WhivieBlog

Distilleerderij: Secret Orkney
Regio: Schotland (Islands)
Fles: Secret Orkney 16 Year Old 2006/2022 for MMM, bourbon hogshead, 50 bts
Kleur: licht goud
ABV: 52.9%

Orkney

De tweede release in de Black & White Series van MMM (Mark & Manny’s Malts) wordt opnieuw getooid met een zwart-wit foto van Dearly Beloved, gemaakt op onze trip naar Orkney in september 2022. We trachten in de mate van het mogelijke elke keer iets nieuws te bottelen, maar soms kom je een vat tegen met zo’n lekkere whisky, dat je die regel met plezier breekt. Het is al ons derde single cask van deze distilleerderij op Orkney die niet genoemd mag worden, maar we konden niet anders dan hem te bottelen. U zal het vast met ons eens zijn: dit is weer een pareltje.

De neus is heel erg aromatisch op een karrenvracht aan wit fruit en zelfs appelmoes, opgesmukt met amandelen en slagroom. Bovendien krijgen we nog ananas, hard candy en aardbeienconfituur en dat alles gewikkeld in een zacht maritiem jasje. Wat een heerlijke en heldere neus!

Hij is verrassend romig, zoet en bijzonder rijk aan wit en geel fruit met een zachte romigheid die voor een mooie, hartverwarmende gloed zorgt. De ananas spreekt boekdelen. De alcohol brandt niet in het minst, maar hij is wel erg pittig gekruid. Denk witte peper en zoethout. Dit is gewoon zalig.

De finish is maritiem en rokerig met een heerlijk zoetje en duurt een eeuwigheid.

Het is moeilijk vergelijken omdat je natuurlijk achter elk van je bottelingen staat (en de vorige twee Orkney malts waren van een sherryvat afkomstig), maar dit is volgens Manny en ik wel een erg lekkere Orkney en we zijn er van overtuigd dat jullie dat ook zullen vinden.

89/100

Geproefd door Mark Dermul op 02-04-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Ik proefde deze Ledaig voor het eerst op een tasting in Gent, georganiseerd door Jeroen Moernaut, de eigenaar van Care for Craft Spirits (wat dan weer de opvolger is van zijn boetiek The Bonding Dram). Ik vond op één na elke fles die we die avond proefden echt goed, maar deze stak er voor mij wel met kop en schouders bovenuit. Deze Ledaig werd door Valinch & Mallet gebotteld in 2020 in hun befaamde reeks The Lost Drams (wat mij een beetje verbaast, want Ledaig wordt nog gemaakt, dus ja). Hij werd gestookt in 1995 en rijpte bijgevolg een kwarteeuw.

Distilleerderij: Tobermory
Regio: Schotland (Islands)
Fles: Mystery Malt Mull’s Finest 7 Year Old 2014/2022, Murray McDavid, 1^st fill Murça Tawny Port, Cask #2100944, 300 bts
Kleur: vol goud
ABV: 56.8%

Murça

Al je je botteling Mull’s Finest noemt is er nog maar weinig mysterie aan deze Mystery Malt, toch? Immers, op Mull vind je enkel de Tobermory Distillery. Dit gaat dus ofwel de ongeturfde Tobermory ofwel de geturfde Ledaig zijn. Murray McDavid selecteerde een jonge malt die in 2007 te slapen werd gelegd op een portovat van Murça, uit Duriense in het noorden van Portugal. Het werd speciaal voor het Nederlandse High Spirits gebotteld voor de Benelux markt. Aan de slag!

Lekker peaty en vuil op rubber, modder en zelfs koeienvlaai, maar ook toetsen van rood fruit en karamel. Yup, ’t is Ledaig. Jong en krachtig en erg gebalanceerd.

De body is olieachtig en de malt onmiddellijk flink rokerig met een ware strijd tussen zoet en zilt op de tong. Hoewel het portovat zijn best doet om rood fruit te doen verschijnen, is het toch voornamelijk de spirit uit Mull die domineert. Het DNA van Ledaig is onmiskenbaar en uitstekend.

De afdronk is lang, rokerig, zoet en offreert plots een totaal onverwachte toets van marsepein, weliswaar gewikkeld in een turfjasje.

Dat was absoluut niet mysterieus, maar wel erg lekker. Te koop voor minder dan 75 EUR. Nou, dat is wel bang for your buck. Bedankt, Manny.

87/100

Geproefd door Mark Dermul op 12-05-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Bottelaar: The Roots
Regio: Schotland (Islands)
Fles: Ledaig 15 Year Old 2007/2022, Hogshead, 136 bts
Kleur: stro
ABV: 50.4%

Charcuterie

Ha, tijd voor een nieuwe release van Belgisch nieuwkomer The Roots. Deze keer selecteerde Joren een vaatje Ledaig uit 2007. Deze geturfde malt van de Tobermory Distillery rijpte 15 jaar lang en het hogshead leverde nog 136 flessen op vatsterkte op. Heeft u dat oogverblindende mooie label gezien?

