WhivieBlog

Brouwerij: Tre Fontane
Regio: Italië
Fles: Tre Fontane Sinergia 19, 33cl
Kleur: amber
ABV: 7.3%

Tropische Trappist

Het was dankzij Marc uit Grimbergen dat ik Tre Fontane, de enige Italiaanse trappist, leerde kennen. Maar dit flesje, dat hij me vorige zomer bezorgde, is wel iets aparts. Het is de Tre Fontane Sinergia 19, een samenwerking met de Amerikaanse trappistenbrouwers van Spencer (die ik ook al dankzij Marc leerde kennen). Deze schenkt amberkleurig met een spierwitte kraag die lang blijft staan. En…het is een IPA, mijn favoriete bierstijl, dus dat moet wel meevallen, toch?

De neus flirt met tropisch fruit enerzijds en een naaldbos anderzijds. En dat werkt! Citrus is het leidende fruit, terwijl er ook een  mooi zuurtje verschijnt als van  pompelmoes. Hint van ananas op de achtergrond. Lichtjes tropisch. Dit staat mij heel er gaan.

Ook op smaak zijn het citrus (limoen?) en ananas die de leiding nemen. Hoewel er ook een bittertje present tekent, is dit zeker niet dominant. Dit is vooral tropisch fruitig en erg aangenaam.

En ook in de (weliswaar eerder korte) afdronk krijg ik wederom limoen en ananas.

Dit vind ik alvast heel, maar dan ook heel erg aangenaam.

Geproefd door Mark Dermul op 19-03-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be)

Brouwerij: Tre Fontane
Regio: Italië
Fles: Tre Fontane Scale Coeli, 33cl
Kleur: bruin
ABV: 6.7%

Sinaasappelschillen

Ik ben schatplichtig aan Marc D uit Grimbergen, mijn ‘bier-mentor’, die me de wereld van trappist deed ontdekken. Zo was het ten huize Marc dat ik in 2016 voor het eerst kennis maakte met de Italiaanse trappist Tre Fontane uit de gelijknamige abdij nabij Rome. Het label ‘Authentic Trappist Beer’ werd hen in 2015 toegekend, waarbij Tre Fontane het 11^e erkende trappistenbier ter wereld werd. Ik vond hem erg lekker! En onlangs kwam mijn goede vriend op bezoek en stopte me drie nieuwe flesjes Tre Fontane in de handen, dit keer enkele speciallekes. Ik zet ze met veel plezier op een rijtje. De eerste is de Tre Fontane Scale Coeli, het tweede trappistenbier dat de Italiaanse monniken brouwden, genoemd naar de gelijknamige Italiaanse gemeente in de provincie Cosenza in het uiterste zuiden van het land. Hij schenkt chocoladebruin met een hoge kraag die lang blijft staan. De gistvlokken zijn omnipresent.

Een fruitig boeket omwille van de dry-hopping wordt hier, als ik heel eerlijk mag zijn, toch een beetje overstemd door iets wat ik niet anders kan omschrijven als een beetje putgeurtje. Jammer, maar deze neus heeft me niet onmiddellijk kunnen overtuigen.

Er werden bittere sinaasappelschillen gebruikt en op smaak wordt dat meteen duidelijk. Hoewel dit bier eerder licht van body is, verschijnen er toch mooie zacht bittere toetsen van deze appelsienen. En erg hoppig, moet ik zeggen.

De afdronk legt nog eens extra het accent op die bitterheid en een zachte kruidigheid. Dorstlessend;

Dit is het tweede bier dat ze in de abdij nabij Rome in elkaar boksten, na hun tripel. Ik beken hier niet kapot van te zijn.

