WhivieBlog

Distilleerderij: Barton
Regio: USA
Fles: 1792 Single Barrel, OB 2018, Kentucky Straight Bourbon Whiskey
Kleur: koper
ABV: 49.3%

1879

De Barton 1792 Distillery is één van Bardstown’s oudste distilleerderijen, opgericht in… neen, niet in 1792, maar in 1879. Het jaartal 1792 verwijst naar het jaar waarin Kentucky de 15^e staat van de US of A werd. Hun range bestaat uit een aantal bourbons met ronkende namen zoals High Rye en Sweet Wheat, maar wij proeven een single barrel, een vaatje dat als exceptioneel werd bestempeld en daarom zich leende tot een single barrel release in 2018.

Licht prikkelende en waxy neus op rijke karamel en flink wat butterscotch, maar wat me nog het meest aangenaam verrast is de fruitigheid. Ik krijg mooie toetsen van witte perzik en gedroogde abrikoos met een hint van sultanas. Er zit ook een klein snoeperig kantje aan dat me even aan bubblegum doet denken, maar verre van storend. Lichte toets van vernis op de achtergrond. Erg mooie neus.

Romig in de mond. Erg rijk aan zoete toetsen als toffee en karamel, onmiddellijk gevolgd door een heerlijke, maar best zachte kruidigheid van peper en een hint van cuberdons. Wine gums! Fruitthee. Nadat de peppery kick geblust werd door je speekselklieren blijkt dit een mooie, zachte bourbon te zijn.

De afdronk is middellang, zoet en kruidig en een tikkeltje floraal op het sterfbed.

Erg mooie single barrel, moet ik zeggen. Dankjewel, Wouter!

85/100

Geproefd door Mark Dermul op 07-08-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Nc’nean
Regio: Schotland (Highlands)
Fles: Nc’nean 5 Year Old 2017, Sherry Cask #17-294 for MMM, 50 bts
Kleur: amber
ABV: 58.5%

Allereerste Single Sherry Cask Release

Manny en ik zijn fan van Nc’nean sinds het eerste uur, da’s een publiek geheim. We hebben in die zin ook al vaak contact gehad met de sympathieke en visionaire eigenares Annabel Thomas, alsook met de getalenteerde master blender Matthew Hastings. Die banden werden enkel maar versterkt op het persdiner van 1 maart laatstleden waar ik het genoegen had – dankzij de manoeuvres van Dearly Beloved – om heel de avond naast de Leading Lady plaats te kunnen nemen en plannen te smeden. En die zijn nu tot uitvoer gekomen en we zijn er maar wat trots op, want we kunnen met Mark & Manny’s Malts de allereerste single sherry cask release van Nc’nean aankondigen in onze eigen Black & White Series.

Diepzoete en zelfs licht umami neus op vijgen, rozijnen en kerststol, maar ook walnoten en zelfs wat rosbief. Bijzonder aangenaam en hartverwarmend.

Olieachtig en mondvullend, warm en kruidig; bijna pikant. Het donkere fruit komt eerst, maar dan zet wat chili peper je mond in vuur en vlam. Het umami randje maakt langzamerhand plaats voor een mooie mandje vol donker fruit met vijgen en pruimen op kop, gevolgd door rozijnen en wat gebakken appels, besprenkeld met kaneel. Herfst in je glas!

De afdronk is ronduit schitterend. Hij blijft lekker zoet en kruidig hangen, alsof er geen einde aan lijkt te komen. Dit is Genieten met hoofdletter G!

Zeiden we al dat dit de allereerste single sherry cask release is van Nc’nean? Ja? Oh, okay. Kan geen kwaad dat nog eens te herhalen, toch? Hier zijn we echt wel heel trots op, u merkt het. Hoe kan het ook anders? Wat een klepper! Opnieuw getooid met een prachtig label van Dearly Beloved uiteraard.

87/100

Geproefd door Mark & Manny op 06-08-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Milk & Honey Distillery
Regio: Israel
Fles: Milk & Honey 3 Year Old 2019/2023 Dialects, Klubb23, PX Hogshead (Peated) #2019-1581, 185 bts
Kleur: mahonie
ABV: 64.3%

Mellek & Heuninck

Nog een M&H van Klubb23, zij het deze keer wel in samenwerking met enkele partners, zijnde Patrick’s Whisky Bar, Crann, Top Malts en Dram Brothers Luxemburg. De release kreeg de titel ‘Dialects’ mee en er zijn 5 verschillende labels, afhankelijk van het dialect van de ontvanger van de fles, echt waar. Da’s een grappig idee. Belangrijker is natuurlijk de inhoud en die is afkomstig van een PX Hogshead (Peated) dat op 25 juni 2019 te slapen werd gelegd. Bottelen vond plaats op 19 maart 2023, oftewel na 3 jaar en 8 maanden rijping. Het kleurtje is alvast erg veelbelovend.

Nou, zowel het PX vat als de turf hebben hun stempel gedrukt en hoewel ik vaak zeg dat ik het een moeilijke combinatie vind, lijk ik het steeds meer en meer te kunnen appreciëren, want deze neus is uitstekend. Pruimtabak, gebakken banaan, origine chocolade met een handjevol noten, perensiroop en pruimenconfituur. Iets van gebak, iets van slagroom en iets van appelsien. Mooi, rijk en rond en – ondanks het torenhoge ABV – niet brandend.

