WhivieBlog

Distilleerderij: Knockdhu
Regio: Schotland (Speyside)
Fles: AnCnoc 2007 Single Cask Exclusive for Premium Spirits, OB 2022, Ex-bourbon cask #638, 276 bts
Kleur: witte wijn
ABV: 50.5%

Abrikoos & Kiwi

AnCnoc, de malt van de Knockdhu distilleerderij (zo genoemd om verwarring met de Knockandhu malt te vermijden) is ook zo’n malt die je maar weinig tegenkomt. De laatste keer dat ik ‘m proefde was in december 2021 en betrof een single peated cask geselecteerd voor en gebotteld door importeur Premium Spirit. Die vond ik geweldig. Welnu, in het glas zit wederom een single cask, weliswaar unpeated, voor dezelfde importeur.

Lekker helder en fris op de neus, hoor. Lente in je glas met wit fruit en kweepeer, maar ook iets exotischer vruchten als mango en abrikoos met zelfs een hint van kiwi. Lente? Maak daar maar gerust zomer van.

De body is helaas wat aan de lichte kant. Hij is ook iets minder fruitig en zoet dan de neus beloofde. Hoewel het witte fruit een rentree maakt, zijn het hier toch vooral herbale toetsen en wat houtkruiden die met de aandacht gaan lopen. Midpalate komen vooral de abrikoos en kiwi terug. Niet groots, maar wel gevaarlijk drinkbaar.

De afdronk is relatief lang en wordt plotsklaps heel erg snoeperig.

Mooie vatselectie van Premium Spirits. Reken op zo’n 125 EUR.

85/100

Geproefd door Mark Dermul op 16-02-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Aultmore
Regio: Schotland (Speyside)
Fles: Aultmore 12 Year Old 2010 Roger’s Vintage Selection, ex-bourbon cask #21254, 335 bts
Kleur: witte wijn
ABV: 63.5%

Wasverzachter

Aultmore mag dan al wat vaker op mijn radar verschenen zijn dan Allt-a-Bhainne, maar veel meer is het toch niet. Dit is nog maar mijn 16 ontmoeting met deze Speysider. Hij werd gebotteld door de Nederlandse bottelaar Roger’s Whisky Company, opgericht in 2020 (hoewel hij daarnaast wel enkel in 2020 en 2021 flessen op de markt heeft gebracht – zou Covid hem zuur opgebroken zijn?). Het ABV is wel stevig. Da’s normaal gezien de sterkte waarop de spirit op vat gaat…

Boterbabbelaars, perzik, limoen, kweepeer en… euh… wasverzachter? Sorry, het is niet anders; deze heeft een chemische zoetheid die het florale overstijgt. Hij ruikt echt precies alsof ik net de proper gedraaide was uit de machine haal. Jammer. En water toevoegen is géén goed idee! Dan gaat het helemaal richting wasproduct. Oei, oei, oei!

Ook op smaak komt dat zepige onmiddellijk terug, hoewel het minder stoort omdat het onmiddellijk aangevuld wordt met romige vanille en moutsuikers, een blaadje munt en wat geel fruit. Sterker nog, op smaak valt deze zelfs best mee, hoor. Alleen is het ABV echt wel wat aan de hoge kant en de alcohol laat zich erg voelen. Die heeft onvoldoende tijd gehad om helemaal te integreren. Net als op de neus is de toevoeging van water nefast voor deze malt.

De afdronk is (te) lang en scherp. Grassig en kalkachtig en in alle eerlijkheid niet echt aangenaam. Ik grijp naar een glas water en dat zegt genoeg.

Deze had misschien toch nog iets langer op het vat moeten blijven liggen…

81/100

Geproefd door Mark Dermul op 16-02-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Allt-a-Bhainne
Regio: Schotland (Speyside)
Fles: Allt-a-Bhaine 24 Year Old 1995/2020 The Golden Cask, The House of MacDuff, Bourbon cask #264, 202 bts
Kleur: goud
ABV: 57.9%

Waxy

Dan heb je al meer dan 7500 tasting notes op je blog staan en zelfs met MMM een Allt-a-Bhainne gebotteld en nog blijkt dat je er maar 5 geproefd hebt in de afgelopen 15 jaar… da’s toch compleet onbegrijpelijk? Of toch niet? Tja, het is dan ook een distilleerderij die voornamelijk voor de blenders produceert, dus zo gek is dat nu ook weer niet. Je vind deze malt vooral terug in Chivas Regal, Passport en 100 Pipers. Als single malt moet je echt wel zoeken bij onafhankelijke bottelaars, want deze komt officieel niet op de markt. Ik proef vandaag een release van The House of MacDuff, die deze 24-jarige (!) lanceerde in de bekende The Golden Cask serie in 2020. Op vatsterkte. Uiteraard, zou ik bijna zeggen.