Oh, ja, hoor, lekker vuile neus zoals ik dat van Ledaig verwacht. Rubberen laarzen, paardenstalen gerookte vis prachtig omgeven door Granny Smith, witte aalbessen en een toefje vanille, maar helemaal bedolven onder de natte rotsen. Als hij dit kan volhouden op smaak hebben we een winnaar in het glas.

Boem, pats, paukenslag! Dit is er boenk op. Perfecte balans tussen enerzijds de turf, assen, zeezout en peper en anderzijds de zoete toetsen van het fruit. Pompelmoes, meloen, vers gesneden Granny Smith. De alcohol laat zich amper voelen. Gevaarlijk drinkbaar. Midpalate wordt hij lekker umami. Charcuterie en hooi, echt waar.

De afdronk duurt lekker lang en is hartverwarmend. De rook en het zilt krijgen het laatste woord. Maar naar een glas water grijpen zal je zeker niet doen. Een tweede slok van dit goddelijke spul, daarentegen…

Wederom een excellente vatkeuze van The Roots. Een fles kost 179 EUR en is her en der nog te krijgen, waaronder bij Care For Craft Spirits in Gent.

88/100

Geproefd door Mark Dermul op 12-05-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Tobermory
Regio: Schotland (Islands)
Fles: Ledaig 25 Year Old 1995/2020, Valinch & Mallet, Bourbon Hogshead #179, 236 bts
Kleur: witte wijn
ABV: 50.7%

Ongeturfd?

Ik proefde deze Ledaig voor het eerst op een tasting in Gent, georganiseerd door Jeroen Moernaut, de eigenaar van Care for Craft Spirits (wat dan weer de opvolger is van zijn boetiek The Bonding Dram). Ik vond op één na elke fles die we die avond proefden echt goed, maar deze stak er voor mij wel met kop en schouders bovenuit. Deze Ledaig werd door Valinch & Mallet gebotteld in 2020 in hun befaamde reeks The Lost Drams (wat mij een beetje verbaast, want Ledaig wordt nog gemaakt, dus ja). Hij werd gestookt in 1995 en rijpte bijgevolg een kwarteeuw.

Hola! Dit is een fruitmandje met abrikozen, limoen, meloen en overrijpe peer – u weet wel, het soort waarvan het sap van je kin drup zodra je er in bijt. Maar… waar is de turf? Waar zijn de maritieme toetsen en het verbrande rubber? Zou het kunnen dat dit eigenlijk gewoon Tobermory had moeten heten? Of is de turf er na 25 jaar gewoon uitgerijpt? Hoe dan ook, absoluut geweldig lekkere neus.

Op smaak is het eerder citrusfruit dat de plak zwaait, aangevuld met papaya en mango, maar ook frisse toetsen van ananas en peer. Nu krijg ik wel wat kruiden die ik op de neus niet had: zoethout, gember en peper. Erg lekker – en verrassend zoet – maar wederom geen turf… hoewel ik helemaal op de achtergrond toch iets van rook ontwaar. Turfrook of woodsmoke, wie zal het zeggen?De afdronk is lekker lang, op moutsuikers, citrusfruit en een fris takje munt. Abrikozen en peper krijgen het laatste woord.Ik liet me vertellen dat er ook ongeturfde Ledaig wordt gestookt. ‘Tobermory, bedoel je?’ opperde ik. Mijn gastheer zweerde van niet. Je zou dus Tobermory en dan zowel ongeturfde als geturfde Ledaig hebben. I find that hard to believe, maar het deert me niet. Deze whisky is uitstekend! Op het moment van schrijven waren er nog twee flessen beschikbaar bij Jeroen (via deze link).

89/100

Geproefd door Mark Dermul op 26-03-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Tobermory
Regio: Schotland (Islands)
Fles: Ledaig 17 Year Old 2001/2018, Murray McDavid, Bourbon Barrel, Jurançon Wine Barrique Finish #800063, 274 bts
Kleur: brons
ABV: 59.0%

Jurançon

Aan het vatnummer te zien plukte de onafhankelijke bottelaar Murray McDavid dit vat uit de warehouses van die andere bekende onafhankelijke bottelaar Signatory. Deze Ledaig is bijzonder omwille van het feit dat hij een finish kreeg op een Jurançon Wine Barrique. Voor mij is het alvast de eerste keer dat ik met deze wijn uit de Pyreneeën kennis maak – enfin, in een finish van een whisky welteverstaan. Het is ongetwijfeld van dit wijnvat dat deze Ledaig zijn bronzen kleurtje heeft gekregen.