De body is verrassend licht en de aanzet zacht en bijzonder zoet. Neen, dit doet me niet naar adem happen, maar wel smakken van plezier, want ik krijg nu allerhande heerlijke zoetigheden zoals een granola, bloedappelsien, wine gums, Luikse wafels, appelsien- en abrikozentaartjes en dat alles gewikkeld en een zacht rokerig jasje dat voor een mooie warmte in de mond zorgt.

De afdronk is intens, kruidig, donkerzoet en lang.

Een heerlijke winterdram. Ik zet de fles nog even aan de kant tot november. Leuk idee, grappig label en heerlijke whisky. M&H is goed op weg op een klassiek wereldmerk te worden.

88/100

Geproefd door Mark Dermul op 23-09-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Milk & Honey Distillery
Regio: Israel
Fles: Milk & Honey 3 Year Old 2020/2023 Min Morsa, Orange Wine Cask #2020-2073A, 46 bts
Kleur: vol goud
ABV: 63.8%

Vår Morsa

Min Morsa is Zweeds voor ‘mijn moeder’ en gaat eigenlijk gepaard met een triest verhaal. Mijn goeie vriend Dominic verloor op 2 juni 2023 zijn moeder in een verkeersongeval. Ze was geboren in 1946. Op de dag van het tragische ongeval werd zijn broer Frédéric net 46 jaar oud. Vandaar het aantal flessen dat gebotteld werd van deze malt, die een eerbetoon vormt aan Mama. Het label, vol symboliek, is prachtig. De inhoud van de fles is op z’n zachts gezegd apart, want het is een jonge malt uit Israël die rijpte op een Orange Wine Cask – de eerste in zijn soort op vatsterkte.

Zoals van dit type vat mag verwacht worden, offreert de neus een plejade aan oranje vruchten, met name appelsien, mandarijn, clementine en bergamot. Maar daarnaast ook nog wat meloen, mango en abrikozen, kiwi en kruisbessen… enfin: tropisch goedje. Nog een ondertoon van aardse toetsen, sultanas en een handjevol noten – hoewel ik er nog niet de vinger op kan leggen welke. Maar wat ik wel met zekerheid kan zeggen is dat deze enerzijds niet brandt ondanks het hoge ABV en dat hij anderzijds heerlijk geurt.

Ook op smaak brandt hij niet, hoewel hij natuurlijk flink stevig binnen komt. Maar water kan je gerust achterwege laten; de alcohol is prima geïntegreerd. Ook op smaak heel wat oranje citrusvruchten, maar nu ook roze pompelmoes die voor een zacht bittertje zorgt. De noten zijn cashew! Mooie kruidigheid als van roze peper (eigenlijk geen peper, maar een bes) en een enkele kruidnagel. Midpalate vertoont hij even een speels, snoeperig kantje.

De afdronk is geweldig. Lang, warm, kruidig op appelsienzeste en sultanas met een hint van crème brûlée.

Uitstekende vatselectie waar Mama trots op zou geweest zijn. Moge ze rusten in vrede. Vergeten wordt ze nooit. Min morsa is bij deze vår morsa.

88/100

Geproefd door Mark Dermul op 02-08-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Min Morsa is Zweeds voor ‘mijn moeder’ en gaat eigenlijk gepaard met een triest verhaal. Mijn goeie vriend Dominic verloor op 2 juni 2023 zijn moeder in een verkeersongeval. Ze was geboren in 1946. Op de dag van het tragische ongeval werd zijn broer Frédéric net 46 jaar oud. Vandaar het aantal flessen dat gebotteld werd van deze malt, die een eerbetoon vormt aan Mama. Het label, vol symboliek, is prachtig. De inhoud van de fles is op z’n zachts gezegd apart, want het is een jonge malt uit Israël die rijpte op een Orange Wine Cask – de eerste in zijn soort op vatsterkte. Ik nam de fles mee naar New York.

Distilleerderij: Milk & Honey Distillery
Regio: Israel
Fles: Milk & Honey 4 Year Old 2018/2022, Mobsters on Mopeds, Virgin Oak #2018-1022, 99 bts
Kleur: brons
ABV: 67.3%

Cuberdons

Ik kan het zelf amper geloven, maar dit is al mijn 40^e Milk & Honey. Er zijn Schotse malts die minder aan bod gekomen zijn in de afgelopen 15 jaar, stel je voor! In dit geval betreft het alweer een onafhankelijke botteling – van Klubb23 – onder het label Mobsters on Mopeds. Het betreft een Virgin Oak vat, waar 99 flessen van werden betrokken. Fles 99/99 staat als vanouds in de collectie, maar zal te zijner tijd wel open getrokken worden. Deze werd overigens speciaal voor Patrick’s Whisky Bar van het hotel Fidder uit Zwolle, Nederland gebotteld.

Heerlijke en erg intense neus op aardbeien, kersen, pruimenconfituur en vlierbloesem sap. Flink wat kruidigheid van de eik. Doet wat denken aan sigarenkistjes van mijn opa zaliger. Vanille en een druppeltje honing. Lychee en rozemarijn. Iets fris als van menthol op de achtergrond, iets wat ik wel vaker op de neus krijg bij M&H. Laat u niet van de wijs brengen met de jonge leeftijd, dit is een prima neus!

