WhivieBlog

Woodford Reserve Distillery

7855 McCracken Pike
Versailles, KY 40383-978
USA

Tel +1-859.879.1812
https://www.woodfordreserve.com

Historische Plek

Al in 1812 begon Elijah Pepper whiskey te stoken op de
plek waar vandaag de dag de Woodford Reserve Distillery te vinden is. We zitten
in het hart van Bourbon Country, namelijk Versailles, Kentucky. Het was ook op
deze plek dat de sour mash voor het eerst werd geïntroduceerd, een praktijk die
nu de standaard geworden is voor de productie van bourbon. De distilleerderij
is eigendom van Brown-Forman en produceert haar whiskey door middel van
enerzijds pot stills bij Woodford Reserve en anderzijds column stills bij
Shively, een andere distilleerderij in Kentucky.

Voorheen was de distilleerderij bekend als de Old
Oscar Pepper Distillery, later hernoemd naar Labrot & Graham Distillery
(wat je nu nog steeds op de fles nog kan terugvinden), toen ze in 1878 werd
verkocht aan Leopold Labrot en James Graham. Labrot & Graham runde de
distilleerderij tot 1941 en verkocht ze dan aan de huidige eigenaars
Brown-Forman.

De distilleerderij, die in 1838 werd gebouwd, werd in
1995 opgenomen in het National Register of Historic Places en kreeg in 2000 de
titel National Historic Landmark. Ze produceerde onafgebroken (met uitzondering
van de Drooglegging) tot 1968. In 1971 verkocht Brown-Forman de zwijgende
distilleerderij, maar kocht alles terug in 1993 en herlanceerde het merk Woodford
Reserve in 1996, nadat de distilleerderij volledig werd opgeknapt.

Kentucky Derby

De distilleerderij beschikt over koperen pot stills,
een 500 voet lange barrel-run die gebruikt maakt van de zwaartekracht en houten washbacks (die ze
in de States fermenters noemen), gemaakt uit cipressenhout van meer dan 100
jaar oud.

Het bezoekercentrum annex restaurant – Glenn’s Creek
Café – is 7 dagen op 7 open. De distilleerderij maakt deel uit van het bekende
American Whiskey Trail en het Kentucky Bourbon Trail. Bovendien is hun Woodford
Reserve de officiële bourbon van de bekende paardenrace Kentucky Derby, waar
een mint julep cocktail van 1.000 dollar wordt geschonken aan de jet set (voor
de gewone sterveling wordt ook een betaalbare mint julep gemaakt met Old
Forrester).

Range

De Woodford Reserve Distiller’s Select is het
vlaggenschip en ook de fles die bij ons te vinden is. Master Distiller Chris
Morris heeft echter recentelijk de range uitgebreid met de Double Oaked Bourbon
in 2012 en enkele releases in de Master’s Collection – cask finishes op Pinot
Noir, Chardonnay en meest recent op cognacvaten. In 2015 introduceerde hij de
Woodford Reserve Rye.

Tot slot is er nog de Distillery Series, maar die kan
je enkel ter plekke aanschaffen. Daar kan je trouwens ook de andere flessen
kopen, zelfs voorzien van gepersonaliseerde labels. De standaardfles die bij
ons te koop is, is een zachte en zeer toegankelijke Kentucky Straight Bourbon.

Glen Flager Distillery

Tower Road, Moffat

Airdrie, Lanarkshire M6 8PL

Scotland

Gesloten sinds 1986

Moffat

Het
verhaal van Glen Flagler Distillery is een beetje verwarrend. Eigenlijk moet ik
al beginnen met de melding dat Glen Flagler geen distilleerderij was (maar we
kozen toch voor die titel, omdat het de bekendste is – lees verder en u zal
begrijpen wat we bedoelen). Het begon allemaal in 1964 toen Inver House Distillers
op het Moffat industrieterrein in Airdrie (een goeie 20 kilometer ten oosten
van Glasgow) een oude papiermolen ombouwde tot graandistilleerderij. Die kreeg
de naam Garnheath Distillery mee. De productie begon in februari 1965. Om de
verwarring nog groter te maken wordt soms ook van de Moffat Distillery
gesproken. Ze beschikte ook over de Wanderhaufen System Maltings, de grootste
in Europa op dat ogenblik.

Zoals
bij een aantal andere graandistilleerderijen al gebeurde, installeerde Inver
House ook pot stills op de Moffat (of is het Garnheath) distilleerderij om maar
liefst drie types single malt te produceren. Alle productie was bestemd voor de
blends. Maar lang heeft de distilleerderij niet bestaan. In 1986 ging ze
definitief dicht en twee jaar later werd ze ontmanteld. Het enige wat nog
overblijft zijn de warehouses en een kantoor. In dat kantoor is vandaag de dag
nog steeds het hoofdkwartier van Inver House Distillers ondergebracht.

1 Grain en 3 Malts

Naast
de graanwhisky, die dus Garnheath wordt genoemd en nog steeds te vinden is,
produceerde Inver House drie verschillende malts: Glen Flagler, Killyloch en
Islebrae. De eerste twee zijn al een pak moeilijker te krijgen (en ondertussen
veel te duur geworden omwille van hun zeldzaamheid), terwijl de derde nooit als
single malt werd gebotteld. Voor de productie beschikte Inver House over twee
wash stills en twee spirit stills. Het water was afkomstig van Lily Loch, een
meer niet ver van het complex.

Glen
Flagler is ongetwijfeld de bekendste van deze single malts en nog betrekkelijk
gemakkelijk te vinden. De productie hiervan stopte in 1985 (een jaar voordat de
graandistilleerderij werd gesloten). Het is een Lowland style whisky.Killyloch
werd geproduceerd tot 1970 en is licht geturfd. Islebrae is daarentegen een
flink geturfde whisky. De productie hiervan werd eveneens stopgezet in 1970.

Range

Van
de graanwhisky Garnheath bestaan er geen officiële bottelingen, enkel
onafhankelijke zoals die van Douglas Laing, Signatory en uiteraard Clan Denny
(van Hunter Hamilton). Maar het zijn er maar een zeer klein aantal, hoor. Van
Islebrae zijn er absoluut geen bottelingen te vinden, maar de licht geturfde
Killyloch werd wel gebotteld, namelijk door Signatory. Good luck in finding a bottle!

Glen
Flagler, daarentegen, is nog relatief makkelijk te krijgen (maar veel te duur)
en werd ook officiëel of fles gestoken. Enkel Signatory kwam als onafhankelijke
bottelaar met deze malt op de proppen.

