WhivieBlog

Brouwerij: Wolf & Fox Brewery
Regio: België
Fles: Wolf & Fox Triple Cider, 75cl
Kleur: roestbruin
ABV: 8.7%

Drie Fermentaties

Wolf & Fox Brewery is craft-brouwerij in… Gent! Drie vrienden (rugby coaches in Gent, nota bene) besloten een ciderbrouwerij te beginnen toen de Belgische fruitboeren enkele jaren geleden voor het eerst aan de alarmbel trokken omdat ze duizenden tonnen appels en peren niet meer verkocht kregen wegens een terugloop in exportmogelijkheden. Ze persen het sap zelf in de brouwerij (en werken dus niet met sapconcentraten) en maken ook geen gebruik van smaakadditieven of toegevoegde suikers (of eventuele gistremmers). In het glas zit de Fox & Wolf Triple Cider (zo genoemd omwille van drie fermentaties) die troebel roestbruin schenkt met een beige kraag die nog geen 5 tellen standhoudt.

Wederom frisse appelmoes, maar zoeter dan de Journey. Iets wat me aan gummi kersensnoep doet denken. Dit valt mij heel goed mee en leunt dichter aan bij een wild bier dan bij een cava.

Op smaak krijg ik naast een karrenvracht aan appels ook nog een toets van pompelmoes en iets floraal. Een licht zurige toets begint langzaam maar zeker toch te domineren.

De afdronk is eerder kort en licht drogend.

Dit is een pak complexer dan de Journey en echt de moeite om eens te proeven. Dankjewel, Benny VDB.

Geproefd door Mark Dermul op 12-08-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Brouwerij: Wolf & Fox Brewery
Regio: België
Fles: Wolf & Fox Journey
Kleur: witte wijn
ABV: 7.5%

Appelsap op Alcohol

Bier en cider worden vaak met elkaar vergeleken, maar zijn toch totaal verschillend. Cider is immers een alcoholische drank die verkregen wordt door het fermenteren van appels. De brouwer kiest vaak verschillende soorten om zo tot een smaak- en alcoholvariëteit te komen. Maar eigenlijk komt cider dus dichter in de buurt van wijn dan van bier. Het wordt tenslotte gemaakt van vergiste suikers uit vruchtensap (in het geval van wijn is dat uiteraard van druiven) terwijl de suikers bij bier uit gemout graan komen. Cider wordt na vergisting verder op smaak gebracht door enkele maanden rijping op eikenhouten vaten (wat we ook bij sommige bierstijlen kennen, natuurlijk). Nu zit in het glas de Journey van de Gentse Wolf & Fox Brewery. De Journey verscheen voor het eerst in 2019 en is een cider van rode en groene Belgische appels. Hij schenkt net als een champagne: kleur van witte wijn, lekker helder, met flink wat bubbels.

Frisse appelmoes op de neus met een snoeperig kantje. En daarmee is eigenlijk alles gezegd. Maar dat is niet meer dan normaal, toch? Het is immers bubbelend appelsap op alcohol, dus niet flauw doen.

Yup, ook op smaak is het precies volgens verwachting. Zacht parelend appelsap met een lichte bite. Het is ook een tikkeltje drogend, moet ik bekennen. Da’s een pluspunt, by the way.

De afdronk is licht en kort.

Verfrissend drankje en kan perfect al aperitiefje dienen, maar gaat wat mij betreft ook prima bij zachte kaas. Ze hebben overigens ook een perencider die naar de naam ‘Voyage’ luistert. Moet ik eens proberen, me dunkt. Dankjewel, Benny VDB!

Geproefd door Mark Dermul op 12-08-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Brouwerij: Nevel
Regio: Nederland
Fles: Nevel Oogst, Batch No. 4, 75cl, 244 bts
Kleur: troebel goudblond
ABV: 7.5%

Complex

Nevel Oogst is een buitenbeentje, want geen wild bier. Het is een cider, geproduceerd met hoogstamappels, zoals Bellefleur, Groninger Kroon, Santana, Elstar en Sterappel (alsook peer en nashipeer uit voedselbos Ketelbroek in Groesbeek, net buiten Nijmegen en vlak bij de Duitse grens). Ik liet me vertellen dat cider eigenlijk een ‘bierstijl’ is die zijn oorsprong vond in Baskenland. Geen idee of dat klopt (ik dacht eerder Frankrijk of Engeland), maar wat ik wel weet is dat het goedje verkregen wordt door de vergisting van appelsap. In dit geval gaat het om spontane vergisting met de gist die heel natuurlijk verschijnt op de schil van de appels. De cider rijpte 6 maanden lang op eikenhouten vaten. De Nevel Oogst schenkt een troebel goudblond, maar van enige kraag is hier geen sprake (note to self: logisch, hé kerel, het is geen bier!).

De neus heeft nochtans flink wat weg van een wild & sour ale met dat typisch zoetzure en flink wat aardse tonen. Deze Oogst ruikt naar appelmoes op steroïden, varens, vers geoogste rabarber en groenhout. Mooi.

Op smaak is het duidelijk wél een cider, want nu krijg ik niets dan appels en peren, aangevuld met een zachte toets van tannine. Zacht parelend. Wordt midpalate relatief droog en begint zelfs iets complex te vertonen. Hij wordt namelijk een tikkeltje romig en geeft nu ook wat tropisch fruit. Denk ananas en perzik. Leuk!

De afdronk is relatief lang – in zijn genre – en bevredigend.

Dit is niet zomaar een cider, toch? Complex beestje en ik ben er tuk op.

Geproefd door Mark Dermul op 12-08-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).