Terwijl de typische toetsen van Ledaig’s DNA onmiskenbaar zijn, is het vooral de zoetigheid van het wijnvat dat hier de neus domineert. Denk vijgen, gebakken appels, ananas op de BBQ en toffee. Dit lijkt wel rode wijn in een rubberen beker met een slok brak water erbij, maar het werkt!

Hij is lekker romig op smaak en voor zover mogelijk drukt het wijnvat nu nog meer zijn stempel. De maritieme toetsen van het huis worden zonder enig probleem overstemt door zalig zoete toetsen van pruimenlikeur, vijgenconfituur, abrikozengelei en toffee, terwijl de kruiden hem lekker pikant maken. Denk kruidnagel, chili pepers en zoethout. Hij wordt midpalate een tikkeltje umami. Geglazuurd biggetje uit de oven (Hans!). Geweldig!De afdronk is schitterend. Lang, rokerig, zoet, fruitig, kruidig… oh, my, erg bevredigend en bijzonder lang.

Excellente Ledaig, echt waar. Van harte aanbevolen, maar niet meer te vinden.

89/100

Geproefd door Mark Dermul op 26-03-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Tobermory
Regio: Schotland (Islands)
Fles: Ledaig 15 Year Old 2005/2021, Catawiki, Refill Hogshead, 83 bts
Kleur: Witte wijn
ABV: 52.7%

Catawhisky

Ik denk dat iedereen wel weet dat ik parttime aan de slag ben als whisky expert voor Catawiki, toch? Welnu, af en toe bottelen we met dit veilinghuis ook wel eens een single cask, waarvan we de flessen cadeau doen aan topverkopers (en nog eens 2000 miniatuurtjes verdelen onder de vele andere whiskyverkopers op ons platform). In 2021 selecteerden we een refill hogshead dat Tobermory vulde met hun geturfde spirit in 2005. Na 15 rijping was dit single cask Ledaig klaar voor botteling.

Hola, erg vuile Ledaig, hoor. De neus offreert niet alleen maritieme toetsen, maar ook dieselwalm, scheepstouw, kokkels en het nat van olijven. Een stijl waar ik echt wel van hou.

Op smaak komt dat allemaal weer en worden de maritieme toetsen nog eens extra in de verf gezet terwijl de rookontwikkeling van de turf echt groots wordt, maar het geheel wordt mooi verzacht door vanille en citroen. Prima gebalanceerd. Krachtig, zilt, zoet, peaty, lekker!

De afdronk is lang, rokerig en zoet. Bevredigend.

Uitstekende, klassieke Ledaig die mij enorm kan bekoren.

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 26-03-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Tobermory
Regio: Schotland (Islands)
Fles: Tobermory 11 Year Old 2010/2021 Infrequent Flyers, Alistair Walker Whisky Company, Virgin Oak Finish #2380, 279 bts
Kleur: amber
ABV: 58.5%

Zoet vs Turf vs Zilt

Infrequent Flyers is een label van Alistair Walker, zoon van de befaamde Billy Walker, eigenaar van GlenAllachie. Onder dit label plant zoonlief wat minder bekende malts te bottelen en in dit geval koos hij voor een 11-jarig single cask van Tobermory. De malt werd in 2010 gestookt en kreeg een finish op Virgin Oak. Ik ben vooral verrast door de donkere kleur die deze malt heeft.

Heerlijke neus op donkerzoete vruchten als rozijnen en pruimen, maar onmiddellijk heerlijke smoky (niet te, maar onmiskenbaar), wat betekent dat we eigenlijk een Ledaig in het glas hebben. Ik krijg nog iets van Abroath Smokies overgoten met een sausje van honing. Uitstekende neus!

Hij komt stevig binnen en houdt perfect het midden tussen zoet en zilt. Blind had ik dit een Islay genoemd. De turf zorgt voor een grootse rookontwikkeling die de mond helemaal warm maakt. De Virgin Oak zorgt dan weer voor een heel panoplie aan warme kruiden, terwijl het fruit hem voldoende zoet houdt. Dit is een erg goeie Ledaig, zeg.

De afdronk duurt hier een eeuwigheid en zorgt voor een perfecte balans tussen de drie grootheden: zoet, turf, zilt.

Excellent en in alle eerlijkheid bij het beste wat Alistair al heeft gebotteld naar mijn (on)bescheiden mening.

