Blog Image

WhivieBlog

Whisky voor iedereen!

'Whivie' staat voor Whisky voor iedereen. Het is een site waarvan we hopen dat hij u zal helpen whisky in al zijn facetten te leren appreciëren. Je kan alle informatie terugvinden op onze website whivie.be en op deze blog publiceren we graag de laatste nieuwtjes alsook de tasting notes, evenementen en ga zo maar door. Uw suggesties zijn natuurlijk van harte welkom!

Milk & Honey 4 Year Old 2018 Charity Bottling for Saint Mac

Tasting Notes Posted on 30/09/2023 06:30

Distilleerderij: Milk & Honey Distillery
Regio: Israel
Fles: Milk & Honey 4 Year Old 2018/2023 Klubb23 for Saint Mac, Charity Bottling, Ex-bourbon hogshead 2018-0811, 120 bts
Kleur: vol goud
ABV: 66.7%

Charity

Saint Mac, de whiskyshop uit Kinrooi in het (voor mij) verre Limburg, pakte dit jaar uit met een charity bottling en ging daarvoor in zee met Klubb23, die op hun beurt een stevige malt uit Israël selecteerden bij Milk & Honey. Het ex-bourbon cask uit 2018 zat nog op 66.7%! Dat kan tellen, hoewel de ervaring wel leert dat de alcohol bij M&H vaak prima geïntegreerd is.

De neus is krachtig (doh!) op vanille, marsepein, honing, hooi, toffee, munt en zachte houtkruiden. Ananas en havermout. Een tikkeltje umami, alweer. Jong? Zeker! Lekker? Amai nog niet. Dit is een uitstekende neus en het type dat me destijds M&H in het hart deed sluiten.

Krachtige aanzet, zoals te verwachten was met dit ABV, maar naar adem happen doe ik allerminst. Wel smakken van genot, want dit is een mix van vanille, marsepein, het witte vlees van een roze pompelmoes, gedroogde ham, honing, karamel, noten, roze peper en zelfs een klein ziltje en wat menthol. Woodsmoke is onmiskenbaar. Ik heb me de moeite niet eens getroost hier water aan toe te voegen. Helemaal niet nodig, mits benaderd met respect en geduld. Ik vind deze erg lekker, hoor.

De afdronk is warm, zoet, olieachtig en vooral erg, erg lang.

Goeie whisky voor een faire prijs en het goeie doel? What’s not to like?

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 10-07-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).



Milk & Honey Hacarem Spirits 100th Anniversary

Tasting Notes Posted on 29/09/2023 06:30

Distilleerderij: Milk & Honey Distillery
Regio: Israel
Fles: Milk & Honey Hacarem Spirits 100th Anniversary, Israeli Red Wine, 400 bts
Kleur: amber
ABV: 55%

יין אדום

Hacarem Spirits Ltd is een Israëlisch importeur van lekkers sinds 1921. En om hun 100e verjaardag te vieren klopten ze aan voor een single cask bij de jongens en meisjes van Milk & Honey. Het betreft een jonge malt die op een Israëli rode wijnvat gerijpt is. Het leverde uiteindelijk 400 flessen op.

Intense neus op rood fruit met flink wat herbale toetsen van oregano en paprikapoeder, tamme kastanjes en bloedappelsienen. Iets van woodsmoke – dat moet wel van het STR proces komen, toch? Om één of andere manier vind ik hem ook best umami. Rosbief in een sausje van rode bessen. Aangenaam.

Lekker mondvullend, maar nu wel onmiddellijk best pikant. Chili, nootmuskaat en kruidnagel. Paprika en oregano keren weer. Flink herbaal, hoor. Maar ook flink floraal, bijna flirtend met iets van parfum. Het is wat op het randje, maar gelukkig wordt hij niet zepig. Een bittertje van walnoten verschijnt midpalate. Water is niet nodig.

De afdronk is daardoor een beetje vreemd. Funky, zeg maar.

Oh, die vreemde titel? Dat is gewoon ‘rode wijn’ in het Hebreeuws. Bedankt voor het sample, Pascal!

83/100

Geproefd door Mark Dermul op 10-07-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).



Cognac: René Rivière Lot 25 Malternative Belgium #25

Tasting Notes Posted on 28/09/2023 06:30

Distilleerderij: René Rivière
Regio: Frankrijk
Fles: Cognac René Rivière Borderies Lot 25 Malternative Belgium #25 ‘Madame Pivoine’, 85 bts
Kleur: amber
ABV: 48.1%

Interbellum

René Rivières… die naam doet een belletje rinkelen. Ah, ja, de allereerste cognac die Malternative Belgium bottelde – #1 Le Début – was ook als van dit huis afkomstig. Dit is al hun zesde, overigens. Hij werd in 1925 (dus bijna een eeuw geleden, tussen de twee wereldoorlogen in) te slapen gelegd in Saint-Sulpice, overgeheveld op dame-jeanne in 1983 en uiteindelijk gebotteld op 1 augustus 2023. Ocharme 85 flesjes van dit kleinood, die je zo’n 750 EUR zullen kosten per stuk, zijn beschikbaar. ‘Waren beschikbaar’, moet ik ongetwijfeld zeggen. Dit kan je probleemloos omschrijven als liquid history, toch? Zeker als je weet dat het eerste vat pas in 1897 te slapen werd gelegd. We zitten in de Borderies (de kleinste van de crus) en deze cognac is (waarschijnlijk) uitsluitend van de druivensoort Folle Blanche geproduceerd. Aan de slag!

Ingetogen, delicate, waxy en subtiele neus op witte perzik, abrikoos, amandelschaafsel en vers geboend leder. Dit is alvast erg, erg boeiend. Complex met zijn florale ondertoon en zachte toetsen van gekonfijt citrusfruit. Machtig!

