WhivieBlog

Distilleerderij: Onbekend
Regio: Ierland
Fles: Single Malt Irish Whiskey 16 Year Old 2003/2020 Hotel Essener Hof, Historic Series No 15, Rolf Kaspar GmbH, Ex-Port, 318 bts
Kleur: brons
ABV: 54.7%

Cassis

De Duitse bottelaar Rolf Kaspar werkt regelmatig samen met het Hotel Essener Hof, wat dus ook resulteert in een regelmatige release voor het desbetreffende hotel. Enkele maanden geleden nog had ik het geluk een 17-jarige Ierse whiskey te proeven en kijk, opnieuw heeft een sample zijn weg naar het Whivie HQ gevonden, waarvoor dank, Benny. Deze 16-jarige rijpte op een voormalig portvovat.

Rozijnenbrood & abrikozentaart. Op de neus is het donkerzoet, wat niet hoeft te verbazen. Pruimen, dadels, kaneel, marsepein, maar met een rode twist: aardbeien, frambozen, cassis. Kortom alles wat je van een portovat vat mag verwachten. Na enkele ogenblikken komt daar een mooie toets van dennennaalden aan te pas, alsook een hint van rode wijn.

Hij is lekker olieachtig en licht gekruid op nootmuskaat en kaneel met een hint van kruidnagel. Een verrassend frisse toets van menthol – die zag ik niet aankomen. Het fruit keert weer, maar nu zijn het de appelsienen die leiden, op de hielen gevolgd door rood fruit. Honing en aardbeienconfituur. Dit is erg lekker.

Lange finish met wat bittere chocolade op het sterfbed.

Heerlijke Ier met een rode twist. Wel voor de zoetekauwen onder ons.

86/100

Geproefd door Mark Dermul op 07-08-2020
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Cooley
Regio: Ierland
Fles: Cooley Single Malt Irish Whiskey 10 Year Old The Classic Range, b. 2019, Berry Bros & Rudd
Kleur: zonlicht
ABV: 44.2%

Incognito Connemara

Berry Brothers & Rudd, de bekende Britse bottelaar, lanceerden enige tijd geleden hun zogeheten Classic Range, waarin je zowel whisky als rum kan vinden. Ze maken er geen geheim van dat hun Irish whiskey afkomstig is van de Cooley distilleerderij.

Vanille en limoensap, dat is eigenlijk de neus van deze whiskey in een notendop. Hints van potloodslijpsel en abrikozen. Redelijk rechttoe-rechtaan, maar niks mis mee. Erg zomers.

Zowel body als sterkte zijn prima. Hoewel ik op de neus niks van turf kon ontwaren, spreidt deze malt op smaak een mooie rokerigheid tentoon, wat er dus een incognito Connemara van maakt. Daaronder wat tropisch fruit met citrus op kop, gevolgd door abrikozen en iets van mango.

Middellang, maar zonder franjes.

Absoluut foutloos, maar een beetje gewoontjes. Pakweg 60 EUR. Bedankt voor het sample, Benny.

83/100

Geproefd door Mark Dermul op 07-08-2020
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Ik zet twee releases van Compass Box head-to-head. De No Name 1 is Ardbeg-driven, terwijl de No Name 2 vooral Coal Ila bevat. En hoewel het beide Islay whisky’s zijn, kunnen ze niet verschillender smaken. Maar ze zijn wel allebei uitstekend. Dit hoort tot het beste spul dat John Glaser en zijn team al hebben uitgebracht.

Bottelaar: Compass Box
Regio: Schotland
Fles: Compass Box No Name 2, b. 2019, 8.802 bts
Kleur: witte wijn
ABV: 48.9%

Complex, Intrigerend en Absoluut Geweldig

Terwijl de No Name 1 het vooral moest hebben van de peat in your face Ardbeg, is deze No Name 2 iets delicater, maar daarom niet minder interessant. Integendeel zou ik bijna zeggen. Het recept van deze is namelijk 75.5% Caol Ila, 10.5% Talisker, 13.5% Clynelish en wederom is het laatste half percentje voorbehouden voor hun eigen Highland Blend. Het resultaat is deze geweldige, verrassend bleke, blended malt.

Za-lig-e neus op zeebries, walnoten, aardappelpuree, stokvis, vanille, honing, oester sap, nieuwe fietsbanden, meloen en suikerspin. ‘WTF is dees?’ zeggen ze in de Limburg. En de turf? Die is zo discreet dat je hem op de neus amper waarneemt. Een hint van rook in de verte, meer niet. Complex, intrigerend en absoluut geweldig. But that’s just me.

