WhivieBlog

In september trok ik samen met Dearly Beloved en mijn goeie vriend Manny voor een weekje naar de Schotse Hooglanden. In dit tweede deel van een vierdelige reeks bezoeken we Clynelish en de recent heropende Brora alvorens helemaal naar Wick in het noorden te rijden voor een korte stop bij Old Pulteney. Daags nadien zijn we aangenaam verrast om in John O’Groats de gloednieuwe 8 Doors Distillery te ontdekken alvorens de ferry naar Orkney te nemen voor een bezoekje aan Scapa. Enjoy!

In september trok ik samen met Dearly Beloved en mijn goeie vriend Manny voor een weekje naar de Schotse Hooglanden. We bezochten niet minder dan 14 distilleerderijen en genoten natuurlijk ook van heel wat andere bezienswaardigheden. Schotland is immers het mooiste land ter wereld. In dit eerste deel van een vierdelige reeks bezoeken we Teaninich, Dalmore, Invergordon, Glenmorangie en Dornoch. Enjoy!

Distilleerderij: Benrinnes
Regio: Schotland (Speyside)
Fles: Benrinnes 25 Year Old 1996/2020 Signatory Vintage for Kirsch Import, Cask Strength Collection, Hogshead #9075, 253 bts
Kleur: goud
ABV: 49.7%

Komkommer

Joren is, net als ik, verlekkerd op goeie whisky. Dus hoeft het niet te verbazen dat hij bij zijn laatste bezoek in Gent een sample van dit kleinood meebracht. Deze Benrinnes rijpte een kwarteeuw en werd gebotteld op vatsterkte. De engelen lieten net geen 50% over. De malt werd gebotteld door Signatory in die mooie maar onhandige decanters voor het Duitse Kirsch Import.

Hola! Dit is onmiddellijk erg atypisch op de neus. Ik krijg zelfs onmiddellijk iets van augurken, echt waar (de enige andere keer dat ik dat al ontdekte was in een oudere botteling van Johnnie Walker 21 Year Old XR). En komkommer. En dille! Maar ik haast me om daar aan toe te voegen dat het absoluut niet als een off-note mag worden beschouwd. Dit gaat prima hand-in-hand met het fruit dat ook in overvloed aanwezig is. Denk appels, kumquats, kruisbessen, ananas en physalis.

De body is licht romig en nu komt het fruit toch eerst in de vorm van appels, abrikozen, perzik en kruisbessen met een hint van rozenblaadjes en honing. De kruiden steken dan de kop op en maken zich langzaam meester van je smaakpapillen, ten koste van de fruitigheid, terwijl op de achtergrond de komkommer weer van zich laat spreken. Echt boeiend. Peper en andere houtkruiden en een licht drogende toets van de tannine maken de proefsessie af.

De afdronk is lang en begint zoet en fruitig, maar wordt uiteindelijk toch droog en zacht bitter. Prima balans!

Een bijzondere en atypische maar erg boeiende Benrinnes. Dankjewel, Joren!

88/100

Geproefd door Mark Dermul op 18-08-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Benrinnes
Regio: Schotland (Speyside)
Fles: Benrinnes 25 Year Old 1996/2021 Carn Mor Celebration of the Cask, Sherry Butt #962101, 482 bts
Kleur: brons
ABV: 53.0%

Karamel & Koffie

Celebration of the Cask is een reeks van Carn Mor, het label van Morrison Scotch Whisky Distillers, waarin zij – zoals de naam al doet vermoeden – heerlijke single casks bottelen die exclusieve malts bevatten. Zo zit er momenteel een Benrinnes in mijn glas die gestookt werd in 1996 en een kwarteeuw mocht rusten op een sherry butt. Geweldig kleurtje.

Frisse neus op warme aardbeienconfituur, vers geboend leder, geroosterde amandelen, Reine Claude pruimpjes en zachte toetsen van de eik. Na enkele ogenblikken in het glas komt daar nog melkchocolade en koffiebonbons bij. Dit is zoet en erg aangenaam zonder dat de sherry gaat domineren. Het zachte, fruitige DNA van Benrinnes is herkenbaar en dat vind ik fijn.

