WhivieBlog

Distilleerderij: Prinz
Regio: Oostenrijk
Fles: Schnaps Alte Marille
Kleur: witte wijn
ABV: 41%

Abrikoos

In het Oostenrijkse Hörbranz, aan de Bodensee, is sinds 1886 de distilleerderij Prinz aan de slag. Ze maken er allerlei dranken van abrikozen, frambozen, hazelnoten en peren, maar hun paradepaardje is deze Schnaps Alte Marille, gemaakt van volrijpe, sappige abrikozen. Na de oogst, duurt de fermentatie maar liefst 18 dagen, waarop een dubbele distillatie volgt. Vervolgens rijpt het distillaat jarenlang op fijnporig aardewerk, waarna het maandenlang gefinisht wordt in eikenhouten vaten. Mijn collega Kristien en haar man Philip gaan daar regelmatig wandelen en op hun laatste vakantie brachten ze me dit flesje mee.

Heerlijk fruitige neus die – hoe kan het ook anders? – barst van de abrikozen. Maar ook honing en licht bloemige toetsen komen mijn neusvleugels tegemoet. Komt zelfs een tikkeltje snoeperig over. Kent u die driehoekige gummi snoepjes in een jasje van suiker nog? We noemden ze als kind vaak supermanlogos. Wel… in vloeibare vorm dus. Ik ben hier zot van.

Hij is lekker volmondig en mierzoet. Lekker plakkerig en met een mooie kruidigheid en subtiele houttoets. Mild, fruitig en toch krachtig.

De finish is kort en onverbiddelijk zoet.

Deze drink je natuurlijk puur (of als het echt warm is, zoals op deze nazomerse middag, met een blokje ijs). Bedankt, Kristien & Philip!

Geproefd door Mark Dermul op 08-10-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Lindores Abbey
Regio: Schotland (Lowlands)
Fles: Lindores 3 Year Old 2019/2023 Private Cask for Malt Squared, b. 2023, Sherry Firkin #594, 65 bts
Kleur: mahonie
ABV: 59.9%

Sherry Firkin

Ik werd enkele maanden geleden twee samples van Lindores in de hand gedrukt door mijn buddy Manny met de vraag om ze te proeven. Het blijkt te gaan om twee vaten – een bourbon en sherry firkin – voor de Nederlandse bottelaar Malt Squared. Nou, dat is het soort opdracht naar mijn hart, want Lindores is één van die nieuwe distilleerderijen waar ik wel van hou, dus zet ik deze twee vaatjes met plezier even head-to-head. Laten we eindigen met het sherry firkin, die bijna zo donker is als koffie. Een firkin is overigens een vat van zo’n 70 liter.

De neus is relatief lactisch, als u begrijpt wat ik bedoel. Ik lijk wel te ruiken aan een glas met aardbeienyoghurt. Daarnaast wat kersen en ander sappig rood fruit, een druppeltje kandijsiroop en enkele kastanjes. Cuberdons en helemaal achteraan een toets van paxarette. Laat het glas tien minuten staan alvorens opnieuw je neus er in te stoppen en je zou zweren dat je aan een glas porto ruikt. Met een beetje water krijgt deze malt plots een erg snoeperig kantje.

Goeie body en prima sterkte. Aangenaam zoet op rood fruit en zoetzure kruiden, maar wel flink pikant. Net iets teveel van het goede als u het mij vraagt. Misschien brengt water soelaas. Dat zorgt voor een flinke verzachting (is dat een woord?) en zet de fruitigheid – vooral rood fruit – mooi in de kijker.

Zonder te verdunnen is de afdronk wat scherp, zelfs bijtend. Maar met water wordt dat een aangenaam zoete, lange en zacht kruidige afdronk op rood fruit.

Deze is aangenaam op voorwaarde dat je er wat water aan toevoegt.

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 04-10-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Lindores Abbey
Regio: Schotland (Lowlands)
Fles: Lindores 3 Year Old 2019/2023 Private Cask for Malt Squared, b. 2023, Bourbon Firkin #593, 46 bts
Kleur: vol goud
ABV: 59.3%

Bourbon Firkin

Ik werd enkele weken (maanden?) geleden twee samples van Lindores in de hand gedrukt door mijn buddy Manny met de vraag om ze te proeven. Het blijkt te gaan om twee vaten – een bourbon en sherry firkin – voor de Nederlandse bottelaar Malt Squared. Nou, dat is het soort opdracht naar mijn hart, want Lindores is één van die nieuwe distilleerderijen waar ik wel van hou, dus zet ik deze twee vaatjes met plezier even head-to-head. Laten we beginnen met het bourbon firkin. Een firkin is overigens een vat van zo’n 70 liter.