Eaglesburn Distillery

Kloosterstraat 15

NL-6981 CC Doesburg
Nederland

Tel +31-641810110

http://www.eaglesburndistillery.com

Arenacum

In Doesburg, in een prachtig historisch pand Het
Arsenaal, kan je een distilleerderij vinden die de definitie vormt van een craft distillery. Veel kleinschaliger
dan dit is schier onmogelijk. Maar de ambitie van de goedlachse eigenaar, Bart
Joosten, is dat allerminst. Deze parttime distilleerder (als hij niet in zijn
kelder knutselt is hij als videomaker actief) richtte Eaglesburn Distillery op
in 2015, was eerst actief in de schuur achter zijn woning in Arnhem, maar
verhuisde de boel naar Doesburg in 2016. De naam Eaglesburn – die geweldig Schots
klinkt, wat zeker helpt – leidde Bart af van de Latijnse naam van Arnhem –
Arenacum – wat ‘een plek waar adelaars zijn’ zou betekenen.

Bart richtte ook de Eaglesburn Founder’s Club op. Die
moet hem de financiële mogelijkheden bieden om te blijven produceren terwijl de
spirit zachtjes verder rijpt. Het programma – dat je op de website kan bekijken
– biedt een mooie waaier aan 7 grote en kleine flessen, inclusief de eerste
whiskyrelease ergens in 2019, een poloshirt en een glencairn glas en dit alles
voor 400 EUR. Slechts 100 Founders
kunnen intekenen.

iStill

Eaglesburn doet alles zelf op het mouten na. Voor de
ongeturfde mout loopt Bart langs bij mouterij The Swaen in Nederland, de
geturfde mout is afkomstig van de Chateau Maltings in België. De mashtuns zijn
te vergelijken met grootmoeders grootste soepketel (nou, met een beetje
techniek toch wel) terwijl de washbacks kunststoffen vaten zijn. Het oogt
allemaal wat amateuristisch op het eerste zicht. Maar schijn bedriegt.

Voor de distillatie maakt Eaglesburn gebruik van de
zogenaamde iStill, eveneens van Nederlandse makelij. De iStill is alleszins aan
een internationale opmars bezig, want wordt al veelvuldig ingezet door een
heleboel Amerikaanse craft distillers, maar ook bij de pas opgerichte en nu al
razend populaire Dornoch Distillery in Schotland.

Rijpen gebeurt eerst tien weken op vaten van 10 liter,
waardoor er flink wat interactie is tussen de spirit en het hout. Dan pas wordt
de spirit overgeheveld naar vaten van 50 liter die afkomstig zijn uit de
Speyside Cooperage in Craigellachie en het Spaanse Toneleria del Sur.

Range

Het is nog wachten tot kerst 2018 alvorens Bart een
eerste single malt op de markt zou kunnen brengen. Maar of hij dat ook zal doen
is nog lang niet zeker. Hij wil eerst de kwaliteit controleren. Als de whisky
nog niet klaar is naar zijn mening, zal die de tijd krijgen om rustig verder de
rijpen. Ondertussen kan er al wel genoten worden van een heleboel andere
producten zoals de spirit, maar ook de Eaglesburn Gin (met 16 botanicals, ook
beschikbaar als Barrel Aged en op Navy Strength), een Barrel Aged Rum en een
likeur die luistert naar de naam Absoluut Aardbei.

Een speciale release in april 2017 was een single cask
spirit die precies een jaar daarvoor was gedistilleerd, genoemd Xenna, een
eerbetoon aan Bart’s nichtje. Het vat werd gevuld 6 april 2016, de dag van
Xenna’s geboorte. De flesjes werden afgevuld op 6 april 2017, Xenna’s eerste
verjaardag. Een schattig idee. Xenna zelf zal nog een paar jaar moeten wachten
om van ‘haar’ spirit te kunnen proeven. Deze spirit rijpte op een klein
10-liter vaatje van virgin oak, wat hem op zulke korte termijn al een mooie
complexiteit gaf.

Nantou Distillery

Nantouhsien, Taiwan

http://en.ttl.com.tw/

Staatsbedrijf

Wie whisky en Taiwan hoort, denkt meteen aan Kavalan.
Maar er is nog een distilleerderij actief in Taiwan die vernoemd is naar de
stad waarin ze zich bevind – Nantouhsien – namelijk de Nantou Distillery. En
hoewel deze distilleerderij al actief is sinds 1978, is ze pas in 2008 begonnen
met het stoken van whisky.

De distilleerderij is in handen van staatsbedrijf TTL
– voluit Taiwan Tobacco and Liquor company – en produceert ook bier, rookwaren,
wijnen en zelfs… eend- en kipgerechten.

Forsyths

De whisky wordt gemaakt van 100% gemoute gerst. De
mash, wort en wash worden in een nabijgelegen brouwerij voorbereid. De
fermentatie in de washback van 15.000 liter duurt zo’n 60 tot 72 uur.

Forsyths of Rothes voorzag Nantou van 4 pot stills met
een capaciteit van resp. 7000, 5000 en 2x 2000 liter. De spirit wordt afgekoeld
met tube condensers. Er wordt enkel gedistilleerd
van oktober tot maart. Voor de rijping gebruikt Nantou zowel bourbon- als
sherryvaten. De spirit wordt ter plaatse opgeslagen. Het Engelendeel bedraagt,
omwille van het klimaat, zo’n 5% per jaar. Momenteel liggen er zo’n 4.500 vaten
te rijpen.

Range

Een kleine twintig releases heeft Nantou al op zijn
actief staan, de meeste daarvan single casks. Maar die zijn bij ons erg
moeilijk te vinden. Ondertussen zijn er ook al enkele reguliere releases – die
de naam Omar meekregen – die wel hun weg naar de Belgische speciaalzaken hebben
gevonden, zoals de Nantou Omar Bourbon Type en de Nantou Omar Sherry Type.

Helaas zijn de flessen niet goedkoop. Op het moment
van schrijven zo’n 70 tot 75 EUR.

Teeling Distillery

13-17 Newmarket
Merchants Quay

Dublin 8
D08 KD91
Ireland
+353 1 531 0888
http://teelingwhiskey.com

Erfgoed

Al in 1792 had Walter Teeling een distilleerderij in
Dublin, in de zogenaamde Liberties wijk die toen het hart van de Ierse
whiskeyindustrie was (met meer dan 37 distilleerderijen op haar hoogtepunt),
maar die werd overgenomen door William Jameson & Co (die later, in 1923,
zelf de deuren zou sluiten). John Teeling, afstammeling van Walter, richtte in
1987 de Cooley Distillery op, die
lange tijd de enige onafhankelijke distilleerderij op het groene eiland was.
Teeling kwam de markt op met populaire merken als Kilbeggan, Locke’s,
Connemara, Greenore en Tyrconnell.

