WhivieBlog

Brouwerij: Stokhove
Regio: België
Fles: Stokhove Waardamse Dubbel, 330ml
Kleur: bruin
ABV: 7%

Aardbeien en Frambozen

De Waardamse Dubbel is bruin biertje van de craft-brewery Stokhove uit het West-Vlaamse Waardamme. Na de gesmaakte tripel en blond was ik hier wel erg benieuwd naar, want ik hou wel van een bruintje. Volgens de website – op het moment van schrijven – wordt deze zelfs niet eens meer gemaakt. Hij schenkt bruin met een beige kraag die onmiddellijk gaat liggen. Aan de slag.

Ja, precies wat ik van een bruintje op de neus verwacht. Donkerzoet op al even donker fruit met zoete mout en wat kandijsuiker. Heerlijke neus.

Op smaak vertaalt het zich eerder naar rood fruit – aardbeien en frambozen, echt waar – wat eerder onverwacht maar verre van onaangenaam is. Hij komt lichter over dan verwacht, maar wederom: het is geen straf. Enige nadeel, gaat iets vlotter binnen dan zou mogen, moet ik bekennen.

De finish is middellang met donkerzoete toetsen en wat perensiroop op het sterfbed.

Wat jammer dat deze niet meer verkrijgbaar is. Dankjewel, Pat!

Geproefd door Mark Dermul op 18-08-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be)

Brouwerij: Stokhove
Regio: België
Fles: Stokhove Chateau-ferme Les Abys Brunette de Beth, 330ml
Kleur: bruin
ABV: 9%

Roest

De Chateau-ferme Les Abys is een prachtige kasteel-boerderij in Beth, nabij Our in Wallonië. Omgetoverd tot een gite waar je met maximaal 15 personen kan verblijven, lijkt het wel een perfecte plek om je volgende vakantie door te brengen. En geen nood: ze hebben hun eigen bier (nou, ja, ten tijde van schrijven bleek deze bruine ale al niet meer in productie, maar misschien staan er nog wat flesjes in de kelder van het kasteel – er werd immers maar 1.000 liter van gebrouwen op 1 september 2021). Hij schenkt een roestbruin met een beige kraag met kleine bellen die relatief snel gaan liggen.

En die roest zit niet alleen in de kleur, op de neus krijg ik het ook. Daarnaast toetsen van chocolade en rood fruit.

Op smaak wordt hij een tikkeltje zoetzuur zoals ik vroeger ook al ervoer met oude Engelse Pale Ales. Je moet er voor zijn. Ik vind het net iets moeilijker om dit lekker te vinden, eerlijk gezegd. Net niet zoet genoeg voor een bruine en een tikkeltje te zuur.

De finish is middellang en zoetzuur.

Ik kan me voorstellen dat dit wel goed gaat met een kaasplankje, maar op een zomers terras (zoals ik ‘m proef) is het geen hoogvlieger. Dankjewel, Pat!

Geproefd door Mark Dermul op 18-08-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be)

Brouwerij: Stokhove
Regio: België
Fles: Pientje, 330ml
Kleur: goudblond
ABV: 4.6%

Smash

Pientje is, zoals zowel de naam als het label doen vermoeden, bedoelt als alternatief voor de gewone pils. Want hij is wel degelijk meer dan gewoon, omdat hij gemaakt werd volgens het principe ‘single malt and single hop’ oftewel ‘smash’. Hij schenk goudblond en helder met een frisse witte kraag… totdat je het laatste restje van het flesje uitschenkt. Niet op gelet, maar er zat flink wat bezinksel in het flesje waardoor mijn biertje uiteindelijk wat donkerder schenkt en ietwat troebel. Oh, well.

Verrassend zoete neus op mout en oranje fruit. Denk perzik en ananas, maar ook appelsap! Aangename verrassing, moet ik zeggen.

Op smaak is het eveneens zoet, maar kruipt er midpalate een zuurtje als van pompelmoes bij. En bovendien een bittertje als van een druivenpit. Dit kapt gevaarlijk vlot binnen, zeker bij zomerse temperaturen. En met zijn vriendelijke ABV kan je er zonder meer twee na elkaar drinken, hoor.

Van een afdronk is hier amper sprake, dus… nemen we gauw nog een flinke slok.

Dorstlessende doordrinker van formaat. Aanrader. Dankjewel, Pat!

