WhivieBlog

Tobermory Distillery
Isle of Mull
PA75 6NR
Scotland
Tel +44 1688 302645
www.tobermorymalt.com

Veilige Haven

Tobermory is de enige distilleerderij op het eiland Mull, ten westen van het vasteland van Schotland. Ze werd opgericht in 1798 en ligt in het dorp met dezelfde naam – Tobermory – aan het einde van een pier in een wijk die de naam Ledaig draagt, wat Keltisch is voor ‘veilige haven’. Toen de distilleerderij door John Sinclair werd gebouwd in 1798 kreeg ze trouwens oorspronkelijk de naam Ledaig mee (wordt ‘letchik’ uitgesproken). Het was een serieuze opsteker voor de vissersbevolking van Mull, want plots werd Tobermory een belangrijke haven.

Tobermory’s geschiedenis is doorspekt met periodes van sluitingen en overnames. De belangrijkste sluitingen vonden plaats van 1837 tot 1878 en van 1930 tot 1972. En tijdens de Tweede Wereldoorlog was de distilleerderij de kantine van de Geallieerde matrozen, die in Tobermory gelegerd waren.

In 1979 werd uiteindelijk de Tobermory Distillers Ltd opgericht en wijzigde de naam van de distilleerderij officieel van Ledaig naar Tobermory. Maar erg succesvol waren ze niet en een deel van de eigendommen diende verkocht om het hoofd boven water te houden.

In 1993 verscheen Burn Stewart Distillers Ltd ten tonele, die Tobermory en al hun liggende stocks overnam. Sindsdien is de distilleerderij constant in productie gebleven. Burn Stewart is overigens ook bekend als de eigenaar van Black Bottle, Bunnahabhain, Deanston en Scottish Leader.

Drie Stijlen

Tobermory verkoopt 85% van de jaarlijkse productie aan blenders, dus slechts 15% wordt als single malt op de markt gebracht. Die 15% wordt opgedeeld in 3 stijlen.

De belangrijkste is Tobermory Single Malt, een ongeturfde whisky. Daarnaast wordt een licht geturfde versie vermarkt onder het label Ledaig. Tot slot is er een zwaar geturfde whisky, die je enkel in de distillery shop kan krijgen, die de naam Iona meekreeg (genoemd naar een klein eiland dat aan Mull grenst en makkelijk per boot bereikbaar is). De range kreeg overigens een compleet nieuwe look in 2010.

Range

Tobermory 10 Year Old
Tobermory 15 Year Old
Tobermory 32 Year Old
Ledaig 10
Iona (distillery exclusive)

The Creative Whisky Co Ltd
94 Nottingham Road
Keyworth, NG12 5GT
UK
Tel +44 115 846 9928
www.creativewhisky.co.uk
david@creativewhisky.co.uk

Exclusive Malts in Exclusive Casks Creating an Exclusive Range

Sterke Stirk

De Creative Whisky Company is het geesteskind van David Stirk. Zijn bedrijf is gespecialiseerd in exclusieve single cask bottelingen. Ze zijn dan ook niet te vinden in de supermarkten, maar enkel bij gespecialiseerde whisky retailers (zoals de Whiviesponsors).

David Stirk richtte zijn bedrijf op in 2005 om zijn passie voor uitstekende single malt whisky te kunnen verder zetten. Het is David die nog steeds als enige instaat voor de selectie van de vaten die gebotteld worden. In een vorig leven was hij nog tasting coördinator en journalist voor het prestigieuze Whisky Magazine. Daarnaast publiceerde hij ‘The Malt Whisky Guide’ en het fel bekritiseerde ‘The Distilleries of Campbeltown’. Ook op zijn resumé staat een functie bij de oudste onafhankelijke bottelaar die Schotland rijk is – waar hij tevens instond voor de selectie van de te bottelen fusten.

David Stirk: ‘Ik heb de laatste 15 jaar research gedaan om de nodige kennis en deskundigheid op te doen om de beste vaten uit Schotland te kunnen uitkiezen. Elke fles die ik aflever krijgt mijn persoonlijke garantie dat ik de whisky heb onderzocht: nosen, tasten en goedkeuren.’

Hij reisde al heel de wereld rond om whisky tastings en masterclasses te begeleiden (zoals in Gent in juni vorig jaar). Hij staat erom bekend zijn uiteenzettingen te doorspekken met heel wat humor. Plezier gegarandeerd.

De range van de Creative Whisky Company is onderverdeeld in drie brands: Exclusive Malts, Exclusive Casks en Exclusive Range.

Exclusive Malts

De Exclusive Malts (EM) zijn single casks op vatsterkte. De leeftijd variëert van 8 jaar tot zelfs 40 jaar. Zo selecteert David ieder jaar zo’n 24 vaten uit (gewoonlijk minder!) die in deze range gebottled worden. Op het label wordt telkens een vogel afgebeeld (die niets met de whisky te maken heeft).

Een speciale vermelding mogen we hier wel plaatsen voor de Macduff 2000 for The Bonding Dram (met een Vlaamse Gaai op het label), geselecteerd door Jeroen en vrienden (waaronder ondergetekende – waar ik toch wel een beetje trots op ben). En eerder proefden we ook al de Bunnahabhain 1997 uit deze range. Heerlijk!

Exclusive Casks

De Exclusive Casks (EC) betreft tevens bottelingen op vaststerkte, maar elke whisky kreeg nog een speciale finish op een ander soort eik. David zoekt hiervoor de beste wijn-, sherry-, port-, Madeira en andere vaten uit, afkomstig van Bordeaux, Rioja, Jerez, Porto, Barolo, Oost- en West-Europa & Amerika.

Normaliter krijgen de whisky’s een finish van 3 maanden, maar soms beslist David wat langer te wachten. Als zijn neus zegt dat er nog een extra dimensie kan worden toegevoegd, stelt hij het onvermijdelijke nog even uit, tot onze grote vreugde.

Exclusive Range

De Exclusive Range (ER) bestaat uit voornamelijk jonge whisky’s van 8 tot 16 jaar. Ze worden gebotteld op verschillende sterktes en mikken eerder op easy-drinkers, zonder evenwel in te boeten op kwaliteit of complexiteit.

Want David’s filosofie is dat een whisky aan vier voorwaarden moet voldoen:

1) affordable

2) rich in flavour

3) good from nose to finish

4) affordable! (wat het belang dat David hier aan hecht onderstreept).

Dat gezegd zijnde ga ik mij nog zo’n Auchentoshan 11 Year Old inschenken. Slàinte!

Glenrothes Distillery
Burnside St, Rothes
Aberlour, Banffshire
AB38 7AA Scotland
Tel +44 1340 872 300
Fas +44 1340 872 172
www.theglenrothes.com

Maturity matters, not age

Rampspoed

De distilleerderij, één van vijf in Rothes in de Speyside, werd gebouwd door James Stuart & Co in 1878. James Stuart was op dat moment ook werkzaam bij The Macallan. Het eerste distillaat liep uit de alambieken op 28 december 1879, dezelfde dag waarop de Tay Bridge instortte.