Het begint wat droog met flink wat assen, roet, scheepstouw en zelfs wat plastic zakken alvorens de meloen en iets van banaan zich kan laten zien. Wat zwarte peper en zoethout. Dan volgen de honing, vanille en iets van Haribo-beertjes, hoewel die de grootste moeite hebben om doorheen het rokerige geweld heen te priemen. Ja, het is waar, op smaak is de turf een pak meer uitgesproken.

In de finish maakt Caol Ila een buiging en zet een stap naar achteren, een duwtje in de rug gevend aan de Talisker, die verlegen lacht en zegt dat het een team effort is. De Clynelish pinkt een traan weg.

Wat een topwhisky! Een heel ander beestje dan de No Name 1, het is waar. Maar waar de No Name 1 me erg blij maakt voor een glas of twee, kan ik deze No Name 2 heel de avond lang sippen. Wat een geniet-whisky! Zo’n 120 EUR voor betaald. Elke cent waard, echt waar.

89/100

Geproefd door Mark Dermul op 18-06-2020
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

De Lost Blend is een gelimiteerde editie van Compass Box uit 2014, een hommage aan de Eleuthera, de allereerste blended malt die John Glaser en zijn team jaren geleden in elkaar staken en bestond uit Clynelish en Caol Ila. Ze noemden hem The Lost Blend omdat ze de Eleuthera op rust dienden te sturen omdat ze hem niet langer konden maken aangezien één component – de Caol Ila – niet langer verkrijgbaar was. The Lost Blend heft een iets andere samenstelling, maar is nog beter dan het origineel. Deze video werd opgenomen in de lavendelvelden van Sault, Frankrijk.

Bottelaar: Compass Box
Regio: Schotland
Fles: Compass Box No Name 1, b. 2017, 15.000 bts
Kleur: licht goud
ABV: 48.9%

Onverbiddelijk Islay

Toen Compass Box deze whisky lanceerde, besloten ze hem geen naam te geven, zodat de whisky voor zichzelf zou kunnen spreken. Een beetje flauwekul uit de marketingafdeling, ongetwijfeld, maar het mag gezegd: het is mysterieus en de fles ziet er bovendien geweldig uit. En Compass Box is heel transparant en geeft het recept min of meer prijs op de website: 75.5% Ardbeg, 10.6% Caol Ila, 13.4% Clynelish en de laatste 0.5% is hun bekende Highland Blend (die op zijn beurt bestaat uit 60% Clynelish, 20% Dailuaine en 20% Teaninich, quasi hetzelfde als hun Oak Cross dus).

De neus katapulteert me onmiddellijk en onverbiddelijk naar Islay. De typische turf met wat zilte (zeebries) en medicinale noten komen me tegemoet als ik mijn neus in het glas steek. Dit is duidelijk Ardbeg, maar met een zoete twist. Iets van banaan, gerookte ham met peperbolletjes, stokvis en vanille. Geweldige neus als je van turf houdt. Veel meer dan zomaar een turfbom, wat Arbeg op zich al wel eens durft te zijn. Mag ik het zeggen? Dat deze wat mij betreft bijna perfect is?

Romig op de tong, erg cleane turf, smeulend hout, brak water, flink rokerig, gerookte ham én gerookte zalm. Vanaf de tweede slok wordt hij iets zilter met nog meer rook. De zoete elementen van de neus maken hier amper kans. En het is nog steeds groots.

De afdronk is heerlijk lang, erg zilt en rokerig en bijzonder bevredigend.

Prachtige verpakking, geweldige whisky, betaalbare prijs. What’s not to like? Bij het beste wat John Glaser en zijn team ooit samenstelden.

89/100

Geproefd door Mark Dermul op 18-06-2020
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

In hartje Chicago opende Mike Miller zijn punk rock whisky bar Delilah’s in 1993 en die is sindsdien onafgebroken open geweest. Er zijn meer dan 1.000 bieren en spirits te krijgen. Zelfs het Belgische Oerbier en Duvel worden er geschonken. In 2013, voor de twintigste verjaardag, creëerde Compass Box de whisky Delilah’s, een speciale blend. Die bleek zo populair dat ze in 2018 de blend opnieuw samenstelden, maar wel een extra rijping op sherryvaten gaven. Er zou zo’n 10% grainwhisky in zitten – naar ik vermoed Cameronbrigde. Het resultaat is deze Delilah’s XXV. Opgenomen in Rousillon, één van de mooiste dorpen van Frankrijk.