Geproefd door Mark Dermul op 18-08-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be)

Brouwerij: Stokhove
Regio: België
Fles: Hertsbergenaer, 330ml
Kleur: donkerblond
ABV: 6.1%

Geschonken & Gedronken

Hertsberge is een dorp in West-Vlaanderen, nabij Oostkamp en dus nabij de Stokhove brouwerij. Niet moeilijk dat je heren besloten een biertje naar dit dorp te vernoemen. Het werd speciaal voor de Heemskundige Kring Hertsberge gebrouwen en wordt er ongetwijfeld vlotjes geschonken en gedronken. Het is een witbier dat donkerblond schenkt me een frisse, witte kraag die lang stand houdt.

Frisbittere neus op pompelmoes die nog het best te vergelijken valt met een zoetzure Hoegaarden (da’s wellicht vloeken in de kerk). Nog wat aardse toetsen en zoete mout.

Op smaak is het een prima verderzetting van de neus, maar het mag gezegd: het is een stevig witbier. Het komt gevaarlijk vlot binnen maar laat zich toch voelen.

Korte, krachtige finish die naar een volgende slok doet verlangen.

Leuk witbier. Dankjewel, Pat!

Geproefd door Mark Dermul op 17-08-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be)

Brouwerij: Stokhove
Regio: België
Fles: Stokhove Waardams Blond, 330ml
Kleur: goudblond
ABV: 6.10%

Doordrinker

Stokhove is een craft-brewery uit West-Vlaanderen; Waardamme om precies te zijn. Sinds enkele jaren zijn ze ook aan het stoken gegaan, maar wij proeven eerst wat van hun biertjes. De Waardamse Blond was één van hun eerste bieren. Het schenkt goudblond (doh!) met een mooie witte kraag die lang stand houdt.

Klassieke neus op zoet mout met een zuurtje als van citrusfruit en een bittertje van de hop. Op de achtergrond nog iets van jonge appels. En een mooie aardse toets ook. Fris en monter.

Fris fruitig op citrus en appel op de tong, waarbij de hoppen amper van zich laten horen. Dit is een doordrinker van formaat.

Kort, zacht en niet bepaald memorabel: da’s de afdronk in een notendop.

Eenvoudige, zomerse doordrinker, volledig volgens verwachting. Dankjewel, Pat!

Geproefd door Mark Dermul op 08-08-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be)

Brouwerij: Stokhove
Regio: België
Fles: Stokhove Waardamse Tripel, 330ml
Kleur: amber
ABV: 8.6%

Fruit

Ze noemen zichzelf de kleinste en sympathiekste brouwerij van West-Vlaanderen en omstreken… Stokhove, in de gelijknamige wijk in Waardamme, Oostkamp. Twee vrienden – Jan en Levi – richtten er in 2011 de brouwerij Stokhove op. Het begon allemaal in de garage van Jan, maar in 2015 verhuizen ze naar een loods in de Akkerstraat om te kunnen groeien. Jean-Paul vervoegt het team (hoewel hij in 2018 reeds op pensioen gaat). Maar ondertussen is de hobbybrouwerij een bedrijf en wordt Andy aangetrokken als CEO. Ondertussen is er ook een stokerij (daarover later meer!), dus wordt er alweer verhuisd naar een nog grotere locatie. En, ja, van de stokerij hebben we enkele spirits staan om te proeven, maar we gaan eerst hun biertjes eens aan de spreekwoordelijke tand voelen. Dankzij onze goeie vriend Pat hebben we niet minder dan 12 (!) biertjes van brouwerij Stokhove klaarstaan. Beginnen doen we met hun allereerste bier: Waardamse Tripel. Het schenkt donkerblond tot amber met een witte kraag die snel gaat liggen.

Geweldig fruitige neus op perzik en abrikoos met een hint van banaan, aangevuld met zoete mout. Dat is al wel meteen een erg goed begin. Er zit ook iets aards in, wat me een beetje aan een stal doet denken. Geen idee waar het vandaan komt, maar het stoort allerminst.

Lekker romig op de tong met slechts een zachte bitterheid en een hint van pompelmoes. Het is vooral het fruitige dat hier weerkeert en hier een mooie, zoete tripel van maakt. Zelfs een tikkeltje floraal. Kapt gevaarlijk vlot binnen met zijn ABV van 8.6%.

De afdronk is wat aan de korte kant, maar blijft wel lekker zoet. Een klein zuurtje en bittertje steken de kop op, maar kunnen niet wedijveren met het fruit.

Hola, wat een mooie introductie met deze brouwerij! Met deze tripel won Stokhove overigens het Brugse bierfestival in 2014, 2015 én 2016. Chapeau! Dankjewel, Pat, om mij met deze brouwerij kennis te laten maken.

