Blog Image

WhivieBlog

Whisky voor iedereen!

'Whivie' staat voor Whisky voor iedereen. Het is een site waarvan we hopen dat hij u zal helpen whisky in al zijn facetten te leren appreciëren. Je kan alle informatie terugvinden op onze website whivie.be en op deze blog publiceren we graag de laatste nieuwtjes alsook de tasting notes, evenementen en ga zo maar door. Uw suggesties zijn natuurlijk van harte welkom!

Ledaig 23 Year Old 1998 Barrel Selection Special Release Wilson & Morgan

Tasting Notes Posted on 08/11/2021 07:08

Distilleerderij: Tobermory
Regio: Schotland (Islands)
Fles: Ledaig 23 Year Old 1998/2021 Barrel Selection – Special Release, Wilson & Morgan, Oloroso Sherry Butt #800033, 524 bts
Kleur: brons
ABV: 57.1%

Contradictio in Terminis

Het voor- maar tegelijkertijd nadeel van veel proeven is dat ik vaak denk een straatje klaar te hebben voor publicatie, maar tegen de tijd dat ik klaar ben om de notes online te zetten verschijnt er weer een nieuwe release. Deze Ledaig rijpte 23 jaar lang op een oloroso sherryvat en op het label prijkt trots 100% UK Proof, wat neerkomt op 57.1%. Vreemd genoeg staat er ook Ledaig Distillery op het label. Dat moet natuurlijk Tobermory zijn. Soit, we gaan maar gauw proeven.

Oh, ja, vuile neus! Plasticine, natte aarde, fietsband en koeienvlaai aangevuld met geroosterde pijnboompitten, gerookte ham, gekonfijte abrikozen en marsepein. Rottend hout komt sterk opzetten en als ik dit zo herlees denk ik dat u wellicht afgeschrikt zal zijn, maar geloof me: dit is heerlijk! Toegegeven, het is een stijl die je moet liggen. Naarmate hij wat ademt, krijgt hij wel meer zoete kantjes. Wordt alsmaar beter.

Heerlijk olieachtig op de tong en zalig gekruid. Zowel peper en zout als allerhande groene tuinkruiden. Iets medicinaals steekt de kop op. De zoete toetsen van appel, abrikoos en appelsien worden razendsnel ondergedompeld in brak water en gewikkeld in een rokerig jasje. Machtige dram.

De afdronk is middellang en rokerig en offreert op het sterfbed dan toch nog een zoetje in de vorm van gezouten karamel. Hola, contradictio in terminis.

Gewéldige Ledaig, hoor. Dat gezegd zijnde, komt deze wel op zo’n 300 EUR, wat ik dan weer net iets te veel van het goeie vind. Dankjewel, Manny!

88/100

Geproefd door Mark Dermul op 05-08-2021
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).



Ledaig 33 Year Old 1973 The Whisky Fair

Tasting Notes Posted on 07/11/2021 07:07

Distilleerderij: Tobermory
Regio: Schotland (Islands)
Fles: Ledaig 33 Year Old 1973/2006, The Whisky Fair, Bourbon Hogshead,  281 bts
Kleur: vol goud
ABV: 48%

Betere Helft

Ons rijtje Ledaig afsluiten doen we in stijl, met deze 33-jarige uit het geboortejaar van mijn Betere Helft. Deze malt proefde ik eerder al in goed gezelschap met Michiel Wigman en Jeroen Koetsier tijdens één van hun geweldige tastings. Ik hield nog wat aan de kant om hem nog eens van naderbij te kunnen proeven. Ik heb het me niet beklaagd.

De neus is fenomenaal en lekker old school. Flink fruitig op mirabellen en mandarijn, aangevuld met een takje munt, terwijl er wat funky toetsen verschijnen als van ecoline en bubblegum. Flink wat assen ook. De turf is subtiel, maar wel duidelijk vertegenwoordigd. En ik ontdek deze geuren allemaal terwijl ik in een koeienstal sta. Geweldig, hoor.

Hij is erg scherp op de tong. Flink gepeperd. Verre van een doetje, hoor. Bloedappelsien, peper, zoethout, appels, mosterdzaad en woodsmoke – en niet noodzakelijk in die volgorde. Verrassend zoet vanaf de tweede slok. Wat kinine en bittere eik rondden het geheel af.

In de middellange afdronk krijg ik nog meer appelsien en koude assen.

Erg complexe en absoluut zalige Ledaig. Wellicht de beste die ik al proefde.

90/100

Geproefd door Mark Dermul op 18-07-2021
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).



Ledaig 12 Year Old Discovery Gordon & Macphail

Tasting Notes Posted on 06/11/2021 07:06

Distilleerderij: Tobermory
Regio: Schotland (Islands)
Fles: Ledaig 12 Year Old Discovery, Gordon & Macphail 2018, Ex-Bourbon & Sherry
Kleur: licht goud
ABV: 43%

Assen & Roet

De nieuwe instapreeks van G&M kreeg de naam Discovery mee. In die reeks verscheen ook deze Ledaig, de geturfde variant van de Tobermory distilleerderij. Het is een mix van zowel bourbon als sherryvaten en het goedje werd afgevuld op drinksterkte.

Deze neus is erg goed. Heel aromatisch en rond. Ik krijg vooraf wat eikenhout – gewoon vers gezaagde planken – maar dat wordt heel gauw aangevuld en uitgebalanceerd met mooie toetsen van citrus en vanille, overrijpe banaan en koekjesdeeg. Daar tegenover krijg ik umami toetsen als van zuurkool en gedroogde ham. Een zacht streepje woodsmoke geeft hem diepte. Erg aangenaam, echt!