Dat Glenrothes een moeilijk start kende blijkt uit het feit dat ze al snel werd overgenomen door Highland Distillers Ltd, die reeds Bunnahabhain op Islay bezaten. Glenrothes bleef niet gespaard van haar eigen rampen. Zo liep de distilleerderij ernstige schade op bij een brand in 1897, waarbij zo’n 900.000 liter whisky verloren ging. In 1903 liep ze opnieuw averij op na een hevige explosie. In 1962 werd ze nagenoeg volledig in de as gelegd door een tweede hevige brand. De eigenaars maakten van die ramp gebruik om de distilleerderij uit te breiden. In 1982 werden de stills uitgebreid naar 5 wash stills en 5 spirit stills.

Vreemd genoeg zijn de gebouwen en installaties eigendom van de Edrington Group (voorheen Highland Distillers), maar is het label Glenrothes sinds 2010 eigendom van de onafhankelijke bottelaar Berry Brothers & Rudd.

Vintage

Glenrothes gebruikt voor rijping bourbonvaten, maar het overgrote deel gaat in Spaanse eik (dus ex-sherry).

Het unieke aan de releases van Glenrothes (of toch sinds 1994), is het feit dat ze hun flessen geen leeftijd opplakken, maar het distillatiejaar meegeven, wat ook wel ‘vintage’ wordt genoemd. De enige release zonder ‘vintage’ is de Select Reserve. Ze hebben ook enkele Single Cask bottelingen op de markt gebracht.

De stijl wordt omschreven als warm en mondvullend, romig met de klassieke Speyside fruitigheid van peren. Hij heeft een kruidig, rijk karakter dat wijlen whiskygoeroe Michael Jackson omschreef als een ‘geparfumeerde, kruidig-fruitige, after dinner dram’.

Wat niet als single malt wordt gebotteld, verdwijnt in de blends Cutty Sark en The Famous Grouse.

Range

De range van Glenrothes bestaat ondermeer uit deze bottelingen:

· Select Reserve (NAS)

· 1998

· 1988

· John Ramsay (de in 2009 op pensioen gegane Malt Master)

· Alba Reserve

· 1991

· 1994

· 1987

· 1985

· 1978

· 1975

Van deze laatste, de Vintage 1975, bestaan 3708 flessen. Hij werd gebotteld in 2006 en kost zo’n 400 pond.

Scotch Malt Whisky Society (SMWS)
www.smws.com

Every bottle is the same. Every whisky is different.

De Scotch Malt Whisky Society – of kortweg SMWS – is een uniek en wereldwijd genootschap van whiskyliefhebbers. Ze zien het als hun missie om de allerbeste single casks te bottelen en beschikbaar te stellen; weliswaar alleen voor hun leden, de flessen zijn niet in de winkel te koop!

Het is dus een club, waarvan je lid moet worden.

Het genootschap werd opgericht in 1983 door een aantal whiskyvrienden, na het delen en proeven van een fijne malt. Enkele jaren later besloten ze andere in de mogelijkheid te stellen toe te treden tot de club. Ze hebben sindsdien al meer dan 800 vaten gebotteld van meer dan 100 distilleerderijen in Schotland. De whisky’s worden door velen de hemel in geprezen en dat is voor een groot deel terecht. Ze bottelen hun flessen – die er allemaal hetzelfde uitzien op het label na – rechtstreeks van het vat, dus op cask strength, gewoonlijk tussen de 55 en 65% ABV, in plaats van het meer gangbare alcoholpercentage van 40 tot 46%. De SMWS gaat er ook prat op de whisky’s niet te kleuren, noch te koelfilteren.

Omdat ze enkel single casks bottelen is de opbrengt beperkt van zo’n 200 tot maximaal 700 flessen, afhankelijk van de leeftijd en het type vat. Het zijn dus stuk voor stuk unieke bottelingen en op is op.

Bottle List en unieke benamingen

Elke fles heeft een uniek nummer en unieke, beschrijvende benaming. Het eerste nummer verwijst naar de distilleerderij, het tweede naar de botteling. Uit respect (lees: in opdracht van) de distilleerderijen, worden de namen niet vermeld. Maar de omschrijvingen laten dikwijls weinig aan de verbeeldingen over. Een lijst is overigens makkelijk te vinden op het internet.

Een paar voorbeeldjes:

· 4.141 Simply Delicious: 4 is Highland Park, 141e botteling.

· 5.24 Frisky Whisky: 5 is Auchentoshan, 24e botteling

· 73.32 Dab It Behind Your Ears: 73 is Aultmore, 32e botteling

· 125.36 A Tapestry Of Tropical Tastes: 125 is Glenmorangie, 36e botteling

Klein was onze verbazing toen bleek dat de Belgische agent voor SMWS Benelux niemand minder is dan onze eigen Luc Timmermans. Het zal hem wel plezieren dat de distilleerderij met nummer 1 zijn favoriet uit de Vallei van het Groene Gras is.

Far Flung Flavours

Om de missie van het genootschap in de verf te zetten, heeft de Society besloten drie unieke en ongewone malts te bottelen in een speciale set voor haar leden. De ‘Far Flung Flavours’ zijn sinds 5 november beschikbaar voor de leden.

De Far Flung Flavours zijn:

· 27.84 Clint Easwood In The Saddle (Springbank 1997, cask 733)

· 53.143 Sweet Innocence Sacrificed On Bonfires (Caol Ila 1989, cask 5427)

· 76.77 Hansel And Gretel (Mortlach 1994, cask 4848)

Het betreft zoals steeds drie single casks, maar de Society was van mening dat deze de enorme diversiteit aan smaken die de leden kunnen ontdekken, perfect uitbeelden. Ze kregen overigens een uniek label mee, zijn enkel in sets beschikbaar (£220 tot £260) en gelimiteerd tot 209 flessen elk.

Lidmaatschap

Ondertussen is de SMWS een wereldwijde club met leden vanuit alle windstreken. Het hoofdkwartier is gevestigd in Edinburgh, maar ook de Benelux heeft haar eigen SMWS-aftakking, met thuisbasis Roosendaal in Nederland.

Lidmaatschap van de SMWS Benelux kost 110 EUR. Hiervoor krijg je een leuk kennismakingspakket met daarin een lijst van de distilleerderijen, een notitieboekje, een leden-handboek, een Society pin en 4 flesjes van 5cl, alsook het laatste nummer van Unfiltered, het SMWS ledenmagazine. Daarnaast geniet je van volgende voordelen: een newsletter (getiteld ‘Unfiltered’, 3x per jaar) en lijst van beschikbare flessen, toegang tot de Society Tastings (of andere evenementen) die regelmatig worden gehouden (wereldwijd), en uiteraard die exclusieve flessen kopen!

Het lidmaatschap kan je nadien jaarlijks hernieuwen voor 60 EUR. Wie dit kostenplaatje wat te hoog vindt, kan ook opteren voor een ‘digitaal lidmaatschap’ van 25 EUR per jaar. Je ontvangt dan niets thuis, maar enkel de lijst van de bottelingen per e-mail. Je geniet natuurlijk wel de mogelijkheid om flessen online te bestellen.

Vandaag de dag heeft de Scotch Malt Whisky Society afdelingen in 14 landen, bottelt zo’n 300 vaten per jaar van meer dan 125 distilleerderijen en telt bijna 30.000 leden.

Linkwood Scotch Whisky Distillery
Elgin
Morayshire
IV30 3RD
Scotland
Tel : +44 1343 553 800

Peter Brown richtte in 1821 zijn destilleerderij op en begon 3 jaar later met het stoken van whisky in Linkwood, ten zuiden van Elgin. Hij noemde zijn destilleerderij naar het landgoed waar de productiegebouwen gelegen zijn.