Mooie, frisse neus! Vanille, kokos, citroenschillen, graankoekjes en iets wat me aan een zacht bitter IPA bier doet denken. Leuk én lekker!

De body is relatief licht, maar voldoende mondvullend om te entertainen. Wat vooral opvalt is dat de alcohol relatief goed geïntegreerd is, wat hem stevig maar doenbaar maakt en niet al te alcoholisch. Mooie toetsen van pompelmoessap, vanille, jonge ananas en moutsuikers. Dit is erg aangenaam en gaat gevaarlijk vlot naar binnen.

En lange en zoete finish is mijn part met wat witte peper op het eind.

Leuke aperitief stijl whisky (da’s geen woord, of toch?). Het kleinere vaatje heeft hier goed werk geleverd.

85/100

Geproefd door Mark Dermul op 04-10-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Brouwerij: FoxTown
Regio: België
Fles: FoxTown Cuvée Renard, Wisky Barrel Aged Brut Beer, 75cl, 816 bts
Kleur: goudblond
ABV: 8.3%

Vossenfeest!

Helaba, wat krijgen we nu? De jongens en meisjes van het onvolprezen FoxTown komen met een Brut Beer op de markt! Cuvée Renard, hoe toepasselijk! Ze hebben hun bekende (en door mij zeer geliefde InnerFox Tripel) te slapen gelegd op vier verschillende whiskyvaten (Girvan 1991, Tormore 1990, Glen Ord 2014 en Benrinnes 2014) gedurende 16 maanden en hem dan gebotteld in juli 2023. Dan volgde de methode van ontgisten en klaren om er deze Brut Beer van te maken. Hij werd gedegorgeerd, zoals dat heet, in september 2023 door het Brasschaatse Dame Jeanne. Er zijn gelukkig iets meer dan 800 flessen beschikbaar. Dat zal nodig zijn, met de feestdagen voor de boeg. Na het lezen van onderstaande zal u snappen waarom! Hij schenkt een prachtig goudkleurig – net als champagne – met een mooie, mousserende kraag die relatief snel gaat liggen. Prachtige carbonatie (ik schonk hem dan ook in een champagneglas, zoals het hoort).

Op de neus is hij zo fris als champagne, maar met onmiskenbare toetsen van de whisky. Geel en donker fruit gaan hier hand in hand. Perzik en zelfs iets van kersen verschijnen, maar worden snel vervangen door fris fruitige pompelmoes en appeltjes.

Oh, ja, een mooi samenkomen van zure, bittere en zoete toetsen (in die volgorde), waardoor dit een bijzonder smakelijk aperitiefje wordt. En fris parelend op de tong, wat het bovendien een erg feestelijk karakter geeft.

Dit Brut Beer heeft een finish! Jawel, hij blijft lekker plakken en laat de whiskytoetsen nog een keertje schitteren in de vorm van donkerzoet fruit.

Leg die fles champagne maar gauw terug in de kelder voor een andere gelegenheid en vul je koelkast aan voor de feestdagen met dit Brut Beer, want het is een fantastisch alternatief. Een echt feest. Een Vossenfeest! En niet eens 20 EUR voor een flesje? Dringend bijbestellen… er komen immers flink wat feestdagen aan, toch?

Geproefd door Mark Dermul op 21-10-2023

Brouwerij: Nevel
Regio: Nederland
Fles: Nevel Fruits of Labour – perzik en abrikoos, Batch No 1, Catawiki Exclusive, 75cl, 174 bts
Kleur: blond
ABV: 6.1%

Persici et Persici

Ik hou wel van een wild & sour ale en heb al flink wat van deze brouwerij uit Nijmegen geproefd. Maar dit is wel erg speciaal, want Nevel bottelde dit single barrel van hun bier speciaal voor Catawiki, het veilingplatform waar ik als parttime expert aan de slag ben voor zowel de whisky- als de bierveilingen (uiteraard samen met een heleboel toffe collega’s). Dit is Batch No 1, wat zoveel betekent als… er komen er nog. En da’s maar goed ook, want dit is erg lekker spul. Fijne, elegante en delicate bubbels met een witte kraag van kleine belletjes die relatief lang overeind blijft. Dat ziet er fris en monter uit.

Op de frisse, zoetzure neus krijg ik wat exotisch fruit met overduidelijke toetsen van – hoe kan het ook anders? – perzik en abrikoos. Dat wordt mooi aangevuld met iets van amandelschaafsel en mango.