De body is net iets te licht naar mijn gading. Maar op smaak zit het goed. Weer allerhande zoetjes als vanille, banaan en toffee tegenover woodsmoke, turf, het sap van een bokaal olijven en zoethout. Gooi er gerust nog wat zwarte peper een wat nootmuskaat doorheen. Halverwege verschijnen dan de obligate assen en roet.

In de middellange afdronk zetten die assen zicht door, vergezeld van een frisse toets van limoensap.

Je zou verwachten dat deze instappers minder complex zijn als hun voorgangers in de Connoisseurs Choice, maar dat is niet het geval, hoor. Dit is erg, erg goed spul.

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 17-07-2021
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).



Ledaig 12 Year Old 2008 Connoisseurs Choice Gordon & Macphail

Tasting Notes Posted on 05/11/2021 07:05

Distilleerderij: Tobermory
Regio: Schotland (Islands)
Fles: Ledaig 12 Year Old 2008/2020 Connoisseurs Choice, Gordon & Macphail, 4440 bts
Kleur: brons
ABV: 45%

 

Hermitage

De negende en laatste Ledaig uit de Connoisseurs Choice zit al in zijn nieuwe jasje. Bovendien hoort deze thuis in de sub-categorie ‘Wood Finished’. Deze rijpte op Refill Sherry Hogsheads, maar kreeg dan nog een finish van niet minder dan drie jaar op Hermitage vaten. Da’s een wijn uit de Noordelijke Rhône in Frankrijk. Zo’n 70% is rode wijn, de rest wit. Hermitage heeft een AOC sinds 1937. Het wijnvat heet deze Ledaig een bronzen kleurtje gegeven. Hij werd versneden naar de ietwat onconventionele sterkte van 45% ABV.

Er is veel aan de gang op de neus. Eerst krijg ik duidelijke toetsen van rode wijn, inclusief tannine, maar dat wordt aangevuld met turfrook en woodsmoke alvorens rode bessen, toffee en kersensnoep hun intrede doen. Dan iets umami als gedroogde ham. Of is dat spek? Uiteindelijk verschijnt er ook een zilt randje, maar het geheel is prima in balans.

De body is licht en dat maakt hier een milde Ledaig van. Zoet, zuur en zilt vechten om de aandacht en da’s prima, maar het distilleerderijkarakter is hopeloos zoek geraakt. Dit kon evengoed een Islay of een Ardmore zijn. Stoort het? Niet echt.

In de middellange en aangename afdronk zijn het weer de wijntoetsen die met de aandacht gaan lopen. Het lijkt wel alsof ik een rokerige rode wijn aan de lippen heb gezet.

Ik beken, ik denk niet dat ik al een wijn van Hermitage gedronken heb, maar die heeft alvast flink zijn stempel gedrukt op deze Ledaig.

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 17-07-2021
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).



Ledaig 13 Year Old 2004 Connoisseurs Choice Gordon & Macphail

Tasting Notes Posted on 04/11/2021 07:04

Distilleerderij: Tobermory
Regio: Schotland (Islands)
Fles: Ledaig 13 Year Old 2004/2017 Connoisseurs Choice, Gordon & Macphail
Kleur: witte wijn
ABV: 46%

Affiniteit

Ik kreeg onlangs de mogelijkheid om niet minder dan negen Ledaig uit de Connoisseurs Choice van Gordon & Macphail op een rijtje te zetten, allemaal gestookt tussen 1990 en 2004 en gebotteld tussen 2011 en 2017. Die kans liet ik niet aan mij voorbijgaan. Ik zet ze lekker head-to-head. Dit is de Ledaig 2004 die in 2017 gebotteld werd. Hij rijpte op Refill Bourbon Barrels. Merk op dat G&M hem steeds jonger begint te bottelen. We begonnen met 18-jarige uit 1990 en deze uit 2004 wordt al op 13-jarige leeftijd gebotteld. Sign of the times?

Deze neus is opnieuw erg zoet op flink wat vanille en wit fruit, maar tegelijkertijd krijg is wat citroensorbet, een mooie rokerige toets – maar niet in your face – en een mooi zilt puntje op de achtergrond. Een beetje snoeperig toch. En weer zo’n toets van stallen op de boerderij. Hoewel ik dit kan appreciëren, heb ik mijn Ledaig toch graag iets vuiler, als u begrijpt wat ik bedoel.

Hij is erg zacht, maar tegelijkertijd ook flink romig en rokerig. Ontbijtgranen met zoetstof, digestieve koekjes en vanille, maar ook flink wat zoetzure turf en iets van oestersap. We gaan er nog geraken.

De afdronk is middellang met vooral zoete rook en romige toetsen.

We zijn er net niet geraakt. Desalniettemin bevestigt deze Ledaig toch wederom mijn affiniteit met deze malt.

84/100

Geproefd door Mark Dermul op 17-07-2021
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).



Ledaig 15 Year Old 2000 Connoisseurs Choice Gordon & Macphail

Tasting Notes Posted on 03/11/2021 07:04

Distilleerderij: Tobermory
Regio: Schotland (Islands)
Fles: Ledaig 15 Year Old 2000/2015 Connoisseurs Choice, Gordon & Macphail
Kleur: zonlicht
ABV: 46%

Drie-Traps-Raket

Ik kreeg onlangs de mogelijkheid om niet minder dan negen Ledaig uit de Connoisseurs Choice van Gordon & Macphail op een rijtje te zetten, allemaal gestookt tussen 1990 en 2004 en gebotteld tussen 2011 en 2017. Die kans liet ik niet aan mij voorbijgaan. Ik zet ze lekker head-to-head. Dit is de Ledaig 2000 die in 2015 gebotteld werd. Deze rijpte op Refill Sherry & Bourbon Casks.