Bottelaar: Compass Box
Regio: Schotland
Fles: Compass Box Delilah’s 25^th Anniversary, b. 2018, Sherry Casks, 8.520 bts
Kleur: oud goud
ABV: 46%

Chicago

In hartje Chicago opende Mike Miller zijn punk rock whisky bar Delilah’s in 1993 en die is sindsdien onafgebroken open geweest. Er zijn meer dan 1.000 bieren en spirits te krijgen. Zelfs het Belgische Oerbier en Duvel worden er geschonken. In 2013, voor de twintigste verjaardag, creëerde Compass Box de whisky Delilah’s, een speciale blend. Die bleek zo populair dat ze in 2018 de blend opnieuw samenstelden, maar wel een extra rijping op sherryvaten gaven. Er zou zo’n 10% grainwhisky in zitten – naar ik vermoed Cameronbrigde. Het resultaat is deze Delilah’s XXV.

Mocht je je aan een sherrybom verwachten, dan ben je er aan voor de moeite. Ik krijg vooral gebakken appels met kaneel, gekonfijte gember en een mespuntje nootmuskaat, enkele laurierblaadjes en flink wat karamelpasta. De invloed van de sherry is eerder beperkt, dus, maar deze neus is wel bijzonder aangenaam.

De body is prima, de sterkte ook. Nu komen de kruiden eerst, met kruidnagel en nootmuskaat op kop, gevolgd door sherrytoetsen in de vorm van gekonfijte appelsienschillen en kersensnoep. Iets te snoeperig naar mijn gading om echt te bekoren, maar verre van slecht. Hint van melkchocolade met gekonfijte stukjes fruit en noten in de mix, zoals die van Cadbury.

De finish is pittig gekruid, middellang en zacht drogend.

Aangename en erg toegankelijke whisky. Eentje om met vrienden te delen op kerstavond. In Chicago, dat spreekt.

84/100

Geproefd door Mark Dermul op 15-06-2020
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Compass Box maakt enkel blended malts, blended grains en blends. Het zijn whiskymakers, zeg maar. De Oak Cross is zo’n blended malt die ondertussen aan de core-range – of de Signature Range zoals ze het bij Compass Box zelf noemen – is toegevoegd. Hij bestaat uit 60% Clynelish, 20% Dailuaine en 20% Teaninich. Hij rijpte op vaten van Amerikaans eiken met spiegels van Franse eik – vandaar de naam Oak Cross. Opgenomen in de abdij Notre-Dame de Sénanque in de Provence, Frankrijk.

Bottelaar: Compass Box
Regio: Schotland
Fles: Compass Box Oak Cross, b. 2017, Signature Range
Kleur: goud
ABV: 43%

 Aperitief

Compass Box maakt enkel blended malts, blended grains en blends. Het zijn whiskymakers, zeg maar. De Oak Cross is zo’n blended malt die ondertussen aan de core-range – of de Signature Range zoals ze het bij Compass Box zelf noemen – is toegevoegd. Hij bestaat uit 60% Clynelish, 20% Dailuaine en 20% Teaninich. Hij rijpte op vaten van Amerikaans eiken met spiegels van Franse eik – vandaar de naam Oak Cross.

De Clynelish laat zich op de neus onmiddellijk ontdekken door zijn typische waxy en fruitige karakter. Daarnaast een flinke florale toets (niet soapy!). Gestoofd steenfruit, vers afgereden gras en zachte honing. Wat vanille en kaneel en erg zachte toetsen van eik. Licht en erg toegankelijk, bijna delicaat.

Erg fruitig en floraal – bijna geparfumeerd – op de tong. Lekker waxy op Sevilla appelsienen, amandelen en walnoten. Wederom gestoofd geel fruit en iets van vanille. Prima balans, overigens.

De finish mocht wat mij betreft wat langer zijn, maar hij is wel erg mooi. Iets van lavendel op het sterfbed.

Dit is prima, hoor. En het feit dat je de Clynelish er zo goed doorheen proeft vind ik een pluspunt. Prima whisky voor het aperitief.