Op smaak valt vooral de balans op tussen het zoete en het zure. Perzik en abrikoos op kop, gevolgd door wat appelazijn, gekonfijte kumquats en iets van orange wijn (wat niets met appelsienen te maken heeft, nota bene).

De afdronk is hemels. Zoet versus zuur versus zoet, als u begrijpt wat ik bedoel. En ja, de drang naar de volgende slok is onmiskenbaar.

Zalig bier en bij het beste van wat ik al proefde van Nevel (dit is toch al de 27^e botteling die ik proef, dus ik mag spreken, toch). Over de titel hebben we lang gedebatteerd en de beslissing is uiteindelijk gevallen op ‘Fruits of Labour’. Mijn voorstel werd niet weerhouden. Persici et Persici vond ik wel mooi. Da’s immers perzik en abrikoos in het Latijn. Ik vond dat iets hebben. Soit.

Geproefd door Mark Dermul op 12-10-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Deanston
Regio: Schotland (Highlands)
Fles: Deanston 10 Year Old 2012/2023 Whisky Tasting Festival Utrecht, Cask #374, 309 bts
Kleur: licht goud
ABV: 51.0%

WTF

Elk zichzelf respecterend whisky festival brengt een eigen festivalbotteling uit, zo ook Norbert Tebarts met zijn onvolprezen WTF (grappig!) in Utrecht. Neen, het staat uiteraard niet voor die Engelse uitdrukking; wel voor Whisky Tasting Festival. Voor de editie van afgelopen september 2023 koos hij een Deanston uit 2012.

Mooie, zoete neus op muesli en granola, jonge Jonagold appels en een zachte, lekkere waxy toets. Een mix van kaarsvet en kalk op een leisteen, zeg maar. Nog wat groene banaan, rabarberconfituur en limoenschillen. Graeffe suiker op de achtergrond. Kon zomaar een verre neef van Clynelish zijn (wat als compliment bedoeld is).

De body is prima, de sterkte eveneens. Komt mooi kruidig en romig binnen op granola en citrusfruit. Wat zoethout en anijszaad gaan appels en iets van onrijpe ananas voor. Flink wat klassieke moutsuikers. Doet me nu wat minder aan Clynelish denken, maar eerder aan wat old school Deanston (wat ook als compliment bedoeld is).

De afdronk is middellang, wederom wat kalkachtig en waxy op appels en brooddeeg. Blijft lekker zoet op moutsuiker.

Een instant classic als u het mij vraagt. Verkrijgbaar (nog steeds, geloof ik) voor zo’n 75 EUR. Da’s een no brainer, eerlijk gezegd.

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 30-09-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Dailuaine
Regio: Schotland (Speyside)
Fles: Dailuaine 11 Year Old 2008/2019 High Spirits, LongValley Selection, 1^st Fill Sherry Butt #08/1062/4, 642 bts
Kleur: mahonie
ABV: 56.5%

Flirten met de Grens

Goh, Dailuaine is ook weer zo’n distilleerderij die amper op mijn radar verschijnt. Dat heeft natuurlijk te maken met het feit dat slechts zo’n 2% als single malt op de markt verschijnt en de rest bestemd is voor de blenders – met Johnnie Walker op kop, overigens. In het glas zit een 11-jarige uit 2008, afkomstig uit een 1st fill sherry butt, gebotteld door het Zwitserse High Spirits in hun zogenaamde LongValley Selection, een label waaronder ze ondertussen al meer dan 20 whisky’s uitbrachten. Aan de slag voor mijn 21^e ontmoeting met deze distilleerderij.

Hola, da’s een zoete neus! Kersenlikeur, ahornsiroop, dadels en vijgen, pruimenconfituur, café latté en kandijsuiker… een waar snoepje wat me blind niet onmiddellijk aan whisky zou doen denken. Maar wel lekker, hoor. Ik ben een zoetkauw, ik beken.

Op smaak is het meer van hetzelfde: pruimen, vijgen, dadels… aangevuld met bloedappelsienen en bergamot, maar ook walnoten en… oppassen nu, want hij wordt flink geparfumeerd. Neen, hij wordt niet zepig, maar hij flirt wel met de grens. Wordt plots pikant en redelijk droog, maar alles blijft wel binnen het aanvaardbare. Phew, dat scheelde niet veel.

De afdronk is relatief lang, mierzoet en kruidig om dan een flink bittere en droge dood te sterven.