Geproefd door Mark Dermul op 19-03-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be)

Enkele maanden geleden maakte ik afspraak met mijn Amerikaanse vrienden John en Mary-Angela. Ze kwamen immers naar België en dat was voor mij de uitgelezen kans om enkele flessen te laten meebrengen, zoals de Kentucky Owl bourbon, de Lagavulin Offerman Edition on Guinness vaten en deze Oban 18 Year Old, die exclusief voor de States wordt gebotteld. Afgezien van een gezellige namiddag waarin flink wat aan de lippen werd gezet, gevolgd door een geweldig burger diner in Gent, was het voor mij ook de gelegenheid om eindelijk deze 18-jarige Oban aan de lippen te zetten.

Distilleerderij: Oban
Regio: Schotland (Highlands)
Fles: Oban 18 Year Old US Exclusive, OB 2018, 750ml
Kleur: koper
ABV: 43%

Klasse

Enkele maanden geleden maakte ik afspraak met mijn Amerikaanse vrienden John en Mary-Angela. Ze kwamen immers naar België en dat was voor mij de uitgelezen kans om enkele flessen te laten meebrengen, zoals de Kentucky Owl bourbon, de Lagavulin Offerman Edition of Guinness vaten en deze Oban 18 Year Old, die exclusief voor de States wordt gebotteld. Afgezien van een gezellige namiddag waarin flink wat aan de lippen werd gezet, gevolgd door een geweldig burger dinner in Gent, was het voor mij ook de gelegenheid om eindelijk deze 18-jarige Oban aan de lippen te zetten.

Aangename neus met maritieme en moutige toetsen, waarbij de nadruk toch vooral ligt op het fruit. Denk abrikozen en perziken, maar ook een hint van overrijpe banaan en kumquat. Doet ook heel even denken aan een donker bier, moet ik zeggen. Dit staat mij erg aan. Een tikkeltje discreet, maar wel met klasse. Ik ben blij.

Mooi olieachtig en mondvullend. Zelfs bijna stroperig, echt waar. Mout, abrikozen, perziken, kruisbessen, hint van ananas en lycheewijn. Erg aangenaam en zacht gekruid. Midpalate komt dan wat woodsmoke opzetten, alsook wat zoethout en een bittertje als van een walnoot op een pompelmoes, wat voor een mooie balans zorgt. Erg stijlvol, hoor.

De afdronk is volmondig, romig en zoet met wat eikenhout, pomme d’amour en walnoten.

Wow, wat een klasse whisky, zeg! Erg blij dat ik de kans kreeg deze te proeven. Dankjewel, John!

87/100

Geproefd door Mark Dermul op 10-04-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Oban
Regio: Schotland (Highlands)
Fles: Oban 2004 Distillers Edition, OB 2018
Kleur: amber
ABV: 43%

Kiezeltjes

Ik heb al het geluk gehad om flink wat Distillers Edition van Oban te proeven. Acht om precies te zijn, maar deze release uit 2018, een distillaat van 2004 dus, was tot nu toe aan mijn lippen ontsnapt. Onlangs organiseerde ik ‘One Night in Oban’, een online tasting, een ik maakte van de gelegenheid gebruik om deze versie in de line-up te steken. Ter herinnering: de Oban Distillers Edition krijgt een tweede rijping op Montilla Fino sherryvaten.

Ik steek mijn neus nog maar net in het glas en ik ben al verkocht. Zo lekker fruitig op abrikozen en mandarijnen met een hint van banaan en kruisbes. Het ietwat zilte DNA van Oban mag dan misschien wat overstemt worden, dit is gewoon absoluut heerlijk om aan de neus te zetten.

Op de tong komt het DNA van Oban wel mooi tot uiting. Dat ziltje randje en de kiezeltjes op het strand die ik bij deze distilleerderij krijg verschijnen eerst en worden dan mooi ingepakt door geel en gekonfijt fruit. Abrikozen, perziken, banaan… eerst sappig en dan gedroogd. Het maakt van deze malt een plezier. Complex zou ik hem niet echt noemen, maar bevredigend alleszins.

De afdronk is middellang en zoet met een zilt randje.

Wederom een Oban die niet teleurstelt. De Distillers Edition 1998 blijft mijn absolute favoriet, maar deze komt al aardig in de buurt.