84/100

Geproefd door Mark Dermul op 15-06-2020
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

BrewDog, de innovatieve Schotse brouwerij die sinds 2007 furore maakt en ondertussen zelfs een bar in Brussel heeft geopend, vroeg drie whiskymakers om een whisky te ontwikkelen voor een Boilermaker. Wij kennen dat eerder als een duikboot of een kopstoot: een biertje met een jenever er naast (of liever er in). Een boilermaker is dus bier met whisky. Duncan Taylor leverde de blend Skeleton Key, het Nederlandse Zuidam leverde de 100% roggewhisky Torpedo Tulip en Compass Box leverde deze Transistor, gecreëerd om samen met de Punk IPA van BrewDog geschonken te worden. De whisky is een blend van Cameronbridge grain met volgende malts: Linkwood, Teaninich, Dailuaine en Clynelish en een deel van de whisky werd in Franse eik uit de Vogezen gerijpt.

Bottelaar: Compass Box
Regio: Schotland
Fles: Compass Box Transistor, Brewdog’s Boilermaker Series, 1^st Fill American Oak Barrels, 5658 bts
Kleur: goud
ABV: 43%

Duikboot

BrewDog, de innovatieve Schotse brouwerij die sinds 2007 furore maakt en ondertussen zelfs een bar in Brussel heeft geopend, vroeg drie whiskymakers om een whisky te ontwikkelen voor een Boilermaker. Wij kennen dat eerder als een duikboot of een kopstoot: een biertje met een jenever er naast (of liever er in). Een boilermaker is dus bier met whisky. Duncan Taylor leverde de blend Skeleton Key, het Nederlandse Zuidam leverde de 100% roggewhisky Torpedo Tulip en Compass Box leverde deze Transistor, gecreëerd om samen met de Punk IPA van BrewDog geschonken te worden. De whisky is een blend van Cameronbridge grain met volgende malts: Linkwood, Teaninich, Dailuaine en Clynelish en een deel van de whisky werd in Franse eik uit de Vogezen gerijpt.

De neus begint erg gesloten. Je moet hem al flink wat handwarmte geven alvorens hij zijn geheimen wil prijsgeven. Ik krijg tuinkruiden, paprikapoeder, oregano en witte peper op een zacht bedje van mango, ananas en bergamot. Wordt dan wat romig op kokosmelk en banaan. Wat ontbijtgranen. Maar als ik heel eerlijk mag zijn (en dat mag ik), dan is dit een weinig uitgesproken neus. Eerder vlak en zelfs wat oninteressant. Blind zou ik dit zelfs als een erg gewoon blendje beschouwen, stel je voor.

Op smaak wordt het al wat interessanter. Een mooie kruidigheid (dezelfde als op de neus, maar veel luider met de nadruk op nootmuskaat), een bittertje van het hout, wat citrusfruit en karamel. Vanille in de verte. Al stukken beter, maar nog steeds geen kanjer van een whisky, het moet gezegd.

De finish is wel mooi: melkchocolade, kokosmelk, vanille en wegdeemsterende kruiden.

Op zich een eerder saaie whisky, moet ik bekennen, maar hij werd dan ook met een ander doel in elkaar gestoken…

Boilermaker

Ik proefde hem samen met het bier waarvoor hij gecreëerd werd en dan wordt het plots een heel ander verhaal. De zoete toetsen van de whisky temperen de erg bittere, maar overheerlijke hoptoetsen van de BrewDog Punk IPA, terwijl het bier echt wel de whisky mooi tot zijn recht doet komen. In dit geval is het geheel dus meer dan som van de delen en daar ben ik blij om. Ga als volgt te werk: neem een sip Transistor en laat hem zo’n 5 à 10 seconden in je mond walsen zodat hij elke hoek van je mond geraakt heeft. Neem dan een flink slok (ja, het mag!) van het bier. Nou, wat heb ik gezegd? Lekker, toch?

82/100

Geproefd door Mark Dermul op 15-06-2020
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Brouwerij: BrewDog
Regio: Schotland
Fles: BrewDog Punk IPA
Kleur: goudblond
ABV: 5.6%

Schotse Duvel

BrewDog in een onafhankelijke brouwerij uit Schotland die ondertussen flink wat furore maakt met haar bijzondere bieren met eclatante namen. Het bier waar het allemaal mee begin – in 2017 – was deze Punk IPA, een goudblonde Indian Pale Ale op 5.6%. Hij schenkt goudblond met een mooie witte kraag die relatief lang stand houdt. Lichte carbonatie op het eerste zicht.

Het is alvast een erg hoppig bier! Redelijk scherpe noten van hop, aangevuld met flink wat pompelmoes, maar ook amandelen, mango en perzik. In die optiek doet dit me erg denken aan de Duvel Triple Hop Cashmere, moet ik zeggen. Da’s een compliment, by the way. Die Duvel is immers outstanding.