Geproefd door Mark Dermul op 08-08-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be)

Distilleerderij: Talisker
Regio: Schotland (Islands)
Fles: Talisker 45 Year Old Glacial Edge, OB 2023, Ice Fractured Cask Finish, 2.455 bts
Kleur: amber
ABV: 49.8%

Ice Fractured Casks

Diageo lanceert de derde en oudste Talisker ooit gebotteld in de zogenaamde Xpedition Oak reeks. Je kan meer details terugvinden op mijn eerdere blogpost, maar om kort te gaan: twaalf zwaar geblakerde vaten werden 4 dagen lang, zonder deksels, op een Canadese gletsjer aan sub-zero temperaturen blootgesteld, waardoor de duigen aan de binnenkant barstten. Tja, 45 graden onder nul, je zou voor minder. ‘Ice Fractured Casks’, noemen ze het. Hierop werd, nadat de vaten teruggekeerd waren naar Schotland, de malt gefinisht die nu als 45-jarige op de markt komt als Talisker Glacial Edge. Het is opnieuw een samenwerking met de non-profit milieuorganisatie Parley for the Oceans. Hier ben ik toch eventjes een paar uurtjes voor in afzondering gegaan. Het is wellicht ook één van de donkerste Talisker malts die ik al in het glas heb gehad. Wat dat glas betreft: voor dit edele vocht haalde ik nog eens mijn Vesl ‘The Professional’ boven.

Waxy, elegante en verleidelijke neus op sandaalhout, zoutkristallen, een bos in volle winter nadat het net zachtjes gesneeuwd heeft, aangevuld met mooie toetsen van steenfruit, sappige persappelsien en pompelmoes. Getoaste eik. Maritiem in het kwadraat. Vanille. Amandelschaafsel. Hint van zeewier en zelfs een toets van scheepstouw en turf. Wat is de overtreffende trap van complex? Complexer?

Oh, god, die eerste sip… hier word ik stil van. Wederom waxy, maar dit keer met een mooie toets van menthol en zachte turf, alvorens wat zout en peper hun intrede doen en zo het bekende en geliefde distilleerderijkarakter (zeg maar Talisker Trinity) verschijnt. Hij wordt erg snel verrassend maar bijzonder aangenaam zoet op toffee en gekonfijte appelsienschillen. De smaaksensatie is intens, op zijn zachts gezegd. De balans is nagenoeg perfect. Vergeet nagenoeg. Zelfs na bijna een halve eeuw rust, is deze malt springlevend. Hij danst op de tong, dankzij de peper die als maar pittiger wordt. Wel? Wat is nu die overtreffende trap van complex? Supercomplex?

De afdronk is heerlijk lang en waxy, waarbij zoet versus zilt blijft nazinderen terwijl de rookontwikkeling je mond bevredigend warm houdt. Lekker maritiem, hoor. Precies wat ik van een Talisker verwacht en zo veel meer. Extra complex? Ubercomplex? Superior complex? Ik geef het op.

Sensationeel! Ik zat al klaar om enkele sarcastische opmerkingen te maken over het hele verhaal rond de ice fractured casks en hoe de marketingmachine van Diageo ons met hun storytelling wil verleiden, maar het lukt me gewoon niet. Deze malt brengt me in vervoering. Koud is mijn wereld, het sneeuwt in mijn hart, er staat ijs op het wit van mijn ogen. Made by the sea, activated by ice! Het prijskaartje is helaas navenant. Ook al is deze Talisker 45 jaar oud; het is weinigen gegeven zo’n 5.300 EUR aan een fles whisky uit te geven. Daarom een groot woord van dank aan Diageo voor het sample. Want we kunnen zeggen wat we willen van deze release, het is toch zomaar even één van de lekkerste malts die ik ooit proefde in het algemeen en voor mij de beste Talisker ooit in het bijzonder. Halleluja!

95/100

Geproefd door Mark Dermul op 05-11-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Een gelimiteerde editie van Kentucky Owl, samengesteld door een Japanse Master Blender… Dat is op zijn zachts gezegd uniek. En kijk, de bourbon is inderdaad kaizen te noemen. Ik maakte deze Rambling op de Mont Saint Michel in Frankrijk. Enjoy!

Distilleerderij: undisclosed
Regio: USA
Fles: Kentucky Owl Takumi Edition, 25.000 bts
Kleur: amber
ABV: 50%

Kaizen

Een bourbon met een Japanse twist… Uniek is het minste wat je hiervan kan zeggen. John Rhea, de ervaren Master Blender van Kentucky Owl, creëerde enkele recepten met bourbons van 4, 5, 6 en zelfs 13 jaar oud en stuurde zijn creaties door naar Yahisa Yusuke, de jonge Master Blender van de Nagahama Distillery in Japan met de opdracht om er een bourbon van te maken die de Japanse whiskystijl het best benaderd. Takumi betekent overigens ‘meester’ of ‘ambachtsman’. Yusuke ging aan de slag in de typische Japanse kaizen stijl. Kaizen laat zich moeilijk vertalen, maar je zou kunnen zeggen dat het zoveel betekent als ‘streven naar continue verbetering’. Het resultaat is deze oplage van 25.000 flessen Kentucky Owl Takumi Edition.