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 10-04-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Glentauchers
Regio: Schotland (Speyside)
Fles: Glentauchers 13 Year Old 2009/2022 for MMM, 50 bts
Kleur: goud
ABV: 54.1%

Sirop de Liège

Glentauchers is een minder bekende Speysider – opgericht in 1897 – die zich vooral richt op het produceren van maltwhisky voor het maken van blends met Ballantine’s als bekendste. Officiële bottelingen zijn er amper, maar via onafhankelijke bottelaars kan je hem af en toe wel eens proeven. En laten Manny en ik nu een fantastisch vat gevonden hebben – een sherry butt, by the way – met Glentauchers uit 2009. Het is al onze 26^e release en we genieten wederom van een prachtig label met de kunst van Ansgar Speller. Het kleurenpallet verraadt eveneens onze subtiele steun aan de bevolking van Oekraïne.

Lentefrisse neus met wit fruit (appels en peren), maar ook een appelsientje, kersen en citroengras. Een verloren gelopen kers en wat bakboter. Herbaal ook. Hint van Sirop de Liège en zelfs wat donker tafelbier. Heerlijk.

Romig en stevig bij aankomst, maar behoeft geen water. Opnieuw wit fruit, maar verwerkt tot appelmoes en perensiroop. Lekker kruidig op wat peper en zoethout. Kandijsiroop en donker fruit komen nu opzetten. Kan zo maar een PX vat geweest zijn.

De afdronk is heerlijk lang op gebakken appels met wat chili pepers. Op het sterfbed een bittertje als van een walnoot.

Deze kan wat ons betreft zowel als aperitief dienen, maar evenzeer na de maaltijd genuttigd worden.

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 24-04-2022
(om andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Glentauchers is een minder bekende Speysider – opgericht in 1897 – die zich vooral richt op het produceren van maltwhisky voor het maken van blends met Ballantine’s als bekendste. Officiële bottelingen zijn er amper, maar via onafhankelijke bottelaars kan je hem af en toe wel eens proeven. En laten Manny en ik nu een fantastisch vat gevonden hebben – een sherry butt, by the way – met Glentauchers uit 2009. Het is al onze 26^e release en we genieten wederom van een prachtig label met de kunst van Ansgar Speller. Het kleurenpallet verraadt eveneens onze subtiele steun aan de bevolking van Oekraïne.

Distilleerderij: Glenrothes
Regio: Schotland (Speyside)
Fles: Glenrothes 19 Year Old 1997/2016, Whiskybroker.co.uk, Sherry Butt #7157, 643 bts
Kleur: mahonie
ABV: 53.5%

Paardenvacht

Deze Glenrothes sliep bijna twee decennia op een sherry butt. Mogelijks was dat een first fill vat, want de malt heeft bijna de kleur van cola. Hij werd gebotteld door Whiskybroker, de bekende Schotse bottelaar.

Hola! Pruimen, roggetoast, paardenvacht, pruimtabak, origine chocolade en een druppeltje wijnazijn. Walnoten en cuberdons. Vers geboend leder. Het interieur van een nieuwe wagen. Wat een intense neus.

Stroperig als hoestsiroop. En met dezelfde donkere zoetheid. Lekker pikant tegelijkertijd op kaneel, nootmuskaat een chili pepers. Venkel, drop, anijs – da’s drie keer hetzelfde, zo intens is het. Relatief drogend, ook. En minder zoet dan de neus beloofde. Dit is chocolade met gedroogde stukjes fruit en flink wat noten. Heerlijk.

In de droge, lange afdronk verschijnt nog een muntje.

Amai, mijn klak, wat een bom. Helaas nergens meer te vinden.