Ze sleepten zelfs heel wat awards in de wacht. Het kan
gerust gesteld worden dat Cooley de heropmars van de Ierse whiskey mee vorm
heeft gegeven. Eind 2011 verkocht John zijn bedrijf aan Beam-Suntory, maar in
de deal bleven niet minder dan 36.000 vaten whiskey, die zo’n uurtje te noorden
van Dublin liggen te rijpen, in handen van de Teelings als zogenaamde ‘family
stock’.

John’s zonen Jack en Stephen, die al in de Cooley
Distillery aan de slag waren, besloten een nieuwe distilleerderij te bouwen in
hartje Dublin, die hun eigen naam zou dragen. In 2015 was de nieuwe Teeling
Distillery in hartje Dublin operationeel, de eerste in de Ierse hoofdstad in
meer dan 125 jaar.. Maar het is natuurlijk nog wachten tot 2018 alvorens de
eerste eigen whiskey voldoende gerijpt is om gebotteld te worden. Gelukkig is
er dus voldoende voorraad om reeds op de markt te brengen onder het Teeling
logo om de kosten te dekken.

Feniks

Het symbool van Teeling is de feniks die uit een pot
still opstijgt en dat is natuurlijk niet zomaar. Met de mythische vogel willen
ze aangeven dat ze de traditie in ere willen houden en geen gecomputeriseerde
mastodont worden. De distilleerderij, die een bezoekerscentrum en café heeft
(dat ze Phoenix Café gedoopt hebben), stelt niet minder dan 55 mensen te werk
en exporteert ondertussen naar bijna 50 landen.

De distilleerderij heeft 3 pot stills : een wash still
van 15.000 liter, een intermidiate still van 10.000 liter en een spirit still
van 9.000 liter. Daarmee wordt jaarlijks zo’n 500.000 liter per jaar gestookt.

Range

Terwijl het nog wachten is op de eigen whiskey, heeft
Teeling al heel wat op de markt, samengesteld uit de oude stocks van Cooley
(maar ook enkele aangekochten vaten van andere Ierse producenten, zoals
Bushmills). Uit de eigen ketels uit Dublin is er momenteel enkel de new make
beschikbaar onder de naam Spirit of Dublin.

De bestaande range van Teeling bestaat uit zowel
single malt als single grain, een blend en verschillende single casks. De
Teelings spelen erg graag met verschillende types vaten, zowel bourbon als
sherry, maar ook verschillende wijnvaten, portovaten en zelfs Pineau de
Charentes. En ook flink wat van hun releases blijven de awards in de wacht
slepen. Zo haalde Teeling onlangs de titel Best Irish Whiskey voor zowel hun
single malt als single grain.

Great Northern Distillery
Carrick Road
Dundalk, Co. Louth
Ireland
+353 429429005
www.gndireland.com
office@gndireland.com

Cooley

Tot 2014 was de site in Carrick Road in Dundalk
(County Louth, Ierland) de thuisbasis van de Great Northern Brewery, in handen
van Diageo, waar onder andere het bekende bier Harp Lager werd gebrouwen. Diageo
verkocht de brouwerij aan John Teeling, bekend van de in 1987 opgerichte Cooley
Distillery. Teeling verkocht Cooley enkele jaren geleden aan het Amerikaanse
Beam Inc. (dat op haar beurt werd overgenomen door het Japanse Suntory) en
hield daar zelf 20 miljoen pond aan over.

Het zit de Teelings niet in het bloed van stil te
zitten. Terwijl zijn zonen een nieuwe distilleerderij openden in Dublin, maakte
vader John plannen voor ‘zijn’ Great Northern. Na aankoop investeerde hij 10
miljoen pond om de Great Northern Distillery operationeel te krijgen.

Grain

De productie startte in juni 2015. De distilleerderij beschikt over drie kolom stills voor single grain,
samen goed voor een capaciteit van 30 miljoen liter per jaar. Bedoeling is om
te kunnen leveren aan de blending industrie, met name aan diegenen waar
voorheen Cooley aan leverde. De spirits worden ter plekke in warehouses
opgeslagen voor ten minste drie jaar, alvorens ze naar potentiële klanten gaan.

Bovendien heeft Cooley meteen een tweede
distilleerderij op hetzelfde terreind gebouwd. Die ging in augustus 2015 in
productie en heeft drie grote koperen pot stills, zodat ook single malt kan
gestookt worden, alsook de typische Ierse Pot Still whiskey. Hier is de
capaciteit beduidend minder: 12 miljoen liter per jaar.

Range

Het is nog wachten tot 2018 op z’n minst, alvorens het
eerste product van GND, zoals de Great Northern Distillery liefkozend wordt
genoemd, op de markt zal komen.

Iets om naar uit te kijken, samen met de nu 71-jarige
Jack Teeling.

Gartbreck Distillery
Moss Road

Bowmore PA43 7JG

Islay, Scotland

www.gartbreck.com

info@gartbreck.com

Negende

Islay, de Koningin der Hebriden, telt momenteel 8
operationele distilleerderijen, die stuk voor stuk een ijzersterke reputatie
hebben. Daar komt binnenkort een negende distilleerderij bij, gevestigd ten
zuiden van Bowmore aan Loch Indaal. Op de Gartbreck farm wordt momenteel hard
gewerkt (alhoewel?) om een nieuwe distilleerderij uit de grond te stampen.

De drijvende kracht achter deze nieuwe distilleerderij
– die dus de naam Gartbreck zal dragen – zijn de eigenaars van de Bretoense
Glann ar Mor Distillery in Pleubian, Frankrijk: Martine en Jean Donnay.

Ambachtelijk

De distilleerderij zal ambachtelijk zijn, net als de
Franse tegenhanger dat was, waarbij de traditionele methodes van het
whiskymaken in ere worden gehouden. Er zullen twee pot stills worden
geïnstalleerd die verwarmt zullen worden door een open vlam. Voor de
fermentatie wordt gebruik gemaakt van Oregon Pine washbacks, voor de
condensatie grijpt men terug naar worm tubs. Mouten zal op een eigen moutvloer
gebeuren en zo voorzien in 20% van de benodigde, geturfde mout.

Die mout zal bekomen worden van lokaal verbouwde
gerst. Het water voor de productie zal betrokken worden van Grunnd Loch, een
kleine kilometer verderop. De plannen zijn om jaarlijks zo’n 55.000 liter te
stoken. Er zullen uiteindelijk zo’n 10 fulltime jobs ontstaan.