Zalig fris op de tong met wederom heerlijke fruittoetsen (iets minder tropische dan op de neus, weliswaar), zoete mout en een flink, dorstlessend bittertje van de hop. De carbonatie – die op zicht eerder licht was – zorgt er voor dat deze toch lekker danst op je tong. De vergelijking met onze Duvel gaat nog steeds grotendeels op.

In de afdronk verdwijnt het fruit op wat citroen na en blijven de hoppen echt lang hangen. Ik krijg er honger van.

Erg lekker IPA, hoor. Had ik dat geweten, ik had hem veel eerder in huis gehaald. Daarnaast werkte Brewdog samen met bekend whiskymaker Compass Box om een whisky te bekomen die perfect zou matchen met dit bier in een boilermaker.

Boilermaker

Een boilermaker is een combinatie van whisky en bier. Voor deze combinatie werkte BrewDog dus samen met Compass Box die hiervoor de Transistor ontwikkelde, een blend bestaande uit Cameronbridge grain en de malts Linkwood, Teaninich, Dailuaine en het onvermijdelijke (in het geval van Compass Box, bedoel ik dan) Clynelish. De whisky op zich is niet spectaculair, maar de combinatie werkt prima.

Ga als volgt te werk: neem een sip Transistor en laat hem zo’n 5 à 10 seconden in je mond walsen zodat hij elke hoek van je mond geraakt heeft. Neem dan een flink slok (ja, het mag!) van het bier. Nou, wat heb ik gezegd? Lekker, toch? Bier en whisky gaan hier perfect samen!

Geproefd door Mark Dermul op 17-06-2020
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Brouwerij: De Feniks
Regio: België
Fles: Abrio Black Bourbon Barrel Aged, 75cl, 1.300 bts
Kleur: roodbruin
ABV: 9.5%

Chocolade

Abrio ontleent zijn naam aan de ‘A’ van Antwerpen en de ‘brio’ verwijst naar ‘met brio’, oftewel met veel goesting, stijl, levendigheid en levenslust (trouwens, het woord brio is afgeleid van het Gallische ‘brivos’, wat durf of lef betekent). Ook de diamant in de naam op het label verwijst natuurlijk naar mijn geboortestad, waar dit bier vandaan komt. Abrio heeft overigens al een paar bieren op de markt: Abrio Hopster, Abrio Blond, Abrio Gold, Abrio Dark en dan deze Abrio Black Bourbon Barrel Aged, een quadrupel van hoge gisting met hergisting in de fles, met verschillende soorten mout gebrouwen. Westmalle is de gistsoort van dienst en hij rijpte op voormalige bourbon barrels van Wild Turkey en Buffalo Trace. Hij werd in december 2019 gelanceerd op amper 1.300 flessen. Hij schenk donkerbruin tot zwart met een flinke beige kraag met bijzonder kleine bellen die erg lang blijft staan.

Lekkere, ietwat droge neus op flink wat origine chocolade en karamel. Doet me onmiddellijk goesting krijgen om een flinke slok te nemen. Laat ik maar gauw de daad bij het woord voeren.

Op de tong is hij een pak zoeter dan op de neus en krijg ik naast karamel en chocolade (die twee domineren wel, maar het is echt prima) nog wat rood fruit en een hint van vanille-roomijs. Verassend frisse doordrinker.

Een erg lange finish zou ik het niet durven noemen, maar dat deze erg gemakkelijk naar binnen kapt is dan weer een understatement.

Weer zo eentje die mooi het midden houdt tussen een doordrinker en een degustatiebier. Erg, erg lekker en wellicht heerlijk bij dat ultieme Antwerpse gerecht ‘friet met stoverij’. Ik ben fan!

Geproefd door Mark Dermul op 17-05-2020
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Brouwerij: Dutch Bargain
Regio: Nederland
Fles: Dutch Bargain Lockdown Edition ‘Imperials Stay Home Too’, Barrel Aged, Auchentoshan casks
Kleur: zwart
ABV: 10%

Stormtrooper

Ik had vorige zomer al kennis gemaakt met de Dutch Bargain Barrel Aged die op Auchentoshan-vaten had gerijpt. Dat was een Imperial Stout naar mijn hart. En nu is er een tweede, waarvan het bier – deze keer een Imperial Porter – maar liefst 16 maanden lang op die vaten van mijn geliefde Lowland whisky mochten slapen. ‘Imperials Stay Home Too’ staat er op het label, waarbij je een Imperial Stormtrooper uit Star Wars van achter het raam naar buiten ziet staren, wachtend op het einde van de lockdown. Too funny: Star Wars, Auchentoshan & bier. Die moest ik toch gewoon proeven, nee? Hij schenkt gitzwart als koffie en de donkerbruine kraag verdwijnt onmiddellijk.