Mondvullend, bijna romig, op florale toetsen in eerste instantie. Dit wordt gevolgd door mooie, fruitige toetsen van citrus en witte perzik, te lang getrokken kamillethee en flink wat rancio. Drogend naar het einde toe.

De bijzonder lange afdronk is een weerspiegeling van de complexiteit van deze oude cognac. Herbaal, floraal, fruitig en drogend tegelijkertijd, maar nooit minder dan bijzonder complex.

Amai, mijn klak! Uitstekende interbellum cognac. Bijzonder complex. Een cognac om even (nee, lang!) voor te gaan zitten.

91/100

Geproefd door Mark Dermul op 09-09-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).



Cognac: Laurichesse Lot 76 Malternative Belgium #24

Tasting Notes Posted on 27/09/2023 06:30

Distilleerderij: Laurichesse
Regio: Frankrijk
Fles: Cognac Laurichesse Lot 76 Grande Champagne, Malternative Belgium #24 ‘Le Vaillant’,
Kleur: brons
ABV: 48.1%

De Moedige

Het is een publiek geheim dat ik (& Dearly Beloved ook!) mijn hart verloren heb aan dit cognachuis. We waren er dan ook te gast in juli 2023 tijdens onze zomervakantie en proefden er toen cognac rechtstreeks uit het vat! Toen deze dan op de markt verscheen, vroegen we ons af of het om het vat zou gaan waaruit wij geproefd hebben, maar Léa (de Dearly Beloved van Olivier Laurichesse) liet verstaan van niet. Jammer aan de ene kant, spannend aan de andere kant, natuurlijk. Opnieuw werkten ze samen met Pieter Knapen om deze cognac uit 1976 op de (Belgische) markt te brengen. Het vat werd op 1 augustus 2023 gebotteld en leverde maar liefst 438 flessen op.

Jawel, dames en heren, op de neus is het DNA van Laurichesse onmiskenbaar. Appelsien in een panoplie aan variëteiten, maar allemaal om ter sappigst. Mandarijn en pomelo gaan met de meeste aandacht lopen, terwijl de cognac ondertussen ook mooie toetsen van rode bessen en kersen tevoorschijn tovert. Doe daar nog wat honing en abrikozen bij, alsook een mespuntje snuiftabak, en je snap dat je vloeibaar goud in je glas hebt. Uit-fucking-stekend – excuse my French.

Heerlijk volmondig en absoluut fruitig. Flirtend met de tropen, als u het mij vraagt. Denk aan pompelmoes, pomelo, mango en kweepeer, echt waar. Daarnaast wat honing en houtschaafsel. Die balans! Zacht drogende eik na heerlijke rancio. Groots!

Maar dan die afdronk… die Afdronk… hij duurt een eeuwigheid en blijft maar toetsen van donker fruit en vooral appelsien brengen. Sterft een ietwat droge dood die een gelukzalige glimlach op mijn tronie tovert.

Halleluja. Beestig lekker. Erg leuk label, overigens: ‘Le vaillant’, oftewel ‘De moedige’. Reken op zo’n 260 EUR. Nog verkrijgbaar bij Malternative Belgium. Niet twijfelen, doen! Highly recommended!

92/100

Geproefd door Mark Dermul op 09-09-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).



Cognac: Lhéraud 56 Year Old 1967 Bon Bois Grape of the Art

Tasting Notes Posted on 26/09/2023 06:30

Distilleerderij: Lhéraud
Regio: Frankrijk
Fles: Cognac Lhéraud 56 Year Old 1967 Bon Bois, Grape of the Art
Kleur: mahonie
ABV: 46%

Bon Bois

Ik beken, ik had nog niet eerder van het huis Lhéraud gehoord. Het is een kleine cognacproducent die vier generaties teruggaat. Leopold Lhéraud was de eerste die besloot cognac te gaan stoken. Dit single cask, dat in 1967 te slapen werd gelegd met eau-de-vie uit de regio Bon Bois, begon zijn lange winterslaap in een natte kelder, werd dan verhuisd naar een droge kelder en uiteindelijk gebotteld in juli 2023 – op 46% – door het Duitse gezelschap Grape of the Art. Lhéraud gebruikt uitsluitend de Ugni Blanc druif.

Zeer geurig en delicaat op de neus! Denk aan vanille, melkchocolade, abrikozen en pruimen, maar ook tabak en leder. Zelfs een tikkeltje floraal en iets van metaal wat me (op een goeie manier) doet opkijken. Erg boeiend.

Mondvullend en zo zacht als de bips van een baby. Karamel, appelsien, walnoten, leder, pruimen, dadels, vijgen… ja, dit wordt zelfs een tikkeltje snoeperig. Mooie, zoetzure toetsen van fruit in plaats van tannine en dat kunnen we alleen maar toejuichen, toch? Geweldige cognac.

De afdronk is zoet en drogend en sterft een licht bittere dood als van het witte vlees van een pompelmoes. Zoethout op het sterfbed.

Bijzonder mooie, gebalanceerde cognac. Ik vind het altijd een beetje spannend om een distillaat van voor mijn geboorte te proeven. Dit is zalig. Uiteraard is 600 EUR een fiks prijskaartje, maar wat een cognac!

89/100

Geproefd door Mark Dermul op 09-09-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).



Armagnac-Ténarèze Hontambère 33 Year Old 1989 Grape of the Art

Tasting Notes Posted on 25/09/2023 06:30

Bottelaar: Grape of the Art
Regio: Frankrijk
Fles: Armagnac-Ténaréze Hontambère 33 Year Old 1989 Grape of the Art & Swell de Spirits, 250 bts
Kleur: brons
ABV: 55.9%

Jamairmagnac?