Ooh, deze is onmiddellijk een beetje waxy op de neus. Licht floraal en herbaal ook, maar vooral fruitig op appels en peren met een paar druppeltjes ananassap en wat groene thee. Hint van marsepein die relatief groot wordt. Nat hooi en een zachte prikkel van eucalyptus. Heerlijke neus!

Lekker waxy op de tong, ook! Niet helemaal onverwacht, maar wel bijzonder aangenaam. Lekker fruitig, ook, niet alleen op wit fruit, maar nu ook wat aardbeien en agrums. Lekker zomers, hoor. Toffee, honing en wat vanille zorgen voor een extra zoetje, terwijl gember en peper voor een warme kruidigheid zorgen. En ondanks het ABV compleet drinkbaar zonder ook maar een druppel water toe te voegen.

Middellange, aangenaam kruidige en lekker zoete finish die de mond redelijk droog achterlaat.

Yummy in my tummy! Dankjewel voor het sample, David! Note to self: proef meer Allt-a-Bhainne!

87/100

Geproefd door Mark Dermul op 15-02-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Arbikie
Regio: Schotland (Highlands)
Fles: Arbikie 1794 Highland Rye, Release 2022, New Charred American Oak, 2490 bts
Kleur: oud goud
ABV: 48%

Oud Tapijt

De release van 2020 vond ik op zijn zachts gezegd matig, maar toch bracht ik nog een sample mee van dezelfde Highland roggewhisky die in 2022 werd gelanceerd. Kwestie van vergelijkingsmateriaal te hebben. Hij rijpte op hetzelfde vattype en is eveneens gebotteld op 48%.

Dit ruikt al een pak meer naar roggewhisky en niet zozeer naar een schnaps van kweepeer. Doet me zelfs heel eventjes denken aan een Rye uit de States, maar dat is redelijk snel gepasseerd. Want daarnaast krijg ik ook de geur van een oud tapijt (jawel!) en hooi. Apart, maar niet in de goede zin van het woord, als u mij begrijpt. Zucht.

De smaak is scherp en alcoholisch en doet me angstig om me heen kijken om te zien of ik water bij de hand heb. Da’s nooit een goed teken. Wat harsige toetsen, naaldhout en roggebrood pur sang. Maar… neen, zelfs al probeer ik het in ‘zijn genre’ te bekijken – want een Schotse roggewhisky, da’s inderdaad wel apart – lukt het me niet deze op prijs te stellen.

De afdronk is bitterzoet, drogend, maar genadig kort.

Neen… Dit is helemaal mijn ding niet. De prijs is ondertussen al flink gedaald (de release uit 2020 was nog 160 EUR, terwijl deze aangeboden wordt aan 110 EUR), maar nog steeds veel te duur voor wat je krijgt, natuurlijk. Wat een vreemde beslissing, toch? Het is nog wachten tot 2029 alvorens Arbikie plant om een single malt uit te brengen. Tot dan gaan we het met deze roggewhisky moeten stellen (of hun gin of vodka, natuurlijk).

76/100

Geproefd door Mark Dermul op 15-02-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Arbikie
Regio: Schotland (Highlands)
Fles: Arbikie 1794 Highland Rye, Release 2020, New Charred American Oak
Kleur: goud
ABV: 48%

Boerderij

Arbikie Estate ligt zo halverwege tussen Aberdeen en Dundee, wat dus deel uitmaakt van de Highlands. De boerderij wordt er al sinds 1920 door de Stirling familie bestierd, maar in 2013 werd er een distilleerderij neergepoot. En toch duurde het nog tot 2020 alvorens we als whiskyliefhebbers iets van hen hoorden. Hoewel ze ervoor reeds vodka en gin produceerden, werd pas in 2020 een single grain uitgebracht onder de naam 1794 Highland Rye. Dat jaartal verwijst overigens naar een distilleerderij die daar toen operationeel zou zijn geweest. Master Distiller Kirsty Black produceerde voor het eerst een spirit die ze aan de kant legde om als whisky op de markt te worden gebracht. We proeven de release van 2020 die rijpte op New Charred American Oak.

De neus is apart, da’s het minste wat je hiervan kan zeggen. Strandzand in de zon, houtlijm, karwij, venkel, roggebrood (doh!), hooi en iets van eucalyptus, maar helaas ook een toets die me aan plastic zakjes doet denken. Apart, ik zei het al.

Bijzonder zachte aanzet, zelfs een tikkeltje romig. Zo goed als nietszeggend, in alle eerlijkheid. Het is wat zoeken. En het eerste dat ik ontwaar is grenenhout en tamme kastanjes. Doet eerlijk gezegd een beetje aan een Oostenrijkse schnaps denken. Het zoetje is ook wat artificieel en doet niet meteen aan fruit denken. Dat gezegd zijnde: het is natuurlijk een Schotse roggewhisky, dus valt eigenlijk met bijna niets te vergelijken (behoudens dan misschien met de RyeLaw van InchDairnie, die ik wel lekkerder vond).