Erg donkere, romige neus op aarde, verbrande karamel, koude koffie, flink wat chocolade en rauw witloof. Bruin brood van zuurdeeg. Licht alcoholische toets van de whisky. Ik vind het geweldig.

Hij is erg romig en mondvullend, je kan hem bijna kauwen. Zoeter dan de neus deed vermoeden met een karrenvracht aan karamel en vanille, maar ook een flinke portie pure chocolade. Een bitterzoete toets als van chicorei en compleet verstoken van koolzuurgas, waardoor het lijkt alsof je siroop naar binnen kapt. En – tromgeroffel aub!!! – de whisky is zo goed al herkenbaar. Ik kan me voorstellen dat het voor een stuk aan mijn inbeeldingsvermogen ligt (of is dat wishful thinking?), maar ik proef mijn geliefde Lowlander. Het moet gezegd: heerlijk!

Van de afdronk kan je zeggen dat hij plakt en betrekkelijk lang blijft hangen. De whisky is in de afdronk nog het best terug te vinden. Dat vind ik erg fijn.

Bier, Auchentoshan en Star Wars in één. Day made. Met een dikke ‘merci’ aan Nico De Keyser die me hierop attent maakte en me een adresje bezorgde dat me nog 10 flesjes kon leveren. Hoera!

Geproefd door Mark Dermul op 09-05-2020
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Brouwerij: Proefbrouwerij Lochristi
Regio: België
Fles: Cluysenaer, 33cl
Kleur: amber
ABV: 7%

Kluizenaar

Onlangs heeft Dearly Beloved haar eerste online whiskytasting meegemaakt met de Mouthy Cows, een women only clubje van whiskyliefhebbende dames onder leiding van Krien Puts van whiskyrestaurant De Cluysenaer. Geen mannen toegelaten, dus. Maar voor de bewuste avond konden de dames uitzonderlijk een biertje voor hun wederhelft laten meeleveren. Terwijl ik licht jaloers de tasting van mijn Betere Helft online mee volgde, genoot ik ondertussen van dit huisbiertje van het restaurant: Cluysenaer. Het schenkt helder amber met een dikke witte kraag met fijne bellen die lang blijven staan en wedijveren met de baard van de kluizenaar op het label van het flesje…

De neus is bitterzoet en barst van het citrusfruit. Dit is Fanta Lemon met hoppen! Erg zomers en fris en doet me goesting krijgen om een flinke slok te nemen (wat ik dan ook meteen ga doen als het schuim wat gezakt is!).

Ook op smaak is het één en al citrus, zij het nu meer mandarijn en pompelmoes. Frisse aciditeit, goeie carbonatie, waardoor dit biertje erg vlot naar binnen gaat.In de afdronk – die wel erg kort is – wordt hij mooi bitter, wat hem dorstlessend en eetlustopwekkend maakt.

Dit is absoluut geen degustatiebier (en pretendeert dat ook niet te zijn), maar een frisse, zomerse pint die het zonnetje in huis brengt. Lekker!

Geproefd door Mark Dermul op 04-05-2020
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Brouwerij: Kustbrouwerij Middelkerke
Regio: België
Fles: Meneerke, 33cl
Kleur: donkerblond
ABV: 7.2%

Wielerlegende

Een lange intro, ik weet het. Maar met reden, dus ga er even voor zitten.