87/100

Geproefd door Mark Dermul op 03-04-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Glenrothes
Regio: Schotland (Speyside)
Fles: Glenrothes 9 Year Old Dràm Mòr, b. 2020, Cask #2850, Spanish Red Wine Finish, 316 bts
Kleur: amber
ABV: 55.0%

Goed Werk

Deze wel erg jonge Glenrothes werd gebotteld door Dràm Mòr, het relatief jonge bedrijf van de goedlachse Kenny MacDonald en zijn betere helft Viktorija. Kenny kreeg trouwens de liefde voor whisky met de paplepel mee, want zijn grootvader was ploegbaas bij Dumbarton, de in 2002 ter ziele gegane graandistilleerderij – ooit de grootste van Schotland. De malt kreeg een finish in een Spaans rode wijnvat en werd op vatsterkte gebotteld.

Een karrenvracht aan Werther’s Echte wordt aangevuld met rood fruit en wat geroosterde noten. Pindakaas! Aardbeienconfituur en wat houtkrullen. Warm.

Goeie body. Onmiddellijk mierzoet van de wijn. Aardbeien, frambozen, kersen… maar tegelijkertijd ook wat Seville appelsienen, licht bitter dus, met walnoten. De kruidigheid maakt hem flink warm, bijna pikant.

De afdronk is kruidig en lang, licht drogend.

Je proeft dat hij jong is, maar het stoort niet. Het Spaanse vat heeft goed werk geleverd: complexiteit toevoegen zonder te domineren. Nog te vinden voor zo’n 65 EUR. Dankjewel, Ivan.

84/100

Geproefd door Mark Dermul op 03-04-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Hampden
Regio: Jamaica
Fles: Hampden 8 Year Old 2009/2017, Kintra
Kleur: witte wijn
ABV: 56.5%

Fenomenaal

Een kleine maand geleden gaf ik een rum-tasting, waarin een geweldige Hampden 2009 ‘DOK’ voor de Road Rummers de revue passeerde. Mijn vriend Tom had ook een Hampden 2009 staan – van Kintra, gebotteld in 2017 – en gaf aan dat we die echt eens head-to-head moesten zetten, dus nodigde ik hem prompt uit om af te komen met zijn fles. Na afloop bood hij me nog een sample aan om deze nadien nog eens rustig na te proeven en te bespreken. Zo gezegd, zo gedaan.

De rum zit nog een minuut in het glas of de ruimte vult zich met allerhande funky toetsen. Aceton, linoleum, ecoline, verfverdunner… Hij heeft het allemaal. Da’s altijd even schrikken, maar op een goeie manier. Daarnaast mooie toetsen van banaan, ananas en vanille. Het is een profiel dat je echt moet ontdekken. Maar opgelet: eens je het kan appreciëren, ben je hooked.

Hij is krachtig en zoet bij aankomst, maar onmiddellijk verschijnt er iets zilt als van een olijf en een druppeltje zeewater. Ananas en banaan nemen het voortouw. Dan verschijnt er iets weeïg als, euh… de reflux van een baby die net zijn papje naar binnen heeft. Klink onsmakelijk, maar is echt lekker (de rum, welteverstaan). Lekker kruidig ook. Denk chili en kaneel. Een geweldige smaakbom.

De afdronk is lang, pittig en fruitig met een zilt randje.

Bedankt, Tom. Deze is inderdaad fenomenaal lekker!

88/100

Geproefd door Mark Dermul op 10-04-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Glen Elgin
Regio: Schotland (Speyside)
Fles: Glen Elgin 31 Year Old 1986/2017 Signatory for The Nectar, Hogshead #2525, 220 bts
Kleur: goud
ABV: 47.2%

Outstanding

Een Glen Elgin van maar liefst 31 jaar oud, da’s iets wat je niet alle dagen tegen komt, toch? Dit single cask van Signatory werd gebotteld voor importeur The Nectar in 2017. Mijn goeie vriend Bart bezorgde me een sample en niet veel later kreeg ik nog een sample (zonder te beseffen dat ik hem al geproefd had) van mijn andere goeie vriend Bob. Hoog tijd om die eens aan de lippen te zetten.

Old school en waxy op zoete boter, Sevilla appelsienen, ananas, oude boeken en houtschaafsel. Onrijpe banaan. Menthol. Een mandje vol noten. OMG, dit is erg complex!