Okay, da’s dan weer heel wat anders op de neus dan de Amerikaanse eik of de sherryvaten. Het is de combinatie die voor deze aangename toetsen van roomboter, fruitpap en hazelnoten zorgt. De rook is hierdoor wel wat in de verdrukking. Blind had ik die Isle of Jura genoemd.

Zijdezacht op de tong, meer zoet dan iets anders en van rook is hier nog amper sprake. Wat citrus en toffee, kastanjes en noten. De rook verschijnt midpalate dan toch en er komt ook een flink zilte toets op zetten. Hij wordt bij de tweede slok stukken beter en bij de derde zelfs erg goed! Een drie-traps-raket, zeg maar.

De afdronk is eerder lang, op lichte rook en flink was vettige assen. Heerlijk.

Heerlijke vatting. En ik denk dat deze op vatsterkte een echte bom zou geweest zijn.

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 17-07-2021
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).



Ledaig 16 Year Old 1999 Connoisseurs Choice Gordon & Macphail

Tasting Notes Posted on 02/11/2021 07:03

Distilleerderij: Tobermory
Regio: Schotland (Islands)
Fles: Ledaig 16 Year Old 1999/2015 Connoisseurs Choice, Gordon & Macphail
Kleur: witte wijn
ABV: 46%

Funky

Ik kreeg onlangs de mogelijkheid om niet minder dan negen Ledaig uit de Connoisseurs Choice van Gordon & Macphail op een rijtje te zetten, allemaal gestookt tussen 1990 en 2004 en gebotteld tussen 2011 en 2017. Die kans liet ik niet aan mij voorbijgaan. Ik zet ze lekker head-to-head. Dit is de Ledaig 1999 die in 2015 gebotteld werd. Hij rijpte op Refill American Hogsheads.

Op de neus is hij redelijk funky, moet ik zeggen. Boerderijgeuren, rottende plantenresten, verbrand gras en turfrook, opgesmukt met slechts een beetje crème brûlée en kastanjes.

De aanzet is bijzonder zacht, bitter en zoet tegelijkertijd op moutsuikers en pompelmoes sap. De rokerigheid van de turf wordt plots erg uitgesproken en dat staat me wel aan.

De afdronk is wederom eerder kort, erg rokerig en warm met iets van noten en hooi.

Lekkere funky neus, dat wel, maar voor de rest een eerder gewone Ledaig – waar niks mis mee is, laat dat duidelijk zijn.

85/100

Geproefd door Mark Dermul op 17-07-2021
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).



Ledaig 18 Year Old 1998 Connoisseurs Choice Gordon & Macphail

Tasting Notes Posted on 01/11/2021 07:02

Distilleerderij: Tobermory
Regio: Schotland (Islands)
Fles: Ledaig 18 Year Old 1998/2014 Connoisseurs Choice, Gordon & Macphail
Kleur: witte wijn
ABV: 46%

Gummi Bears

Ik kreeg onlangs de mogelijkheid om niet minder dan negen Ledaig uit de Connoisseurs Choice van Gordon & Macphail op een rijtje te zetten, allemaal gestookt tussen 1990 en 2004 en gebotteld tussen 2011 en 2017. Die kans liet ik niet aan mij voorbijgaan. Ik zet ze lekker head-to-head. Dit is de Ledaig 1998 die in 2014 gebotteld werd. Hij rijpte op Refill American Hogsheads.

Goh, ja, lekkere neus. Erg zoet op een karrenvracht van vanille aangevuld met jonge appeltjes, flink wat citrusfruit en gummi bears. Daaronder nog een laagje koude assen en de hint van rubberen laarzen. Niet echt vuil en niet echt peaty, maar wel erg aangenaam.

Op de tong is hij verrassend zacht, licht rokerig en een tikkeltje alcoholisch. Wederom erg zoet. Moutsuikers en wat boerderij. Opnieuw assig, bijna roetig, maar erg aangenaam, zij het iets of wat eenvoudig. Niks mis mee.

De afdronk biedt weer meer citrus, droge rook en flink wat zoets, maar is tevens eerder kort.

Tot nu toe vallen de Ledaig om Amerikaanse eik me beter mee dan die op sherryvaten. In deze reeks althans.

85/100

Geproefd door Mark Dermul op 17-07-2021
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).



Ledaig 17 Year Old 1996 Connoisseurs Choice Gordon & Macphail

Tasting Notes Posted on 31/10/2021 07:01

Distilleerderij: Tobermory
Regio: Schotland (Islands)
Fles: Ledaig 17 Year Old 1996/2013 Connoisseurs Choice, Gordon & Macphail
Kleur: witte wijn
ABV: 46%

Salami

Ik kreeg onlangs de mogelijkheid om niet minder dan negen Ledaig uit de Connoisseurs Choice van Gordon & Macphail op een rijtje te zetten, allemaal gestookt tussen 1990 en 2004 en gebotteld tussen 2011 en 2017. Die kans liet ik niet aan mij voorbijgaan. Ik zet ze lekker head-to-head. Dit is de Ledaig 1996 die in 2013 gebotteld werd. Hij rijpte op Refill American Hogsheads.