Ja, ik kan me voorstellen dat dit een dankbaar vat is om in een blend te verwerken. Als single cask is het wat moeilijker, want erg zoet en tegelijkertijd flink geparfumeerd en drogend. Maar als je van dit profiel kan genieten – en dat kan ik! – dan is het verre van slecht. Integendeel, zelfs. Bedankt voor het sample, Manny!

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 30-09-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Dalmunach
Regio: Schotland (Speyside)
Fles: Dalmunach 5 Year Old 2016/2022, 3006 Whisky for DV Vins & Rumology, Fernando de Castilla Octave, 71 bts
Kleur: amber
ABV: 63.0%

Lucifers

Dit is het tweede Dalmunach sample dat ik nog ergens achter in mijn samplekast terugvond. Het betreft een jonge Dalmunach die gebotteld werd voor het Belgische DV Vins (uit Houffalize) en al even Belgische Rumology (uit Bilzen) door de naar mijn mening toch wel visionaire Nederlandse bottelaar 3006 Whisky (uit Budel-Schoot). De malt werd gerijpt op een Fernando di Castilla Octave. Watte? Een octaaf is een klein vaatje en Fernando de Castilla is een bodega uit Spanje, genaamd naar de koning die een groot deel van Andalusië veroverde in de 13^e eeuw. Okay, de les is voorbij, tijd om aan het proeven te gaan.

Boeiende neus op allerhande agrums, een toets van sulfer (niet storend, als van vers afgestreken lucifers), abrikozen en griesmeelpudding (smoelpap in ’t Vlaams). Okkernoten hebben het laatste woord. Maar het feit dat deze op 63% zit merk je op de neus absoluut niet.

Ook op smaak is het duivels hoge ABV amper merkbaar. Stevige aanzet, tuurlijk, maar ik hap niet naar adem. Ik krijg opnieuw flink wat zoetzure toetsen van allerhande agrums, met pompelmoes op kop. Sultanas komen midpalate sterk opzetten, alsook een flink herbale toets die me echt wel aanstaat. Dit is boeiend, zeker voor zulke jonge leeftijd.

De afdronk is middellang en zoet. Mooi.

Eigenlijk geen sippin’ whisky en ook geen zomerdrammetje. Dit is een whisky waar je even voor moet gaan zitten en van genieten tijdens een ernstig gesprek. Does that make sense? Helaas nergens meer te vinden (dat komt er van als je een sample meer dan een jaar in de kast vergeet).

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 30-09-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Dalmunach
Regio: Schotland (Speyside)
Fles: Dalmunach 5 Year Old 2016/2021 The Octave, Duncan Taylor for Klubb23, Cask #10831735, 88 bts
Kleur: amber
ABV: 55.2%

Pomelo

Goh, je komt af en toe nog eens iets tegen als je je samplekast een keert opkuist. Ik vond nog twee oudere samples van Dalmunach en die ga ik nu eens head-to-head zetten, zie. Eentje van Duncan Taylor voor Klubb23 (die zit nu in het glas) en eentje van 3006Whisky (die ik zodadelijk zal schenken). Deze 5-jarige uit een octaaf voor Klubb23 doet me denken aan een botteling die ik twee jaar geleden van hen proefde van hetzelfde huis. Herinnert u zich deze nog? Dat was toen mijn eerste Dalmunach! Het gaat hier duidelijk om een zustervat.

Goh, op de neus is dit een vloeibaar dessertje, hoor. Vanille, een karrenvracht aan karamel en dan wat sultanas, gebakken banaan, vloeibare honing en abrikozen bij de vleet. Nog een zoetzure toets van pomelo. Nice.

Op smaak komt de zoetzure toets eerst met pompelmoes en pomelo op de voorgrond, gevolgd door karamel en gekonfijte appelsienschillen. Tot slot een licht bittere toets als van walnoten. Zoethout en kruidnagel komen zich moeien. Wordt langzaam maar zeker erg pittig van de kruidigheid, waardoor de zoetigheid wat in het gedrang komt.

In de afdronk wordt het een tikkeltje wrang, maar niet in die mate dat het stoort.

Hier waren slechts 88 flesjes van beschikbaar, maar die zijn ondertussen al lang allemaal weg, natuurlijk.