Op smaak gaat het eerder de zoetzure kant op en wijzigt het fruit naar eerder varianten van de citrusfamilie. Denk pomelo en bergamot, maar ook roze pompelmoes. De kruiden gaan de exotische toer op: paprika, oregano, chili. Pruimtabak, kerststol met rozijntjes. Maar wat een mooie balans. De sherry is echt niet overheersend. Heerlijke malt.

De finish gaat verder op hetzelfde elan, maar eindigt wel op een toets van karamel en koffie om zo droog als leder te eindigen.

Ik ben mijn maatje Manny erg dankbaar voor dit sample. Dat was enorm genieten!

89/100

Geproefd door Mark Dermul op 09-07-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Benrinnes
Regio: Schotland (Speyside)
Fles: Benrinnes 21 Year Old 1995/2017 The Golden Cask, The House of MacDuff, cask #CM241, 290 bts
Kleur: vol goud
ABV: 55.8%

Kanjer!

Van Benrinnes kom je slechts een handjevol officiële releases tegen, maar de onafhankelijke bottelaars lusten er wel pap van. Zo’n 95% van de jaarlijkse productie van deze Speysider is overigens voor de blenders bestemd. Zo vind je Benrinnes onder andere in de blends van Johnnie Walker, J&B en Crawfords. Ik heb het gelukt een single cask uit 1995 aan de lippen te zetten uit de Golden Cask Series van The House of Macduff.

Ik vind de neus alvast uitstekend! Heerlijke toetsen van appels, vanillesuiker, honing en abrikozen. Zoetzure toetsen van agrums, aangevuld met een heel boeketje wilde bloemen. Nog wat woodsmoke en het plaatje is compleet. Complex, zomers en verleidelijk. Als dit zo verder gezet wordt op smaak, dan hebben we een kanjer in ons glas.

Lekker olieachtig en onmiddellijk zoet op honing, toffee, appels en zelfs wat perensap. Kaarsvet en de schil van appelsien. Amandelnoten. Flink kruidig op kaneel en kruidnagel. Witte peper, mosterdzaad en drogende tannine. De abrikozen keren weer, aangevuld met zoethout en kinine. Complex, hoor.

De afdronk is een tikkeltje astringent op tannine en pompelmoes, terwijl de appels en de honing nazinderen.

Yup, een kanjer van een Benrinnes. In België nog op een paar plekken te vinden voor zo’n 165 EUR.

87/100

Geproefd door Mark Dermul op 09-07-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Mijn maatje Marcel Kip uit Nederland bezocht enige tijd geleden de Balblair distillery en hij vroeg me of hij me een plezier kon doen met een exclusieve hand-gebottelde malt. Uiteraard hapte ik meteen toe en liet zo’n flesje afkomen. En dan te bedenken dat ik in september 2022 zelf zal langsgaan bij Balblair… Maar wellicht is het tegen die tijd een ander vat en kan ik Marcel ook een plezier doen. Het label vermeldt geen vattype, maar aan het kleurtje te zien, was dit wellicht een bourbonvat.

Distilleerderij: Balblair
Regio: Schotland (Highlands)
Fles: Balblair 16 Year Old 2006/2022 Hand Bottled at the Distillery, Cask #538
Kleur: goud
ABV: 50.3%

Complex

Mijn maatje Marcel Kip uit Nederland bezocht enige tijd geleden de Balblair distillery en hij vroeg me of hij me een plezier kon doen met een exclusieve hand-gebottelde malt. Uiteraard hapte ik meteen toe en liet zo’n flesje afkomen. En dan te bedenken dat ik in september 2022 zelf zal langsgaan bij Balblair… Maar wellicht is het tegen die tijd een ander vat en kan ik Marcel ook een plezier doen. Het label vermeldt geen vattype, maar aan het kleurtje te zien, was dit wellicht een bourbonvat.

Graankoekjes, kokosnoot, appel en peer, zoete mout, Haribo beertjes, wine gums, varens, limoncello, gember en zoethout. Woodsmoke! Dit is een bijzonder complexe neus en absoluut geweldig!