Op de neus krijg ik een verrassend lichte toets van karamel, zomers fruit, een hint van vers gebakken brood op zondagmorgen, tabaksbladeren en zelfs wat venkel. Maar zo subtiel allemaal. De kruidigheid is understated en als je deze bourbon voor de eerste keer aan de neus zet, zou je mogelijks van mening kunnen zijn dat het maar een erg gewone bourbon is, maar als je hem de tijd kan geven zich te laten ontdekken, zal je vaststellen dat dit verrassend complex is.

Op de tong zijn de kruiden meer uitgesproken. Maar karamel en leder komen eerst, gevolgd door appelgebak en dan de kruiden die hem wat warmte geven en midpalate een drogend effect creëren. Best indrukwekkend.

De afdronk is behoorlijk lang. Een karrenvracht aan karamel gaat wat sultanas vooraf. De kruidigheid draait vooral om kaneel. Dan wat hout, zonder dat hij oaky wordt. Wederom subtiel en toegankelijk… in één woord: kaizen.

Indrukwekkend. Erg gebalanceerd. Bij de betere bourbons die ik al aan de lippen mocht zetten. Dankjewel, John!

87/100

Geproefd door Mark Dermul op 20-10-2023

In 2021 lanceerde Diageo the zogenaamde Xpedition Oak Series, met een Talisker van 43 jaar oud die gefinisht was op vaten die werden samengesteld met duigen die de oceaan hadden overgestoken. Het was de oudste Talisker tot dan toe gebotteld.

In 2022 kwam de opvolger, de Talisker 44 jaar oud Forests of the Deep, gefinisht in vaten die gerookt waren met duurzaam geoogst zeewier uit Schotland. Hij nam de fakkel als oudste Talisker ooit gebotteld over.

Die fakkel wordt nu opnieuw doorgegeven. Dit jaar ziet de derde en laatste release in deze reeks het levenslicht: de Talisker 45 jaar oud Glacial Edge.

Voor de samenstelling hiervan nam een expeditieteam 12 zwaar geblakerde vaten mee naar een gletsjer in Canada, waar de spiegels werden verwijderd en de binnenkant van de vaten werd blootgesteld aan de ijzige kou en wind gedurende 96 uren. De koude deed de staven aan de binnenkant barsten, wat precies de bedoeling was. Op die manier werd er meer oppervlakte gecreëerd waardoor de spirit nadien dieper in het hout zou kunnen dringen voor een bijzondere finish.

Eens terug in Schotland gingen de spiegels weer op de vaten en werden ze gevuld met Talisker die al meer dan vier decennia lag te rusten op het eiland Skye. Diageo verklapt ons niet hoe lang de malt op deze zogenaamde ice fractured casks werd gefinisht, maar we weten wel dat dit de oudste Talisker is die ze al gebotteld hebben.

Geef toe, het is wel een goed verhaal. Storytelling is een belangrijk onderdeel van de marketing rond whisky en de moeite die gestoken wordt in deze release – om maar te zwijgen van de prachtige verpakking – doet menig whiskyliefhebber watertanden (mezelf incluis).

Een ander belangrijk deel van de storytelling van deze Xpedition Oak reeks is de samenwerking met de milieuorganisatie Parley for the Oceans, een non-profit organisatie die zich inzet voor de bescherming van onze oceanen. En het is dan wel fijn als je weet dat Talisker een deel van de opbrengst van de verkoop van hun whisky aanwendt om Parley te ondersteunen.

Allemaal redenen om erg opgewonden te geraken van deze nieuwe Talisker… totdat je het prijskaartje ziet. Want dit is niet voor iedereen. Als je al het geluk hebt om één van de 2.455 flessen te pakken te krijgen, moet je er wel zo’n 5.300 EUR voor neertellen. Anderzijds hebben we het hier natuurlijk wel over een whisky die al sinds het einde van de 1970s geduldig lag te rijpen.

Ik ben alvast Diageo zeer dankbaar voor het feit dat ze mij een sample van deze uitzonderlijke release hebben bezorgd (alsook de afbeeldingen die ik in deze blogpost mocht gebruiken). Ik zal de malt uitgebreid proeven en bespreken. Je mag de tasting notes eerstdaags verwachten.

May the Malt be with you!