De afdronk is eerder kort, licht bitter en zacht drogend en even lijkt het wel alsof ik een gin in de mond had.

Tja, een beetje all over the place en verre van uitnodigend als je weet dat een flesje van dit goedje bij ons zo’n 160 EUR moet kosten.

79/100

Geproefd door Mark Dermul op 15-02-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Ardnamurchan
Regio: Schotland (Highlands)
Fles: Adnamuchan 6 Year Old Hand Bottled Octave 803R, b. 2023
Kleur: koper
ABV: 60.5%

Amandelpasta

Mijn makker Marcel uit Nederland bezocht vorig jaar de Ardnamurchan Distillery en bracht een flesje mee dat hij ter plaatse had afgevuld. Een Hand Bottled, dus. Het handelt hier over een Octave – een klein vat, dus – dat reeds zes jaar lag te pruttelen. De malt heeft een mooi koperen kleurtje en plakt goed aan het glas.

Donkerzoete toetsen als van pruimen, dadels en abrikozenconfituur met flink wat amandelpasta. Geen spoortje rook in deze, wat doet vermoeden dat het om ongeturfde mout gaat. Speculaas en peperkoek maken het plaatje compleet.

Flinke body, hoor. En onmiddellijk pikant op kruidnagel, zwarte peper, chili en paprikapoeder, alvorens donkere honing verschijnt, gevolgd door al even donker fruit en iets wat me aan cacao doet denken. Melkchocolade, inderdaad. Nee! Chocomelk! Ook een handjevol hazelnoten en gepofte kastanjes. Erg, erg mooi.

De afdronk duurt lekker lang, mede dankzij het hoge ABV, natuurlijk.

Daar kan je mee thuiskomen!

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 15-02-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Ardnamurchan
Regio: Schotland (Highlands)
Fles: Ardnamuchan 7 Year Old 2015/2023, 1^st fill oloroso sherry butt #529, 662 bts
Kleur: oud goud
ABV: 58.1%

Indrukwekkend

Hola! Een single cask van deze relatief nieuwe speler. Een oloroso sherry butt om precies te zijn, dat 662 flessen op vatsterkte opleverde. Hij werd gestookt in 2015 en gebotteld in 2023: ziehier de Ardnamuchan AD/08:15 CK.529, waarbij de code hier gekraakt kan worden als zijnde: vat met nummer 529 te slapen gelegd in augustus 2015 (wat in contrast staat met de andere releases waar de code eigenlijk de botteldatum weerspiegelt). Aan de slag!

Stop the press! Dit is een heel ander beestje dan al het voorgaande wat ik van Ardnamurchan al heb geroken. Dit is heerlijk! Carré confituur, gedroogde abrikozen, limoenschil, bloedappelsien op de BBQ, rode en blauwe bosbessen en iets heerlijk floraal dat mooi gewikkeld is in een gerookt jasje met een medicinaal kantje, maar wel heel subtiel en ingetogen.

Hij komt heel zacht binnen, ondanks de vatsterkte. Mooi olieachtig en zoet op pomme d’amour, pruimpjes, abrikozen en bosbessen (net als op de neus, dus), maar aangevuld met smeuïge honing, nougat en pruimtabak. En het gerookte jasje? Ja, hoor, dat zorgt ook hier voor een mooie, warme, zoete rokerigheid die het geheel mooi in balans brengt.

De afdronk is lekker warm, zoet, rokerig en duurt een eeuwigheid.

Awel, hier ben ik van onder de indruk, zie. Ocharme zeven jaar oud en als zo’n smaakbom. Knap!

87/100

Geproefd door Mark Dermul op 15-02-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Ardnamurchan
Regio: Schotland (Highlands)
Fles: Ardnamuchan AD/02.22, 45 ex-bourbon barrel & 5 sherry hogsheads, 12.886 bts
Kleur: licht goud
ABV: 58.7%

Pannenkoekenbeslag

Voor deze Cask Strength versie van Ardnamurchan, gebotteld in februari 2022 en bijna 13.000 flessen sterk, werd gebruikt gemaakt van 45 voormalige bourbonvaten en ocharme 5 sherry hogsheads.

Heldere neus op Europees fruit met subtiele turf. In die zin lijkt hij sterk op de 3^e release die ik net proefde, hoewel de bourbonvaten hier duidelijk meer invloed hebben gehad, wat zorgt voor toetsen van karamel, meringue en pannenkoekenbeslag. Op de achtergrond ook iets van munt. Dit is best aangenaam om ruiken.