Hij is zijdezacht op de tong. Bitterzoet, met een mooie kruidigheid die hem diepgang geeft. Het fruit van de neus keert weer, terwijl de menthol pure muntthee wordt. Citrus komt sterk opzetten. Deze is mooi in balans, hoor. De eik is prima onder controle. En hij is best krachtig ondanks het bescheiden ABV.

De afdronk is geweldig lang en kruidig, bitterzoet tot op het sterfbed. Wat een genot!

Outstanding, noemen ze dat in het Engels. Merci, Foamy & Bob! Dat was dubbel lekker!

88/100

Geproefd door Mark Dermul op 30-12-2021 & 31-03-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Glen Elgin
Regio: Schotland (Speyside)
Fles: Glen Elgin 14 Year Old 2007/2021, First Fill Bourbon Cask, 310 bts
Kleur: stro
ABV: 52.0%

Lucas

Drankenshop Bams in hartje Maastricht wordt geleid door de immer sympathieke Martijn Bams, ondertussen de derde generatie. Hij selecteerde dit single cask en liet het op vatsterkte bottelen, speciaal voor zijn shop. Het betreft een Glen Elgin tiener. Volgens het ruglabel werd hij gebotteld ter ere van de geboorte van Lucas op 15 juli 2021. Proficiat, Martijn & Nadia!

De neus laat zich maar langzamerhand ontdekken, maar mits wat geduld wordt je beloond met toetsen van perzik, groene appels en een hint van onrijpe ananas. Wat citroengras op de achtergrond, iets van mango en flink wat vanille. Erg toegankelijk en lentefris.

Goeie body. We gaan van lente naar de zomer (erg toepasselijk gezien de geboortedatum van Lucas). Appels en peren, maar ook flink wat citrus (en wat citric acid snoepjes, wat wij in Vlaanderen zuurtjes noemen), ananas en appelsien. Flink wat honing, nu. Wat rabarberconfituur (ik ben er tuk op). Erg zomers en een tikkeltje snoeperig. Ik ben fan.

De afdronk is lekker lang en kruidig warm. Ananas op het sterfbed, besprenkeld met wat kaneel en zwarte peper.

Een zomerse, snoeperige jonge Glen Elgin. Ik ga er van uit dat Martijn en Nadia een paar flessen hebben achter gehouden voor de 18^e verjaardag van hun kleine spruit. De rest is nog steeds verkrijgbaar bij Maarten in zijn shop voor ocharme 60 EUR. Aanrader! Benny J was alweer de leverancier van het sample, waarvoor dank!

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 30-12-2021
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Glen Elgin
Regio: Schotland (Speyside)
Fles: Glen Elgin 12 Year Old 2008/2020 The Nectar of the Daily Drams
Kleur: amber
ABV: 46%

Overrijpe Banaan

Ik had deze al eens eerder geproefd, tijdens de online versie van Spirits in the Sky in november 2020. Het was een blij weerzien, neem dat van me aan.

Heerlijk romige en fruitige neus op abrikozen, zoete appels, amandelschaafsel en Café Noir koekjes (iets wat ik recentelijk herontdekt heb). Sultanas en verse vijg. Hoewel nergens vermeld, vermoed ik een sherryvat.

Lekker olieachtig en zoet. Erg zacht gekruid, waardoor alle aandacht van je smaakpapillen naar de zoete, fruitige toetsen gaat. Gebakken appels, sultanas, overrijpe banaan, ananas op de barbecue. Nog wat cashewnoten en gekonfijte appelsienschillen. Een vloeibaar dessertje, als u het mij vraagt.

De afdronk is middellang, fruitig en pittig.

Erg toegankelijk en betaalbaar. Nog te vinden voor zo’n 65 EUR. Echt de moeite. Dankjewel, Benny.