De jongens van Grape of the Art (Robert, Olivier, Sasha, Christian en Leonard) uit Stuttgart zijn met deze Hontambère niet aan hun proefstuk toe. Afgelopen december nog proefde ik een single cask van deze Armagnac uit 1985. Deze uit 1989, single cask #A5 uit een natte kelder,  is afkomstig van Domaine Pouchégu uit de Ténarèze-streek. Het huis is al sinds 1892 in de weer om heerlijke armagnac te maken. Deze is trouwens een co-botteling met Swell de Spirits uit het Franse Bordeaux.

Prachtige neus op kersensap, munt, houtlijm, mokatine en… euh… olieverf? Hij doet me zelfs even denken aan een mix van funky Jamaicaanse rum en oude bourbon gerijpt op zwaar geblakerde vaten, echt waar. Kaneelbroodjes vers uit de oven.

Lekker romig en verrassend fris op appelsienmarmelade en appeltjes in de pan, besprenkeld met kaneel. Gedroogde pruimen en dadels verschijnen, alsook wat pruimtabak. Midpalate verschijnt een mooie toets van gezouten karamel. Donkerzoet en mysterieus, maar vooral heel erg lekker.

Pas in de afdronk verschijnen de eerste droge toetsen van het hout, terwijl zowel citrusfruit (gekonfijt, deze keer) de duimen moet leggen tegen een mooie zilte toets.

Armagnac uit Jamaica, als het ware… Jamairmagnac? Indrukwekkend!

89/100

Geproefd door Mark Dermul op 09-09-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).



Irish Single Malt 22 Year Old 2001 The Nectar of the Daily Drams – Maria Trinity

Tasting Notes Posted on 24/09/2023 06:30

Bottelaar: The Nectar
Regio: Ierland
Fles: Irish Single Malt (peated) 22 Year Old 2001 The Nectar of the Daily Drams – Maria I
Fles: Irish Single Malt (peated) 22 Year Old 2001 The Nectar of the Daily Drams – Maria II
Fles: Irish Single Malt (peated) 22 Year Old 2001 The Nectar of the Daily Drams – Maria III
Kleur: licht goud
ABV: 54.4%, 53.4% & 53.0% &

Maria Tinity

The Nectar heeft in het recente verleden al enkele mooie Ierse whiskeys op de markt gebracht, maar toegegeven: het was al even geleden. Maar nu maken ze een mooie Ierse comeback met niet één, maar onmiddellijk drie vaten. Zustervaten (see what I did there?), allemaal te slapen gelegd in 2001 en allemaal op vatsterkte gebotteld na 22 lange jaren in het warehouse. De labels doen wat denken aan die legendarische bottelingen van weleer. Veel meer info is er niet te vinden, behalve dat het om peated whiskey gaat. En een naam hebben ze ook niet echt meegekregen, dus nam ik de vrijheid om deze reeks zelve een naam te geven: Maria Trinity. Dat maakt het lezen van onderstaande ongetwijfeld ook een stuk makkelijker: Maria I (blauw label – 54.4%), Maria II (oranje label – 53.4%) en Maria III (groen label – 53.0%) zetten we zusterlijk naast elkaar.

Neus

Maria I: Zachte turf gaat vooraf aan een heleboel citrustoetsen, ananas en jonge appeltjes. Elegant en zelfs wat subtiel maritiem, echt! Ja, een zachte zilte bries in mijn glas. In die optiek is het blauwe label wel goed gekozen. Na een minuut of tien verschijnt er ook wat meringue en witte chocolade.

Maria II: Hier is de turf al even elegant en zacht, maar gaan de citrustoetsen vooral richting oranje fruit. Denk mandarijntjes. Maar ook wat mango en een verloren gelopen kumquat. Oranje fruit, oranje label? Zouden ze zo straf te werk gegaan zijn bij The Nectar of is het de kracht van suggestie die me om de tuin leidt? Hoe dan ook, op de neus is dit mijn favoriet van de drie. Na tien minuten in het glas, lijkt het wel appelsiensap geworden. Maar dan wel op steroïden, natuurlijk.

Maria III: Ha! Gras! Groen label! Ja, dit kan geen toeval meer zijn. Heerlijk fruitig op wit fruit, citrus en zelfs een hint van groene (alweer!) banaan. De turf is in deze nog het meest subtiel en het gaat hem goed af. Maar als je hem even laat staan, wordt dit de meest tropische van de drie, met banaan, papaya en gekonfijte ananas. Heerlijk!

Smaak

Maria I: Olieachtig, fris en stevig. Citrus en turf zijn prominent, maar hij flirt ook een stevig met de tropen, hoor. Passievrucht, zoethout, munt, zachte rook. Op en top Iers en absoluut geweldig.

Maria II: Heerlijk mondgevoel, wederom flink wat oranje fruitjes (pomelo, bergamot, maar ook mango, kumquat en zelfs wat meloen charentais). De turf is bij deze een pak meer uitgesproken en zorgt voor een zoetzure, rokerige toets die je mond helemaal warm maakt. Wat een kanjer!

Maria III: Zacht en toegankelijk en bovenal erg fruitig. Het is de zoetste van de drie met een bijna snoeperige kwaliteit als van haribo-beertjes, weliswaar gewikkeld in een mooi rokerig jasje. Op smaak is dit mijn favoriet van de drie.

Finish

Maria I: De afdronk van deze blauwe Maria is bijzonder lang, rokerig, tropisch fruitig en oh, zo bevredigend. Mijn favoriet van de drie.

Maria II: Zoetzure, licht drogende afdronk voor deze oranje Maria, waarbij de turf en wat zeste van appelsien met al de aandacht gaan lopen. Lang, erg lang. Zalig.

Maria III: De groene Maria offreert een bijzonder lange, ietwat kruidige afdronk op tropisch fruit, gummi snoepjes en zachte rook, met een bittertje als van zoethout op het sterfbed.

