WhivieBlog

Glann ar Mor Distillery

2 allé des Embruns

F-22610 Larmor-Pleubian

France

Tel +31 296 16 58 08

http://www.glannarmor.com

Langs de Zee

Oorspronkelijk werd Glann ar Mor opgericht in mei 1997 door de Celtic Whisky Company op de landtong Presqu’île Sauvage in Trégor, Bretagne. Glann ar Mor is Bretoens voor ‘langs de zee’. De eerste whisky werd in 1999 geproduceerd. Maar in zijn huidige vorm is de distilleerderij actief sinds juni 2005. Jean en Martine Donnay brachten hun eerste single malt op de markt eind 2008.

Alles wordt hier nog artisanaal aangepakt, van de leveringen van het graan tot en met het bottelen. Ze gebruiken houten washbacks, twee kleine stills met rechtstreekse verwarming op gas en condensors met water uit een ondergrondse bron. Het woeste klimaat van de Bretoense kust en de Golfstroom zorgen voor de rijping, die gebeurt op bourbonvaten.

Westenwind

De gerst is afkomstig uit Groot-Brittannië en wordt voor een part geturfd tot 35 ppm. De ongeturfde whisky komt op de markt onder het label Glann ar Mor, terwijl de geturfde versie de naam Kornog mee kreeg. Kornog is Bretoens voor westenwind. Op beide expressies staat de vuurtoren van Heaux de Bréhat op het label. Voor de rijping worden bourbonvaten gebruikt, maar de Kornog krijgt wel nog een finish op Sauternes wijnvaten.

Ondertussen hebben Jean en Martine ook hun blik op Islay gevestigd. De plannen om een nieuwe distilleerderij te bouwen, die naar de naar Gartbreck zal luisteren, zijn ondertussen al ver gevorderd.

IGP

Het was even schrikken toen Jean en Martine op 1 juli 2015 een persbericht de wereld instuurden dat de distilleerderij definitief de deuren zou sluiten op 15 augustus 2015. Niet de zakengang (de verkoop steeg immers met 25% tussen 2013 en 2014), maar de Franse overheid was hiervan de oorzaak. Begin dit jaar ging de IGP (Indication Géographice Protégée) van kracht, die bepaald welke de exacte omschrijving van ‘Whisky Breton’ mag zijn. Jean en Martine zijn het daarmee niet eens en kunnen naar eigen zeggen niet op die manier verder werken.

De verplichtingen en restricties die door de IGP worden opgelegd zouden volgens hen inhouden dat Glann ar Mor niet langer single malt of Whisky Breton op zijn labels zou mogen zetten. Immers, ze gebruiken stills die niet aan de nieuwe verplichtingen voldoen en zouden ook geen rogge meer mogen gebruiken. Met de sluiting zouden zes mensen op straat komen te staan.

Een storm van verontwaardiging brak los op de sociale media, waardoor de Franse overheid besloot het dossier te herzien, wat er toe leidde dat Jean en Martine besloten hebben (voorlopig) in Pleubian te blijven.

Range

De ongeturfde single malt, die dus als Glann ar Mor whisky op de markt komt, wordt steevast gebotteld op 46% ABV. Sinds 2008 komen hiervan jaarlijks enkele batches op de markt. De geturfde versie, Kornog, bestaat zowel op 46% als op vatsterkte.

Hiervan zijn al verschillende releases geweest met quasi onuitspreekbare namen (tenzij je Bretoens kan, natuurlijk). Of wat dacht je van Taouar’ch Prevared of Nemekten Evidomp?

Four Roses Distillery

1224 Bonds Mill Road

Lawrenceburg, KY 40342

USA

Tel +1 502 839 3436

www.fourrosesbourbon.com

Kirin

De Frankfort Distilling Company bracht het merk Four Roses als eerste op de markt. Het bleek zo succesvol dat Seagram het in 1943 kocht. In de States bleef deze Kentucky Straight Bourbon maar liefst dertig jaar lang de verkoopscijfers aanvoeren. Maar in de jaren 1950 besloot Seagrams zich meer te focussen op blends op de thuismarkt en exporteerde Four Roses enkel nog naar Azië en Europa. Meer dan veertig jaar lang was Four Roses (als bourbon, dan, niet als blended whiskey) niet beschikbaar in de States. Na de overgang van het merk naar Diageo in 2002, werd Four Roses doorverkocht aan Kirin, één van de leidende drankenproducenten in Japan. Zij namen de blended whiskey van de markt en gingen Four Roses terug als Kentucky Straight Bourbon produceren en promoten.

Het verhaal van de naam Four Roses is met een korrel zout te nemen. Er bestaan verschillende versies, de ene al romantischer dan de andere, maar wellicht is het gewoon af te leiden van de originele eigenaars, Dhr en Mevrouw Rufus Rose en hun twee kinderen, samen dus vier Roses in het gezin. Op hun website verkondigen ze echter de romantische versie in dewelke Paul Jones Jr, de oprichter van de distilleerderij, verliefd werd op een Zuiderse schone en haar ten huwelijk vroeg. Als ze een corsage van een roos droeg in haar kleed op het volgende bal, zou ze zijn aanzoek aanvaarden. Ze droeg een corsage van vier rozen, daarmee duidelijk instemmend. Tja, het klinkt mooi, toch?

Tien Recepten

Jim Rutlegde, de Master Distiller van Four Roses, maakt tien verschillende bourbons met vijf giststammen en twee mash bills. De spirit, in Amerika white dog genoemd, gaat op vat op 125 proof (oftewel 62,5% ABV) op vat en wordt dan minstens zes jaar te slapen gelegd in hun rack warehouses, die slechts één verdieping tellen. Four Roses wil niet hoger gaan om de invloed van de temperatuursverschillen te minimaliseren.

Verschillende bourbons worden dan gehuwd om tot hun expressies te komen. Voor de klassierke Four Roses Yellow, hun instapversie, worden alle tien de recepten gemixt. Voor de Small Batch zijn dat er maar vier. Af en toe zit er een uitzonderlijk vaatje tussen dat dan als Limited Edition Single Barrel wordt gelanceerd.

Range

Van alle expressies zijn er drie bij ons best gekend: de instapversie Yellow, de Single Barrel en de Small Batch. De Limited Edition Small Batch (op vatsterkte) is bij ons verkrijgbaar, maar minder bekend bij het grote publiek. De Platinum en de Fine Old Bourbon zijn enkel beschikbaar in Japan. De Limited Edition Single Barrel is enkel beschikbaar in de States.