85/100

Geproefd door Mark Dermul op 30-09-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: François Voyer
Regio: Frankrijk
Fles: Cognac François Voyer Lot 28 Malternative Belgium #26 ‘Le sourire’, 42 bts
Kleur: koper
ABV: 41.0%

Glimlach

Pieter Knapen, de sympathieke eigenaar van Malternative Belgium in Hasselt, drukte ons op het hart dat dit de allerlaatste release van het jaar zal zijn. En wat een jaar is het geweest, zeg! Maar hij eindigt met een knaller, want deze cognac – die de bijnaam ‘Le sourire’ meekreeg – is een cognac die bijna een eeuw geleden te slapen werd gelegd; in 1928. Da’s het jaar waarin de Zeppelin voor het eerst het luchtruim koos, in New York de allereerste gesproken film werd vertoond (The Singing Fool met Al Jolson) en ook Mickey Mouse voor het eerst op het doek verscheen in Steamboat Willie. Er zijn maar 42 flesjes beschikbaar van dit gouden goedje! Hij werd gebotteld van een dame-jeanne op onze Belgische nationale feestdag, 21 juli 2023. Je gelooft het nooit, maar wij waren daar een dag eerder. Leuk! Het komt niet vaak voor dat je zo’n oude cognac aan de lippen kan zetten. Hier gaan we efkes voor zitten.

De neus is een waar festijn! Waxy op mandarijn, mango, winegums, vers geboend parket… erg intens. Elegant en statig tegelijkertijd. Hier kan je zonder probleem twintig minuten aan snuiven zonder je ook maar één second te vervelen.

De body is eerder licht, fluweelzacht en floraal… maar dan volgt een explosie van fruit: passievrucht, mango, ananas, abrikoos, pompelmoes… wat is dat hier allemaal! Een frisse lift van menthol. De kruidigheid is erg subtiel en ingetogen. Wederom elegant en statig, inderdaad.

Middellange, indrukwekkende en bevredigende afdronk, waarbij een glimlach (ziet u wat ik daar deed?) op mijn tronie verschijnt omwille van de nagenoeg perfecte balans.

Gaat vandaag online op Malternative Belgium. Een fles kost 799 EUR, wat niet weinig is, maar ware dit een single malt, dan moesten er zonder twijfel twee nulletjes achter!

90/100

Geproefd door Mark Dermul op 13-10-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: François Voyer
Regio: Frankrijk
Fles: Cognac François Voyer Lot 77 Malternative Belgium #26 ‘Monsieur doute’, 214 bts
Kleur: amber
ABV: 48.7%

Koorddanser

Ik beken, sinds we er vorige zomer zo hartelijk werden onthaald (en aangezien Dearly Beloved en ik toen de enige bezoekers waren, kregen we dus een privé-rondleiding), heb ik wel een soft spot voor deze artisanale cognacproducent ontwikkeld. Het is dan ook fijn om te zien dat de voorlaatste release van 2023 van Malternative Belgium van dit huis afkomstig is. ‘Monsieur doute’ is te slapen gelegd in de kelder (die we dus gezien hebben) in 1977 en werd gebotteld op 17 maart van dit jaar (het vat lag er dus al niet meer, toen wij er waren).

Oh, ja, da’s precies wat ik me van Voyer herinner. Een verleidelijke neus die relatief floraal is, maar tevens een fruitmand van mandarijntjes en lychees, maar ook wat banaan, ananas en abrikozen. Een druppeltje rozenwater en een blaadje munt en het plaatje is compleet. Uitstekend!

Goeie body. Lekker olieachtig en fluweelzacht, doch met een mooie kruidige prikkel. Denk nootmuskaat en een hint van paprika. De mandarijntjes zitten vooraan, maar worden snel bijgetreden door een hint van passievrucht en mango. Met een beetje verbeelding wordt hij zelfs wat snoeperig. Het hout is net onder controle. Koorddanser. In die optiek is de naam wel goed gekozen. Ik vraag me af of het Pieter is, die ze bedenkt. Ik vermoed van wel.

Ja, dat is wel een erg goeie afdronk. De kruidigheid houdt ‘m pittig, terwijl het fruit langzaam wegdeemstert. En dat duurt lekker lang.

Tja, 1977 is een goed jaar hé (voor zij die me wat minder goed kennen: toen verscheen de eerste Star Wars film in de bioscoopzalen). Vanaf vandaag verkrijgbaar via Malternative Belgium aan 429 EUR.

88/100

Geproefd door Mark Dermul op 13-10-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Maar liefst 23 vaten van Cambus 1991 heeft onafhankelijk bottelaar Signatory Vintage in de afgelopen jaren gebotteld in hun bekende Cask Strength Collection – u weet wel, met die prachtige, maar onhandige decanters. Dit is eentje van de meer recentere, namelijk uit 2022, afkomstig van een refill sherry butt dat maar liefst 454 flessen op vatsterkte opleverde. Ik kreeg een flinke flesrest cadeau van mijn brother in drams Manny.