Onder de leiding van James Walker in de jaren 1840, bereikte de productie voor het eerst méér dan 90.000 liter per jaar.

Na de dood van Peter Brown leidde diens zoon William Brown 30 jaar lang de zaak. Onder zijn bewind bouwde deze Speyside destilleerderij een stevige reputatie op. Hij bracht de jaarproductie naar 227.000 liter.

In 1872 liet William de gebouwen volledig opknappen. Het was de aanzet tot een beursgang. Hiertoe richtte de Brown familie in 1897 de Linkwood-Glenlivet Co Ltd op.

Vanaf 1902 tot aan zijn dood in 1932 werd Linkwood beheerd door Innes Cameron. In 1933 kocht de Scottish Malt Distillers Ltd. (SMD) de zaak voor £80.000, tot de leiding overging naar Distillers Company Ltd in 1936.

Zoals vele destilleerderijen werd de Linkwood Distillery gesloten tijdens de volledige periode van Wereldoorlog II.

Bij de heropening kwam de dagelijkse leiding in handen van Roderick Mackenzie. Mackenzie was zo bang dat de kwaliteit van het whiskymerk verloren zou gaan. Daarom verbood hij elke wijziging in de gebouwen van Linkwood. Het gerucht gaat dat zelfs spinnewebben niet verwijderd mochten worden. Roderick zou de destilleerderij 18 jaar lang leiden.

Zowel in 1962 als in 1971 onderging de destilleerderij grote verbouwingen. Bij de laatste werd het aantal stills van 2 uitgebreid naar 6. Naast het feit dat de capaciteit verdrievoudigd werd, werd het traditionele karakter van Linkwood behouden. De 4 extra stills zijn exacte kopieën van de orginele distilleervaten; en zoals de legende het wil: inclusief de bulten en de deuken.

In 1985 werd het oude gedeelte van de destilleerderij – The Original Victorian Still House – gesloten. Vijf jaar later, in 1990, werd het opnieuw in dienst genomen. Linkwood is vandaag in handen van Diageo. Slechts 2% van de volledige productie wordt op de markt gebracht als single malt. Het leeuwendeel wordt verbruikt in de blends uit de UDV-groep, zoals White Horse, Haig, Bells en Dimple.

Sinds de beginjaren werkt de Linkwood Scotch Whisky Distillery met stills die een grote capacitiet hebben. Vandaag de dag bestaan de installaties van de destillerderij uit: één gietijzeren mash tun; 11 Oregon dennenhouten washbacks en 6 Pot stills, waarvan 3 wash en 3 spirit stills.
Voor zijn water, gebruikt de destilleerderij meedere bronnen in de buurt van Millbuies Loch. De sprit wordt gerijpt op ex-bourbon casks.

Range

Linkwood 12 Year Old (Flora & Fauna)

Linkwood 22 Years Old 1972 Rare Malt Selection

Linkwood 22 Years Old 1974 Rare Malt Selection

Linkwood 23 Years Old 1973 Rare Malt Selection

Linkwood 26 Years Old 1975 Rare Malt Selection

Linkwood 30 Years Old 1974 Rare Malt Selection

Rosebank Distillery
Falkirk FK1 5BW
Scotland
Gesloten sinds 1993.

Queen of the Lowlands

De distilleerderij uit de Lowlands werd opgericht in 1798. Ze ligt aan de oevers van het Forth & Clyde-kanaal tussen Edinburgh en Glasgow in Camelon. Rosebank begon haar leven overigens als de ‘Camelon Maltings’. Pas in 1840 maakte oprichter James Rankine er een distilleerderij van. In 1864 voerde R. Rankine, de zoon van de oprichter, grote verbouwingen uit. Het zou tot 1894 duren voordat Rosebank Distillery Ltd als bedrijf werd opgericht. In 1914 zal ze, samen met een aantal andere distilleerderijen, deel gaan uitmaken van de Scottish Malt Distillers (wat later de DCL-groep werd).

Rosebank werd door Diageo lange tijd overwogen om de Lowlands te gaan vertegenwoordigen in hun Classic Malts-reeks, maar uiteindelijk ging die eer naar Glenkinchie, wat het lot van Rosebank voor een stuk bezegelde.

Tot haar sluiting in 1993, werd Rosebank als één van de beste Lowlanders beschouwd. Ook vandaag de dag zijn liefhebbers en kenners het er over eens dat Rosebank een topper is. Ze kreeg dan ook de bijnaam ‘Queen of the Lowlands‘. Maar als je ziet hoe de gebouwen er vandaag de dag bij liggen, dan is het een koningin die van haar troon gevallen is.

Lange tijd werd gehoopt dat Rosebank opnieuw tot leven zou worden gewekt, maar dat bleek ijdele hoop, want in 2006 werden delen van de distilleerderij-gebouwen verkocht aan British Waterways en Westpoint Homes, die het omtoverden in appartementen en een Beefeater restaurant. Wat er nog van productiemateriaal stond (zoals de distilleerkolven) werd in januari 2009 gestolen door koperdieven. Het is nu wel zeker dat Rosebank nooit zal herrijzen…

Range

De whisky werd drie maal gedistilleerd (zoals dat vandaag bij Auchentoshan ook nog het geval is) en resulteerde daarom in een lichte, aromatische en vaak florale spirit. Vandaag de dag is er enkel de 12 Year Old uit de Flora & Fauna-reeks, alsook een 25 Year Old die in 2007 op de markt kwam in Diageo’s Special Releases. Hij is tevens op vatsterkte verkrijgbaar in de ‘Rare Malts’-reeks.

Een hele reeks onafhankelijke bottelingen (waaronder betaalbare single casks van Douglas Laing) zijn nog te krijgen en variëren sterk in prijs.

Distillerie Warenghem
Route de Guingamp
22300 Lannion
France
Tel : +33 2.96.37.00.08
Fax : +33 2.96.46.57.44
web – www.distillerie-warenghem.com

In 1900 creëerde Léon Warenghem – die geboren is in Nord Pas de Calais – zijn Elixir d’Armorique, een blend van 35 planten die hij vermengde met Single Malt Whisky uit Groot-Brittannië. Sinds die dag heeft de Warenghem Distillery 100 jaar expertise, traditie en vakmanschap opgebouwd in het destilleren van fruit- en kruidenlikeuren.

Henri Warenghem, Paul-Henri Warenghem en Yves Leizour bouwden gedurende de 20ste eeuw het gamma van de destilleerderij verder uit met likeuren, bier en appelbrandewijn.
Wanneer Gilles Leizour het dagelijks bestuur overnam in 1983, stortte hij zich in het avontuur om een echte whisky te stoken. In 1987 kwam de eerste WB – Breton Whisky op de markt. Het was een blend van 75% tarwe whisky and 25% gemoute gerst whisky.

Bretagne in Frankrijk is een zusterstreek van Ierland en Schotland, met sterke Keltische invloeiden. De Bretoense grond, het water en de nabijheid van de zee, leunen zeer dicht aan bij het Schotse klimaat, en maken de regio perfect voor het stoken van whisky.

Twaalf jaar na de release van hun blended whisky, kwam de eerste Bretoense single malt whisky Armorik op de markt. Nog eens 10 jaar later, in 2008, werd het gamma uitgebreid met de Galleg, een Franse blend. En op de Whisky Live trade show in Paris in 2009 werden nog maar eens twee nieuwe expressies, de Armorik Double Maturation en de Breizh Whisky voorgesteld.