Daarnaast offreert Four Roses nog een Private Barrel Program, waarbij retailers hun eigen vat op 50% kunnen laten afvullen en voorzien van een speciaal label.

George Dickel Distillery

Cascade Hollow Road

Tullahoma, TN 37388

USA

Tel +1 931 857 4110

www.georgedickel.com

Cascade

George Dickel Distillery bestaat enkel in naam. Het bedrijf heet Cascade Distillery, maar net zoals Austin Nichols haar distilleerderij Wild Turkey Distillery noemt, vonden de eigenaars van Cascade het interessanter hun distilleerderij naar hun product te noemen. George Dickel is trouwens die andere Tennessee whiskey maker (na Jack Daniel’s), in handen van Diageo. Dickel zelf werd in 1818 in Duitsland geboren, maar emigreerde naar het beloofde lang in 1944 en startte er een drankenhandel in Nashville. Eind jaren 1860’s richtte hij George A. Dickel & Company op, een groothandelaar die whiskey van naburige distilleerderijen begon te verkopen.

Het zou nog tot 1879 duren alvorens men in Tullahoma zelf zou gaan stoken. Cascade Whisky was geboren. George Dickel had een zwaar ongeval zeven jaar later en Victor Shwab, Dickel’s schoonbroer, nam de helft van de aandelen en het bestuur van de Cascade Distillery over. Hij nam meteen ook de Climax Saloon in Nashville over, wat hij als hoofdkwartier van de whisky bestempelde. Toen Dickel uiteindelijk overleed in 1894, ging diens deel naar zijn weduwe Augusta. Toen zij in 1916 overleed, bezat Shwab 100% van de distilleerderij. Met de komst van Prohibition ging de distilleerderij dicht in 1910. Pas in 1958, werd de Cascade Hollow Distillery heropgericht. In 1964 werd de eerste fles George Dickel Tennessee Whisky op de markt gebracht en werd de naam van de distilleerderij niet langer gebruikt.

Tekort

In de jaren 1990 oversteeg productie de vraag naar deze whiskey, waardoor de distilleerderij zich genoodzaakt zag de ketels enkele jaren stil te leggen. Dat duurde tot 2003.

Vreemd genoeg te laat om hun Old No.8 voldoende te kunnen bottelen, waardoor Diageo – die ondertussen eigenaar geworden was – zich genoodzaakt zag een jongere versie op de markt te brengen. Het werd de 3-jarige Old Fashioned Cascade Hollow Batch Recipe, die in 2013 opnieuw van de markt verdween, omdat er tegen die tijd voldoende stocks waren gerijpt voor het vlaggenschip.

Range

De range bestaat uit de No. 8, de Superior No. 12, Barrel Select, George Dickel Rye Whisky (hoewel deze in Indiana wordt geproduceerd) en de No. 1 maïswhisky, een ongerijpte white dog versie.

Je kan het bezoekerscentrum langs het American Whiskey Trail vinden.

Maker’s Mark Distillery

3350 Burks Spring Road

Loretto, KY40037

Tel +1 270 865 2881

www.makersmark.com

Rode Was

Op 1 oktober 1953 kocht T. William Samuels Sr de Burks’ Distillery in Loretto (Kentucky) voor de luttele som van 35.000 dollar. Hij begon in 1954 zijn eigen recept te stoken en bracht zijn eerste fles Maker’s Mark in 1958 op de markt. Om zich te onderscheiden van de concurrentie koos hij een speciale bijna-vierkante flesvorm en sloot de dop af met de ondertussen wereldberoemde rode was. Om zich te behoeden voor namaak vroeg (en kreeg hij) een patent op de wassen afsluiting.

Het idee van de rode was kwam van zijn echtgenote Margie, die tevens het label ontwierp. Ook zij koos voor de Schotse spelling van het woord whisky. Maker’s Mark is ongewoon in die zin dat er geen rogge gebruikt wordt in het recept. Naast het hoofdbestanddeel maïs wordt wintertarwe en gemoute gerst in de mashbill gedaan. Het recept zou Samuels samengesteld hebben met de hulp van collega Pappy Van Winkle, zelf een whiskylegende. In januari 2014 werd Maker’s Mark – dat in de portfolio van Beam Inc zat – onderdeel van de Japanse groep Suntory, dat Jim Beam Inc overname voor een slordige 13 miljard dollar.

Proof

In februari 2013 botste Maker’s Mark op een storm van protest van haar consumenten, nadat ze aangekondigd hadden het alcoholpercentage te zullen gaan verminderen van 90 proof (45% ABV) naar 84 proof (42%). Het gebrek aan voorraad werd als reden opgegeven en er werd meteen aan toegevoegd dat een panel van professionele proevers geen verschil op smaak had vastgesteld. Maar dat was buiten de consumenten gerekend. Nog in dezelfde maand kwam Maker’s Mark op haar beslissing terug. Kwatongen beweren dat dit een marketingstunt was, maar de eigenaars zweren bij hoog en laat dat dit niet het geval is.

Maker’s Mark wordt gerijpt gedurende zes jaar (soms iets langer) en de vaten worden geroteerd in het warehouse, wat betekent dat vaten op verschillende plaatsen komen te liggen gedurende die periode om een gelijkmatige rijping mogelijk te maken.

Range

De range van Maker’s Mark bestaat uit de klassieke Maker’s Mark Small Batch Bourbon, Maker’s Mark White (white dog), Maker’s Mark ‘46’ en een Maker’s Mark Cask Strength Bourbon. Speciale releases worden eveneens op de markt gebracht (bv voor de verkiezingen), waarbij de rode was wordt vervangen door een andere kleur.

De Maker’s Mark op 84 proof, die zo hevig werd gecontesteerd door de consument en onmiddellijk weer van de markt gehaald, is ondertussen een duur verzamelobject geworden.

Jack Daniel’s Distillery

280 Lynchburg Highway

Lynchburg, TN 37352

USA

Tel +1 931 759 4221

www.jackdaniels.com

Jasper Newton

Volgens de overlevering werd de distilleerderij opgericht in 1875 door de toen 25-jarige Jasper Newton Daniel. Zijn bijnaam was Jack. Hij kwam uit een gezin met 13 kinderen, maar zijn moeder stierf jong en vader hertrouwde. Nadat die sneuvelde in de Burgeroorlog liep Jack weg van huis, omdat hij zijn stiefmoeder niet kon luchten. Hij vond onderdak bij Dan Call, een moonshiner, en leerde de knepen van het vak leerde van diens slaaf Nearest Green. In 1875 ontving hij de erfenis van zijn overleden vader en gebruikte die om zijn distilleerderij op te richten.