Lekker olieachtig op de tong, bijna stroperig. Dit is een erg pikante fruitsla. Het rode fruit keert weer, aangevuld met flink wat houtkruiden met chili, rozemarijn, tijm en kruidnagel op kop. Midpalate krijgt hij een snoeperig kantje. Cuberdons! Maar ook opgelegde rozijnen en een hint van mokka en zoethout. Ken je de pepernoten uit Nederland? Maar dan vloeibaar.

De afdronk duurt een absolute eeuwigheid.

Wat een monsterlijk lekker dram.

87/100

Geproefd door Mark Dermul op 10-07-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Milk & Honey Distillery
Regio: Israel
Fles: Milk & Honey 4 Year Old 2018/2023 Klubb23 for Saint Mac, Charity Bottling, Ex-bourbon hogshead 2018-0811, 120 bts
Kleur: vol goud
ABV: 66.7%

Charity

Saint Mac, de whiskyshop uit Kinrooi in het (voor mij) verre Limburg, pakte dit jaar uit met een charity bottling en ging daarvoor in zee met Klubb23, die op hun beurt een stevige malt uit Israël selecteerden bij Milk & Honey. Het ex-bourbon cask uit 2018 zat nog op 66.7%! Dat kan tellen, hoewel de ervaring wel leert dat de alcohol bij M&H vaak prima geïntegreerd is.

De neus is krachtig (doh!) op vanille, marsepein, honing, hooi, toffee, munt en zachte houtkruiden. Ananas en havermout. Een tikkeltje umami, alweer. Jong? Zeker! Lekker? Amai nog niet. Dit is een uitstekende neus en het type dat me destijds M&H in het hart deed sluiten.

Krachtige aanzet, zoals te verwachten was met dit ABV, maar naar adem happen doe ik allerminst. Wel smakken van genot, want dit is een mix van vanille, marsepein, het witte vlees van een roze pompelmoes, gedroogde ham, honing, karamel, noten, roze peper en zelfs een klein ziltje en wat menthol. Woodsmoke is onmiskenbaar. Ik heb me de moeite niet eens getroost hier water aan toe te voegen. Helemaal niet nodig, mits benaderd met respect en geduld. Ik vind deze erg lekker, hoor.

De afdronk is warm, zoet, olieachtig en vooral erg, erg lang.

Goeie whisky voor een faire prijs en het goeie doel? What’s not to like?

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 10-07-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Milk & Honey Distillery
Regio: Israel
Fles: Milk & Honey Hacarem Spirits 100^th Anniversary, Israeli Red Wine, 400 bts
Kleur: amber
ABV: 55%

יין אדום

Hacarem Spirits Ltd is een Israëlisch importeur van lekkers sinds 1921. En om hun 100^e verjaardag te vieren klopten ze aan voor een single cask bij de jongens en meisjes van Milk & Honey. Het betreft een jonge malt die op een Israëli rode wijnvat gerijpt is. Het leverde uiteindelijk 400 flessen op.

Intense neus op rood fruit met flink wat herbale toetsen van oregano en paprikapoeder, tamme kastanjes en bloedappelsienen. Iets van woodsmoke – dat moet wel van het STR proces komen, toch? Om één of andere manier vind ik hem ook best umami. Rosbief in een sausje van rode bessen. Aangenaam.

Lekker mondvullend, maar nu wel onmiddellijk best pikant. Chili, nootmuskaat en kruidnagel. Paprika en oregano keren weer. Flink herbaal, hoor. Maar ook flink floraal, bijna flirtend met iets van parfum. Het is wat op het randje, maar gelukkig wordt hij niet zepig. Een bittertje van walnoten verschijnt midpalate. Water is niet nodig.

De afdronk is daardoor een beetje vreemd. Funky, zeg maar.

Oh, die vreemde titel? Dat is gewoon ‘rode wijn’ in het Hebreeuws. Bedankt voor het sample, Pascal!

83/100

Geproefd door Mark Dermul op 10-07-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: René Rivière
Regio: Frankrijk
Fles: Cognac René Rivière Borderies Lot 25 Malternative Belgium #25 ‘Madame Pivoine’, 85 bts
Kleur: amber
ABV: 48.1%

Interbellum

René Rivières… die naam doet een belletje rinkelen. Ah, ja, de allereerste cognac die Malternative Belgium bottelde – #1 Le Début – was ook als van dit huis afkomstig. Dit is al hun zesde, overigens. Hij werd in 1925 (dus bijna een eeuw geleden, tussen de twee wereldoorlogen in) te slapen gelegd in Saint-Sulpice, overgeheveld op dame-jeanne in 1983 en uiteindelijk gebotteld op 1 augustus 2023. Ocharme 85 flesjes van dit kleinood, die je zo’n 750 EUR zullen kosten per stuk, zijn beschikbaar. ‘Waren beschikbaar’, moet ik ongetwijfeld zeggen. Dit kan je probleemloos omschrijven als liquid history, toch? Zeker als je weet dat het eerste vat pas in 1897 te slapen werd gelegd. We zitten in de Borderies (de kleinste van de crus) en deze cognac is (waarschijnlijk) uitsluitend van de druivensoort Folle Blanche geproduceerd. Aan de slag!

