers Masthouse. De distilleerderij werd ondergebracht in het historische Victorian Pump House No 5 en is een craft distillery waar ze vodka, gin en whisky stoken in kleine batches. Ik begin mijn ontdekkingstocht met hun graanwhisky, die gestookt werd in een combinatie van pot en column stills en gebruik maakte van tarwe, gerst en rogge en uitsluitend in voormalige bourbonvaten rijpte.

Snoeperig zoet op de neus met vanille, popcorn, witte chocolade en bananenchips, maar ook een hint van stopverf en potloodslijpsel. Aangenaam.

Goeie body, hoor. Bananenchips, gepofte rijst, witte chocolade, een karrenvracht aan vanille en een zacht bittertje. Doet even denken aan advocaat, de eierlikeur. Zacht pepertje, ook.

Korte, snoeperige en zacht gepeperde afdronk.

Wel, wel, wel, ik had zero verwachting, maar deze viel mij heel erg goed mee (in zijn genre). Kan perfect al aperitiefje geserveerd worden (of verwerkt in een frisse cocktail).

82/100

Geproefd door Mark Dermul op 16-03-2024
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Brouwerij: St Hubertus
Regio: België
Fles: St Hubertus Tripel Citra Hop, 33cl
Kleur: goudblond
ABV: 8.5%

Hoppigheid

De Triple Hop Citra is de meest recente release van de St Hubertus biertjes. Gebrouwen in Ternat en genoemd naar de heilige Sint Hubertus. De citra hop kennen we als eentje die toetsen van limoen en pompelmoes toevoegt. Hij schenkt een helder goudblond met een mooie, witte kraag. Fijne parels in het glas, dat ziet er smakelijk uit!

Oh, ja, deze ruikt lekker fris en fruitig op allerhande citrusfruit en een mooie hoppigheid (kom op, da’s geen woord, maar zou er een moeten zijn!), alsook iets floraal. Ik kan amper wachten om er een slok van te nemen.

Hoera! Volmondig en fris met zoals verwacht limoen en pompelmoes, maar ook iets van witte aalbessen en tamme kastanjes. En ondanks het feit dat dit op 8.5% zit, kapt het gevaarlijk vlot naar binnen. Erg, erg lekker!

De afdronk mag dan al niet bijzonder lang zijn, de balans is perfect. Zacht drogend op het sterfbed.

Dit was zo lekker, dat ik wel zeker weet dat ik daarvan nog een paar flesjes in huis ga halen. Dankjewel, Benny VDB, om mij kennis te laten maken met dit lekkere biertje!

Geproefd door Mark Dermul op 15-03-2023

Brouwerij: St Hubertus
Regio: België
Fles: St Hubertus Amber Tripel
Kleur: roodbruin
ABV: 7.2%

Patroonheilige

Sint Hubertus is de patroonheilige van de jagers en naar hem wordt sinds 2018 een Belgisch bier vernoemd, dat gebrouwen wordt in Ternat. In het glas zit de Amber Tripel, die eigenlijk een pak donkerder schenkt dan amberkleurig, maar wel met een prachtige beige schuimkraag die dankzij een flinke carbonatie best lang overeind blijft. Het ziet er heel smakelijk uit.

Net als bij de Blonde Tripel is de neus hier erg bescheiden. Discreet, noemen ze het zelf. Ik krijg wat geroosterde mout en een hint van melkchocolade.

Licht, doch vol van smaak met mooie toetsen van geroosterde mout en donker fruit. Denk rozijntjes en dadels. Maar hij vertoont op de achtergrond ook een licht bittertje als van gepofte kastanjes. De mond wordt hier zelfs een beetje ‘warm’ van, als u begrijpt wat ik bedoel, dankzij een aangename, delicate kruidigheid. Dit is lekker!

De afdronk is aangenaam lang, zacht kruidig en zoet.

Dit zou perfect passen mijn huisgemaakte stoverij! Dankjewel, Benny!

Geproefd door Mark Dermul op 15-03-2023

Brouwerij: St Hubertus
Regio: België
Fles: St Hubertus Blonde Tripel
Kleur: goudblond
ABV: 7.2%

Hert

Sinds 2018 is er een bier op de markt, gebrouwen in Ternat, vernoemd naar een edelman uit de 7^e eeuw, die later heilig werd verklaard. Op Goede Vrijdag in 683 ging de goeie man jagen in de bossen van de Ardennen en werd door een reusachtig hert geconfronteerd… en kreeg een visioen dat hem deed besluiten zich te bereken en in het klooster te treden. Hij werd zelfs bisschop en predikte liefdadigheid. In 2018 wordt een abdijbier naar hem genoemd: St Hubertus. Er bestaan verschillende biertjes. Ik begin mijn ontdekkingstocht met de Blonde Tripel. Die schenk goudblond met een prachtige witte kraag van grote bellen die lang overeind blijft.