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 30-12-2021
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Brouwerij: Vander Ghinste
Regio: België
Fles: Jacobins Foeder XVII, 75cl
Kleur: roodbruin
ABV: 5.7%

Onversneden

Mijn goeie vriend Peter stuurde me recentelijk een foto van deze fles met de opdracht om me zonder dralen naar de drankenhandel te begeven om hier een fles van te bemachtigen, want het was naar zijn mening de lekkerste sour ale die hij al geproefd had. Dus ik onmiddellijk in de wagen gesprongen en de laatste twee flessen die nog op het schap stonden bij de lokale drankenhandel meegepakt. Het betreft een eenmalig brouwsel van brouwerij Vander Ghinste (de we vooral van Omer kennen, natuurlijk), een onversneden lambiek die maar liefst 6 jaar rijpte op één eikenhouten vat dat nummer 17 draagt. Het bracht 8.000 flessen voort op 5.7%. Hij schenkt roodbruin met een kraag die erg snel gaat liggen.

Hij geurt alvast heerlijk! Pompelmoes en aardbeien, frambozen en een hint van hout. Wat aardse toetsen ook. Je ruikt alvast dat deze lang op vat gezeten heeft (hoewel dat ook tussen mijn oren kan zitten, moet ik bekennen).

Hij is rond en rijk, mondvullend en onmiddellijk erg zuur. Da’s even wennen. Mijn speekselklieren gaan aan de slag. Maar de balans wordt behouden, dankzij wat zoete toetsen van rood fruit en citrus. Denk bloedappelsien en wederom pompelmoes. En neen, het hout zat niet tussen mijn oren, want ook op smaak komt dat mooi naar voor. Maar zoals gezegd: prima balans.

De afdronk is licht drogend en heeft een erg dorstlessend effect. Amandelen op het sterfbed.

Een mooie, onversneden lambiek. Peter had gelijk. Dit was een topbiertje.

Geproefd door Mark Dermul op 26-03-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Brouwerij: Girardin
Regio: België
Fles: Girardin 1882 Gueuze, b. 2013, 37.5cl
Kleur: amber
ABV: 5%

Gefilterd

Half januari proefde ik nog de Girardin Geuze Black Label, die ongefilterd werd gebotteld. In tegenstelling tot de black label werd deze white label wel degelijk gefilterd en schenkt hij bijgevolg iets minder troebel. De spierwitte kraag gaat snel liggen. Deze gueuze is een mengeling van lambic van verschillende leeftijden, zowel 12, 18 als 24 maanden oud. Net als de black label van enkele maanden geleden, is ook deze white label gebotteld in 2013.

De neus offreert wat perzik en abrikoos, maar is tegelijkertijd een tikkeltje muf. Da’s niks om je zorgen over te maken, want Brettanomyces zijn erg kenmerkend voor dit bier.

Van carbonatie is hier nog amper sprake, wat me wat tegenvalt. Hij smaakt naar abrikozen en zelfs iets van kersen, maar is niet erg fris. Het zuurtje is hier eerder aan de bittere kant. Volgt u nog? Ik krijg zelfs nog iets van oud ijzer door, wie had dat gedacht?

De afdronk is wat kort, maar tegelijkertijd eerder droog.

Het kan aan de batch liggen, natuurlijk, maar deze viel mij eerlijk gezegd tegen. Zeker na die heerlijke ervaring met zijn ongefilterde black label neef.

Geproefd door Mark Dermul op 10-03-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Brouwerij: Belle-Vue
Regio: België
Fles: Geuze Belle-Vue, 25cl
Kleur: amber
ABV: 5.5%

Neutraal

De geuze van Belle-Vue, van de gelijknamige brouwerij in Sint-Pieters-Leeuw, wordt soms omschreven als de champagne onder bieren. Ik bestelde me er eentje na een fikse, frisse herfstwandeling door de bossen van Drongen op een koud, maar toch zonovergoten terrasje. Het schenkt amberkleurig met een beige kraag met kleine bellen die lang blijft staan.