In 1884 kocht Jack het land waarop de distilleerderij vandaag nog altijd staat. Vanaf 1897 begon hij de typische vierkante fles te gebruiken. Zijn bekendste fles is uiteraard de Old No. 7, die verwijst naar het registratienummer (Registration No 7 in District 4). Toen deze fles in 1904 een gouden medaille won in St Louis was het hek van de dam, hoewel hij thuis te kampen kreeg met de populariteit van de Temperance Movement. Vandaag de dag ligt de distilleerderij nog steeds in een dry county.

Jack huwde nooit en kreeg ook geen kinderen. De distilleerderij werd in 1907 overgelaten aan zijn neef Lemuel Motlow, die ze runde tot aan zijn dood in 1947. Jack zelf overleed in 1911 ten gevolge van bloedvergiftiging. Motlow schopte het ondertussen tot senator in Tennessee en deed er alles aan om de Prohibition wetten terug te schroeven. Met succes. In 1938 mocht Jack Daniel’s opnieuw stoken in Lynchburg. Tussen 1942 en 1946 moest de distilleerderij dicht omwille van de Tweede Wereldoorlog. Alle graan moest dienen voor de productie van voedsel. In 1947, wanneer de distilleerderij weer open ging, overleed Motlow. Zijn kinderen namen de distilleerderij over, maar verkochten ze aan de huidige eigenaar Brown-Forman in 1956.

Tennessee

Hoewel Jack Daniel’s aan alle vereisten voldoet om zichzelf een straight bourbon te noemen, prijkt er op het label trots Tennessee whiskey. Hij wordt gestookt van een sour mash (wat betekent dat er nog restanten in zitten van de vorige batch om het fermentatieproces te vergemakelijken) die op zich bestaat uit maïs, rogge en gemoute gerst. Het speciale aan deze whiskey is dat hij een filteringsproces doorheen houtskool van de suikeresdoorn doormaakt alvorens gebotteld te worden. Dit noemt met het Lincoln County Process. Dan gaat de spirit op nieuwe eikenhouten vaten.

Aangezien ze nog steeds voor elke rijping nieuw hout moeten gebruiken, worden de gebottelde vaten verhandeld. Het overgrote deel gaat naar Schotland, maar de rest wordt verwerkt tot tuinmeubelen, pellets voor de open haard of chips voor op de barbecue. Het bezoekerscentrum trekt jaarlijks meer dan 250.000 belangstellenden.

Range

De range van Jack Daniel’s is betrekkelijk groot, hoewel slechts een klein aantal releases echt bekend zijn bij het grote publiek. De Old No. 7 is duidelijk het vlaggeschip met bijna 12 miljoen cases verkocht in 2014. Daarnaast kennen we ook de Gentleman Jack, de Single Barrel en de Silver Select en sinds kort de whiskylikeur Jack’s Tennessee Honey (minder dan 20% whiskey).

Er zijn echter zoveel speciale bottelingen, dat verzamelaars de handen vol hebben om ze allemaal bij elkaar te krijgen. De bekendste is misschien wel de Sinatra Select, ter ere van de bekendste liefhebber van deze whiskey, Frank Sinatra. Ol’ Blue Eyes werd in 1998 zelfs begraven met een fles Old No. 7. En in 2015 komt er een speciale Sinatra’s 100th Birthday botteling op de markt.

Ballindalloch Distillery
Lagmore

Ballindalloch AB37 9AA

Scotland

+44 1807 500 331
www.ballindallochdistillery.com

brian@ballindallochdistillery.com

Single Estate Distillery

Hoewel deze distilleerderij reeds in september 2014
van start ging, is ze pas in april 2015 officieel geopend. De distilleerderij
staat op het landgoed van het Ballindalloch Castle, tussen het kasteel en het golfparcours
langs de rivier Avon en is in handen van de familie Macpherson-Grants, die al
23 generaties lang het kasteel in eigendom hebben – sinds 1546!

De distilleerderij werd gebouwd in een gerenoveerde
oude boerderij op het landgoed. Een voorvader van deze generatie was trouwens
betrokken bij de bouw van de Cragganmore Distillery en beschikt nog steeds over
enkele private casks.

De gerst wordt verbouwd op het landgoed en de draff
gaat naar de koeien in de velden of wordt gebruikt als meststof. De familie
spreekt dan ook graag van een Single Estate Distillery. Het is een kleine
distilleerderij waar alles met de hand wordt gedaan en dus geen computers aan
te pas komen. De Master Distiller is Charlie Smith en zijn assistent is Colin
Poppy. Het zijn deze twee kornuiten die u ook verwelkomen tijdens de
rondleidingen. Die zijn overigens enkel op afspraak en de groep mag uit
maximaal 8 personen bestaan, dus vooraf bellen is zeker de boodschap. Je
betaalt er wel £35 voor, wat niet weinig is.

Range

Het spreekt voor zich dat er nog geen single malt
beschikbaar is – dat is pas voor eind 2017 ten vroegste – maar na een bezoek
aan de distilleerderij kan je wel proeven van één van de privévaten
Cragganmore.

Ik vraag me wel af of de naam Ballindalloch nog
gebruikt zal mogen worden door onafhankelijke bottelaars om een Glenfarclas in
vermomming te bottelen… Wellicht zullen ze uit een ander vaatje moeten tappen.

Dalmunach Distillery
Carron by Aberlour
Banffshire AB43 9SP
Scotland

Glencarron

Chivas Brothers had enkele jaren geleden aangekondigd
dat ze zwaar ging investeren in de site van Imperial. Die distilleerderij ging
dicht in 1998 en werd afgebroken in 2012, maar op dezelfde plek staat nu een
gloednieuwe en het is geen kleintje. Ze heeft namelijk een capaciteit van maar
liefst 10 miljoen liter.

Ze ging in oktober 2014 van start en beschikt over 16
roestvrijstalen washbacks en 8 stills. Lang ging de naam Glencarron rond, maar
uiteindelijk koos Chivas voor de naam Dalmunach, naar een locale bron in de
Spey. Er werken 8 mensen in de productie. Er is jammer genoeg geen
bezoekerscentrum.

De distilleerderij werd gebouwd met de laatste
innovaties om haar ecologische voetafdruk zo beperkt mogelijk te houden. Leuk
is het feit dat een aantal elementen van de oude Imperial Distillery werden
gerecupereerd zoals hout van de originele washbacks die omgevormd werden tot
toegangsdeur van de tun room alsook enkele bakstenen van het originele gebouw
die al hommage werd gebruikt in inkomhal.