Ik krijg alles van de neus terug op smaak, maar aangevuld met enkele toetsen van jonge takken (groenhout), yoghurt met ananas, kamfer en een hint van ananaskers en kruisbessen. Fris, helder, lekker fruitig en speels. Hint van witte chocolade vanaf de tweede slok. Erg goed, inderdaad!

De afdronk is lang en herbaal. Hij sterft een heldere dood, als u begrijpt wat ik bedoel.

Uitstekende Balblair die een pak complexer is dan je op het eerste zicht zou zeggen. Neem er je tijd voor!

87/100

Geproefd door Mark Dermul op 14-08-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Balblair
Regio: Schotland (Highlands)
Fles: Balblair 25 Year Old 1990/2016, Ex-Bourbon Cask & Ex-Sherry Butts
Kleur: koper
ABV: 46%

Abrikozen & Onrijpe Banaan

Deze officiële release van Balblair rijpte maar liefst een kwarteeuw. Het is de zogenaamde 2nd Release van de vintage 1990 die in 2016 verscheen. Hij is versneden naar 46% (wat ik stiekem een beetje jammer vind). Ik heb er nog steeds wat moeite mee te realiseren dat 1990 ondertussen al meer dan dertig jaar geleden is…

Dit is heel erg fruitig op de neus, hoor. Denk perzik, appelsien, ananas en abrikoos. Hoewel de sherrytoetsen duidelijk aanwezig zijn, domineren ze niet. Ook flink wat bourbon-invloeden laat zich optekenen, zoals moutsuikers en het vlees van kokosnoot. Dit is heerlijk!

Het eerste wat opvalt op de tong is de heftige kruidigheid. Denk nootmuskaat, kaneel en kruidnagel. Misschien zelfs wat zwarte peper, zij het in mindere mate. Dan komt het fruit in vol ornaat terug. Abrikozen leiden de parade. Appelsien en nu ook iets van Cantaloupe meloen steekt de kop op. Onrijpe banaan op de achtergrond. Wederom een flink fruitmandje dat absoluut bekoort. Lijkt lekker waxy, moet ik zeggen.

De afdronk is lekker zoet en vertoont op het sterfbed een leuke, eerder verrassende toets van After Eight en iets zilt.

Indrukwekkend. Het feit dat hij op ‘slechts’ 46% zit heeft me op geen enkel moment gestoord. Dit is een uitstekende Balblair. Dankjewel voor het sample, Ivan!

87/100

Geproefd door Mark Dermul op 14-08-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Caol Ila
Regio: Schotland (Islay)
Fles: Caol Ila 6 Year Old 2016/2022 IN2Spirit
Kleur: witte wijn
ABV: 61%

Rubberen Laarzen vs Vanillepudding

Onlangs gaf ik een tasting in Ieper. Tijs Denuwelaere, drijvende kracht achter de lokale whiskyclub Ypres Whisky Friends en tevens onafhankelijk bottelaar met IN2Spirit, stopte me die avond twee samples in de hand. ‘Dit worden release 3 en 4 – zou je die eens willen proeven?’. Met veel plezier. Ik proef deze volledig blind: geen enkele info werd mij op voorhand verklapt. Niet gemakkelijk. Ik start met het sample waarvan op het flesje enkel vermeld wordt dat het de derde release wordt.

De neus is onmiddellijk lekker vuil. Modder, gekookte hesp, appels en aardappelschillen. Rubberen laarzen versus vanillepudding. Dit kan ik wel op prijs stellen.

Hij is olieachtig en onmiddellijk verrassend zoet op appels, peren en kruisbes, maar ondertussen ook lekker gepeperd. Een kruidige rokerigheid, zeg maar. Erg lekker en stevig.

De afdronk duurt een eeuwigheid en blijft zowel zoet als gepeperd tot op het laatste moment. Verrassende toets van groene banaan op het sterfbed.

Een stevige jongen, hoor. Als ik een gokje zou mogen wagen, zou ik zeggen dat dit een 10-jarige Ardmore is (hoewel Ledaig of zelfs Caol Ila ook nog zou kunnen).

UPDATE 12/04: na het lezen van mijn tasting notes verklapte IN2Spirit dat het om deze jonge Caol Ila ging. Hier wil ik zeker een flesje van.