Voor de productie van haar whisky’s – op basis van de dubbele destillatie – vertrouwt Warenghem op haar twee koperen stills. Voor de rijping worden enkel eiken vaten gebruikt die afkomstig zijn uit het Parc d’Armorique. In de eigen kelders krijgen de whisky’s een finish op Xeres casks.

“Tradition et innovation” (traditie en innovatie) is het motto van de 14 werknemers van de Distillerie Warenghem.

Op de 2008 Los Angeles International Wine and Spirits Competition won de Armorik Whisky de zilveren medaille en scoorde een niet onaardige 91/100 in Jim Murray’s “Whisky Bible 2010”.

Range

Single Malt
ARMORIK, Double Maturation
ARMORIK, Single Malt

Blended
BREIZH WHISKY, Edition spéciale
GALLEG
WB – Whisky Breton

Melmor Chouchen
Diwall Beer
Fine & Pommeau de Bretagne
Liquors & spirits

Glen Grant Distillery
Elgin Road, Rothes, Banffshire AB38 7BS
Scotland
Tel +44 1340 832118
Fax +44 1340 832104
www.glengrant.com
info.gg@glengrant.com

Seductively smooth, fruity & rich

In 1840 besloten de gebroeders James en John Grant (op dat ogenblik managers van de ter ziele gegane Dandelaith distilleerderij) een licentie aan te vragen om legaal te gaan stoken en richtten Glen Grant Distillery op in de Speyside. In 1861 zijn ze de eersten die hun distilleerderij voorzien van verlichting op electriciteit.

Na het overlijden van John Grant in 1864 wordt James Grant Junior de nieuwe manager. In 1897 bouwt hij aan de overkant van de weg een nieuwe distilleerderij: Glen Grant No 2 – die pas in 1965 zou omgedoopt worden tot Caperdonich (gesloten in 2002, afgebroken in 2010).

In 1953 fuseert J&J Grant met George & J.G. Smith (van Glenlivet). In 1961 wordt Glen Grant de best verkopende single malt in Italië, dankzij de vriendschap tussen enerzijds Armando Giovinetti en de Douglas Mackessack (op dat ogenblik de manager). Ook vandaag de dag wordt nog steeds zo’n 40% van de single malts verkocht in Italië.

In 1972 gaat de fusie verder en stappen de blenders Hill Thomson & Co en Longmorn-Glenlivet Ltd. De nieuwe naam is The Glenlivet Distillers. In 1973 worden de stills uitgebreid van 4 naar 6, in 1977 komen er nog eens 4 bij. Vandaag de dag kunnen zij zo’n 5,9 miljoen liter spirit produceren.

In 2006, na enkele tussenstappen met onder meer Seagrams en Pernod Ricard, wordt Glen Grant gekocht door de Campari groep voor 115 miljoen euro. In 2007 beslissen zij de look van Glen Grant te vernieuwen en wordt het visitor center gebouwd (met een prachtige Victoriaanse tuin), dat plechtig wordt geopend op 29 mei 2008.

Range

De whisky is zeer licht en delicaat, te danken aan de vorm van de alambieken. Het overgrote deel wordt gerijpt op ex-bourbonvaten (slechts 10% op sherry butts). Zo’n 50% gaat in de blends van Chivas Regal, de rest wordt als single malt vermarkt.

Het aantal bottelingen van deze distilleerderij is niet op te sommen, zo talrijk zijn ze, maar de core range bestaat uit:

• Major’s Reserve (NAS)
• 5 Year Old (enkel in Italië)
• 10 Year Old
• 16 Year Old cask strength

In augustus 2010 werd de Glen Grant 170th Anniversary Edition op de markt gebracht. Hiervoor koos de Master Distiller Dennis Malcom vaten van 1976 tot 1999.

Hij is ook zeer populair bij onafhankelijke bottelaars, zoals Duncan Taylor, Gordon & Macphail, Berry Bros & Rudd en uiteraard Samaroli, de Indie uit Italië.

Glenfarclas Distillery
Ballindaloch, Banffshire AB37 9BD
Scotland
Tel +44 1807 500257
Fax +44 1807 500234
info@glenfarclas.co.uk
www.glenfarclas.co.uk

The Spirit of Independence

De distilleerderij in Speyside wordt opgericht in 1836 (sommigen zeggen reeds in 1797) door Robert Hay, maar komt op 8 juni 1865, na Hay’s overlijden, in handen van John Grant en diens zoon George. Vandaag de dag is deze distilleerderij nog steeds in handen van de Grants of Glenfarclas, de zesde generatie al. Glenfarclas is Keltisch voor ‘de vallei van het groene gras’.

In 1960 werd het aantal stills verdubbeld van twee naar vier, in 1976 kwamen er nog eens twee bij. Ze staan erom bekend de grootste stills in Speyside te zijn en worden rechtstreeks met gasbranders verhit (wat de aanwezigheid van rummagers in de stills verklaard). De capaciteit bedraagt zo’n 3 miljoen liter spirit per jaar. Er liggen naar verluidt zo’n 50.000 vaten van 1952 tot nu te rijpen in de dertig warehouses (hoewel een goede bron me liet weten dat er geen vaten van 1952 meer zouden liggen).

In 1968 was Glenfarclas de eerste distilleerderij die whisky op vatsterkte op de markt bracht, de beroemde Glenfarclas 105. In 1973 werd het populaire bezoekerscentrum geopend, dat tijdens weekdagen open is van 10u tot 17u en zaterdags van 10u tot 16u. De ‘Ships Room’, de tastingruimte in het centrum, werd opgesmukt met houten panelen van het schip ‘Empress of Australia’. Ze krijgen jaarlijks zo’n 20.000 liefhebbers over de vloer.

Hun onafhankelijkheid wordt tevens benadrukt door het feit dat ze onafhankelijke bottelaars verbieden om de naam van de distilleerderij te vermelden op het label. Er is slechts één uitzondering. De Belgische whisky-connoisseur, -importeur en –bottelaar (en ex-Malt Maniac) Luc Timmermans, die ook wel eens Mr Glenfarclas wordt genoemd, kon de distilleerderij overtuigen hem toelating te geven niet alleen de naam, maar zelfs het logo op zijn Glenfarclas 1968 te zetten. Impressive… most impressive. En het is nog een geweldige whisky ook: een vatting van twee verschillende sherryvaten – first fill oloroso cask 702 en first fill fino sherry cask 5240 op 49,7% ABV.

De range bestaat uit een 10, 12, 15, 17, 21, 25, 30 en sinds 2010 ook 40 jaar oude single malt, alsook de ‘105’, een cask strength (60% ABV). Dan zijn er tevens zes bottelingen onder het label ‘Historic Bottlings’. De whisky wordt getypeerd door zijn volle body en is flink ge-sherried.

In 2007 bracht Glenfarclas een reeks van 43 single cask bottelingen van opeenvolgende jaargangen uit, de zogenaamde Family Casks (van 1952 tot 1994), gevolgd door nog nieuwe releases in 2008, 2009 en 2010. Eveneens in 2010 werd de Glenfarclas 40 Year Old (46%) gelanceerd, die op de recente Malt Maniac Awards een gouden medaille in de wacht sleepte.

Eerder al won Glenfarclas een heleboel eretitels, waaronder ‘Distiller of the Year’ in 2006.