Komt stevig binnen, maar brandt niet en behoeft zeker geen water. Meer van hetzelfde, maar de turf is hier dominant en offreert een flinke, zoete rookontwikkeling die de mond helemaal warm maakt. Helaas ook wat alcoholisch, waardoor de smaken een beetje in de verdrukking geraken. Midpalate lijkt hij wat aan kracht in te boeten en romiger te worden. Rustiger, zeg maar. De zoete toetsen moeten de duimen leggen tegen het zilte.

De finish is middellang, zoetzuur op appel en appelsien met een flinke kruidigheid. Gember, zoethout, zwarte peper. Laat de mond relatief droog achter.

Ik hou wel van whisky op vatsterkte, maar deze voegt tegenover de klassieke releases niets toe aan smaak en dan vind ik dat wel wat jammer.

84/100

Geproefd door Mark Dermul op 15-02-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Bottelaar: Malternative Belgium
Regio: Frankrijk
Fles: Cognac Marie Foucher Lot 77 Fin Bois Malternative Belgium #30 ‘La Découverte’, 396 bts
Kleur: brons
ABV: 51.74%

Succulent

Marie Foucher nam de 29 hectare wijngaarden – die haar vader in de 1960s had aangeplant in Foussignac – in de 1980s over. Dat betekent dat deze cognac nog door papa werd gestookt, want het vat werd te slapen gelegd in 1977, het jaar waarop Star Wars voor het eerst op het witte doek verscheen (om maar iets te noemen). We zitten in de Fins Bois op een spreekwoordelijke steenworp van de Grande Champagne. Oorspronkelijk verkochtten ze hun eau-de-vie enkel aan enkele négocients en aan het bekende Courvoisier, maar in de zomer van 2023 kon Pieter Knapen, de sypathieke uitbater van Malternative Belgium, kennis maken met de dame… en een vat lospeuteren. Het werd in april dit jaar gebotteld (en is dus zo’n 47 jaar oud). We kunnen daar alleen maar blij om zijn.

Succulente neus op een stoofpotje van fruit met perzik, mango en nectarine op kop, gevolgd door een zacht florale toets. Enerzijds elegant en matuur, maar anderzijds ook fris en speels. Een perfecte balans, als u het mij vraagt.

Oh, oh, oh! Ook op smaak is dit succulent, hoor. En volmondig. Perfecte integratie van de alcohol zorgt ervoor dat deze cognac kan schitteren in al zijn glorie. Wat een complexiteit en elegantie! Het fruit komt eerst (wederom die mango), gevolgd door pruimtabak, crème brûlée en zalige kruiden (nootmuskaat, saffraan, kaneel) die hem flink wat gewicht en warmte geven.

Zelfs in de middellange afdronk blijft deze cognac geven… Ik stel me zo voor dat ik tussen de wijnstokken van de zonsondergang sta te genieten (geen zorgen, over twee maanden ben ik weer in de cognacstreek en zal ik de daad bij het woord voegen).

Een uitstekend, vloeibaar dessert. Van een ontdekking gesproken! De naam is in die zin goed gekozen. Verkrijgbaar bij Pieter voor 199 EUR. Neem ook zeker eens een kijkje op het begeleidende filmpje op YouTube.

90/100

Geproefd door Mark Dermul op 07-05-2024
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Ardnamurchan
Regio: Schotland (Highlands)
Fles: Ardnamuchan AD/04.21:03, Release 3, OB 2021, 17.502 bts
Kleur: licht goud
ABV: 46.8%

Europees Fruit & Turf

Ardnamurchan is in alle eerlijkheid een distilleerderij die wat onder de radar is gebleven voor mij. Ik vond de Inaugural Release – ondertussen toch al even geleden – best okay, maar heb sindsdien niet meer zoveel van dit huis geproefd. Laat ik dat nu maar snel goed maken met niet minder dan 4 expressies. Ik begin met de 3^e release die de code AD/04.21:03 meekreeg, wat zoveel betekent als de 3^e release, uitgebracht in april 2021. Het betreft een vatting van 65% bourbon en 35% sherry gerijpte malt.

Mooie, volle neus op rijp Europees fruit en aardse toetsen, die wat turf verraden. Mooie balans tussen zoet en zilt. Niks spectaculairs, maar als je weet dat dit een erg jonge malt is, dan is dat toch al een goed voorteken, wat mij betreft.

Lekker olieachtig op de tong, bijna romig. Het Europese fruit keert weer, maar nu komt de turf toch een pak sterker opzetten. Hij offreert een mooie rookontwikkeling. Midpalate komt er wat limoen opzetten, maar ook een toets van karton. Tintelt wat op de tong, als u begrijpt wat ik bedoel.

De afdronk is wat mij betreft het mooiste deel van deze jonge whisky. Lang, krachtig op turf en rook met een mooie, ietwat zoete citrustoets op het sterfbed.

De jonge leeftijd indachtig, is dit reeds een mooie malt. En met zijn prijskaartje van om en bij de 50 EUR nog betaalbaar ook.