Hallelulja! Wow. Just wow! Het zijn duidelijk zustervaten en ze zijn alle drie van een bijzonder hoge kwaliteit. Op de neus is Maria II mijn favoriet, op smaak Maria III en op de finish Maria I. Dat zegt genoeg (of misschien wel helemaal niets)! Maar het zijn nuances, hoor. Alle drie uitstekende releases. En dat voor 145 EUR per fles? Dat moet je niet kiezen, toch? Onmiddellijk de Maria Trinity besteld.

Score


Maria I: 89/100


Maria II
: 89/100


Maria III
: 89/100

Luistertip: https://www.youtube.com/watch?v=usADINi17cI

Geproefd door Mark Dermul op 23-09-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).



Cadenhead’s 1842 Sherry Cask Blended Malt

Tasting Notes Posted on 23/09/2023 16:30

Bottelaar: Cadenhead
Regio: Schotland
Fles: Sherry Cask Blended Malt 1842 Warehouse, Cadenhead’s
Kleur: koper
ABV: 53.6%

Droog

Over deze blended malt valt niet zo heel veel te vinden. Het is weer zo’n concept van Cadenhead’s waarbij ze een aantal cask ends uit hun warehouse samen kletsen en dan bottelen onder de noemer 1842. In dit geval gaat het om allemaal malts die op sherryvaten gerijpt hebben. Het spul heeft een vatsterkte van 56.8% en werd in Spirits in the Sky te proeven gepresenteerd.

De neus is donkerzoet en zelfs een beetje weeïg. Drogende tannine, overrijp tot zelfs licht rottend rood fruit, pruimen, kaarsvet, cuberdons en rode vetersnoep. Iets floraal ook, waar ik niet meteen de vinger op kan leggen. Het toevoegen van water lijkt hem net droger te maken. Vreemd.

Olieachtig en mierzoet, maar meteen ook flink pikant. Kruidnagel, chilipeper en zoethout. Het ABV laat zich nu stevig voelen. Daaronder zit het rode fruit, alsook wat bosbessen, verscholen. Maar de tannine maakt hem wat te droog naar mijn gading, waardoor niet alle zoetigheid de kans krijgt zich te tonen. Misschien met wat water? Het maakt hem minder pikant en daarom toegankelijker en inderdaad een tikkeltje zoeter, maar niet minder droog.

De afdronk is lang en kruidig, zelfs verdund.

Stevig, lekker, maar net een tikkeltje te droog naar mijn goesting.

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 14-05-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).



Royal Salute 21 Year Old The Peated Blend

Tasting Notes Posted on 23/09/2023 06:30

Bottelaar: Chivas Brothers
Regio: Schotland
Fles: Royal Salute 21 Year Old The Peated Blend, Chivas Brothers, b. 2022
Kleur: koper
ABV: 40%

Tower of London

Royal Salute werd destijds gecreëerd om de kroning van Elizabeth II te vieren. Het is een verwijzing naar de ceremoniële kanonschoten die vanaf de Tower of London worden afgevuurd. Er zijn al verschillende versies van de Royal Salute op de markt gekomen. Voor deze speciale editie ‘The Peated Blend’ werd tevens gebruik gemaakt van malts die niet langer geproduceerd worden, namelijk Imperial en Caperdonich.

Fruitig zoet op karamel en appelsienen, appelmoes en gekonfijte abrikoos. Tikkeltje mineraal ook. Doet heel eventjes aan cognac denken. Een streepje woodsmoke en een bijzonder delicate toets van turf helemaal op de achtergrond. Dit is bijzonder goed. Hier kan ik lang aan zitten ruiken.

Fluweelzacht met een licht metalige toets alvorens een fruitmandje lijkt te exploderen op je tong. Allerhande oranje citrusvruchten op kop, gevolgd door abrikozen, mango, perzik en gebakken appels. Dit alles zit gewikkeld in een subtiel maar onmiskenbaar geturfd jasje, wat voor een aangename rokerigheid en warmte zorgt. Dit is elegant en robuust tegelijkertijd en absoluut geweldig.

De finish is lang, ietwat kruidig en zacht drogend.

Als dit het antwoord van Chivas is op de Ghost & Rare reeks van Johnnie Walker, dan is het alvast meer dan geslaagd. Deze past perfect in dat rijtje thuis. Meesterwerk. Thx, John, quite amazing dram!

89/100

Geproefd door Mark Dermul op 14-05-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).



House of Lords Deluxe Blended Scotch Whisky Gordon & Macphail

Tasting Notes Posted on 21/09/2023 06:30

Bottelaar: Gordon & Macphail
Regio: Schotland
Fles: House of Lords Deluxe Blended Scotch Whisky, Gordon & Macphail, b. 2016
Kleur: goud
ABV: 40%

Westminster Palace

Het House of Lords, oftewel Hogerhuis, is één van de drie leden van het parlement van het Verenigd Koninkrijk, gevestigd in Westminster Palace in Londen. Vele blends hebben de naam House of Lords al gedragen en sommige zijn best drinkbaar, maar lang niet allemaal. Deze keer heb ik een botteling van één van ’s Schotland’s oudste bottelaars in het glas: Gordon & Macphail. Het is hun House of Lords blend gebotteld in 2016.

De neus verraadt een moutig hart met wat digestieve koekjes, gras en gember. Boter en karamel, alsook wat pannenkoekendeeg. Qua fruit denk ik aan gebakken peer en een gekonfijte limoenschil. Maar in alle eerlijkheid is dit niet bepaald bijzonder.

De body is aan de lichte kant. Opnieuw koekjes – de typische Shortbread die je in Schotland bij de thee krijgt – gevolgd door meer agrum en zelfs iets van onrijpe banaan. Toffee en vanille treden snel bij. Nog iets van houtlijm, wat doet vermoeden dat het aandeel grain whisky best wel de moeite is. Mag ik het herhalen? Niet bepaald bijzonder.