Bottelaar: Kirker Greer Brands
Regio: Ierland
Fles: Kirker & Greer 10 Year Old Single Grain, OB 2019, Ex-Bourbon
Kleur: amber
ABV: 56.0%

Belfast

Kirker & Greer is een blender en bottelaar uit Belfast – recent opgericht, maar wel genoemd naar het originele bedrijf van Archibald Kirker en William Greer uit 1885 dat destijds één van de grootste distillateurs en exporteurs waren – die Ierse whiskey op de markt brengt die ze samengesteld hebben met whiskeys uit de vier windstreken van Ierland, o.a. van bij The Great Northern Distillery, The Shed Distillery en West Cork Distillery. Maar in het glas hebben we een single grain die tien jaar rijpte op een voormalig bourbonvat. Ierse single grain kom je niet zo vaak meer tegen, toch? Ik ben eens benieuwd.

Relatief subtiel snoeperige neus op banaan, vanille, fudge en honing. Zacht en aangenaam.

Op smaak, daarentegen, is het absoluut niet meer zo zacht als de neus deed vermoeden, maar ontplooit hij zich tot een krachtpatser met flink wat kruidigheid alvorens erg zoete tonen je smaakpapillen gaan beheersen. Denk ananas op de barbecue, gebakken banaan, honing en een karrenvracht aan vanille.

In de middellange afdronk wordt hij plots erg droog, waarbij de kruiden en het hout domineren.

Perfect drinkbare grain die me een beetje aan Greenore doet denken, maar dan wel met een flinke uppercut. Zonder enige twijfel hebben we hier te maken met een grain van The Great Northern Distillery van Jack Teeling. Het spreekt al bijna voor zich, maar dit sample was wederom afkomstig van mijn goeie vriend en groot Ierse whiskeyliefhebber Benny J.

84/100

Geproefd door Mark Dermul op 03-10-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Bottelaar: Signatory Vintage
Regio: Schotland
Fles: Cambus 30 Year Old 1991/2022 Signatory Vintage, Refill Sherry Butt #34108, 454 bts
Kleur: amber
ABV: 57.8%

Pruimen & Peat

Maar liefst 23 vaten van Cambus 1991 heeft onafhankelijk bottelaar Signatory Vintage in de afgelopen jaren gebotteld in hun bekende Cask Strength Collection – u weet wel, met die prachtige, maar onhandige decanters. Dit is eentje van de meer recentere, namelijk uit 2022, afkomstig van een refill sherry butt dat maar liefst 454 flessen op vatsterkte opleverde. Ik kreeg een flinke flesrest cadeau van mijn brother in drams Manny.

Oh, wow, wat een prachtige neus. Café Noir koekjes, karamel, walnoten en kastanjes, maar vooral donkerzoet, quasi tropisch fruit. Pruimentaart op zondagnamiddag. En hoewel de typische toetsen van grain present tekenen, gaan de eerst vermelde aroma’s daar vlotjes over.

Op smaak komt vooral het donkerzoete fruit en gebak terug, aangevuld met koffie, honing en… wacht… is dat turf?! Dit lijkt meer dan gewoon woodsmoke, hoor. En het werkt perfect. Wederom moeten de klassieke grain toetsen de duimen leggen en dat is in dit geval een groot voordeel.

De afdronk is lekker lang, waarbij het donkere fruit nu besprenkeld lijkt met bruine suiker en de turfachtige toets nog meer tot uiting komt.

Zalige grain. Bij het beste wat ik al van Cambus proefde. Rond de 185 EUR. Bedankt, Manny!

89/100

Geproefd door Mark Dermul op 26-08-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Bottelaar: IN2Spirit
Regio: Schotland
Fles: Blended Grain 35 Year Old 1987/2023, IN2Spirit, Cask #41, 90 bts
Kleur: goud
ABV: 55.1%

Kokosmelk

Ik had het grote voorrecht om via Tijs en Steven deze release te mogen proeven nog voor ze besloten hadden deze te bottelen. Ze vroegen zich – terecht – af of een blended grain wel zou aanspreken bij het grote publiek. Zelfs ik had daar mijn twijfels over, totdat ik het goedje geproefd had. Ik ben blij dat onze vrienden uit Ieper het aangedurfd hebben deze op de markt te brengen en nog veel blijer met het feit dat ik daar een flesje van heb aangeschaft.