84/100

Geproefd door Mark Dermul op 15-02-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Glen Garioch
Regio: Schotland (Highlands)
Fles: Glen Garioch 11 Year Old 2010/2021 Old Particular for Huis Windels, Douglas Laing, Refill Barrel #14829, 285 bts
Kleur: stro
ABV: 48.4%

Boozy

Wist je dat Huis Windels in Mechelen als sinds 1875 bestaat? Ongelooflijk. Ik moet bekennen dat, hoewel ik Catherine en haar Mindere Helft (sorry!) Wouter al een paar keer ontmoet heb, ik in de shop in Mechelen zelf nog nooit ben geraakt. Moet daar toch echt eens werk van maken… Soit, in het glas zit een jonge Glen Garioch die door Douglas Laing gebotteld werd in de Old Particular reeks voor Huis Windels (en Vini Spirit uit Sint-Agatha-Berchem).

De eerste snuif is eerlijk gezegd een beetje schrikken… Putgeurtje, vaaswater en onrijpe banaan. Na wat ademen komen daar jonge appels bij, alsook iets van kruisbessen en een hint van vanille. Ja, deze heeft enkele minuten in het glas nodig om open te komen.

Op smaak krijg ik onmiddellijk een erg old school beleving. Deze lijkt erg roetig. Naast de appeltjes en bijna pikante houtkruiden, meen ik ook nog vermolmd hout en zoethout te ontwaren. Hij is, ondanks het relatief bescheiden ABV, best wel boozy te noemen. De smaak is alvast beter dan de neus beloofde.

De afdronk is verrassend lang en bevredigend.

Toch wel een speciale Glen Garioch, moet ik zeggen. Ondertussen nergens meer te vinden, dus bedankt, Benny, voor het sample.

85/100

Geproefd door Mark Dermul op 13-04-2024
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Glen Garioch
Regio: Schotland (Highlands)
Fles: Glen Garioch 12 Year Old 2011 for Liquid Art, barrel, 135 bts
Kleur: witte wijn
ABV: 52.1%

Kalisse

De nieuwste release van onze vrienden bij Liquid Art is een Glen Garioch uit de Highlands die precies 12 jaar lang rijpte op een bourbon barrel. Hij werd op vatsterkte gebotteld, een heuse 52.1%. Verrassend licht, wat een niet al te actief vat doet vermoeden. We gaan het ontdekken.

Mooie, ietwat zoete neus op wit fruit. Denk Granny Smith appels en zachte peren. Maar hij vertoont toch een streepje old school funkiness, wat ik wel vaker tegenkom bij die onvolprezen huis (waar ik komende september voor de eerste keer voet zal binnenzetten, samen met 13 gelijkgezinden). Iets van stoffige boeken op de zolder, gemixt met vanille en herbale, groene toetsen. Goeie neus!

Hij is lekker olieachtig en mondvullend, onmiddellijk wat snoeperig zoet alvorens mooie toetsen van citrusfruit en zelfs kweepeer zich laten opmerken. Midpalate verschijnt er wat meer vanille, maar ook iets fris zurigs als van kiwi en roze pompelmoes. Ondertussen zorgen een mespuntje witte peper en wat gekonfijte gember, maar vooral een flinke toets kalisse voor een mooie, kruidige warmte in de mond.

Op smaak merk je meteen dat de alcohol perfect geïntegreerd is, met prachtige toetsen van wit fruit (appel, peer), aangevuld met frisse limoen en zelfs een hint van kweepeer. Ook de kiwi keert weer en heeft een toets van roze pompelmoes meegebracht. En mooi kruidig ook, zonder te overdrijven. Dit is zacht op gember en een mespuntje witte peper, net genoeg om hem op je tong te doen dartelen. Heerlijk!

De afdronk is verrassend lang en bijzonder bevredigend. En als ik de neiging krijg van snel nog een slok te nemen – wat het geval is – dan is dat een goed teken.

Wederom een geweldige vatselectie van de jongens en meisjes van Liquid Art.

87/100

Geproefd door Mark Dermul op 29-02-2024
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Bottelaar: Thompson Bros
Regio: Schotland
Fles: Blended Malt Scotch Whisky 8 Year Old Thompson Brothers for Dornoch Stores, sherry finish, 120 bts
Kleur: goud
ABV: 48.5%

Dornoch Stores

De Thompson Brothers gaan soms ook gewoon aan de slag om zelf een blend of een blended malt samen te stellen. Dit is er zo eentje, speciaal gebotteld voor de Dornoch Stores (een lokale supermarkt in het dorp waar ook hun distilleerderij staat én waar ook hun toekomstige distilleerderij van £7 miljoen moet komen). Alle componenten zijn malts die allemaal minstens 8 jaar gerijpt hebben. Het geheel kreeg een sherry finish.