Ingetogen, delicate, waxy en subtiele neus op witte perzik, abrikoos, amandelschaafsel en vers geboend leder. Dit is alvast erg, erg boeiend. Complex met zijn florale ondertoon en zachte toetsen van gekonfijt citrusfruit. Machtig!

Mondvullend, bijna romig, op florale toetsen in eerste instantie. Dit wordt gevolgd door mooie, fruitige toetsen van citrus en witte perzik, te lang getrokken kamillethee en flink wat rancio. Drogend naar het einde toe.

De bijzonder lange afdronk is een weerspiegeling van de complexiteit van deze oude cognac. Herbaal, floraal, fruitig en drogend tegelijkertijd, maar nooit minder dan bijzonder complex.

Amai, mijn klak! Uitstekende interbellum cognac. Bijzonder complex. Een cognac om even (nee, lang!) voor te gaan zitten.

91/100

Geproefd door Mark Dermul op 09-09-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Laurichesse
Regio: Frankrijk
Fles: Cognac Laurichesse Lot 76 Grande Champagne, Malternative Belgium #24 ‘Le Vaillant’,
Kleur: brons
ABV: 48.1%

De Moedige

Het is een publiek geheim dat ik (& Dearly Beloved ook!) mijn hart verloren heb aan dit cognachuis. We waren er dan ook te gast in juli 2023 tijdens onze zomervakantie en proefden er toen cognac rechtstreeks uit het vat! Toen deze dan op de markt verscheen, vroegen we ons af of het om het vat zou gaan waaruit wij geproefd hebben, maar Léa (de Dearly Beloved van Olivier Laurichesse) liet verstaan van niet. Jammer aan de ene kant, spannend aan de andere kant, natuurlijk. Opnieuw werkten ze samen met Pieter Knapen om deze cognac uit 1976 op de (Belgische) markt te brengen. Het vat werd op 1 augustus 2023 gebotteld en leverde maar liefst 438 flessen op.

Jawel, dames en heren, op de neus is het DNA van Laurichesse onmiskenbaar. Appelsien in een panoplie aan variëteiten, maar allemaal om ter sappigst. Mandarijn en pomelo gaan met de meeste aandacht lopen, terwijl de cognac ondertussen ook mooie toetsen van rode bessen en kersen tevoorschijn tovert. Doe daar nog wat honing en abrikozen bij, alsook een mespuntje snuiftabak, en je snap dat je vloeibaar goud in je glas hebt. Uit-fucking-stekend – excuse my French.

Heerlijk volmondig en absoluut fruitig. Flirtend met de tropen, als u het mij vraagt. Denk aan pompelmoes, pomelo, mango en kweepeer, echt waar. Daarnaast wat honing en houtschaafsel. Die balans! Zacht drogende eik na heerlijke rancio. Groots!

Maar dan die afdronk… die Afdronk… hij duurt een eeuwigheid en blijft maar toetsen van donker fruit en vooral appelsien brengen. Sterft een ietwat droge dood die een gelukzalige glimlach op mijn tronie tovert.

Halleluja. Beestig lekker. Erg leuk label, overigens: ‘Le vaillant’, oftewel ‘De moedige’. Reken op zo’n 260 EUR. Nog verkrijgbaar bij Malternative Belgium. Niet twijfelen, doen! Highly recommended!

92/100

Geproefd door Mark Dermul op 09-09-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Lhéraud
Regio: Frankrijk
Fles: Cognac Lhéraud 56 Year Old 1967 Bon Bois, Grape of the Art
Kleur: mahonie
ABV: 46%

Bon Bois

Ik beken, ik had nog niet eerder van het huis Lhéraud gehoord. Het is een kleine cognacproducent die vier generaties teruggaat. Leopold Lhéraud was de eerste die besloot cognac te gaan stoken. Dit single cask, dat in 1967 te slapen werd gelegd met eau-de-vie uit de regio Bon Bois, begon zijn lange winterslaap in een natte kelder, werd dan verhuisd naar een droge kelder en uiteindelijk gebotteld in juli 2023 – op 46% – door het Duitse gezelschap Grape of the Art. Lhéraud gebruikt uitsluitend de Ugni Blanc druif.

Zeer geurig en delicaat op de neus! Denk aan vanille, melkchocolade, abrikozen en pruimen, maar ook tabak en leder. Zelfs een tikkeltje floraal en iets van metaal wat me (op een goeie manier) doet opkijken. Erg boeiend.

Mondvullend en zo zacht als de bips van een baby. Karamel, appelsien, walnoten, leder, pruimen, dadels, vijgen… ja, dit wordt zelfs een tikkeltje snoeperig. Mooie, zoetzure toetsen van fruit in plaats van tannine en dat kunnen we alleen maar toejuichen, toch? Geweldige cognac.

De afdronk is zoet en drogend en sterft een licht bittere dood als van het witte vlees van een pompelmoes. Zoethout op het sterfbed.