Range

Het spreekt vanzelf dat er nog geen whisky voorhanden
is en bovendien is het maar de vraag of Dalmunach als single malt op de markt
gebracht zal worden. Immers, Chivas Brothers bouwde deze distilleerderij om
zichzelf te kunnen voorzien van voldoende single malt voor haar bekende blends.

Dalmunach wordt dus ongetwijfeld een belangrijke malt
in Chivas Regal, Ballantine’s en Royal Salute.

Fuji-Gotemba Distillery
Shibanuta 970

Gotemba-shi

Shizuoka prefercture 412-003

Japan

Tel +81 0550 89 4909
http://www.kirin.co.jp/products/whisky_brandy/gotemba

Kirin

Fuji-Gotemba is een jonge distilleerderij, opgericht
in 1973 door een multinationale groep, Kirin Brewery, Seagrams, Chivas Regal en
Four Roses. Sinds 2002 is drankengigant Kirin de enige eigenaar. Ze ligt op
zo’n 620 meter hoogte aan de voet van de Fuji in de stad Gotemba. Deze locatie
werd gekozen omdat het klimaat dicht aanleunt bij het Schotse – de gemiddelde
temperatuur is 13° C – en omdat er ruimschoots voldoende helder water
voorhanden is.

De distilleerderij is gigantisch, zo’n 520.000
vierkante meter. Ze produceert maar liefst 12 miljoen liter spirit per jaar,
waardoor ze één van de grootste ter wereld is. Ze produceert zowel single malt
als single grain en gebruikt hiervoor Schotse en Ierse gerst. Beide types
whisky worden in afzonderlijke still houses gestookt, gebruikt makend van
verschillende types stills (pot still, continuous still, beer column &
doubler still en een kettle & column still). Daarnaast beschikt de
distilleerderij over een eigen kuiperij en bottelarij.

Mount Fuji

Het water voor de productie is gesmolten sneeuw van de
iconisch Mount Fuji. Om voor veel interactie te zorgen tussen de spirit en het
hout worden enkel ex-bourbonvaten gebruikt van maximaal 180 liter. Er zijn 5
warehouses.

Hoewel je de distilleerderij gratis kan bezoeken
(gesloten op woensdag), kan je er geen whisky proeven. Het is een soort
permanente tentoonstelling achter glas – zonder gids – die je zelf kan volgen. Je
kan gedurende de tour wel water en fruitsap krijgen en elke bezoeker krijgt een
miniatuurtje van de whisky mee aan het einde van het bezoek, maar ze dragen hun
strijd tegen drinking & driving
hoog in het vaandel.

Range

De whisky wordt verkocht onder twee verschillende
merknamen: Fuji-Gotemba en Fuji Sanroku, beiden 18 jaar oud, alsook een blend
Fuji Sanroku, gebotteld op 50% in een flesje van 600ml. Hij is in Europa niet
zo makkelijk vast te krijgen.

Er bestaat ook een Fuji-Gotemba 15 Year Old single
grain.

Shinshu Distillery
4752-31 Miyata-mura
Kamiinagun
Nagano Prefecture 399-4301
Japan
Tel +81 0265 85 4633
www.hombo.co.jp
mars_whisky@hombo.co.jp

Kagoshima

Shinshu is eigendom van Hombo Spirits en werd in 1985
opgericht. De firma bestaat echter al veel langer en is vooral bekend voor het
stoken van de nationale drank shochu, alsook brandewijnen en pruimenlikeuren.
Voordat Shinshu werd geopend had Hombo Spirits al een distilleerderij in
Kagoshima op het zuidelijke eiland Kyushu, waar reeds whisky werd geproduceerd
sinds 1953. En hoewel de Kagoshima distilleerderij vandaag de dag nog steeds
bestaat, wordt er hier enkel nog soschu gestookt.

In 1992 werd de productie van whisky stilgelegd (de
Japanse drankentaks zat daar zeker voor iets tussen!) en lange tijd werd
getwijfeld of deze ooit zou hervatten, maar in juli 2010 besloot Hombo zijn
stillhouse te vernieuwen, te danken aan de hernieuwde interesse in Japanse
whisky. Sinds februari 2011 loopt er weer spirit uit de stills.

Kiso

De distilleerderij ligt op een hoogte van 800 meter
aan de voet van de Kiso Mountains en is daarmee de hoogste van Japan. Ze
beschikt over slechts één wash en één spirit still en het water wordt betrokken
van ondergrondse bronnen, die door een dikke granietlaag stromen. Het graniet
zorgt er voor dat het water zijn natuurlijke zachtheid behoud.

Rijping gebeurt in zowel bourbon- als sherry- als
brandewijnvaten. Van de oude stocks is er nog amper iets te vinden (rond 2008
waren er nog zo’n 500 vaten), maar de nieuwe whisky wordt op de markt gebracht
onder twee verschillende namen, zijnde Komagatake (genoemd naar een
nabijgelegen berg) en Mars. Je kan de distilleerderij bezoeken en ter plaatse
proeven van een aantal expressies. Er geraken is echter geen sinecure.

Range

Er zijn een heleboel bottelingen beschikbaar onder
zowel de Komagatake als de Mars labels, maar makkelijk te vinden is dan weer
een ander verhaal. Bovendien is Japanse whisky allesbehalve goedkoop. Maar als
je de kans krijgt hem te proeven, mag je die niet aan je voorbij laten gaan.

Twee leuke flesjes: Mars 3+25 (het betreft een
driejarige Kagoshima die 25 jaar lang rijpte in het warehouse van Shinshu) en
de Komagatake 10 Year Old (licht geturfd).

Eigashima (White Oak) Distillery
19 Nishijima
Ookubu-cho
Akashi-shi 674-0065

Japan

Tel +81 078 946 1001

www.ei-sake.jp

White Oak

Eigashima Shuzo richtte zijn distilleerderij reeds op
in 1888, maar van whisky productie was op dat ogenblik zeker geen sprake. De
distilleerderij legde zich toe op de twee meest geconsumeerde dranken van
Japan, zijnde saké en shochu. Pas een kleine honderd jaar later, in 1984, toen
Eigashima definitief verhuisde naar haar huidige distilleerderij nabij Kobe,
die de naam White Oak meekreeg, werd met het stoken van whisky (in een aparte
still room) begonnen. Helaas wordt slechts paar een maand per jaar
geproduceerd, waardoor de whisky heel schaars is.