Op de neus krijg ik gestoofd geel fruit en een beetje babyadem (u weet wel: de kleine heeft net zijn fruitpapje binnen en laat en flinke boer in je gezicht – we hebben het allemaal al wel eens meegemaakt). Compleet onschuldige neus, eerlijk gezegd.

Op smaak is hij verrassend sterk. De alcohol is niet bepaald goed geïntegreerd, moet ik zeggen. Hij prikkelt, ondanks het feit dat hij op ocharme 48.5% gebotteld is. Maar qua smaak valt het goed mee. Meer van het gele, gestoofde fruit met een druppeltje honing. Een hint van vanille. Een zacht bittertje als van pompelmoes.

De afdronk is middellang, kruidig en zoet.

Hij viel mij niet echt tegen, maar het is ook weer niet echt een hoogvlieger.

81/100

Geproefd door Mark Dermul op 12-02-2024
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Dornoch
Regio: Schotland (Highlands)
Fles: Dornoch 4 Year Old 2018 for The Barrel Baron, OB 2023, 500ml, Cask #115 First Fill Bourbon Octave, 89 bts
Kleur: goud
ABV: 57.7%

Journeyman

Jawel, dit is weer een release van mijn goeie vriend Marcel Kip, waarvan ik het genoegen had de spirit reeds eerder te proeven, nota bene in 2019 en opnieuw in 2020. Toen The Barrel Baron het vat liet bottelen in 2023 leverde het 89 flessen op vatsterkte op. Op het label staat First Fill Bourbon Octave… ik ga nog een stap verder en verklap jullie graag dat het een vat was van de Journeyman Distillery, een distilleerderij uit Michigan, opgericht in 2011.

De spirit – nu whisky – heeft duidelijk een hele weg afgelegd. Toen ik hem eerder proefde, leed hij nog aan flink wat off-notes en had hij duidelijk nog wat tijd nodig, maar nu met zijn vier jaar rijping is hij geëvolueerd naar een mooie malt met best wat vanille en wit en geel fruit, honing en iets pikants wat me bijna aan rogge doet denken. Ontbijtgranen en de bast van een jonge boom, maar ook een hint van haver (waar komt dat vandaan?) en nagellakverwijderaar. Dat laatste is géén off-note, voor alle duidelijkheid.

De malt komt relatief stevig binnen en tintelt op de tong. Jong, zonder enige twijfel (maar ja, dat staat ook op het label natuurlijk) en daardoor nog wat scherp. Het zoete wordt flink tegengas gegeven door licht bittere toetsen als van walnoten of tamme kastanjes.

De finish is eerder kort en tintelend, met een vreemd zilt randje op  het sterfbed.

Misschien had deze toch nog iets langer op vat mogen blijven liggen. Neemt niet weg dat hij aangenaam is, hoor.

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 12-02-2024
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Dornoch
Regio: Schotland (Highlands)
Fles: Dornoch 4 Year Old 2018 for the Barrel Baron, OB 2023, 500ml, Cask #93 First Fill Bourbon Octave, 93 bts
Kleur: goud
ABV: 57.8%

Onontkoombaar

In november 2020 had ik de eer en het genoegen de spirit te proeven dat toen 2.5 jaar oud was (het ging op vat op 28 mei 2018). Ik besloot toen met de woorden ‘Het is onontkoombaar… op termijn wordt dit weer een geweldige malt.’ Hoog tijd om eens te checken of die voorspelling uitgekomen is. Prachtig label, overigens.

Kweepeer, vanille, kastanjes, Frosties, honing, kruisbes… da’s verdorie wreed lekker en uitnodigend. Kon zomaar een Speysider van 15 jaar zijn, als u het mij vraagt.

Op smaak kan hij zijn jonge leeftijd minder goed verbergen (niet dat dat hoeft natuurlijk) en proef ik moutsuikers, een karrevracht aan vanille en wit fruit in de vorm van kruisbessen en peer, maar ook een hint van groene banaan. Een erg mooie kruidigheid, ook. En water heeft hij absoluut niet nodig. En zelfs een mooi streepje woodsmoke dat ik echt kan appreciëren. Midpalate krijgt hij zelfs iets old school waar ik niet meteen de vinger op kan leggen. Maar het is heerlijk!

De afdronk is uitstekend: lang, zacht drogend, zoet op honing en de rook blijft netjes hangen.

Yup, de voorspelling is bij deze werkelijkheid geworden. Dit is bij het beste wat ik al van Dornoch hebt geproefd. Kudos!