Distilleerderij: Shinshu Mars
Regio: Japan
Fles: Shinshu Mars Tsunuki 2022, Bourbon Barrel, 35.800 bts
Kleur: vol goud
ABV: 50%

Japanse Kilkerran

By Shinshu Mars worden twee types malt gestookt: een fruitige stijl vergelijkbaar met Speyside die de naam Komagatake meekrijgt en een eerder maritieme Highland stijl die de naam Tsunuki draagt. Ik zet ze graag even head-to-head. Eindigen doe ik met de Tsunuki uit 2022.

Interessante, doch ietwat gesloten en scherpe neus op moutsuikers, wit brood, vanille, jonge perziken en laurierblaadjes. Op de achtergrond verschijnt al een toets van iodine en nat hout. Blind denk ik dat ik Kilkerran gezegd zou hebben, stel je voor!

Ah, da’s beter. Op de tong komt hij mooi open en krijg ik wit fruit, vanille, perzik, kalk, zeezout en toetsen die me aan een kampvuur op het strand doen denken. De turf wordt midpalate heel prominent. Wordt naar het einde toe zelfs lichtjes droog op hout en peper. Ik weet wel dat ik geen vergelijking moet maken met Schotland, maar aangezien ik dat ook al met de neus deed… ik moet weer aan Kilkerran denken!

De afdronk is droog, zoet, geturfd en zelfs een tikkeltje oaky.

De neus had even wat tijd nodig, maar op smaak en in de finish was het meteen goed. Lekkere Japanner, hoor. Bedankt voor het sample, Manny.

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 06-05-2023

Distilleerderij: Shinshu Mars
Regio: Japan
Fles: Shinshu Mars Komagatake 2021, Bourbon Barrel & Sherry Cask, 50.000 bts
Kleur: oud goud
ABV: 48%

Japanse Speyside

By Shinshu Mars worden twee types malt gestookt: een fruitige stijl vergelijkbaar met Speyside die de naam Komagatake meekrijgt en een eerder maritieme Highland stijl die de naam Tsunuki draagt. Ik zet ze graag even head-to-head. Beginnen doe ik met de Komagatake uit 2021.

Snoeperig en floraal tegelijkertijd met aardbeien en frambozen, passievrucht en kiwi, opgesmukt met wat gember en vanille. Late toetsen van bergamot. Ik vind deze neus alvast veelbelovend.

Prima verderzetting op de tong, maar wel een pak kruidiger dan de neus deed vermoeden. Flink wat kamfer en gember maar het rode fruit, aangevuld met appelsien, domineert. Midpalate wordt een heerlijke toets van turf herkenbaar, wat hem wind in de zeilen geeft. Erg goed.

In de afdronk wordt hij licht bitter, alsof de appelsien in een pompelmoes is veranderd. Vanille en turf doen ook een duit in het zakje. Hij prikkelt lekker lang, dankzij de kruidigheid.

Erg leuke en authentieke Japanse malt. Bedankt voor het sample, Manny.

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 06-05-2023

Distilleerderij: Shizuoka
Regio: Japan
Fles: Shizuoka 3 Year Old 2018/2022, World Symphony Series for International Connoisseur Society of Taiwan, Cask #324, 280 bts
Kleur: goud
ABV: 50%

The Unparalleled

De Shizuoka Distillery ging van start op 25 februari 2017, na oprichting door Gaia Flow, de importeur van merken zoals Blackadder, Mackmyra en het Belgische Asta Morris. Ze kochten het distilleermateriaal op van de legendarische, in 2011 ontmantelde Karuizawa distilleerderij. Liefhebbers van de gouden nectar wreven zich alvast in de handen, wetende dat deze stills meer dan waarschijnlijk opnieuw uitstekende whisky zou gaan produceren. Nou, ja, stills… uiteindelijk bleek er maar één bruikbaar, de andere twee waren gewoonweg te oud en staan enkel opgesteld in de nieuwe distilleerderij als hommage aan de verloren gegane glorie die Karuizawa is. Daarnaast hebben ze ook nog een andere still, die met hout wordt opgestookt. Daarom worden ze Pot Still K en Pot Still W genoemd: Karuizawa en Wood fired still. Ondertussen heeft Shizuoka al een en andere op de markt, dat zeer goed ontvangen wordt, maar wat we vandaag openen is toch wel heel erg speciaal. Joseph Wang, mijn vriend uit Taiwan en tevens voorzitter van de International Connoisseur Society, heeft namelijk ook enkele vaatjes aangeschaft en brengt deze uit in een zeer luxueuze verpakking met bijhorend verhaal onder de noemer World Symphony Series. Gestookt op 24 oktober 2018 en gebotteld op 30 april 2022, na rijping op een ex-bourbonvat. Het is een mix van new make uit beide stills.

