Ha, de herfst is in het land en dat betekent dat de hoogmis voor whiskyliefhebbers weer van start kan gaan. Diageo lanceerde op 9 oktober hun Special Releases 2024, een verderzetting van hun Spirited Xchange, want deze keer kreeg de reeks gewoon de subtitel Second Edition mee. De reeks bestaat dit jaar uit 8 single malts, allemaal relatief jong; tussen de 8 en de 14 jaar oud, met één uitzondering van 21 jaar. Ze zijn allemaal gebotteld op vatsterkte, zoals dat voor elke whisky in deze jaarlijkse reeks het geval is. Ook deze set werd samengesteld door Master Blender Dr Stuart Morrison.
Als vanouds tekenen Lagavulin, Mortlach, Talisker en Oban present, krijgt Roseisle opnieuw de mogelijkheid om in het voetlicht te treden en is er ook weer een Singleton van de partij, maar de verrassingen van deze reeks zijn zonder twijfel de Caol Ila, die ongeturfd is, en de Benrinnes, meteen ook de oudste (en duurste) in de reeks. Ik pink stiekem wel een traantje weg dat er dit jaar geen Clynelish bij is (ondanks het feit dat die van vorig jaar, ondanks erg lekker, volledig overpriced was).
Ik was zo fortuinlijk om een heuse tasting box in ontvangst te mogen nemen op het whisky festival in Gent, een geschenk van onze vrienden van Diageo. Waarvoor dank!
Without further ado, laat ik maar meteen mijn (weliswaar beknopte) bevindingen delen.
The Singleton of Glen Ord – ‘Autumn Walk’ – 14YO – ABV: 54.7% – 160 EUR
Vorig jaar kregen we een Singleton of Glendullan voorgeschoteld, deze keer krijgen we er eentje van Glen Ord. Bijzonder is het feit dat deze na een reguliere rijping van 14 jaar in first-fill bourbonvaten werd opgedeeld. Een part bleef in deze vaten, het andere part kreeg een finish in vaten met spiegels van Spaanse eik en eik uit de Pyreneeën. Innovatief, als u het mij vraagt.
Neus: Uitstekende neus op crème brûlée, appelsiensorbet, gekonfijte ananas, sponge cake en nectarines. Succullent!
Smaak: Erg zoete aanzet, dan snel droog (maar niet te) op de schil van pompelmoes, lekker kruidig op zoethout.
Finish: Lange bevredigende afdronk, drogend, doch sappig genoeg om te entertainen.
Comment: Wow. Voor mij de verrassing van deze set! (87/100)
Roseisle – ‘Origami Kite II’ – 12YO – ABV: 55.6% – 165 EUR
Da’s een fijn weerzien. Ik vond dit één van de leukste verrassingen van vorig jaar, dus is het helemaal geen straf dat een erg gelijkaardige vatting, namelijk een combinatie van first-fill ex-bourbon en refill vaten, opnieuw wordt gepresenteerd.
Neus: Guimauve, kweepeer en kruisbessen, maar niet echt uitgesproken. Elegant, maar mist wat diepte.
Smaak: Friszuur en fruitig op aal- en kruisbessen, vanille en een zacht pepertje.
Finish: Flinke opstoot van witte peper in de ietwat korte afdronk.
Comment: Anders, maar zeker niet beter dan de eerste release (85/100)
Benrinnes – ‘Grand Crescendo’ – 21YO – ABV: 55.4% – 410 EUR
De oudste uit de reeks dit jaar en, in alle eerlijkheid, wat aan de dure kant met zijn prijskaartje van 410 EUR. De marketingjongens spreken van een ‘double matured’ malt, waarbij ondermeer gebruikt werd gemaakt van Amerikaanse en Europese wijnvaten (zonder te verklappen om welke wijn het gaat). Grand Crescendo doet natuurlijk de verwachtingen de hoogte inschieten.
Neus: Karamel, toffee en tarte tatin, perzik en aardbeienconfituur. Een bommetje.
Smaak: Zoet en groots, erg fruitig met een streepje woodsmoke. Mooie structuur. Gekonfijte fruit. Iets aards als van kastanjes.
Finish: Lange, kruidige finish op woodsmoke.
Comment: Erg goed, maar verre van goedkoop (88/100)
Caol Ila Unpeated – ‘Ambrosial Feast’ – 11YO – ABV: 57.3% – 135 EUR
Eindelijk terug een Caol Ila. En dan nog een speciale, want ongeturfd! Het is een highland style Caol Ila zoals we die tot zo’n 8 jaar geleden wel vaker gepresenteerd krijgen. Het Ambrosial Feast – wat zoveel betekent als het feest van de zintuiglijke verwenning – werd verkregen (volgens het label) door korte fermentatie toe te passen, wat een troebele wort opleverde.
Neus: Intregerend. Zacht maritiem op citrus en yoghurtbloemetjes in melk. Aards. Amandelschaafsel. I love it!