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 10-04-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Tomatin
Regio: Schotland (Highlands)
Fles: Tomatin 11 Year Old 2011/2022 IN2Spirit, 1^st fill Amontillado Barrel
Kleur: amber
ABV: 56.2%

Stoofpotje van Tropisch Fruit

Binnenkort zal de nieuwe Belgische bottelaar IN2Spirit zijn 3^e en 4^e release lanceren. Ik was alvast heel erg onder de indruk van hun eerste twee releases. Tijs en Steven duwden me twee samples in de hand met de opdracht mijn bevindingen – blind! – neer te pennen. In mijn glas zit een goudkleurige whisky waarvan ik enkel weet dat het de 4^e release wordt.

Heerlijke zoete neus op flink wat honing, mango en appelsiensap. Doet wat denken aan Jaffa cakes, maar dan op steroïden. Herfstbladeren. Melkchocolade met noten. Getoaste eik. Heerlijk.

Goeie body. Onmiddellijk een tikkeltje pikant op nootmuskaat en kruidnagel, wat een sherryvat verraadt. Zoethout en een stoofpotje van tropisch fruit. Appelsien neemt de teugels in handen, terwijl acaciahoning de boel enigszins tracht te blussen.

De afdronk is lang, warm, zoet en kruidig.

Toppertje, zeg. Volgens mij zitten we hier echt wel in hartje Speyside met een relatief jonge malt die op sherryvat rijpte in het glas. Kan zo maar GlenAllachie zijn.

UPDATE 12/04: na het lezen van mijn tasting notes verklapte IN2Spirit dat het om deze jonge Tomatin ging. Wat wederom bewijst – voor zover nog nodig – dat blind proeven aartsmoeilijk is.

87/100

Geproefd door Mark Dermul op 10-04-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Isle of Arran
Regio: Schotland (Islands)
Fles: Arran 9 Year Old 2012/2021 Private Cask for The Single Malt Whisky Shop Zammel, quarter cask Ne Flierefluiter Tripel Beer #18-12/1808A, 192 bts
Kleur: goud
ABV: 55.8%

Ne Flierefluiter

Okay… een Arran die gefinisht is op een quarter cask van het Belgische tripel bier Ne Flierefluiter… laten we wel wezen: da’s uniek! En daar zit natuurlijk onze goeie vriend Jan Vissers van de Single Malt Whisky Shop Zammel – of all places – achter, die zowel ambassadeur is van Arran als van het biertje Ne Flierefluiter. Grappig genoeg proefde ik nog niet zo gek lang geleden de Flierefluiter Whisky Infused & Oaked. U mag eens raden welk vat hiervoor gebruikt werd…

Het DNA van Arran is op de neus onmiskenbaar, maar het biertje laat zich niet onbetuigd! Lekker fris op wit en geel fruit, wat moutsuikers, marsepein en iets… euh… melkachtigs. Maar het werk prima, echt waar! Lekker kruidig op de koop toe.

Hij is lekker olieachtig. Nee, maak daar gerust romig van! Intens zoet op geel en steenfruit met abrikozen op kop. Tikkeltje herbaal, ook. En wederom heb ik de indruk het bier te proeven. Zou dat tussen mijn oren zitten? Dit is erg goed, miljaar!

De afdronk is lang, warm, zoet en kruidig. En bijzonder bevredigend.

Unieke Arran. Ben hier weg van. Ik ga hem nog eens proeven, met het biertje er naast! Ik mag wederom mijn makker Benny bedanken voor het sample.

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 02-07-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Isle of Arran
Regio: Schotland (Islands)
Fles: Arran 21 Year Old Explorer Series 3 Kildonan & Pladda Island, 9.000 bts
Kleur: koper
ABV: 50.4%

Porto

In 2018 lanceerde Arran de zogenaamde Explorer Series, waarbij ze malts van 20 tot 23 jaar bottelden en aanboden in een leuke metalen doos waarop een interessante plek op Arran werd afgebeeld. Het begon met de Brodick Bay in 2018, gevolgd door de Lochranza Castle in 2018, de Kildonan & Pladda Island in 2020 en de Drumadoon Point in 2021. Ik verwacht dat er weer eentje zal uitgebracht worden na de zomer, maar zekerheid heb ik niet. Hoe dan ook, de derde release zit nu in mijn glas. Het betreft een 21-jarige Arran, een vatting van sherry butts, puncheons en ruby port pipes, wat het mooie kleurtje verklaart. Niet minder dan 9.000 flessen werden gelanceerd op 50.4%. Aan de slag!