Verrassend zachte neus op marsepein, potloodslijpsel, café frappé, tamme kastanjes. Hint van perzik uit blik en kokosnoot. Hij kan wel wat handwarmte gebruiken. Nog iets melkachtigs waar ik niet meteen de vinger op kan leggen, maar deze neus staat me alvast erg aan (in zijn genre).

Mondvullend, wederom verrassend zacht (dus goeie integratie van de alcohol). Kokosmelk (aha!) komt nu eerst, gevolgd door een zachte kruidigheid en wat vanille en witte chocolade, alvorens de eik ook zijn stempel drukt met wat tannine. Potloodslijpsel keert weer, de kastanjes ook. Prima verderzetting van de neus en wat mij betreft een mooie grain omdat hij die toetsen van vernis of houtlijm flink onder controle heeft. Die ontdekt je enkel als je er echt naar op zoek gaat. Da’s goed nieuws.

De afdronk is lang en bevredigend. Zacht gekruid. Witte chocolade op het sterfbed.

Toegegeven, 172 EUR is niet goedkoop, maar je krijgt echt wel waar voor je geld.

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 02-07-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: North British
Regio: Lowlands
Fles: North British 26 Year Old 1996 The Electric Coo, Campbeltown Whisky Co, Refill Sherry Hogshead
Kleur: amber
ABV: 50%

David Stirk

Het begint allemaal zoet op sultanas, digestieve koekjes, ananas op de BBQ en zelfs wat limoensorbet, alvorens de typische toetsen van grain whisky zich toch laten zien. Een druppeltje houtlijm en een toets van maïs met een lepeltje honing. Maar het mag gezegd: dit is erg goed (in zijn genre).

Lekker romig op de tong met zoet fruit en popcorn, sultanas en honing. Zelfs iets van geglazuurde hazelnoten. De houtlijm keert weer, alsook wat potloodschaafsel en snuiftabak. Dankzij het sherryvat is deze mooi ‘donkerzoet’ geworden, als u begrijpt wat ik bedoel.

De afdronk is lang, kruidig en licht drogend met peper en kandijsuiker op het sterfbed.

De whisky is zo mooi als het boek – waarvoor deze werd gebotteld – interessant en grappig is. Aanbevolen.

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 02-07-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

David Stirk publiceerde een zeer leuk en informatief boek getiteld ‘Independent Scotch – The History of Independent Bottlers’ dankzij de hulp van Crowdfunding. Als je het project financieel steunde kreeg je niet alleen een gesigneerde kopie van de eerste druk, maar meteen ook deze fles. Ik was één van de vele supporters en kon dus een fles aan mijn barkast toevoegen. Het betreft een single grain uit Edinburgh van maar liefst 26 jaar oud, gerijpt op een refill sherryvat.

David Stirk is geen onbekende in de whiskywereld. Lange tijd werkte hij voor Cadenhead’s, pende in 2005 het boek ‘The Distilleries of Campbeltown’ (zie mijn review hier) en maakte nadien furore als onafhankelijk bottelaar met zijn Creative Whisky Company. Hij heeft dus best al wat watertjes doorzwommen. Nadat hij zijn eigen bedrijf CWC verkocht werd hij onafhankelijk consultant.

In het boek Independent Scotch brengt David (met wat hulp van de Nederlander Thijs Klaverstijn) een mooi overzicht van de feiten die geleid hebben tot de ondergang van de kleine(re) blenders uit de 1940s tot 1980s en de opkomst van de onafhankelijke bottelaars (het boek is ook doorspekt met interessante interviews met OB’s zoals Signatory, Gordon & Macphail, Good Spirits Company, …). Het boek gaat dieper in op de impact van de OB’s en de strijd die ze hebben gevoerd om hun plek te veroveren in de moderne whiskyindustrie en geeft op die manier een unieke inkijk in dit door velen enorm geliefd onderdeel ervan. In het laatste hoofdstuk onthuld David zijn visie (en die van collega’s) op de toekomst van de OB’s die er, zo blijkt, niet bepaald rooskleurig uitziet. Of hij gelijk heeft? De toekomst zal dit uitwijzen.

Om het boek te financieren lanceerde David een crowdfundingcampagne waarbij de mensen die bijdroegen niet alleen een gesigneerd exemplaar kregen van de eerste druk, maar bovendien een fles whisky in de befaamde (en beste grappige) Electric Coo Series. Het betrof een North British 26 Year Old 1996 op 50%. En ik vond die whisky erg lekker (je kan de review en Rambling elders op het blog terugvinden).

Tot slot nog meegeven dat ik de stijl waarmee David het boek geschreven heeft erg kon appreciëren: met een groot gevoel voor humor, vooral wanneer hij zijn eigen eerste stappen in de whiskywereld beschrijft. Ik moest een aantal keren hardop lachen.