Range

Het spreekt voor zich dat er nog geen producten op de
markt zijn. Als alles volgens plan verloopt, zal de productie starten in de zomer
van 2017 – wat een serieuze vertraging betekent, want de oorspronkelijke
plannen voorzagen een start in de zomer van 2015 maar werden telkens verder
uitgesteld. Als het zo verder gaat, zou het wel eens goed kunnen dat Gartbreck
niet de negende distilleerderij op Islay wordt. Want er zijn nog andere
whiskymakers actief op het eiland, waaronder Hunter Laing – de onafhankelijke
bottelaar – die reeds goedkeuring kreeg voor de bouw van hun Ardnahoe
Distillery.

Om de kosten te dekken, zal in eerste instantie een
gin geproduceerd worden die enkel en alleen in het visitor center van de
distilleerderij te koop zal worden aangeboden. Over enkele jaren zou de single
malt dan beschikbaar moeten worden. Slechts één type zal gestookt worden,
typisch Islay: een flink geturfde Gartbreck.

UPDATE 26/06/2017

Op 26 juni 2017 liet Jean Donnay via een persbericht weten dat Gartbreck er uiteindelijk niet zal komen omwille van een geschil met de langeigenaar (Hunter Laing, nota bene) die niet bereid zou zijn om een stuk land – dat noodzakelijk is om de distilleerderij van voldoende ruimte te voorzien – aan Donnay te verkopen.

Destilleri Braunstein

Carlsensvej 5

DK-4600 Koge
Denmark
www.braunstein.dk/en

Van Brouwerij tot Distilleerderij

De broers Claus en Michael Braunstein gingen samen op
vakantie in Schotland en bezochten hun eerste distilleerderij. Tijdens het vliegvissen
begonnen ze te mijmeren over een eigen brouwerij of distilleerderij in hun
thuisland Denemarken. We schrijven 1998. Fast
forward naar 2005 en ze nemen de apparatuur over van de Baltimore Brewing
Company en bouwen een warehouse in Koge, een havenstadje zo’n 45 minuten ten
zuiden van Kopenhagen. Eind 2005 gaat de Bryghuset Braunstein van start. Op 22
november 2005 gaan ook de deuren van het visitor center open.

En hoewel de Braunstein bieren het goed doen, blijft
de whiskymicrobe kriebelen. In 2007 besluiten de broers uit te breiden en een microdistilleerderij
op te starten – de eerste in Denemarken. Om het hoofd boven water te houden
wordt gestart met een vodka, gin en heel wat schnaps, maar in maart 2010 wordt
de eerste editie van de Danica whisky gebotteld, die in oktober van datzelfde
jaar in Stockholm meteen met de hoofdprijs gaat lopen.

Eerlijkheid

In juli 2013 zouden ze dat in London nog eens dik
overdoen met het winnen van maar liefst 1 gouden en 3 zilveren medailles op de
International Wine & Spirits Competition. Ook de Danica gin behaalt goud in
San Fransisco in 2015. De broers weten waar ze mee bezig zijn.

Al snel moet Braunstein uitbreiden. Ze hebben ondertussen
warehouses op drie locaties in Denemarken. De focus wordt verlegd van bier naar
spirits. De eigenaar vertrouwt ons toe dat het een makkelijke keuze was omdat
er met spirits veel meer te verdienen valt. Deense eerlijkheid, er valt iets
voor te zeggen. En toch blijft het een microdistilleerderij, want slechts
60.000 liter per jaar is voorbestemd om whisky te worden.

Range

Danica gin, schnaps, aquavit, likeur, rum, vodka en
whisky: in de Deense supermarkt zijn ze allemaal beschikbaar. Bij ons is dat
een ander verhaal. Enkel de gin, vodka, rum en whisky geraken tot in onze
contreien.

Wat die whisky betreft: naast enkele travel retail
exclusives bestaat de range single malts uit de Library Collection op 46% (er
komen elk jaar twee releases uit, genummerd, bv. 14 :1 is de eerste
release uit 2014, ongeturfd, terwijl 14:2 de tweede en geturfde whisky
betreft), Cask Strength Edition (er zijn er op het moment van schrijven al 7
beschikbaar) en sinds kort ook een algemene range die simpelweg Danica Whisky
wordt genoemd en zowel als geturfde als ongeturfde malt beschikbaar is. Het
zijn allemaal flesjes van 50cl, behoudens de Danica die in 70cl flessen komt en
gebotteld is op 42%. En gek genoeg zijn ze bij ons tot 30% goedkoper dan in
Denemarken zelf.

Zuidam Distilleerderij
Smederijstraat 5
NL-5111 PT Baarle-Nassau
Nederland
Tel +31 135078470
Fax +31 135079298
info@zuidam.eu

www.zuidam.eu

Baarle-Nassau

In 1975 werd Baarle International opgericht door Fred
van Zuidam, die voordien werkzaam was bij De Kuijper in Schiedam, de
jeneverhoofdstad van Nederland. Maar na twintig jaar hield hij het daar voor
bekeken en bouwde een distilleerderij in Baarle-Nassau, waar hij met enkele
tweedehandsketels aan de slag ging om zelf likeur te gaan stoken.

Het is één van de laatste zelfstandige
distilleerderijen in Nederland die nog ambachtelijk werkt. Naast likeuren
worden er ondertussen ook jenevers, de Dutch Courage gins, de Flying Dutchman
rums en uiteraard whisky gestookt. Dat laatste is vooral een idee van zoon
Patrick, die nu in Nederland en ver daarbuiten furore maakt met zijn Millstone
whisky. Het gaat hen zo stevig voor de wind dat het bedrijf stevig gaat
uitbreiden. Ze zijn volop bezig met de bouw van een tweede distilleerderij en
hebben ook nieuwe warehouses neergepoot. De nieuwe distilleerderij zou in 2016
in productie moeten gaan.

Millstone

Patrick Zuidam begon aan zijn droomproject in 1996. Na
jaren van experimenteren lukte het Patrick om het productieproces naar zijn
hand te zetten en kon de eerste Nederlandse whisky van Zuidam op de markt komen
in 2007. Patrick koos voor de naam Millstone, wat uiteraard een verwijzing is
naar de typische Nederlandse molens, die het graan vermalen voor de
whiskyproductie.