Elegante, doch robuuste neus op geel en wit fruit met een ondertoon van ecoline. Vanillesaus over citroentaart met een beetje witte peper. Best intens. Na enkele ogenblikken komen daar aantrekkelijke toetsen van hooi en honing aan te pas. Mooi!

Best krachtig en bijzonder fruitig. Meloen, boomgaardfruit, citrusfruit, abrikoos en dat alles gewikkeld in een zacht rokerig jasje (woodsmoke) met toetsen van cookie dough en ontbijtgranen, maar ook iets van hoestsiroop en witte peper. Machtig en echt lekker.

De afdronk is lekker lang op vanille en citrusfruit, met zelfs wat zeste. Lekker pittig.

De naam is alvast goed gekozen. Wat een kanjer en dat voor een drie-jarige Shizuoka. Indrukwekkend. Deze maakt deel uit van een tweeluik en werd ‘The Unparalleled’ gedoopt, 280 flessen. De tegenhanger is ‘The Infinity’, slechts 151 flessen sterk. U snap waarom deze set zo zeldzaam is (en bijgevolg zo’n 1.250 EUR kost).

87/100

Geproefd door Mark Dermul op 06-05-2023

Distilleerderij: Yoichi
Regio: Japan
Fles: Yoichi Single Malt, OB 2015
Kleur: licht goud
ABV: 45%

Joj-tsji

In 2022 verscheen voor het eerst in lange tijd (namelijk 7 jaar) een nieuwe 10-jarige Yoichi (met een mooi, ingetogen nieuw label). Die eerste nieuwe oplage is maar 9.000 flessen sterk, maar het geeft wel aan dat de Japanse malts met leeftijdsaanduiding terug zijn. Zelf heb ik nog een oudere NAS-botteling in het glas, een sample uit 2015.

Aangename neus op modder, boerenboter en een mix van appels, peren en meloen. Oriëntaalse kruiden. Iets van olijfolie. De turf is subtiel op de achtergrond aanwezig.

Prima body. Olieachtig en mondvullend. Het boomgaardfruit keert weer, maar de turf is nu een pak meer uitgesproken. Er zit een toets van rubber aan, zonder te storen. De kruidigheid geeft hem wat warmte. Denk witte peper, gember en zoethout. Een bittertje als van kastanjes verschijnt. Het geheel is mooi in balans.

Op de middellange finish is het vooral fruitig, licht bitter en rokerig.

Lange tijd sprak ik de naam van deze malt uit als ‘joj-i-kie’, maar dat blijkt compleet fout. Het moet ‘joj-tsji’ zijn, met de nadruk op de tweede lettergreep. Het is maar dat u het weet. Dankjewel voor het sample, Pat!

84/100

Geproefd door Mark Dermul op 06-05-2023

Distilleerderij: Sakurao
Regio: Japan
Fles: Sakurao Single Malt
Kleur: goud
ABV: 43%

Mild & Elegant

De Sakurao Distillery werd al in 1918 opgericht (nabij Hiroshima), maar is pas onlangs begonnen met het produceren van whisky en gin. Voorheen was het enkel sake, toen ze nog onder de naam Chugoku Jozo opereerden. Het zijn trouwens tevens de eigenaars van de Togouchi whisky, die ze eveneens in een nieuw jasje staken, maar dit even terzijde. In 2022 brachten ze hun allereerste eigen single malt uit en die gaan we vandaag proeven.

Flink aardse neus met toetsen van zand, planten rond een vijver en een gedoofd kampvuur. Daarachter houden zich enkele fruitige toetsen verscholen, met rozijntjes en gebakken appels op kop. Een hint van chocolade met praliné vulling. Hint van turf. Komt heel mooi open naarmate hij even heeft mogen ademen. Dit is een erg aangename verrassing.

Ook op smaak is het erg aangenaam. Zachte turf rond appels en rozijntjes, maar nu ook wat kamperfoelie en vanille, lichte toetsen van eik met gember en kaneel. Lekker warmende rook. Het geheel blijft zacht en wordt zelfs wat sensueel, als je dat van een whisky al kan (of nog mag) zeggen.

De afdronk is zoet, erg zoet en aan de korte kant.

Een milde, elegante Japanse malt. Ik moet bekennen, ik ben onder de indruk (behalve van de prijs, want bij ons kost een fles zo’n 80 EUR). Sakurao betekent overigens kersenbloesem, een boom die in Japan in het teken staat van vernieuwing.