Erg aromatisch op honing en karamel, porto (doh!) en rode besjes. Kieper daar gerust nog wat frambozen en blauwe bosbessen bij, alsook wat sultanas en hazelnoten. De kruidigheid is ook niet min: kruidnagel, kaneel, anijs en peper. Op de achtergrond nog iets van verbena en kamille en tot slot nog een hint van gekonfijte appelsienschillen en walnoten. Hier is erg veel aan de gang. Spannend!

Hoewel ik flink wat kruiden en donkerzoet fruit krijg dat je altijd associeert met rijping op sherryvaten, blijft het distilleerderij karakter hier wel overeind. Ik proef Arran, dat vind ik erg goed meevallen. Hij is nog fruitiger op de tong dan de neus al beloofde. Ik krijg nu ook kiwi, lychee, aardbeien en orangettes. Heerlijk. Midpalate verschijnt er een lichte toets van parfum en wordt hij een tikkeltje droog, maar dat kan de pret absoluut niet drukken.

De finish is lang, zoet en kruidig en laat nu plots toch de invloed van de porto opmerken. Denken we maar aan rood fruit, honing en zachte tannine. Op het sterfbed verschijnt een bittertje als van een kastanje.

Deze whisky is een vloeibaar dessert!

87/100

Geproefd door Mark Dermul op 02-07-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Isle of Arran
Regio: Schotland (Islands)
Fles: Arran 10 Year Old 2007/2018 Small Batch Rum Finish for The Nectar Belgium, 1500 bts
Kleur: goud
ABV: 46%

Appeltjes met kaneel

Voor mijn 85^e ontmoeting met Arran koos ik deze Small Batch Rum Finish uit 2018 waarvan 1500 flessen werden afgevuld speciaal voor importeur The Nectar uit Zolder. Hij heeft een mooi gouden kleurtje en is gebotteld op de vriendelijke drinksterkte van 46%.

Lekker zomerse neus op gebakken appeltjes met kaneel en amandelen. Relatief licht en eenvoudig, maar wel erg toegankelijk en ideaal op deze warme zomerdag.

Volmondig, bijna romig en een tikkeltje pikant. Zoethout en peper, onmiddellijk gevolgd door zoete toetsen van guimauve, marshmallow en sultanas. Appelmoes. De amandelen keren weer, deze keer besprenkeld met wat rietsuiker. Da’s eerlijk gezegd de enige invloed van de rum die ik kan detecteren. Dat gezegd zijnde is dit erg lekker, dus het stoort allerminst.

In de middellange afdronk krijg ik weer appeltjes en kaneel, alsook een mespuntje zwarte peper.

Leuke, zomerse Arran. Nog te vinden aan zo’n 65 EUR. Merci, Benny!

85/100

Geproefd door Mark Dermul op 02-07-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Een nieuwe Belgische bottelaar is opgestaan: The Roots. Maar Joren Nuyts, de sympathieke kerel achter dit nieuwe merk, zal zich niet beperken tot whisky. We mogen ons ook aan andere spirits verwachten, zo vertelde hij me. En hij voegde onmiddellijk de daad bij het woord, want zijn eerste release betreft een drieling: een Schotse grain, een hele oude cognac en een stevige rum. Wat? De eerste release is géén Schotse single malt? Ge moet maar durven! Ik zet die drieling maar meteen aan de lippen, benieuwd als ik ben. Beginnen doe ik met de grain, een Invergordon van maar liefst 49 jaar oud, gestookt toen ondergetekende een broekventje van 2 was.