Fermentatie gebeurd in kleine batches op een lage
temperatuur, wat voor fruitige esters zorgt. Het stoken vindt plaats in
handgemaakte pot stills. Voor de rijping (minimaal vijf jaar) gebruikt Patrick
verschillende types vaten: refill bourbon, nieuwe bourbonvaten, nieuwe Franse
eik en virgin oloroso en PX vaten (die omgebouwd worden en nieuwe heads
krijgen).

Range

Sinds 2007 zijn er al verschillende expressies van
Millstone verschenen, zoals de 5 Year Old, 5 Year Old Lightly Peated, 10 Year
Old French Oak, 10 Year Old American Oak, 12 Year Old Oloroso, 1999 PX Cask en
de 100% Rye.

Millstone heeft al heel wat prijzen in de wacht
gesleept, vanaf het moment dat ze met hun eerste product op de markt kwamen. De
meest recente was een gouden medaille voor hun 1999 PX Cask en hun 100 Dutch
Single Rye Whisky in de Wizards of Whisky competitie in Londen.

Distilleerderij Den Hool
Drentsche Schans

Den Hool 4
NL-7845 TG Holsloot
Tel +31 6 55808375

info@drentscheschans.nl

www.denhoolwhisky.nl

www.drentscheschans.nl

Akkerbouwbedrijf

Gert en Ans Ten Hool runnen in Den Hool een
akkerbouwbedrijf dat naar de naam Drentsche Schans luistert. Dit is tevens de
hoofdactiviteit van de familie. Ze bezitten zo’n 180 ha met consumptie- en
zetmeelaardappelen, suikerbieten, zomer- en wintertarwe en gerst. Van de oogst
van de gerst, die plaatsvindt vanaf eind jullie en duurt tot begin augustus,
wordt een kleine hoeveelheid apart gehouden en naar de mouterij en vervolgens
naar de brouwerij en distilleerderij gebracht.

In 2002 werd immers het plan opgevat om bier te maken
van het eigen graan. Het achterhuis van de boerderij werd hiervoor speciaal
omgebouwd tot een bierproeflokaal, hoewel die benaming de zaal oneer aandoet.
Het is een prachtige accommodatie die perfect geschikt is voor feesten,
huwelijken en dergelijke meer. Maar aangezien het akkerbouwbedrijf het grootste
deel van de werkweek in beslag neemt is het niet mogelijk individuele bezoeken
te organiseren. Je moet al met een groepje zijn van 30 en ruimschoots op
voorhand reserveren. Een rondleiding kost 10 EUR, maar je krijgt daarvoor
tevens een glas whisky of twee glazen bier of frisdrank.

Van bier tot whisky

Er zijn verschillende bieren van de Drentsche Schans.
Hun Pilsener is een helder, fris biertje op 5%. Hun Olde Witte is een zacht
kruidig witbier, terwijl hun Boeren Blond een goudkleurig bier op 7% is. Tot
slot is er nog de Turfsteker op 7%, een roodbruin karamelachtig bier. Het bier
wordt in België gebrouwen op basis van deze Drentse gerst.

De stap van bier naar whisky is niet zo groot. In
februari 2010 werd van de wort voor het eerst een distillaat gemaakt (dit werd
echter nog wel uitbesteed aan Zuidam, pas sinds 2015 wordt er ter plekke
gedistilleerd). Nu, 6 jaar later, is de eerste whisky beschikbaar. Hij kreeg de
naam Den Hool mee en werd gebotteld op 46%

Range

De eerste whisky van Den Hool is eind april 2016
verschenen en werd gestookt van gerst die op het perceel met de naam Veenhaar
werd verbouwd. Die herkomst pronkt ook op het label, samen met de
GPS-coördinaten van het veld. De gebruikte gerstsoort is Prestige. Mouterij
Dingemans uit Stabroek (België) deed zijn ding, waarna Patrick Zuidam hem triple
distilleerde in een pot still. Op 19/02/2010 werd hij te slapen gelegd op
nieuwe Amerikaanse eik, maar ook first fill bourbonvaten en PX sherryvaten. Die
werden gehuwd en gebotteld. De eerste batch leverde 1130 flessen op.

Er werd een tweede batch gedistilleerd door Zuidam in
2011 die volgend jaar op de markt zal komen, maar de derde batch, die ter
plekke werd gestookt in augustus 2015, zal nog even op zich laten wachten.

Hellyers Road Distillery
153 Old Surrey Road
Havenview, TAS 7320
Tasmania, Australia
Tel +61 3 6433 0439

http://hellyersroaddistillery.com.au/

Tasmanië

Op de noordelijke kust van Tasmanië, vlakbij Burnie,
ligt een onooglijk dorpje Havenview in de Emu-vallei, dat een mooi uitzicht
biedt op de haven. In 1827 was dit ontoegankelijk gebied, totdat Henry Hellyer,
ontdekkingsreiziger en cartograaf, hier een pad liet aanleggen. Hellyer staat
vandaag de dag, met zijn trouwe hond, op de labels van de whisky die afkomstig
is van de distilleerderij met dezelfde naam. De distilleerderij werd uit de
grond gestampt door een groep lokale veeboeren (de streek staat bekend omwille
van haar melkkoeien).

Hellyers Road werd opgericht in 1997 en is de grootste
producent van Australië wat volumes betreft. Ze exporteren momenteel naar zo’n
20 landen, inclusief Europa, Japan en de Verenigde Staten. Maar de thuismarkt
(Australië, Nieuw-Zeeland en Tasmanië) zijn de grootste afnemers.

Toeristen

De single malt whisky wordt gemaakt met lokaal
verbouwde gerst. Het eerste vat werd te slapen gelegd op 29 januari 1999. Er
wordt vooral gebruik gemaakt van ex-bourbon barrels. Mark Litter, de Master
Distiller, deelt zijn kennis graag met toeristen. Omdat flink wat omzet
gedraaid wordt op deze doelgroep, wordt er zwaar ingezet op zowel de
whiskytours – die dikwijls door Litter zelf verzorgd worden – als op het
bezoekerscentrum en een lokaal distilleerderijcafé met een zeer uitgebreide
kaart.

In het bezoekerscentrum kan worden geproefd alvorens
tot aankoop over te gaan. Er is ook een botteling die je ter plekke kan
afvullen aan de zogenaamde Cellar Door, aan de ingang van één van de warehouses.
Het bezoekerscentrum is 7 op 7 dagen open van 10u tot 16u30.

Tijdens de tour worden de bezoekers uitgenodigd om aan
de ingrediënten te ruiken, het distilleren bij te wonen en in het warehouses
een fles af te vullen. Die wordt ter plekke met was verzegeld en wordt
afgeleverd met een certificaat. Ik zei het al – er wordt zwaar ingezet op de
toerist. De tour duurt dan ook 40 minuten.