Oh! Now we’re talking! Deze neus is lekker vuil zoals ik het van Ledaig graag heb. Plasticine, stokvis, rubberen laarzen en verwelkte bloemen. Een verrassende toets van salami, echt waar. Brandwondenzalf. The works. Top.

Lekker peaty op smaak ook. Gerookte ham, stokvis, een flink herbale en medicinale toets. De rookontwikkeling is groots en zet mijn mond in vuur en vlam. Erg goed.

De afdronk is lang en bevredigend en erg peaty met flink wat roet!

Erg goeie Ledaig die nog niets aan peatiness heeft moeten inboeten. Dat maakt wel een einde aan mijn proefsessie, me dunkt. Morgen hernemen.

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 16-07-2021
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).



Ledaig 18 Year Old 1994 Connoisseurs Choice Gordon & Macphail

Tasting Notes Posted on 30/10/2021 07:00

Distilleerderij: Tobermory
Regio: Schotland (Islands)
Fles: Ledaig 18 Year Old 1994/2013 Connoisseurs Choice, Gordon & Macphail
Kleur: witte wijn
ABV: 46%

Geparfumeerd

 Ik kreeg onlangs de mogelijkheid om niet minder dan negen Ledaig uit de Connoisseurs Choice van Gordon & Macphail op een rijtje te zetten, allemaal gestookt tussen 1990 en 2004 en gebotteld tussen 2011 en 2017. Die kans liet ik niet aan mij voorbijgaan. Ik zet ze lekker head-to-head. Dit is de Ledaig 1994 die in 2013 gebotteld werd. Hij rijpte op Refill American Hogsheads. Deze had ik al eens eerder geproefd – in juni 2014 – maar ik probeer hem graag opnieuw.

Op de neus krijg ik flink wat vanille en honing, aangevuld met een mandje vol tuinkruiden en een hint van wit fruit. Rottende plantenresten. Peperkoek en snuifje witte peper.

Mooi olieachtig en lekker pittig gekruid, dus dat is fijn. Maar van turf is ook hier weer amper sprake en hij is eveneens amper ‘vuil’. Wederom flink wat appels en peren, vooral het laatste. Nu krijg ik plots toch wat mooie rookontwikkeling.

Deze keer ervaar ik de afdronk als middellang, relatief gepeperd en een tikkeltje floraal om niet te zeggen geparfumeerd.

Ik beken, ik ben er ook nu weer niet kapot van.

82/100

Geproefd door Mark Dermul op 16-07-2021
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).



Ledaig 18 Year Old 1993 Connoisseurs Choice Gordon & Macphail

Tasting Notes Posted on 29/10/2021 06:59

Distilleerderij: Tobermory
Regio: Schotland (Islands)
Fles: Ledaig 18 Year Old 1993/2011 Connoisseurs Choice, Gordon & Macphail
Kleur: licht goud
ABV: 43%

Ongeraffineerd

Ik kreeg onlangs de mogelijkheid om niet minder dan negen Ledaig uit de Connoisseurs Choice van Gordon & Macphail op een rijtje te zetten, allemaal gestookt tussen 1990 en 2004 en gebotteld tussen 2011 en 2017. Die kans liet ik niet aan mij voorbijgaan. Ik zet ze lekker head-to-head. Dit is de Ledaig 1993 die in 2011 gebotteld werd. Hij rijpte op refill sherry butts.

De neus is relatief zoet op bruine suiker en mokka, toffee en gepofte kastanjes. De peat is hier grotendeels uitgerijpt, lijkt me, want die is erg subtiel. Licht herbaal, zelfs een tikkeltje floraal. Maar wel compleet foutloos, ondanks dat hij een beetje saai is.

Op smaak is hij relatief scherp en eerder oninteressant. Flink mineraal en bijna astringent. Oei, dit was niet het beste vat, lijkt me. Zoet op appels en ongeraffineerde suiker, bijna chemisch.

De afdronk is herbaal, kruidig en relatief bitter.

Dit valt me tegen.

80/100

Geproefd door Mark Dermul op 16-07-2021
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).



Ledaig 18 Year Old 1990 Connoisseurs Choice Gordon & Macphail

Tasting Notes Posted on 28/10/2021 06:58

Distilleerderij: Tobermory
Regio: Schotland (Islands)
Fles: Ledaig 18 Year Old 1990/2008 Connoisseurs Choice, Gordon & Macphail
Kleur: witte wijn
ABV: 43%

 Gepofte Kastanjes

 Ik kreeg onlangs de mogelijkheid om niet minder dan negen Ledaig uit de Connoisseurs Choice van Gordon & Macphail op een rijtje te zetten, allemaal gestookt tussen 1990 en 2004 en gebotteld tussen 2011 en 2017. Die kans liet ik niet aan mij voorbijgaan. Ik zet ze lekker head-to-head. Dit is de Ledaig 1990 die in 2008 gebotteld werd. Hij rijpte op refill sherry casks.

De neus is zacht rokerig – minder peaty dan verwacht, eerlijk gezegd – op vooral toffee en appelmoes met een hint van limoenschillen en gepofte kastanjes. Eerder braaf.

Ook op smaak is hij verrassend zoet en zacht met slechts een hint van turf. Helemaal niet zo ‘vuil’ als ik van dit huis gewend ben. Dat neemt niet weg dat dit een erg drinkbare en aangename Ledaig is, hoor. Witte chocolade, wat tuinkruiden en zachte toetsen van het hout.