87/100

Geproefd door Mark Dermul op 26-03-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Tobermory
Regio: Schotland (Islands)
Fles: Tobermory 12 Year Old, OB 2021, 1^st Fill Ex-Bourbon & Virgin Oak
Kleur: vol goud
ABV: 46.3%

Goeie Batch

Ah, de klassieke Tobermory, maar wel een moderne botteling, wat betekent dat hij op 46.3% werd gebotteld om koelfiltratie overbodig te maken én dat het een vatting is van malt die rijpte op voormalige first fill bourbonvaten en Virgin Oak. Ik verwacht bijgevolg dat deze iets kruidiger is dan eerdere releases.

Zoete, ietwat herbale neus op karamel, vanille, hooi en groene banaan. Maritieme hint als een zeebries. Betrekkelijk eenvoudig, doch foutloos en aangenaam.

Erg olieachtig, zoet en zilt tegelijkertijd en lekker gekruid. Komt verrassend pittig binnen op appelmoes en banaan, hint van amandelen en wederom die maritieme hints. Dit is beter dan ik me kan herinneren. En inderdaad, de Virgin Oak heeft zijn stempel gedrukt door hier een flinke kruidigheid aan de malt te geven. Denk peper, zoethout, een mespuntje zout en iets van kruidnagel.

De afdronk is eveneens langer dan verwacht. Zoet versus zilt versus spicy. Erg aangenaam.

Wow, dit was een verrassend goeie batch van deze instapper! Bedankt, Pat!

85/100

Geproefd door Mark Dermul op 26-03-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Voor 2017 sprak amper iemand over Glenallachie, maar sinds Billy Walker de boel overpakte in 2017 heeft hij deze Speyside distilleerderij flink op de kaart gezet. Nu is het wel GlenAllachie geworden, met hoofdletter A in het midden. Deze malt werd voor zijn tijd in het vat gestoken, maar het was Billy die hem na 10 jaar rijping op een Sauternes wijnvat klaar vond om op vatsterkte te bottelen.

Distilleerderij: Glenallachie
Regio: Schotland (Speyside)
Fles: GlenAllachie 10 Year Old 2009, OB 2020, Sauternes Barrel #3726, 305 bts
Kleur: amber
ABV: 58.5%

Wachten Waard

Voor 2017 sprak amper iemand over Glenallachie, maar sinds Billy Walker de boel overpakte in 2017 heeft hij deze Speyside distilleerderij flink op de kaart gezet. Nu is het  wel GlenAllachie geworden, met hoofdletter A in het midden. Deze malt werd voor zijn tijd in het vat gestoken, maar het was Billy die hem na 10 jaar rijping op een Sauternes wijnvat klaar vond om op vatsterkte te bottelen.

Op de neus vind ik het allemaal nogal aan de ruwe kant. Graan, gist, wijn en iets snoeperigs als van abrikozen en sultanas. Hij wordt beter naarmate hij even kan ademen. Dan wordt dit aangevuld met ananas, druivensap en groene banaan. Een zachte kruidigheid en een plotse opstoot van heidehoning. Dus… schenken, vijf minuten laten ademen en dan genieten.

De body is lekker olieachtig, bijna waxy, maar de malt is heet! Flink pikant op allerhande kruiden van het hout, alvorens de abrikozen, perzik en ananas zich kunnen vertonen. Maar als de malt zich in je mond heeft genesteld en je speekselklieren de boel hebben geblust, blijkt dit een lekker fruitige, doch kruidige malt te zijn.

De afdronk is lang, kruidig en zoet en het beste deel van deze whisky, als u het mij vraagt.

Een GlenAllachie die wat tijd nodig heeft om zijn ware kleuren te tonen, maar hij is het wachten meer dan waard. Bedankt voor het gulle flesrestje, Rony. Dit was lekker!

87/100

Geproefd door Mark Dermul op 04-11-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Glenfarclas
Regio: Schotland (Speyside)
Fles: Glenfarclas 2003 The Family Casks, Release S20, OB 2020, Sherry Butt #102, 653 bts
Kleur: mahonie
ABV: 58.3%

Niet Onderschatten

Hoewel de Family Casks gerust een legendarische reeks van Glenfarclas genoemd mag worden, moet ik bekennen dat ik nog maar amper releases heb geproefd. Ik herinner me nog erg goed de 30-jarige die in 2017 op de markt kwam. Een distillaat van 1987 was dat. Deze is een pak jonger. Gestookt in 2003 en na 17 jaar op een sherry butt – dat kleurtje! – gebotteld op vatsterkte.

De neus is bijzonder aromatisch. Dit was ongetwijfeld een first fill sherryvat, want de neus barst van de donkere vruchten zoals pruimen, vijgen, rozijnen en bosbessen. Maar tegelijkertijd vertoont deze malt flink wat geblakerd hout. En hoewel ik een sherrybom op de neus zeker kan appreciëren, vind ik het altijd een beetje jammer als dit het DNA van het huis verhuld. Dat is hier zeker het geval.