Range

De core range bestaat momenteel uit de Original,
Original 10 year, Original 12 year en de Pinot Noir Finish. Daarnaast is er nog
een Peated Finish, Slightly Peated Finish, Port Cask Matured en twee speciale
uitgaven van 500ml die naar de namen Valentine’s Peak en The Gorge luisteren.

Tot slot hebben ze nog een cream liqueur en de
Southern Lights Cold Grain Vodka. De Europese importeur is het bekende La
Maison du Whisky in Frankrijk.

Brouwerij / Stokerij Pirlot
Heistraat 3, 2240 Zandhoven
Tel 03/314.33.70
www.kempisch-vuur.be

Kempisch Vuur

Guy Pirlot is een laatbloeier. Hij werkte jarenlang bij
Belgacom (nu Proximus) en startte zijn avontuur met eigen brouwerij pas in
2007. Toen vond hij de locatie in Zandhoven (hoewel hij al sinds de jaren ’90
van de vorige eeuw produceerde in de brouwerij Paeleman en sinds 2001 via De Proefbrouwerij
van Lochristi). Drie jaar lang vocht hij tegen de papiermolen om dan in 2010
eindelijk zelf aan de slag te kunnen. Pas in de lente van 2011 stroomden de
eerste bieren uit de eigen brouwerij.

De bieren, die de naam Kempisch Vuur meekregen, zijn
in de wijde omtrek bekend. Zo zijn er de Tripel, 3-Dubbel, Hoppergod,
Jeneverbier en Haverstout. Voor de eindejaarsfeesten is er ook het Kerstvuur,
een goudblond bier op 9%. Heel wat toeristen houden graag halt aan deze
brouwerij omwille van het zonnige terras en de proefzaal. Dat er een fietsroute
vlak voor de deur passeert helpt natuurlijk wel.

Laphroaig

In 2013 stookte Pirlot ook meteen zijn eerste whisky
en legde die te slapen op 15 quarter
casks van Laphroaig. De kleine vaatjes die voorheen flink geturfde whisky
van Islay hadden bevat, drukten uiteraard hun stempel op Pirlot’s Belgische
spirit.

Naast de hierboven vernoemde bieren is er momenteel
dus een limited edition van amper 300
flesjes van 50cl op de markt. Het betreft een 3-jarige Belgische single malt.
Het design van de fles werd uitbesteed aan een Spaans bureau dat zich
normaliter specialiseert in parfumflessen. De stijlvolle doppen komen uit
Frankrijk. De fles vertoont verder trots te Belgische driekleur en de vlammen
van het Kempische vuur.

Range

We mogen erg trots zijn op onze Belgische whisky’s,
maar deze is toch een buitenbeentje. Het is immers de eerste Beglsche single
cask whisky die ook effectief geturfd is.

Pirlot heeft nog twee vaten liggen die ook klaar zijn
om te bottelen. De eerste flessen zijn exclusief verkrijgbaar bij Drankenwereld
uit Wijnegem of op de stokerij zelf – zolang de voorraad strekt. Me dunkt dat
Pirlot snel zijn andere twee vaatjes zal moeten aanspreken.

Penderyn Distillery
Pontpren, Penderyn
CF44 0SX, UK

Tel +44 1685 810 651
www.welsh-whisky.co.uk

visitorcentre@welsh-whisky.co.uk

Brecon Beacons

In 2000 werd de Welsh Whisky Company opgericht. Het
was de eerste distilleerderij in Wales sinds meer dan honderd jaar, want de
laatste Welshe distilleerderij ging dicht in 1894. Het is momenteel de enige
distilleerderij in Wales.

Ze ligt in een prachtig nationaal park – Brecon
Beacons – en ontleende haar naam van het dorp waarin ze gelegen is: Penderyn.
Pas in 2008 ging het mooie bezoekerscentrum open, een plechtigheid waarop
Prince Charles, de Prince of Wales, niet mocht ontbreken.

Faraday

Penderyn onderscheidt zich van de andere
distilleerderijen door het gebruik van een heel aparte still. Ze werd ontworpen
door Dr David Faraday en bestaat uit een koperen pot still met een eraan
gekoppelde kolom, die er voor zorgt dat de spirit heel zuiver is en het
snijpunt op maar liefst 92%.

Voor de rijping wordt gebruik gemaakt van
verschillende vattypes: bourbon, sherry en Madeira.

Range

Penderyn stookt vodka en gin die op de markt komen
onder de naam Brecon, maar ons interesseert natuurlijk vooral de single malt.
Die komt er in verschillende expressies, zoals de sherrywood, portwood en
Madeira finish. Er is ook een geturfde versie. De meeste bottelingen hebben een
sterkte van 46%, een aantal zijn versneden naar 41%. De meeste bottelingen zijn
vriendelijk geprijsd.

Maar er zijn ook een aantal speciale expressies,
zoals de Penderyn Legend, Independence en Red Flag. Tot slot bottelde Penderyn
een aantal single casks op vatsterkte.

Eden Mill Distillery
St Andrews, Main Street
Guardbrigde, St Andrews
KY16 0UU
Scotland
www.edenmill.com
hello@edenmillstandrews.co.uk

Tel +44 1334 834 038

The Spirit of St Andrews

Het gaat goed met de whisky in de Lowlands. Onlangs
werd nog aangekondigd dat Bladnoch verkocht werd aan een Australisch zakenman
en dat ze, na zes jaar stilte, opnieuw in productie zal gaan. Maar ook kleine
distilleerderijen steken de kop op. Neem nu Eden Mill in St Andrews, bekend van
het golfterrein. Dit is een brouwerij en stokerij in één. Een craft distiller zoals dat heet.

De brouwerij ging reeds in 2012 van start en heeft al 9
bieren, waaronder een Pale Ale, Blond, Porter en IPA, op de (locale) markt. Maar
sinds augustus 2014 zijn ze ook aan het stoken geslagen. Na de ontwikkeling van
5 gins is nu ook single malt aan de beurt. Gezien alles nog artisanaal gebeurt,
zijn de geproduceerde hoeveelheiden klein. Zo stookt Eden Hill slechts 2.000
liter spirit per week.

Range

Het is even schrikken als je op de website plots ziet
staan ‘be prepared to be disappointed’,
tot je door hebt dat dit te maken heeft met de kleine hoeveelheden die
geproduceerd worden en dus steeds uitverkocht zijn. Het gaat uiteraard om de
Malt Spirit die ze reeds verkopen. Dit is inderdaad slechts een klein deel,
aangezien de rest te slapen wordt gelegd om over drie jaar als single malt
gebotteld te worden.