De afdronk is middellang, waarbij vooral het hout spreekt.

Dit is een eerder ‘middle-of-the-road’ Ledaig, foutloos, maar erg ‘forgettable’, als u begrijpt wat ik bedoel.

85/100

Geproefd door Mark Dermul op 16-07-2021
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).



Mark’s Whisky Ramblings 406: Big Peat Peatrichor

Mark's Whisky Ramblings Posted on 27/10/2021 08:08

Petrichor is de geur die ontstaat wanneer regen op droge grond valt. Google het maar, als u mij niet gelooft. Douglas Laing maakte daar met veel plezier PEATrichor van. Hij werd speciaal gebotteld ter ere van het Islay Music & Malt Festival – Feis Ile – 2021, dat voor de tweede keer op rij virtueel doorgaat. Op het label zien we Big Peat met een geel regenvestje in de turfvelden op Islay.



Highland Malt 10 Year Old 2010 Mobsters on Mopeds

Tasting Notes Posted on 26/10/2021 06:54

Bottelaar: Klubb23
Regio: Schotland (Highlands)
Fles: Highland Malt 10 Year Old 2010/2021 Mobsters on Mopeds #11, Klubb 23 for BYOB-C, first-fill sherry cask, 65 bts
Kleur: licht goud
ABV: 59.3%

Bazooka

Ha! Ik organiseerde zelf een Mobsters on Mopeds tasting deze week en zie wat de postbode langsbrengt: Mobsters on Mopeds #11! Een Highland malt van 10 jaar oud waarvan de herkomst geheim blijft. Nou, het zij zo. Wederom een erg mooi label, met deze keer een Peugeot S157B, een scooter die erg populair was in de 1960s, bereden door een blonde cheerleader met een bazooka – altijd populair en ik heb het niet over de bazooka. Ha! Proeven maar.

De neus begint wat scherp op allerhande noten en bessen, geel en rood fruit en peper. Hij is tevens een toefje waxy. Suikerspin en gekonfijte abrikozen verschijnen na wat ademen. Hij heeft ook iets bijzonder aards als van vermolmde schors van de eikenboom. Ik beken: hij heeft wat tijdig, maar als je hem die gunt, wordt je zeker beloond. Hij ontwikkelt erg mooi in het glas.

Ook op smaak is de waxiness het eerste wat me opvalt. Mooie body. Op smaak krijg ik nu vooraan het gele en gekonfijte fruit, flink wat kruidigheid van het sherryvat en dan een hint van Tunesische vijgenconfituur. Er zit ook iets erg yeasty in, wat me zelfs effe aan een veel jongere malt doet denken. Maar het misstaat deze niet.

Hij blijft wel lekker lang hangen en laat je mond helemaal warm achter. Pittige finish.

Een tijdbom (of bazooka?). Het begint allemaal wat langzaam en moeilijk, maar tijd brengt raad en in dit geval een erg mooie Highlander. Verkrijgbaar bij Buds & Barrels voor 95 EUR. Fles 65 van de 65 vond alvast zijn weg naar de collectie.

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 19-10-2021
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).



Cinoco Masterclass World Class Liquids 25/10/2021

Events Posted on 25/10/2021 21:20

Nog maar drie weken geleden, op 4 oktober, had ik de eer als gastspreker te mogen aantreden in de Word Class Liquids masterclass van Cinoco (verslagje hier), maar Stephan liet al onmiddellijk verstaan dat hij nog veel meer lekkers in petto voor ons had. Dus maakte ik me ook vanavond met heel veel goesting vrij om wederom van de partij te zijn.

De master of ceremonie was de onvolprezen Jeroen Van Dijck van MEUG, terwijl de Big Cheese van Cinoco, de immer sympathieke Stephan De Bolle, samen met ondergetekende, deze drankjes voorstelden aan de talrijk opgedaagde proevers.

Hieronder mijn, weliswaar beknopte, tasting notes, opgetekend tijdens het gebeuren – vandaar beknopt, dus.

Porto: Taylor’s Reserve Tawny – 20%

Port of porto is een zoete versterkte wijn uit Portugal en wordt geschonken als aperitief, digestief of dessertwijn. Hij bestaat zowel als witte, rosé en rode porto. Door extra alcohol (brandewijn of aguardente) toe te voegen wordt het gistingsproces voortijdig gestopt, waardoor niet alle suikers tot alcohol worden omgezet. Ruby Port komt het vaakst voor, want wordt onmiddellijk gebotteld, maar Tawny Port – genoemd naar de taankleur die ontstaat doordat de wijn meerdere jaren op vat gelagerd werd. In ons glas zit een mooie Tawny Port van Taylor’s. Die familie is al sinds 1692 actief in de Douro-vallei en bezit drie wijngaarden (Quinta’s). Deze Reserve Tawny komt uit de Historical Collection waarbij teruggegrepen wordt naar een flesvorm uit de 18e eeuw. Mooi roodbruin van kleur en lekker plakkerig. Warme toetsen van butterscotch, hint van koffie en mooie aroma’s van gedroogd fruit als rozijnen en pruimen, maar ook noten en zachte kruiden en een delicate florale geur. Erg verleidelijk. Rond en zacht op de tong met toffee en gekonfijt fruit dat leidt tot een heerlijke lange finish. Zou perfect gaan bij een kaasschotel, als u het mij vraagt.