Alfred De Bruyne werd geboren in Berlare op 21 oktober 1930. Op zijn 17^e werd hij professioneel wielrenner. Hij fietste flink wat successen bij elkaar. In 1954 zette hij drie etappezeges op zijn naam in de Ronde van Frankrijk. Het jaar daarop won hij de GP Zele en in 1956 werd hij 17^e in de grootste koers ter wereld en zette maar liefst 6 etappes op zijn naam. 1957 was wellicht zijn beste jaar, want toen won hij niet alleen de mooiste koers ter wereld – De Ronde van Vlaanderen – maar behaalde hij tevens de overwinning in Parijs-Roubaix en Parijs-Tours. Drie jaar achter elkaar zette hij de voorloper van de Super Prestige – toen Challenge Degrange-Colombo – op zijn naam, in 1956, 1957 en 1958. Hij presteerde het ook om Luik-Bastenaken-Luik tot drie maal toe op zijn CV te zetten. Het aantal koersen waar hij bovendien in de top tien eindige is niet op twee handen te tellen. Een grote meneer in de wielerwereld van weleer dus. Na zijn wielerloopbaan werd hij een belangrijke stem op de toenmalige BRT (de Michel Wuyts van de jaren ’60 en ’70 zeg maar) om uiteindelijk ploegleider te worden. Kopman Hennie Kuiper won onder zijn leiding onder andere de Ronde Van Vlaanderen. Hij overleed in 1963 aan longkanker in het Zuid-Franse Seillans. Een schare trouwe supporters uit Berlare richtte de VZW Fred De Bruyne Vrienden op. Naast de organisatie van de eerste edities van de Grote Prijs Fred De Bruyne gingen ze zich meer bezighouden met animatie in de rand van deze koers en elk jaar nemen ze een speciaal initiatief. In 2019 kwamen ze op het idee om een bier te lanceren ter ere van hun idool. Meneerke was geboren. Het is een Belgisch bier van hoge gisting en kwam op de markt met vier verschillende labels waarop zijn belangrijkste overwinningen in de kijker worden gezet. Meneerke schenkt donkerblond met een mooie, dikke witte kraag met middelgrote bellen die bijzonder lang standhouden. Flink wat carbonatie, waardoor hij gezellig bruist.

De neus is fris en fruitig op jonge appels, abrikozen en een hint van banaan. Het geheel geurt tevens wat floraal en er lijkt wel een scheutje honing in mijn glas terecht gekomen. Een zacht bittertje van de hop maakt hier een erg zomerse neus van.

Heerlijk bruisend komt dit biertje vlotjes binnen en ik kan me zo voorstellen dat het op een zomers terras, terwijl de renners voorbij razen, erg aangenaam drinken is. Ondanks zijn 7.2% drinkt deze erg makkelijk weg. Volmondig, rond, verre van waterachtig en met een prima hoppigheid die er voor zorgt dat hij niet te bitter is, maar prima in balans tegenover de zoete, fruitige toetsen van abrikoos en citrus.

De afdronk is fris en moutig, maar aan de korte kant.

Heerlijk frisse doordrinker. Leuke anekdote: ik ben al jarenlang bevriend met Peter De Bruyne, waarvan ik de geschenkbox met de biertjes met alle vier de labels en bijpassend glas cadeau kreeg. Pas bij inontvangstname van het geschenk kwam ik er achter dat Peter de zoon is van deze wielerlegende! Bedankt, Peter.

Geproefd door Mark Dermul op 03-05-2020
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Brouwerij: Dame Jeanne
Regio: België
Fles: Dame Jeanne Brut d’Anvers ‘Rozat’, 75cl
Kleur: rood
ABV: 6%

Aperitiefbier

Is dit nu bier of champagne… of iets daartussen in? Het basisbier van Dame Jeanne wordt gebrouwen bij Brouwerij Pirlot die we nog kennen van Kempisch Vuur, maar dan verhuist het bier naar Brasschaat, nabij Antwerpen, waar het door Patrick Theunissen wordt ‘gechampagniseerd’. Dat betekent dat het bier wordt ontgist en geklaard volgens de traditonele ‘champenoise’ methode tot een smaakvol mousserend aperitiefje. Er bestaan van Dame Jeanne ondertussen drie zulke zogenaamde Brut Bieren: een Brut d’Anvers, Brut d’Anvers Rozat en Brut dur Lie. We proeven de Rozat, die gebrouwen werd op basis van krieken. Hij schenkt inderdaad zo rood als een kriekenbier met roze schuimkraag met kleine bellen. De schuimkraag nestelt zich betrekkelijk snel en blijft dan in een dikte van zo’n 4mm op het bier staan.

Wie zich aan een mierzoete neus verwacht is er aan voor de moeite. Hier worden zoet, zuur en bitter evenwichtig gecombineerd. Zoet als van krieken, maar tevens zuur als van roze pompelmoes en bitter omwille van de hop in het bier.

Op smaak is het een mooi samenspel van dezelfde zoete, zure en licht bittere toetsen, maar dat neemt niet weg dat het kriekenbier hier wel mooi de overhand houdt, waardoor hij vooral zoetzuur – en dus al aperitief – erg smakelijk is, zeker bij zomers weer. Vanaf de tweede slok krijg ik echter meer rode bessen en frambozen dan krieken. Mooie evenwichtsoefening. Zelfs Dearly Beloved lust dit graag (maar zij is dan ook zot van champagne en lust al wel eens een kriek, dus dit is voor haar het beste van twee werelden).