Bijzonder mooie, gebalanceerde cognac. Ik vind het altijd een beetje spannend om een distillaat van voor mijn geboorte te proeven. Dit is zalig. Uiteraard is 600 EUR een fiks prijskaartje, maar wat een cognac!

89/100

Geproefd door Mark Dermul op 09-09-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Bottelaar: Grape of the Art
Regio: Frankrijk
Fles: Armagnac-Ténaréze Hontambère 33 Year Old 1989 Grape of the Art & Swell de Spirits, 250 bts
Kleur: brons
ABV: 55.9%

Jamairmagnac?

De jongens van Grape of the Art (Robert, Olivier, Sasha, Christian en Leonard) uit Stuttgart zijn met deze Hontambère niet aan hun proefstuk toe. Afgelopen december nog proefde ik een single cask van deze Armagnac uit 1985. Deze uit 1989, single cask #A5 uit een natte kelder,  is afkomstig van Domaine Pouchégu uit de Ténarèze-streek. Het huis is al sinds 1892 in de weer om heerlijke armagnac te maken. Deze is trouwens een co-botteling met Swell de Spirits uit het Franse Bordeaux.

Prachtige neus op kersensap, munt, houtlijm, mokatine en… euh… olieverf? Hij doet me zelfs even denken aan een mix van funky Jamaicaanse rum en oude bourbon gerijpt op zwaar geblakerde vaten, echt waar. Kaneelbroodjes vers uit de oven.

Lekker romig en verrassend fris op appelsienmarmelade en appeltjes in de pan, besprenkeld met kaneel. Gedroogde pruimen en dadels verschijnen, alsook wat pruimtabak. Midpalate verschijnt een mooie toets van gezouten karamel. Donkerzoet en mysterieus, maar vooral heel erg lekker.

Pas in de afdronk verschijnen de eerste droge toetsen van het hout, terwijl zowel citrusfruit (gekonfijt, deze keer) de duimen moet leggen tegen een mooie zilte toets.

Armagnac uit Jamaica, als het ware… Jamairmagnac? Indrukwekkend!

89/100

Geproefd door Mark Dermul op 09-09-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Bottelaar: The Nectar
Regio: Ierland
Fles: Irish Single Malt (peated) 22 Year Old 2001 The Nectar of the Daily Drams – Maria I
Fles: Irish Single Malt (peated) 22 Year Old 2001 The Nectar of the Daily Drams – Maria II
Fles: Irish Single Malt (peated) 22 Year Old 2001 The Nectar of the Daily Drams – Maria III
Kleur: licht goud
ABV: 54.4%, 53.4% & 53.0% &

Maria Tinity

The Nectar heeft in het recente verleden al enkele mooie Ierse whiskeys op de markt gebracht, maar toegegeven: het was al even geleden. Maar nu maken ze een mooie Ierse comeback met niet één, maar onmiddellijk drie vaten. Zustervaten (see what I did there?), allemaal te slapen gelegd in 2001 en allemaal op vatsterkte gebotteld na 22 lange jaren in het warehouse. De labels doen wat denken aan die legendarische bottelingen van weleer. Veel meer info is er niet te vinden, behalve dat het om peated whiskey gaat. En een naam hebben ze ook niet echt meegekregen, dus nam ik de vrijheid om deze reeks zelve een naam te geven: Maria Trinity. Dat maakt het lezen van onderstaande ongetwijfeld ook een stuk makkelijker: Maria I (blauw label – 54.4%), Maria II (oranje label – 53.4%) en Maria III (groen label – 53.0%) zetten we zusterlijk naast elkaar.

Neus

Maria I: Zachte turf gaat vooraf aan een heleboel citrustoetsen, ananas en jonge appeltjes. Elegant en zelfs wat subtiel maritiem, echt! Ja, een zachte zilte bries in mijn glas. In die optiek is het blauwe label wel goed gekozen. Na een minuut of tien verschijnt er ook wat meringue en witte chocolade.

Maria II: Hier is de turf al even elegant en zacht, maar gaan de citrustoetsen vooral richting oranje fruit. Denk mandarijntjes. Maar ook wat mango en een verloren gelopen kumquat. Oranje fruit, oranje label? Zouden ze zo straf te werk gegaan zijn bij The Nectar of is het de kracht van suggestie die me om de tuin leidt? Hoe dan ook, op de neus is dit mijn favoriet van de drie. Na tien minuten in het glas, lijkt het wel appelsiensap geworden. Maar dan wel op steroïden, natuurlijk.

Maria III: Ha! Gras! Groen label! Ja, dit kan geen toeval meer zijn. Heerlijk fruitig op wit fruit, citrus en zelfs een hint van groene (alweer!) banaan. De turf is in deze nog het meest subtiel en het gaat hem goed af. Maar als je hem even laat staan, wordt dit de meest tropische van de drie, met banaan, papaya en gekonfijte ananas. Heerlijk!

Smaak

Maria I: Olieachtig, fris en stevig. Citrus en turf zijn prominent, maar hij flirt ook een stevig met de tropen, hoor. Passievrucht, zoethout, munt, zachte rook. Op en top Iers en absoluut geweldig.

Maria II: Heerlijk mondgevoel, wederom flink wat oranje fruitjes (pomelo, bergamot, maar ook mango, kumquat en zelfs wat meloen charentais). De turf is bij deze een pak meer uitgesproken en zorgt voor een zoetzure, rokerige toets die je mond helemaal warm maakt. Wat een kanjer!