Calvados: Boulard XO Double Barrel Finish – 43%

Calvados is een eau-de-vie verkregen door het distilleren van appelcider. Lijkt sterk op cognac, maar er zijn toch wezenlijke verschillen. Calvados komt uit het gelijknamige departement in Normandië. De appelcider wordt tweemaal gedistilleerd en dan op eikenhouten vaten gelagerd. Er worden vier typen appels gebruikt: zoet, bitter, bitterzoet en zuur. De bekendste soorten zijn Noël des Champs en de Argile Rouge, maar er zijn er meer dan duizend! Voor een liter Calvados wordt niet minder dan 18kg appels gebruik. Maison Boulard werd in 1825 opgericht en is één van de bekendste uit de regio Pays d’Auge. In ons glas zit een XO die eerst rijpte in Franse eik en daarna nog 11 weken gefinished werd in zowel Amerikaanse Rye als Bourbon vaten. Vandaar ‘Double Barrel Finish’. Ik krijg appelgebak, noten en vanille met milde toetsen van tabak, gedroogd fruit en koffie verkeerd. Heerlijk droge afdronk. Het hout laat zich mooi ontdekken, wat deze Calvados diepgang geeft. Slechts 3000 flessen werden op de markt gebracht.

Brandy: Caffo Heritage Riserva 1970 – 42%

Brandy is de Engelse verbastering van het Nederlandse woord brandewijn, afkomstig van ‘gebrande wijn’, verkregen door het distilleren van wijn en moutwijn, bedoelt om hem niet verloren te laten gaan. In tegenstelling tot cognac en calvados kan brandy dus ook met ander fruit gestookt worden. In 1865 begon Guiseppe Caffo te stoken in zijn garage aan de voet van de Etna. In 1915 richtte hij dan zijn eigen stokerij op in Santa Venerina op Sicilië. Vandaag de dag is de vierde generatie aan de slag met verschillende likeuren, siropen en zelfs bieren. Ze exporteren naar 70 landen. In ons glas zit de Heritage Caffo, een brandy uit Italië, gestookt in 1970 en dan maar liefst 46 jaar lang gerijpt. Op het label staat dan ook ‘Stravecchio’, wat zoveel betekent als ‘erg oud’. Heerlijk zoet, maar toch complex met chocolade, mokka-ijs, bubblegum, nougat en anijs (met dank aan Dirk). Ik wordt hier heel blij van.

Rum: Bocathéva 6 Year Old – Ron de Panama – 45%

Rum is een sterke drank, oorspronkelijk uit het Caribische gebied, gestookt van de bijproducten van suikerriet (melasse), vers suikerriet sap of suikerrietsiroop. Het woord rum zou afkomstig zijn van het Franse ‘arome’ of het Latijnse ‘saccharum’. Dit is een Spaanse stijl rum. Typisch zoete neus op butterscotch, ananas en citrus en vers rietsuiker. Soepel en zacht gekruid. Lekker fruitig op smaak met een lange, zachte en verwarmende afdronk. Tikkeltje funky. Geen wonder dat deze Panamese rum goud haalde op de Spirits Business Masters 2020 en zilver in San Fransisco in hetzelfde jaar. Op de International Whisky & Spirits Competition ging die aan de haal met 91 punten. Da’s niet slecht voor een nieuwe onafhankelijke bottelaar die nog maar drie jaar bezig is. Volgens Bram kan je daar ook een geweldige Palmetto mee maken.

Whisky: Black Bottle Island Smoke – 46.3%

Black Bottle is één van de eerste whisky’s die ik ooit proefde. Destijds te koop voor een prikje in een leuke verpakking op het festival in Gent en sindsdien vaak te vinden in mijn barkast. Het is overigens één van de oudste blends op de markt, al verkrijgbaar sinds 1879 en al sinds het begin is Bunnahabhain de fingerprint malt, omgeven door nog andere Islay en Highland malts en grains. In de recente geschiedenis kreeg de fles een nieuwe look, een 10-jarig broertje erbij en in 2021 een nieuwe reeks: de Alchemy Series, waarin er twee verschenen, de Double Cask en de Island Smoke. Het is die laatste die in ons glas zit. Op de neus turf en cederhout met wat toffee en kaneel. Op smaak krijg ik gebakken banaan, havermout en gezouten karamel met wat kardemom en een ziltje. Bunna rules! De afdronk is middellang en bevredigend. Liefhebbers van turf gaan dit erg kunnen appreciëren, zeker in combinatie met de erg vriendelijke prijs. Doet dat ne keer in een Penicillin. Bedankt me achteraf maar.

Whiskey: Pikesville 6 Year Old Straight Rye – 55%

Oorspronkelijk werd Pikesville gestookt in Maryland, van 1895 tot de Drooglegging, maar vandaag de dag wordt hij bij Heaven Hill gestookt in Kentucky. De mashbill is 51% rogge, 35% maïs en 14% gemoute gerst. Erg mooie neus op gemalen koffiebonen, melkschuim, houtskool, geflambeerde pannenkoeken met banaan en een hint van munt. Iets van een kaneel broodje en wat gekonfijte appelsienschillen en geblakerde eik. Op de tong blijkt deze flink gekruid en brult de eik! Kruidnagel, kaneel, nootmuskaat en zwarte peper, terwijl de zoetigheid zich vertaalt naar karamel, vanille, gedroogde kokos en honing. Stevige kerel! De kruidigheid zet zich in de lange, drogende afdronk verder. Dit is een indrukwekkende Rye!