De afdronk is middellang, houdt het midden tussen fruitig en moutig en in alle eerlijkheid – u raadt het al – niet bepaald bijzonder.

Een easy drinking blend met weinig om het lijf. Een beetje zoals het Hogerhuis in Westminster Palace, denk ik dan maar. Wist-je-dat-je: er bestaat ook een House of Lords 10-jarige single malt van Gordon & Macphail. Bedankt voor het sample, Pat!

80/100

Geproefd door Mark Dermul op 12-05-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).



King Henry VIII Scotch Whisky

Tasting Notes Posted on 20/09/2023 06:30

Bottelaar: Highland Blending Co
Regio: Schotland
Fles: King Henry VIII Scotch Whisky, 750ml
Kleur: zonlicht
ABV: 43%

Pastyme with good companye

Het zal niemand verbazen dat er een Scotch whisky vernoemd werd naar voormalig Koning Hendrik VIII. Deze vorst, geboren in 1491 en overleden in 1547, was intelligent en geïnteresseerd in kunst, wetenschap en… vrouwen. Hij huwde er zes (waarvan hij er twee liet onthoofden). Maar genoeg geschiedenis over de wrede vorst. Deze blend deed het vooral goed tussen de 1950s en de 1970s. Ik heb in het glas een botteling uit de latere periode – maar ondertussen natuurlijk toch al 50 jaar op fles.

Mooie, zoete neus op vanille en wit fruit, maar ook nectarines en mango. Dit is alvast veelbelovend. OBE? No way! Dit is fris en monter, zelfs na zo’n 5 decennia op fles. Verrassend lekkere neus.

Olieachtig en mondvullend. Opnieuw fris en zoet, maar naast vanille nu vooral appeltjes. Maak daar gerust appelmoes van. Kristalsuiker. En helemaal op de achtergrond meen ik zelfs turf te ontdekken. Zachte houtkruiden. Dit wordt zowaar bijzonder lekker.

De afdronk is middellang, zacht kruidig en wederom zoet en rokerig. Zoete rook?

Wel, wel, wel, wat een aangename verrassing. Deze blend is een koning waardig. De titel van dit stukje heeft natuurlijk een dubbele bodem. Enerzijds vond ik het inderdaad een leuke manier op de tijd door te brengen in goed gezelschap (in het glas), anderzijds is het een van de weinige liederen die Hendrik VIII zelf componeerde. Thx, Manny.

85/100

Geproefd door Mark Dermul op 12-05-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).



Dewar’s 27 Year Old Double Double

Tasting Notes Posted on 19/09/2023 06:30

Bottelaar: Dewar & Sons
Regio: Schotland
Fles: Dewar’s 27 Year Old Double Double, b. 2019, 500ml
Kleur: koper
ABV: 46%

Palo Cortado

Okay, de Double Double behoeft ongetwijfeld een woordje uitleg. De malt- en grainwhisky’s die deel uitmaken van deze blend worden eerst afzonderlijk gerijpt, dan worden ze geblend tot blended grain en blended malt en weer op vat gestoken om verder te rijpen. In een derde fase wordt de blend samengesteld en gehuwd en uiteindelijk krijgt die dan nog een finish op Palo Cortado sherryvaten. Stephanie Mcleod, de Master Blender van Dewar’s, heeft met deze whisky al verschillende prijzen in de wacht gesleept. Let’s see what all the fuss is about.

Aromatische neus op overrijpe abrikozen, sappige peren en appelmoes, vanille en limoen en enkele typische sherrytoetsen. Verrassend veel hout alsook de typische zoetigheid die ik associeer met grain whisky. Honing. Gebakken banaan. Floraal. Rum. Een goed begin, hoewel ik nog niet van mijn sokken geblazen ben.

De body is aan de lichte kant. De smaak verraadt een grote hoeveelheid grain, want ik krijg popcorn en gezouten karamel. Overrijpe abrikozen, iets van venkel en zoethout en een mespuntje keukenzout. Versta me niet verkeerd: dit is lekker, maar verre van wereldschokkend.

De afdronk is aan de korte kant, drogend en zoet.

Verre van slecht en de Palo Cortado finish heeft zeker zijn stempel gedrukt. Er bestaat ook een 21-jarige en 32-jarige versie van deze blend. Nou, 170 EUR voor een flesje van 500ml is niet min, maar alle ingrediënten zijn dan ook bijna dertig jaar oud, natuurlijk.

85/100

Geproefd door Mark Dermul op 07-05-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).



Cinoco Masterclass: Whisky Exotic

Tasting Notes Posted on 18/09/2023 21:17

Op maandag 18 september had ik de eer om deze leuke Masterclass als spreker bij te wonen. Ze denken wellicht bij Cinoco dat ik iets van whisky ken. Het was overigens niet de eerste keer dat Cinoco zo’n leuke masterclass organiseerde rond ‘exotische whisky’ en dat vind ik best prettig. Want niet enkele het Schotse goud blinkt, zo zal wederom blijken.

Ceremoniemeester Chris Lauriers verwelkomde om 20u de proevers en introduceerde de sprekers, i.e. Bob Minnekeer en ondergetekende. Ik beken dat ik er wat verfomfaaid bij zat, want u moet weten dat ik diezelfde ochtend pas teruggekeerd was van een intenste week in New York City en op de terugvlucht had ik geen oog dicht gedaan. Ik was op het moment dat de tasting van start ging bijgevolg al 26 uur wakker (of wat daar voor moet doorgaan)!

Maar dat heeft me er niet van kunnen weerhouden te genieten van deze drams. Hieronder mijn, weliswaar beperkte, tasting notes.