Maria III: Zacht en toegankelijk en bovenal erg fruitig. Het is de zoetste van de drie met een bijna snoeperige kwaliteit als van haribo-beertjes, weliswaar gewikkeld in een mooi rokerig jasje. Op smaak is dit mijn favoriet van de drie.

Finish

Maria I: De afdronk van deze blauwe Maria is bijzonder lang, rokerig, tropisch fruitig en oh, zo bevredigend. Mijn favoriet van de drie.

Maria II: Zoetzure, licht drogende afdronk voor deze oranje Maria, waarbij de turf en wat zeste van appelsien met al de aandacht gaan lopen. Lang, erg lang. Zalig.

Maria III: De groene Maria offreert een bijzonder lange, ietwat kruidige afdronk op tropisch fruit, gummi snoepjes en zachte rook, met een bittertje als van zoethout op het sterfbed.

Hallelulja! Wow. Just wow! Het zijn duidelijk zustervaten en ze zijn alle drie van een bijzonder hoge kwaliteit. Op de neus is Maria II mijn favoriet, op smaak Maria III en op de finish Maria I. Dat zegt genoeg (of misschien wel helemaal niets)! Maar het zijn nuances, hoor. Alle drie uitstekende releases. En dat voor 145 EUR per fles? Dat moet je niet kiezen, toch? Onmiddellijk de Maria Trinity besteld.

Score

Maria I: 89/100

Maria II: 89/100

Maria III: 89/100

Luistertip: https://www.youtube.com/watch?v=usADINi17cI

Geproefd door Mark Dermul op 23-09-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Bottelaar: Cadenhead
Regio: Schotland
Fles: Sherry Cask Blended Malt 1842 Warehouse, Cadenhead’s
Kleur: koper
ABV: 53.6%

Droog

Over deze blended malt valt niet zo heel veel te vinden. Het is weer zo’n concept van Cadenhead’s waarbij ze een aantal cask ends uit hun warehouse samen kletsen en dan bottelen onder de noemer 1842. In dit geval gaat het om allemaal malts die op sherryvaten gerijpt hebben. Het spul heeft een vatsterkte van 56.8% en werd in Spirits in the Sky te proeven gepresenteerd.

De neus is donkerzoet en zelfs een beetje weeïg. Drogende tannine, overrijp tot zelfs licht rottend rood fruit, pruimen, kaarsvet, cuberdons en rode vetersnoep. Iets floraal ook, waar ik niet meteen de vinger op kan leggen. Het toevoegen van water lijkt hem net droger te maken. Vreemd.

Olieachtig en mierzoet, maar meteen ook flink pikant. Kruidnagel, chilipeper en zoethout. Het ABV laat zich nu stevig voelen. Daaronder zit het rode fruit, alsook wat bosbessen, verscholen. Maar de tannine maakt hem wat te droog naar mijn gading, waardoor niet alle zoetigheid de kans krijgt zich te tonen. Misschien met wat water? Het maakt hem minder pikant en daarom toegankelijker en inderdaad een tikkeltje zoeter, maar niet minder droog.

De afdronk is lang en kruidig, zelfs verdund.

Stevig, lekker, maar net een tikkeltje te droog naar mijn goesting.

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 14-05-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Bottelaar: Chivas Brothers
Regio: Schotland
Fles: Royal Salute 21 Year Old The Peated Blend, Chivas Brothers, b. 2022
Kleur: koper
ABV: 40%

Tower of London

Royal Salute werd destijds gecreëerd om de kroning van Elizabeth II te vieren. Het is een verwijzing naar de ceremoniële kanonschoten die vanaf de Tower of London worden afgevuurd. Er zijn al verschillende versies van de Royal Salute op de markt gekomen. Voor deze speciale editie ‘The Peated Blend’ werd tevens gebruik gemaakt van malts die niet langer geproduceerd worden, namelijk Imperial en Caperdonich.

Fruitig zoet op karamel en appelsienen, appelmoes en gekonfijte abrikoos. Tikkeltje mineraal ook. Doet heel eventjes aan cognac denken. Een streepje woodsmoke en een bijzonder delicate toets van turf helemaal op de achtergrond. Dit is bijzonder goed. Hier kan ik lang aan zitten ruiken.

Fluweelzacht met een licht metalige toets alvorens een fruitmandje lijkt te exploderen op je tong. Allerhande oranje citrusvruchten op kop, gevolgd door abrikozen, mango, perzik en gebakken appels. Dit alles zit gewikkeld in een subtiel maar onmiskenbaar geturfd jasje, wat voor een aangename rokerigheid en warmte zorgt. Dit is elegant en robuust tegelijkertijd en absoluut geweldig.

De finish is lang, ietwat kruidig en zacht drogend.

Als dit het antwoord van Chivas is op de Ghost & Rare reeks van Johnnie Walker, dan is het alvast meer dan geslaagd. Deze past perfect in dat rijtje thuis. Meesterwerk. Thx, John, quite amazing dram!

