WhivieBlog

Distilleerderij: Lagg Distillery
Regio: Schotland (Islands)
Fles: Lagg Corriecravie Edition, OB 2023, Sherry Cask Finish
Kleur: brons
ABV: 55%

Logisch

De Corriecravie expressie van Lagg kreeg eerst een rijping op bourbonvaten en werd dan gefinisht voor ongeveer zes maanden in oloroso sherryvaten uit Jerez. Deze moet de tweede core range botteling gaan worden, maar wordt wel op een alcoholpercentage van 55% gebotteld. Hij is genoemd naar een dorpje iets ten westen van de distilleerderij, populair bij wandelaars.

Hoewel de neus helder begint met toetsen van pruimen en rozijntjes, worden die relatief snel overheerst door de zoetzure, bijna aan jodium grenzende turfrook en een warme kruidigheid. Denk nootmuskaat en kruidnagel, maar ook iets van zoethout. Dan evolueert het fruit richting noten en melkchocolade. Dit is wel erg mooi, ondanks het feit dat hij zijn jonge leeftijd niet kan loochenen. Hoeft niet, natuurlijk, maar je ruikt wel dat dit jong spul is.

Mooi olieachtig op de tong, begint deze malt op smaak lekker donkerzoet op kersen, kaneel en hazelnoten, maar moet dan toch wat de duimen leggen tegen de fenolen van de turf. Zoetzuur en licht medicinaal met toetsen van jodium, vegetatie, koeienhuid en zelfs jute zakken. Dat gezegd zijnde: dit werkt echt wel. En het stoort me allerminst dat hij ook nog jong smaakt door op de tong te dartelen. Pas midpalate verschijnt dat astringente toetsje dat ik voorlopig al bij elke expressie van Lagg ontdekte op smaak.

De finish is middellang en wordt nu niet alleen erg medicinaal, maar laat de mond ook volledig droog achter.

Dit is het beste wat ik al van Lagg proefde, maar er is duidelijk nog flink wat tijd nodig voordat deze malt echt hoge toppen gaat scheren. En da’s maar logisch ook.

84/100

Geproefd door Mark Dermul op 14-02-2024
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Lagg Distillery
Regio: Schotland (Islands)
Fles: Lagg 3 Year Old Kilmory Edition, OB 2023, ex-Bourbon barrel
Kleur: witte wijn
ABV: 46%

Wellington Boots

De Lagg Kilmory is genoemd naar het dorpje vlakbij de distilleerderij op het zuiden van het eiland Arran. Hij werd gebotteld op 46% op natuurlijke kleur en zonder koelfiltratie. Het moet het vlaggenschip (de zogenaamde entry level malt) van de jonge distilleerderij worden, verkrijgbaar aan een vriendelijke prijs (pakweg 50 EUR). Hij is bijzonder bleek.

Qua neus om deze erg dicht bij de Inaugural Release die ik eerder proefde. Wat citrus en moutsuikers, maar weinig meer. Het geheel is gewikkeld in een erg zacht jasje van zoetzure turf. Tabaksbladeren en iets wat me aan Wellington Boots doet denken. Eerlijk? Dit is maar heel gewoontjes.

De body is erg licht, bijna waterachtig. Op smaak biedt het weinig meer dan rubber en pas geboend leder, wat citrus en houtskool. Zoethout en gember en een zachte rookontwikkeling, maar alles bij elkaar is dit in alle eerlijkheid maar een mager beestje.

De afdronk is zacht gepeperd met een beetje rook. Van fruitigheid is er nu nog amper sprake.

We kunnen alleen maar hopen dat toekomstige batches – liefst wat langer gerijpt – meer om het lijf zullen hebben. Dit is een peaty niemendalletje.

81/100

Geproefd door Mark Dermul op 14-02-2024
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Lagg Distillery
Regio: Schotland (Islands)
Fles: Lagg 2019 Inaugural Release Batch 1, OB 2022, Bourbon Barrel, 10.000 bts
Kleur: witte wijn
ABV: 50%

Zoetzuur

Met deze tasting notes kom ik wel heel erg laat, besef ik. Want de laatste keer dat ik iets van Lagg besprak, ging het om hun new make spirit. Dat was in de zomer van 2019, godbetert. Ondertussen is er al lang een mooie range van deze distilleerderij op Arran gelanceerd, natuurlijk. Hoog tijd dus om deze geturfde expressies eens aan de spreekwoordelijke tand te voelen. Beginnen doen we met batch 1 van hun inaugural releases (ja, ze gingen van start met drie inaugural batches). Deze kwam in september 2022 op de markt.

Op de neus is het overduidelijk nog een jong beestje. Moutsuikers en citrus komen eerst, gevolgd door zachte, zoetzure turf die zich dan weer vertaald naar een vreugdevuur op het strand en sigarenkistje.

Prettig mondgevoel. Lekker olieachtig. De turf neemt nu toch de overhand met meer vegetale en aardse toetsen die zelfs een tikkeltje zilt en astringent worden. Nochtans erg weinig rookontwikkeling naar mijn mening. Gelukkig is dat het fruit – citrus, maar nu ook wat banaan en ananas – om de boel toch een beetje te ‘verzoeten’, als u begrijpt wat ik bedoel. Zoethout, witte peper en gekonfijte gember vullen verder aan.

De afdronk is wederom zoetzuur. Doet een beetje aan zuurkool denken, zelfs. Op het sterfbed is hij toch weer wat astringent.

Mooi, maar absoluut niet spectaculair – wat je misschien niet mag verwachten van zo’n jonge malt, maar voor een inaugural mocht het wat mij betreft wat meer zijn.

82/100

Geproefd door Mark Dermul op 14-02-2024
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).