De malt is romig, bijna vettig. Zalig mondgevoel. Naast de donkerzoete toetsen die onmiddellijk present zijn – aangevuld met flink wat karamel – zijn het de kruiden die met de meeste aandacht gaan lopen. Mijn smaakpapillen worden volledig beheerst door gember, zwarte peper, kruidnagel, saffraan, kaneel en koriander. Een tikkeltje rancio schermt door. Een bittere toets als van origine chocolade verschijnt. Koude koffie ook. Ingedikte cola, zelfs. Ik heb wederom moeite om Glenfarclas te herkennen, maar het moet gezegd: dit is heerlijk! De balans is alvast dik in orde.

De afdronk is erg lang op donker fruit, karamel en gekonfijte gember. Hij sterft een zacht bittere dood en laat de mond een tikkeltje droog achter.

De invloed van het vat kan in deze malt niet onderschat worden, maar als het eindresultaat zo lekker is als deze, hoeven we ons daar geen zorgen over te maken. Dankjewel, Tobi, voor het sample.

88/100

Geproefd door Mark Dermul op 07-09-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Glenrothes
Regio: Schotland (Speyside)
Fles: Glenrothes 21 Year Old 1997/2019 Succulent, scintillating, substantial, Scotch Malt Whisky Society 30.106 for Spirit of Speyside Whisky Festival 2019, 681 bts
Kleur: brons
ABV: 57.2%

Chocoladesaus

De jongens en meisjes van de Scotch Malt Whisky Society hebben blijkbaar een zwak voor Glenrothes, want in 2019 lanceerde ze al het 106^e vat van deze Speysider. Maar liefst 681 flessen werden uitgebracht ter ere van het Spirit of Speyside Whisky Festival. Voor zover ik weet gingen die toen allemaal de deur uit, dus good luck in finding one. Ik kreeg het sample van mijn Franse vriend, Xavier, op het whiskyfestival in Toulouse. Hij rijpte eerst 19 jaar op een oloroso sherryvat en werd dan nog twee jaar gefinisht op een 2nd fill PX butt.

De neus barst van de pruimen, vijgen en rozijntjes met een flinke portie chocoladesaus daar over heen. Een druppeltje honing, een beetje limoenzeste, bakboter en flink wat gekarameliseerde noten. Heerlijk en donkerzoet, maar in alle eerlijkheid herken ik het huis absoluut niet. De sherry domineert.

Lekker zoet op de tong – en olieachtig, zeg maar waxy – met onmiddellijk een flinke kruidige toets van zwarte peper, kruidnagel en kaneel. Donkerzoet en fruitig, maar wel erg snel droog. Gember en eucalyptus steken de kop op, maar kunnen niet wedijveren met de invloed van het hout.

In de lange afdronk zet dat drogende effect zich verder, maar hij blijft voldoende zoet op vijgen en chocoalde om het boeiend te houden. Hij sterft een licht bittere dood.

Geweldige sherrybom, als je daar liefhebber van bent, maar ik wens je veel succes om hier Glenrothes in te herkennen. Merci bien, Xavier!

87/100

Geproefd door Mark Dermul op 09-08-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Glentauchers
Regio: Schotland (Speyside)
Fles: Glentauchers 13 Year Old 2008/2021 Malts of Scotland, Christmas Party 2021 Part 1 – Santa Claus, Sherry Butt #MoS21037, 355 bts
Kleur: brons
ABV: 57.2%

Santa Claus

Deze Glentauchers werd door het Duitse Malts of Scotland gebotteld als ‘Christmas Party 2021 – Part 1 – Santa Claus’. Ik heb echter nooit ‘part 2’ zien verschijnen… Maakt niet uit. We gaan deze Speysider uit 2008, gebotteld van een sherry butt, meteen aan de lippen zetten. Aan het kleurtje te zien, was het een flink actief sherryvaatje.

Ja! Uiteraard werd deze Christmas Party gedoopt. Kerststol, cake met gekonfijt fruit zoals perzik, rozijnen, ananas en perzik. Gooi gerust nog wat hazel- en walnoten in de mix. Flink wat beef jerky en umami kruiden. Geboend leder en vermolmd hout.

Lekker volmondig en ondanks het hoge ABV perfect drinkbaar. De kruiden komen nu eerst met flink wat kruidnagel, kaneel en iets van rozemarijn alvorens het fruit zich kan laten zien. Wederom donker fruit in combinatie met geel en gekonfijt fruit. Perzik, vooral. En ananas op de barbecue, iets waar ik echt wel tuk op ben. Woodsmoke geeft hem gewicht, pruimtabak geeft hem diepte. Volgt u nog? Hoe dan ook: dit is inderdaad een heerlijke kerstwhisky.