89/100

Geproefd door Mark Dermul op 14-05-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Royal Salute werd destijds gecreëerd om de kroning van Elizabeth II te vieren. Het is een verwijzing naar de ceremoniële kanonschoten die vanaf de Tower of London worden afgevuurd. Er zijn al verschillende versies van de Royal Salute op de markt gekomen. Voor deze speciale editie ‘The Peated Blend’ werd tevens gebruik gemaakt van malts die niet langer geproduceerd worden, namelijk Imperial en Caperdonich.

Bottelaar: Gordon & Macphail
Regio: Schotland
Fles: House of Lords Deluxe Blended Scotch Whisky, Gordon & Macphail, b. 2016
Kleur: goud
ABV: 40%

Westminster Palace

Het House of Lords, oftewel Hogerhuis, is één van de drie leden van het parlement van het Verenigd Koninkrijk, gevestigd in Westminster Palace in Londen. Vele blends hebben de naam House of Lords al gedragen en sommige zijn best drinkbaar, maar lang niet allemaal. Deze keer heb ik een botteling van één van ’s Schotland’s oudste bottelaars in het glas: Gordon & Macphail. Het is hun House of Lords blend gebotteld in 2016.

De neus verraadt een moutig hart met wat digestieve koekjes, gras en gember. Boter en karamel, alsook wat pannenkoekendeeg. Qua fruit denk ik aan gebakken peer en een gekonfijte limoenschil. Maar in alle eerlijkheid is dit niet bepaald bijzonder.

De body is aan de lichte kant. Opnieuw koekjes – de typische Shortbread die je in Schotland bij de thee krijgt – gevolgd door meer agrum en zelfs iets van onrijpe banaan. Toffee en vanille treden snel bij. Nog iets van houtlijm, wat doet vermoeden dat het aandeel grain whisky best wel de moeite is. Mag ik het herhalen? Niet bepaald bijzonder.

De afdronk is middellang, houdt het midden tussen fruitig en moutig en in alle eerlijkheid – u raadt het al – niet bepaald bijzonder.

Een easy drinking blend met weinig om het lijf. Een beetje zoals het Hogerhuis in Westminster Palace, denk ik dan maar. Wist-je-dat-je: er bestaat ook een House of Lords 10-jarige single malt van Gordon & Macphail. Bedankt voor het sample, Pat!

80/100

Geproefd door Mark Dermul op 12-05-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Ha, de herfst is in het land en dat betekent dat de hoogmis voor whiskyliefhebbers weer van start kan gaan. Diageo lanceert op 4 oktober wederom hun Special Releases. Na 2 jaar Rare by Nature, gevolg door 2 jaar Legends Untold, verandert het huis opnieuw het geweer van schouder en introduceert nu een nieuwe reeks onder de noemer Spirited Xchange. De labels zijn opnieuw van de hand van een aantal internationale kunstenaars. En over kunst valt niet te twisten, toch?

Er zitten weer flink wat oudgedienden bij – wat we toejuichen – maar waar ik dit jaar wel erg benieuwd naar ben is de allereerste officiële release van Roseisle. In deze line-up vinden we namelijk een 12-jarige terug.

Net als voor de eerdere Special Releases werd ook deze reeks samengesteld door Master Blender Dr Stuart Morrison.

Hieronder een overzicht van waaraan u zich zeer binnenkort mag verwachten bij de betere speciaalzaak:

Mortlach – “The Katana’s Edge” – NAS – ABV: 58% – 305 EUR

Wederom een Mortlach zonder leeftijdsaanduiding en de naam verraadt al min of meer het vattype. Deze Beast of Dufftown werd namelijk gerijpt in een combinatie van Pinot Noir wijnvaten én voormalige Kanosuke whiskyvaten uit Japan.

The Singleton of Glendullan – “The Silken Gown” – 14 YO – ABV: 55% – 155 EUR

Die zijden jurk verwijst ongetwijfeld naar het feit dat deze Glendullan rijpte op Franse eikenvaten waarop voorheen Chardonnay de Bourgogne lag te slapen.

Talisker – “The Wild Explorador” – NAS – ABV: 59.7% – 145 EUR

Een release waar ik steevast naar uit kijk is die van Talisker. En deze keer klinkt het alvast veelbelovend, want deze wilde ontdekker rijpte op een aantal portvaten, zowel witte, tawny als ruby port. Ik ben benieuwd!

Clynelish – “The Jazz Crescendo” – 10 YO – ABV: 57.5% – 205 EUR

Jammer dat deze zo duur is (naar mijn mening), want amper tien jaar oud en uitsluitend gerijpt op ex-bourbon Amerikaanse eik. Doet wat denken aan de distillery exclusive die ik vorig jaar ter plekke kocht, die toch een pak goedkoper was. Toch ben ik ervan overtuigd dat dit weer de moeite gaat zijn.

Lagavulin – “The Ink of Legends” – 12 YO – ABV: 56.4% – 195 EUR

De vaste waarde bij uitstek en tot nu toe stelde de Lagavulin in de DSR nog nooit teleur. Opgelet, dit is wel erg speciaal, want hij rijpte op Don Julio Añejo Tequila casks! Boeiend.