Caol Ila Distillery
Port Askaig
Islay, Argyll PA46 7RL
Scotland
Tel +44 1496 302760
www.malts.com

Caol Ila, wat Keltisch is voor ‘The Sound of Islay’, naar de gelijknamige oversteek, ligt vlakbij Port Askaig op het eiland Islay. Ze werd opgericht in 1846 voor Hector Henderson, die ze in 1854 verkocht aan Norman Buchanan. Het is vandaag de dag de grootste distilleerderij op het eiland met een mash tun van 13 ton, 8 washbacks 6 stills (3 paren).

In 1863 kwam ze in handen van Bulloch Lade & Co uit Glagow, whiskyhandelaars, die op hun beurt failliet gingen in 1920. In 1927 nam een consortium, onder de welluidende naam Caol Ila Distillery Company Limited, het bedrijf over. Later zou dit DCL worden, wat nog later United Distillers werd, uiteindelijk Diageo. Van 1930 tot 1937 was de distilleerderij gesloten, alsook een periode tijdens de Tweede Wereldoorlog. Sinds 1974 betrekken zij hun mout van de Port Ellen Maltings.

Jaarlijks worden er zo’n 3,8 miljoen liter spirit geproduceerd. Pas in 2002 zou de eerste officiële botteling verschijnen (de Flora & Fauna en Rare Malts niet meegerekend). Daarvoor ging het overgrote deel naar Johnnie Walker. Vandaag de dag zijn er echter een hele range single malt bottelingen:

· 8 year old unpeated style (2006, 2007 en 2008 op vatsterkte)

· 10 year old unpeated style

· 12 year old unpeated style

· 12 year old

· 18 year old

· 25 year old

· 1993 Distiller’s Edition Moscatel finish

· Natural Cask Strength (Distillery Only)

· 1979 25 year old

· 1996 Distiller’s Edition

· 1996 Feis Ile 2009

· Cask Strength 61,6%

De 12, 18 en Cask Strength vormen de core range en zijn ook in een 3-pack van 20cl flesjes verkrijgbaar.

Ook bij de onafhankelijke bottelaars is Caol Ila een graag geziene malt.

Caperdonich Distillery
Rothes, Aberlour
Banffshire AB38 7BN
Scotland
Tel +44 1542 783000

Caperdonich is niet meer.

In 1897 werd ze gebouwd als uitbreiding van Glen Grant. Ze werd ook een tijdje Glen Grant No 2 genoemd. Net als zo velen, was ook Caperdonich slachtoffer van de beruchte Pattison Crash en moest in 1902 sluiten. Het zou duren tot 1965 alvorens ze opnieuw zou gaan stoken, onder het eigenaarschap van The Glenlivet & Glen Grant Distilleries. Op dat ogenblik werd de naam gewijzigd naar Caperdonich. Het productieapparaat was zeer modern voor die tijd en kon door slechts twee man gerund worden.

In 1977 komt Caperdonich (samen met Longmorn, Benriach, Glen Grant en The Glenlivet) in handen van Seagrams, dat op haar beurt in 2001 wordt overgenomen door Pernod Ricard en Diageo.

De productie richt zich volledig op de markt van de blenders en Caperdonich is een onderdeel in 100 Pipers, Chivas Regal en Passport. In 2005 verschijnt de enige officiële botteling, een cask strength 16 year old. Bij de onafhankelijke bottelaars – met Duncan Taylor voorop – is Caperdonich een populaire whisky.

In 2002 ging de distilleerderij in de mottenballen, In 2009 werd ze dan uiteindelijk verkocht aan Forsyths (onder meer bekend als de bouwers van koperen pot stills en alambieken). Nu is het doek definitief over Caperdonich gevallen, want in november 2010 ging ze tegen de vlakte.

Hartverscheurend beeld en ongetwijfeld slecht nieuws voor liefhebbers van deze Speysider, want de prijzen zullen ongetwijfeld de hoogte ingaan, zoals dat ook het geval was met Port Ellen, Banff, Glen Mhor, Kinclaith, Ladyburn en vele andere distilleerderijen die ter ziele gingen.

Glenglassaugh Distillery
Portsoy, Aberdeenshire
Scotland AB45 2SQ
tel +44 1261 842 367
www.glenglassaugh.com

Geschiedenis

Glenglassaugh werd in 1875 opgericht in Portsoy, vlakbij de noordelijke kust van de Speyside (maar net er buiten en dus is dit een Highland distilleerderij), gebouwd op de oude Craig Mills boerderij. De eerste eigenaar was de wijnhandelaar James Moir, zijn twee neven Alexander en William Morrison en een zakenpartner, de locale kopersmid Thomas Wilson.

De meeste whisky ging oorspronkelijk in de blend Teacher’s uit Glasgow. Na het overlijden van zijn oom Moir, zijn neef William en hun partner Wilson, verkocht Alexander Morrison in 1982 de distilleerderij aan Robertson & Baxter, maar die maakten zich er nog hetzelfde jaar vanaf voor zo’n 15.000 pond aan de Highland Distilleries Co. Ltd (vandaag de dag een onderdeel van Edrington). Tegen 1898 lag de productie op zo’n 110.000 gallons, totdat de Pattison Crash roet in het eten gooide.

In 1908 ging de distilleerderij dicht en zou dat blijven voor meer dan 40 jaar. Pas in 1950 begon de heropbouw van de distilleerderij. De capaciteit werd meer dan verdubbeld en tegen 1960, dankzij de nieuwe, grotere alambieken. De productie tussen 1960 en 1986 – wanneer Glenglassaugh opnieuw voor lange tijd in de mottenballen zou gaan – ging integraal naar de blenders, met name Cutty Sark en The Famous Grouse. Het is opmerkelijk dat Glenglassaugh dus sinds de oprichting, meer dicht is geweest dan in productie. Het zag er lang naar uit dat de distilleerderij de rangen van de silent stills zou gaan vervoegen.

Nieuw leven ingeblazen

Maar in 2009 legde de Scaent Group, de Nederlandse energiereus, de som van 5 miljoen pond op tafel voor Glenglassaugh en zo’n 400 nog rijpende vaten. Vooral die stock waren interessant, want Glenglassaugh kon zo heel snel een 21 Year Old, 30 Year Old en zelfs een 40 Year Old op het publiek loslaten. Onder leiding van Stuart Nickerson, de nieuwe manager, wordt nu opnieuw gestookt en de new make wordt alvast aan de man gebracht om de inkomstenstroom te garanderen.

Range

In mei 2009 kwam al ‘The Spirit Drink That Dare Not Speak Its Name’ op de markt, al snel gevolgd door distillaat dat 6 maanden op vaten, waar eerder rode wijn in gerijpt had, werd gestoken. Die spirit kreeg de naam ‘The Spirit Drink Thab Blushes To Speak Its Name’ mee. In 2010 werd het assortiment nog meer gestroomlijnd en kwamen 4 spirits met een ABV van 50% in flesjes van 200ml op de markt die de twee Spirit Drinks vervangen.

· Clearac: new make spirit, volledig kleurloos

· Blushes: new make spirit, gedurende 6 maanden gerijpt op rode wijnvaten uit Californië

· Fledgling XB: new make spirit, gedurende 12 maanden grijpt op ex-bourbon vaten

· Peated: new make spirit, geturfd

Daarnaast hebben ze 21-, 30- en 40-jarige vervangen door een 26-, 37- en 43-jarige. Dit is nog de ‘oude’ productie. De nieuwe productie (die nu dus als spirit wordt verkocht) zal ten vroegste in 2011 als volwaardige whisky kunnen verkocht worden.