De neus is fris zurig zoals je van een geuze mag verwachten, maar als ik eerlijk mag zijn nogal gewoontjes. Niks mis mee, maar niet meteen de meest uitgesproken geuze die ik al aan de neus mocht houden.

Fruitig en licht zurig, het is waar, maar wederom nogal braaf moet ik bekennen. Wat noten en iets van kersen, echt waar. Maar relatief neutraal, allemaal. Zeg gerust saai.

Lichtjes zure afdronk, maar erg kort.

Nou… ik beken dat ik hier helemaal niet van onder de indruk was. Een dorstlessende doordrinker op het terras, maar geen geuze die indruk zal maken op de liefhebber.

Geproefd door Mark Dermul op 06-02-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Brouwerij: De Cam
Regio: België
Fles: De Cam Oude Geuze 2009, 37.5cl
Kleur: amber
ABV: 6%

Toewijding

Van alle geuzestekers in het Pajottenland mag je De Cam uit Gooik gerust al een buitenbeentje omschrijven. De eenmanszaak wordt gerund door Karel Goddeau, die enkel in de winter brouwt en zijn geuze laat hergisten in het vat. Dit zonder toevoeging van gist of suikers, nota bene. Zijn geuzebieren zijn een assemblage van 1, 2, 3 en 4 jarige geuze uit verschillende foeders, afkomstig van de Pilsner Urquell brouwerij en van Jaques Felosse uit de champagnestreek. Beroepshalve brouwt Karel nog bij brouwerij Slaghmuylder in Ninove en in zijn vrije tijd klust hij bij in brouwerij 3 Fonteinen. Van toewijding gesproken! Zijn Oude Geuze 2009 die nu in mijn glas zit, van 65% tarwe en 35% mout, schenkt helder amberkleurig met een spierwitte kraag die lang blijft staan.

Op de neus krijg ik flink wat zoetzuur fruit. Denk pompelmoes, maar ook limoen. Daarnaast een hint van banaan en flink wat hout. Brettanomyces, zonder enige twijfel.

Lekker zacht en zurig op de tong met een subtiele hint van eikenhout tegenover het zoetzure fruit. Prima balans in de mooi uitgesproken smaak.

De afdronk is kort en licht drogend, wat doet verlangen naar een tweede (en derde, en vierde) slok.

Man, wat een heerlijke dorstlesser!

Geproefd door Mark Dermul op 29-01-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Brouwerij: 9 brouwerijen/stekerijen
Regio: België
Fles: Horal’s Oude Geuze Megablend 2015, 75cl
Kleur: koper
ABV: 7%

Mega

HORAL staat voor Hoge Raad voor Ambachtelijke Lambiekbieren en is een vereniging die de belangen van de brouwerijen/stekerijen behartigd. Een beetje zoals de Scotch Whisky Association voor whisky, zeg maar. En om de twee jaar organiseren ze een groot evenement Toer de Geuze, waaraan alle 9 brouwerijen dit lid zijn van HORAL deelnemen. Dat zijn 3 Fonteinen, Boon, De Cam, De Troch, Tilquin, Timmermans, Oud Beersel, Hanssens Artisanaal en Lindemans. Voor Toer de Geuze wordt dan telkens een zogenaamde Mega Blend gecreëerd die minstens zes maanden op fles rijpt. Dit is de release van 2015. De assemblage van dit bier met 1-, 2- en 3-jarige lambiek gebeurde bij Boon. Hij schenkt een helder koperkleurig (ik maakte er deze werk van om het bezinksel niet mee te schenken) met een witte kraag met grote bellen die lang blijft staan.

Heerlijk frisse, zoetzure neus op pompelmoes, limoen en vochtige bosgrond.

De body is aan de lichte kant en door de hoge carbonatie komt hij erg fris binnen. Voeg daar dan nog die mooie, typische zoetzure toets van Oude Geuze aan toe (ik moet denken aan sap van grapefruit, een druivenpit en Granny Smith appels) en je hebt een zachte dorstlesser. Dit drinkt gevaarlijk vlot door.