87/100

Geproefd door Mark Dermul op 12-02-2024
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Dornoch
Regio: Schotland (Highlands)
Fles: Dornoch 5 Year Old 2018 for The Barrel Baron, OB 2023, 500ml, Cask #84 First Fill Bourbon Octave, 91 bts
Kleur: vol goud
ABV: 57.7%

Style II

Mijn vriend Marcel Kip uit Nederland is een fan van Dornoch van het eerste uur en hij heeft met vooruitziende blik enkele vaatjes aangekocht. Van vat #84, dat hij liet bottelen in februari 2023, kon ik al proeven in 2019 en 2020, toen het uiteraard nog slechts een spirit was. Vandaag proef ik van de whisky. Slecht 91 flesjes waren beschikbaar, maar zijn ondertussen al helemaal uitverkocht, of wat had je gedacht? Oh, ja, het was een First Fill Bourbon Octave dat gevuld werd met de Style II van Dornoch, dat geef ik graag nog even mee. Mooi label, trouwens.

De neus begint eerder gesloten, maar met wat handwarmte krijg ik mooie toetsen van kweepeer en pompelmoes, aangevuld met vanille en ontbijtgranen. De toets van karton neem ik voor lief. Erg eenvoudig, maar eenvoud siert!

Hola, deze is snoeperig zoet op pompelmoes, perzik en vanille, maar geeft tegelijkertijd wel een flinke trap tegen je tanden, dankzij (of te wijten aan) het torenhoge ABV. Maar wel goed, hoor. En een mooie zoetigheid alsof er een mespuntje saffraan in mijn glas werd gedropt.

De afdronk is lang en bevredigend.

Mooi! Maar helaas nergens meer te vinden, ook iet bij de Barrel Baron.

85/100

Geproefd door Mark Dermul op 11-02-2024
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Dornoch
Regio: Schotland (Highlands)
Fles: Dornoch 4 Year Old 2018, OB 2022, 500ml, Cask #54, First Fill 100L ex-bourbon, 178 bts
Kleur: licht goud
ABV: 55.5%

Plummage Archer

De broertjes Thompson van de Dornoch Distillery (die ik in 2022 heel even bezocht, hoewel ik voor een gesloten poort stond omdat de Queen net werd begraven) vulden in 2018 een first fill bourbonvat af met hun spirit. Vier jaar later, in 2022, werd dit vat – hun 54^e – gebotteld op vatsterkte. Wederom in flesjes van 500ml om zoveel mogelijk liefhebbers de kans te geven dit spul aan de lippen te zetten. Ik geef graag nog even mee dat de ‘claim to fame’ van deze release is dat de whisky werd geproduceerd van Plummage Archer Barley, een gerstsoort die ook vaak gebruikt wordt in de bierwereld (voor Pale Ale en lagers, voornamelijk).

Aangename, flink moutige neus op graan, Rice Krispies, karnemelk, hooi en iets wat me aan bruistabletten en gin doet denken, maar dan in de goeie zin. Apart, da’s het minste wat je hierover kan zeggen. Maar ik ben wel entertained.

Zacht en verrassend zoet op de tong. Terwijl de gin- en aspirine-toetsen zich doorzetten (klink minder goed dan het proef, dat besef ik), komen er meer grassige toetsen naar voren, alsook enkele houtkruiden zoals gember en zoethout. Witte peper, ook. Midpalate verschijnt er wat karamel. Duidelijk erg jong, maar opnieuw: interessant en entertaining.

De afdronk is middellang en eerlijk gezegd een beetje scherp, maar plots ook een tikkeltje waxy.

Zei ik al dat dit een entertainende whisky is?

84/100

Geproefd door Mark Dermul op 11-02-2024
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Dornoch
Regio: Schotland (Highlands)
Fles: Dornoch 3 Year Old 2017, OB 2020, 500ml, Cask #001 Ex-Oloroso (Solera) Butt (American Oak), 893 bts
Kleur: koper
ABV: 59.4%

#001

Het allereerste vat dat Phil en Simon Thompson te slapen legden – in 2017 – werd gebotteld in 2020. Deze whisky heeft dus net de legale leeftijd bereikt. Hij werd in flesjes van 500ml gebotteld. En er werden er maar liefst 893 van op de markt gebracht, maar de hype was van die aard dat het allemaal erg snel ging. Vandaag de dag betaal je voor dit kleinood zo’n 700 tot zelfs 1.500 EUR. Ah… goed zot! Gelukkig kon ik via mijn Nederlandse vriend Marcel toch aan een sample geraken van deze whisky, die ik nu met veel plezier aan de lippen zal zetten.

Walnoten, rozijntjes en balsamico, da’s eigenlijk de neus in een notendop. Gelukkig is er met geduld wat meer te ontdekken, vergis u niet. Ik krijg nog een toets van rabarberconfituur en appelmoes alsook een hint van cacao. Da’s wel erg knap voor een 3-jarige beestje dat op een i-Still geboren werd en dan op een oloroso-vat werd gerijpt.

Lekker romig! De rozijntjes keren onmiddellijk weer – het evolueert zelfs naar rozijnenbrood – maar is wel onmiddellijk flink pikant. Denk kruidnagel, kaneel en flink wat zwarte peper. Dan volgen nog toetsen van geroosterde noten, walnoten en appelsienzeste. Tot slot zelfs iets wat me aan roggebrood doet denken. Helemaal achteraan, bijna niet merkbaar, zit ook nog iets van sulfer, maar het stoort allerminst.