In tegenstelling tot de meeste distilleerderijen, worden de flessen van Glenglassaugh afgevuld in de bottelarij van de distilleerderij zelf.

Ze gebruiken een hele resem verschillende vaten naast de traditionele bourbon barrels, zoals wine butts waar eerder sherry of port in rijpte, maar ook kleine Octave casks van 50 liter.

Compass Box Delicious Whisky Ltd
Chiswick Studios
9 Power Road
London W4 5PY
UK
tel +44 20 8995 0899
fax +44 20 8742 1948
http://www.compassboxwhisky.com
john.glaser@compassboxwhisky.com

In 2000 zette John Glaser, na een carrière in de wijnwereld en bij Johnnie Walker, zijn eigen bedrijfje op dat de whiskywereld op zijn grondvesten zou doen daveren: Compass Box. John runt geen distilleerderij en ook geen bottelarij. Maar we mogen hem ook niet als een blender zien. Hij is een whiskykunstenaar.

Compass Box koopt de beste distillaten van de beste distilleerderijen, gerijpt in de beste vaten. Althans, dat is wat de brochure zegt. Maar wie al een whisky van Compass Box aan de lippen gezet heeft, zal dit snel beamen. De gebruikte spirit is natuurlijk van groot belang, want Compass Box heeft hier geen vat op (pun intended).

Bedoeling is dat op quasi artisanale manier nieuwe whisky wordt gecreëerd. John begon eerst in zijn eigen keuken de whisky’s te finetunen, vandaag de dag is hij innovatief op zoek naar evoluties binnen de traditionele technieken, in het bijzonder naar rijping.

Dit loopt niet altijd van een leien dakje. Omdat hij niet distilleert, is houtkeuze van groot belang. Voor zijn Spice Tree ging Glaser op zoek naar het beste hout ter wereld. Hij wilde staven van Franse eik aan de binnenkant van bestaande vaten aanbrengen, met de bedoeling de rijping gunstig te beïnvloeden. Maar de Scottish Whisky Association (SWA) wees hem erop dat er niets aan de vaten mocht worden toegevoegd en dreigde met een rechtszaak. Glaser zag dat niet zitten en haalde de Spice Tree uit de rekken. Ondertussen is er een tweede versie op de markt, gerijpt op Franse (Vogezen) eiken vaten met flink getoaste bodem en top.

Glaser verwijt de SWA kortzichtigheid: ‘They are more about the law than visionary thinking’. Terwijl de distilleerderijen steeds meer kosten besparen door efficiëntere gist te gebruiken, fermentatie- en distillatietijden in te korten, kortom één en ander te stroomlijnen, gaat de kwaliteit er volgens hem toch op achteruit. Flavour creep, zo omschrijft hij het. Minder karakter en complexiteit. Door zijn experimentele technieken wil Glaser die teloorgang tegengaan.

De range bestaat momenteel uit deze non-chill filtered en non-coloured whisky’s:

– The Spice Tree (v2)

– Lady Luck

– Asyla

– Oak Cross

– The Peat Monster

– The Peat Monster Reserve (een magnum van 1,5 liter)

– Orangerie

– Hedonism

– Hedonism Maximus

Daarnaast lanceerde Compass Box ook een speciale reeks van 16 single casks op cask strength onder de banier Canto Casks (Cask 6 is enkel beschikbaar in het Verenigd Koninkrijk en de opbrengst ervan wordt geschonken aan Cancer Research UK).

Vandaag de dag wordt John Glaser wereldwijd beschouwd als een van de meest gerespecteerde whiskymakers van zijn generatie. Hij won al 4 keer de prestigieuze titel ‘Innovator of the Year’, uitgereikt door Whisky Magazine.

Glengoyne Distillery
Dumgoyne, Near Killearn
Glasgow G63 9LB
Scotland
tel +44 1360 550 254
www.glengoyne.com
reception@glengoyne.com

In 1833 werden de 13 illegale stokerijen in Aberfoyle, een slaperig stadje ten noorden van Glasgow, gelegaliseerd en samengevoegd onder de naam Burnfoot. Wat later werd ze omgedoopt tot Glenguin Distillery om uiteindelijk In 1905 definitief Glengoyne Distillery te gaan heten. Dat is Keltisch voor ‘vallei van de gans’. Het beroemde wandelpad ‘West Highland Way’ passeert langs deze distilleerderij, die een buitenbeentje vormt omdat de spirit wordt geproduceerd in de Highlands, maar de vaten liggen te rijpen in de Lowlands, letterlijk aan de overkant van de straat. Dit wordt verklaard door het feit dat de distilleerderij op de zogenaamde Highland Line ligt, in Dumboyne (vlakbij Loch Lomond), die de scheidingslijn vormt tussen deze twee whiskyregio’s.

De distilleerderij is sinds de opening in 1833 in productie en werd nog nooit gesloten. Ze wordt door vele liefhebbers de mooiste distilleerderij van Schotland genoemd en verwelkomd zo’n 35.000 bezoekers per jaar.

Glengoyne gebruikt Golden Promise gerst (samen met The Macallan de enige twee distilleerderijen die deze gerstensoort nog gebruiken) en mout deze door middel van hete lucht, zonder gebruik te maken van turf en rijpt haar new make op sherryvaten. Het water wordt betrokken van een kleine waterval achter de distilleerderij. Het water is afkomstig van de Glengoyne Burn. Deze mash bill staat garant voor de zachte smaak en verklaard de tagline die Glengoyne gebruikt: ‘The Authentic Taste of Malt Whisky Untainted by Peat Smoke’.

Range:

– Glengoyne 10 Year Old (40%)

– Glengoyne 12 Year Old (43%)

– Glengoyne 12 Year Old Cask Strength (57,2%)

– Glengoyne 17 Year Old (43%)

– Glengoyne 21 Year Old (43%)

– Glengoyne 40 Year Old Limited Edition (£3.750!)

– Enkele single casks en speciale wood finishes

De whisky is qua stijl eerder te vergelijken met een Lowland whisky in plaats van een typische Highlander.

Cragganmore Distillery

Cragganmore Distillery,
Ballindalloch, Banffshire AB37 9AB

Tel: +44 (0) 1479 874635

Centraal in Speyside, in het dal tussen Aberlour en Grantown-on-Spey, in het dorp Ballindalloch ligt de Cragganmore Distillery (wordt Krekkenmor uitgesproken). De naam betekent grote of hoge rots in het Gaelic.

Voor John Smith in 1870 de Cragganmore Distillery bouwde, had hij reeds de nodige ervaring opgedaan bij Macallan, Glenfarclas en Glenlivet. De appel valt niet ver van de boom: John is namelijk de jongste zoon van George Smith, de oprichter van de Glenlivet Distillery.

Omdat er een grote vraag was naar malt, achtte John de tijd rijp om op eigen benen te staan. Hij kreeg het ook voor elkaar dat er een spoorweg – The Strathspey Railway – werd aangelegd tussen de destilleerderij en het Ballindalloch railway station. Zo werd Cragganmore Distillery de eerste om zijn whisky per spoor te transporteren. De zaken gingen goed. Maar ondanks het succes bleef Cragganmore een kleine onderneming. Het nadeel was dat de whisky enkel voor blends werd gebruikt.