Yushan Signature Bourbon Cask – 46%

Yushan is een malt van de Nantou Distilleerederij op Taiwan – die eerder malts uitbracht onder de naam Omar. Twee jaar geleden proefden we samen met Cinoco de Signature Sherry Cask (die me erg aanstond), maar vandaag is het dus de beurt aan de Bourbon Cask. Zoete mout, vanille, boter, wit fruit en kokosnoot gehuld in witte chocolade. Lekker fris. Wat een aangename verrassing op de neus. In de mond blijkt hij romig op wit fruit en kokosnoot maar ook yuzu met een hint van gember en nootmuskaat. Zoete, aangename afdronk.

Tomintoul 16 Year Old 2004 Sauternes Cask Finish – 46%

Tomintoul omschrijft zichzelf als The Gentle Dram. Tomintoul is een jonge (°1964) en minder bekende distilleerderij die stilletjes aan timmert aan de weg. Hoewel ze nog steeds het overgrote deel van haar productie voor de blends van Whyte & Mackay levert, bottelen ze ook single malt. Hun 16-jarige is een eerlijke en erg betaalbare single malt. Maar in 2004 werden een aantal Sauternes vaten te slapen gelegd en op 16-jarige leeftijd afgevuld. Eens benieuwd wat die zoete dessertwijn met de spirit aangevangen heeft… Op de neus is de dessertwijn onmiddellijk merkbaar en het doet hem goed! Floraal met flink wat honing, pannacota, lichtjes drogend. Goeie body, wederom lekker zoet(zuur) en zacht drogend. Perensiroop, limoensap en zelfs wat kersen. Afdronk is middellang met een zacht pepertje. Mooie allemansvriend.

Sakuarao Single Malt – 43%

De Sakurao Distillery werd al in 1918 opgericht (nabij Hiroshima), maar is pas onlangs begonnen met het produceren van whisky en gin. Voorheen was het enkel sake, toen ze nog onder de naam Chugoku Jozo opereerden. Het zijn trouwens tevens de eigenaars van de Togouchi whisky, die ze eveneens in een nieuw jasje staken, maar dit even terzijde. In 2022 brachten ze hun allereerste eigen single malt uit en die gaan we vandaag proeven. Aardse neus met toetsen van zand, planten rond een vijver en een gedoofd kampvuur. Komt mooi open en onthult chocolade met praliné-vulling. Op smaak krijg ik zachte turf rond appels en rozijnen, iets van rood fruit, vanille, gember en kaneel. Warmende rook. De afdronk is kort en erg zoet.

Westward Belgian Ardennes – 45%

Vanaf de eerste keer dat ik een botteling van Westward geproefd had, was ik fan. Wanneer ze dan een clubbotteling uitbrengen die Belgian Ardennes Trappist Ale genoemd wordt – naar de gebruikte Ardennes Farmhouse gist van Culmination Brewing uit Portland – kon ik niet anders dan Cinoco, de Belgische importeur, smeken om deze naar België te laten komen. En zo geschiedde. Geweldige neus op rode vetersnoep, aardbeien, gebrande koffie, banaan en kruidnagel. Erg aangenaam. Op de tong is hij olieachtig en bijna tropisch – banaan op kop – maar wel pittig gekruid. Bijna pikant. Evolueert naar gedroogd fruit. Erg lekker! De afdronk is lang, zoet, pittig en bevredigend. Café Noir koekjes! Wat een prettig weerzien.

M&H 4 Year Old 2019 Apex – Tequila Cask – 53.2%

Aan Milk & Honey heb ik al lang mijn hart verloren… Wat die gasten ondertussen presteren is ongelooflijk. Het is dan ook niet voor niets dat ik in oktober zelf een M&H tasting organiseer. Maar even terug naar deze Apex-release… Een (per definitie) jong beestje dat rijpte op een vat dat voorheen… Tequila bevatte! Spannend… Het DNA van het huis is wederom herkenbaar, zowel op de neus als op smaak, maar ik ken te weinig van Tequila om hier geuren of smaken aan toe te kennen. Wat maritieme toetsen, lichte rook maar vooral snoeperig. Zoute drop. En dat gaat lekker door in de afdronk.

Eddu Fortified Red Wine – 59.4%

Een nieuwe selectie van Cinoco van de Destillerie des Menhirs, iets ten zuiden van Quimper in het Franse Bretagne, vlakbij het bos Brocéliande. Volgens de Arthur-legendes staat het graf van tovernaar Merlijn in dit bos, maar dit terzijde. Deze keer hebben we wederom een whisky van boekweit met een wijnfinish. Deze keer gaat het om een zogenaamde fortified red wine (cfr. Porto). Wat een aparte neus op rood fruit en hazelnoten. Champignons en eau-de-vie van perzik op smaak. Apart, maar erg goed. .

Ik zei het al vooraf: altijd fijn zo’n masterclass te mogen meemaken, want er zijn ook buiten Schotland enkele pareltjes te ontdekken voor wie hier voor open staat.

Bedankt alweer, Cinoco, voor deze mooie masterclass.

May the Malt be with you!



Johnnie Walker Red Label b. 1972

Tasting Notes Posted on 18/09/2023 06:30

Bottelaar: John Walker & Sons
Regio: Schotland
Fles: Johnnie Walker Red Label, b. 1972, 26 2/3 Flo Ozs
Kleur: oud goud
ABV: 70 proof

Minder Grain

De Red Label van Johnnie Walker wordt door menig whiskyliefhebber – mezelf incluis – verguisd. En terecht. Maar tot mijn plezier heb ik ook al het genoegen gehad enkele oudere releases te proeven van deze blend – die nog steeds de best verkopende whisky ter wereld is, nota bene. Zo proefde ik al Red Label uit de jaren ’50 en ’60 en die vielen mij erg goed mee. Deze keer zit een botteling uit 1972 in het glas. Ik ben eens benieuwd.

Dju, het eerste wat ik ruik zijn sneakers. OBE, dus. Even laten ademen. Na een tiental minuten krijg ik een stoofpotje van overrijp fruit, vanille en iets van bruine suiker, maar ook oude, stoffige boeken en pruimenlikeur. Nog eens vijf minuten later krijg ik nog wat thee en pompelmoes. Wordt steeds beter, maar nooit top.