Op de neus is hij eerder bescheiden. Wat gebrande mout en iets dierlijks. Ik beeld me in dat het de pels van een hert is – da’s best gepast in deze.

Op smaak is het een frisse, fruitige en zacht bittere tripel die gevaarlijk vlot naar binnen gaat. Sultanas en moutsuikers.

De afdronk is zacht drogend en verrassend lang.

Toegegeven, hij is relatief eenvoudig, maar een dorstlesser is het zonder enige twijfel. Dankjewel, Benny!

Geproefd door Mark Dermul op 15-03-2023

Distilleerderij: Lagg Distillery
Regio: Schotland (Islands)
Fles: Lagg Corriecravie Edition, OB 2023, Sherry Cask Finish
Kleur: brons
ABV: 55%

Logisch

De Corriecravie expressie van Lagg kreeg eerst een rijping op bourbonvaten en werd dan gefinisht voor ongeveer zes maanden in oloroso sherryvaten uit Jerez. Deze moet de tweede core range botteling gaan worden, maar wordt wel op een alcoholpercentage van 55% gebotteld. Hij is genoemd naar een dorpje iets ten westen van de distilleerderij, populair bij wandelaars.

Hoewel de neus helder begint met toetsen van pruimen en rozijntjes, worden die relatief snel overheerst door de zoetzure, bijna aan jodium grenzende turfrook en een warme kruidigheid. Denk nootmuskaat en kruidnagel, maar ook iets van zoethout. Dan evolueert het fruit richting noten en melkchocolade. Dit is wel erg mooi, ondanks het feit dat hij zijn jonge leeftijd niet kan loochenen. Hoeft niet, natuurlijk, maar je ruikt wel dat dit jong spul is.

Mooi olieachtig op de tong, begint deze malt op smaak lekker donkerzoet op kersen, kaneel en hazelnoten, maar moet dan toch wat de duimen leggen tegen de fenolen van de turf. Zoetzuur en licht medicinaal met toetsen van jodium, vegetatie, koeienhuid en zelfs jute zakken. Dat gezegd zijnde: dit werkt echt wel. En het stoort me allerminst dat hij ook nog jong smaakt door op de tong te dartelen. Pas midpalate verschijnt dat astringente toetsje dat ik voorlopig al bij elke expressie van Lagg ontdekte op smaak.

De finish is middellang en wordt nu niet alleen erg medicinaal, maar laat de mond ook volledig droog achter.

Dit is het beste wat ik al van Lagg proefde, maar er is duidelijk nog flink wat tijd nodig voordat deze malt echt hoge toppen gaat scheren. En da’s maar logisch ook.

84/100

Geproefd door Mark Dermul op 14-02-2024
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Lagg Distillery
Regio: Schotland (Islands)
Fles: Lagg 3 Year Old Kilmory Edition, OB 2023, ex-Bourbon barrel
Kleur: witte wijn
ABV: 46%

Wellington Boots

De Lagg Kilmory is genoemd naar het dorpje vlakbij de distilleerderij op het zuiden van het eiland Arran. Hij werd gebotteld op 46% op natuurlijke kleur en zonder koelfiltratie. Het moet het vlaggenschip (de zogenaamde entry level malt) van de jonge distilleerderij worden, verkrijgbaar aan een vriendelijke prijs (pakweg 50 EUR). Hij is bijzonder bleek.

Qua neus om deze erg dicht bij de Inaugural Release die ik eerder proefde. Wat citrus en moutsuikers, maar weinig meer. Het geheel is gewikkeld in een erg zacht jasje van zoetzure turf. Tabaksbladeren en iets wat me aan Wellington Boots doet denken. Eerlijk? Dit is maar heel gewoontjes.

De body is erg licht, bijna waterachtig. Op smaak biedt het weinig meer dan rubber en pas geboend leder, wat citrus en houtskool. Zoethout en gember en een zachte rookontwikkeling, maar alles bij elkaar is dit in alle eerlijkheid maar een mager beestje.

De afdronk is zacht gepeperd met een beetje rook. Van fruitigheid is er nu nog amper sprake.