De finish is een prima verderzetting van de smaak. Hij blijft fruitig en kruidig tot de laatste snik en duurt bijzonder lang.

Zonder enige twijfel één van de beste Glentauchers die ik al geproefd heb. Thx, Manny!

87/100

Geproefd door Mark Dermul op 09-08-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Op maandag 8 mei was ik te gast op de Famille Ricci Rum Masterclass van Cinoco. Niet minder dan 6 rums van dit huis zouden we aan de lippen gaan zetten.

Het geheel werd in goede banen geleid door Jeroen Van Dijck, die we natuurlijk vooral kennen van  Smaakbureau MEUG. Hij haalde zijn beste Frans boven en deed dat excellent. Zijn sidekicks van dienst waren Morgan Ricci, de oprichter van het bedrijf en Stéphane Brandt, brand ambassadeur bij Cinoco.

Alvorens er in te vliegen, hieronder een klein streepje geschiedenis van dit huis.

Het bedrijf Famille Ricci werd opgericht in 2019 in Mougins, het zuiden van Frankrijk en is een nieuwkomer in het blenden en bottelen van rum. Ze wenden hun knowhow aan om uit de distillaten die ze aankopen en te rijpen leggen in hun eigen magazijnen, mooie assemblages te maken. Dat ze met kennis van zaken blenden, mag blijken uit het feit dat hun releases al verschillende awards in de wacht hebben gesleept.

Hieronder mijn, weliswaar vaak beperkte, tasting notes:

Ricci Dynasty l’Origine – 40%

Zoals de naam doet vermoeden, is dit een eerbetoon aan de vader (zijn portret staat ook op het label). De rum is een blend van gefermenteerde melasse en vers suikerriet en toont zijn diversiteit door middel van vier zorgvuldig geselecteerde rumbronnen: Zuid-Amerika, Het Caribisch gebied, Azië en Oceanië. Bovendien krijgt hij een tweede rijping op verschillende houtsoorten: bourbon barrels, cognac- en witte Pineauvaten. Ik krijg vooral toetsen van vers gebak, vanille, honing en zachte houtkruiden. Heel toegankelijke instapper.

Ricci Influences 2 – 46%

Deze blend werd samengesteld met 60% Australische rum en 40% Jamaica en beiden werden gedistilleerd op een pot still. Floraal en speels met toetsen van gedroogd fruit, chocolade, honing en geroosterde noten, maar wel met dat leuke funky randje dat je van Jamaica mag verwachten. Dit vind ik erg plezant.

Ricci 7^e Symphonie – 49%

Ik weet nu al dat ik deze blend lekker ga vinden, want hij bestaat voor 70% uit Barbados (Foursquare) en 30% uit Marie-Galante. Die laatste moet wel mijn geliefde Bielle zijn. Heerlijk aromatisch. Café Noir koekjes, marsepein, kokosnoot, gekonfijte appelsien en rietsuiker. Fluweelzacht met een appelsienmarmelade, witte chocolade en zelfs iets van munt. Karamel in de finish. Ik ben fan!

Ricci Volt Face No 3 – 64.5%

Volt Face betekent ‘ommezwaai’ en is genoemd naar het feit dat Morgan iets heel anders wou maken dat wat minder vriendelijk en iets meer uitdagends is. Daar is hij zeker in geslaagd. Volt Face No 3 is een blend van 45% Guyana en 55% Barbados en een hels hoog ABV. Het rijpen gebeurde op vaten van kastanje hout en witte Pineau des Charentes. Werther’s Echte, vers gemalen koffie en Tiramisu met slagroom. Wat een mooie neus! Vloeibaar dessertje. Dat zet zich op smaak lekker door met nog een extra toets van bananenlikeur en zwarte peper. Goed spul!

Ricci OVNI 5 – 57.3%

OVNI doet niet meteen een belletje rinkelen, maar in het Nederlands (of Engels) zouden wij UFO zeggen. Het label geeft al een beetje richting. Deze 5^e editie bevat 31-jarige TDL, 27-jarige Panama en 22-jarige St Lucia… Da’s de moeite! Mooi kleurtje, ook. Mahonie. De donkerste van de avond. De neus is een tikkeltje umami. Rosbief? Vers geboend leder, koffiegruis, origine chocolade, geroosterde hazelnoten en simpelweg intens en heerlijk. Op de tong komt daar nog een mooie, warme kruidigheid aan te pas. Dit is bijzonder complex.