Een zachte, lichte afdronk maakt het plaatje compleet.

Deze blend van 9 brouwerijen verdient een dikke tien, of anders gezegd: deze Mega Blend is mega!

Geproefd door Mark Dermul op 22-01-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Brouwerij: Boon
Regio: België
Fles: Oude Geuze Boon VAT 44, 37.5cl
Kleur: amber
ABV: 8.5%

Brettanomyces

Oude Geuze Boon VAT 44 was de eerste monoblend door Brouwerij Boon gebotteld. Een monoblend is een oude geuze waarin 90% oude lambiek gebruikt wordt van eenzelfde foeder, in dit geval nummer 44. Een foeder is dus een groot eikenhouten vat en vat 44 is meer dan 100 jaar oud en heeft een inhoud van 10.300 liter. Een klein beetje jonge lambiek wordt nog toegevoegd voor de hergisting op fles, wat het bier zijn sprankeling, soepelheid en complexiteit geeft. Voor de anoraks onder ons: de lambiek voor dit bier werd gebrouwen op 3 en 4 december 2008 en gebotteld op 31 augustus 2010 in 20.520 flesjes van 37.5cl. Hij werd tijdens de officiële opening van de nieuwe Brouwerij Boon te Lembeek op 19 april 2013 voorgesteld aan het grote publiek. Vandaag de dag nog amper te vinden, helaas. Hij schenkt helder amber met een witte kraag die snel krimpt tot een van enkele millimeters.

Verrassend frisse neus op allerhande citrusfruit met een zachte toets van alcohol. Hint van Brettanomyces, wat voor een zacht putgeurtje zorgt. Het stoort niet, versta me niet verkeerd.

Lekker vol in de mond waarbij het frisse richting zurig gaat, zoals het hoort. Denk grapefruit. Een tikkeltje ‘boozy’, toch wel. Een mooi bittertje verschijnt, alsof ik op de ingebeelde pit van de al even ingebeelde grapefruit heb gebeten. Maar wel erg lekker, hoor.

De afdronk is middellang, begint zoetzuur, evolueert dan naar bitter om uiteindelijk een licht drogende dood te sterven.

Lekker. Doet goesting krijgen om de andere mono blends ook op te sporen.

Geproefd door Mark Dermul op 19-01-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Brouwerij: Girardin
Regio: België
Fles: Girardin 1882 Gueuze, b. 2013, 37.5cl
Kleur: amber
ABV: 5%

Ongefilterd

Francicus-Alexius Girardin, geboren in 1847, huurde sinds 1882 de Girardin hoeve in Sint-Ulriks-Kapelle, vandaar het jaartal op het label van deze fles geuze. Vandaag de dag wordt de brouwerij bestierd door Paul Girardin, vierde generatie, en zijn vrouw Heidi. Naast de ongefilterde geuze – met het zwarte label en momenteel in mijn glas – hebben ze er ook nog eentje met een wit label die wel gefilterd wordt. En naast de geuze is er ook nog kriek, dat spreekt. Mijn Gueuze 1882 werd gebotteld in 2013, schenkt een prachtig amber met een mooie witte kraag die relatief snel gaat liggen en een kleine film op mijn lambik achterlaat.

De neus is erg fruitig en offreert abrikoos, perzik met een mooi hint van banaan. Daarnaast flink wat pompelmoes, wat hem een mooi bitterzuur kantje geeft. Erg uitnodigend.

Hij bruist lekker, waardoor zowel het zoete als het zure als het bittere allemaal prima tot uiting komt. Dit is fruitig en minder wrang dan ik bij menig geuzebieren ontwaar. Dat maakt hem makkelijk(er) drinkbaar, moet ik bekennen. Ik ben fan.

De finish gaat van zuur naar zoet en blijft relatief lang hangen. Ik vind het prima.

Dorstlessende geuze (of gueuze voor de fanatiekelingen), waarvan ik er makkelijk en graag twee na elkaar drink.

Geproefd door Mark Dermul op 15-01-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).