Smaak: Romige, zoete start; evolueert dan snel richting ontbijtgranen en dennenappels. Gaat dan verder richting stoofpotje van wit fruit. Frangipane.
Finish: Walnoten toets van hars en peper. Blijft maar geven.
Comment: Top. Da’s echt value for money, als u het mij vraagt (88/100)
Oban – ‘Coastal Orchard’ – 10YO – ABV: 58.0% – 160 EUR
Oban heeft iets goed te maken. De release van vorig jaar was voor mij één van de grote teleurstellingen (een 11-jarige op rumvaten). Voor deze Coastal Orchard, een jaartje jonger, werd gebruik gemaakt van geblakerde Amerikaanse eik die geseasoned werd met Oloroso sherry. Dit zou wel eens erg goed kunnen zijn.
Neus: Floraal en snoeperig zoet met een zilt randje. Erg elegant. Boterbollen en zand.
Smaak: Zoet versus zilt en dan plots erg gepeperd. Mandarijn en limoen.
Finish: Mooie, lange afdronk die een tikkeltje soapy lijkt, zonder te storen.
Comment: Oban is back! (86/100)
Mortlach – ‘Midnight Dusk’ – NAS – ABV: 57.5% – 300 EUR
Voor de zoveelste keer krijgen we een Mortlach zonder leeftijdsaanduiding voorgeschoteld. Dat hoeft geen probleem te zijn, ze waren altijd al erg lekker. Maar goedkoop is natuurlijk anders. Misschien zitten de wijnvaten er voor iets tussen, waarop dit Beast of Dufftown werd gefinisht? Er werd gebruik gemaakt van voormalige Italiaanse wijnvaten, namelijk Ramandolo witte wijn en Sangiovese rode wijn.
Neus: Aperol Spritz op steroïden! Exotisch en zwoel. Citroengras, appelsien, lychee, floraal, maar mooi. De wijninvloeden zijn onmiskenbaar, maar hij verdraagt het erg goed.
Smaak: Fruitig en ietwat boozy op leder met een tintelende umami toets. Best groots en… een beetje haaks op de neus. Who cares, als het zo lekker is?
Finish: Kruidige, romige afdronk met een mooi, zacht drogend zuurtje.
Comment: Wat een enigma is deze Beast of Dufftown! (88/100)
Talisker – ‘Tidal Churn’ – 8YO – ABV: 58.7% – 110 EUR
De Talisker is er ook eentje waar ik altijd erg naar uit kijk, maar deze keer hebben de jongens van de marketing toch een loopje genomen met hun storytelling. Ze omschrijiven de vaten waarin deze rijpte als volgt: ‘stone-spun and lightly re-toasted casks’. Volgens een kort filmpje op de social media pagina van Talisker werden de vaten effectief gevuld met stenen en water en dan op een draaimolen gezet, waardoor er meer vanillins zouden vrijkomen. Tja.
Neus: Droog, zilt op hars en een weinig citrus. Oestersap, zand, scheepstouw… relatief gesloten.
Smaak: Boem! Eerst zoet op vanille en iets van citrus, dan snel weer zilt, mineraal en drogend. Peper en zout.
Finish: Minty en zacht drogend met een weinig peper. Heerlijk lang.
Comment: Misleidende neus, maar een smaakbommetje. (88/100)
Lagavulin – ‘Fireside Tales’ – 12YO – ABV: 57.4% – 190 EUR
Tot slot nog deze vaste waarde die, op de tequila-versie van vorig jaar na, steeds erg kon bekoren. Ik denk dat de feedback hen wel bereikt heeft, want nu grijpen ze terug naar de klassieke first-fill ex-bourbon en refill casks. Kwestie van Lagavulin terug in de good graces te krijgen van de liefhebbers na de flak van vorig jaar.
Neus: Assen en turf met vanille en bruine zeep. Roet. Strandvuur. Wit fruit en citroen. Mooi.
Smaak: Romig en zoet met verrassend delicate turf, drogend. Bijna speels en zomers (in zijn genre).
Finish: De afdronk is lang en bevredigend.
Comment: Na de miskleun van vorig jaar is dit weer thuiskomen. (87/100)
Bedankt, Arno, om samen met mij deze mooie, nieuwe reeks te willen ontdekken. En een mooie reeks is het hoor. Hopelijk kan bovenstaande je helpen kiezen, mocht je interesse hebben in deze bottelingen (oh, geen zorgen, ik plan nog ergens een WhisQy tasting met de hele reeks).
De Mortlach en Lagavulin presteren naar verwachting, wat ik niet kan zeggen van de Roseisle. Maar de verrassingen – in bijzonder positieve zin – zijn voor mij de Glen Ord en vooral de Caol Ila. Die kan ik zonder enige probleem warm aanbevelen (en haal ik zelf een extra flesje van in huis).
May the Malt be with you!