Ricci Quintessence 2022 – 57.8%

De Quintessense is een machtige blend van 44 verschillende distilleerderijen. Worthy Park 16yo, Panama 27yo, Diamond 11yo en Caroni 24yo… om er maar enkele te noemen. Funky! Dat is het eerste wat opvalt. Overrijp fruit, licht rottende appelsienen (geen off-note!), zuurdesembrood, ananas op de BBQ, fietsband, yoghurt en vingerverf. Wat is dat hier allemaal? Geweldig en perfect in balans. Staaltje vakmanschap. Kudos!

Wat hebben we geleerd vandaag? Dat – net zoals bij whisky – een goeie blend van rum eveneens een fantastische smaaksensatie kan opleveren.

Dankjewel, Cinoco, voor de mogelijkheid om hier bij te zijn.

May the… Rum be with you!

Distilleerderij: Glentauchers
Regio: Schotland (Speyside)
Fles: Glentauchers 6 Year Old 2014/2020 The Whisky Mercenary for The Whisky Hogs, Sherry Cask, 100 bts
Kleur: koper
ABV: 53.9%

Umami

Glentauchers is zo’n distilleerderij die niet al te vaak op mijn radar verschijnt, maar onlangs werd ik zelf verliefd op een Glentauchers uit 2009 en Manny en ik besloten hem dan maar te bottelen voor MMM. Sindsdien ben ik wel wat meer op de uitkijk naar deze Speysider – die trouwens samen met Glenburgie en Miltonduff het hart vormt van de Ballantine’s blend. In mijn glas zit nu een jonge Glentauchers die 6 jaar op een sherryvat rijpte en gebotteld werd door The Whisky Mercenary voor de Whisky Hogs, een Belgische whiskyclub.

Oh, my! Umami! Spek op de barbecue waar flink wat herbes de Provençe op gestrooid werden en besprenkeld met wat zeezout. En dan volgen de zoete toetsen in de vorm van een confituur van bloedappelsien en rabarber. Tot slot nog iets van geroosterde noten. Wat een leuke neus.

Lekker olieachtig. Hij plakt onmiddellijk aan de tanden. De sterkte is prima zo, geen water nodig. Lekker kruidig op kruidnagel en nootmuskaat aangevuld met gezouten karamel, toffee, melkchocolade en gekonfijte appelsienschillen. Erg, erg goed, zeg!

De afdronk is erg lang, licht drogend en vooral erg kruidig. Kruidnagel op het sterfbed.

Ik was erg blij met de Glentauchers die we voor MMM bottelden, maar moet bekennen: dit is nog wel van een ander niveau. Excellente vatkeuze!

87/100

Geproefd door Mark Dermul op 09-08-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Glen Ord
Regio: Schotland (Speyside)
Fles: Glen Ord 16 Year Old Manager’s Dram, OB 1991
Kleur: vol goud
ABV: 66.2%

Respect

Dit is een golden oldie, gebotteld toen ondergetekende zelf nog soldaatje speelde voor vadertje staat (ja, ja, zo oud ben ik dat ik in de voorlaatste lichting zat). Vandaag de dag betaal je voor dit kleinood zo’n 1.500 EUR, maar ik had het geluk deze te kunnen proeven tijdens de online Christmas Tasting van de Dutch Whisky Connection met Michiel Wigman en Jeroen Koetsier in december 2020. Aangezien hij 16 jaar gerijpt is, moet dat wel spul uit 1974 of 1975 zijn. En ja, ik weet het, op het label staat Ord en niet Glen Ord. So what?

De neus is bijzonder fruitig, hoor. Denk appels, abrikozen, kweepeer en kruisbessen. En lekker waxy, ook. En clean. En old school. En indrukwekkend. Ik ben nu al fan.

Op smaak komt hij olieachtig en erg stevig binnen. Onmiddellijk weer dat old school gevoel, lekker waxy en rijk. Een explosie van geel fruit en bijenwas. Maar water hoeft niet, mits voorzichtig geproefd met het nodige respect. Doet me denken aan oudere Clynelish. Altijd leuk.

In de heerlijke, lange afdronk verschijnt nog een streepje woodsmoke.

Mijn god, wat een heerlijke malt is me dat zeg. Wat een privilege om dit nog te kunnen proeven.

90/100

Geproefd door Mark Dermul op 09-08-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Glen Moray
Regio: Schotland (Speyside)
Fles: Glen Moray 12 Year Old 2008/2021 Lady of the Glen, First fill ex-Bourbon Barrel #5586, 214 bts
Kleur: goud
ABV: 57.1%

Chutney & Shampoo

Onafhankelijk bottelaar Lady of the Glen verschijnt niet al te vaak op mijn radar omdat ik hun releases in alle eerlijkheid een beetje aan de dure kant vind. Maar mijn makker Benny had een Glen Moray uit 2008 te pakken en offreerde mij een sample. Dat aanvaarde ik in dank. Aan de slag!