Producent: Cucielo (Torino Distillati)
Regio: Italië
Fles: Cucielo Vermouth di Torino Rosso
Kleur: roodbruin
ABV: 16.8%

Piedmont

Vermout (spreek uit vermoet) is een versterkte wijn op smaak gebracht met verschillende kruiden en aromatische planten, die zijn oorsprong vindt in Frankrijk in de 18^e Eeuw en geïnspireerd was op de Duitse versterkte wijn Wermut (absintalsem). Het wordt vaak als aperitief gedronken (denken we maar aan de wereldberoemde Martini Bianco en Martini Rosso), maar kan ook als digestief worden genuttigd of – beter nog – als ingrediënt in een goeie cocktail zoals een Negroni, Americano, Dry Martini of een Manhattan. In het glas zit een Italiaanse rode vermout van Cucielo uit Turijn. Merk op dat er een koekoek op het label staat. Da’s met goeie reden. Cucielo is immers een samenvoeging van cuckoo (koekoek) en cielo (hemel), verwijzend naar de migratie van deze vogel die van West-Afrika via Italië naar Schotland vliegt. Dat is dan weer een verwijzing tussen enerzijds de in 1906 opgerichte distilleerderij Torino Distillati in Piedmont en het in 2015 opgerichte Schotse Artisan Spirits uit Glasgow.

Heerlijk bitterzoete neus op rabarber, pruimen, rozijntjes en een toets van toffee en vanille. Mooi floraal ook. Denk lilabloemetjes, rozen, mirte en alsem. Gekonfijte appelsien op de achtergrond. Anijs en kruidnagel. Mooie balans tussen de fluweelzachte zoete toetsen en de uitgesproken bittere aroma’s.

Mooi mondgevoel. Lekker olieachtig. Eerst komt nu een explosie van granaatappel en appelsien, gevolgd door overrijp rood fruit, alvorens de rabarber en vanille terugkeren. Anijs en kruidnagel tekenen ook present op de tong, met nog een warm pepertje er boven op.

De finish is lang, warm en zacht bitter en drogend.

Wow, dat was indrukwekkend. Erg complex! Had geen idee dat vermout zo leuk kon zijn.

Cocktail ‘Mark’s Manhattan’

Ik ben zot van een goeie Manhattan omdat het niet alleen erg lekker is, maar bovendien één van de eenvoudigste cocktails die je je kan inbeelden. Hij werd al in de 1870s geschonken in – hoe kan het ook anders? – New York. En aangezien een goeie Manhattan ‘stirred’ is en never ‘shaken’, heb je niet eens een shaker nodig! Pak een groot mixglas en vul dit met ijs. Schenk 6cl Amerikaanse whiskey (ik gebruik de Kentucky Owl) en voeg daar 3cl van de vermout aan toe (het spreekt voor zich dat ik de Cucielo Rosso gebruik). Nog een theelepeltje Amaro di Angostura en roeren maar! Hou dat zo’n twintig seconden vol en schenk (‘strain’, dus door een vergietje, want je wil het verwaterde ijs niet mee!) je cocktail in een mooi glas met vers ijs (of zonder, als je echt een klassieker wil). Werk af met een maraschino kersje. Alstublief!

Ik zei het al: eenvoudig en erg lekker (want complexe toetsen van eik, vanille en rood fruit). Zalig!

Geproefd door Mark Dermul op 24-08-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Brouwerij: Wolf & Fox Brewery
Regio: België
Fles: Wolf & Fox Triple Cider, 75cl
Kleur: roestbruin
ABV: 8.7%

Drie Fermentaties

Wolf & Fox Brewery is craft-brouwerij in… Gent! Drie vrienden (rugby coaches in Gent, nota bene) besloten een ciderbrouwerij te beginnen toen de Belgische fruitboeren enkele jaren geleden voor het eerst aan de alarmbel trokken omdat ze duizenden tonnen appels en peren niet meer verkocht kregen wegens een terugloop in exportmogelijkheden. Ze persen het sap zelf in de brouwerij (en werken dus niet met sapconcentraten) en maken ook geen gebruik van smaakadditieven of toegevoegde suikers (of eventuele gistremmers). In het glas zit de Fox & Wolf Triple Cider (zo genoemd omwille van drie fermentaties) die troebel roestbruin schenkt met een beige kraag die nog geen 5 tellen standhoudt.

Wederom frisse appelmoes, maar zoeter dan de Journey. Iets wat me aan gummi kersensnoep doet denken. Dit valt mij heel goed mee en leunt dichter aan bij een wild bier dan bij een cava.