Ook al ligt Eden Mill in de Lowlands, de smaak die ze
betrachten is naar eigen zeggen coastal
highland style. Nog een paar jaar geduld.

Caledonian Distillery
Haymarket, Edinburgh
Scotland
Gesloten sinds 1988

Edinburgh

Toen de distilleerderij in 1885 werd opgericht, op
Haymarket in Edinburgh, droeg ze de naam van de hoofdstad. Ze lag aan de North
British Railway, vlakbij Haymarket Station. De oprichter was Graham Menzies.
Het was één van de grootste distilleerderijen in Schotland op dat ogenblik en
produceerde uitsluitend graanwhisky.

Het is niet duidelijk wanneer ze haar naam veranderde
in Caledonian, maar in de loop van haar bestaan kwam ze uiteindelijk terecht in
handen van Diageo, die haar in 1988 sloot. Een decennium later, in 1998, werden
veel van de gebouwen afgebroken om plaats te maken voor appartementen. Enkel de
hoge schoorsteen staat nog overeind als symbool van deze historische site.

Range

Caledonian werd nooit officiëel op de markt gebracht
als single grain, maar werd gebruikt als één van de packers voor de blends van Diageo. De productie werd na de sluiting
overgenomen door Cameronbrigde en North British.

Bij onanfhankelijke bottelaars kan je nog wel eens een
fles Caledonian op de kop tikken, met name bij Hunter Hamilton in hun bekende
Clan Denny-reeks, maar ook Scott’s Selection en de Scotch Malt Whisky Society
hebben enkele bottelingen op hun actief.

Cambus Distillery
gesloten sinds 1993

Kuiperij

Cambus was een van Schotland’s eerste
graandistilleerderijen. Een tijdlang was ze zelfs de grootste. Ze werd
opgericht door John Mowbray in 1813 en ligt in Tullibody, Clackmannanshire
(nabij Stirling en Alloa). Om haar een beetje te situeren: ze ligt dicht bij de
Deanston distilleerderij in de Midlands. De eerste 100 jaar van haar bestaan
gingen onopgemerkt voorbij, maar in 1914 werd ze getroffen door een windhoos,
waardoor er vuur ontstond in het ketelhuis en de distilleerderij in vlammen
opging.

Gelukkig werden de warehouses gespaard. In 1938 ging
de distilleerderij terug open en bleef produceren tot 1980. Dan werden de
stills – twee Lomond stills – het zwijgen opgelegd. In 1993 ging de
distilleerderij definitief dicht. Vandaag de dag beschikt Cambus enkel nog over
een bonded warehouse, een cask-filling
station en een hypermoderne kuiperij.
De eigenaars van Cambus zijn Diageo. Cambus was overigens één van de oprichters
van DCL, de voorloper van de huidige drankengigant.

Range

Het overgrote deel van de productie was bestemd voor
de blenders. Er zijn dus geen officiële bottelingen beschikbaar. Ook bij de
onafhankelijke spelers is het moeilijk om Cambus te vinden. Enkel Signatory
heeft een mooie reeks single casks, waarvan er jaarlijks ééntje op de markt
komt.

Hunter Hamilton heeft er ook een aantal onder het Clan
Denny label gebotteld en Hunter Laing bracht onlangs de reeks Sovereign op de
markt, waar ook drie Cambusvaten in te vinden zijn.

Cambus Distillery
gesloten sinds 1993

Titel

Cambus was een van Schotland’s eerste
graandistilleerderijen. Een tijdlang was ze zelfs de grootste. Ze werd
opgericht door John Mowbray in 1813 en ligt in Tullibody, Clackmannanshire
(nabij Stirling en Alloa). Om haar een beetje te situeren: ze ligt dicht bij de
Deanston distilleerderij in de Midlands. De eerste 100 jaar van haar bestaan
gingen onopgemerkt voorbij, maar in 1914 werd ze getroffen door een windhoos,
waardoor er vuur ontstond in het ketelhuis en de distilleerderij in vlammen
opging.

Gelukkig werden de warehouses gespaard. In 1938 ging
de distilleerderij terug open en bleef produceren tot 1980. Dan werden de
stills – twee Lomond stills – het zwijgen opgelegd. In 1993 ging de
distilleerderij definitief dicht. Vandaag de dag beschikt Cambus enkel nog over
een bonded warehouse, een cask-filling
station en een hypermoderne kuiperij.
De eigenaars van Cambus zijn Diageo. Cambus was overigens één van de oprichters
van DCL, de voorloper van de huidige drankengigant.

Range

Het overgrote deel van de productie was bestemd voor
de blenders. Er zijn dus geen officiële bottelingen beschikbaar. Ook bij de
onafhankelijke spelers is het moeilijk om Cambus te vinden. Enkel Signatory
heeft een mooie reeks single casks, waarvan er jaarlijks ééntje op de markt
komt.

Hunter Hamilton heeft er ook een aantal onder het Clan
Denny label gebotteld en Hunter Laing bracht onlangs de reeks Sovereign op de
markt, waar ook drie Cambusvaten in te vinden zijn.

North of Scotland Distillery
gesloten sinds 1980

Strathmore

George Christie kennen we van de oprichting van de
Speyside Distillery uit Kingussie, maar hij is ook verantwoordelijk voor de
oprichting van de north of Scotland Distillery – ook bekend onder de naam
Strathmore – in Tullibody nabij Stirling. Ze was blijkbaar actief tussen 1957
en 1980 en werd neergepoot op de site van een oude brouwerij – de Robert Knox
Forth Brewery (die al werd gesticht in 1786).

Christie had ze opgericht met de bedoeling single malt
whisky te maken, maar zonder succes. Hij gebruikte hiervoor aangepaste Coffey
Stills. Twee jaar lang experimenteerde hij, maar dan werd besloten enkel
graanwhisky te maken. Na twee decennia van productie hielden ze het voor
bekeken en in 1980 ging de distilleerderij alweer dicht. In 1993 werden de
gebouwen afgebroken. Het enige wat nog overblijft zijn enkele warehouses die nu
gebruikt worden door Cambus, die tevens gesloten is maar nog wel functioneert
als vulcentrum en opslagruimte.

Range

Er zijn geen officiële bottelingen bekend en de meeste
onafhankelijke releases dragen de naam North of Scotland, maar toch zijn er ook
enkele flessen op de markt gekomen die de naam Strathmore dragen.