De neus is apart, laat ik daar mee beginnen. Wit en geel fruit, ja, maar aangevuld met iets dat bijna umami overkomt. Denk chutney van mango. Bij het ruiken van deze malt krijg ik zin om kippensatés op de BBQ te leggen… Apart, ik zei het al.

Hij is volmondig en ondanks het hoge ABV best drinkbaar zonder water. De chutney keert zeker weer, maar wordt nu aangevuld met iets very soapy wat me meteen doet bekkentrekken. Ai, ai, ai, dit is er over. Sommige mensen houden daarvan, weet ik, maar I’m not one of them. Lijkt wel of er iemand shampoo over mijn chutney gemorst heeft. Yikes!

De afdronk is ongenadig lang, moet ik zeggen.

Geen spek voor mijn bek. Zo rond de 90 EUR. Thx, Benny!

79/100

Geproefd door Mark Dermul op 09-08-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Glen Moray
Regio: Schotland (Speyside)
Fles: Glen Moray 11 Year Old 2008/2020 Thistle Spirits, Whisky à la Belge, Refill Bourbon / Cantillon Kriek Cask Finish, 1082 bts, 350ml
Kleur: amber
ABV: 54.8%

Loempiasaus

Ik had eerder al een Arran à la Belge en moet bekennen dat ik daar niet kapot van was, hoewel ik het als experiment zeker kon appreciëren. Maar ondertussen heb ik wel Cantillon’s lambik- en kriekbieren leren appreciëren (ik vind hun Nath – met rabarber – een heerlijke zomers bier), dus misschien dat mijn smaakpalet deze Glen Moray à la Belge wel kan pruimen. Na een reguliere rijping ging de malt nog even op een Cantillon kriekvat.

De neus is fruitig op perzik met wat karnemelk. Hint van kersen (doh!) en na enkele minuten ademen wordt dat zelfs een beetje zoetzure saus, zoals degene die je op je loempia doet! Atypisch, op z’n zachtst uitgedrukt. Maar… eerlijk is eerlijk: ik vind het best lekker ruiken.

Op smaak gaat het op hetzelfde elan verdere. Loempiasaus, echt waar! Grappig. Lekker pikant met sambal en zwarte peper. De fruitigheid situeert zich nu tussen gebakken appels, perziken en appelsien. Een hint van kersen, nog steeds, maar minder prominent dan op de neus. Uniek is het alleszins. Een flink bittertje steekt de kop op.

De lange, zoetzure en pikante finish zindert nog na tot ik uiteindelijk naar een glas water moet
grijpen.

Al even moeilijk als de Arran à la Belge, moet ik zeggen. Uniek? Zeker. Lekker? Nou… Het setje (bestaande uit 2 flesjes whisky van 350ml en twee flesjes bier) zijn nog verkrijgbaar voor 120 EUR. Maar wel bedankt voor het sample, Ivan!

83/100

Geproefd door Mark Dermul op 09-08-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Glen Garioch
Regio: Schotland (Highlands)
Fles: Glen Garioch 18 Year Old 2003/2021 Scotch Malt Whisky Society 19.62 A tweed-clad mango, 1^st Fill ex-Bourbon Barrel, 168 bts
Kleur: goud
ABV: 58.8%

Mango

Dit is al het 62^e single cask van Glen Garioch dat de Scotch Malt Whisky Society gebotteld heeft. A tweed-clad mango… echt, waar blijven ze het halen? Deze malt rijpte 18 jaar lang op een 1st fill bourbon barrel en zat bij botteling nog op een flinke 58.8% ABV. Ik hou water bij de hand.

Ooh, ja, de neus is wel erg goed en ik ruik zelfs onmiddellijk de mango. Hij wordt wel aangevuld met nog straffere hints van kumquats, ananas uit blik en sappige perziken. Ricola hoestbonbons op de achtergrond. Iets van verwelkte rozen en een druppeltje olijfolie. Appelsienschillen. Complex? Zeker weten!

Eigenlijk heeft deze helemaal geen water nodig. Op smaak is het allemaal goed doenbaar. Brandt niet. Is lekker waxy. Een hele resem fruit komt eerst, maar wordt wel onmiddellijk omfloerst met allerlei kruidige toetsen van de eik. Gember, zoethout, witte peper, hint van anijs en iets van venkel. Het leidende fruit op de tong is echter mango en in die zin is de benaming goed gekozen, natuurlijk.

Heerlijke lange, kruidige afdronk.

Die jongens en meisjes van de SMWS hebben duidelijk toegang tot echt wel goeie vaten.

87/100

Geproefd door Mark Dermul op 09-08-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).