Een vertrouwenspersoon van John Smith runde de destilleerderij tot 1893, wanneer John’s zoon Gordon manager werd van Cragganmore. Hij verbouwde de destilleerderij in 1902 en verkocht de zaak twee decennia later.

In 1923 kwam Cragganmore in handen van de Ballindalloch Estate and White Horse. In 1927 gingen de aandelen van White Horse over naar DCL. Het aantal stills werd in 1967 verdubbeld van twee naar vier. Kort daarna, in 1968, verwierf DCL ook de overige aandelen. Vandaag is Cragganmore Distillery in handen van UDV (Diageo). Zij erfden de aandelen bij de fusie van United Distillers en International Distillers and Vintners. De huidige master distiller is Shane Healy.

De destilleerderij produceert jaarlijks zo’n 12.000 tot 16.000 hectoliter single malt, die nog steeds hoofdzakelijk verdwijnt in blends.

De whisky zelf is droog, maar zeer aromatisch. De bijzonder ongewoon gevormde stills zijn hier verantwoordelijk voor. Cragganmore is één van de 6 Classic Malts.

Range

Cragganmore 12 Years Old
Cragganmore 14 Years Old
Cragganmore 17 Years Old
Cragganmore Distillers Edition

Tamdhu Distillery
Knockando, Aberlour
Banffshire AB38 7RP
Scotland
tel +44 1340 870221
fax +44 1340 810255
gesloten sinds maart 2010

Tamdhu distillery ligt in de Speyside, in het stadje Knockandu in Banffshire. De naam is Keltisch voor ‘kleine donkere heuvel’, waarmee de locatie van de distilleerderij perfect omschreven is. Ze werd opgericht in 1897 en werd kort daarop verkocht aan de Highland Distillers en sloot ondermeer gedurende de periode van 1927 tot 1947. Bij de oprichting was het een – voor haar tijd – zeer moderne distilleerderij.

De productiecapaciteit werd verdrievoudigd tussen 1972 en 1975. Ze heeft, in tegenstelling tot de meeste van haar buren, geen pagoda-vormig dak boven haar kilns. Het was tevens één van de laatste distilleerderijen waar de malting nog ter plekke gebeurde door middel van een saladin box.

Het overgrote deel van de productie ging in blends zoals Dunhill, The Famous Grouse, J&B en Cutty Sark. Pas in 1976 werd Tamdhu als single malt op de markt gebracht als 8 Year Old. Drie jaar later werd deze vervangen door de 10 Year Old (die nu nog maar moeilijk te vinden is).

Vandaag bestaat de range uit deze drie Tamdhu’s:

– Tamdhu NAS (40%)

– Tamdhu 10 Year Old (40% – wordt ondertussen niet meer gebotteld)

– Tamdhu 18 Year Old (43%)

In november vorig jaar kondigde de Edrington Group, de huidige eigenaars, aan dat ze de distilleerderij zouden sluiten. Dit is ondertussen gebeurd (maart-april 2010). Boosdoener is de economische crisis. Meer dan 30 jobs gingen hierbij verloren. Edrington besloot zich meer te concentreren op haar drie belangrijkste brands, The Macallan, Glenrothes en Highland Park.

Loch Ewe Distillery
Drumchork Estate
Aultbea
Wester Ross IV22 2HU
Scotland
tel +44 1445 731242
fax +44 1445 731246
info@lochewedistillery.co.uk
www.lochewedistillery.co.uk

Hoewel Edradour nog steeds met onverholen trots het predicaat ‘kleinste distilleerderij van Schotland’ op haar verpakking zet, is dat al even achterhaald. In het hoge noorden van de Westerse Highlands ligt het dorp Aultbea, vlakbij de stad Drumchork, aan het Loch Ewe. En daar kan je echt de kleinste distilleerderij van Schotland terugvinden. Misschien zelfs de kleinste ter wereld.

De eigenaars van het Drumchork Lodge Hotel (dat de titel van Top Whisky Hotel in de wereld en Top Whisky Bar verschillende malen won en zo’n 700 single malts op het schap heeft staan), John en Frances Clotworthy, hebben hun droom waar gemaakt door hun garage om te toveren in een kleine distilleerderij. Het project begon met een bescheiden budget: £50.000. Productie begon in 2006. Je kan de new make Spirit of Loch Ewe proeven in het hotel. De alambiek met een inhoud van 120 liters is eigenlijk veel te klein om toegelaten te worden (minimum is normaliter 1800 liters!), maar na lange (en blijkbaar moeilijke onderhandelingen) kregen ze uiteindelijk toestemming van de Customs & Excise om ze te gebruiken. De feints en foreshots moeten manueel gecontroleerd worden, want ook de spirit safe ontbreekt.

Dit is een unicum, want de licentie werd toegekend omwille van een paragraaf in de originele wetteksten, die niet herroepen was. Na tussenkomst van een jurist kon de SWA en de overheid niet anders dan de licentie toe te kennen. En het wettelijke achterpoortje ging dezelfde dag nog dicht.

Bezoekers kunnen gebruik maken van een speciaal ‘5-day-distilling-package’, waarbij ze 5 liter van hun eigen geproduceerde spirit mee naar huis mogen nemen om daar verder te laten rijpen. Dit gebeurt volgens de illegale methode van twee eeuwen geleden (moonshine), zonder tussenkomst van computers. Het schoonmaken van de stills, meten van water, wegen van de gerst, aansteken van het vuur, toevoegen van de gist, brouwen, fermenteren en vullen van de vaten, het gebeurt allemaal met de hand. Momenteel liggen er slechts 3 vaten van 2 gallons te rijpen (twee in hun warehouse en één in de Uisge Beatha bar van het hotel). Maar de spirit wordt sneller geconsumeerd dan hij geproduceerd wordt – bij wijze van spreken, uiteraard – waardoor het nog even zal duren alvorens echte whisky op de markt kan komen. Het oudste vat ligt nu 7 maanden te rijpen. Op Loch Ewe Single Malt whisky is het wellicht dus nog even wachten.

Edradour Distillery
Pitlochry, Perthshire PH16 5JP
Scotland
tel +44 1796 472095
fax +44 1796 472002
www.edradour.co.uk

De distilleerderij ligt in Pitlochry, Perthshire in de Highlands en heeft de reputatie de kleinste van Schotland te zijn. Opgericht in 1825 werd ze tot voor kort door slechts drie mensen gerund, vandaag de dag zijn dat er nog slechts twee. De naam zou afkomstig zijn van het Keltische ‘Edred dobhar’, wat zoveel betekent als ‘de stroom van Koning Edred’.

Edradour is de laatste overlevende van een lange traditie van het ‘boerderij-distilleren’. De witte pittoreske gebouwen zijn zeer attractief voor de bezoekers, die er van april tot oktober welkom zijn (betalend). Er werken meer mensen in het Visitor Center dan in de distilleerderij zelf.

Edradour heeft een kleurrijke geschiedenis. Volgens sommigen werd heel wat van hun output tijdens de Drooglegging naar de Verenigde Staten gesmokkeld en zou de distilleerderij zelfs een tijdlang in handen van de Maffia geweest zijn. Wat er ook van aan is, de US blijven een belangrijke afzetmarkt voor deze Highland distilleerderij.