Hoewel ze al zeer lang in de whiskybusiness zaten
(sinds 1919!) brachten ze hun eigen single malt pas in 2007 op de markt. Hoe
hun eerste whisky smaakte weet niemand en de vraag is maar of het überhaupt als
whisky kon bestempeld worden. Werd hij door Eigashima verkocht of ook effectief
geproduceerd? Dit info is verloren gegaan in de mist van de tijd.

Amerikaanse grain

De distilleerderij gebruikt speciaal geïmporteerde
Schotse gerst voor haar productie. Ze beschikt over koperen 2 pot stills en
vier washbacks in roestvrijstaal. Er is maar één warehouse. Wil je di
distilleerderij bezoeken, dat kan, maar is wel beperkt tot de
productiefaciliteiten van de saké.

Traditioneel werd alle whisky vermengd met Amerikaanse
graanwhiskey om zo tot hun betrekkelijk populaire blend White Oak te komen. De
meeste whisky kreeg dan ook niet de kans om lang te rijpen om als single malt
op de markt te komen. Dat gebeurde pas in 2007, onder de naam Akashi.

Range

Eigashima vermarkt zijn blends onder de naam White
Oak, terwijl de single malt op de markt wordt gebracht als Akashi.

Van de single malt bestaat er zowel bourbon- als
sherrygerijpte. Lange tijd was er enkel de 8 Year Old, maar sinds kort is er
ook een 5 Year Old en een 15 Year Old.

Kingsbarns Distillery
East Newhall Farm
Kingsbarns, Fife
KY16 8QE
Scotland
Tel +44 1333 451300

http://www.kingsbarnsdistillery.com/

info@kingsbarnsdistillery.com

Wemyss

We kennen de Wemyss familie voornamelijk van de
onafhankelijke bottelingen, geleid door William Wemyss. Hun vaten worden
overigens geselecteerd door de bekende whiskykenner Charles McClean. Maar in
januari 2013 kocht de familie de East Newhall Farm vlakbij Kingsbarns, dat
vooral bekend staat om haar uitstekende golfparcours aan de kust. We bevinden
ons zo’n 6 kilometer ten zuidoosten van St Andrews, aan de oostkust van
Schotland, in de Highlands.

In juni 2013 werd met de bouw van de distilleerderij
begonnen, in september 2014 kwamen de koperen potstills aan. Op 1 december 2014
was dan de grote opening van de gloednieuwe distilleerderij van
drie-en-een-half miljoen pond en het bijhorende bezoekerscentrum, onder flink
wat persbelangstelling.

Lowland Style

De gerst wordt lokaal verbouwd in Fife en het water
komt uit een ondergrondse bron op 100 meter diepte. Voor de productie beschikt Kingsbarns over
een wash still van 7.500 liter en een spirit still van 4.500 liter.

Hoewel de distilleerderij eigenlijk in de Highlands
ligt, noemt ze zichzelf toch een Lowland distilleerderij. Haar bedoeling is
duidelijk van een lichte, Lowland whiskystijl te stoken. Ze omschrijven het
zelf op hun website als volgt: ‘a light, fresh and elegantly dry style of
whisky’.

Range

Momenteel worden er slechts 24 vaten per week afgevuld
met spirit, het overgrote deel daarvan ex-bourbon barrels.

Het eerste vat werd afgevuld op 1 december 2014, wat
betekent dat het nog minstens tot eind 2017 wachten is alvorens we van deze
nieuwe whisky kunnen proeven.

Ardnamurchan Distillery

Glenbeg, Highland

PH36 4JG

Scotland

+44 1972 500285

www.adelphidistillery.com

De cirkel is rond

Adelphi is een onafhankelijk bottelaar, opgericht in 1993. De oprichter was Jamie Walker, de achterkleinzoon van één van de originele oprichters van de reeds lang teloor gegane Adelphi Distillery. Die distilleerderij (1826-1907) lag net ten zuiden van de Victoria Bridge in Glasgow en tegen 1886 produceerde ze maar liefst 2,5 miljoen liter alcohol per jaar. In 1902 werd deze distilleerderij opgekocht door DCL (de voorloper van Diageo), die haar vijf jaar later sloot. In 1971 werden de gebouwen volledig afgebroken.

Nu keert Adelphi terug naar roots door een nieuwe distilleerderij te bouwen. Ze ligt echter vele kilometers te noorden van Glasgow, namelijk op het Ardnamurchan schiereiland in het stadje Glenbeg, vlakbij Glenmore Bay aan het Loch Sunart. Om het een beetje te situeren: we bevinden ons ten noordoosten van het Isle of Mull, waar Tobermory te vinden is.

Groen

Na een heuse investering van meer dan 2 miljoen pond werd een milieuvriendelijke, doch quasi artisanale distilleerderij neergepoot. Ze zal draaien op hernieuwbare energie en alle bijproducten zullen gebruikt worden om het land te bemesten en de lokale veestapel te voederen. Maar het productieproces is niet geautomatiseerd. Het is overigens geen kleintje, want de distilleerderij heeft een capaciteit van 500.000 liter per jaar.

Graeme Bowie is de distillery manager. Hij kan op heel wat expertise bogen, want in zijn carrière werkte hij reeds voor Balblair, Balmenach en Glen Grant. De productie is gestart in juli 2014. In tegenstelling tot vele andere nieuwe spelers op de markt, zal Ardnamurchan geen gin of andere afgeleide producten lanceren. Dit kan natuurlijk enkel maar omdat Adelphi over voldoende inkomsten kan beschikken dankzij de verkoop van haar onafhankelijke single malt releases. De fermentatie vindt plaats in 4 eiken en 3 roestvrijstalen washbacks. Er is één paar koperen stills, van de hand van Forsyths uit Rothes. De wash still heeft een capaciteit van 10.000 liter, terwijl de spirits still 6.000 liter inhoud heeft.

Range

Graeme laat verstaan dat er zowel geturfde als ongeturfde whisky geproduceerd wordt, maar dat de eerste botteling nog zeker acht jaar op zich zal laten wachten.

Ondertussen kan je het visitor center al wel bezoeken en proeven van enkele onafhankelijke releases van Adelphi.