84/100

Geproefd door Mark Dermul op 06-05-2023

De Shizuoka Distillery ging van start op 25 februari 2017, na oprichting door Gaia Flow, de importeur van merken zoals Blackadder, Mackmyra en het Belgische Asta Morris. Ze kochten het distilleermateriaal op van de legendarische, in 2011 ontmantelde Karuizawa distilleerderij. Liefhebbers van de gouden nectar wreven zich alvast in de handen, wetende dat deze stills meer dan waarschijnlijk opnieuw uitstekende whisky zou gaan produceren. Nou, ja, stills… uiteindelijk bleek er maar één bruikbaar, de andere twee waren gewoonweg te oud en staan enkel opgesteld in de nieuwe distilleerderij als hommage aan de verloren gegane glorie die Karuizawa is. Daarnaast hebben ze ook nog een andere still, die met hout wordt opgestookt. Daarom worden ze Pot Still K en Pot Still W genoemd: Karuizawa en Wood fired still. Ondertussen heeft Shizuoka al een en andere op de markt, dat zeer goed ontvangen wordt, maar wat we vandaag openen is toch wel heel erg speciaal. Joseph Wang, mijn vriend uit Taiwan en tevens voorzitter van de International Connoisseur Society, heeft namelijk ook enkele vaatjes aangeschaft en brengt deze uit in een zeer luxueuze verpakking met bijhorend verhaal onder de noemer World Symphony Series. Gestookt op 24 oktober 2018 en gebotteld op 30 april 2022, na rijping op een ex-bourbonvat. Het is een mix van new make uit beide stills.

Producent: MEUG & Domein Walterus
Regio: België
Fles: Carter’s Jenever #1 Run it Twice, 165 bts
Kleur: clear
ABV: 43%

Kaartersjenever

Een jaartje geleden verraste MEUG, het smaakburo uit Antwerpen met Jeroen Van Dijck aan het stuur, met de release van de Carter’s Whisky, een geweldige Lowlander die bij menig whiskyliefhebbers – mezelf incluis – erg in de smaak viel. Enkele maanden geleden kwam MEUG echter met een heel andere ‘Carter’s’ release op de markt… een jenever godbetert! Gestookt van Tornado ’67 – een fris biertje uit Oostmalle, het huisbier van Tine’s Stoof – maar aangevuld met echte moutwijn en gedistilleerd met een top secret mix van jeneverbes en Belgische hop.

Hier word ik blij van. De neus doet me onmiddellijk denken aan new make (waar ik een boontje voor heb) of erg florale gin (dat hoeft niet te verbazen, natuurlijk). Fris en krokant, als u begrijpt wat ik bedoel. En ja, je kan het bier zelfs opmerken als je het goedje vijf minuten laat rusten in het glas. Het werkt prima!

Ook op smaak proef je dat dit geen klassieke jenever is. Er is een hoek af, bij wijze van spreken, maar dat maakt ‘m net zo boeiend. Wederom fris met een boozy toets, ongetwijfeld van het bier. De 43% laten me niet onbewogen, maar dit blijft een gevaarlijk drinkbaar goedje. Een kaartersjenever, zeg maar (echt, waar, Mark, astemblift, zeg!).

De finish is lang, zoet met een zacht kruidig randje.

Puur is dit lekker, zij het ietwat atypisch misschien, maar ik kan we wel heel goed voorstellen dat dit een prima basis is voor menig cocktail, misschien al gewoon een J&T. Jawel, een jenever en tonic. Gewoon doen, nu het zonnetje zich af en toe nog eens laat zien. Run it Twice is wel goed gevonden, want heeft een dubbele bodem. Ten eerste hebben ze vervallen bier een tweede leven gegeven, ten tweede ga je hier zonder enige twijfel een tweede glaasje van inschenken eens je de fles gekraakt hebt. En dan gaat het plots wel heel erg snel…

Geproefd door Mark Dermul op 11-10-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Producent: Warre’s
Regio: Portugal
Fles: Warre’s Otima 10 Year Old Tawny Port, 50cl
Kleur: tawny (ah, ja!)
ABV: 20%

Versteld

Warre’s werd al in 1670 opgericht in Noord-Portugal door twee Britten: William Burgoyne en John Jackson. In de daaropvolgende eeuw – en wat gehuw links en rechts – kwam William Warre (geboren in 1706 in India) in de familie en bleek pivotal te zijn voor het succes. In 1791 werden vanuit Portugal maar liefst 30.000 port pipes uitgevoerd, waarvan 2937 (zo’n 10% dus) door Warre & Sons. Vandaag de dag wordt het bedrijf gerund door zes familieleden van die andere grote port-dynastie in de Doura-vallei: Symington. En Warre heeft alle klassiekers in huis: White, Tawny, Ruby, Vintages, LBVs en ga zo maar door… maar met de lancering van deze Otima-reeks zetten ze de portwereld toch een beetje op zijn kop. Een verjongingskuur voor het imago van portwijnen, zeg maar. In een strakke fles van 50cl met modern ogend label, lanceerden ze een Otima 10 & 20 Tawny voor een zachte prijs die ongetwijfeld een iets jonger publiek moet aanspreken.