Oban – “The Soul of Calypso” – 11 YO – ABV: 58% – 175 EUR

Nog zo’n malt die naar mijn (on)bescheiden mening wat onderkend is, maar vaak erg mooi kan zijn. En laat deze Oban nu gerijpt hebben op Caribbean Pot still Rum Casks. Dat klinkt toch lekker, nee? Alleen is hij – net als de Clynelish – wat aan de dure kant, als u het mij vraagt.

Glenkinchie – “The Floral Treasure” – 27 YO – ABV: 58.3% – 410 EUR

Hoewel de standaard Glenkinchie (12 jaar) me maar weinig kan bekoren, heb ik er al flink wat heerlijk spul van geproefd ook. Onlangs nog, toen ik Glenkinchie bezocht, proefde ik een 16-jarige Four Corners of Scotland release en die was erg lekker. Maar dit is nog wel eens wat anders: één van de oudste Glenkinchie bottelingen ooit met zijn 27 jaar. Ik ben geïntrigeerd.

Roseisle – “The Origami Kite” – 12 YO – ABV: 56.5% – 145 EUR

Daar is hij dan: de allereerste release van Roseisle, gerijpt op first fill bourbon en refill casks. Deze gaat wellicht als zoete broodjes verkopen omwille van de nieuwsgierigheid van mening whiskyliefhebber, ondergetekende incluis.

Dat worden weer mooie feestdagen, me dunkt… En voor zij die niet meteen een hele fles willen aanschaffen: van de Talisker, Singleton of Glendullan, Lagavulin en Roseisle zijn er ook 20cl flesjes beschikbaar.

May the Malt be with you!

Bottelaar: Highland Blending Co
Regio: Schotland
Fles: King Henry VIII Scotch Whisky, 750ml
Kleur: zonlicht
ABV: 43%

Pastyme with good companye

Het zal niemand verbazen dat er een Scotch whisky vernoemd werd naar voormalig Koning Hendrik VIII. Deze vorst, geboren in 1491 en overleden in 1547, was intelligent en geïnteresseerd in kunst, wetenschap en… vrouwen. Hij huwde er zes (waarvan hij er twee liet onthoofden). Maar genoeg geschiedenis over de wrede vorst. Deze blend deed het vooral goed tussen de 1950s en de 1970s. Ik heb in het glas een botteling uit de latere periode – maar ondertussen natuurlijk toch al 50 jaar op fles.

Mooie, zoete neus op vanille en wit fruit, maar ook nectarines en mango. Dit is alvast veelbelovend. OBE? No way! Dit is fris en monter, zelfs na zo’n 5 decennia op fles. Verrassend lekkere neus.

Olieachtig en mondvullend. Opnieuw fris en zoet, maar naast vanille nu vooral appeltjes. Maak daar gerust appelmoes van. Kristalsuiker. En helemaal op de achtergrond meen ik zelfs turf te ontdekken. Zachte houtkruiden. Dit wordt zowaar bijzonder lekker.

De afdronk is middellang, zacht kruidig en wederom zoet en rokerig. Zoete rook?

Wel, wel, wel, wat een aangename verrassing. Deze blend is een koning waardig. De titel van dit stukje heeft natuurlijk een dubbele bodem. Enerzijds vond ik het inderdaad een leuke manier op de tijd door te brengen in goed gezelschap (in het glas), anderzijds is het een van de weinige liederen die Hendrik VIII zelf componeerde. Thx, Manny.

85/100

Geproefd door Mark Dermul op 12-05-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Bottelaar: Dewar & Sons
Regio: Schotland
Fles: Dewar’s 27 Year Old Double Double, b. 2019, 500ml
Kleur: koper
ABV: 46%

Palo Cortado

Okay, de Double Double behoeft ongetwijfeld een woordje uitleg. De malt- en grainwhisky’s die deel uitmaken van deze blend worden eerst afzonderlijk gerijpt, dan worden ze geblend tot blended grain en blended malt en weer op vat gestoken om verder te rijpen. In een derde fase wordt de blend samengesteld en gehuwd en uiteindelijk krijgt die dan nog een finish op Palo Cortado sherryvaten. Stephanie Mcleod, de Master Blender van Dewar’s, heeft met deze whisky al verschillende prijzen in de wacht gesleept. Let’s see what all the fuss is about.

Aromatische neus op overrijpe abrikozen, sappige peren en appelmoes, vanille en limoen en enkele typische sherrytoetsen. Verrassend veel hout alsook de typische zoetigheid die ik associeer met grain whisky. Honing. Gebakken banaan. Floraal. Rum. Een goed begin, hoewel ik nog niet van mijn sokken geblazen ben.

De body is aan de lichte kant. De smaak verraadt een grote hoeveelheid grain, want ik krijg popcorn en gezouten karamel. Overrijpe abrikozen, iets van venkel en zoethout en een mespuntje keukenzout. Versta me niet verkeerd: dit is lekker, maar verre van wereldschokkend.

De afdronk is aan de korte kant, drogend en zoet.

Verre van slecht en de Palo Cortado finish heeft zeker zijn stempel gedrukt. Er bestaat ook een 21-jarige en 32-jarige versie van deze blend. Nou, 170 EUR voor een flesje van 500ml is niet min, maar alle ingrediënten zijn dan ook bijna dertig jaar oud, natuurlijk.

85/100

Geproefd door Mark Dermul op 07-05-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).