Annandale Distillery
Annan, Dumfriesshire
DG12 5LL
Scotland
Tel +44 1461 204816
www.annandaledistillery.co.uk

Verleden

De Annandale Distillery heeft een rijk verleden en werd
oorspronkelijk opgericht in 1830 door George Donald, een belastingambtenaar uit
Elgin. Van 1893 tot 1924 was ze in handen van Johnnie Walker, maar dan ging ze
onherroepelijk dicht en werd het een boerderij, gerund door de Familie
Robinson. Alfred Barnard beschrijft de distilleerderij in detail in zijn boek
‘The Whisky Distilleries of the United Kingdom’, waarin hij melding maakt van
de toen nog in zwang zijnde gewoonte om turf te gebruiken. Hij maakt in
hetzelfde boek ook gewag van drie andere distilleerderijen in de buurt: Glen
Tarras, Langhorn en Bladnoch. Enkel deze laatste is sinds een paar jaar weer
operationeel.

In april 2007 kocht de nieuw opgerichte vennootschap
Annandale Distillery Co het land en de gebouwen op met het plan om de distilleerderij
nieuw leven in te blazen. Omwille van de slechte staat van de gebouwen, duurde
het enkele jaren alvorens de distilleerderij opnieuw in gebruik genomen kon
worden, maar sinds november 2014 wordt er weer gestookt.

Geturfd

De vernieuwde distilleerderij beschikt over een semi-lauter
mashtun van 2,5 ton, 4 washbacks van elk 12.000 liter, één wash en twee spirit
stills van de kopersmid Forsyths en de verwachting is dat ze hiermee een output
zullen kunnen genereren van zo’n 250.000 liter per jaar. Er bestaan tevens
plannen om terug zelf een moutvloer te openen, maar dat is voor de toekomst

Gek genoeg (of misschien net niet) zullen ze afstappen
van wat we vandaag de dag als typische Lowland whisky kennen en gaan ze
voornamelijk een geturfde spirit produceren.

Range

Na zeven jaar verbouwen is Annandale eigenlijk
begonnen met het stoken van nieuwe spirit. Bijgevolg is het nog minstens drie
jaar wachten op de eerste expressie.

Het eerste vat werd afgevuld in november 2014, wat op
heel wat persbelangstelling kon rekenen.

Wolfburn Distillery

Henderson Park

Thurso, Caithness KW14 7XW

Scotland

www.wolfburn.com

Heropstanding

In 2012 leverde de planningscommissie van Caithness een vergunning af om in Thurso, zo’n 30 kilometer ten noordwesten van Wick aan de noordkust van Schotland, een distilleerderij te bouwen. Ze kreeg de naam Wolfburn mee, genaamd naar de beek waarvan de distilleerderij haar water zou gaan betrekken. Je kan hier gerust van een heropstanding spreken, want op 350 meter van waar de nieuwe distilleerderij werd opgetrokken stond ooit, tussen 1822 en 1877, een distilleerderij met dezelfde naam, destijds opgericht door ene William Smith.

Thurso is een kleine stad met amper 9.000 inwoners. Met de komst van Wolfburn nam ze dan ook meteen de titel ‘stad met de meest noordelijke distilleerderij op het Schotse vasteland’ van Pulteney over. De manager, Shane Fraser, werd weggelokt van bij Glenfarclas. Naast Shane Fraser werkt er nog één ander persoon: Matt Beeson. Alles gebeurt dus nog betrekkelijk artisanaal.

Niche

De nieuwe distilleerderij bestaat uit drie gebouwen, het stookhuis en twee warehouses. In het stookhuis staat één wash still van 5.500 liter en één spirit still van 3.600 liter, beiden gebouwd door Forsyths of Rothes. Er is een roestvrijstalen mash tun van 1,25 metrische ton en drie wash backs van elk 9.000 liter. De productie zal dan ook slechts 115.000 tot 125.000 liter per jaar bedragen.

Ze hebben duidelijk niet het plan om een volgende Glenfiddich te worden, maar mikken op een nichemarkt die hun single malt omwille van zijn kleinschalige en artisanale karakter zal willen.

Range

Aangezien het eerste vat pas werd gevuld op 25 januari 2013 mogen we de eerste release van single malt van deze distilleerderij ten vroegste in 2016 verwachten. Het is dus nog even afwachten, maar zoals het Engelse spreekwoord zegt: good things come to those who wait. Er wordt overigens zowel geturfde als ongeturfde single malt gemaakt.

In april 2014 bereikte de distilleerderij naar eigen zeggen een eerste belangrijke mijlpaal. Dan werd het 1000e vat gevuld met spirit en te slapen gelegd.

James Sedgwick Distillery

Distillery Road

Wellington 7655

Tel +27 21 809 7000

www.bains.co.za

info@threeshipswhisky.co.za

info@bainscapemountainwhisky.co.za

Kapitein

James Sedgwick was kapitein van het schip Undine toen hij in 1850 Table Bay in Zuid-Afrika binnenvoer. Hij was zo onder de indruk van het landschap dat hij meteen besloot er te blijven. Hij settelde zich in Kaapstad en begon een likeur- en tabakswinkel onder de naam J. Sedgwick & Company. Wanneer hij in 1872 overleed namen zijn zonen Charles en Alfred de zaak over en kochten in oktober 1886 een brandystokerij over die een paar kilometer verderop lag in Wellington.

Pas een goeie twintig jaar geleden werd de stokerij aangepast om whisky te gaan produceren. Ze draagt dan ook pas sinds 2003 de naam James Sedgwick Distillery. Er werden in die periode heel wat renovaties uitgevoerd om ervoor te zorgen dat de ecologische voetafdruk van de distilleerderij zo klein mogelijk zou zijn. Het is tot op heden nog steeds de enige whiskydistilleerderij in Zuid-Afrika.

Forsyth’s

De koperen pot stills werden – uiteraard, zou je bijna denken – besteld bij de bekende kopersmeden Forsyth’s uit Schotland. Het water is dan weer afkomstig van de Berg River vlakbij. Om er voor te zorgen dat er voldoende water aanwezig is voor de productie werd een dam aangelegd, die zorgt voor een prachtige vijver vlakbij de gebouwen.

Het rijpen gebeurt ter plekke in warehouses waar het behoorlijk warm wordt. Er werden onlangs nog nieuwe warehouses bijgezet, want de whisky doet het goed, zowel de single malt als de single grain. Er liggen zo’n 70.000 vaten te rijpen.

Range

Bij de James Sedgwick Distillery wordt zowel single malt als graanwhisky gestookt en op fles getrokken. Hun single grain kreeg de naam Bain’s Cape Mountain Whisky en won in 2013 de titel van ’s werelds beste single grain whisky. Daarnaast wordt Three Ships Whisky vermarkt, waarvan de range bestaat uit de Select, die een blend is van hun whisky en Schotse whisky (!), de 5 Year Old Premium Select, de 10 Year Old Single Malt en de Three Ships Bourbon Cask Finish die een blend is van hun Zuid-Afrikaanse malt- en graanwhisky.