De aanzet is wat waterachtig, maar naarmate hij in de mond vertoeft, lijkt hij aan gewicht te winnen. Floraal – bijna over de top – met flink wat gedroogde appelsienen, jelly beans met een mooie, zachte toets van turf die je in de huidige versie nog amper terug vind. Vanaf de tweede slok komt daar ook nog iets van fudge en koude koffie aan te pas. Dit begint zelfs stilaan aangenaam te worden… wie had dat gedacht?

Van een finish is hier amper sprake, hoewel ik toch wat turfrook detecteer op het sterfbed.

Een pak minder zoet dan de huidige release. Hier zit volgens mij veel minder grain in, waardoor hij  een pak aangenamer overkomt. Maar hij kan niet tippen aan release uit de ‘50s en ‘60s.

79/100

Geproefd door Mark Dermul op 07-05-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).



Claymore Blended Scotch Whisky

Tasting Notes Posted on 17/09/2023 06:30

Bottelaar: A. Ferguson & Company
Regio: Schotland
Fles: Claymore Blended Scotch Whisky, 750ml
Kleur: brons
ABV: 40%

Ouch

Af en toe kom je zo’n oude blends tegen waarvan je niet wist dat ze bestonden. Vaak werden dit soort blends in de jaren ’50, ’60 en ’70 van de vorige eeuw vermarkt, maar zijn ondertussen compleet verdwenen. Anderen overleven en worden vandaag de dag nog steeds uitgebracht, al zijn ze niet bepaald bekend. Dit is er zo eentje, waarvan mijn vriend Pat me een sample bezorgde. Veel valt er niet over te vinden, dus laten we maar gewoon gaan proeven.

Erg vuile, rokerige neus op koeienvlaai, rottende planten, verschaald bier, roestend ijzer en… aardbeien. Oef, toch nog iets aangenaam in de neus te vinden.

Maar op smaak is het wederom van dattum. Astringent, zuur, bijtend… Ik hap naar adem. Dit is slechts 40% maar het is een bijzonder alcoholische whisky. Nul komma nul integratie. Ouch!

Finish? Sorry, ik heb ‘m uitgespuugd.

Claymore is de naam van het reusachtige zwaard dat de Highlanders hanteerden. Dodelijk, net als deze blend dat is voor je smaakpapillen. Pat, dit zet ik je betaald!

Dit valt niet te scoren. Is bij het slechtste wat ik al geproefd heb.

Geproefd door Mark Dermul op 07-05-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).



Dalmore 26 Year Old 1986 Montgomerie’s

Tasting Notes Posted on 16/09/2023 06:30

Distilleerderij: Dalmore
Regio: Schotland (Highlands)
Fles: Dalmore 26 Year Old 1986/2013, Montgomerie’s, Cask #3101, 270 bts
Kleur: licht goud
ABV: 46.0%

Banana Split

Ik moet eerlijk bekennen, ik had nog niet van deze bottelaar gehoord. Blijkt een onderdeel te zijn van Angus Dundee, eigenaars van ondermeer Tomintoul en Glencadam   . Op het festival When Whisky Meats BBQ in Zwijnaarde afgelopen zomer, stond deze Dalmore uit 1986 te pronken op de tafel bij Asta Morris en Bert bood me een sample aan. Ik aanvaarde het in dank en ga er graag mee aan de slag. Montgomerie’s heeft tussen 2001 en 2017 maar liefst 7 single casks Dalmore gebotteld. Dit is er eentje dat in 2013 op de markt kwam.

Zoete, bijna snoeperige neus op abrikozen, supermanlogos en vanille-ijs, banaan en slagroom… Euh… een banana split dus! Prettig, hoor. En ruimschoots krachtig genoeg. Op de achtergrond nog wat kruisbessen en witte chocolade. Gepofte rijst. Hint van gezouten karamel. Dan heel even – maar echt maar heel even – denken aan de Veille Réserve cognac van Paul Beau, I kid you not.

Olieachtig van structuur en onmiddellijk zoet op wit en geel fruit. Minder complex dan de neus aankondigde – en de vergelijking met de Paul Beau gaat op smaak helemaal niet meer op – maar toch interessant genoeg om te boeien. Appels, kruisbessen en walnoten. Wordt midpalate zelfs een tikkeltje gepeperd. Nice.

De finish is middellang, zoet en zacht drogend.

Beter dan menig officiële releases die ik al van dit huis aan de lippen mocht zetten.

89/100

Geproefd door Mark Dermul op 28-07-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).



Dalmore Vintage 2003

Tasting Notes Posted on 15/09/2023 06:30

Distilleerderij: Dalmore
Regio: Schotland (Highlands)
Fles: Dalmore Vintage 2003, OB 2022, Bourbon, Xérès, Rivesaltes
Kleur: amber
ABV: 46.9%

Rabarberconfituur

Het was al even geleden dat ik nog een Dalmore had geproefd, maar op het onvolprezen Spirits in the Sky scoorde ik twee nieuwe samples van toe pas uitgebrachte flessen: een Vintage 2003 en een Vintage 2007. Ik zet die graag even head-to-head. Eindigen doen we met de oudste van de twee, die een vatting blijkt te zijn van verschillende soorten vaten: Bourbon, Xérès en Rivesaltes.

Uitstekende neus op donker fruit, blauwe druiven, origine chocolade met stukjes gekonfijt fruit en wat aardse toetsen als kamfer en mos. Erg uitnodigend.

Helaas is de malt nogal lichtjes qua body – zeg maar gerust waterachtig. De smaak zit nochtans goed – erg goed. Mooie kruidigheid en een prima balans tussen zoet, zuur en bitter. Rabarberconfituur, sultanas en wat paprikapoeder.