Besluit:

Dit boek is meer dan de moeite waard als je geïnteresseerd bent in de geschiedenis van onafhankelijke bottelaars. Vlot geschreven met veel ‘insider knowledge’. Aanrader! Het boek is hier verkrijgbaar voor zo’n 30 EUR bij onze vrienden van Whiskyboeken.nl. En meer informatie over de fles North British kan je hier op Whiskybase terugvinden.

Independent Scotch
The History of Independent Bottlers
252 pagina’s, Engels
Hardback
David Stirk (en Thijs Klaverstijn)
Uitgeverij Conceptual Continuity
ISBN 978-1-399-94533-0
30 EUR

Distilleerderij: Dumbarton
Regio: Lowlands
Fles: Dumbarton 20 Year Old 2000/2021 First Cask, Whisky Import Nederland, Red wine finish
Kleur: vol goud
ABV: 55.7%

Kruipbraam

First Cask is een reeks van WIN – oftewel Whisky Import Nederland – waarvan ik al flink wat flesjes aan de lippen mocht zetten, maar dit is bij mijn weten de eerste single grain die ik van hen ga proeven. Het betreft een grain van de in 2009 verloren gegane Dumbarton distilleerderij (tot 1991 werd hier ook de malt Inverleven gestookt, maar da’s een ander verhaal), gestookt in 2000 en gebotteld in 2021. De whisky kreeg een finish op bourgognevaten gedurende 12 weken, wat het kleurtje verklaart.

Oh, dit is aangenaam, zeg! Marsepein, kersen en rode wijn – een combinatie die werkt! Doet heel even – maar dan ook héél even – denken aan de ijswijn uit Niagara Falls. Kruipbraam (beter bekend onder de naam cloudberry). Slechts een hint van houtkrullen en maïs. Verrassend lekker.

Zijdezacht ondanks het bijna adembenemende ABV. Best drinkbaar zonder toevoegen van water. De rode wijn heeft duidelijk zijn stempel gedrukt (meer nog dan op de neus waarneembaar) en geeft hem een flinke kruidigheid die zich pas midpalate ontplooit en voor warmte zorgt in de mond. Erg lekker.

De afdronk is verrassend lang, gepeperd en bevredigend. Het is in de afdronk dat het DNA van de graanwhisky zich pas echt laat zien.

Wel, wel, wel, ik zie net dat dit nog maar mijn 4^e Dumbarton grain ooit is. Daar kijk ik van op. Bedankt voor het sample, Robin.

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 02-07-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Bottelaar: Dram Mor
Regio: Schotland
Fles: Dumbarton Rock, Blended Malt Scotch Whisky, 2023 Dram Mor
Kleur: oud goud
ABV: 46%

Rots

Ah, kijk, ik zette deze in een straatje van grain en blijkt dit een blended malt te zijn! Was het dan wel verstandig van Dram Mor om deze de naam Dumbarton Rock mee te geven? Ja en nee. Nee, omwille van het feit dat mensen mogelijks de associatie gaan maken met de (gesloten) graandistilleerderij; ja, omwille van het feit dat Dram Mor zijn hoofdkantoor heeft in de gelijknamige stad ten noordwesten van Glasgow. Het verwijst naar de rots waarop vandaag de dag nog steeds de restanten van Dumbarton Castle te bezichtigen zijn. Het flesje ziet er goed uit, hopelijk is de inhoud dat ook.

Verse croissants met abrikozenconfituur, dubbel gebakken wit brood op zondagmorgen en zachte toetsen van eikenhout. Karamel bij de vleet. Qua fruit denk ik vooral aan appels en aalbessen. Zachte kruidigheid. Heel toegankelijk en vriendelijk, maar wel een tikkeltje saai.

Erg zachte structuur, hoor. En met zijn bescheiden ABV komt deze Dumbarton Rock relatief zacht binnen. Onmiddellijk een tikkeltje pittig op zwarte peper en kardemom, terwijl de zoetigheid het vooral moet hebben van abrikozen en appels. Mirabellen. Kweepeer. Pompelmoes. Ja, onderweg gebeurt er wel een en ander, maar van je sokken geblazen wordt je nooit. Moutig hart en licht drogend naar het einde toe.

De afdronk is middellang en zacht drogend.

Geen hoogvlieger, maar een degelijke whisky voor een charmante prijs: 45 EUR. Dankjewel voor het sample, Benny.

83/100

Geproefd door Mark Dermul op 02-07-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).