Op smaak krijg ik naast een karrenvracht aan appels ook nog een toets van pompelmoes en iets floraal. Een licht zurige toets begint langzaam maar zeker toch te domineren.

De afdronk is eerder kort en licht drogend.

Dit is een pak complexer dan de Journey en echt de moeite om eens te proeven. Dankjewel, Benny VDB.

Geproefd door Mark Dermul op 12-08-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Brouwerij: Wolf & Fox Brewery
Regio: België
Fles: Wolf & Fox Journey
Kleur: witte wijn
ABV: 7.5%

Appelsap op Alcohol

Bier en cider worden vaak met elkaar vergeleken, maar zijn toch totaal verschillend. Cider is immers een alcoholische drank die verkregen wordt door het fermenteren van appels. De brouwer kiest vaak verschillende soorten om zo tot een smaak- en alcoholvariëteit te komen. Maar eigenlijk komt cider dus dichter in de buurt van wijn dan van bier. Het wordt tenslotte gemaakt van vergiste suikers uit vruchtensap (in het geval van wijn is dat uiteraard van druiven) terwijl de suikers bij bier uit gemout graan komen. Cider wordt na vergisting verder op smaak gebracht door enkele maanden rijping op eikenhouten vaten (wat we ook bij sommige bierstijlen kennen, natuurlijk). Nu zit in het glas de Journey van de Gentse Wolf & Fox Brewery. De Journey verscheen voor het eerst in 2019 en is een cider van rode en groene Belgische appels. Hij schenkt net als een champagne: kleur van witte wijn, lekker helder, met flink wat bubbels.

Frisse appelmoes op de neus met een snoeperig kantje. En daarmee is eigenlijk alles gezegd. Maar dat is niet meer dan normaal, toch? Het is immers bubbelend appelsap op alcohol, dus niet flauw doen.

Yup, ook op smaak is het precies volgens verwachting. Zacht parelend appelsap met een lichte bite. Het is ook een tikkeltje drogend, moet ik bekennen. Da’s een pluspunt, by the way.

De afdronk is licht en kort.

Verfrissend drankje en kan perfect al aperitiefje dienen, maar gaat wat mij betreft ook prima bij zachte kaas. Ze hebben overigens ook een perencider die naar de naam ‘Voyage’ luistert. Moet ik eens proberen, me dunkt. Dankjewel, Benny VDB!

Geproefd door Mark Dermul op 12-08-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Brouwerij: Nevel
Regio: Nederland
Fles: Nevel Oogst, Batch No. 4, 75cl, 244 bts
Kleur: troebel goudblond
ABV: 7.5%

Complex

Nevel Oogst is een buitenbeentje, want geen wild bier. Het is een cider, geproduceerd met hoogstamappels, zoals Bellefleur, Groninger Kroon, Santana, Elstar en Sterappel (alsook peer en nashipeer uit voedselbos Ketelbroek in Groesbeek, net buiten Nijmegen en vlak bij de Duitse grens). Ik liet me vertellen dat cider eigenlijk een ‘bierstijl’ is die zijn oorsprong vond in Baskenland. Geen idee of dat klopt (ik dacht eerder Frankrijk of Engeland), maar wat ik wel weet is dat het goedje verkregen wordt door de vergisting van appelsap. In dit geval gaat het om spontane vergisting met de gist die heel natuurlijk verschijnt op de schil van de appels. De cider rijpte 6 maanden lang op eikenhouten vaten. De Nevel Oogst schenkt een troebel goudblond, maar van enige kraag is hier geen sprake (note to self: logisch, hé kerel, het is geen bier!).

De neus heeft nochtans flink wat weg van een wild & sour ale met dat typisch zoetzure en flink wat aardse tonen. Deze Oogst ruikt naar appelmoes op steroïden, varens, vers geoogste rabarber en groenhout. Mooi.

Op smaak is het duidelijk wél een cider, want nu krijg ik niets dan appels en peren, aangevuld met een zachte toets van tannine. Zacht parelend. Wordt midpalate relatief droog en begint zelfs iets complex te vertonen. Hij wordt namelijk een tikkeltje romig en geeft nu ook wat tropisch fruit. Denk ananas en perzik. Leuk!