Op 5 februari 1941 liep het vrachtschip SS Politician, op weg naar New York, vast op de rotsen in de Western Isles. Het overgrote deel van de cargo van 264.000 flessen Scotch was afkomstig van Edradour. Meer dan 24.000 flessen werden ‘gered’ door de locale bevolking alvorens de autoriteiten arriveerden – een feit dat niet werd vernoemd in Whisky Galore, het boek (en de film) dat hierover werd gepubliceerd.

Edradour was meer dan 20 jaar eigendom van Pernod Ricard, totdat het in 2002 werd verkocht aan de Signatory Vintage Scotch Company, de bekende onafhankelijke bottelaar uit Edinburgh, voor een slordige 5,4 miljoen pond.

De stills van Edradour zijn de kleinste die nog in gebruik zijn in Schotland, net groot genoeg om aan de vereisten van de Excise Act van 1823 te voldoen. De jaarlijkse output is amper 240.000 flessen (ter vergelijking, dat is minder dan wat Glenfiddich produceert per week).

De standaard single malt is de 10 Year Old, maar Edradour heeft tevens een heleboel finishes in haar assortiment (wijn, porto, …). De whisky’s worden gekoelfiltered, een proces waarbij esters en natuurlijke oliën worden verwijderd uit de whisky, waardoor hij niet kan vertroebelen door de toevoeging van water of ijs. Er is ook een niet-koelgefilterde 12 jarige, voornamelijk bestemd voor de blends House of Lord en Clan Campbell.

Naast whisky kan je in de shop ook Edradour Cream (likeur), Edradour Whisky Cake en Edradour Fudge nuttigen.

Glen Scotia Distillery
12 High Street
Campbeltown
Argyll & Bute PA28 6DS
Scotland
tel +44 1586 552288
www.lochlomonddistillery.com

Campbeltown, ooit het hart van de whiskyindustrie, heeft nu slechts drie operationele distilleerderijen: Springbank, Glengyleen Glen Scotia. Glen Scotia (letterlijk ‘Schotse Vallei’) werd opgericht in 1832 (vreemd genoeg staat op de fles 1835) door Stewart, Galbraith en Co. De West Highland Malt Distillers Ltd (WHMC) kochten ze in 1919, op het moment dat Campbeltown in verval kwam (er werd steeds meer whisky van slechtere kwaliteit geproduceerd). Duncan MacCallum, manager van de WHMD nam de distilleerderij voor eigen rekening over in 1924, moest ze vier jaar later sluiten en beroofde zichzelf van het leven door zichzelf te verdrinken in het Campbeltown Loch. Volgens de legende waart zijn geest nog steeds rond in de gebouwen…

In 1933 namen de Bloch Brothers, eigenaars van Scapa Distillery op Orkney, de distilleerderij over. In 1954 verkochten ze beide bedrijven aan Hiram Walker. Walker behield Scapa, maar deed Glen Scotia slechts een jaar later weer van de hand. De nieuwe eigenaars, A. Gillies & Co, zou later opgaan in de blenders companie Amalgamated Distillers Products.

In 1984 ging Glen Scotia dicht. Gibson International, een Canadees bedrijf, heropende de distilleerderij in 1989, maar dat duurde slechts vijf jaar. In 1996 verwierf Loch Lomond Company (van de Loch Lomond Distillery en de Glen Catrine Bonded Warehouse) de distilleerderij. En hoewel ze sinds 1999 officieel te koop staat, wordt zij drie maand per jaar operationeel gehouden door de crew van de buren, Springbank Distillery.

Glen Scotia is bijgevolg eerder zeldzaam, zeker als officiële botteling, op de 12 Year Old na. Er bestaan wel enkele onafhankelijke bottelingen, zoals die van Malts of Scotland, Signatory, Duncan Taylor, Douglas Laing, Gordon & Macphail, Murray McDavid en Ian McLeod.

Lagavulin Distillery
Port Ellen, Isle of Islay PA42 7DZ
Scotland
tel +44 1496 302749/302730
fax +44 1496 302733
lagavulin.distillery@diageo.com

Lagavulin is afgeleid van het Keltische ‘Laggan Mhouillin’, wat zoveel betekent als ‘het ondiepe dal waar de molen staat’. De Lagavulin distilleerderij bevindt zich in het havenstadje Port Ellen op de zuidkust van Islay. Vlakbij bevindt zich de ruïne van het Dunyveg Castle, het kasteel van de Lords of The Isles. Van hieruit vertrokken in 1314 duizend Ileach (inwoners van Islay) om aan de zijde van Robert the Bruce te gaan vechten in Bannockburn (herinnert u zich de film Braveheart nog?). In deze baai zwaaide de clan van McDonald de scepter, totdat ze driehonderd jaar later werden verdreven door de Campbells.

Lagavulin claimt de oudste distilleerderij in Schotland te zijn, omdat er als sinds 1742 zou gedistilleerd worden (zij het wel illegaal), door een tiental stills. In 1816 werd de distilleerderij opgericht door John Johnston. Kildalton werd in 1817 opgericht. Tegen 1830 waren dit de twee enige nog overblijvende distilleerderijen op Islay. In 1837 werden ze samengevoegd tot wat vandaag de dag Lagavulin is. De eerste eigenaars sinds de fusie waren de gebroeders John en Walter Graham en James Logan Mackie. Hun grote concurrent was lange tijd Laphroaig (en nu nog steeds, natuurlijk). Peter Mackie werkte voor Laphroaig, maar na een meningsverschil vertrok hij naar Lagavulin en nam meteen Laphroaig’s still master mee. Peter Mackie, beter bekend als Restless Peter, zou nadien ook nog de controle verwerven over de Craigellachie distilleerderij in Speyside en Hazelburn in Campbeltown. Na zijn dood kwam Lagavulin in handen van White Horse Distillers en nadien DCL, wat uiteindelijk Diageo zou worden.

Voor de productie, die sinds 2000 zo goed al volledig computergestuurd gebeurd, betrekt Lagavulin het water uit het nabijgelegen meertje Loch Sholum. De new make wordt uitsluitend op Amerikaanse ex-bourbonvaten gerijpt.

Lagavulin maakt deel uit van Diageo’s Classic Malts of Scotland-serie, die in 1988 werd gelanceerd. Hij wordt soms omschreven als de ‘aristocraat van Islay’, omwille van zijn robuuste en uitgebalanceerde body met het onmiskenbare en krachtige turf-rook- en iodine-aroma. Daarnaast is hij zacht en lichtjes zoet in de mond. De meest gebruikte termen om deze whisky te omschrijven zijn: turf, zeewier, hout, fruit en complexiteit. Het is een whisky die door liefhebbers en menig connoisseurs hoog aangeschreven wordt, maar wellicht niet geschikt voor beginnende proevers. Het overgrote deel wordt als single malt verkocht, maar Lagavulin maakt ook deel uit van de blend White Horse.

Range

Het vlaggenschip van Lagavulin is de 16 Year Old.
Daarnaast zijn ook volgende officiële releases verkrijgbaar:

– 12 Year Old Special Release 2003

– 16 Year Old Distiller’s Edition 1990 (PX finish)

– 20 Year Old Distiller’s Edition 1981 (PX finish)

– 21 Year Old

– 25 Year Old

– 30 Year Old

De distilleerderij is open voor het publiek en rondleidingen (betalend) zijn mogelijk. Een ticket geeft je meteen ook toegang tot de Caol Ila distilleerderij.