Wat een tasting! Zo veel verschillende dranken op één avond, maar wel weer erg goed gerief geproefd. Ik ben bang dat ik weer wat plek in de barkast moet vrijmaken, want enkele van deze jongens komen in huis. Gelukkig komen de feestdagen er aan en dan wordt er ten huize Dermul al wel eens wat meer geschonken dan anders.

Dikke merci aan Cinoco om mij uit te nodigen. Het was inderdaad World Class Liquid in alle opzichten. Bovendien moet ik bekennen dat mijn reeds niet onaanzienlijke ego erg gestreeld wordt door het feit dat jullie mijn mening op prijs stellen. Ik denk vaak ‘ik ken er niks van, maar kan ’t goed uitleggen’, maar jullie lijken daar anders over te denken. En zolang jullie geloven dat ik een nuttige bijdrage kan leveren, proef ik met heel veel plezier mee.

May the Malt be with you!



Milk & Honey Apex Dead Sea

Tasting Notes Posted on 25/10/2021 07:27

Distilleerderij: Milk & Honey Distillery
Regio: Israel
Fles: Milk & Honey 3 Year Old 2018/2021 Apex Dead Sea, Batch 010, 4892 bts
Kleur: koper
ABV: 56.2%

L’Chaim

De Dode Zee is het laagst gelegen meer ter wereld, zo’n 429 meter onder de zeespiegel. Het is een heuse toeristische trekpleister en Israël heeft zo’n 15 hotels langs de kust. Op het dak van enkele van die hotels liet de Milk & Honey Distillery uit Tel Aviv enkele vaten rijpen. En in 2021 lanceerde ze hun Dead Sea whisky in de Apex reeks. Slechts 4892 flessen werden gebotteld en het wordt flink wat kunst- en vliegwerk om er één te pakken te krijgen. Ik had het geluk mijn flesjes op de M&H tasting bij Buds & Barrels meteen te kunnen reserveren, waarvoor dank Tom!

Op de neus krijg ik intense toetsen van citrusfruit, mineralen en zilt. Vooral limoen springt er voor mij uit. Hij offreert tevens flink wat zoets als Werther’s Echte, honing en licht aangebrande boter. Een zachte rokerigheid wordt verspreid. Dit is overheerlijk!

De smaak begint erg stevig en kruidig met een zoetzure toets als van grapefruit met een heerlijke rokerigheid. Die vaten lagen vast te sudderen aan de Dode Zee. De ontwikkeling is erg mooi en de dram wordt bijzonder complex.

Een lange, warme, rokerige en bijzonder zoete afdronk is mijn deel.

L’chaim, vrienden! Da’s Hebreeuws voor ‘op het leven’. Ja, daar drink ik erg graag op met deze mooiste whisky die ik al proefde van onze vrienden uit Tel Aviv. Blij dat ik mijn fles te pakken heb.

88/100

Geproefd door Mark Dermul op 30-09-2021
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).



Milk & Honey Tasting 24/10/2021

Events Posted on 24/10/2021 21:58

Ik ontving een paar weken geleden een mooi pakketje via Cinoco, importeur van Milk & Honey Distillery. Daarin vond ik – naast een sleutelhanger en andere leuke hebbedingetjes – een doosje met vier miniaturen van Milk & Honey whisky, drie single casks en de ondertussen zo goed als uitverkochte Apex Dead Sea. Die zou ik vanavond trouwens al voor de derde keer proeven zonder mijn eigen fles te moeten openen, hoera!

Op zondag 24 oktober, om klokslag 21u, zat ik klaar voor deze online masterclass. De brand ambassador, master distiller en eigenaar van de distilleerderij zelve, praatten de masterclass aan elkaar, doorspekt met humor en flink wat feiten en wetenswaardigheden.

Maar we waren hier natuurlijk in eerste plaats om whisky te proeven. En dat deden we dan ook met de nadruk op het klimaat rond – zeg maar terroir van – de Dode Zee. De Dode Zee is ’s wereld laagst gelegen meer op 423 meter beneden de zeespiegel. En hoewel er verschillende vaten op daken van hotels rond de Dode Zee liggen, is het onverbiddelijke klimaat verantwoordelijk voor een Angel Share van maar liefst 25%!

We proefden 4 samples en hieronder mijn – weliswaar beperkte – tasting notes.

Beginnen deden we met twee voormalige rye-casks, gevuld op hetzelfde moment, maar eentje gerijpt in Tel Aviv en het andere aan de Dode Zee. Het verschil was markant!

Milk & Honey Ex-Rye Cask Mediterranean Maturation 2018-1015 – 55%

Deze rijpte 33 maande in Tel Aviv (dus het is nog geen whisky, hé!) en offreert frisse fruitige toetsen met abrikozen en ananas en zachte kruiden.

Milk & Honey Ex-Rye Cask Dead Sea 2018-1008 – 55%

Deze spirit rijpte eveneens 33 maanden, maar in het hete klimaat van de Dode Zee, zo’n 90 minuten rijden van Tel Aviv. Deze is veel intenser en donkerder en zoeter. Doet me wat aan een bourbon denken. Chocolade, bruine suiker, rozijnen. Heerlijk!

Milk & Honey STR Dead Sea Cask 2018-0820 – 55%

Dit is wel whisky, want zo’n 3.5 jaar, waarvan de helft aan de Dode Zee. Een STR cask is een voormalig rode wijnvat. STR = shaved, toasted, re-charred. Flink kruidig op kaneel en kruidnagel, met mooie toetsen van rood fruit. Erg, erg mooi. Indrukwekkend.

