Distilleerderij: Glenfarclas
Regio: Schotland (Speyside)
Fles: Glenfarclas 2003 The Family Casks, Release S20, OB 2020, Sherry Butt #102, 653 bts
Kleur: mahonie
ABV: 58.3%
Niet Onderschatten
Hoewel de Family Casks gerust een legendarische reeks van Glenfarclas genoemd mag worden, moet ik bekennen dat ik nog maar amper releases heb geproefd. Ik herinner me nog erg goed de 30-jarige die in 2017 op de markt kwam. Een distillaat van 1987 was dat. Deze is een pak jonger. Gestookt in 2003 en na 17 jaar op een sherry butt – dat kleurtje! – gebotteld op vatsterkte.
De neus is bijzonder aromatisch. Dit was ongetwijfeld een first fill sherryvat, want de neus barst van de donkere vruchten zoals pruimen, vijgen, rozijnen en bosbessen. Maar tegelijkertijd vertoont deze malt flink wat geblakerd hout. En hoewel ik een sherrybom op de neus zeker kan appreciëren, vind ik het altijd een beetje jammer als dit het DNA van het huis verhuld. Dat is hier zeker het geval.
De malt is romig, bijna vettig. Zalig mondgevoel. Naast de donkerzoete toetsen die onmiddellijk present zijn – aangevuld met flink wat karamel – zijn het de kruiden die met de meeste aandacht gaan lopen. Mijn smaakpapillen worden volledig beheerst door gember, zwarte peper, kruidnagel, saffraan, kaneel en koriander. Een tikkeltje rancio schermt door. Een bittere toets als van origine chocolade verschijnt. Koude koffie ook. Ingedikte cola, zelfs. Ik heb wederom moeite om Glenfarclas te herkennen, maar het moet gezegd: dit is heerlijk! De balans is alvast dik in orde.
De afdronk is erg lang op donker fruit, karamel en gekonfijte gember. Hij sterft een zacht bittere dood en laat de mond een tikkeltje droog achter.
De invloed van het vat kan in deze malt niet onderschat worden, maar als het eindresultaat zo lekker is als deze, hoeven we ons daar geen zorgen over te maken. Dankjewel, Tobi, voor het sample.
88/100
Geproefd door Mark Dermul op 07-09-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).