De distilleerderij heeft ook voor de Three Ships range al heel wat prijzen in de wacht gesleept. Er zijn geen onafhankelijke bottelingen beschikbaar.

Speyside Distillery

Glen Tromie, Kingussie

Inverness-shire PH21 1NS

Scotland

+44 1540 661 060

www.speysidedistillery.co.uk

Multo Melius Est

Het is een beetje jammer dat vader George en zoon Ricky Christie zo’n vreemde naam voor hun distilleerderij gekozen hebben. Immers, Speyside is ook een regio. En hoewel de Speyside Distillery op de rand van deze regio ligt, is hij weinig geïnspireerd. Vreemd genoeg heeft de bouw van deze distilleerderij niet minder dan 28 jaar geduurd. In 1962 ging George Christie – voormalig onderzeebootkapitein – van start met de plannen. Pas in december 1990 stroomde de eerste spirit uit de alambieken. Hun eerste product stond in 1993 al in de winkelrekken onder de naam Drumguish.

De distilleerderij beschikt over één mashtun van 4 ton, 4 washbacks van 20.000 liter en stookt met een wash still van 13.000 liter en een spirit still van 7.000 liter. Het water komt uit de Tromie. Er werken slechts 4 mensen. De ganse productie wordt in één gebouw uitgevoerd. Ze produceert zo’n 500.000 liter per jaar. In Glasgow, waar het bedrijf haar hoofdzetel heeft, beschikken ze over een eigen bottelarij en blending lab.

Cu Dhub

De Speyside Distillery heeft verschillende merken op de markt. The Speyside, Drumguish (een jonge malt genoemd naar een dorp in de buurt), Glentromie (een blended malt) en Cu Dhub. Die laatste is een revival van de berucht zwarte whisky Loch Dhu, die destijds door Mannochmore op de markt werd gebracht, maar ondertussen niet meer wordt geproduceerd.

Een vreemde keuze volgens velen, omdat Loch Dhu enerzijds wordt beschouwd als één van de slechtste whisky’s ooit geproduceerd, maar anderzijds dan weer een cult- en verzamelobject werd. De Cu Dhub (wat zoveel betekent als ‘zwarte hond’) is echter zoeter en minder astringent dan zijn voorganger.

Range

De range van Speyside bestond tot voor kort uit een 8-jarige en 12-jarige malt met dezelfde naam. Daarnaast uiteraard ook de eerder genoemde Drumguish, Glentromie en Cu Dhub. Ze brengen echter ook heel wat blends op de markt met ronkende namen zoals Scottish Prince, Highlander, Old Monarch en Black Beauty. Hun belangrijkste markt is het Verre Oosten (met Korea op kop) en de Verenigde Staten.

Maar sinds kort hebben ze hun range helemaal vernieuwd, zowel de naam als de verpakking. Tegenwoordig heet hun single malt simpelweg The Spey en bestaat hij in een NAS-versie, als 12-jarige, de Chairman’s Choice en een Tawny Port Finish die naar de naam Spey Tenne luistert. Hun nieuwe 21 Year Old is razend populair in Taiwan. Bij de onafhankelijke bottelaars kom je Speyside ook regelmatig tegen. De meest vreemde onafhankelijke botteling is ongetwijfeld de Smoking Buffalo 6th edition, want dit is een geturfde 18-jarige van Speyside. Geturfd, zij u? Yup.

New World Whisky Distillery

Building 136, 181 Larkin Street

Essendon Fields, Victoria 3041

Australia

Tel +61 3 9005 4420

Fax +61 3 9005 4423

http://newworldwhisky.com.au/

http://starward.com.au/

Victoria Valley

Op het Essendon Airfield te Melbourne zie je geen pagodevormige daken of witgekalkte warehouses. De distilleerderij ligt verscholen in een oude hangar van Qantas, een reeds ter ziele gegane luchtvaarmaatschappij. David Vitale richtte hier in 2007 zijn Victoria Valley Distillery op. Hij had zijn sporen daarvoor verdiend bij de Lark Distillery op Tasmanië. De productie startte in 2010. In 2012 veranderde David de naam naar New World Whisky Distillery.

De distilleerderij beschikt over zeer moderne apparatuur. Als je de hangar binnenstapt valt op dat de installatie zeer groot is voor een microdistilleerderij. De roestvrijstalen installatie heeft weinig van het romantische koper dat we met een klassieke distilleerderij associëren, maar lijkt zo weggelopen uit een science-fictionfilm uit de jaren ’50. De roestvrijstalen mash tun heeft een capaciteit van 5.000 liter. Daarnaast zijn er zes washbacks, één voor elke dag van de week. Elke werkdag wordt de wash van één zulke een washback gedistilleerd.

Daarvoor gebruiken ze één wash still en één spirit still, die vervaardigt werden door Knapp Lewer uit Hobart (Tasmanië) en qua vorm geïnspireerd werden op die van The Macallan in Schotland. De productie is grotendeels computergestuurd.

PX

Er wordt zes dagen op zeven gewerkt en een typische werkdag begint om 6u ’s morgens. Uit 300 kilogram gerst wordt een mash van 1.300 liter geproduceerd, die op haar beurt zo’n 400 liter aan low wines oplevert met een alcoholpercentage van 25%. Eens de spirit still haar werk gedaan heeft, houdt David zo’n 100 liter new make over op zo’n 72%, klaar om op vat te gaan.

Voor zijn vaten maakt David gebruikt vaan een kuiperij in South Australia, bekend om zijn wijngaarden. Er wordt gerijpt op ex-bourbonvaten, maar ook portovaten, wijnvaten en PX sherryvaten liggen te rusten, zowel liggend als rechtopstaand. Volgens David rijpen de rechtopstaande vaten sneller.

Range

In maart 2013 kwam de eerste fles single malt van deze jonge distilleerderij op de markt. Ze luistert naar de naam Starward – zeg maar ‘sterrenwaarts’ – waarmee David lijkt te willen aangeven dat het zijn ambitie is om van deze single malt de referentie in Australië te maken

De fles is bij ons helaas (nog) niet beschikbaar.