De afdronk is relatief lang – in zijn genre – en bevredigend.

Dit is niet zomaar een cider, toch? Complex beestje en ik ben er tuk op.

Geproefd door Mark Dermul op 12-08-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Glenallachie
Regio: Schotland (Speyside)
Fles: Glenallachie 7 Year Old 2014/2022 for MMM, 50 bts
Kleur: koper
ABV: 51.2%

Madeira

Voor onze derde release in de Mythical Series selecteerden Manny en ik een jonge GlenAllachie die in 2014 werd gestookt en 7 jaar lang op een wel erg speciaal vat gelagerd werd: een madeira hogshead. Madeira is een versterkte, lang houdbare wijn afkomstig van het gelijknamige Portugese eiland en wordt geproduceerd van de Tinta Negra druif (een variant van de Pinot Noir). Het samenspel van de wijn en de malt deed ons meteen verliefd worden op deze malt.

Heerlijk romige neus op appels gebakken in roomboter, aardbeien, kersen, kumquats en sultanas. Iets van noten en een toets van mokka gaan een hint van pomelo vooraf. Quasi tropisch!

Romig zoet op een confituur van appels, peren, aardbeien, kersen en opgeleukt met kruidnagel en kaneel. Lekker pittig, hoor. Boenwas en honing treden bij en zorgen voor dat heerlijke mondgevoel. Echt vol en rijk smaakpallet.

In de zoete en kruidige afdronk verschijnt een eerste drogende effect als van rozebottelthee en een zachte toets van tannine. Die afdronk is overigens gerust lang te noemen.

Heerlijk smaakbommetje dat geen water nodig heeft en een excellente keuze – al zeggen we het zelf – voor onze derde release in de Mythical Series. Met wederom een prachtig kunstwerk van Ansgar Speller op het label, dat spreekt. Gelimiteerd tot slechts 50 flessen.

87/100

Geproefd door Mark Dermul op 04-08-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Brouwerij: Nevel
Regio: Nederland
Fles: Nevel Roos, 75cl
Kleur: roodbruin
ABV: 5.8%

Culinair

Roos is – zoals de naam al aangeeft – een wild bier van Nevel met rozenbottel en gefermenteerde rozenbladeren. Het bier is ontwikkeld in samenwerking met ’t Amusement, een gastronomisch restaurant in Arnhem, geopend in 2011 door de toen amper 20-jarige chef-kok Estée Strooker. De rozenbottel en rozenblaadjes komen uit de binnentuin van ’t Amusement. Eetbare bloemen is één van haar specialiteiten. Daarnaast staat ook nog het volgende op het receptuur: spar-, den- en sleedoorntakken en berk. Het bier komt van een enkel vat en houdt het midden tussen een saison en een donker bier. Nevel Roos schenkt een troebel roodbruin met een beige kraag die zich sterk vormt (eigenlijk wat last heeft van oversaturatie) maar toch weer snel gaat liggen. In de fles, daarentegen, blijft een dikke schuimkraag staan. Het bier werd gebotteld op 11 november 2020 en wordt best binnen de twee jaar gedronken. Ik ben nog mooi op tijd, dus.

De neus is slechts zachtjes zuur maar vooral erg zoet op rozen, karamel en allerhande rood fruit, met aardbeien en frambozen in een hoofdrol. Met de ogen dicht moet ik zelfs even aan rode wijn denken.

Op smaak gaat het zuurtje alvast de hoogte in, maar het rode fruit en de karamel tekenen ook hier present. Slechts een heel klein bittertje verschijnt. Als je van een bier kan spreken dat het in balans is, dan is dit zeker een goed voorbeeld.

De finish is – voor een bier – alvast verrassend lang. Het zoete fruit komt eerst, maar evolueert dan naar een bevredigende, zacht zure toets. Prima!

Dit is wat mij betreft een culinair bier (wat wellicht ook de bedoeling was van Estée, want ze serveert het immers in haar restaurant). Dit zou volgens mij niet alleen perfect passen bij een groentemenu, maar evengoed een flinke steak kunnen begeleiden.

Geproefd door Mark Dermul op 12-08-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).