Milk & Honey Apex Dead Sea – 56.2%

En dat werd dan allemaal samengebracht in de Milk & Honey Apex Dead Sea… Een indrukwekkende whisky! Zo indrukwekkend, dat ik besloten heb hem niet hier te bespreken, maar hem te belonen met volledig tasting notes, die u morgen zal ontdekken!

Een dikke merci aan Cinoco en de mensen van Milk & Honey om deze tasting mogelijk te maken. Het was kort, maar erg krachtig en de whisky is gewoon erg, erg goed!

May the Malt be with you!



Milk & Honey 3 Year Old 2018 Single Cask The Benelux Exclusive Edition

Tasting Notes Posted on 24/10/2021 06:25

Distilleerderij: Milk & Honey Distillery
Regio: Israel
Fles: Milk & Honey 3 Year Old 2018/2021 Single Cask The Benelux Edition, #STR2018-0444, 211 bts
Kleur: koper
ABV: 55%

STR

Ah, Milk & Honey, onze vrienden uit Israël. Ze worden alsmaar beter, het mag gezegd. Onlangs was ik op een tasting in Hoogstraten, georganiseerd door onze vriend Tom van Buds & Barrels, waar Oded Weiss helemaal uit Tel Aviv overgekomen, ons doorheen de range van Milk & Honey loodste. Eén van de flessen die we die avond mochten proeven was deze gloednieuwe 3-jarige. Het betreft een single cask dat exclusief voor de Benelux werd gebotteld. STR staat overigens voor Shaved, Toasted & Re-charred, een uitvinding van wijlen Dr Jim Swam.

Op de neus krijg ik een mooie panoplie van wilde honing, vanillepudding, advocaat en verrassend weinig kruiden of hout. Superzacht op banaan, eucalyptus en wilde bloemen. Maak daar gerust potpourri van.

Lekker zoet en kruidig op een karrenvracht aan gebakken appels, banaan in de pan, witte peper, vanille en kruidnagel. Dit staat me wederom heel erg aan, hoor.

De afdronk is lang en donkerzoet, maar helder tegelijkertijd. Volgt u nog? Erg bevredigend alleszins.

Zoveel lekkers voor niet eens 70 EUR. No brainer, dus ik haalde ‘m in huis.

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 30-09-2021
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).



Bier: Nevel Jubel

Tasting Notes Posted on 23/10/2021 07:29

Brouwerij: Nevel
Regio: Nederland
Fles: Nevel Jubel, 75cl
Kleur: roodbruin
ABV: 5.7 %

Feest!

Jubel! De naam alleen al stemt me vrolijk. Het is een luxueus bier van Nevel, speciaal gebrouwen voor de feestdagen. En hoewel die nog veraf zijn, laat ik het niet aan mijn hart komen. Als je bovendien weet dat dit wild donker bier van Nevel 18 maanden rijpte op voormalige Fino sherryvaten waar nog een bodempje sherry in achtergebleven was, kan je je zo voorstellen dat er een fraai oxidatief karakter kon vormen. Wat heb ik hier zin in! Het schenkt roodbruin met een mooie, beige kraag die een film van een 4mm achterlaat. Ziet er aantrekkelijk uit..

Het ruikt lichtjes zuur, maar met flink wat aardse tonen en een flinke toets van wijn. Zelfs een klein zilt randje. De invloed van de sherry is onmiskenbaar.

Op smaak begint het evenzeer zuur, zoals je van een wild bier kan verwachten, maar dat wordt gauw aangevuld met wat noten, mokka, bittere tannines en een hint van rood fruit. Mooi mondgevoel. Lekker romig en luxueus, inderdaad.

Zoetzure, romige en finaal zoete afdronk. Tikkeltje snoeperig op het sterfbed. Denk frambozen.

Een feest! Dit zou perfect passen bij een heerlijke kaasschotel, me dunkt. En met z’n 5.7% ABV kan je hier vlotjes twee of drie glazen van op tijdens de maaltijd. What’s not to like?

Geproefd door Mark Dermul op 26-09-2021
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).



Bier: Nevel Zwam

Tasting Notes Posted on 22/10/2021 06:28

Brouwerij: Nevel
Regio: Nederland
Fles: Nevel Zwam, 75cl
Kleur: roodbruin
ABV: 5.8%

Paddenstoelen

Oh, ja, nog een donker bier van Nevel, weliswaar in samenwerking met brouwerij Natte Gijt. De smaakbepalende factor? Paddenstoelen! Een mix van reuzenzwam, heksenboleet, eekhoorntjesbrood, parasolzwam en zwavelzwam. Die zijn tijdens het einde van het kookproces toegevoegd om hun smaak af te geven. Ik beken, dit maakt me erg nieuwsgierig. Het bier rijpte 19 maanden lang op eiken vaten. Het schenkt roodbruin met een kleine, beige kraag die onmiddellijk gaat liggen.

Onmiddellijk zuur en bitter op de neus met flink wat aardse tonen en een lichte kruidigheid. Mooi!

Op smaak levert het veel meer dan de neus beloofde. Het blijft bovenal fruitig zuur, natuurlijk, maar offreert ook wat umami toetsen van de paddenstoelen en hints van geroosterd brood en karamel. De carbonatie is erg licht, waardoor dit bier amper bruist, maar het stoort allerminst.

De afdronk is verrassend lang op frambozen en zure appels en een hint van grapefruit op het sterfbed.

Ik ben fan. Ik zet mijn tweede fles aan de kant om dit in de herfst opnieuw te proeven.

Geproefd door Mark Dermul op 28-08-2021
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).



« VorigeVolgende »