Bakery Hill Distillery

1/20 Gatwick Road

Bayswater North

Victoria 3153

Australia

http://www.bakeryhilldistillery.com.au

Schooner

Momenteel telt Australië maar liefst 22 distilleerderijen, waarbij de bekendste ongetwijfeld Lark Distillery, Hellyers Road Distillery, Nant Distillery, Old Hobart, Tasmania Distillery (Sullivans Cove) en Victoria Valley Distillery (recent herdoopt tot New World Whisky Distillery met de welluidende Starward single malt) zijn. Niek en Ilse bezochten er een aantal, waaronder Bakery Hill Distillery. Deze distilleerderij werd opgericht door een voormalig biochemicus, David Baker.

Ze gebruiken Australian Schooner gerst voor hun productie en zijn ondertussen ook al met Australische turf aan de slag, hoewel ze hun eerste geturfde whisky met turf uit het Verenigd Koninkrijk hadden gemaakt. Ze gaan er prat op geen karamel te gebruiken en laten hun whisky rijpen in kleine ex-bourbonvaten van 50 en 100 liter. Hierdoor ontstaat een groter raakvlak tussen het hout en de whisky, wat de rijping bespoedigt. Voor hun Double Wood expressie wordt nog gewerkt met Franse eik.

Single Casks

De wash wordt geproduceerd in batches van 1.000 liter en dat twee keer gedistilleerd in klassieke koperen pot stills. De wash still gaat acht uur aan de slag en levert een low wine op van 26% ABV. Na het werk door de spirit still verkrijgt Bakery Hill een complexe new make van 65% ABV.

Uitzonderlijk is het feit dat Bakery Hill voor zijn single malt geen vaten gaat samenvoegen, maar telkens batches uitbrengt van zijn single malt die afkomstig zijn van single casks.

Range

David Baker heeft zowel de Oxford Scholar Gin als de Joe Blake Vodka op de markt, maar uiteraard gaat de meeste aandacht uit naar zijn whisky’s. Ze bottelen momenteel zowel op drink- als op vatsterkte.

De range bestaat uit de Classic, Classic Cask Strength, Peated Malt en Peated Malt Cask Strength, Double Wood en Peated Malt ‘Cask 14’. Ze worden allemaal vermarkt in flesjes van 500ml, maar er de hand op leggen zal niet simpel zijn, want de vraag in Australië alleen al overtreft het aanbod, waardoor David Baker momenteel nog niet aan exportmarkten kan denken.

New Zealand Malt Whisky Company

14-16 Harbour Street

Oamaru 9400

New Zealand

Tel +64 3 434 8842

Home

Willowbank

Als sinds de eerste immigranten uit Schotland voet zetten op Nieuw-Zeelandse bodem in 1838 wordt er whisky gestookt, vooral in de buurt van Dunedin op het zuidelijke eiland. Maar rond 1870 gingen er velen, door de inmenging van de overheid, weer dicht. Eén van de bekendste distilleerderijen is ongetwijfeld de Willowbank Distillery, die in 1974 werd opgericht door de familie Baker, nadat de overheid de reglementering versoepelde.

De Bakers gingen aan de slag en produceerden merkens als Wilsons en 45 South. In de jaren 1980 werd de distilleerderij overgenomen door het bekende Canadese Seagram’s, die de distilleerderij vernieuwde en de whisky als single malt begon te vermarkten als Lammerlaw.

Bottelaar

Echter, in 1997 ging de distilleerderij dicht en werden de stills verkocht aan een rumproducent in Fiji. De nog resterende vaten – zo’n 600 – met Lammerlaw single malt werden opgekocht door The New Zealand Whisky Company.

Dit bedrijf is dus geen distilleerderij en bezit er ook geen. Het is een bottelaar, zou je kunnen zeggen. Je kan hun kelder wel bezoeken, waar de vaten nu nog liggen te rijpen en waar ook een mooie shop aan verbonden is. Die shop heet zeer toepasselijk Cellar Door.

Range

De range bestaat uit een resem single cask vintages die simpelweg New Zealand genoemd worden, alsook een Dunedin Doublewood 10 Year Old en sinds kort een 15 Year Old (tweede rijping op Franse wijnvaten) en een blend met de naam Water of Leith 10 Year Old (70% single malt en 30% graanwhisky).

Maar hun vlaggenschip is toch de South Island, die normaliter als Lammerlaw op de markt gebracht zou zijn geweest en die de opvolger moet worden van de Milford Single Malt, die uit hun aanbod zal verdwijnen. Aangezien er geen whisky meer bij komt, zou je kunnen stellen dat deze bottelingen stilaan zeldzaam beginnen te worden.

Strathclyde Distillery

40 Moffat Street

Glasgow, G5 0QB

Scotland

+44 141 429 2024

Long John

In het hart van Glasgow, langs de rivier de Clyde aan Moffat Street, ligt de in 1927 opgerichte Strathclyde graandistilleerderij. Ze werd opgericht door Seager Evans, die reeds de Millbank gin distilleerderij in Londen bezaten. Tijdens de bouw van Strathclyde richtten ze tevens Long John International Ltd op, die natuurlijk bekend staan om hun populaire blend met dezelfde naam.

Voor de productie wordt het water betrokken van Loch Katrine. Er wordt gestookt in Coffey stills met een rectifier en een analyser. In totaliteit beschikt Strathclyde over 7 kolomalambieken. Sinds 26 juli 2005 is Strathclyde onderdeel van Pernod Ricard (Chivas Brothers). Ze produceert zo’n 40 miljoen liter spirit per jaar, waarvan het grootste deel gebruikt wordt voor blends zoals Long John en Chivas Regal.

Kinclaith

Dertig jaar na de oprichting van Strathclyde (in 1957) werd een maltwhisky distilleerderij opgericht op hetzelfde terrein, met één wash en één spirit still. Die kreeg de naam Kinclaith en bleef 18 jaar in bedrijf. Nadat ze in 1975 werd gesloten duurde het maar een jaartje om ze af te breken om meer plaats te maken voor de productie van graanwhisky.

Het hoeft da nook geen betoog dat Kinclaith single malt bijzonder moeilijk te vinden is – en als je al een fles kan vinden, zal je er een fortuin voor moeten neertellen. De vraag is maar of dat zo’n fles die kostprijs waard is.

Range

Officiële bottelingen van Strathclyde zijn er eigenlijk niet (meer), behoudens dan een Strathclyde 12 Year Old 2001 in de Chivas’ Cask Strength Edition uit 2013.

Onafhankelijke bottelaars komen wel af en toe met een mooi gerijpte graanwhisky van deze distilleerderij op de markt, met Duncan Taylor op kop. Zij bottelden al flink wat Strathclyde single casks in hun Rare Auld reeks.