We kunnen alleen maar hopen dat toekomstige batches – liefst wat langer gerijpt – meer om het lijf zullen hebben. Dit is een peaty niemendalletje.

81/100

Geproefd door Mark Dermul op 14-02-2024
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Lagg Distillery
Regio: Schotland (Islands)
Fles: Lagg 2019 Inaugural Release Batch 1, OB 2022, Bourbon Barrel, 10.000 bts
Kleur: witte wijn
ABV: 50%

Zoetzuur

Met deze tasting notes kom ik wel heel erg laat, besef ik. Want de laatste keer dat ik iets van Lagg besprak, ging het om hun new make spirit. Dat was in de zomer van 2019, godbetert. Ondertussen is er al lang een mooie range van deze distilleerderij op Arran gelanceerd, natuurlijk. Hoog tijd dus om deze geturfde expressies eens aan de spreekwoordelijke tand te voelen. Beginnen doen we met batch 1 van hun inaugural releases (ja, ze gingen van start met drie inaugural batches). Deze kwam in september 2022 op de markt.

Op de neus is het overduidelijk nog een jong beestje. Moutsuikers en citrus komen eerst, gevolgd door zachte, zoetzure turf die zich dan weer vertaald naar een vreugdevuur op het strand en sigarenkistje.

Prettig mondgevoel. Lekker olieachtig. De turf neemt nu toch de overhand met meer vegetale en aardse toetsen die zelfs een tikkeltje zilt en astringent worden. Nochtans erg weinig rookontwikkeling naar mijn mening. Gelukkig is dat het fruit – citrus, maar nu ook wat banaan en ananas – om de boel toch een beetje te ‘verzoeten’, als u begrijpt wat ik bedoel. Zoethout, witte peper en gekonfijte gember vullen verder aan.

De afdronk is wederom zoetzuur. Doet een beetje aan zuurkool denken, zelfs. Op het sterfbed is hij toch weer wat astringent.

Mooi, maar absoluut niet spectaculair – wat je misschien niet mag verwachten van zo’n jonge malt, maar voor een inaugural mocht het wat mij betreft wat meer zijn.

82/100

Geproefd door Mark Dermul op 14-02-2024
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Isle of Arran
Regio: Schotland (Islands)
Fles: Arran 17 Year Old Rare Batch, OB 2022, Calvados Cask Edition, 4.200 bts
Kleur: oud goud
ABV: 52.5%

Calvados

Deze 17-jarige Arran bracht zijn hele leven door op Calvados-vaten. Dit is géén finish! Dat wil ik toch even onderstrepen. Helaas is deze whisky niet goedkoop, want je telt er zo’n 175 EUR voor neer. Da’s tegenwoordig de norm, hé. Zo’n 10 EUR per rijpingsjaar, moet je rekenen. Het verbaast dan ook niet echt dat hij 18 maanden na de release nog altijd vlot verkrijgbaar is. Ik kon een sample te pakken krijgen op het onvolprezen McShelfie whiskyfestival in Waasmunster in maart 2024, aan de stand van groot Arran liefhebber Anthony Van Sele.

Appel, appel en nog eens appel op de neus. Dat hoeft natuurlijk niet te verbazen. Gelukkig is het veel meer dan gewoon appel. Het is apfelstrüdel, appelmoes, gebakken appels besprenkeld met kaneel en enkele rozijntjes in de mix, maar ook iets van honing. Na enkele minuten ademen mogen ook kweepeer, mango, perzik en zelfs papaya en kiwi komen meespelen. Een echt fruitmandje op de neus. Dit staat me heel erg aan.

Lekker! Na al het fruit van de neus, dat in vol ornaat weerkeert en waarbij de appel as such een pak minder domineert, komen ook mooie houtkruiden door zoals kruidnagel, gekonfijte gember, zoethout en zelfs een chilipepertje. Prima balans waarbij de fruitige malt hand-in-hand gaat met het eikenhouten vat. De sterkte is ook prima. Niet te pikant, al helemaal niet brandend en water is dus totaal overbodig.

In de lange, kruidige finish blazen de appels en co definitief de aftocht en laten vooral het vat nog eens spreken. Helemaal op het einde verschijnt nog een heerlijk bittertje, alsof ik op de pit uit het klokhuis van de appel gebeten heb. Toepasselijk.

De invloed van het Calvados vat is onmiskenbaar, maar de match met de spirit van Lochranza is hemels.

87/100

Geproefd door Mark Dermul op 25-03-2024
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).