De afdronk is best lang te noemen, op pruimtabak, pruimen en rozijnen. Op het sterfbed maakt hij je mond helemaal droog.

Nou, als ‘inaugural release’ kan dit wel tellen, zeker de leeftijd indachtig.

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 11-02-2024
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Benrinnes
Regio: Schotland (Speyside)
Fles: Benrinnes 13 Year Old 2010/2024, Asta Morris for FoodWithSpirit – When Whisky Meats BBQ, Cask #AM054 Sherry, 100 bts
Kleur: goud
ABV: 52%

Elegant

Op zaterdag 8 juni is het weer zover: dan gaat al de derde editie door van een erg leuk whisky- en spiritsfestival: When Whisky Meats BBQ! Je hebt je tickets toch al? Zoniet, dan is het nu zeker het moment ze te bestellen en je agenda te blokkeren. En zoals het hoort bij een festival is er ook deze keer weer een leuke festivalbotteling. Ik had het voorrecht hem even in avant-première te proeven en kan hem warm aanbevelen. Dit is waarom: het is weer een erg leuke en bijzonder vriendelijk geprijsde Benrinnes op 52%, gefinisht op een sherryvat, van niemand minder dan Asta Morris. En we weten allemaal dat Zotte Bert zijn gerief erg goed is, toch?

Aangename, lichte, best wel zomerse neus op butterscotch, appelmoes, gepocheerde peren, hazelnoten, chocolade met pralinévulling en citroensorbet. Croissants en abrikozentaartjes. Hint van frangipane. Kreeg een sterke basis mee van het bourbonvat waarop hij rijpte en dan een sherry jasje van haute couture van het sherryvat. Geweldig.

Lekker mondvullend. De sherry is onmiskenbaar, maar niet in your face. Integendeel: wederom enorm elegant met mooie, fruitige toetsen van sultanas, appelmoes en gebakken peren, aangevuld met heerlijke houtkruiden die hem de nodige pittigheid geven. Midpalate verschijnt nog iets van rabarber, karamel en iets wat ik enkel kan omschrijven als ‘Moors’. Naast vanille en kaneel, krijg ik ook een mespuntje saffraan. Heerlijk geraffineerd, zeg.

De afdronk is fantastisch. Zoet, gebalanceerd, licht drogend en simpelweg bijzonder bevredigend. En – niet onbelangrijk – ik krijg een enorme goesting om nog een slok te nemen. Altijd een goed teken.

Uitstekende, elegante Benrinnes (die stiekem tegelijkertijd een sloeberwhisky is). Blij dat ik mijn twee flesjes alvast voorbesteld heb. En dat voor ocharme 75 EUR. Ideaal bij de zomerse BBQ, inderdaad. Warm (ziet u wat ik daar deed?) aanbevolen!

89/100

Geproefd door Mark Dermul op 10-04-2024
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Pratello
Regio: Italië
Fles: Pratello Grappa Barricata
Kleur: amber
ABV: 60%

Water!

Pratello is een Italiaanse wijnmakerij uit Lombardije, opgericht in 1860 en al meer dan een eeuw in handen van de familie Bertola. Ze zijn vooral bekend omwille van hun inzet voor duurzame en biologische landbouw met een sterke focus op het behoud van de lokale biodiversiteit. Hun wijnen hebben alvast flink wat onderscheidingen ontvangen, zowel nationaal als internationaal. Naast hun wijnen produceren ze ook olijfolie en grappa. En in ons glas zit alvast de Grappa Barricata, hun houtgerijpte distillaat. Let op: dit is gebotteld op 60%!

Erg aromatische neus op geel fruit en houtlijm, zonder dat het laatste stoort. Abrikozen en perzik gaan met de aandacht lopen, terwijl een hint van zoethout voor een zachte kruidigheid zorgt. Dit is erg aangenaam (in zijn genre). Door wat druppeltjes water toe te voegen evolueert het geheel richting amandelen en hars, wat ik niet had verwacht, maar wel kan appreciëren.

Lekker olieachtig op de tong. Zoet en herbaal met wederom geel fruit, zij het deze keer wel in een stoofpotje. De alcohol laat zich wel erg goed voelen. Ik hap even naar adem. Misschien moet hier toch wat water bij. Hierdoor wordt hij een pak zoeter en toegankelijker. Melkchocolade, karamel en geel fruit worden dan mijn deel.

Onverdund is de afdronk erg lang, maar tegelijkertijd te heet. Zelfs verdund blijft hij best sterk in de finish.

Stukken beter met de toevoeging van wat water. Puur vond ik deze een beetje te streng. Bedankt, Wesley!

Geproefd door Mark Dermul op 18-02-2024
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).