Mooie, middellange afdronk met appelsienschillen en wat walnoten op het sterfbed.

Erg mooie Dalmore, het mag gezegd. Maar je telt hier wel zo’n 350 EUR voor neer, wat ik erg duur vind voor wat je in je glas krijgt.

87/100

Geproefd door Mark Dermul op 28-07-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).



Dalmore Vintage 2007

Tasting Notes Posted on 14/09/2023 06:30

Distilleerderij: Dalmore
Regio: Schotland (Highlands)
Fles: Dalmore Vintage 2007, OB 2022, Matusalem, Apostoles, Amoroso, Marsala
Kleur: oud goud
ABV: 46.5%

Perzik & Abrikoos

Het was al even geleden dat ik nog een Dalmore had geproefd, maar op het onvolprezen Spirits in the Sky scoorde ik twee nieuwe samples van toe pas uitgebrachte flessen: een Vintage 2003 en een Vintage 2007. Ik zet die graag even head-to-head. Beginnen doen we met de jongste van de twee, die een vatting blijkt te zijn van verschillende soorten vaten: Matusalem, Apostoles, Amoroso en Marsala.

De neus is snoeperig zoet op perzik en abrikoos, kruisbessen en frambozen. Dat wordt mooi tegengas gegeven door zoete mout, witte toast, vanille en toffee. Hint van Cadbury melkchocolade met stukjes noten er in. De zoete wijn heeft op de neus alvast fijn werk verricht.

Op smaak is deze malt alvast een pak minder zoet en eerder zoetzuur en kruidig – zelfs drogend. Da’s wat onverwacht en tevens een beetje jammer, want de eik wordt zelfs dominant. Eventjes lijkt hij romig te gaan worden, maar het lukt niet. Hij wordt droog en ietwat scherp, zelfs. Dju.

Dat zet zich in de afdronk stevig door. Hij wordt droog en zelfs een tikkeltje bitter.

Nou, dat ging snel bergaf. Jammer, want de neus was echt uitstekend. Reken op zo’n 150 EUR.

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 28-07-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).



Isle of Jura 29 Year Old 1988 SMS 31.36

Tasting Notes Posted on 13/09/2023 06:30

Distilleerderij: Isle of Jura
Regio: Schotland (Islands)
Fles: Isle of Jura 29 Year Old 1988/2018 SMWS 31.36 ‘Geasy margaritas’, 2nd Fill Toasted Hogshead, 240 bts
Kleur: goud
ABV: 52.6%

Boeiende Malt

‘Greasy margaritas’, die naam alleen al. Ja, je moet het het panel van de SMWS wel nageven, ze blijven creatief. In het glas zit een Jura van bijna drie decennia oud, gebotteld op vatsterkte. Het was toen reeds het 36e vat Isle of Jura dat de Society op de markt bracht. Opgelet: de malt ging pas na 27 jaar op een regulier bourbonvat over naar het 2nd fill toasted hogshead. Ik kreeg het sample van een makker uit Toulouse – waarvoor dank, Xavier!

De neus begint alvast een beetje vreemd. Zeg maar gerust funky. Ik krijg een sparrenbos na een fikse regenbui, natte asfalt, gekookte paprika’s, tomatenplant, plasticine en limoensap. Nog iets van leder en de schil van aardappelen. Kolenrook. Maar ik moet toegeven dat het wel werkt. Deze neus is aangenaam. Vreemd maar aangenaam.

Dat wordt mooi verdergezet op de tong, ondersteund met lichte toetsen van wit fruit en gember. De aardappelschillen evolueren naar puree, terwijl een zilt randje zich van mijn smaakpapillen meester maakt. Indrukwekkend, maar absoluut geen spoortje zoet meer te bekennen in de mond. Dit is een beeldhouwwerk, zo strak.

In de afdronk krijg ik de korst van een harde kaas, aangevuld met droge eik en Provençaalse kruiden.

Boeiende malt! Was destijds verkrijgbaar voor minder dan 200 EUR, wat ik een koopje vind. Merci, Xavier!

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 12-01-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).



Isle of Jura 30 Year Old 1992 Cadenhead’s Warehouse

Tasting Notes Posted on 12/09/2023 06:30

Distilleerderij: Isle of Jura
Regio: Schotland (Islands)
Fles: Isle of Jura 30 Year Old 1992 Cadenhead’s Warehouse
Kleur: licht goud
ABV: 45%

Schnaps

Dit was weer zo’n pareltje dat we te proeven kregen op Spirits in the Sky, waarvan ik niet eens weet of het vat ondertussen werd gebotteld of niet (zou nochtans wel eens deze kunnen zijn). Hoe dan ook, ik vond ‘m heerlijk tijdens de tasting en had het geluk dat ik nog een sample kon meepakken naar huis ook. Dat het nog meer dan een half jaar zou duren voor ik ‘m terug aan de lippen zou zetten, had zelfs ik niet verwacht.

Heerlijk delicate en subtiele neus op perzik en abrikoos met een bijzonder snoeperig randje dat zelfs wat aan een Oostenrijkse eau-de-vie van fruit doet denken. Schnaps, zeg maar. Maar wel erg goeie, welteverstaan.

Perfect mondvullend en olieachtig en onmiddellijk mierzoet. Opnieuw perzik en abrikoos, maar ook honing en een handjevol noten. De typische funky toets van karton tekent present, maar speelt hier een ondersteunende rol in plaats van een dominerende en dat is absoluut een groot voordeel.

De afdronk is lang, snoeperig zoet en licht gekruid en sterft een zacht drogende dood.

Hemels lekkere Jura, wat bewijst dat het niet altijd kommer en kwel moet zijn van deze wispelturige distilleerderij.

87/100

Geproefd door Mark Dermul op 12-01-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).



« VorigeVolgende »