Lichte neus op rood en gedroogd fruit met een hint van vanille en eikenhout. Maar ook wat toffee, honing en tabak.

Heerlijk volle smaak met zoete toetsen van aardbeien, rode vetersnoep, rozijnen en pruimen. Zachte kruidigheid van de eik. Midpalate krijg ik ook amandelen en zelfs wat hazelnoten.

Middellange, zoete en licht drogende afdronk. Tabak op het sterfbed.

Schenk hem gekoeld! Je zal versteld staan. Otima is overigens Portugees voor ‘splendid’ of ‘excellent’. Gaat erg goed bij zowel een kaasplankje als bij vanille-roomijs. Bedankt, Marc D!

Geproefd door Mark Dermul op 08-10-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Philippine Craft Distillers Inc
Regio: Filipijnen
Fles: Lakan Silver Premium Coconut Liqueur
Kleur: clear
ABV: 40%

Filipino Lambanog

De creatie van lambanog, zoals de natuurlijke kokosnootlikeur genoemd wordt, stamt uit lang vervlogen tijden, maar deze Lakan is relatief nieuw op de markt. Het bedrijf werd pas in 2013 opgericht. Ze hebben momenteel drie variaties op de markt (Gold, Silver en Bronze), maar wij proeven de Silver. De Gold wordt vooral gezien als een waardevol geschenk voor andere, de Silver om zelf successen mee te vieren en de Bronze om heerlijke cocktails mee te maken. Let op: deze lambanog wordt niet van kokosnoten gemaakt, maar van het sap van de kokosboom dat vrijkomt tijdens de bloei! Ik kreeg het sample cadeau van een collega die terugkeerde van een bezoek aan de Filipijnen.

De neus is een mix van aardse toetsen, vanille, kokos (uiteraard, zou ik bijna zeggen, maar het is niet de dominerende geur) en witte chocolade.

Erg olieachtig en zoet met meer van hetzelfde (kokos begint nu toch te domineren), maar tegelijkertijd verrassend kruidig. Peper, vooral, maar ook wat zoethout.

De afdronk is kort, zacht en unassuming.

Niet onmiddellijk een grootse likeur, maar wel tof om eens geproefd te hebben. En kan wat mij betreft goed dienen als basis van menig cocktail. Lakan (zeg la-kàn, nadruk op de tweede klemtoon) is trouwens de naam van de krijgsheren die de plak zwaaiden op de archipel in de lang vervlogen tijden van de pre-kolonisatie van de Filipijnen.

Geproefd door Mark Dermul op 08-10-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Prinz
Regio: Oostenrijk
Fles: Schnaps Alte Marille
Kleur: witte wijn
ABV: 41%

Abrikoos

In het Oostenrijkse Hörbranz, aan de Bodensee, is sinds 1886 de distilleerderij Prinz aan de slag. Ze maken er allerlei dranken van abrikozen, frambozen, hazelnoten en peren, maar hun paradepaardje is deze Schnaps Alte Marille, gemaakt van volrijpe, sappige abrikozen. Na de oogst, duurt de fermentatie maar liefst 18 dagen, waarop een dubbele distillatie volgt. Vervolgens rijpt het distillaat jarenlang op fijnporig aardewerk, waarna het maandenlang gefinisht wordt in eikenhouten vaten. Mijn collega Kristien en haar man Philip gaan daar regelmatig wandelen en op hun laatste vakantie brachten ze me dit flesje mee.

Heerlijk fruitige neus die – hoe kan het ook anders? – barst van de abrikozen. Maar ook honing en licht bloemige toetsen komen mijn neusvleugels tegemoet. Komt zelfs een tikkeltje snoeperig over. Kent u die driehoekige gummi snoepjes in een jasje van suiker nog? We noemden ze als kind vaak supermanlogos. Wel… in vloeibare vorm dus. Ik ben hier zot van.

Hij is lekker volmondig en mierzoet. Lekker plakkerig en met een mooie kruidigheid en subtiele houttoets. Mild, fruitig en toch krachtig.

De finish is kort en onverbiddelijk zoet.

Deze drink je natuurlijk puur (of als het echt warm is, zoals op deze nazomerse middag, met een blokje ijs). Bedankt, Kristien & Philip!

Geproefd door Mark Dermul op 08-10-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).