Van een afdronk is hier amper sprake, maar dat is niet erg. Ik ging me toch net een tweede glas inschenken.

Ik kreeg de fles cadeau, maar moet bekennen dat ik niet meer weet van wie. Hoe dan ook, een zeer geschikt geschenk, want een erg smakelijk aperitiefbier. Bedankt!

Geproefd door Mark Dermul op 12-04-2020
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Bottelaar: Mark & Manny’s Malts
Regio: Schotland (Islands)
Fles: Auchentoshan 21 Year Old 1998 Sunlight for Mark & Manny’s Malts, 50 bts
Kleur: zonlicht (ah, ja!)
ABV: 54.6%

Sunlight

Eindelijk is het zover! Mark & Manny kunnen jullie de langverwachte derde release in de zogenaamde Artist Series presenteren, wederom met een prachtig kunstwerk van Nathalie Pien op het label, dat naar de naam ‘Sunlight’ luistert. En ja, de malt in de fles sluit daar perfect bij aan, want het betreft een heerlijk zomerse Auchentoshan uit 1998 die 21 jaar lang op dit single bourbon cask mocht rusten. Hij ziet er zelfs uit al vloeibaar zonlicht! Het is overigens de allereerste single malt uit de Lowlands die MMM nu op de markt brengt. Wederom, zoals het MMM betaamt, gelimiteerd tot 50 flessen.

Zoete mout, vers afgereden gras, limoensap, vanille, wine gums, ananassnoepjes en een boeketje wilde heidebloemen. Deze neus is werkelijk zomer in het glas! Fris en monter, doch matuur met mooie, zoete rondingen. Manny knikt goedkeurend, terwijl Mark’s glimlach van oor tot oor reikt.

Body en sterkte zijn goed. Prima mondgevoel en amper een prikkel van de alcohol (vergeet water), maar wel onmiddellijk een pittig pepertje en wat zoethout, een licht zoetzure toets van pompelmoes en dan wat blanke eik. Wie zich aan de typische, delicate karaktertrekken van deze Lowlander verwacht, is er aan voor de moeite. Deze heeft op smaak alvast ballen aan zijn lijf. Krachtig en uitgesproken, maar met het onmiskenbare DNA van Auchentoshan.

De finish is mediumlang en evolueert van zoetzure agrums naar vanille en citroengras.

Schitterend aperitief. Hier worden we erg blij van (toegegeven, Mark is eerder uitzinnig aan een #happydance bezig), want van deze Auchentoshan kunnen nog de hele nazomer genieten.

85/100

Geproefd door Mark Dermul op 19-08-2020
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Bottelaar: WhiskyBroker
Regio: Belize
Fles: Travellers Liquors Distillery 11 Year Old 2005/2017 Belize Rum, WhiskyBroker, SFTB#33, 262 bts
Kleur: brons
ABV: 66.1%

Muscovado

Deze rum werd op Belize (Midden-Amerika) gestookt op 30 november 2005 en door WhiskyBroker gebotteld op 9 februari 2017, rechtstreeks van een single cask. Dat bracht 262 flessen op vatsterkte op. En het is geen typo: het ABV is wel degelijk 66.1%. Ik vraag me nu af: hou ik water bij de hand, of cola? Het is overigens één van de eerste vaten rum die WhiskyBroker op de markt bracht. Ze zijn pas met rum aan de slag gegaan in december 2016.

De alcohol is scherp, maar eens je daar overheen bent zal je beloond worden met noten van muscovado suiker, sandelhout en karamel. Een paar druppels olijfolie en iets wat me aan geroosterde pijnboompitten doet denken. Een hint van appelmoes en bosbessenconfituur. Helaas ook – gelukkig maar heel even – een hint van sulfer.

De eerste slok is krachtig en erg kruidig. Denk nootmuskaat, kaneel en zwarte peper gezellig gemixt. Dan volgen vanille, bruine suiker, walnoten en Werther’s Echte. Kokosnoot, suikerrietsap en sandelhout op de achtergrond. Lekker, hoor!

In de afdronk prikkelen de kruiden nog lekker lang na, terwijl het zoete onverbiddelijk verbannen wordt om plaats te maken voor flink wat bitterheid.

Dit is mijn eerste kennismaking met Travellers, geloof ik. En neen, water noch cola werden toegevoegd, geen zorgen. Dit spul is te lekker om te verdunnen of te mixen.

Geproefd door Mark Dermul op 20-06-2020
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).