Denken we maar aan de Strathmore 1970 die in 2014 op
de markt werd gebracht of de Strathmore 1972 die zopas werd gelanceerd door de
nieuwe Rest & Be Thankful Whisky Company.

Kininvie Distillery

Dufftown, Keith

Banffshire AB55 4DH

Scotland

Still house

Kan
je van een distilleerderij spreken wanneer ze enkel uit een still house
bestaat? Immers, Kininvie is het kleine – en betrekkelijk onbekende – broertje
van Glenfiddich en Balvenie. William Grants & Sons richtte Kininvie op in
1990 met de bedoeling zo’n kleine 5 miljoen liter per jaar te stoken om in de
verschillende blends van het bedrijf te verwerken.

Het
mashen en fermenteren gebeurt in de vlakbij gelegen Balvenie Distillery. Enkel
het stoken gebeurt in Kininvie. Ze beschikte hiervoor over 3 wash stills en 6
spirit stills.

Hazelwood

Het
is nooit Grant’s bedoeling geweest om Kininvie als single malt te vermarkten.
Toch verschenen enkele flessen onder de naam Hazelwood, die nu flink wat geld
moeten kosten op veilingen. In de wandelgangen wordt beweerd dat William Grant
& Sons bij het vullen van de vaten onmiddellijk een kleine hoeveelheid
Glenfiddich of Balvenie toevoegde om te voorkomen dat de inhoud als Kininvie
single malt zou kunnen worden gebotteld. Maar is dat wel zo?

Is
Hazelwood misschien ook met Balvenie geteaspooned,
zoals met dat noemt? Kininvie was maar 20 jaar operationeel, van juli 1990 tot
oktober 2010, toen ze voor het eerst dicht ging. Het onder stoom komen van de
mastodont distilleerderij Ailsa Bay van William Grant’s & Sons maakte
Kininvie meteen overbodig. Of toch niet? Lang zag het er naar uit dat het doek
definitief over Kininvie gevallen was, maar in 2013 begon William Grants &
Sons toch opnieuw te stoken. Sterker nog, ze brachten enkele flessen Kininvie
single malt op de markt, die meteen werden opgepikt door de liefhebbers.

Range

De
enige officiële single malts werden onder het label Hazelwood uitgebracht, een
15-jarige in 2006 en een 17-jarige in 2008. Tot slot verscheen er een 20-jarige
Hazelwood Centennial Reserve, maar die werd enkel onder de personeelsleden
verdeeld, net als de Hazelwood 110 Janet Sheeds Roberts whisky, genoemd naar de
kleindochter van William Grant van Glenfiddich, ter ere van haar 110
verjaardag. Deze laatste werd gebotteld op 55% ABV en is quasi onmogelijk te
vinden. Tot slot is er nog Monkey
Shoulder, de bekende triple malt
die bestaat uit Glenfiddich, Balvenie en Kininvie.

Maar
sinds 2013 zijn er 4 officiële bottelingen verschenen: 2 batches Kininvie 1990
en een batch Kininvie 1991 (allen 23 jaar oud) en een Kininvie 1996, 17 jaar
oud en enkel voor Travel Retail. Het zijn wel allemaal flesjes van 350ml en
verre van goedkoop.

Glann ar Mor Distillery

2 allé des Embruns

F-22610 Larmor-Pleubian

France

Tel +31 296 16 58 08

http://www.glannarmor.com

Langs de Zee

Oorspronkelijk werd Glann ar Mor opgericht in mei 1997 door de Celtic Whisky Company op de landtong Presqu’île Sauvage in Trégor, Bretagne. Glann ar Mor is Bretoens voor ‘langs de zee’. De eerste whisky werd in 1999 geproduceerd. Maar in zijn huidige vorm is de distilleerderij actief sinds juni 2005. Jean en Martine Donnay brachten hun eerste single malt op de markt eind 2008.

Alles wordt hier nog artisanaal aangepakt, van de leveringen van het graan tot en met het bottelen. Ze gebruiken houten washbacks, twee kleine stills met rechtstreekse verwarming op gas en condensors met water uit een ondergrondse bron. Het woeste klimaat van de Bretoense kust en de Golfstroom zorgen voor de rijping, die gebeurt op bourbonvaten.

Westenwind

De gerst is afkomstig uit Groot-Brittannië en wordt voor een part geturfd tot 35 ppm. De ongeturfde whisky komt op de markt onder het label Glann ar Mor, terwijl de geturfde versie de naam Kornog mee kreeg. Kornog is Bretoens voor westenwind. Op beide expressies staat de vuurtoren van Heaux de Bréhat op het label. Voor de rijping worden bourbonvaten gebruikt, maar de Kornog krijgt wel nog een finish op Sauternes wijnvaten.

Ondertussen hebben Jean en Martine ook hun blik op Islay gevestigd. De plannen om een nieuwe distilleerderij te bouwen, die naar de naar Gartbreck zal luisteren, zijn ondertussen al ver gevorderd.

IGP

Het was even schrikken toen Jean en Martine op 1 juli 2015 een persbericht de wereld instuurden dat de distilleerderij definitief de deuren zou sluiten op 15 augustus 2015. Niet de zakengang (de verkoop steeg immers met 25% tussen 2013 en 2014), maar de Franse overheid was hiervan de oorzaak. Begin dit jaar ging de IGP (Indication Géographice Protégée) van kracht, die bepaald welke de exacte omschrijving van ‘Whisky Breton’ mag zijn. Jean en Martine zijn het daarmee niet eens en kunnen naar eigen zeggen niet op die manier verder werken.

De verplichtingen en restricties die door de IGP worden opgelegd zouden volgens hen inhouden dat Glann ar Mor niet langer single malt of Whisky Breton op zijn labels zou mogen zetten. Immers, ze gebruiken stills die niet aan de nieuwe verplichtingen voldoen en zouden ook geen rogge meer mogen gebruiken. Met de sluiting zouden zes mensen op straat komen te staan.

Een storm van verontwaardiging brak los op de sociale media, waardoor de Franse overheid besloot het dossier te herzien, wat er toe leidde dat Jean en Martine besloten hebben (voorlopig) in Pleubian te blijven.

Range

De ongeturfde single malt, die dus als Glann ar Mor whisky op de markt komt, wordt steevast gebotteld op 46% ABV. Sinds 2008 komen hiervan jaarlijks enkele batches op de markt. De geturfde versie, Kornog, bestaat zowel op 46% als op vatsterkte.

Hiervan zijn al verschillende releases geweest met quasi onuitspreekbare namen (tenzij je Bretoens kan, natuurlijk). Of wat dacht je van Taouar’ch Prevared of Nemekten Evidomp?